یکی از زیباترین سریال های ماندگار فارسی نسخه ای که شاید دیگر نظیر ش نیایید کبف میکنم از این دکوراسیون دوبله جقدر زیباست وبازی هنر گرانبها سینما ایران قدیم
نکته این است که این سریال تنها سریال واقعگرایانه بود که در ایران ساخته شد. آثار نوپای سینمایی و تلوزیونی پیش از انقلاب تا چندی پیش از فاجعه ۵۷ اغلب از جهات مختلف اغراق‌‌آمیز بودند، یا بسیار طنزآلود همچون صمدها یا ایتالیا ایتالیا، یا اغلب آموزنده اما ابتدایی و احساسی چون فیلم فارسی. در ساخت دایی جان ناپلیون و چند فیلم اخیر تلاش شد تا راه تازه‌ای به سینمای واقع‌کرایانه باز شود و از آنجایی که سانسور وجود نداشت و به هنر بها داده می‌شد این سریال بسیار موفق از آب در آمد. پس از آن هم فرصتی نماند تا نمونه‌های بهتر یا هم‌سطحی ساخته شوند. از این رو یگانه و بی‌همتا باقی ماند. پس از پنجاه و هفت هم که هیچ…به این دلیل است که ما ایرانیان از هر طبقه اجتماعی بخشی از خاطرات، گذشته، هویت، فرهنگ و شخصیت خود را در این سریال پیدا می‌کنیم. ما با تماشای این سریال به دیدار گذشته‌های از دست رفته می‌رویم. به دیدار اعضای خانواده و محیطی که در آن پرورش یافته‌ایم می‌رویم و رفع دلتنگی می‌کنیم. راز دایی جان ناپلیون در این است.
نکته این است که این سریال تنها سریال واقعگرایانه بود که در ایران ساخته شد. آثار نوپای سینمایی و تلوزیونی پیش از انقلاب تا چندی پیش از فاجعه ۵۷ اغلب از جهات مختلف اغراق‌‌آمیز بودند، یا بسیار طنزآلود همچون صمدها یا ایتالیا ایتالیا، یا اغلب آموزنده اما ابتدایی و احساسی چون فیلم فارسی. در ساخت دایی جان ناپلیون و چند فیلم اخیر تلاش شد تا راه تازه‌ای به سینمای واقع‌کرایانه باز شود و از آنجایی که سانسور وجود نداشت و به هنر بها داده می‌شد، این سریال بسیار موفق از آب در آمد. پس از آن هم فرصتی نماند تا نمونه‌های بهتر یا هم‌سطحی ساخته شوند. از این رو یگانه و بی‌همتا باقی ماند. پس از پنجاه و هفت هم که هیچ…به این دلیل است که ما ایرانیان از هر طبقه اجتماعی بخشی از خاطرات، گذشته، هویت، فرهنگ و شخصیت خود را در این سریال پیدا می‌کنیم. ما با تماشای این سریال به دیدار گذشته‌های از دست رفته می‌رویم. به دیدار اعضای خانواده و محیطی که در آن پرورش یافته‌ایم می‌رویم و رفع دلتنگی می‌کنیم. راز دایی جان ناپلیون در این است.
دم همگیتان گرم و روح کسانی که مرده اند شاد
چه دوبلورهایی،چه صداهایی
پرویز صیاد عالیه🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
یکی از زیباترین سریال های ماندگار فارسی نسخه ای که شاید دیگر نظیر ش نیایید کبف میکنم از این دکوراسیون دوبله جقدر زیباست وبازی هنر گرانبها سینما ایران قدیم
که جمهوری‌اسلامی برای مردم ایران قدغن کرد
محشرند🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
بازیگرایی یکی بهتر از دیگری روحتون شاد.
اقا من روانی این سریال ام الان روزی نیست نبینم حتی شده در قسمت ازش واقعا شاه کار تواین ده سال ک دیدم هرروز برام زیبایش صد جندان
دائی جان ناپلئول انقدر باحال هست که تکراری نمیشه
بسیار بسیار موافقم منم همینطور
نکته این است که این سریال تنها سریال واقعگرایانه بود که در ایران ساخته شد. آثار نوپای سینمایی و تلوزیونی پیش از انقلاب تا چندی پیش از فاجعه ۵۷ اغلب از جهات مختلف اغراق‌‌آمیز بودند، یا بسیار طنزآلود همچون صمدها یا ایتالیا ایتالیا، یا اغلب آموزنده اما ابتدایی و احساسی چون فیلم فارسی. در ساخت دایی جان ناپلیون و چند فیلم اخیر تلاش شد تا راه تازه‌ای به سینمای واقع‌کرایانه باز شود و از آنجایی که سانسور وجود نداشت و به هنر بها داده می‌شد این سریال بسیار موفق از آب در آمد. پس از آن هم فرصتی نماند تا نمونه‌های بهتر یا هم‌سطحی ساخته شوند. از این رو یگانه و بی‌همتا باقی ماند. پس از پنجاه و هفت هم که هیچ…به این دلیل است که ما ایرانیان از هر طبقه اجتماعی بخشی از خاطرات، گذشته، هویت، فرهنگ و شخصیت خود را در این سریال پیدا می‌کنیم. ما با تماشای این سریال به دیدار گذشته‌های از دست رفته می‌رویم. به دیدار اعضای خانواده و محیطی که در آن پرورش یافته‌ایم می‌رویم و رفع دلتنگی می‌کنیم. راز دایی جان ناپلیون در این است.
@@elaherahroniya عالی گفتید
نکته این است که این سریال تنها سریال واقعگرایانه بود که در ایران ساخته شد. آثار نوپای سینمایی و تلوزیونی پیش از انقلاب تا چندی پیش از فاجعه ۵۷ اغلب از جهات مختلف اغراق‌‌آمیز بودند، یا بسیار طنزآلود همچون صمدها یا ایتالیا ایتالیا، یا اغلب آموزنده اما ابتدایی و احساسی چون فیلم فارسی. در ساخت دایی جان ناپلیون و چند فیلم اخیر تلاش شد تا راه تازه‌ای به سینمای واقع‌کرایانه باز شود و از آنجایی که سانسور وجود نداشت و به هنر بها داده می‌شد، این سریال بسیار موفق از آب در آمد. پس از آن هم فرصتی نماند تا نمونه‌های بهتر یا هم‌سطحی ساخته شوند. از این رو یگانه و بی‌همتا باقی ماند. پس از پنجاه و هفت هم که هیچ…به این دلیل است که ما ایرانیان از هر طبقه اجتماعی بخشی از خاطرات، گذشته، هویت، فرهنگ و شخصیت خود را در این سریال پیدا می‌کنیم. ما با تماشای این سریال به دیدار گذشته‌های از دست رفته می‌رویم. به دیدار اعضای خانواده و محیطی که در آن پرورش یافته‌ایم می‌رویم و رفع دلتنگی می‌کنیم. راز دایی جان ناپلیون در این است.
درود بر شما تحلیل جالبی کردین به ندرت در یوتیوب چنین تحلیلی و چنین قلم شیوایی بخصوص درباره این سریال باشکوه دیدم...تندرست باشید
یک تحلیل بسیار منطقی ، زیبا ، پر معنا و مفهوم زنده باشی 🙏🌹🙏
مرحوم آقای بزرگ با مارلین دیتریش آبگوشت بزباش میخورن با ترشی گلپر😂😂😂😂😂
زیبا
شربته البالو یا ابلیمو نه همون بهلیمو
به روح آقای بزرگ من نکردم ، از دستم در رفت. ای بگور روح آقای بزرگ !!!
👏🙏🏻👍
گمونم روح‌القدس یه دفعه هم با قمر سانفراسیسکو رفته=)))))))))
طفلک لیلی
دوست علی خره.
تیمارستان اشرافیت نوکیسه.