Kitapları okumak istersen, Google'da bazı PDF'lerini bulabilirsin. Farklı çeviri araçlarını kullanarak Türkçe'ye çevirebilirsin; ben tercihen Sider ve Ddict Translate eklentilerini kullanıyorum, tavsiye ederim, kullanımları oldukça rahat.
Ben Theory Of Fun'ı çevirmeye kendim başlamıştım, yarısına kadar falan hallettim, o sırada yayınevi kurdum, telifini alıp, yayına hazırlayıp basacaktım. Sonra sermaye sorunu yaşadım ve riski göze alamayıp vazgeçtim. Şirketi de devrettim. Şu ekonomik ortamda %90 oranla batacak bir işti zira. Matbaası, marketingi, yayın süreci şusu busu derken her tür ameliyenin altından sen kalkacak olsan bile, kitabı 500-600 liradan aşağı satamayacak durumda işi nihayete erdirebiliyorsun. Ülke ekonomisini biraz adam ederlerse, kağıt fiyatları düşerse ve biz daha önce basılmamış, yayınlanmamış işlere, yayın alanlarına girip, risk alıp yayın yapabilecek ekonomik güvenceyi edinebilirsek her şey yayınlanır. MIT press'in bu alanda bir yayınları var, aklın hayalin durur. Felaket bir potansiyel. Ama el değmemiş topraklar gibi göründüğünden ve kitle potansiyeli henüz kestirilemediğinden, hiçbir yatırımcı ve yayıncı risk alıp para ayırmıyor. Bizim gibi çulsuzlar da çevirdiğiyle, borçlandığıyla kalıyor.
@@halilchelic Haklısın, şuan zor iş. Basit bir roman bile 150-200 TL'ye satılıyor. 1-2 yıl önce işimle alakalı bazı kitaplar almıştım şimdi bakıyorum fiyatları 200-300 TL'lere gelmiş, bilgiye dayalı kitaplar biraz daha pahalı oluyor. Bu kitapları da büyük yayınevlerinin çevirmesi lazım aslında ama yine de ucuz olmayacak.
@@csnaber baldurs gate 3ü tek karakterle bitirmek gibi. oyunda kendine kısıtlamalar getiriyorsun, bayılan pokemonu bir daha kullanamazsın, her bölgede ilk gördüğün pokemonu takıma almak zorundasın ve başka pokemon alamazsın gibi türlü türlü kısıtlamalar var
@@csnaber arceus biraz açıklamış. Pokemon oyunları çocuklara hitap eden oyunlar olduğu için bazı kompleks etkileşimlere sahip olsa dahi yeterince level atlayarak her savaşı kazanabilirsin. Oyuncular oyunu kendi adlarına zorlaştırmak için bir takım kurallar çerçevesinde oyunu oynarlar. Nuzzlocke adı bu kuralı ilk koyan oyuncunun yaptığı run'dan gelir. Özetle girdiğin her route'ta sadece karşılaştığın ilk pokemonu yakalayabilirsin. Kaçırırsan başka yakalayamazsın. Savaşta ölen bir pokemon gerçekten ölmüş gibi olur, bir daha kullanamazsın, release etmek zorundasın. Sıradaki gym leader'ın en yüksek seviye pokemonundan daha yüksek seviyede bir pokemonu o gym leaderı yeninceye kadar kullanamazsın (örneğin ilk gym leader Brock, 12 level geodude ve 13 level onix'i var. 14 level bir pokemon ile bu Gym battle'a giremezsin.) Savaş sırasında item kullanmak yasaktır. Savaşta kullanacak Pokemon'un kalmazsa oyun biter ve oyuna en baştan başlarsın. Bütün bu kuralları oyuncu kendisine ekstra zorluklar yaratmak için koyar. Oyuncunun kendisinden başka bu kuralları forse eden herhangi bir oyun içi mekanik bulunmamaktadır.
Nuzzlocke sadece oyunu daha zor hale getiren bir challenge değil , temel oyundan daha çok keyif almayı da amaçlamayan bir yöntemdir. Her pokemon’una isim vermek zorundasın ki ona daha çok bağlan, öldüğünde daha çok üzül. Savaşlarda daha çok zorlan ki hangi tür saldırılar hangi tür pokemonlara daha etkili bu işin hesabına kafa yor. Yakalayacağın pokemon tamamen random olacağından eldeki imkanlarla en güçlü ve dengeli pokemon takımını kurmaya çalış, hangisi kaç levelde evolve oluyor hangi saldırıyı kaç levelde öğreniyor araştır. Bu tarz detaylar sayesinde tüm pokemon oyunları için en doğru oynama yöntemi denir nuzzlocke için
Ama artık millete nuzzlocke bile kolay geldiği için randomizer modlarına falan giriştiler. Oyunda ilk savaştığın pokemon efsanevi olabiliyor, pokemon gym kapısından geçiyorsun ama seni dağa başına ışınlıyor gibi gibi modlar mevcut
@@haliltastekin0 Antipati duymaya başladım her yerden fışkıran pahalı viskilerden, "biz de mühendisiz"lerden, iki laf toplayıp "konu anlatımı" oluşturmalardan. Sanki içeriğin kendisindense "Can Sungur ne adammış be"yi dedirtmek için var videolar hissiyatından uzaklaşamıyorum. O gösterdiği kimliğin gerçekliğine de şahsen güvenmiyorum, bunu tasvip etmiyorum. Bu sebeple.
bi oyuna dikkat çekmek istiyorum; geometry dash. oyunda her türlü zorlukta binlerce bölüm var ve her bölümün patterni, kullandığı türlü türlü mekanik kombinasyonları, gameplay tarzı birbirinden farklı. oyunda demon diye bi zorluk var ve biz oyuncular sürekli daha zor demon leveller geçerek kendimize challange yaratıyor, kendimizi geliştiriyor, ve kendimizi inanılmaz tatmin ediyoruz. oyunlarda zorlanıp eğlenmek isteyenler için ideal, bir şans vermenizi isterim. çoğu kişi sıradan, kareyle dikenlerin üzerinden zıpladığımız olaysız bir oyun gibi düşünüyor ama alakası yok. abartısız geometry dash gördüğüm en geniş oyun ve bitmeyen içeriği var. kendi bölümlerinizi oluşturabiliyorsunuz ve oyunun bu kadar geniş olmasındaki en büyük etken bu. insanlar inanılmaz işler çıkarıyor. bi deneyin
Johan Huizinga'nın yazdığı Homo Ludens kitabında da insanı oyun oynayan canlı olarak tanımlıyor ve CS'nin bahsettiği konuların aslında doğrudan bizim hayatımızla ilgili olduğunu gösteriyor. Farklı ortamlarda, farklı paternler içinde bellrli kurallarda hareket ediyoruz. İşte, evde, okulda... aslında hepimiz her gün farklı oyun circle'larına girip çıkıyoruz. Bu yüzden Tükettiğimiz içeriklerde kitap, dizi, filmde ve hatta hayatımızda CS'nin bahsettiği kuralları arıyoruz. Flow'un içinde kalmaya çalışıyoruz. Örneğin iş hayatımızda flow'a düzenli giremediğimizde sıkılıyoruz ya da nefret ediyoruz ve iş değiştirmek için uğraşıyoruz. Oyun sadece oyun değildir :d
Çok keyifli bilgilendirici bir içerik olmuş, game design videolarının devamı gelsin teşekkürler CS! Arkadaki Fate Condensed Türkçe detayı gözden kaçmadı. 😶🌫
Souls like oyunlarla ilgili tek bir sorunum var ve bu sorunu bir türlü aşamadım. Herhangi bir oyundaki zorlu bir mücadeleyi ikinci üçüncü veya beşinci denemede geçtiğimde bir başarı hissi yaşıyorum ama deneme sayısı artmaya devam ettiği zaman o his yok olmaya başlıyor. Bir boss'u 30. denemede geçtiysem 30'a 1 yenilmiş hatta hezimete uğramış gibi hissediyorum. Böyle olunca da zevk alamıyorum bir türlü. 7-8 defa öldükten sonra oyun eziyete dönüşmeye başlıyor. Üstelik bir de takıldığım yer boss değil de aralarda bir yerlerdeyse ve öldükten sonra oraya kadar tekrar gitmek ve daha önce öldürdüğüm düşmanları tekrar öldürmek zorunda kalıyorsam, oyun artık bir eğlence unsuru olmaktan tamamen çıkıyor benim için... Sanırım oyunların olduğu gibi, oyuncuların da bazı kategorileri var. Lunaparka gittiğinde, G kuvveti ile adrenalin pompalayan rollercoaster tarzı oyuncaklara binenler ayrı bir kategori, korku tüneline girenler ayrı, çarpışan arabalara binenler ayrı, dönmedolaba binenler de ayrı kategoride insanlar. Kimisi türev integral sorusu çözer gibi bir oyunu çözmek için saatlerini harcamaktan zevk alırken, kimisi de hızlıca ve çok kafa yormadan eğlenmek istiyor. Ben strateji oyunlarını da pek oynayamadığımdan herhalde ikinci kategoriye giriyorum. Oysa stratejileri ve souls like oyunları da oynamayı çok isterdim. Ama bunlardan zevk almayı beceremedim bir türlü.
@@OynarBaslik katılıyorum. Ben de öyle çok zorlanınca zevk alamıyorum. Belki bu gündelik hayatın biraz bizi zorlamasından ve oyuna ayıracak pek vaktimizin olmamasındandır.
Elden ring öncesi soulslar için ben de aynı hissi yaşayarak takıldığım ilk bossta oyunu bırakıyordum. Elden ringin açık dünya olması, farklı build seçenekleri, summon özellikleri fazla zorlandığım, sıkılmaya başladığım anda devreye giriyor ve bu sorunu aşıyor. Bu yüzden souls türünü sevmeyen veya yeni başlayanlar için en uygun oyunun elden ring olduğunu düşünüyorum. Bir de yorucu oyun ve daha rahat oyun seçimi dönemden döneme değişebiliyor. Hayatımın her döneminde orta zorluğun üzerine çıkmayan biri olsam da, eskiye nazaran son senelerde hayat şartlarımın stresli ve yorucu olması sebebiyle hem arayüz hem oynanış hem öğrenme açısından kolay oyunları tercih ediyorum.
06:00 Witcher 3 tam olarak buydu benim için, özellikle en zorda başladım ki tüm yağları iksirleri arayıp bulmak zorunda kalayım onlar olmadan zorlandığımı hissedeyim, yani oyunun mekaniklerinin hepsini tüketerek oynayayım istedim. Sonuç olarak ne kılıca yağ sürdüm ne büyü kullandım dümdüz vura vura gittim hatta meşhur döne döne vurduğumuz çok broken bir skill var onu kullanınca zaten basit olan oyun daha da basitleşiyor diye kullanmak istemediğim bir noktaya gelmiştim. En kral oyuncuyum falan tribine de girmedim yanlış anlaşılmasın, oyun düpedüz kolaydı zevk almadım. Mekanları manzaraları ve 1-2 tane güzel yan görevi hatırına bitirmiştim.
Gamedesign konuşan Can Abi gerçekten çok hoşuma gidiyor, liseden beri oyun tasarımına ilgili biri olarak bana bu ilgimi körüklediğin için teşekkür ederim
Civ6, Game design ve flow konusunda ders niteliği taşıyan , 3000 saat oynasanızda her lider ile her oynayışta farklı bir tecrübe yaşayabileceğiniz , Deity zorluk beğenmezseniz Deity+++ zorluklarda kendi sınırlarınızı zorlayabileceğiniz bir şaheserdir. Sid Meier amca Respect
İki videoyu da art arda izledim ve keşke okuduğum bölümü de senin gibi anlatanlar olsa diye düşündüm şimdi gidip var mı diye araştıracağım. Ayrıca verdiğin bilgiler, alıntı yaptığın kitaplar beni daha da meraklandırdı. Lütfen devamı gelsin.
Oyunların genellikle "escapism" olarak görüldüğü günümüz(ve ülkemiz)de ciddi ve akademik çalışmalarla ilgilenip bunu içerik olarak sunmak çok önemli bir şey. Son derece bilgilendirici ve zevkli bir video olmuş. İyi ki varsın CS.
Bence ülkemizdeki halka yayılması gereken bilgi açığını çok güzel kapatan bir video serisi başlangıcı olmuş. Oyunları sadece keyif almalık kullan at tüketim nesnelerinden ziyade entelektüel objeler olarak görebilirsek dünyamızın daha çok genişleyeceğini düşünüyorum. Zevk aldığımız ya da sevmediğimiz şeyler hakkında daha derinlikli bilgi bizi hem tükettiğimiz şeyler karşısında daha bilinçli kılar, hem de kendimizi tanımamız noktasında bize fayda sağlar. Ben video serisinin devamını dört gözle bekliyorum, ellerine sağlık :)
Akademik bilgilerle dolu bu video için çok teşekkürler. Ben beni zorlayan hatta en ufak bir rekabet hissi barındıran her oyundan hemen sıkılan biriyim. O yüzden videodaki "zorluk oyunu eğlenceli kılan şeydir" argümanı beni düşündürdü. Oyunlardan eğlenebilme durumunun oyuncuların mizacına çok fazla bağlı olduğunu düşünüyorum, videoda sizin de dediğiniz gibi "inatçı" olabilmek oyun zorluğu arttıkça eğlence düzeyinin artacak olmasını en iyi yordayacak etken olmalı. Mizaç olarak inatçı olmayan, hırslı olmayan, çabuk pes eden insanlar için oyun zorluğu o oyunun eğlenceliliğini yordamayacaktır. Kendim en çok oynadığım, en fazla keyif aldığım oyunları göz önüne aldığımda çeşitli simulasyonları, hiçbir rekabet ya da şiddet vb. barındırmayan cozy oyunları sevdiğimi ve keyif aldığımı görüyorum. Mizaç olarak hiç hırslı biri değilim, bununla beraber ADHD biriyim. ADHD kişilerin dürtüsel, sabırsız ve sürekli ödüllendirilerek motive olabilen bir beyin yapısı var. Ödülün bu kadar fazla emek istemesi ve hedefe olan yolun çok uzak olması (özellikle hırslı mizaca sahip olmayan) ADHD kişiler için bu tarz oyunları eğlenceli olmaktan uzaklaştırabilir diye düşünüyorum. Bu konularda nörotipik-nöroçeşitli kişileri karşılaştırarak eğlenme eğilimlerini inceleyen araştırmalar var mı diye merak ettim. En kısa zamanda araştıracağım. Üzerine düşünecek ve araştıracak yeni bir ilgi alanı kazandırdığınız için yeniden teşekkürler.
Şahsen ben oyun zorluğu süreyi uzatan bir etken ,bu yüzden eğlence bitip yorucu olmaya başlayınca iş orada kopuyor. İki çeşit oyuncu vardır. Elindeki karakterle ilerleyip,sadece bir build ile gelişip defalarca saatlerce mücadele eden tipler. Birde sürekli build değiştirip deneme yanılma ile karakteri değiştirerek ilerleyenler. Biri zevk alırken diğeri bunalım geçiriyor. Yetenek ,şans etkenleri de eklenince herkes aynı zevki almıyor malesef.
Can abi senden seriyi izleyip hiç yapamam dediğim baldur's gate 3'ü üç kere bitirdim şimdi asla oynayamam dediğim elden ring aldım bitirmek üzereyim, teşekkür ederim bana "aaa böyle bir dünya da var" deme şansı verdiğin için
Yine çok keyifli bir video olmuş. Oyunlara bu şekilde akademik, bilimsel yaklaşınca ne oynadığının da farkına varıyorsun. O açıdan ayrı bir keyif veriyor bu bilgileri öğrenmek. Emeğine sağlık. Bu tarz videoların devamını bekliyoruz :)
Burada anlatılan teoriye göre Rubik küp şahane bir oyun. Birinci level’da küplerin hareketini ve birbirleri ile ilişkisini keşfederek kazanıyorsun. küpü ve basit hareketleri tanıyorsun. 2. level’da, derinliği anlıyorsun, 1. leveldaki hareketlerden örüntüler çıkararak bunları uyguluyorsun eğer örüntüleri görmediysen sıkılıp bırakıyorsun. Oyun sonunda ise 1. seviyede öğrendiğin hareketleri ve 2. seviyede öğrendiğin comboları çok daha dikkatli ve efektif kullanarak kübü tamamlıyorsun. Ha, birkaç kez oynadıktan sonra artık çok daha basitleşiyor ama hangi oyunda bu yok ki? Üstelik arkadaşınla yarışıp oyunu multiplayer yapabilirsini zamana karşı yarışabilirsin, 4x4’e geçebilirsin. Bu da ilk videoda anlatılan konu.
Düşüşten sonra içerikler daha kalitesiz olur diye düşünmüştüm, üstüne koyarak devam ediyorsun. Helal olsun kral, dramadan uzak bu tip bilgi dolu içeriklerine bayılıyorum. Bu seriye de ayrıca bayıldım umarım yakın zamanda devamı gelir.
indie oyun geliştirici olarak bu şekilde ingilizce kaynakların süzgeçten geçirilip Türkçe olarak anlatılması ve bunları dinleyebilmek çok değerli, lütfen devam et CS ♥
Keşke şu anlattıkların milyonlarca kişinin ilgisini çekse ama eminim ilerde game developer olmak isteyen arkadaşlara müthiş kafa açan faydalı kıymetli bir içerik olmuş, senin ağzından dinlemekte ayrı bir kiraz tadı katmış 😊
10:00 da bahsettiğin olayı sekirodan elden ringe geçince yaşadım sekiroyu o kadar sevdim ki zorluğuna rağmen aşık oldum o gaz ile elden ringe başladım bir ton kılıç,zırh vb eşya aldım keşfettim belli bir seviyeye gelip keşif olayını bir kenara bırakıp boss kesmem gereken vakit oyundan soğudum ama bunun Sebebi bossların zor olması değil tam tersi sekironun yanında çerez kalıyorlar sorun bir yerden sonra tüm bossların aslında aynı şeyi yaptığını fark etmemdi.sekironun ilk oynanışı homecoming ending 35 saat sürdü ama şuan başlasam(shura ending için) 5 saatte zorlanmadan bitiririm. niye bitirmiyorum diye sorarsanız tam olarak bu konu sebebiyle artık keyif vermiyor
abi aynı senin gibi oyunlardan max keyif almaya çalışan ve oyun kültürünün sıkı takipçisiyim bu video aşırı hoşuma gitti ilk videoyu da hemen izledim kitaplar çok ilgimi çekti alıyorum şuan :D
Valla souls like türüyle yeni yeni tanışan biri olarak sanırım Sekiro doğru tercih olmamış bende, oyunu atmosferini sevmeme rağmen çok hızlı ölmek gün boyu işten güçten aldığım stresi katlayarak öf buna mı uğraşacam dedirtti. Ama senin videoyu baştan sona izlediğimde elden ringe başlayıp biraz konuyu zorlayasım geldi, yani daha pozitif bakıyorum şu anda konuya. Bg3 müthiş oyun öğrenmesi başta zor olsa da zorluğu tatktiği hep var zerre sıkılmadım mesela 70 saatte act1 yeni bitirdim, manitayla couch split screen oynayarak ki tavsiye ederim böyle çok keyifli oluyor. Aynı hikayeyi birlikte yazmak ve paylaşmak da değişik bir keyif tartışmak tahmin etmek vs. Keyifli bir bölüm olmuş baştan sona izledim bu arada eline sağlık, fav kanalımız oldun 👏
Kardeşim anlattığın teknik koularda o kadar haklısın ki hiç bir itirazım yok. Tek itirazım herkesin Elden Ring oynayabileceği konusu. Sabır ve zamanı olmayan insanlar için cidden içine girmesi çok zor bir oyun. Çalışan çocuğu olan ben, her gün düzenli oynayamayan ben çok çabuk o el koordinasyonunu kaybediyorum.
Oha videoya bak müüükkkeeeemmmel. Çok teşekkürler, daha çok gelsin. Kitapları temin edebileceğimiz bir yer tavsiye edebilir misiniz? Yoksa Amazon'dan mı bakalım? Çok çok kıymetli bir video ❤️
Bu tarz videolar kesinlikle devam etmeli. Yalnızca ve basitçe oyun oynamak değil, neden oyun oynadığımız üzerinde düşünmek ve derinleşmek inanılmaz keyifli.
böyle teknik terim ve bilgi açısından zengin olup anlaşılması bu kadar kolay olan çok video/ eser yok. ellerine sağlık can abi, senden bu tarzda daha da çok video görmeyi isterim. yalnızca game design değil, oyun pazarlama ve reklamcılık tarafında da (bknz. öyle oyuna böyle pazarlama videosu) videolarının devam etmesini umuyorum. sağlıcakla…
Sekiro hayli hayli farklı bir oyun. Bi kere sadece single player olan tek oyun. Serinin rpg ayarlarının kısılıp aksiyon maceraya kaydığı bir oyun. Oyunda tek bir kılıcınız var. Bir de ninja toolları var. Farklı kılıç stilleri ve farklı ninja toollarıyla oynayışınızı ayarlıyorsunuz. Onun dışında karakter oluşturma + farklı statlar kasma + farklı buildler yapmak oyunda bulunmuyor. Bahsetmeden olmaz diyebileceğimiz deflect barı ve mekanikleri de bu oyunun en önemli parçası. Bloodborne ise biraz daha Souls serisine sadık kalmış bir oyun. Ama yinede Sekiro'dan sonra en farklı Souls oyunu diyebiliriz. Ağır zırh ve kalkan kullanan buildleri iptal etmiş bir oyun. Bu oyunda tank bir karakter yapmak çok daha zor. Stat'ları tank olarak kasabilirsiniz ama zırh ve kalkan yok denilecek kadar az. Ondan dolayı hasardan korunmanın en önemli 3 yolu var: -dodge, parry(silahlar ile), saldırmaya devam etmek. Dodge bildiğimiz yuvarlanarak kaçmak aslında. Oyunun ilerisinde farklı dodge'lar kullanabiliyor olsak da çoğu zaman yuvarlana yuvarlana düşmanlardan kaçıyoruz. Parry ise bu oyunun çok daha farklı ve önemli bir mekaniği. Souls oyunlarındaki gibi kalkanı ya da bıçağınızı doğru zamanda sallayarak parry'lemek yerine silahımızı doğru zamanda ateşliyoruz. Belki kulağa o kadar farklı gelmiyor ama gerçekten oynanışı çok değiştiriyor. 3. yöntem ise yine bu oyuna özel bir olay. Hasar aldıktan sonra aldığımız hasar gri olarak kalıyor. Eğer düşmana bu sırada saldırırsak bu gri canımız tekrar can olarak dönebiliyor bize. Bir nevi can çalma özelliği gibi. Bu da çok daha agresif oynayabilmemizi sağlıyor. Hasardan kaçmak için saldırmaya devam etmek bu oyunun en sürpriz oynanış mekaniği bence. BB en sevdiğim Soulsborne oyunu diyebilirim. Ek olarak karakterimizin çok daha çevik olduğunu eklemezsem olmaz. Aynı zamanda dönüşebilen silahları da unutmamak lazım. Hem çok havalı gözüküyor hem de tek bir silaha çok daha geniş bir moveset eklemesi de cabası. Silahı savaşırken bile dönüştürebiliyorsunuz ve bu hareketler de saldırmak için kullanılıyor. Diğer souls'lardaki farkları %100 bilmiyorum. Sadece Orjinal Dark Souls'u bitirdim. Dark Souls 3 ve 2'yi de uzun süre oynadım ama bitirmedim. Oyunları zaten Orjinal Dark Souls ile karşılaştırdığım için onu es geçiyorum. Dark Souls 2'de farkettiğim en önemli fark çoğu boss'un stagger ya da poise kırmanın imkansıza yakın olması. Bu terimler aslında stun'ın Dark Souls versiyonu diyebilirsiniz. Onun dışında o kadar farklı gelmedi. Dark Souls 3 ise Bloodborne gibi çok daha hızlı bir karaktere sahip. Estus Flask'ı çok daha hızlı içmek gibi bir çok animasyon daha hızlı. Bu da oyunu normalde kolaylaştıran bir şey olsa da düşmanları ve boss'ları da buna göre tasarladıklarından dolayı DS3'e daha kolay denilmesi doğru olmaz tabii. DS serisi tabii ki de birbirine daha benzeyen oyunlar olduğu için farklılıklar çok daha az. Ama eminim benim tecrübemin azlığından dolayı unuttuğum bir çok fark vardır. Eklemek isteyenler olursa cevaplara bekliyorum. Edit: Elden Ring'i unutmuşum ama farklarını anlatmak ile bitmez. Artık at sürüyoruz. Estus Flask'ı yürüyerek içiyoruz. Acayip büyüler eklendi. Harita gerçekten açık dünya oldu. Zaten Elden Ring'i oynamayan kalmadı. Yine muhabbetini döndürürüz aşağıda.
Normalde sık sık rekabetçi online oyunlar oynarım(Birkaç örnek; Rocket League, World of Warships, cod, Sim Racing, csgo..)çünkü gameplay gameflow açısından bu oyunlar beni daha çok tatmin ediyor. Bir oyunda bütün kas hafızamı, reflekslerimi, beynimi, parmaklarımı kullandığım zaman çok keyif alıyorum. Bu arada birçok single player oyunu da çok severek oynadım(örn; god of war{2018}, Hollow knight, Detroit become human, The last guardian, Deaths door ve daha niceleri.) Geçenlerde ben de aldım Elden Ring'i, 56 saat oynadım ve hâla oynuyorum. İlk kez single player bir oyundan rekabetçi oyun tadı aldım. Oyunun kurduğu zorluk dengesi ve gameplayi harbiden çok iyi(summon kullanmıyorum). Daha oyunu bitirmedim ama şimdiden oynadığım en iyi single player oyun diyorum çok net(2. Hollow Knight). Bence Elden Ring keşif, sanat tasarımı, atmosfer, gameplay açısından 10/10 bir oyun. Hele crucible knight boss savaşında orgasm oldum resmen adamı 8-10 perry atarak kestim, sonra Nokron City'de bir tur daha dövdüm. Çok keyifli boss harbiden. Kısaca Ohhh Elden Ring ❤
Harika bir video olmuş. Akademik düzeyde oyun konuşmak, düşünmek ve okumak çok keyifli. Rules of Play çok teknik olsa da gerçek hayat örnekleri ile birlikte düşünerek okuması ufku fazlasıyla geliştiriyor. Umarım bu video serisinin devamı gelir.
O kadar bilgilendirici bir video olmuş ki gerçekten çok teşekkür ederiz ve benzer videolar kesinlikle gelmeli :)) Evet gaza geldim ve kesinlikle başlayacağım
Bu seri güzelmiş. Oyunlardaki zorluk ve oyunun bizi kendi başımıza bırakması hissi gerçekten keyif verici. En son Kingdom Come Deliverence oynarken böyle bir hisse kapıldım.
Tüm souls oyunlarını oynayip bitirmis birisiyim. Şu DLC'ye o kadar alışamadım ki. Her sey cok vuruyor, çok hızlı vesaire. Lakin oynarken o kadar alışmışım ki ,mimic çağıramadığım zaman elim ayağım titriyor ve sıkıldım bir süredir girmiyorum. Bosslarla dıvüşmek yerine mimik vururken arkadan 1 2 vurup kaçıyorum. Sanirim eski usule dönüp bir sure solo takılmak lazim. Teşekkürler Can abey.
Zorluğun yanında, Hitman örneği üzerinden aklıma geldi, oyunlarda tekrar yaparak ustalaşmayı nasıl eğlenceli hale getirirsin kısmı da flow oluşturması zor bir kısım bence. Mesela bir oyunda bir bossu tekrar tekrar deneyerek kesene kadar uğraşmaktan sıkılmam fakat Hitman'de aynı olayları tekrar tekrar görmekten sıkılıyorum. O yüzden her görevi birer kere bitirip geçmişimdir. Yeni olaylar da tekrara katlanarak ilgimi çekecek kadar yeterli bir sebepmiş gibi gelmiyor. Bunun bir başarısız kolu da bir ara Twelve Minutes oyunu ile patlamış Time Loop oyunları idi. Time Loop olayını ilk kuran Twelve Minutes değildi ama en ilgi çeken o oldu herhalde. Ama en büyük patlayanı da o oldu çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak sıkıcıydı, insanlar baydı oynarken. Onun yanına birkaç time loop oyunu daha eklendi Deathloop falan gibi (çok farklı türdeler ama aynı şeyleri yapmak üzerine kurgulanmışlar), o da mixed bir oyun olarak devam etti hayatına. Buna rağmen Hitman (time loop oyunu değil, bağlam farklı ama düzeni aynı) genel arasında başarılı sayılabilecek bir örnek olsa da, dediğim gibi ben tekrar tekrar aynı şeyleri yapmaktan sıkılmıştım onda da. Her seferinde yeni olaylar açılacak olsa da, bir ezbere dayalı olduğu için sıkmıştı beni. Ezber yerine knowledge de denilebilir ama anladınız demek istediğimi.
Çok güzel video olmuş eline sağlık! Videonun yorumlarında çoğu kişi gameplay zorluğu kısmına takılmış ancak bence en az onun kadar önemli olan, tıpkı senin de videoda dediğin gibi oyunun bize yeni şeyler öğretmesi ve bizim bunları öğrenirken zorlanmamız da var.
Ben Football Manager oynuyorum. Saha içi aksiyonlar, sakatlıklar, yönetimin ve taraftarın beklentisi, oyuncuların mutluluk durumu sizi challange yapmaya fazlasıyla yönlendiriyor. Elinize kağıt kalem alıp kafa patlatmanız gerekiyor. Mystery shirt sitesinden gizli forma alıyorum. Hem forma kolleksiyonum genişliyor hem de forma hangi takımınsa o takım ile kariyer açıp yıl sınırlandırmalı challange yapıyorum çok keyifli oluyor. Bazen bütün transferleri futbol direktörüne yaptırıp onun aldığı topçularla kupa kazanmaya çalışıyorum ( Şenol Güneş gibi)
zamanında witcher 3 ü ilk oynadığımda orta zorlukla bitirmiştim. o kadar hoşuma gitmişti ki bittikten hemen sonra zorda oynamaya karar verip onu da bitirdim fakat death march modunda bitirince aldığım tatmin duygusu ve haz çektiğim eziyetlere ve zamanıma tamamen değdi diyebilirim. Ayrıca harika bir video olmuş keşke saatlerce anlatsan da dinlesek cs
Cuphead bence burada anlatılan çoğu şeyi aşırı iyi yapan bir oyun. Özellikle boss fight hakkında olanları. Denemeyen varsa bence herkes denemeli. Bu arada çok kaliteli video CS. Türkiye de bu tarz ve kalite de içerik bulmak kolay değil. Teşekkürler.
6 yıl ve daha eskisinin oyunlarını oynama konusunda kesinlikle Sungur'a katılıyorum. Triple A fps oyunları hiç keyifli gelmezken daha dün çıkmış basit ama iyi yapılmış bi indie fps oyunu olan "Pathogen X"'i oynayıp bitirdim. Yapım olarak 6-8 yıl önceki oyunların temasında ve basitliğinde olup bu kadar keyifli olan son zamanlarda çıkmış triple A fps oyun hatırlamıyorum. Eski oyunlardaki basitlik, linear hikaye ve bölüm ilerleyişi, karakterlerin gizemli kişilikleri olsun gerçekten oyuncuyu direk içine çekiyor. Bi oyun Sungur'un dediği gibi zor değilse kendine çeken bi hali olmuyor 6 7 yıl önceki oyunların aksine.
Çocukken kardeşimle çakma NES'te Mario'yu o kadar ezberlemiştik ki kendimize challangelar koyuyorduk. Mesela en hızlı sürede bölümü bitirme, en çok altını toplama, mantar yemedem bitirme veya düşman öldürmeden bitirme gibi. Bence elindeki oyunu lego gibi bir oradan bir buradan oynayabiliryorsan güzel oyundur :)
Hocam gelecekte oyun tasarımı yapmak isteyen birisine bu kitapların yanında önereceğiniz başka kaynaklar var mıdır? Sizin bu konudaki bilgi birikiminize çok saygı duyuyorum böyle içeriklerin daha çok gelmesini umuyorum.
Derinlik ile sıkılma konusunda aklıma witcher 3 geliyor iksir yapma yağ yapma gibi bir sürü mekanik var ancak çoğu oyuncu hiç dokunmadan bitirebiliyor.Ben şahsen en yüksek zorlukta oynadığımda iksir yağ gibi mekaniklere de yatırım yapıp oyundan daha çok keyif almıştım.
CS chapeau, 30+ bir gamer olarak böyle içerikleri daha fazla görmek isterim Gow’u çok sevmiş ve hatta platinlemiş biri olarak neden gow ragnarök’ı yarıda bırakıp Brotato’ya sardığımın da akademik izahı oldu 😅
Kanalın en iyi ve faydalı videolarından biriydi benim için. Teşekkür ederim. Her ne kadar izlenme sayısının oldukça düşük olacağına inansam da arada bu gibi kitapları tanıtıp üzerine konuşabileceğiniz canlı yayınlar yapmanızı çok isterim. Belki üye özel olarak da yapılabilir böyle içerikler. Saygılarımla.
Yıllardır FIFA Kariyer Modu oynarım. Oyun artık default hali ile inanılmaz sıkıcı ve kolay hale gelmeye başladı tabii ki en yüksek zorluklarda bile. Son 5 6 yıldır "Slider" ayarlarını değiştirerek çok daha zor ve gerçekçi bir oynanış yaratıyorum kendime. Ayrıca transfer konularında da sık sık mücadeleler yaratıyorum, oyunun izin verdiği ancak gerçekçi olmayan hiç bir transferi yapmıyorum ya da kulüp mali olarak çok kötü durumdaymış gibi davranıp hiç transfer yapmadan sadece altyapıdan yeni oyuncu alıyorum gibi gibi. Sürekli farklı kariyerlerde farklı zorluklar yaratmak çok eğlenceli oluyor ve her kariyeri özel kılıyor.
Çok güzel video olmuş Can abi. Ben Elden Ring çıktıktan 2 sene sonra yani bu sene oynayabildim. Çünkü daha önce hiç souls oyunu oynamamıştım ve dışarıdan gördüğüm kadarıyla "çok zor oyun abi neden ben bunun için uğraşayım" diyerek oynamamıştım. Fakat Elden Ring'i oynadım ve hatta 5 kez bitirdim farklı buildlerle. Shadow of the Erdtree ek paketini de bitirdim. Sonra öyle bir boşluğa düştüm ki başka oyunlardan zevk alamaz oldum. Mesela zamanında Star Wars Jedi Fallen Order'ı bir SW fanı olduğum için seve seve oynayıp bitirmiştim. Elden Ring'den sonra SW Jedi Survivor'a girdim... Girmez olaydım. Sonra dedim ki "la ben manyak mıyım? Souls oyunları duruyor oynayayım işte." Gittim DS 3'ü aldım çünkü diğer oyunlar daha eski olduğu için oynayamam ve bayar sandım. 2 saatin ardından oyundan çıktım ve hatta iade ettim. Çünkü Elden Ring ile o kadar çok vakit geçirdim ki DS 3'e alışamadım, oynayamadım. Daha sonra arkadaşımın da gazıyla DS 1'i satın aldım. Arkadaşım ısrarla bu oyun çok farklı demesine rağmen bana göre hepsi aynı mantıkla ilerliyordu. Hayatımda hiç bu kadar yanılmamıştım. DS 1 o kadar farklı bir kafada oyun ki... Resmen 13 senelik oyuna aşık oldum hatta yeri geldi Elden Ring'e yani 2 sene boyunca dokunmadığım için kendime kızdığım oyuna o kadar çok kızdım ki DS 1 yüzünden. Abi DS 1 çok farklı bir oyun ve şunu anladım: ben gerçekten bir oyunun beni zorlamamasından çok sıkılmışım. DS 1 beni öyle güzel zorladı ki resmen zevkten dört köşe oldum. O yüzden akademik bireylerin ve senin de dediğin gibi zorluk ne kadar iyi ayarlanmış, tasarlanmışsa aldığın zevk o kadar yüksektir. Teşekkürler CS!
Okumak istediğim ama yetersiz ingilizcemden dolayı zorlanarak okuduğum kitaplardan örnekler veriyor olman, benim için çok güzel oluyor. Serinin devamının gelmesini de çok isterim, Türkiye'de indie oyunlar gelişirken senin #FOY serinin de birçok kişiye bu konuda fazlasıyla destek sağlayacağını düşünüyorum. (benim gibi)
Daha fazla gelsin bu tarz videolar, hatta daha teknik içerik bile içerebilir, ünide aldığım herhangi bir dersten daha kaliteli ve verimli bir video oldu, harikaydı.
Bir developer olarak takip ettiğim yayıncının konulara bu şekilde hem teknik ve akademik taraftan hem zevkli oyun tarafından bakması videonun zevkini ve kalitesini inanılmaz arttırıyor bence, bu yüzden csyi seviyorum ve genelde videolarını ya kod yazarken ya da oyunda takılırken arkada açıp izliyorum ❤
Keyifli ve bilgilendirici oldu. Farklı bir bakış açısı kazandırdığını söylemem lazım. Oyunlar ve dizi film üzerinden yorumlayacak olsamda hayatın her yerine oturtabileceğimiz bir yöntem aslında bahsettiklerin. Yaptığımız eylemden keyif almayı ve eğlenmeyi artıran yaşamı deneyimlemek ve mutlu olmayı pekiştiren bir tavsiye söylediklerin. Tüketim çılgınlığından çıkıp dinginlikle anın tadına varmak ard arda shotlamak yerine bardağa koyup havalandırıp iki çevirip koklayıp tadına varıp dilinde hissettiğini beyninde bi kaç elektrik akımıyla yaşamak yani düşüncelerimi tam toparlayıp aktaramadım da okursan yorumu anlatmaya çalıştıklarımı göreceğini biliyorum. Kafa açtığın içi teşekkürler, bilinçli insan izlemek güzel ❤
Stellaris benim için çok derin bir oyundu, bütün dlc’leri ile 300 küsür saat neredeyse her şekilde oynadım. Sıkılmamın sebebi bazı noktalarda oyun benzer şeyleri emrediyor ve tek çaresi var. Lakin hala oynuyor ve oynayacak olmamın da sebebi oyun benzer şeyleri önerse veya emretse bile öncelik sıralarının değişiyor olması ve durumsal faktörler gidişatı her seferinde farklı kılabiliyor. Her yeni save’imde farklı bir problemi çözmeye zorlanabiliyorum.
Kendimi 7-8 seneye yakındır yeni oyunlar oynamaya çabalamış biri olarak son 2-3 senede iyi yapılmış bir oyunu farklı challengelarla oynamak daha zevk verir hale gelmişti. Bunun için kendime kızıyordum: Bak aynı oyuna dadandın, zamanında az o yüzden aylarca aynı oyundasın, sal artık diye. Divinity 2 ile başlamıştı bu bende açıkçası. Bg3 ile devam etti ve Dark sousları oynamış olsam da Elden ring bende o hissi uyandıran oyun oldu. Bg3de patch 7 gelsinde solo honour mode kötü karakterle oynasam diye 3-4 aydır ağzım sulanarak bekliyorum resmen. Elden ringde ise dlcde son bossu mimicle kestim diye ng+4 çevirip mimicsiz kestim, şimdi okla mı dönsem tüm oyunu diye düşünüyorum. Benzer mücadeleleri total war legendary zorlukta da yapıyorum ve itiraf edeyim son yıllardaki oyunlar hele sony oyunları oynarken uykumu bile getirdiği oluyor. Elimde değil çoğu oyunu oynarken beynim kendini resmen kapıyor ve sebebini bu videoyu izlerken daha iyi anladım. Hatta ekleme yapayım oyun çok iyise misal satisfactory gibi oyunlarda buna dahil akşamları, okuldayken, işteyken sürekli kafan oyunda olabiliyor. Bg3 buildlerine iş arasında telefondan baktığım, calculatorde hesap yaptığım çok oldu misal benim. Oyun kadar hatta bazen yer yer oyunu kafamda yenmek zevk veriyordu bana. Yani finalde demek istediğim arkadaşlar Can abinin önerdiği kendinizi zorlayın kısmını uygulamayın sonra benim gibi çoğu oyundan sıkılır hale gelirsiniz. :D Oyunların neredeyse hepsi bu bahsettiğimiz oyunların çeyreği kadar derin tasarlanmıyor. Bunlarda derine inince, bazı yerlerde dizaynına alkış bile tutabileceğiniz detaylar görüyorsunuz sonra diğer oyunlarda uykunuz geliyor.
Videoyu izlerken ben de diyorum ki işte bak adam teknik bilgi veriyor heey keyifleniyorum ulan adam kitaplarla çıkmış konuşuyor işte bu yüzden seviyorum ben bu adamı heyy nasıl keyifleniyorum heheeh benim Elden Ring'im sensin CS, izlediğim filmim de sensin dizimde, dinlediğim müzik okuduğum kitapta. Cansın sen ya Can Sungur ❤❤
Kaliteli içerik, keşke birisi şu kitapları Türkçe'ye çevirse.
:)
Kitapları okumak istersen, Google'da bazı PDF'lerini bulabilirsin. Farklı çeviri araçlarını kullanarak Türkçe'ye çevirebilirsin; ben tercihen Sider ve Ddict Translate eklentilerini kullanıyorum, tavsiye ederim, kullanımları oldukça rahat.
Ben Theory Of Fun'ı çevirmeye kendim başlamıştım, yarısına kadar falan hallettim, o sırada yayınevi kurdum, telifini alıp, yayına hazırlayıp basacaktım. Sonra sermaye sorunu yaşadım ve riski göze alamayıp vazgeçtim. Şirketi de devrettim. Şu ekonomik ortamda %90 oranla batacak bir işti zira. Matbaası, marketingi, yayın süreci şusu busu derken her tür ameliyenin altından sen kalkacak olsan bile, kitabı 500-600 liradan aşağı satamayacak durumda işi nihayete erdirebiliyorsun.
Ülke ekonomisini biraz adam ederlerse, kağıt fiyatları düşerse ve biz daha önce basılmamış, yayınlanmamış işlere, yayın alanlarına girip, risk alıp yayın yapabilecek ekonomik güvenceyi edinebilirsek her şey yayınlanır.
MIT press'in bu alanda bir yayınları var, aklın hayalin durur. Felaket bir potansiyel. Ama el değmemiş topraklar gibi göründüğünden ve kitle potansiyeli henüz kestirilemediğinden, hiçbir yatırımcı ve yayıncı risk alıp para ayırmıyor. Bizim gibi çulsuzlar da çevirdiğiyle, borçlandığıyla kalıyor.
@@halilchelic Haklısın, şuan zor iş. Basit bir roman bile 150-200 TL'ye satılıyor. 1-2 yıl önce işimle alakalı bazı kitaplar almıştım şimdi bakıyorum fiyatları 200-300 TL'lere gelmiş, bilgiye dayalı kitaplar biraz daha pahalı oluyor. Bu kitapları da büyük yayınevlerinin çevirmesi lazım aslında ama yine de ucuz olmayacak.
İzlediğim en iyi en bilgilendirici videolardan. Türkçe içerik pek bulunmuyor. Bence devam etmelisin CS ileride değerlenecek bunlar. Teşekkürler
beğenin paylaşın :)
Lor Nene beklerken Zor Nene geldi
Lor Ana değil miydi
@@haktan7482 olabilir gece yatmadan önce denk gelmiştim aklıma bu geldi direkt
Çok zevkli ve bilgili içerik. Gelsin bu videolar.
beğenin paylaşın o vakit
Anlatım tarzını ve ses tonunu çok beğeniyorum. Çok rahatlatıcı konuşuyorsun. Ne konu hakkında konuşursan konuş açar dinlerim valla.
Ne keyifli video oldu ya, sohbet edermişçesine bilgiler edinmek çok keyif verdi. Bir de bildiğim oyundan örnekler geldi malum elden ring :)
Pokemon oyunlarının nuzzlocke challangeları bahsettiğin konuya çok güzel bir örnek.
açıklar mısın?
@@csnaber baldurs gate 3ü tek karakterle bitirmek gibi. oyunda kendine kısıtlamalar getiriyorsun, bayılan pokemonu bir daha kullanamazsın, her bölgede ilk gördüğün pokemonu takıma almak zorundasın ve başka pokemon alamazsın gibi türlü türlü kısıtlamalar var
@@csnaber arceus biraz açıklamış. Pokemon oyunları çocuklara hitap eden oyunlar olduğu için bazı kompleks etkileşimlere sahip olsa dahi yeterince level atlayarak her savaşı kazanabilirsin. Oyuncular oyunu kendi adlarına zorlaştırmak için bir takım kurallar çerçevesinde oyunu oynarlar. Nuzzlocke adı bu kuralı ilk koyan oyuncunun yaptığı run'dan gelir. Özetle girdiğin her route'ta sadece karşılaştığın ilk pokemonu yakalayabilirsin. Kaçırırsan başka yakalayamazsın. Savaşta ölen bir pokemon gerçekten ölmüş gibi olur, bir daha kullanamazsın, release etmek zorundasın. Sıradaki gym leader'ın en yüksek seviye pokemonundan daha yüksek seviyede bir pokemonu o gym leaderı yeninceye kadar kullanamazsın (örneğin ilk gym leader Brock, 12 level geodude ve 13 level onix'i var. 14 level bir pokemon ile bu Gym battle'a giremezsin.) Savaş sırasında item kullanmak yasaktır. Savaşta kullanacak Pokemon'un kalmazsa oyun biter ve oyuna en baştan başlarsın. Bütün bu kuralları oyuncu kendisine ekstra zorluklar yaratmak için koyar. Oyuncunun kendisinden başka bu kuralları forse eden herhangi bir oyun içi mekanik bulunmamaktadır.
Nuzzlocke sadece oyunu daha zor hale getiren bir challenge değil , temel oyundan daha çok keyif almayı da amaçlamayan bir yöntemdir. Her pokemon’una isim vermek zorundasın ki ona daha çok bağlan, öldüğünde daha çok üzül. Savaşlarda daha çok zorlan ki hangi tür saldırılar hangi tür pokemonlara daha etkili bu işin hesabına kafa yor. Yakalayacağın pokemon tamamen random olacağından eldeki imkanlarla en güçlü ve dengeli pokemon takımını kurmaya çalış, hangisi kaç levelde evolve oluyor hangi saldırıyı kaç levelde öğreniyor araştır. Bu tarz detaylar sayesinde tüm pokemon oyunları için en doğru oynama yöntemi denir nuzzlocke için
Ama artık millete nuzzlocke bile kolay geldiği için randomizer modlarına falan giriştiler. Oyunda ilk savaştığın pokemon efsanevi olabiliyor, pokemon gym kapısından geçiyorsun ama seni dağa başına ışınlıyor gibi gibi modlar mevcut
türk youtube'unda game design ile alakalı izlediğim en iyi video galiba
beğenin paylaşın :)
kesinlikle böyle videolar gelsin
özellikle tekniği kavramak isteyen insanlar için harika oluyor
beğeniler şelale bayramın kutlu olsun abi
Keşke birden fazla like hakkımız olsaydı dediğim videolardan.. Ellerine sağlık Cs
aynısını dislike için hissettim kalp kalbe karşı
@@senetsalim neden genç
@@haliltastekin0 Antipati duymaya başladım her yerden fışkıran pahalı viskilerden, "biz de mühendisiz"lerden, iki laf toplayıp "konu anlatımı" oluşturmalardan. Sanki içeriğin kendisindense "Can Sungur ne adammış be"yi dedirtmek için var videolar hissiyatından uzaklaşamıyorum. O gösterdiği kimliğin gerçekliğine de şahsen güvenmiyorum, bunu tasvip etmiyorum. Bu sebeple.
bi oyuna dikkat çekmek istiyorum; geometry dash. oyunda her türlü zorlukta binlerce bölüm var ve her bölümün patterni, kullandığı türlü türlü mekanik kombinasyonları, gameplay tarzı birbirinden farklı. oyunda demon diye bi zorluk var ve biz oyuncular sürekli daha zor demon leveller geçerek kendimize challange yaratıyor, kendimizi geliştiriyor, ve kendimizi inanılmaz tatmin ediyoruz. oyunlarda zorlanıp eğlenmek isteyenler için ideal, bir şans vermenizi isterim. çoğu kişi sıradan, kareyle dikenlerin üzerinden zıpladığımız olaysız bir oyun gibi düşünüyor ama alakası yok. abartısız geometry dash gördüğüm en geniş oyun ve bitmeyen içeriği var. kendi bölümlerinizi oluşturabiliyorsunuz ve oyunun bu kadar geniş olmasındaki en büyük etken bu. insanlar inanılmaz işler çıkarıyor. bi deneyin
@@arceus1297 GD ne
@@Lighttworkk geometry dash 😀
Johan Huizinga'nın yazdığı Homo Ludens kitabında da insanı oyun oynayan canlı olarak tanımlıyor ve CS'nin bahsettiği konuların aslında doğrudan bizim hayatımızla ilgili olduğunu gösteriyor. Farklı ortamlarda, farklı paternler içinde bellrli kurallarda hareket ediyoruz. İşte, evde, okulda... aslında hepimiz her gün farklı oyun circle'larına girip çıkıyoruz.
Bu yüzden Tükettiğimiz içeriklerde kitap, dizi, filmde ve hatta hayatımızda CS'nin bahsettiği kuralları arıyoruz. Flow'un içinde kalmaya çalışıyoruz. Örneğin iş hayatımızda flow'a düzenli giremediğimizde sıkılıyoruz ya da nefret ediyoruz ve iş değiştirmek için uğraşıyoruz.
Oyun sadece oyun değildir :d
Çok keyifli bilgilendirici bir içerik olmuş, game design videolarının devamı gelsin teşekkürler CS! Arkadaki Fate Condensed Türkçe detayı gözden kaçmadı. 😶🌫
Souls like oyunlarla ilgili tek bir sorunum var ve bu sorunu bir türlü aşamadım. Herhangi bir oyundaki zorlu bir mücadeleyi ikinci üçüncü veya beşinci denemede geçtiğimde bir başarı hissi yaşıyorum ama deneme sayısı artmaya devam ettiği zaman o his yok olmaya başlıyor. Bir boss'u 30. denemede geçtiysem 30'a 1 yenilmiş hatta hezimete uğramış gibi hissediyorum. Böyle olunca da zevk alamıyorum bir türlü. 7-8 defa öldükten sonra oyun eziyete dönüşmeye başlıyor. Üstelik bir de takıldığım yer boss değil de aralarda bir yerlerdeyse ve öldükten sonra oraya kadar tekrar gitmek ve daha önce öldürdüğüm düşmanları tekrar öldürmek zorunda kalıyorsam, oyun artık bir eğlence unsuru olmaktan tamamen çıkıyor benim için... Sanırım oyunların olduğu gibi, oyuncuların da bazı kategorileri var. Lunaparka gittiğinde, G kuvveti ile adrenalin pompalayan rollercoaster tarzı oyuncaklara binenler ayrı bir kategori, korku tüneline girenler ayrı, çarpışan arabalara binenler ayrı, dönmedolaba binenler de ayrı kategoride insanlar. Kimisi türev integral sorusu çözer gibi bir oyunu çözmek için saatlerini harcamaktan zevk alırken, kimisi de hızlıca ve çok kafa yormadan eğlenmek istiyor. Ben strateji oyunlarını da pek oynayamadığımdan herhalde ikinci kategoriye giriyorum. Oysa stratejileri ve souls like oyunları da oynamayı çok isterdim. Ama bunlardan zevk almayı beceremedim bir türlü.
Rocky filmini izle
@@OynarBaslik katılıyorum. Ben de öyle çok zorlanınca zevk alamıyorum. Belki bu gündelik hayatın biraz bizi zorlamasından ve oyuna ayıracak pek vaktimizin olmamasındandır.
strateji ben de zevk alamıyorum bi türlü kafamı çok kullanasım gelmiyo özellikle 9 saat mesaiden sonra, bi frostpunk'ı oynamıştım
yaptığın şeyleri iyi analiz et nerede hangi hatayı yapıyorum diye ben de çok iyi oyuncu değilim ama zorlayınca çok iyi oluyor
Elden ring öncesi soulslar için ben de aynı hissi yaşayarak takıldığım ilk bossta oyunu bırakıyordum. Elden ringin açık dünya olması, farklı build seçenekleri, summon özellikleri fazla zorlandığım, sıkılmaya başladığım anda devreye giriyor ve bu sorunu aşıyor. Bu yüzden souls türünü sevmeyen veya yeni başlayanlar için en uygun oyunun elden ring olduğunu düşünüyorum. Bir de yorucu oyun ve daha rahat oyun seçimi dönemden döneme değişebiliyor. Hayatımın her döneminde orta zorluğun üzerine çıkmayan biri olsam da, eskiye nazaran son senelerde hayat şartlarımın stresli ve yorucu olması sebebiyle hem arayüz hem oynanış hem öğrenme açısından kolay oyunları tercih ediyorum.
Çok güzel bir video olmuş. Keyifle izledim. Devam etmesini dilerim. İşin teknik ve psikolojik kısmı en zevkli kısmı bence.
İnsanların hangi oyunu neden sevdiğini ve aslında kendi hoşlandığı şeyleri fark etmesini sağlayan bir içerik olmuş. Devamı gelirse güzel olur❤
06:00 Witcher 3 tam olarak buydu benim için, özellikle en zorda başladım ki tüm yağları iksirleri arayıp bulmak zorunda kalayım onlar olmadan zorlandığımı hissedeyim, yani oyunun mekaniklerinin hepsini tüketerek oynayayım istedim. Sonuç olarak ne kılıca yağ sürdüm ne büyü kullandım dümdüz vura vura gittim hatta meşhur döne döne vurduğumuz çok broken bir skill var onu kullanınca zaten basit olan oyun daha da basitleşiyor diye kullanmak istemediğim bir noktaya gelmiştim. En kral oyuncuyum falan tribine de girmedim yanlış anlaşılmasın, oyun düpedüz kolaydı zevk almadım. Mekanları manzaraları ve 1-2 tane güzel yan görevi hatırına bitirmiştim.
Sen ne anlatıyon la? bence sen valorant oynamaya devam et
@@jadoliveanil sen ne anlatıyon la?
Gamedesign konuşan Can Abi gerçekten çok hoşuma gidiyor, liseden beri oyun tasarımına ilgili biri olarak bana bu ilgimi körüklediğin için teşekkür ederim
Çok kaliteli, video zaman akıp gitti. Videonun patterni var, videoda ne olacağını da bilmiyordum. Best video design of 2024.
Civ6, Game design ve flow konusunda ders niteliği taşıyan , 3000 saat oynasanızda her lider ile her oynayışta farklı bir tecrübe yaşayabileceğiniz , Deity zorluk beğenmezseniz Deity+++ zorluklarda kendi sınırlarınızı zorlayabileceğiniz bir şaheserdir. Sid Meier amca Respect
İki videoyu da art arda izledim ve keşke okuduğum bölümü de senin gibi anlatanlar olsa diye düşündüm şimdi gidip var mı diye araştıracağım. Ayrıca verdiğin bilgiler, alıntı yaptığın kitaplar beni daha da meraklandırdı. Lütfen devamı gelsin.
Oyunların genellikle "escapism" olarak görüldüğü günümüz(ve ülkemiz)de ciddi ve akademik çalışmalarla ilgilenip bunu içerik olarak sunmak çok önemli bir şey. Son derece bilgilendirici ve zevkli bir video olmuş. İyi ki varsın CS.
Bence ülkemizdeki halka yayılması gereken bilgi açığını çok güzel kapatan bir video serisi başlangıcı olmuş. Oyunları sadece keyif almalık kullan at tüketim nesnelerinden ziyade entelektüel objeler olarak görebilirsek dünyamızın daha çok genişleyeceğini düşünüyorum. Zevk aldığımız ya da sevmediğimiz şeyler hakkında daha derinlikli bilgi bizi hem tükettiğimiz şeyler karşısında daha bilinçli kılar, hem de kendimizi tanımamız noktasında bize fayda sağlar. Ben video serisinin devamını dört gözle bekliyorum, ellerine sağlık :)
kesinlikle teknik bilgilerle bu tat ile devam etmelisin CS. aşırı keyif aldım devamını dört gözle bekliyorum
Yeni arka plan bu seriye çok yakışmış
sonunda devamini getirdin #FOY serisinin kesinlikle bu tarz videolar gelsin. ama daha fazla gelsin. cok bekliyoruz kral.
Benim gibi kendi oyununu yapmak isteyen insanlar için çok güzel ve bilgilendirici bir içerik olmuş. Devamını sabırsızlıkla bekliyorum 👏👏
Çok güzel ve farklı bir bakış açısı getirmişsiniz. Emek verilmiş ve kaliteli bir içerik çıkmış. Elinize ,dilinize sağlık.
Çok güzel bir içerik. Yeni yeni oyun konseptini anlamaya çalışan biri olarak çok faydasını göreceğim. Devamı gelirse çok güzel olur🤩
İlk defa oyun inceleme videosunda, kavramlardan terimlerden yola çıkarak açıklandığını izledim. Keyifli videoydu.
CS youtube'ta boşa gitmeyen ve yararlı 30 dakika için teşekkürler, devamını bekliyorum.
Akademik bilgilerle dolu bu video için çok teşekkürler. Ben beni zorlayan hatta en ufak bir rekabet hissi barındıran her oyundan hemen sıkılan biriyim. O yüzden videodaki "zorluk oyunu eğlenceli kılan şeydir" argümanı beni düşündürdü. Oyunlardan eğlenebilme durumunun oyuncuların mizacına çok fazla bağlı olduğunu düşünüyorum, videoda sizin de dediğiniz gibi "inatçı" olabilmek oyun zorluğu arttıkça eğlence düzeyinin artacak olmasını en iyi yordayacak etken olmalı. Mizaç olarak inatçı olmayan, hırslı olmayan, çabuk pes eden insanlar için oyun zorluğu o oyunun eğlenceliliğini yordamayacaktır. Kendim en çok oynadığım, en fazla keyif aldığım oyunları göz önüne aldığımda çeşitli simulasyonları, hiçbir rekabet ya da şiddet vb. barındırmayan cozy oyunları sevdiğimi ve keyif aldığımı görüyorum. Mizaç olarak hiç hırslı biri değilim, bununla beraber ADHD biriyim. ADHD kişilerin dürtüsel, sabırsız ve sürekli ödüllendirilerek motive olabilen bir beyin yapısı var. Ödülün bu kadar fazla emek istemesi ve hedefe olan yolun çok uzak olması (özellikle hırslı mizaca sahip olmayan) ADHD kişiler için bu tarz oyunları eğlenceli olmaktan uzaklaştırabilir diye düşünüyorum. Bu konularda nörotipik-nöroçeşitli kişileri karşılaştırarak eğlenme eğilimlerini inceleyen araştırmalar var mı diye merak ettim. En kısa zamanda araştıracağım. Üzerine düşünecek ve araştıracak yeni bir ilgi alanı kazandırdığınız için yeniden teşekkürler.
Şahsen ben oyun zorluğu süreyi uzatan bir etken ,bu yüzden eğlence bitip yorucu olmaya başlayınca iş orada kopuyor. İki çeşit oyuncu vardır. Elindeki karakterle ilerleyip,sadece bir build ile gelişip defalarca saatlerce mücadele eden tipler. Birde sürekli build değiştirip deneme yanılma ile karakteri değiştirerek ilerleyenler. Biri zevk alırken diğeri bunalım geçiriyor. Yetenek ,şans etkenleri de eklenince herkes aynı zevki almıyor malesef.
Can abi senden seriyi izleyip hiç yapamam dediğim baldur's gate 3'ü üç kere bitirdim şimdi asla oynayamam dediğim elden ring aldım bitirmek üzereyim, teşekkür ederim bana "aaa böyle bir dünya da var" deme şansı verdiğin için
Video konsepti çok iyi olmuş. Simülasyon teorisi ve The Sims hakkında bir video hazırlarken karşıma çıktı bu video ^^
youtube en kaliteli zamanlarını yaşıyo gibi hissediyorum ya
Yine çok keyifli bir video olmuş. Oyunlara bu şekilde akademik, bilimsel yaklaşınca ne oynadığının da farkına varıyorsun. O açıdan ayrı bir keyif veriyor bu bilgileri öğrenmek. Emeğine sağlık. Bu tarz videoların devamını bekliyoruz :)
Burada anlatılan teoriye göre Rubik küp şahane bir oyun. Birinci level’da küplerin hareketini ve birbirleri ile ilişkisini keşfederek kazanıyorsun. küpü ve basit hareketleri tanıyorsun. 2. level’da, derinliği anlıyorsun, 1. leveldaki hareketlerden örüntüler çıkararak bunları uyguluyorsun eğer örüntüleri görmediysen sıkılıp bırakıyorsun. Oyun sonunda ise 1. seviyede öğrendiğin hareketleri ve 2. seviyede öğrendiğin comboları çok daha dikkatli ve efektif kullanarak kübü tamamlıyorsun.
Ha, birkaç kez oynadıktan sonra artık çok daha basitleşiyor ama hangi oyunda bu yok ki? Üstelik arkadaşınla yarışıp oyunu multiplayer yapabilirsini zamana karşı yarışabilirsin, 4x4’e geçebilirsin. Bu da ilk videoda anlatılan konu.
Düşüşten sonra içerikler daha kalitesiz olur diye düşünmüştüm, üstüne koyarak devam ediyorsun. Helal olsun kral, dramadan uzak bu tip bilgi dolu içeriklerine bayılıyorum. Bu seriye de ayrıca bayıldım umarım yakın zamanda devamı gelir.
arada çöpleri topluyor belediye, biz devam
Bu tarz videolar devam etsin lütfen. Muhtemelen bu video sayesinde elden ring e yöneleceğim.
Teşekkürler üstad, olumlu anlamda "kafa açan" bir video.
indie oyun geliştirici olarak bu şekilde ingilizce kaynakların süzgeçten geçirilip Türkçe olarak anlatılması ve bunları dinleyebilmek çok değerli, lütfen devam et CS ♥
Can Bey, sizi tebrik ederim gerçekten şahane bir video olmuş. Şahsım adına, böyle eğitici ve felsefi videoları kanalda daha çok görmek isterim.
Keşke şu anlattıkların milyonlarca kişinin ilgisini çekse ama eminim ilerde game developer olmak isteyen arkadaşlara müthiş kafa açan faydalı kıymetli bir içerik olmuş, senin ağzından dinlemekte ayrı bir kiraz tadı katmış 😊
10:00 da bahsettiğin olayı sekirodan elden ringe geçince yaşadım sekiroyu o kadar sevdim ki zorluğuna rağmen aşık oldum o gaz ile elden ringe başladım bir ton kılıç,zırh vb eşya aldım keşfettim belli bir seviyeye gelip keşif olayını bir kenara bırakıp boss kesmem gereken vakit oyundan soğudum ama bunun Sebebi bossların zor olması değil tam tersi sekironun yanında çerez kalıyorlar sorun bir yerden sonra tüm bossların aslında aynı şeyi yaptığını fark etmemdi.sekironun ilk oynanışı homecoming ending 35 saat sürdü ama şuan başlasam(shura ending için) 5 saatte zorlanmadan bitiririm. niye bitirmiyorum diye sorarsanız tam olarak bu konu sebebiyle artık keyif vermiyor
FOY Serisi devam etsin abi ya. Beni teknik terimlere boğ abi. Rules of Play başta olmak üzere 4 kitabı da alıp okumayı düşünüyorum
abi aynı senin gibi oyunlardan max keyif almaya çalışan ve oyun kültürünün sıkı takipçisiyim bu video aşırı hoşuma gitti ilk videoyu da hemen izledim kitaplar çok ilgimi çekti alıyorum şuan :D
abi pdf varmış buldum (i want go home and edge)
Bu tarz videoları çok kaliteli yapıyorsun cs, devamının gelmesini çok isterim. Emeğine sağlık.
Valla souls like türüyle yeni yeni tanışan biri olarak sanırım Sekiro doğru tercih olmamış bende, oyunu atmosferini sevmeme rağmen çok hızlı ölmek gün boyu işten güçten aldığım stresi katlayarak öf buna mı uğraşacam dedirtti. Ama senin videoyu baştan sona izlediğimde elden ringe başlayıp biraz konuyu zorlayasım geldi, yani daha pozitif bakıyorum şu anda konuya.
Bg3 müthiş oyun öğrenmesi başta zor olsa da zorluğu tatktiği hep var zerre sıkılmadım mesela 70 saatte act1 yeni bitirdim, manitayla couch split screen oynayarak ki tavsiye ederim böyle çok keyifli oluyor. Aynı hikayeyi birlikte yazmak ve paylaşmak da değişik bir keyif tartışmak tahmin etmek vs.
Keyifli bir bölüm olmuş baştan sona izledim bu arada eline sağlık, fav kanalımız oldun 👏
Harika adamsın sen kardeş, bayıldım videoya devam lütfen.
Kardeşim anlattığın teknik koularda o kadar haklısın ki hiç bir itirazım yok. Tek itirazım herkesin Elden Ring oynayabileceği konusu. Sabır ve zamanı olmayan insanlar için cidden içine girmesi çok zor bir oyun. Çalışan çocuğu olan ben, her gün düzenli oynayamayan ben çok çabuk o el koordinasyonunu kaybediyorum.
Can bey, bu anlatim tarzina bayildim. Davamı gelirse ilgi ile takip ederiz...
Oha videoya bak müüükkkeeeemmmel. Çok teşekkürler, daha çok gelsin. Kitapları temin edebileceğimiz bir yer tavsiye edebilir misiniz? Yoksa Amazon'dan mı bakalım? Çok çok kıymetli bir video ❤️
Bu tarz içeriklerin daha çok gelmesi dileğiyle, ellerine, emeğine sağlık abi.
Bu tarz videolar kesinlikle devam etmeli. Yalnızca ve basitçe oyun oynamak değil, neden oyun oynadığımız üzerinde düşünmek ve derinleşmek inanılmaz keyifli.
26:00 "Anyone can play Elden Ring, but only the fearless can be great."
- Chef Agus Gusteau
böyle teknik terim ve bilgi açısından zengin olup anlaşılması bu kadar kolay olan çok video/ eser yok. ellerine sağlık can abi, senden bu tarzda daha da çok video görmeyi isterim. yalnızca game design değil, oyun pazarlama ve reklamcılık tarafında da (bknz. öyle oyuna böyle pazarlama videosu) videolarının devam etmesini umuyorum. sağlıcakla…
Sekiro hayli hayli farklı bir oyun. Bi kere sadece single player olan tek oyun. Serinin rpg ayarlarının kısılıp aksiyon maceraya kaydığı bir oyun. Oyunda tek bir kılıcınız var. Bir de ninja toolları var. Farklı kılıç stilleri ve farklı ninja toollarıyla oynayışınızı ayarlıyorsunuz. Onun dışında karakter oluşturma + farklı statlar kasma + farklı buildler yapmak oyunda bulunmuyor. Bahsetmeden olmaz diyebileceğimiz deflect barı ve mekanikleri de bu oyunun en önemli parçası.
Bloodborne ise biraz daha Souls serisine sadık kalmış bir oyun. Ama yinede Sekiro'dan sonra en farklı Souls oyunu diyebiliriz. Ağır zırh ve kalkan kullanan buildleri iptal etmiş bir oyun. Bu oyunda tank bir karakter yapmak çok daha zor. Stat'ları tank olarak kasabilirsiniz ama zırh ve kalkan yok denilecek kadar az. Ondan dolayı hasardan korunmanın en önemli 3 yolu var: -dodge, parry(silahlar ile), saldırmaya devam etmek. Dodge bildiğimiz yuvarlanarak kaçmak aslında. Oyunun ilerisinde farklı dodge'lar kullanabiliyor olsak da çoğu zaman yuvarlana yuvarlana düşmanlardan kaçıyoruz. Parry ise bu oyunun çok daha farklı ve önemli bir mekaniği. Souls oyunlarındaki gibi kalkanı ya da bıçağınızı doğru zamanda sallayarak parry'lemek yerine silahımızı doğru zamanda ateşliyoruz. Belki kulağa o kadar farklı gelmiyor ama gerçekten oynanışı çok değiştiriyor. 3. yöntem ise yine bu oyuna özel bir olay. Hasar aldıktan sonra aldığımız hasar gri olarak kalıyor. Eğer düşmana bu sırada saldırırsak bu gri canımız tekrar can olarak dönebiliyor bize. Bir nevi can çalma özelliği gibi. Bu da çok daha agresif oynayabilmemizi sağlıyor. Hasardan kaçmak için saldırmaya devam etmek bu oyunun en sürpriz oynanış mekaniği bence. BB en sevdiğim Soulsborne oyunu diyebilirim. Ek olarak karakterimizin çok daha çevik olduğunu eklemezsem olmaz. Aynı zamanda dönüşebilen silahları da unutmamak lazım. Hem çok havalı gözüküyor hem de tek bir silaha çok daha geniş bir moveset eklemesi de cabası. Silahı savaşırken bile dönüştürebiliyorsunuz ve bu hareketler de saldırmak için kullanılıyor.
Diğer souls'lardaki farkları %100 bilmiyorum. Sadece Orjinal Dark Souls'u bitirdim. Dark Souls 3 ve 2'yi de uzun süre oynadım ama bitirmedim. Oyunları zaten Orjinal Dark Souls ile karşılaştırdığım için onu es geçiyorum. Dark Souls 2'de farkettiğim en önemli fark çoğu boss'un stagger ya da poise kırmanın imkansıza yakın olması. Bu terimler aslında stun'ın Dark Souls versiyonu diyebilirsiniz. Onun dışında o kadar farklı gelmedi. Dark Souls 3 ise Bloodborne gibi çok daha hızlı bir karaktere sahip. Estus Flask'ı çok daha hızlı içmek gibi bir çok animasyon daha hızlı. Bu da oyunu normalde kolaylaştıran bir şey olsa da düşmanları ve boss'ları da buna göre tasarladıklarından dolayı DS3'e daha kolay denilmesi doğru olmaz tabii.
DS serisi tabii ki de birbirine daha benzeyen oyunlar olduğu için farklılıklar çok daha az. Ama eminim benim tecrübemin azlığından dolayı unuttuğum bir çok fark vardır. Eklemek isteyenler olursa cevaplara bekliyorum.
Edit: Elden Ring'i unutmuşum ama farklarını anlatmak ile bitmez. Artık at sürüyoruz. Estus Flask'ı yürüyerek içiyoruz. Acayip büyüler eklendi. Harita gerçekten açık dünya oldu. Zaten Elden Ring'i oynamayan kalmadı. Yine muhabbetini döndürürüz aşağıda.
:)
Normalde sık sık rekabetçi online oyunlar oynarım(Birkaç örnek; Rocket League, World of Warships, cod, Sim Racing, csgo..)çünkü gameplay gameflow açısından bu oyunlar beni daha çok tatmin ediyor. Bir oyunda bütün kas hafızamı, reflekslerimi, beynimi, parmaklarımı kullandığım zaman çok keyif alıyorum. Bu arada birçok single player oyunu da çok severek oynadım(örn; god of war{2018}, Hollow knight, Detroit become human, The last guardian, Deaths door ve daha niceleri.) Geçenlerde ben de aldım Elden Ring'i, 56 saat oynadım ve hâla oynuyorum. İlk kez single player bir oyundan rekabetçi oyun tadı aldım. Oyunun kurduğu zorluk dengesi ve gameplayi harbiden çok iyi(summon kullanmıyorum). Daha oyunu bitirmedim ama şimdiden oynadığım en iyi single player oyun diyorum çok net(2. Hollow Knight). Bence Elden Ring keşif, sanat tasarımı, atmosfer, gameplay açısından 10/10 bir oyun. Hele crucible knight boss savaşında orgasm oldum resmen adamı 8-10 perry atarak kestim, sonra Nokron City'de bir tur daha dövdüm. Çok keyifli boss harbiden. Kısaca Ohhh Elden Ring ❤
Harika bir video olmuş. Akademik düzeyde oyun konuşmak, düşünmek ve okumak çok keyifli. Rules of Play çok teknik olsa da gerçek hayat örnekleri ile birlikte düşünerek okuması ufku fazlasıyla geliştiriyor. Umarım bu video serisinin devamı gelir.
Ne güzel bir içerik ya bu kesinlikle devamının gelmesi gerek
Eskiden oyun incelemeleri izlerdim, onlardan koptum. Oyun oynayanlari izlemeye basladim, yavas yavas bundan da bunaldigimi hissediyorum. Boyle farkli icerikler benim gibileri canli tutuyor. Tesekkurler Can!
Not; Kusuruma bakmayin lutfen, Turkce mekanik klavyem yok.
O kadar bilgilendirici bir video olmuş ki gerçekten çok teşekkür ederiz ve benzer videolar kesinlikle gelmeli :)) Evet gaza geldim ve kesinlikle başlayacağım
Abi genç bir oyun geliştiricisiyim bu tarz videoların çok işe yarıyor ,teşekkürler. Zevkle izliyorum. Kral
sıkılmadan sonuna kadar zevkle izledim bu tarz sohbet videoların tam benlik
Elinize sağlık çok değerli bilgiler bunlar. "Elden Ring" alacağız ve oynayacağız artık orası kesinleşti :) Lütfen bu tarz içeriklerin devamı gelsin.
Bu seri güzelmiş. Oyunlardaki zorluk ve oyunun bizi kendi başımıza bırakması hissi gerçekten keyif verici. En son Kingdom Come Deliverence oynarken böyle bir hisse kapıldım.
Öte yandan kimi yayıncılar böyle emek ve bilgi dolu videoları açıp, osuruk kokan sandalyesinden abuk subuk konuşarak hayatta kalıyor 😅 Teşekküler 🙏
Çok iyi ve bilgilendirici bir video olmuş. Keyif alarak dinledim Can abi. Emeğine sağlık 👏
Mükemmel bir video olmuş elinize kolunuza bilginize sağlık cs bey saygılar
Tüm souls oyunlarını oynayip bitirmis birisiyim. Şu DLC'ye o kadar alışamadım ki. Her sey cok vuruyor, çok hızlı vesaire. Lakin oynarken o kadar alışmışım ki ,mimic çağıramadığım zaman elim ayağım titriyor ve sıkıldım bir süredir girmiyorum. Bosslarla dıvüşmek yerine mimik vururken arkadan 1 2 vurup kaçıyorum. Sanirim eski usule dönüp bir sure solo takılmak lazim. Teşekkürler Can abey.
Zorluğun yanında, Hitman örneği üzerinden aklıma geldi, oyunlarda tekrar yaparak ustalaşmayı nasıl eğlenceli hale getirirsin kısmı da flow oluşturması zor bir kısım bence. Mesela bir oyunda bir bossu tekrar tekrar deneyerek kesene kadar uğraşmaktan sıkılmam fakat Hitman'de aynı olayları tekrar tekrar görmekten sıkılıyorum. O yüzden her görevi birer kere bitirip geçmişimdir. Yeni olaylar da tekrara katlanarak ilgimi çekecek kadar yeterli bir sebepmiş gibi gelmiyor.
Bunun bir başarısız kolu da bir ara Twelve Minutes oyunu ile patlamış Time Loop oyunları idi. Time Loop olayını ilk kuran Twelve Minutes değildi ama en ilgi çeken o oldu herhalde. Ama en büyük patlayanı da o oldu çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak sıkıcıydı, insanlar baydı oynarken. Onun yanına birkaç time loop oyunu daha eklendi Deathloop falan gibi (çok farklı türdeler ama aynı şeyleri yapmak üzerine kurgulanmışlar), o da mixed bir oyun olarak devam etti hayatına. Buna rağmen Hitman (time loop oyunu değil, bağlam farklı ama düzeni aynı) genel arasında başarılı sayılabilecek bir örnek olsa da, dediğim gibi ben tekrar tekrar aynı şeyleri yapmaktan sıkılmıştım onda da. Her seferinde yeni olaylar açılacak olsa da, bir ezbere dayalı olduğu için sıkmıştı beni. Ezber yerine knowledge de denilebilir ama anladınız demek istediğimi.
Çok güzel video olmuş eline sağlık! Videonun yorumlarında çoğu kişi gameplay zorluğu kısmına takılmış ancak bence en az onun kadar önemli olan, tıpkı senin de videoda dediğin gibi oyunun bize yeni şeyler öğretmesi ve bizim bunları öğrenirken zorlanmamız da var.
Ben Football Manager oynuyorum. Saha içi aksiyonlar, sakatlıklar, yönetimin ve taraftarın beklentisi, oyuncuların mutluluk durumu sizi challange yapmaya fazlasıyla yönlendiriyor. Elinize kağıt kalem alıp kafa patlatmanız gerekiyor. Mystery shirt sitesinden gizli forma alıyorum. Hem forma kolleksiyonum genişliyor hem de forma hangi takımınsa o takım ile kariyer açıp yıl sınırlandırmalı challange yapıyorum çok keyifli oluyor. Bazen bütün transferleri futbol direktörüne yaptırıp onun aldığı topçularla kupa kazanmaya çalışıyorum ( Şenol Güneş gibi)
harika bi içerik... eline sağlık cs!
zamanında witcher 3 ü ilk oynadığımda orta zorlukla bitirmiştim. o kadar hoşuma gitmişti ki bittikten hemen sonra zorda oynamaya karar verip onu da bitirdim fakat death march modunda bitirince aldığım tatmin duygusu ve haz çektiğim eziyetlere ve zamanıma tamamen değdi diyebilirim.
Ayrıca harika bir video olmuş keşke saatlerce anlatsan da dinlesek cs
Cuphead bence burada anlatılan çoğu şeyi aşırı iyi yapan bir oyun. Özellikle boss fight hakkında olanları. Denemeyen varsa bence herkes denemeli. Bu arada çok kaliteli video CS. Türkiye de bu tarz ve kalite de içerik bulmak kolay değil. Teşekkürler.
6 yıl ve daha eskisinin oyunlarını oynama konusunda kesinlikle Sungur'a katılıyorum. Triple A fps oyunları hiç keyifli gelmezken daha dün çıkmış basit ama iyi yapılmış bi indie fps oyunu olan "Pathogen X"'i oynayıp bitirdim. Yapım olarak 6-8 yıl önceki oyunların temasında ve basitliğinde olup bu kadar keyifli olan son zamanlarda çıkmış triple A fps oyun hatırlamıyorum. Eski oyunlardaki basitlik, linear hikaye ve bölüm ilerleyişi, karakterlerin gizemli kişilikleri olsun gerçekten oyuncuyu direk içine çekiyor. Bi oyun Sungur'un dediği gibi zor değilse kendine çeken bi hali olmuyor 6 7 yıl önceki oyunların aksine.
İzlediğim en iyi oyun tasarımı bilgilendirici videolarından birisiydi. Emeğe saygı gösteriyor, şapkamı çıkarıyorum 👍
beğenin paylaşın :)
Muhteşem bir içerik Can abi eline ağzına sağlık. Bir game dev olarak inanlımaz bilgilendirici ve ufuk açıcı bir video olmuş benim için
Çocukken kardeşimle çakma NES'te Mario'yu o kadar ezberlemiştik ki kendimize challangelar koyuyorduk. Mesela en hızlı sürede bölümü bitirme, en çok altını toplama, mantar yemedem bitirme veya düşman öldürmeden bitirme gibi. Bence elindeki oyunu lego gibi bir oradan bir buradan oynayabiliryorsan güzel oyundur :)
Yahu bu neçe güzel bir videodur. Eline emeğine sağlık CS beyciğim.
Hocam gelecekte oyun tasarımı yapmak isteyen birisine bu kitapların yanında önereceğiniz başka kaynaklar var mıdır? Sizin bu konudaki bilgi birikiminize çok saygı duyuyorum böyle içeriklerin daha çok gelmesini umuyorum.
Bu tarz videolar devam etsin. Dark Souls ve Elden Ring hangi açılardan farklı bunun incelemesi de hoş olabilir.
beğenin paylaşın :)
Derinlik ile sıkılma konusunda aklıma witcher 3 geliyor iksir yapma yağ yapma gibi bir sürü mekanik var ancak çoğu oyuncu hiç dokunmadan bitirebiliyor.Ben şahsen en yüksek zorlukta oynadığımda iksir yağ gibi mekaniklere de yatırım yapıp oyundan daha çok keyif almıştım.
CS chapeau,
30+ bir gamer olarak böyle içerikleri daha fazla görmek isterim
Gow’u çok sevmiş ve hatta platinlemiş biri olarak neden gow ragnarök’ı yarıda bırakıp Brotato’ya sardığımın da akademik izahı oldu 😅
Çok iyi video olmuş. Böyle içerikler çektiğin için çok sağ ol Can abi... Emeğine sağlık.
Kanalın en iyi ve faydalı videolarından biriydi benim için. Teşekkür ederim. Her ne kadar izlenme sayısının oldukça düşük olacağına inansam da arada bu gibi kitapları tanıtıp üzerine konuşabileceğiniz canlı yayınlar yapmanızı çok isterim. Belki üye özel olarak da yapılabilir böyle içerikler. Saygılarımla.
Yıllardır FIFA Kariyer Modu oynarım. Oyun artık default hali ile inanılmaz sıkıcı ve kolay hale gelmeye başladı tabii ki en yüksek zorluklarda bile. Son 5 6 yıldır "Slider" ayarlarını değiştirerek çok daha zor ve gerçekçi bir oynanış yaratıyorum kendime. Ayrıca transfer konularında da sık sık mücadeleler yaratıyorum, oyunun izin verdiği ancak gerçekçi olmayan hiç bir transferi yapmıyorum ya da kulüp mali olarak çok kötü durumdaymış gibi davranıp hiç transfer yapmadan sadece altyapıdan yeni oyuncu alıyorum gibi gibi. Sürekli farklı kariyerlerde farklı zorluklar yaratmak çok eğlenceli oluyor ve her kariyeri özel kılıyor.
Çok güzel video olmuş Can abi. Ben Elden Ring çıktıktan 2 sene sonra yani bu sene oynayabildim. Çünkü daha önce hiç souls oyunu oynamamıştım ve dışarıdan gördüğüm kadarıyla "çok zor oyun abi neden ben bunun için uğraşayım" diyerek oynamamıştım. Fakat Elden Ring'i oynadım ve hatta 5 kez bitirdim farklı buildlerle. Shadow of the Erdtree ek paketini de bitirdim. Sonra öyle bir boşluğa düştüm ki başka oyunlardan zevk alamaz oldum. Mesela zamanında Star Wars Jedi Fallen Order'ı bir SW fanı olduğum için seve seve oynayıp bitirmiştim. Elden Ring'den sonra SW Jedi Survivor'a girdim... Girmez olaydım. Sonra dedim ki "la ben manyak mıyım? Souls oyunları duruyor oynayayım işte." Gittim DS 3'ü aldım çünkü diğer oyunlar daha eski olduğu için oynayamam ve bayar sandım. 2 saatin ardından oyundan çıktım ve hatta iade ettim. Çünkü Elden Ring ile o kadar çok vakit geçirdim ki DS 3'e alışamadım, oynayamadım. Daha sonra arkadaşımın da gazıyla DS 1'i satın aldım. Arkadaşım ısrarla bu oyun çok farklı demesine rağmen bana göre hepsi aynı mantıkla ilerliyordu. Hayatımda hiç bu kadar yanılmamıştım. DS 1 o kadar farklı bir kafada oyun ki... Resmen 13 senelik oyuna aşık oldum hatta yeri geldi Elden Ring'e yani 2 sene boyunca dokunmadığım için kendime kızdığım oyuna o kadar çok kızdım ki DS 1 yüzünden. Abi DS 1 çok farklı bir oyun ve şunu anladım: ben gerçekten bir oyunun beni zorlamamasından çok sıkılmışım. DS 1 beni öyle güzel zorladı ki resmen zevkten dört köşe oldum. O yüzden akademik bireylerin ve senin de dediğin gibi zorluk ne kadar iyi ayarlanmış, tasarlanmışsa aldığın zevk o kadar yüksektir. Teşekkürler CS!
Mükemmel video olmuş harika bilgilerle bizlere kültür kattığın için teşekkürler CS Umarım devamı gelir.
Okumak istediğim ama yetersiz ingilizcemden dolayı zorlanarak okuduğum kitaplardan örnekler veriyor olman, benim için çok güzel oluyor. Serinin devamının gelmesini de çok isterim, Türkiye'de indie oyunlar gelişirken senin #FOY serinin de birçok kişiye bu konuda fazlasıyla destek sağlayacağını düşünüyorum. (benim gibi)
Daha fazla gelsin bu tarz videolar, hatta daha teknik içerik bile içerebilir, ünide aldığım herhangi bir dersten daha kaliteli ve verimli bir video oldu, harikaydı.
en sevdigim bölum oldu, daha detayli game design videolarinin devamini bekliyorum. tesekkurler
Çok güzel vidyo olmuş CS. Ağzına sağlık❤ Devam pliz...
Bir developer olarak takip ettiğim yayıncının konulara bu şekilde hem teknik ve akademik taraftan hem zevkli oyun tarafından bakması videonun zevkini ve kalitesini inanılmaz arttırıyor bence, bu yüzden csyi seviyorum ve genelde videolarını ya kod yazarken ya da oyunda takılırken arkada açıp izliyorum ❤
Keyifli ve bilgilendirici oldu. Farklı bir bakış açısı kazandırdığını söylemem lazım. Oyunlar ve dizi film üzerinden yorumlayacak olsamda hayatın her yerine oturtabileceğimiz bir yöntem aslında bahsettiklerin. Yaptığımız eylemden keyif almayı ve eğlenmeyi artıran yaşamı deneyimlemek ve mutlu olmayı pekiştiren bir tavsiye söylediklerin. Tüketim çılgınlığından çıkıp dinginlikle anın tadına varmak ard arda shotlamak yerine bardağa koyup havalandırıp iki çevirip koklayıp tadına varıp dilinde hissettiğini beyninde bi kaç elektrik akımıyla yaşamak yani düşüncelerimi tam toparlayıp aktaramadım da okursan yorumu anlatmaya çalıştıklarımı göreceğini biliyorum. Kafa açtığın içi teşekkürler, bilinçli insan izlemek güzel ❤
Baya ufuk açıcı bir video olmuş. Harika video abi
Stellaris benim için çok derin bir oyundu, bütün dlc’leri ile 300 küsür saat neredeyse her şekilde oynadım. Sıkılmamın sebebi bazı noktalarda oyun benzer şeyleri emrediyor ve tek çaresi var.
Lakin hala oynuyor ve oynayacak olmamın da sebebi oyun benzer şeyleri önerse veya emretse bile öncelik sıralarının değişiyor olması ve durumsal faktörler gidişatı her seferinde farklı kılabiliyor. Her yeni save’imde farklı bir problemi çözmeye zorlanabiliyorum.
Kendimi 7-8 seneye yakındır yeni oyunlar oynamaya çabalamış biri olarak son 2-3 senede iyi yapılmış bir oyunu farklı challengelarla oynamak daha zevk verir hale gelmişti. Bunun için kendime kızıyordum: Bak aynı oyuna dadandın, zamanında az o yüzden aylarca aynı oyundasın, sal artık diye. Divinity 2 ile başlamıştı bu bende açıkçası. Bg3 ile devam etti ve Dark sousları oynamış olsam da Elden ring bende o hissi uyandıran oyun oldu. Bg3de patch 7 gelsinde solo honour mode kötü karakterle oynasam diye 3-4 aydır ağzım sulanarak bekliyorum resmen. Elden ringde ise dlcde son bossu mimicle kestim diye ng+4 çevirip mimicsiz kestim, şimdi okla mı dönsem tüm oyunu diye düşünüyorum. Benzer mücadeleleri total war legendary zorlukta da yapıyorum ve itiraf edeyim son yıllardaki oyunlar hele sony oyunları oynarken uykumu bile getirdiği oluyor. Elimde değil çoğu oyunu oynarken beynim kendini resmen kapıyor ve sebebini bu videoyu izlerken daha iyi anladım. Hatta ekleme yapayım oyun çok iyise misal satisfactory gibi oyunlarda buna dahil akşamları, okuldayken, işteyken sürekli kafan oyunda olabiliyor. Bg3 buildlerine iş arasında telefondan baktığım, calculatorde hesap yaptığım çok oldu misal benim. Oyun kadar hatta bazen yer yer oyunu kafamda yenmek zevk veriyordu bana.
Yani finalde demek istediğim arkadaşlar Can abinin önerdiği kendinizi zorlayın kısmını uygulamayın sonra benim gibi çoğu oyundan sıkılır hale gelirsiniz. :D Oyunların neredeyse hepsi bu bahsettiğimiz oyunların çeyreği kadar derin tasarlanmıyor. Bunlarda derine inince, bazı yerlerde dizaynına alkış bile tutabileceğiniz detaylar görüyorsunuz sonra diğer oyunlarda uykunuz geliyor.
Videoyu izlerken ben de diyorum ki işte bak adam teknik bilgi veriyor heey keyifleniyorum ulan adam kitaplarla çıkmış konuşuyor işte bu yüzden seviyorum ben bu adamı heyy nasıl keyifleniyorum heheeh benim Elden Ring'im sensin CS, izlediğim filmim de sensin dizimde, dinlediğim müzik okuduğum kitapta. Cansın sen ya Can Sungur ❤❤
ilk video gibi bu da çok iyiydi. sağol cs.