De eerste keer dat ik het hoorde wist ik het zeker. Dit heeft Joost voor mij geschreven. De vanzelfsprekendheid waarmee Wende dit nummer brengt geeft mij het gevoel dat ik niet gek ben. Hoogstens bang.
Nog nooit zo'n mooi Nederlandstalig nummer gehoord. Grote klasse Joost, Grote klasse Wende. De parels van de NL popmuziek vind je niet in de spotlight van the Voice, maar hier.
de rust is zacht mag ik hopen,....ik ben ook vaak bang, maar juist jij , joost was een voorbeeld om het niet te doen, en dankzij de prachtige wende heb ik er ook vanafgezien,.....teveel om voor te LEVEN XXX
Een complexe schoonheid; het gedicht, het lied, de muziek, de zang, de zangeres, het camerawerk, de belichting, de performance. Ik moet hier alsmaar opnieuw naar kijken.....
Groot compliment als je min of meer kale woorden weet te vatten in muziek en intonaties en daarmee veel, heel veel diepte geeft aan de opsomming van Joost Zwagermans...!! Wende en LuciWic hebben hier een meesterstuk gemaakt. Dank daarvoor,
Wow, wat mooi en wat raak. Zo herkenbaar, al die idiote angsten. De versie met LudoWic vind ik het meest pakkend. Hou 't niet droog bij de laatste regels. Die muziek ook!
Blijft een prachtig nummer, luisterde dit in het begin alle dagen, nu zeker nog eens in de week, geweldige zang van Wende, begeleid door de krachtige muziek van LudoWic ........ en ik mis DWDD 🤘
ik luister liever dan dat ik lees want voor boeken en verhalen ben ik bang ,..maar als ze worden gezongen of verteld dan luister ik wel ik kluistrer mezelf aan je lippen ....maar niet aan die van jou,.........xxxxxxxx
Voor een Nederlandstalige zangeres die me zo weet te raken..prachtig! De laatste keer dat er zo'n pakkende emotie binnen kwam was Vluchten Kan Niet Meer van Jenny Arrean en Frans Halsema...ik ben kritisch maar wat ben ik trots op de ware Nederlandstalige kwaliteit in muziek
Mooie aflevering samen met Krabbé, de kunst draaid door. In deze rare setting dat de wereld eens een keer niet door draait en het einde inzicht is van dit programma een tijdperk van 15 jaar en er nu ook een grote economische verandering aan staat te komen. Raakt dit gedicht op deze muziek de essentie van deze tijd. 👏BRAVO!
Totdat het bekend werd dat DWDD ermee ging stoppen, keek ik altijd eerst even of ‘t me wat te bieden had. Die onzekerheid was er vlak na die bekendmaking ook nog wel, maar voor kort. Oké, die overdreven behoefte aan bewonderen zit blijkbaar echt in ‘m, maar wat een verrassing, de uitzendingen die hij sindsdien maakt. Altijd niveau, vaak ook verrassend, en niet of nauwelijks op effect afgestemd zoals anders vaak. Ik weet niet precies waar het verder in zit, maar voor het eerst ga ik maar ‘s de uitzendingen van de laatste week opnemen.
Fantastic track, I play this on repeat when I go for long walks late at night. I want to learn dutch so I can understand all the lyrics, and imagine myself having conversation about life, love, the Universe and Everything with this goddess. I have been afraid of everything all the time Afraid of everything I've always been afraid of everything
Johannes Jacobus Willebrordus Zwagerman was a Dutch writer. Besides being fictional, he also wrote poetry, essays and columns. He committed suicide he left behind a wife and children 18 november 1963, Alkmaar 8 september 2015, Haarlem For too many people in an elevator or intercity bus Or just a room For the wreath of galaxies, veils, nebulae and their black holes For my own brain, some insects Women, their moods and voices For boiling water, membranes, scissors, breathing For most trivialities Big and bigger For my parents' untimely Then from pulpits in chasubles Hell and narrow gates were threatened For some sounds And the living with those sounds For mails and SMS For envelopes on my table Been afraid of everything Always feared everything Been afraid of everything Always feared everything For dreams and demons For exclusion and virtually all unknowns For the elements For people and country For big crowds, for the doorbell and for punishment For patented lunatics and some family members School, and everything that had to come after For the sight that I offer and do not want to offer For the anguish of inborn shame Been afraid of everything Always feared everything Been afraid of everything Always feared everything For the truth Or rather the dynamics of hard facts For the future, the past The bouncing here and now For types who play with knives For animals although not most For persons who boastfully claim to be free from all fear For thoughts Others or own Coil, height, blankets, depth Anything that escapes language Suspicions of anything For God anyway For my passion Always feared everything Not without obligation, but with right and reason Always convinced for everything, high in the breath Pure in the leather I was afraid to the marrow To the point of stupid and futile With blinders and dog loyalty Always feared everything Been afraid of everything Always feared everything Been afraid of everything Always feared everything For both the big grip As a last remnant, frayed edges Smallest particles, neutrons, electrons Everything greater than the receding Self For atmospheres and buzzes And the security, also at home Get rid of everything in the blink of an eye For buildings without windows For dying, all dead Maybe a little less for dead For this observation For observing For children who ask questions But even more for those questions Been afraid of everything Always feared everything Been afraid of everything Always feared everything But not for you Not for you Text lyrics: Joost Zwagerman
Here is the (google) translation; For too many people in a lift or regional bus Or just a room For the wreath of Galaxies, veils, nebulae and their black holes For my own brain, a piece or some insects Women, their moods and voices For boiling water, webs, scissors, breathing For most trivialities, big and bigger For the time of my parents When from pulpits and chasubles one with hel And narrow gates threatened For some sounds And the living with those sounds For emails and texting For envelopes on my table Been afraid of everything always been afraid of everything Been afraid of everything I've always been afraid of everything For dreams and demons For exclusion and almost all unknowns For the elements For people and country For large droves, for the doorbell and for punishment For patented crazies and some family members School, and everything that came after For the sight I offer and will not bid For the oppression of innate shame Been afraid of everything always been afraid of everything Been afraid of everything I've always been afraid of everything for the truth Or rather: the dynamics of hard facts For future, past, the bouncing here and now For types who play with knives For animals though not most For those who boast that they are free from all fear For thoughts, someone else's or your own Tracks, Height, Marks, Depth Everything that escapes language Suspicions of anything For God, still, for my heartbeat, for everything always feared Not without obligation, but with right and reason For everything always convinced high in the breath Purely in the leather scared to the marrow To the point of stupid and futile with blinders and dog loyalty I've always been afraid of everything Been afraid of everything always been afraid of everything Been afraid of everything For both the big grip As last remnants, frayed edges Smallest particles, neutrons, electrons Everything greater than the receding Self For atmospheres and buzzes And the certainty of losing everything at home in the blink of an eye For buildings without windows Before dying, all the dead For dead maybe a little less For this observation for notice For kids who ask questions But more for those questions Been afraid of everything always been afraid of everything Been afraid of everything I've always been afraid of everything But not for you Not for you
Veel versies gehoord maar deze is veruit de beste.. Het is gemaakt toen Joost net was overleden.. En ze had van mij het hele gedicht mogen gebruiken maar nog is het prachtig gedaan / gemaakt. Wat zou hij er van gevonden hebben? We zullen het nooit weten :( Voor te veel mensen in een lift of streekbus of gewoon een kamer. Voor de krans van melkwegen, sluiers, nevels en hun zwarte gaten. Voor je eigen brein, een stuk of wat insecten, vrouwen, hun stemmingen en stemmen, voor kokend water, vliezen, scharen, ademhaling. Voor de meeste onbenulligheden, groot en groter. Voor de ontijd van mijn ouders, toen vanaf kansels en in kazuifels men met hel en nauwe poorten dreigde. Voor sommige geluiden en het levende bij die geluiden. Voor mails en sms’en, voor enveloppen op mijn tafel. Voor dromen en demonen, voor uitsluiting en vrijwel alle onbekenden. Voor woorden in zinnen. Voor volwassenen die te hard lachen. Die lachen. Voor de elementen. Voor volk en vaderland. Voor grote drommen, de deurbel en voor straf. Voor gepatenteerde gekken en sommige familieleden. Natuurlijk ook voor ziektes waarover je op school iets leerde. Voor school, en alles wat erna moest komen. Voor de ontdekking dat die ziektes ook in dingen huizen en dat dingen vaak mensen in vermomming zijn. Voor de aanblik die ik bied en niet wil bieden. Voor de benauwenis van aangeboren schaamte. Voor de waarheid, of liever: de dynamiek van harde feiten. Voor toekomst en verleden en het stuiterende hier en nu. Voor saters, hufters, brede schouders en voor types die met messen spelen. Voor dieren, hoewel niet de meeste. Voor personen die snoevend zeggen vrij te zijn van alle vrees. Voor gedachten, andermans of eigen. Voor tekens. Sporen. Hoogte. Diepte. Voor alles wat aan taal ontsnapt en voor vermoedens van om het even. Voor God, toch nog. Voor mijn hartslag, en nog net niet voor figuren die spontaan aan goede doelen geven. Voor, een fractie later, die figuren. Voor alles altijd bang geweest, niet vrijblijvend maar met recht en reden. Voor zowel de grote greep als laatste resten, rafelranden. Voor de kleinste deeltjes, neutronen, elektronen, ook de quark, alles groter dan het wijkend Zelf. Voor sferen, suizingen en de zekerheid ook thuis in één oogwenk alles kwijt te zijn. Voor gebouwen zonder ramen, voor doodgaan en voor alle doden, in films of van nabij. Voor doodzijn misschien iets minder. Voor deze constatering. Voor constateren. Voor kinderen die vragen stellen. Maar meer nog voor die vragen. Voor schijnbewegingen, herhalingen en de grandeur van allerhande eeuwigheden. Voor alles altijd overtuigd, hoog in de adem en zuiver in de leer tot in het merg bang geweest, op het stupide en futiele af, met oogkleppen en hondentrouw. Voor alles altijd bang geweest, ook in tijden waar je alles op de vingers van één hand. Voor alles altijd bang geweest, maar niet voor jou, nee, niet voor jou. 2014
Wat is dit goed, dankzij DWDD krijgen we dit op tv. In deze tijd moet DWDD niet ophouden. Het is een onzekere tijd en mijn houvast om zeven uur is dan ook weg. Wie begint actie
Prachtig en diep gedaan. Joost Zwagerman steekt zijn vinger diep in je onderrug. Buiging, W en T. @DWDD, graag even een naamsverbetering m.b.t. Ludowic. (Niet Luciwic)
deze is voor Joost je wordt nog steeds gemist..! I really don't want to look stupid when I'm sleeping I never really liked sunny days The black wings just reach out to me over the distance I can feel the wind from the wings I see the clouds and I feel the ocean with my feet I know I'm home It requires an ability to judge distance The aeroplane flies high Turns left, looks right Love is a sentimental heart Life is a sentimental way Spy the fragile heart so cursed As he walks across this earth I'm disconnected by your smile Disconnect a million miles And what you promised me I Hope will set you free I'm Disconnected by your smile If I knew where I was going I would already be there Ha Ha Ha I don't know For sure I'm going to her Judicial, beautiful, ahh ormentative whatever I'VE ALWAYS BEEN AFRAID TO DIE BUT I THINK I'M MORE AFRAID TO LIVE And all I gave to you is lost And all you took from me is lost Black wings carry me so high Up to meet you in the sky I'm disconnected by your smile Disconnect a million miles And what you promised me I Hope will set you free I'm Disconnected by your smile I'm disconnected by your smile Disconnect a million miles And what you promised me I Hope will set you free I'm Disconnected by your smile Wishing you were real to me Wishing I could make believe I'll take my secrets to the grave Safely held beneath the waves Always knew I couldn't save Always knew I couldn't save you And in my heart I know you there And in my heart I know you care And in my heart I know you gone smashing pumpkins
Ik vind het fantastisch wat Wende doet, en Zwagerman heeft de wereld veel gegeven. Maar daarnaast is het extreem hypocriet zoals Matthijs zich opstelt. Er is namelijk tegelijk nog een interessant boek verschenen dat wèl nieuws bevat. Dus een nog een betere aanleiding voor dit alles, zou je zeggen. Alleen - klein probleem - het gaat over over hoe misselijk Zwagerman als vader en echtgenoot was. Dus zeg maar Matthijs wat je nu werkelijk bent, iemand die echt de waarheid wil weten of de goedkope koning van succesnummers.
Ik denk dat je het boek van zijn ex-vrouw bedoelt? Ik heb dat boek ook gelezen. Heftig en mooi geschreven. Zelf denk ik dat Joost Zwagerman naast een geniaal schrijver ook een narcistische persoonlijkheid stoornis had. Vaak zijn narcisten behoorlijk briljant en geniaal zoals ook bijvoorbeeld Steve Jobs. Dus ik heb genoten van het boek van zijn ex-vrouw en ik geniet ook van dit nummer en dan vooral van Wende. En Matthijs koos er denk ik voor om de ogen te sluiten voor de minder briljante kant van Joost Zwagerman. Een kant die hij zelf vast ook niet kende. En narcisten zijn er heel goed in om heel voorkomend en charmant over te komen als ze dat willen. Dus ik begrijp Matthijs ook wel. En jou ook.
Dank je Wende. De wereld moet dit horen ❤ angst is legitiem, maar ook deelbaar… liefde verlicht de zwaarte van de wereld.
De eerste keer dat ik het hoorde wist ik het zeker. Dit heeft Joost voor mij geschreven. De vanzelfsprekendheid waarmee Wende dit nummer brengt geeft mij het gevoel dat ik niet gek ben. Hoogstens bang.
Nog nooit zo'n mooi Nederlandstalig nummer gehoord. Grote klasse Joost, Grote klasse Wende. De parels van de NL popmuziek vind je niet in de spotlight van the Voice, maar hier.
i realize it's kind of off topic but does anyone know of a good site to stream new movies online?
prachtig lied, zo aangrijpend en triest
De versie samen met S10 in Carré is ook geweldig. (staat ook op RUclips)
Geweldig ❤❤❤❤❤
de rust is zacht mag ik hopen,....ik ben ook vaak bang, maar juist jij , joost was een voorbeeld om het niet te doen, en dankzij de prachtige wende heb ik er ook vanafgezien,.....teveel om voor te LEVEN XXX
Of ze deze exacte versie in de studio wil opnemen. niet normaal meer
Het nummer staat al op de cd Mens, maar DWDD versie is echt fantastisch!
Maak ook op het goede moment in deze setting!
wat ontzettend mooi is dit
Een complexe schoonheid; het gedicht, het lied, de muziek, de zang, de zangeres, het camerawerk, de belichting, de performance. Ik moet hier alsmaar opnieuw naar kijken.....
Wat een impact heeft dit zeg! Stil van......
ik ook
Fabelachtig mooi! Wende in bloedvorm. Met een fantastische tekst van Joost. Briljant......
Alsof een prachtige vrouw in een willekeurige kroeg een gedicht van Slauerhoff zong zoveel jaren terug. Met de juiste intonatie en begrip. Prachtig. ❤
Het greep me vanaf de eerste toon. Muziek, zang en tekst vult elkaar geweldig aan. Complimenten!
Groot compliment als je min of meer kale woorden weet te vatten in muziek en intonaties en daarmee veel, heel veel diepte geeft aan de opsomming van Joost Zwagermans...!! Wende en LuciWic hebben hier een meesterstuk gemaakt. Dank daarvoor,
Grote klasse, de beklemmende / dreigende muziek met die mooie stem van Wende. Echt heel bijzonder.
Wow, wat mooi en wat raak. Zo herkenbaar, al die idiote angsten. De versie met LudoWic vind ik het meest pakkend. Hou 't niet droog bij de laatste regels. Die muziek ook!
Meesterlijk gedicht, prachtig op muziek gezet. Absolute wereldklasse
Toch mooi op zo'n telefoontje, al ben ik heel blij Wende in 2021 in Hedon gehoord te hebben.
Blijft een prachtig nummer, luisterde dit in het begin alle dagen, nu zeker nog eens in de week, geweldige zang van Wende, begeleid door de krachtige muziek van LudoWic ........ en ik mis DWDD 🤘
Het is prachtig en zo waar...zo bang geweest .Ook de muzikale omlijsting en uitspatting op het laatst.
Schitterend! Er is er maar 1 die dit op deze indrukwekkende wijze kan uitvoeren. Dat ben jij Wende. Top!
Ze heeft dit nummer samen met S10 gedaan in Carré, echt zó mooi, had een zakdoekje nodig
Prachtig! Sprakeloos.. ❤️ ❤️ ❤️
Kunst
dit is zo f*cking mooi ik traan zelden maar deze song zijn tranen waard ik heb ze ook al voor jaren opgespaard xxxxxxxx dankje wende, en vooral joost
ik luister liever dan dat ik lees want voor boeken en verhalen ben ik bang ,..maar als ze worden gezongen of verteld dan luister ik wel ik kluistrer mezelf aan je lippen ....maar niet aan die van jou,.........xxxxxxxx
wat mooi: ik traan zelden...
Wat een tekst om uit je hoofd te moeten leren...
Ze was altijd al heel sterk 🙏
geweldig!
Wat is dit toch een krachtig en dieprakend nummer Wende.
Voor een Nederlandstalige zangeres die me zo weet te raken..prachtig!
De laatste keer dat er zo'n pakkende emotie binnen kwam was Vluchten Kan Niet Meer van Jenny Arrean en Frans Halsema...ik ben kritisch maar wat ben ik trots op de ware Nederlandstalige kwaliteit in muziek
Yep
WAT EEN FANTASTISCHE BEWERKING! HOLY HELL!
Echt krankzinnig goed.
echt mooi. volgens mij kan zij alles.
Mooie aflevering samen met Krabbé, de kunst draaid door. In deze rare setting dat de wereld eens een keer niet door draait en het einde inzicht is van dit programma een tijdperk van 15 jaar en er nu ook een grote economische verandering aan staat te komen. Raakt dit gedicht op deze muziek de essentie van deze tijd. 👏BRAVO!
Mijn favoriete zangeres❤💖♥️👍💜💛💚
Totdat het bekend werd dat DWDD ermee ging stoppen, keek ik altijd eerst even of ‘t me wat te bieden had. Die onzekerheid was er vlak na die bekendmaking ook nog wel, maar voor kort. Oké, die overdreven behoefte aan bewonderen zit blijkbaar echt in ‘m, maar wat een verrassing, de uitzendingen die hij sindsdien maakt. Altijd niveau, vaak ook verrassend, en niet of nauwelijks op effect afgestemd zoals anders vaak. Ik weet niet precies waar het verder in zit, maar voor het eerst ga ik maar ‘s de uitzendingen van de laatste week opnemen.
Prachtig!......En heftig tegelijk!
Zeg dat wel
Prachtige, zielsnijdende kunst.
Fantastic track, I play this on repeat when I go for long walks late at night. I want to learn dutch so I can understand all the lyrics, and imagine myself having conversation about life, love, the Universe and Everything with this goddess.
I have been afraid of everything all the time
Afraid of everything
I've always been afraid of everything
Johannes Jacobus Willebrordus Zwagerman was a Dutch writer. Besides being fictional, he also wrote poetry, essays and columns. He committed suicide he left behind a wife and children 18 november 1963, Alkmaar
8 september 2015, Haarlem
For too many people in an elevator or intercity bus
Or just a room
For the wreath of galaxies, veils, nebulae and their black holes
For my own brain, some insects
Women, their moods and voices
For boiling water, membranes, scissors, breathing
For most trivialities
Big and bigger
For my parents' untimely
Then from pulpits in chasubles
Hell and narrow gates were threatened
For some sounds
And the living with those sounds
For mails and SMS
For envelopes on my table
Been afraid of everything
Always feared everything
Been afraid of everything
Always feared everything
For dreams and demons
For exclusion and virtually all unknowns
For the elements
For people and country
For big crowds, for the doorbell and for punishment
For patented lunatics and some family members
School, and everything that had to come after
For the sight that I offer and do not want to offer
For the anguish of inborn shame
Been afraid of everything
Always feared everything
Been afraid of everything
Always feared everything
For the truth
Or rather the dynamics of hard facts
For the future, the past
The bouncing here and now
For types who play with knives
For animals although not most
For persons who boastfully claim to be free from all fear
For thoughts
Others or own
Coil, height, blankets, depth
Anything that escapes language
Suspicions of anything
For God anyway
For my passion
Always feared everything
Not without obligation, but with right and reason
Always convinced for everything, high in the breath
Pure in the leather I was afraid to the marrow
To the point of stupid and futile
With blinders and dog loyalty
Always feared everything
Been afraid of everything
Always feared everything
Been afraid of everything
Always feared everything
For both the big grip
As a last remnant, frayed edges
Smallest particles, neutrons, electrons
Everything greater than the receding Self
For atmospheres and buzzes
And the security, also at home
Get rid of everything in the blink of an eye
For buildings without windows
For dying, all dead
Maybe a little less for dead
For this observation
For observing
For children who ask questions
But even more for those questions
Been afraid of everything
Always feared everything
Been afraid of everything
Always feared everything
But not for you
Not for you
Text lyrics: Joost Zwagerman
Here is the (google) translation;
For too many people in a lift or regional bus
Or just a room
For the wreath of
Galaxies, veils, nebulae and their black holes
For my own brain, a piece or some insects
Women, their moods and voices
For boiling water, webs, scissors, breathing
For most trivialities, big and bigger
For the time of my parents
When from pulpits and chasubles one with hel
And narrow gates threatened
For some sounds
And the living with those sounds
For emails and texting
For envelopes on my table
Been afraid of everything always been afraid of everything
Been afraid of everything
I've always been afraid of everything
For dreams and demons
For exclusion and almost all unknowns
For the elements
For people and country
For large droves, for the doorbell and for punishment
For patented crazies and some family members
School, and everything that came after
For the sight I offer and will not bid
For the oppression of innate shame
Been afraid of everything always been afraid of everything
Been afraid of everything
I've always been afraid of everything
for the truth
Or rather: the dynamics of hard facts
For future, past, the bouncing here and now
For types who play with knives
For animals though not most
For those who boast that they are free from all fear
For thoughts, someone else's or your own
Tracks, Height, Marks, Depth
Everything that escapes language
Suspicions of anything
For God, still, for my heartbeat, for everything always feared
Not without obligation, but with right and reason
For everything always convinced high in the breath
Purely in the leather scared to the marrow
To the point of stupid and futile with blinders and dog loyalty
I've always been afraid of everything
Been afraid of everything always been afraid of everything
Been afraid of everything
For both the big grip
As last remnants, frayed edges
Smallest particles, neutrons, electrons
Everything greater than the receding Self
For atmospheres and buzzes
And the certainty of losing everything at home in the blink of an eye
For buildings without windows
Before dying, all the dead
For dead maybe a little less
For this observation
for notice
For kids who ask questions
But more for those questions
Been afraid of everything always been afraid of everything
Been afraid of everything
I've always been afraid of everything
But not for you
Not for you
@@pissnek hè died in 2015 and was born in 1963. These were the good years. He couldn't trust....
Van zeldzame schoonheid en zeggingskracht
Prachtig 🙌🏻
Beklemmend mooi!
Prachtig en aangrijpend
Magnifique...
Dit was echt vet!..
De versie samen met S10 in Carré is ook geweldig.
Veel versies gehoord maar deze is veruit de beste.. Het is gemaakt toen Joost net was overleden.. En ze had van mij het hele gedicht mogen gebruiken maar nog is het prachtig gedaan / gemaakt.
Wat zou hij er van gevonden hebben?
We zullen het nooit weten :(
Voor te veel mensen in een lift of streekbus
of gewoon een kamer. Voor de krans van
melkwegen, sluiers, nevels en hun zwarte gaten.
Voor je eigen brein, een stuk of wat insecten,
vrouwen, hun stemmingen en stemmen, voor
kokend water, vliezen, scharen, ademhaling.
Voor de meeste onbenulligheden, groot en groter.
Voor de ontijd van mijn ouders, toen vanaf kansels
en in kazuifels men met hel en nauwe poorten dreigde.
Voor sommige geluiden en het levende bij die geluiden.
Voor mails en sms’en, voor enveloppen op mijn tafel.
Voor dromen en demonen, voor uitsluiting en
vrijwel alle onbekenden. Voor woorden in zinnen.
Voor volwassenen die te hard lachen. Die lachen.
Voor de elementen. Voor volk en vaderland.
Voor grote drommen, de deurbel en voor straf.
Voor gepatenteerde gekken en sommige familieleden.
Natuurlijk ook voor ziektes waarover je op school iets leerde.
Voor school, en alles wat erna moest komen.
Voor de ontdekking dat die ziektes ook in dingen huizen
en dat dingen vaak mensen in vermomming zijn.
Voor de aanblik die ik bied en niet wil bieden.
Voor de benauwenis van aangeboren schaamte.
Voor de waarheid, of liever: de dynamiek van harde feiten.
Voor toekomst en verleden en het stuiterende
hier en nu. Voor saters, hufters, brede schouders
en voor types die met messen spelen.
Voor dieren, hoewel niet de meeste. Voor
personen die snoevend zeggen vrij te zijn
van alle vrees. Voor gedachten, andermans of eigen.
Voor tekens. Sporen. Hoogte. Diepte.
Voor alles wat aan taal ontsnapt
en voor vermoedens van om het even.
Voor God, toch nog. Voor mijn hartslag,
en nog net niet voor figuren
die spontaan aan goede doelen geven.
Voor, een fractie later, die figuren.
Voor alles altijd bang geweest,
niet vrijblijvend maar met recht en reden.
Voor zowel de grote greep
als laatste resten, rafelranden.
Voor de kleinste deeltjes, neutronen, elektronen,
ook de quark, alles groter dan het wijkend Zelf.
Voor sferen, suizingen en de zekerheid
ook thuis in één oogwenk alles kwijt te zijn.
Voor gebouwen zonder ramen, voor
doodgaan en voor alle doden, in films of van nabij.
Voor doodzijn misschien iets minder.
Voor deze constatering. Voor constateren.
Voor kinderen die vragen stellen. Maar
meer nog voor die vragen.
Voor schijnbewegingen, herhalingen
en de grandeur van allerhande eeuwigheden.
Voor alles altijd overtuigd, hoog in de adem
en zuiver in de leer tot in het merg bang geweest,
op het stupide en futiele af,
met oogkleppen en hondentrouw.
Voor alles altijd bang geweest,
ook in tijden waar je alles
op de vingers van één hand.
Voor alles altijd bang geweest,
maar niet voor jou,
nee, niet voor jou.
2014
nee, veel later toch.
wat er ook zeker tegen is op DWDD, het programma liet wel mooie muziek aan me zien/horen
prachtig,,wawwwww
Wat is dit goed, dankzij DWDD krijgen we dit op tv. In deze tijd moet DWDD niet ophouden. Het is een onzekere tijd en mijn houvast om zeven uur is dan ook weg. Wie begint actie
prachtig nummer... goed geluisterd naar portishead dat dan weer wel... :D
Wende weet het xzelf niet....maar ze is een engel uit het hiernamaals
Zwagermans is dood, maar dit gedicht leeft, met dank aan Wende en LuciWic hoeven we daar niet bang voor te zijn
7 jaar alweer.
Prachtig en diep gedaan. Joost Zwagerman steekt zijn vinger diep in je onderrug. Buiging, W en T. @DWDD, graag even een naamsverbetering m.b.t. Ludowic. (Niet Luciwic)
amy grace en jij bent een mafketel
deze is voor Joost je wordt nog steeds gemist..!
I really don't want to look stupid when I'm sleeping
I never really liked sunny days
The black wings just reach out to me over the distance
I can feel the wind from the wings
I see the clouds and I feel the ocean with my feet
I know I'm home
It requires an ability to judge distance
The aeroplane flies high
Turns left, looks right
Love is a sentimental heart
Life is a sentimental way
Spy the fragile heart so cursed
As he walks across this earth
I'm disconnected by your smile
Disconnect a million miles
And what you promised me I
Hope will set you free I'm
Disconnected by your smile
If I knew where I was going I would already be there
Ha Ha Ha I don't know
For sure I'm going to her
Judicial, beautiful, ahh ormentative whatever
I'VE ALWAYS BEEN AFRAID TO DIE BUT I THINK I'M MORE AFRAID TO LIVE
And all I gave to you is lost
And all you took from me is lost
Black wings carry me so high
Up to meet you in the sky
I'm disconnected by your smile
Disconnect a million miles
And what you promised me I
Hope will set you free I'm
Disconnected by your smile
I'm disconnected by your smile
Disconnect a million miles
And what you promised me I
Hope will set you free I'm
Disconnected by your smile
Wishing you were real to me
Wishing I could make believe
I'll take my secrets to the grave
Safely held beneath the waves
Always knew I couldn't save
Always knew I couldn't save you
And in my heart I know you there
And in my heart I know you care
And in my heart I know you gone
smashing pumpkins
Awesome
Bij de #Top2000 weer op Wende Snijders ft. S10 met dit nummer gestemd.
❤️
Pfff, wat wondermooi
waanzin
Het gemak waarmee ze dat Oehoe zingt is verbazingwekkend..
Zoveel verschillende versies & opnames door de jaren heen, maar deze uitvoering is onovertreffelijk ...
Het is LudoWic niet LuciWic, aub ff aanpassen in de beschrijving
Niet voor jou ❤
Ik vind het fantastisch wat Wende doet, en Zwagerman heeft de wereld veel gegeven. Maar daarnaast is het extreem hypocriet zoals Matthijs zich opstelt. Er is namelijk tegelijk nog een interessant boek verschenen dat wèl nieuws bevat. Dus een nog een betere aanleiding voor dit alles, zou je zeggen. Alleen - klein probleem - het gaat over over hoe misselijk Zwagerman als vader en echtgenoot was. Dus zeg maar Matthijs wat je nu werkelijk bent, iemand die echt de waarheid wil weten of de goedkope koning van succesnummers.
Ik denk dat je het boek van zijn ex-vrouw bedoelt? Ik heb dat boek ook gelezen. Heftig en mooi geschreven. Zelf denk ik dat Joost Zwagerman naast een geniaal schrijver ook een narcistische persoonlijkheid stoornis had. Vaak zijn narcisten behoorlijk briljant en geniaal zoals ook bijvoorbeeld Steve Jobs. Dus ik heb genoten van het boek van zijn ex-vrouw en ik geniet ook van dit nummer en dan vooral van Wende. En Matthijs koos er denk ik voor om de ogen te sluiten voor de minder briljante kant van Joost Zwagerman. Een kant die hij zelf vast ook niet kende. En narcisten zijn er heel goed in om heel voorkomend en charmant over te komen als ze dat willen. Dus ik begrijp Matthijs ook wel. En jou ook.
heel mooi gezongen, heel mooi geschreven, wel jammer van die matias vandernieuwekerk, wat een broekschijter...lopen mathas, lopen, haast je...
Als hij echt bang was had hij dit niet durven schrijven.
❤️