dükkandan eve atcak bi şarkı yapcaktım n'aptım ben? anlatıp da rahatlarım derken daha da battım ben kimse tarafından dinlenmeyip tek başıma yazıyorken rahattım ben n'aptım ben? kendini vazgeçilmez zanneden herkesten vazgeçtim tek bir ayıya dahi dayı demeden köprülerden hep kendim geçtim palas pandıras dönüyorken dünyam bu yolu bizzat kendim seçtim içtim içtim öyle içtim kendimden geçtim hikayeler ve fotoğraflar topluyor insan iz kalmaz olur mu? kimler gelmiş geçmiş hayatımdan insan risk almaz olur mu? hayatımız bi dükkan misali kapımız herkese açıktır, alırsın unutma her insan giderken belli eder kendini tanırsın almışız damarı arabeskten, makamı hüzzamdan insanlar kaçıyor birbirlerinden kaçıyormuşçasına cüzzamdan gitmek huyum değildir lakin gelmiyo içimden hiç kalasım çünkü sustu vicdanlar konuştu kalın kalın cüzdanlar canımız aynı yerden yandı ondan mazın akşamlarda bir büyük yanında yitikler,hiçler,canlı cenazeler dinlenir kanımız yerde kaldı bundan hazin sonlarımda kağıda sarıp kinlenirim şarkım tutmasa da olur yeterki içim şişmesin dileğim, sevincim hayata küsmesin içime yangın düşmesin de düşmesin dert bu olay bir şairin ciğerlerini deşmesi masamda tabakların azalması, şeytanın kazanması kahkahamı görenlerin mutlu sanması ölümü unutmama herkesin kanması insanın en büyük zaafıdır sevdiklerine inanması hayallerim var henüz aklımı yitirmemişken ulaşmak istediğim ömür bi yolculuktur çok temiz sayılmaz pis de değil ben bi savaştaydım dostlarım pistte değil çok yazık yoluma bakmam gerekliydi sallamadan hiç hayatın işvesini sıkılı yumruklarım içimde düş ve sinir herkes kendi yüreğinin ekmeğini yermiş sabırla bekliyorum aşınızın pişmesini
Beş yılımı heba ettim sana merhaba en korkak şiirim annem seni bana anıyorken söyle sence nasıl unutabilirim cevap ver sen söyle daha kaç sigaram sönmeli dönmen için dünlerden ders almışım fakat hiç yarınlardan yok ümidim Daha kaç yıl gidecek böyle bilmiyorum artık bak yaşlandım büyüdükçe hissizleştim geçen zaman değil yıllardı seni benden çalabilene çok küfür ettim ama duyan olmadı kalan ben oldum soruyorlar bide gidene mi zor kalana mı? bence kalana zordur dünyanın oyunları da hep bi kordur Sen hiç sensiz kalmadın ki bu yüzden hep mazursun bin gece kan yuttum bir gece cama çıkıpta bana el sallamadın neyse siktir et yeter be seviyorum işte anla lan kadın Çöllere düşen mecnunu bu zamanlar kendimce anlar gibiyim gözlerim sevgiden ötürü kördür bu yüzden aşık veysel gibiyim seni sensizken anlatırım da varlığın bana safi hep zarar Kayboldum bak seslendim duymadın veya sen bana ahraz anlat dinliyorum bağır hatta bana karşı kalmasın içinde sevgi ben zaten aptal biri gibiyim fazla inandım bu yoldan çıktım zehir bitap benliğim bak saydamlığım artık bitti nerdesin be prensesim Çok sular aktı çok zaman geçti seni kendimden bile korudum bunu anlicanı sanmıyorum ankaranın yokuşları bile beni darlıyodu uğruna yanmıyorum yürüyorum yine dibe battıkca beni kaldırcak biri olmasa bile sevgisizler bile buldu sevgiyi söyle lan bu ayrılık niye özledim ama yine yok bi çaresi gelsen keşke sımsıkı olsak aklımdasın fakat yanımda yoksun bu yüzden kırgınım ona sevmiyosan beni napabilirim bilmiyorum hiç bi fikrim yok yanlız yürüyorum elimde biramla seninle gezdiğim o parklarda
İyi ki varsın kral gönlüne nazar değmesin 🙏
Asıl sen iyi ki varsın kardeşim.
@ kullanima izin varmi?🙏
@ Reis parçam Hazırda bekliyor İsmini belirterek paylaşabilirmiyim , kullanıma açık mı ? 🙏
@@EnesBngl01 Tabiki. Emeğinize sağlık
@ teşekkür ederim 🙏❤️
Parçada emeği olan herkesin yüreğine sağlık
Elinize sağlık
AngEl :'
Selamlar... Kullanıma açık mı acaba ?
İnstagram şiir paylaşımında arkaplan müziği olarak kullanabilirmiyim
Uğur abi, telif içeriyormu kullanıma açıkmı? Yoksa iletişime gecmemiz gerekiyor cevaplarsan seviniriz🙏
dükkandan eve atcak bi şarkı yapcaktım n'aptım ben?
anlatıp da rahatlarım derken daha da battım ben
kimse tarafından dinlenmeyip tek başıma yazıyorken
rahattım ben n'aptım ben?
kendini vazgeçilmez zanneden herkesten vazgeçtim
tek bir ayıya dahi dayı demeden köprülerden hep kendim geçtim
palas pandıras dönüyorken dünyam bu yolu bizzat kendim seçtim
içtim içtim öyle içtim kendimden geçtim
hikayeler ve fotoğraflar topluyor insan iz kalmaz olur mu?
kimler gelmiş geçmiş hayatımdan insan risk almaz olur mu?
hayatımız bi dükkan misali kapımız herkese açıktır, alırsın
unutma her insan giderken belli eder kendini tanırsın
almışız damarı arabeskten, makamı hüzzamdan
insanlar kaçıyor birbirlerinden kaçıyormuşçasına cüzzamdan
gitmek huyum değildir lakin gelmiyo içimden hiç kalasım
çünkü sustu vicdanlar konuştu kalın kalın cüzdanlar
canımız aynı yerden yandı
ondan
mazın akşamlarda bir büyük yanında
yitikler,hiçler,canlı cenazeler dinlenir
kanımız yerde kaldı
bundan
hazin sonlarımda kağıda sarıp kinlenirim
şarkım tutmasa da olur yeterki içim şişmesin
dileğim, sevincim hayata küsmesin
içime yangın düşmesin de düşmesin dert
bu olay bir şairin ciğerlerini deşmesi
masamda tabakların azalması, şeytanın kazanması
kahkahamı görenlerin mutlu sanması
ölümü unutmama herkesin kanması
insanın en büyük zaafıdır sevdiklerine inanması
hayallerim var
henüz aklımı yitirmemişken ulaşmak istediğim
ömür bi yolculuktur çok temiz sayılmaz pis de değil
ben bi savaştaydım dostlarım pistte değil
çok yazık
yoluma bakmam gerekliydi sallamadan hiç hayatın işvesini
sıkılı yumruklarım içimde düş ve sinir
herkes kendi yüreğinin ekmeğini yermiş
sabırla bekliyorum aşınızın pişmesini
İstersen feat atariz kral sözlerin hoşuma gitti
Abi çok güzel bi proje hazirladim. İsmini belirterek kullanmama seni etiketlememe izin verirmisin. İsmin yayılsın
Kral kullanabiliyoruz değil mi :)
5 mayıs da ki fon müziği ile aynı değil ki
Hâlâ aynı bankta fon müziği bu
Beş yılımı heba ettim sana merhaba en korkak şiirim
annem seni bana anıyorken söyle sence nasıl unutabilirim
cevap ver sen söyle daha kaç sigaram sönmeli dönmen için
dünlerden ders almışım fakat hiç yarınlardan yok ümidim
Daha kaç yıl gidecek böyle bilmiyorum artık bak yaşlandım
büyüdükçe hissizleştim geçen zaman değil yıllardı
seni benden çalabilene çok küfür ettim ama duyan olmadı
kalan ben oldum soruyorlar bide gidene mi zor kalana mı?
bence kalana zordur dünyanın oyunları da hep bi kordur
Sen hiç sensiz kalmadın ki bu yüzden hep mazursun
bin gece kan yuttum bir gece cama çıkıpta bana el sallamadın
neyse siktir et yeter be seviyorum işte anla lan kadın
Çöllere düşen mecnunu bu zamanlar kendimce anlar gibiyim
gözlerim sevgiden ötürü kördür bu yüzden aşık veysel gibiyim
seni sensizken anlatırım da varlığın bana safi hep zarar
Kayboldum bak seslendim duymadın veya sen bana ahraz
anlat dinliyorum bağır hatta bana karşı kalmasın içinde sevgi
ben zaten aptal biri gibiyim fazla inandım bu yoldan çıktım
zehir bitap benliğim bak saydamlığım artık bitti
nerdesin be prensesim Çok sular aktı çok zaman geçti
seni kendimden bile korudum bunu anlicanı sanmıyorum
ankaranın yokuşları bile beni darlıyodu uğruna yanmıyorum
yürüyorum yine dibe battıkca beni kaldırcak biri olmasa bile
sevgisizler bile buldu sevgiyi söyle lan bu ayrılık niye
özledim ama yine yok bi çaresi gelsen keşke sımsıkı olsak
aklımdasın fakat yanımda yoksun bu yüzden kırgınım ona
sevmiyosan beni napabilirim bilmiyorum hiç bi fikrim yok
yanlız yürüyorum elimde biramla seninle gezdiğim o parklarda