Видео

Dobra strona jest taka, że można tym samym zakupem cieszyć się dwa razy :)

U różnych ludzi ADHD objawia się w różny sposób. To cały zespół zaburzeń i to, że u kogoś działa jedna rzecz, nie oznacza, że ktoś inny nie będzie miał z nią problemu.

@@Platformaedukacyjnanauczycielioczywiście, mam tego świadomość. Uważam jednak, że współlokatorzy - często obce osoby - mogą nie mieć przestrzeni na to, by wspierać osobę z ADHD w tym, by utrzymywała porządek. Mam na myśli to, że w pewnych sytuacjach konieczne będzie stworzenie sobie schematów, dzięki którym będziemy mogli poradzić sobie samodzielnie z naszymi trudnościami. Co Państwo myślą na ten temat?

Nic - nie rywalizować :)

W tej kwestii leki są bardzo pomocne.

A do tego tworzenie jakieś osobnej podgrupy cech ADHD tylko pod kobiety- najczęściej to ten typ bardziej implozujny, niezwiązany z ruchliwością. Sam go nam i nie zaliczę ile razy byłem u specjalistów ale nic w kierunku ADHD się nie pochylili, bo ja taki spokojny jestem

Pedro, już nic nie chciałem mówić, bo zaraz będzie, że paranoik. Może po prostu komuś się podoba taki kaktus. E e. Wyjaśniło się, dzięki

Kaktus, jak kaktus. Nam się podoba.

Ania Rejman

To było odkrycie mojego życia

Zawsze warto porozmawiać ze specjalistą. Pozwoli rozwiać wątpliwości i podpowie, czy warto robić diagnozę ADHD.

Pogańska praktyka zaczerpnięta z religii buddyjskiej. Dalej łam nauki biblijne

​@@KrzysztexIMO nieważne jest pochodzenie praktyki, a kontekst wypowiedzi - mówili o jakiejś zabawce ruchowej, którą różaniec mógłby być, lecz przez praktyki katolickie ma on przypisaną inną funkcję - modlitewną. Raczej stąd śmiech wywołany dysonansem, z jednej strony zabawka dla osoby nadpobudliwej by ta mogła rozładować część energii i się skupić, z drugiej strony przedmiot kultu religijnego mający wyciszyć, uspokoić

Tez tak uwazam. Sam mam ADHD zdiagnozowane 1,5 roku temu a mam 34 lata. Kiedys nawet przez chwile bylem ministrantem i jak szedlem do kosciola to mi sie wydawalo, ze ide w jakies szczegolne miejsce. Jakiez bylo moje rozczarowanie jak na zakrystii reszta chlopakow rozmawiala zupelnie tak jak na podworku i interesowalo ich glownie to kiedy ksiadz zorganizuje jakies granie w pilke czy inne atrakcje. A jak ktoregos razu wychodzilismy w kilku, mijalismy brame terenu kosciola i jeden wyciagnal papierosa i zaczal palic (pomijajac juz to o czym gadali) to mi wszystko opadlo i momentalnie stracilem zainteresowanie uczestniczenia w takim "przezyciu duchowym". Do wieku doroslego bylem wlasnie taki, ze to "kontrowersyjne" i troche anty Batmany. Zaczelo sie to zmieniac jak w wielu roznych ksiazkach czytalem o jakichs nawiazaniach do Biblii. Mialem nawet plany zeby przeczytac ale zaczalem zbyt hardcorowo czyli od samego poczatku i nie przebrnalem przez Ksiege Rodzaju. Jednak czesto od roznych ludzi slyszalem jakies nawiazania do Biblii i nawet jesli ktos nie jest katolikiem to uwazam, ze to dobry "poradnik jak zyc". Pewnie nie jedyny ale to nie oznacza, ze to co jest gloszone nie ma duzej wartosci. Szczegolnie jak sie patrzy na zasade "dziel i rzadz". Wtedy stawia sie tych zagorzalych katolikow vs Ci postepowi ludzie(co juz ze sredniowiecza wyszli). Ani jedni ani drudzy sie nie sluchaja i stoja do siebie w kontrze. Ja powoli zrezygnowalem z takiego zero-jedynkowego podejscia i dostrzegam duza wartosc z samego faktu, ze czlowiek wierzy w Boga i stara sie zyc dobrze. To moze byc pewnie wiele roznych drog, ktore pomagaja nam zyc dobrze i podpowiadaja kierunek i sens zycia. Zycie wedlug jakiegos "kodeksu" nas wzmacnia jako spoleczenstwo, obsmiewanie/opluwanie tego tylko dzieli. A podzieleni jestesmy slabsi. Bo jak zobaczymy nawet jakas pozytywna akcje (np tych katolikow) do ktorej nawet moglibysmy sie przylaczyc i pochwalic, to nie zrobimy tego, no bo przeciez Oni sa z tego "wrogiego" obozu..

Różaniec leczy duszę, uspakaja nie należy tego lekceważyć.

@@kasia4942 czy leczy, czy nie, to jest kwestia wiary lub przekonań. Ale fakt zajęcia rąk jest, no faktem właśnie 😀.

@@marekpiwonski4286 rozumiem Twój punkt widzenia, pisze z doświadczenia swojego o wielu rzeczach innych osób 😊

​@@marekpiwonski4286 ja bym powiedziała, że bardziej niż zajęcie rąk, dla osób wierzących, daje zajęcie umysłu - takie wyciszenie, uspokojenie właśnie.

Niepotrzebnie tak smieszkuje …

A może pomachaj trochę tymi rękami na wykładach? 😂 Pokaż trochę tę pasję i fantastyczność tematyki - to przykuje uwagę uczniów/studentów/odbiorców i sprawi że stanie się dla nich jeszcze bardziej interesujący a uwolniona pasja 100x mniej wyczerpuje niż kamienna twarz i powstrzymywanie się 😉 ADHD szacuje się ok. 16% - tylu skupi ci się na wykładzie, a do neurotypowych też lepiej trafi 😉 PS. Ja z IT - męczy mnie jak powstrzymuję się i spokojnie, z małą ilością choćby mikro-ruchu tłumaczę, a jak uwolnię pasję: niejednokrotnie na koniec spotkania dziękują mi, że wszystko jasne, zrozumiałe i są zdziwieni jak dużo i jasno wyjaśnione i nie mają żadnych pytań 😂 Z tym że wielu ADHD-owców ląduje w IT - może dlatego częściej taki feedback gdy więcej pasji i machania rąk, pokazywanie myszką wielokrotnie jak, skąd i dokąd lecą dane, ect. 🤣 Do neurotypowych też to lepiej trafia, bo "wolniej łączą kropki"

Też nie byłam nigdy zdiagnozowana,ale totalnie odnajduje się w zachowaniach neuroatypowych osób i czytając ich doświadczenia/oglądając filmy które publikują o swoich problemach w końcu czuje że nie jestem kosmitą 😂 Mam podobne doświadczenia jeśli chodzi o prowadzenie zajęć. W większej sali moja nadruchliwość od razu jest widoczna,bo nie używam mikrofonu i nie trzymam nic w rękach,więc chodzę i macham rękami 😂 ale staram się dopasowywać gestykulację do tego,co mówię 😅 Odpada trzymane czegoś w rękach,bo prędzej czy później tym rzucę albo za bardzo się na tym zafiksuję i zapomnę gdzie jestem😂 nie jestem zwolennikiem nudnych zajęć,dlatego sama ile tylko się da robię różnego rodzaju ćwiczeń i zadań,obserwując grupę i szukając oznak,że czas na przerwę lub po prostu odmianę 😊 Prezentacje i materiały zawsze sobie robię na hiperfocusie, a podczas zajęć raczej korzystam z "flow" i często ta prezentacja jest sobie w tle by mnie utrzymać w ryzach 😂 ale wystarczy,że coś mnie rozproszy i moja koncentracja siada totalnie... Pamiętam jak kiedyś dostałam klucze do innej sali do pilnowania i ktoś miał po nie podejść. Trzymałam te klucze na biurku coraz bardziej się na nich skupiając,po czym nagle się zorientowałam że nie wiem,o czym mówię przez ostatnie kilka chwil,.uświadomiły mi to zdziwione miny słuchaczy 😅 Po tej akcji zaczęłam i nad tym pracować,ale praca to chyba najlepiej zorganizowany fragment mojego życia,reszta to czysty chaos 😂 Przy hiperfocusie co jakiś czas trochę sobie radzę w życiu,teraz od ok 3 miesięcy hiperfocus łapię na max 1h raz na jakiś czas i to z powodu obawy,że nie zdam egzaminu 😜

Źródło definicji: ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych Osobą niepełnosprawną jest osoba, która posiada odpowiednie orzeczenie wydane przez organ do tego uprawniony. mniej prawna definicja np. tutaj: www.tydzienspoleczny.org.pl - "Osobą niepełnosprawną jest osoba, której stan fizyczny lub psychiczny okresowo lub stale utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie zadań życiowych i ról społecznych zgodnie z normami prawnymi i społecznymi."

Ja z kolei jestem niepełnosprawny umysłowo. Mam mnóstwo chorób psychicznych wywołanych przez trudne dzieciństwo. Również nie jest lekko, jednak nigdy nie wziąłem złotówki od państwa na leczenie, mimo iż należy mi się dość wysoka renta. Nigdy też nie pracowałem ponieważ nie umiem się do tego zabrać i przeraża mnie już samo wyjście z domu. Rodzina mnie utrzymuje na ten moment a mam już 30 lat.

Ja mam i bałagan moja specjalność, he, mój ojciec ma i moich dwoje dzieci z zdiagnozowanym ADHD, ja i córka gubimy wszystko, jesteśmy artystycznie uzdolnieni, ja wykonuję zawodowi a moje dzieci jako pasja, ojciec zawodowo

Życie ADHD-owca może być pełne pasji i fascynacji 😁 klucz to wiedza i z czasem nabycia zdolności w sterowaniu swoim ADHD 😉

@@mehow357 Ja, szukam zmieniam ,znów szukam i nadal szukam i już ręce opadają serio :(

@@groene5799 jeśli w kontekście zainteresowań: tak już ADHD ma. Nie przejmuj się, z czasem bardziej nad tym zapanujesz i nauczysz się odpuszczać niektóre bardzo ciekawe nowe rzeczy 😉 W stylu: fajne, jest potencjał, ale nie mam na to czasu - może kiedyś. ADHD ma interesującą percepcję czasu, gdzie przeważnie praktycznie istniej: teraz i nie teraz. "Zaraz" oznacza kilka godzin, "jutro" to najczęściej: może za kilka dni jeśli w ogóle, ect. 😉 Prawidłowa percepcja czasu i jego szacowania wymaga prawdziwego wysiłku, doświadczenia i niewierzenia w swoje szacunki (przez obserwację wcześniejszych swoich szacunków) Wiedza. Zgłąb temat ADHD a sam siebie będziesz rozumiał i wiedział jak wspólpracować ze swoim ADHD by osiągać to co na prawdę i szczerze chcesz (da się). Dodatkowo - psycholog i leki też wielu pomagają by przestać gonić wszystkie króliczki na świecie, odpuszczać, dłużej skupiać się na jednym 😉 Po tym co/jak napisałeś podejrzewam częste burnout-y - nic dziwnego jeśli wszystko na świecie gonisz. Jeśli chodziło ci ew. o pracę: - zastanów się czy to właściwy obszar (duża zmienność, przynajmniej względna kreatywność, ect.) - popatrz obiektywnie, a nie "czy mnie już zaczęło nudzić" - jeśli pracujesz we właściwym obszarze: psycholog i ew. leki mogą mocno pomóc (w większym ustabilizowaniu się, pozostaniu w tej samej pracy na dłużej), - jeśli niewłaściwy obszar pracy (monotonne, powolne, wymagające skupiania się na jednym prawie niezmiennym, ect) - to nienaturalny habitat dla ADHD-owca i wiesz o tym. Pozostanie w takim środowisku to ogromny wysiłek. Jeśli nie masz wyjścia by zmienić obszar: zdecydowanie psycholog+leki, odnalezienie wciągającego hobby po pracy gdzie "wyżyjesz się" kreatywnie i/lub ruchowo -niezależnie od obszaru pracy: znajdź ciekawe aspekty w pracy, ciesz się tymi ciekawymi aspektami, rób sobie "zawody" typu "czy tym razem szybciej to zrobię", "czy uda mi się lepiej to zrobić", ect. ( gamefication ) Powodzenia - ujeździj swoje ADHD by nie było jak dziki koń na wolności, ale jak złapany i ujeżdżony dziki mustang (który zawsze ma ten błysk dzikości w oku) 😉

@@mehow357 bardzo dziękuję, za miłą i mądrą odpowiedź serio 👌 Tak w skrócie zajmę chwilkę i miło by było jakbyś spojrzała/ł Pracuje długo od 6 do 19 czasami do 20 a czasami(rzadko) właśnie wszedłem do domu jeżdżę ciężarówką oczekiwanie w kolejkach na rozładunek , wiecznie jakieś problemy brak ruchu siedzę bo jadę , leżę bo śpię. 😴 leki cały czas medikinet bo bez tego nie byłoby mnie tam dawno myślę nad zmianą pracy nigdy nie wiem kiedy kończę ciężko coś zaplanować co kolwiek wstać muszę o 4 rano żeby zerknąć na sms o której zaczynam czy o 6 czy o 9 wracam to wyczerpany mocno choć nie pracuje fizycznie dla czego to pisze nie dla tego żeby się użalać nad sobą tylko żeby ktoś mądrzejszy napisał mi co o tym myśli mam adhd w2018 roku stwierdzone jestem po terapii alkoholowej i jestem trzeźwy od 2015 do dziś więc nie wiem czy to nie za dużo dla mnie za dużo bodźców z zewnątrz i tak na prawdę zdobywam wiedzę dopiero teraz ,bo starsznie mnie to męczy terapia z psychologiem raz się odbywała raz nie bo prowadziłem nie miałem gdzie ustać i porozmawiać Jeśli znajdziesz chwilę bardzo proszę o odp dziękuję i pozdrawiam 🫡

​@@groene5799 też

Ściskam gorąco 💜💜💜 43 lat minęło jak jeden dzień gorąco pozdrawiam Koleżankę, która dała radę W Wyjstkowych Okolicznościach 💜💜💜 Powodzenia i Ściskam 💜💜💜