Видео

Μπράβο, μάγκες. Που είναι το οργανοποιειο?

Φωναρα Ο χρησταρας !!!! να σται καλα κι υγιης ολοι !!!!!!

Συγκλονιστικό τραγούδι, παίξιμο και ερμηνεία! Όπως και η ιστορία στην οποία αναφέρεται. Το τραγούδι είναι σε μουσική και στίχους του Μιχάλη Γενίτσαρη και γράφτηκε το 1944, μετά από την σύλληψη στον Άγ. Ιωάννη Ρέντη & κατόπιν την εκτέλεση (μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου στο Λιμάνι του Πειραιά) του νεαρού 18χρονου αντιστασιακού κατοίκου Κοκκινιάς (από τη συνοικία της Αγίας Σοφίας Πειραιά) Στέλιου Σπανού (με ψευδώνυμο: Στέλιος Καρδάρας) από τα Τάγματα Ασφαλείας που συνεργάζονταν με τους Ναζί κατακτητές. Την επομένη της εκτέλεσης, ο Μιχάλης Γενίτσαρης έγραψε αυτό το τραγούδι και το επαιξε στην πλατεία Οσίας Ξένης στη Νίκαια μπροστά στους Κοκκινιώτες που συγκινημένοι άκουσαν το τραγούδι για τον εκτελεσμένο αντιστασιακό νεαρό συντοπίτη τους. Το τραγούδι παιζόταν όποτε μπορουύσε μετέπειτα σε ταβέρνες, αλλά για 1η φορά κατάφερε να δισκογραφηθεί πολύ αργότερα, το 1980 , μαζί με άλλα τραγούδια, και να συμπεριληφθεί στον εμβληματικό δίσκο "Ρεμπέτικα της Κατοχής" που εκδόθηκε το 1980 περίπου. Καλή συνέχεια.

Η καλύτερη επανεκτέλεση !!! Μπράβο σας, καθώς και στον αναρτήσαντα Κωστή.

το αυθεντικό ρεμπέτικο του 2023, μπράβο σε όλα τα μαστόρια .-

ομορφα πραγματα....

Πολύ όμορφα!!! Μπράβο παιδιά!!!

I need to study your language because of this beautiful music !

Αυτά είναι!!!

Μπράβο μάγκες!!!

Η φωνή του φίλου με τον μπαγλαμά είναι από τις ιδιαίτερες που μπορεί να σταθεί σε όλα τα πάλκα

Ενταξει μαγκα εισαι πολυ παιχτης.Εχεις πολυ μερακι στον ηχο σου....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ

μπράβο μάγκες!

Έπρεπε να μας κλείσουν την κάθε τρύπα διασκέδασης για να βρούμε αυτά τα ωραία πράγματα που είναι χαμένα κάτω από τα σκουπίδια που γέμισαν τη ζωή μας.

Συγχαρητήρια και πάλι.Τολμώ να πώ ότι η εκτέλεση σας, χωρίς την χαρακτηριστική συμμετοχή ακορντεόν, όπως στο πρωτότυπο, μ' αρέσει περισσότερο, διότι προσομοιάζει με κλασσικό, κοφτό και στακάτο ζεϊμπέκικο της κλασικής περιόδου του ρεμπέτικου (1930-40). Σε διάφορες ιστοσελίδες έχουν γίνει συζητήσεις σχετικές με την ταυτότητα του δημιουργού του εν λόγω άσματος, παρότι αναφέρεται ο Περιστέρης ως συνθέτης του στον δίσκο. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είναι του Μάρκου και άλλοι πάλι του Τσιτσάνη. Νομίζω ότι η θεματολογία των στίχων και η μουσική του, καταδεικνύουν την σαφέστατα Μικρασιατική επιρροή στην δημιουργία και την εκτέλεση. Συνεπώς δεν νομίζω ότι δεν θα μπορούσε να ήταν του Περιστέρη, δεδομένου μάλιστα ότι ο Περιστέρης μετέφερε εκατοντάδες μικρασιατικές μελωδίες στην κυρίως Ελλάδα μετά από την καταστροφή του 1922. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το "Μες τον οντά ενός Πασά". Συγχαρητήρια και πάλι και σας προτρέπω να διασκευάσετε και άλλα κλασσικά κομμάτια της ρεμπέτικης και λαϊκής μας μουσικής...γιατί το κάνετε άψογα, τιμώντας συνάμα και τους δημιουργούς μας.

Συγχαρητήρια, είστε άψογοι και ακόμα πιο σπάνιο με την προσθήκη του κομπολογιού. Το ερμηνεύετε όπως θα το έπαιζε ο ίδιος ο Περιστέρης, με φίλους του στην Πόλη... Παρακάτω το σχόλιο μου για το πρωτότυπο: Ένα διαμάντι από τον θησαυρό του Μικρασιατικού Πολιτισμού, σε όλο του το μεγαλείο. Πρόκειται για παλιά Μικρασιατική μελωδία, από τις εκατοντάδες που έφερε μαζί του στην Ελλάδα μετά από την μικρασιατική καταστροφή ο σπουδαίος "Πολίτης", Σπύρος Περιστέρης. Και ο ίδιος γέννημα θρέμμα της πολυεθνικής Πόλης και της Σμύρνης, αναδεικνύει τις επιρροές του σε μία ακόμη μοναδική εκτέλεση. Ο Περιστέρης συνέβαλλε τα μέγιστα στην καθιέρωση του Μάρκου, αν λάβουμε υπ' όψη μας ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1930 οι εταιρείες δίσκων ήσαν εξαιρετικά διστακτικές και αρνητικά διακείμενες, στην κυκλοφορία δίσκων του ρεμπέτικου είδους μουσικής και των τραγουδιστών του.Ο περιορισμένος κύκλος των ρεμπέτικων, οι χώροι προέλευσης του αλλά και η επιβολή του αστικού άσματος από τις εταιρείες καθιστούσαν αμφίβολο εγχείρημα, την εξέλιξη τραγουδιστών σαν τον Μάρκο. Η ανταπόκριση του λαού όμως στο ρεμπέτικο ήταν μεγάλη, γιατί αυτό τον εξέφραζε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο είδος μουσικής (παραδοσιακό, δημοτικό ή αστικό) και έτσι το καθιέρωσε μετατρέποντας το αργότερα σε αμιγώς λαϊκό τραγούδι. Έτσι, σε αυτό το μικρασιατικό, παραδοσιακό άσμα με Μάρκο, Περιστέρη, Τσιτσάνη και Τσαουσάκη, το 1946 διαγράφεται η μετάβαση στην τελευταία περίοδο του ρεμπέτικου (1940-1955) και την αυγή του λαϊκού τραγουδιού. Σε αυτήν την περίοδο (που δεν έχει διερευνηθεί αναλυτικά), βρίσκονται οι ρίζες των αριστουργηματικών, πολυφωνικών ρεμπέτικων της δεκαετίας του 1950, και είναι μάλλον οι επιρροές των μικρασιατών καλλιτεχνών όπως ο Περιστέρης και ο Χατζηχρήστος, που ενσωματώνονται στις μεταγενέστερες απαρχές του λαϊκού τραγουδιού (βλ.Τσιτσάνης, κα). Θαυμάσιο κουαρτέτο με επικεφαλής τον Μάρκο και πραγματικά "επαναστατική" θεματολογία. Ο "ανεκπλήρωτος" έρωτας της "αιχμάλωτης" στον φεουδάρχη, Πασά, πανέμορφης, "νεράιδας" Σεχραζάτ, είναι υπεράνω των χρημάτων (φλουριά) και της καλής ζωής του χαρεμιού.Κλασσικού τύπου μεσαιωνικό λυρικό δράμα, της καθ' ημάς Ανατολής, όπως η Αρετούσα και ο Ερωτόκριτος του Κορνάρου και η Ερωφίλη του Χορτάτση. Σε μοναδική, διαχρονική ερμηνεία η Σεχραζάτ, απο τις Χίλιες και Μια Νύχτες....

ΕΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΛΑ!!!

Τελικά υπάρχει ελπίδα. Μπράβο παιδιά!!!!

Μες τον οντά, μες τον οντά μες τον οντά ενούς Πασά μες τον οντά ενούς Πασά ω, ω η νεράιδα η Σαχραζάτ ] 2x Δεν τραγουδά, δεν τραγουδά Δεν τραγουδάει δε γλεντά δεν τραγουδάει δε γλεντά ω, ω γιατί έχει πόνο στη καρδιά ] 2x Είναι βαριά, είναι βαριά είναι βαριά η φυλακή είναι βαριά η φυλακή ω, ω μες το χαράμι όπου ζει ] 2x Δεν αγαπά, δεν αγαπά δεν αγαπάει τα φλουριά δεν αγαπάει τα φλουριά ω, ω παρά το νιο που λαχταρά

Μπραβο λεβεντες

Μπράβο Αθηνά !!! μαγικό !!!

πολυ καλη φωνη ο μπαγλαμασ

Γεια σου Μπαμπη με την παρεα σου!

ωραιοι οι μαγκες!!! Ωραια φωνη ο παιχτης, μπραβο ρε παιχτη!!!

Tο αγαπημένο τραγούδι του παπου μου του Μήτσου..έπινε τα κρασιά του και το σιγο χόρευε.. στην ταβέρνα.. τώρα κάθε φορά που το ακούω..το χορεύω εγώ να χαίρεται αυτός από κει..ο μεμέτης..

μπραβο παιδια..και αλλα τετοια θελουμε

Πραγματικά, εξωπραγματικοί και οι τρεις σας. Συνεχίστε έτσι!

Σεμνά και όμορφα..αυτό είναι το Ρεμπέτικο.Συγχαρητήρια στην παρέα!!!!

Κιθαρισταράς ο τύπος

Pedia eisaste arketa kali mpravo sas secasti i prospathia sas alla hriazeste ke allo practice exo ako akousi ke kaliteres ektelesis px ioulia karapataki

Μπράβο ρε παιδιά. Σπουδαία δουλειά! Είναι τυχερός ο Γιάνναρος που έπεσε στα χέρια σας. Το ίδιο και όλοι εμείς, αφού το "χθές" μας είναι η βάση για το "αύριο" μας. Σεμέλη συμφωνώ με τον Giorge G οτι, όχι μόνο αυτό το είδος σου ταιρίαζει (καλά, και τανγκό τέλεια λές!) αλλα μπορείς μοναδικά να αποδώσεις και να ζωντανέψεις το συναίσθημα του στίχου αλλα και να συντροφεύσεις αρμονικά αυτό το ντέρτι της μελωδίας. Δεν μπορούν πολλοί να "ερμηνεύσουν" αυτό το είδος και να συγκινήσουν. Τι να πω, πολλά ειπα και δεν είμαι και ειδικός... Ελπίζω να το χαρήκατε και σεις όσο εμέις ;)

Μπράβο πολυ καλη εκτέλεση!!

Τέρτσος είναι ο καθαρός, ο κερδισμένος, την "έβγαζε καθαρή" δλδ. Το χτένι και και η σκαλέτα είναι οι αβανταδόροι, οι καρφωτές.

🍷Στην υγειά σας

1η εκτέλεση με Ρόζα Εσκενάζυ 1936: ruclips.net/video/Dos-KzHvf_s/видео.html

Μπράβο ρε μάγκες... Πολύ σας χάρηκα... Να είστε πάντα καλά...

Το κάτι άλλο . Μοναδική ερμηνεία ...

Ο "Γιάνναρος" του τραγουδιού δεν είναι άλλος παρά ο Κοκκαριώτης Γιάννης Παρτσάφας (1874-1971), ο οποίος διατηρούσε χασάπικο στο Κοκκάρι μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Εξαίρετος χορευτής, τον οποίο οι κάπως παλαιότεροι θυμούνται, ηλικιωμένο πια, να χορεύει απτάλικο ζεϊμπέκικο με το μαχαίρι στο στόμα. Ο Γιάννης Παρτσάφας μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας, έχοντας ήδη ένα γιο, ξαναπαντρεύεται μια χήρα με τέσσερα παιδιά, με την οποία απέκτησε ακόμη άλλα δύο. Ένα από τα τέσσερα θετά παιδιά του είναι το "Κατινάκι", αδυναμία του Γιάνναρου, αλλά και γιαβουκλού του συγχωριανού του Χαρίλαου Περρή. Ο Περρής της κάνει καντάδες με το σαντούρι του, αλλά ο Γιάνναρος αντιδρώντας τον παίρνει στο κατόπιν με μια "κουσαντιανή μαχαίρα". Ο Χαρίλαος Περρής του Γεωργίου και της Παγώνας, γεννήθηκε στις 12.1.1884 στο Κοκκάρι Σάμου. Είχε το παρατσούκλι Σαμαράς, λόγω της συγγενικής του σχέσης με την οικογένεια του σαγματοποιού Κώστα Περρή. Ο Περρής φεύγει το 1911 για την Αμερική, ως επαγγελματίας μουσικός -έπαιζε σαντούρι και τραγουδούσε- όπου και πέθανε χωρίς να επιστρέψει ποτέ στη Σάμο. Στην Αμερική θα φτιάξει αυτό το αυτοβιογραφικό τραγούδι, και θα το ηχογραφήσει μαζί με τον Νυφιάτικο.Στον Γιάνναρο και στον Νυφιάτικο, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς, χρησιμοποιείται η ίδια οργανική εισαγωγή, συνδηλώνοντας ίσως το ανεκπλήρωτο μιας ατελέσφορης σχέσης. Πρόκειται για το μουσικό θέμα από τον Σαμιώτικο συρτό, όπου με την αλλαγή από τετράσημο σε εννεάσημο μετατρέπεται από συρτό σε ζεϊμπέκικο, χορός που ταιριάζει περισσότερο στο νοηματικό θέμα που διαπραγματεύεται το τραγούδι. Ο Γιάνναρος γνωστός από τις επανεκδόσεις των δίσκων 78 στροφών, έχει ενταχθεί στα ρεμπέτικα της Αμερικής των αρχών του 20ου αι., αφού μέχρι τώρα δεν είχαν ταυτιστεί πρόσωπα, πράγματα και μουσικό θέμα. Ο Χ. Περρής περνάει στη δισκογραφία της Αμερικής ως "Πυρρής", λόγω πιθανόν της παρακάτω αλληλουχίας: το "Περρής" με λατινικούς χαρακτήρες [Perris] προφέρεται ως "Πιρρής" το οποίο ορθογραφείται στη συνέχεια ελληνιστί ως "Πυρρής". Ενδεχομένως όμως, ο ίδιος ο Περρής να υπαγόρευσε το όνομά του ως "Πιρρής" (=Πυρρής), αφού σύμφωνα με την ντοπιολαλιά του, μετατρέπει το "ε" σε "ι".!!!!!!!!!!! Όλα τα στοιχεία της ανάρτησης προέρχονται από την έκδοση "Η Σάμος στις 78 στροφές" και το διαδίκτυο.

Παιδιά σεις ειστε η ελπίδα μας.

Ο οργανοποιός Λεωνίδας έκανε αριστουργήματα και οι μάγκες τα δώσανε ψυχή.Εξερετικοί μουσικοί με μεράκι και αφθεντική ρεμπετικη ερμηνία, Συνχαριτήρια όταν σας άκούω με φτιαχνετε την διάθεση.

Εξαιρετικό. Μπράβο!

Oreos

Μπράβο μάγκες.. σπάνια ακούγεται αυτό το κομμάτι!

μπράβο μαγγίτες μου !

Ωραιοι....

Παικταράδες μου...

απίστευτη εκτέλεση ! !

οργανάρες!!!

Πολύ ωραίο ! μπράβο ρε παιδιά

I like this, it is good.