🔘 Ο πόνος που 'χει ο πρόσφυγας
έχει φωνή αλήθειας:
Καραβοστάσι, Σόλοι, Ξερός, Ποταμός του Κάμπου
Τις καθαρές καλοκαιριάτικες νύχτες τα ηλεκτρικά μακρινά φώτα έλαμπαν σαν διαμάντια.
Καμιά φορά ζηλεύαμε που διαβάζαμε τα σχολικά μας βιβλία κάτω απ' το φως της λάμπας με φυτίλι. Και κάναμε όνειρα...
Αυτά τα μικρά φωτάκια ήταν η συνέχεια του απέραντου ουρανού, ένα κέντημα που θύμιζε στην αθώα παιδική ψυχή μας τον άγνωστο κόσμο, τόσο μακρινό μα τόσο κοντινό που νομίζαμε ότι αν απλώναμε τα χέρια μας θα τον πιάναμε.
Και στο ηλιοβασίλεμα;
Ω, Θεέ μου, τα πορφυρά σου σχήματα που ζωγράφιζαν οι ηλιαχτίδες, τα μενεξεδένια και χρυσά σου σχήματα που έφτιαχνες με τα σύννεφα κι ο μακρινός ορίζοντας μαγνήτιζε τ...