Видео

Όμορφα λόγια. Πόσο συγκινητικά και βαθιά.

Τι υπέροχη ποιήτρια !

Κική Δημουλά... Ένας μεγάλος ποιητής🌹❤️

💞💛💙💕💜🌟😊

Υπέροχοι στίχοι και απαγγελία!! Συγχαρητήρια και στους δύο σας!!

Αγαπημένη Κ. Δημουλά💕💕🙏

Πώς να μην σε πιάσουν τα δάκρυα

Ο Φόβος παχαίνει! Αθάνατη υπέροχη Δημουλά γι’ αυτό δύσκολα πολύ δύσκολα όλοι …αδυνατίζουμε

Μοναδικός Ν. Βρεττακος💜🙏🙏🙏🙏🙏♾😊

Πόσο.....υπέροχη απαγγελία!!!!😊💙🙏🙏🌟

Ίσως το πιο όμορφο ποίημα του Νικηφόρου. Υπέροχη απαγγελία.

🌙🌟🌟🌟❣😊

💛🌬🍃🍂🍃🍂🍃🥀😊🙏

😊Υπέροχη απαγγελία....🌟Υπέροχη φωνή😊🌟🌟όλα υπέροχα❣💕💕💕💛🙏

Ὅμως μερικοί κάτι βλέπουν....🥰🥰🥰

Αρκεί να είμαστε αρκετά γενναίοι για να γίνουμε φως!!!!!☀️😊💛🦋

💜💞🙏

Απλός Υπέροχο. Ευχαριστώ.

Piazzola astor

Πένα Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου 21 αιώνα ιστορία

Όταν έρθει η μέρα αναρωτιόμαστε, πού μπορούμε να βρούμε φως σε αυτή την ατελείωτη σκιά; Η απώλεια που κουβαλάμε, μια θάλασσα που πρέπει να περπατήσουμε. Αντιμετωπίσαμε την κοιλιά του θηρίου, Μάθαμε ότι η ησυχία δεν είναι πάντα ειρήνη, και τους κανόνες και τις έννοιες του τι ακριβώς είναι δεν είναι πάντα just-ice. Κι όμως η αυγή είναι δική μας πριν το καταλάβουμε. Κάπως έτσι το κάνουμε. Κάπως αντέξαμε και γίναμε μάρτυρες ένα έθνος που δεν έχει σπάσει, αλλά απλά ημιτελής. Εμείς οι διάδοχοι μιας χώρας και μιας εποχής όπου ένα αδύνατο μαύρο κορίτσι καταγόταν από σκλάβους και μεγάλωσε από μια ανύπαντρη μητέρα μπορεί να ονειρευτεί να γίνει πρόεδρος μόνο για να βρει τον εαυτό της να απαγγέλλει για έναν. Και ναι απέχουμε πολύ από το να γυαλίσουμε. Μακριά από παρθένα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε αγωνίζεται να σχηματίσει μια ένωση που είναι τέλεια. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια ένωση με σκοπό, να συνθέσουμε μια χώρα αφοσιωμένη σε όλους τους πολιτισμούς, τα χρώματα, τους χαρακτήρες και συνθήκες του ανθρώπου. Και έτσι σηκώνουμε το βλέμμα μας όχι σε αυτό που υπάρχει ανάμεσά μας, αλλά αυτό που στέκεται μπροστά μας. Κλείνουμε το χάσμα γιατί ξέρουμε, να βάλουμε το μέλλον μας πρώτο, πρέπει πρώτα να αφήσουμε στην άκρη τις διαφορές μας. Καταθέτουμε τα όπλα ώστε να μπορούμε να απλώσουμε τα χέρια μας ο ένας στον άλλον. Επιδιώκουμε κακό σε κανέναν και αρμονία για όλους. Αφήστε τον κόσμο, αν μη τι άλλο, να πει ότι αυτό είναι αλήθεια, που όσο στεναχωρηθήκαμε, μεγαλώσαμε, ότι ακόμα κι αν πονούσαμε, ελπίζαμε, που όσο κουραστήκαμε, προσπαθήσαμε, ότι θα είμαστε για πάντα δεμένοι μαζί, νικητές. Όχι γιατί δεν θα γνωρίσουμε ποτέ ξανά την ήττα, αλλά γιατί δεν θα σπείρουμε ποτέ ξανά διχασμό. Η Γραφή μας λέει να οραματιζόμαστε ότι ο καθένας θα καθίσει κάτω από το αμπέλι και τη συκιά του και κανείς δεν θα τους κάνει να φοβηθούν. Αν θέλουμε να ζήσουμε στο ύψος του χρόνου μας, τότε η νίκη δεν θα βρίσκεται στη λεπίδα. Αλλά σε όλες τις γέφυρες που φτιάξαμε, αυτή είναι η υπόσχεση για ξέφωτο, τον λόφο που ανεβαίνουμε. Αν τολμήσουμε. Είναι επειδή το να είσαι Αμερικανός είναι κάτι περισσότερο από μια περηφάνια που κληρονομούμε, είναι το παρελθόν στο οποίο μπαίνουμε και πώς το επισκευάζουμε. Είδαμε μια δύναμη που θα συνέτριβε το έθνος μας αντί να το μοιραστείτε. Θα κατέστρεφε τη χώρα μας αν αυτό σήμαινε καθυστέρηση της δημοκρατίας. Και αυτή η προσπάθεια σχεδόν πέτυχε. Αλλά ενώ η δημοκρατία μπορεί να καθυστερεί περιοδικά, δεν μπορεί ποτέ να ηττηθεί οριστικά. Σε αυτή την αλήθεια, σε αυτή την πίστη εμπιστευόμαστε. Για όσο έχουμε τα μάτια μας στο μέλλον, η ιστορία έχει τα μάτια της πάνω μας. Αυτή είναι η εποχή της δίκαιης λύτρωσης φοβηθήκαμε στην αρχή του. Δεν νιώσαμε έτοιμοι να γίνουμε οι κληρονόμοι μιας τόσο τρομακτικής ώρας αλλά μέσα του βρήκαμε τη δύναμη για τη συγγραφή ενός νέου κεφαλαίου. Να προσφέρουμε ελπίδα και γέλιο στον εαυτό μας. Έτσι, ενώ μια φορά ρωτήσαμε, πώς θα μπορούσαμε να υπερνικήσουμε την καταστροφή; Τώρα ισχυριζόμαστε, Πώς θα μπορούσε να μας επικρατήσει η καταστροφή; Δεν θα επιστρέψουμε σε αυτό που ήταν, αλλά προχωρήστε σε αυτό που θα γίνει. Μια χώρα μελανιασμένη αλλά ολόκληρη, καλοπροαίρετος αλλά τολμηρός, άγριος και ελεύθερος. Δεν θα μας γυρίσουν ή διακόπτεται από εκφοβισμό, γιατί γνωρίζουμε την αδράνεια και την αδράνειά μας θα είναι η κληρονομιά της επόμενης γενιάς. Οι γκάφες μας γίνονται βάρος τους. Ένα όμως είναι σίγουρο, Αν συγχωνεύσουμε το έλεος με τη δύναμη, και μπορεί με το δικαίωμα, τότε η αγάπη γίνεται η κληρονομιά μας, και να αλλάξουμε τα εκ γενετής δικαιώματα των παιδιών μας. Ας αφήσουμε λοιπόν πίσω μας μια χώρα καλύτερο από αυτό που μείναμε. Κάθε ανάσα από το χάλκινο στήθος μου, θα ανεβάσουμε αυτόν τον πληγωμένο κόσμο σε έναν θαυμαστό. Θα σηκωθούμε από τους χρυσαφένους λόφους της δύσης. Θα σηκωθούμε από τα ανεμοδαρμένα βορειοανατολικά, όπου οι προπάτορές μας πραγματοποίησαν για πρώτη φορά την επανάσταση. Θα σηκωθούμε από τις λίμνες πόλεις των μεσοδυτικών πολιτειών. Θα σηκωθούμε από τον ηλιοκαμένο νότο. Θα ξαναχτίσουμε, θα συμφιλιωθούμε και θα ανακάμψουμε. Και κάθε γνωστή γωνιά του έθνους μας και κάθε γωνιά που λέγεται χώρα μας, οι άνθρωποι μας διαφορετικοί και όμορφοι θα αναδυθούν, χτυπημένο και όμορφο. Όταν έρθει η μέρα βγαίνουμε από τη σκιά, φλεγόμενος και ατρόμητος, η νέα αυγή ανθίζει καθώς την ελευθερώνουμε. Γιατί πάντα υπάρχει φως, αν είμαστε αρκετά γενναίοι να το δούμε. Αρκεί να είμαστε αρκετά γενναίοι για να το κάνουμε. ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ GOOGLE

Εύχομαι να σώσει την βασανισμενη ψυχή του ο Χριστός μας, να του συγχωρέσει την αυτοχειρία...

Mirror της Sylvia Plath (1961) Είμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλήψεις. Ό,τι βλέπω το καταπίνω αμέσως Ακριβώς όπως είναι, ασυγκίνητη από αγάπη ή αντιπάθεια. Δεν είμαι σκληρός, μόνο ειλικρινής, Το μάτι ενός μικρού θεού, τετράγωνο. Τις περισσότερες φορές διαλογίζομαι στον απέναντι τοίχο. Είναι ροζ, με στίγματα. Το έχω κοιτάξει τόσο καιρό Νομίζω ότι είναι μέρος της καρδιάς μου. Αλλά τρεμοπαίζει. Πρόσωπα και σκοτάδι μας χωρίζουν ξανά και ξανά. Τώρα είμαι λίμνη. Μια γυναίκα σκύβει από πάνω μου, Ψάχνω για το τι πραγματικά είναι. Μετά στρέφεται σε αυτούς τους ψεύτες, τα κεριά ή το φεγγάρι. Την βλέπω πίσω, και το αντικατοπτρίζω πιστά. Με ανταμείβει με δάκρυα και ταραχή των χεριών. Είμαι σημαντικός για εκείνη. Έρχεται και φεύγει. Κάθε πρωί είναι το πρόσωπό της που αντικαθιστά το σκοτάδι. Μέσα μου έχει πνίξει μια νεαρή κοπέλα και σε μένα μια γριά Σηκώνεται προς το μέρος της μέρα με τη μέρα, σαν ένα τρομερό ψάρι. GOOGLE ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Δεν κατάλαβα

Εξαιρετική απαγγελία!!!! Άπιαστη είναι..!!!

« ... Ἡ κάθε γλῶσσα νὰ μιλῇ τὴν καλωσύνη τῆς ἡμέρας... » Ευχαριστώ !!

Ε ναι !

« La mar traerá pájaros y la brisa estrellas de oro con tal de besarte la mano y acariciar tu pelo. » La lunica es de papel y la playa es de mentira. Sería todo de verdad si me creyeras un poco. » Cuando tu amor me falta, no se para el tiempo. Cuando tu amor me falta, se hace pequeño el mundo. » La lunica es de papel y la playa es de mentira. Sería todo de verdad si me creyeras un poco.» [adapted to Spanish from some English version taken out from this ‘ Δίχτυ ’: Κάθε φοράάάά...]

Oh my God! (Excuse me... Who is the name of Greek translator?) Ευχαριστώ πολύ.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Εξαιρετικό..

Υπέροχο Κείμενο ! Σάς Ευχαριστώ για την Απαγγελία Σας ! 💖

Πολύ σκληρό ποίημα μα αληθινό και συνάμα όμορφο. Ευχαριστώ Κατερίνα 🍉💋

Τι ωραία!!!!!...να είσαι καλά!

Υπέροχη, καταπληκτική, εύστοχη..κ η αφήγηση, κ η ποιήτρια!

💓💓💓💓

Πολύ καλός.

Ευχαριστούμε πολύ. Μακάρι να μπορούσαμε να ακούσουμε την "γελαστή καρδιά" του Μπουκόφσκι και άλλα τόσα ποιήματα....❣️❣️

Θα συνεχίσετε να ανεβάζετε; Ευχαριστώ πολύ..... μακάρι να συνεχίσετε αυτό το έργο

ευχαριστω

Αυτό δεν είναι ποίηση

Συγκλονιστική!!!!

Καταπληκτικό. Φοβερή αφήγηση !!

Τέλειο ποίημα ♥️

Εξαιρετικό