Видео

Chciałbym wam jeszcze polecić pewną praktykę. Nazywa się The Work a jej autorką jest Byron Katie. Mianowicie można od strony umysłu, rozbijając przekonania jakby POWIĘKSZAĆ umysł, ten który nazywa sie się w ZEN nie wiem poprzez kwestionowanie tego uwikłanego, dyskursywnego. Spróbujcie. Przekonajcie się sami. Polecam

Polecam wam praktykę jaką sam odkryłem i jaką praktykuję. Mianowicie, każdego ranka, zaraz po przebudzeniu podawajcie sobie 4 przykłady z waszego życia, takie w które wierzycie ŻE: KOBIETY SĄ SILNE i 4 że MĘŻCZYŹNI BYWAJĄ SŁABI. Dlaczego? Bo to jest korzeń, wierzymy najczesciej w odwrotność. Pamiętajcie, każdego ranka, Powodzenia!

Duchowość - ekspresją neurobiologii, translacja materialnego w niematerialne:))

Och ty w życiu..! :) Pojęcie "życie" jest wieloznaczne i wskazanie jego 'sensu' zależy od tego co pod tym słowem się rozumie: własne życie, ludzkie życie, biologiczne itd. Żeby pytać o 'sens życia' trzeba spytać wpierw o jego uniwersalne cechy, by dociekać też źródła. Podstawową cechą jest widoczne w przejawionym wszechświecie 'pragnienie bycia', rozumiane jako chęć ciągłego trwania, co przejawia się na bardzo wiele sposobów (indywidualne, ogólne, gatunkowe itd.). Ta 'chęć bycia', czy też 'pragnienie istnienia' zdają się być równie pierwotne, powszechne, totalne w kosmosie jak grawitacja. Po ludzku wydaje się, że źródłem życia, ale też najgłębszym sensem, jest miłość, cokolwiek pod tym słowem rozumiemy :)

Ptaki migrujące na południe, kiedy nastaje jesień, wiedzą, jaki jest ich "sens życia". Pszczoły, szukające kwiatów, również wiedzą. A istoty ludzkie... nie wiedzą! Konceptualne myślenie jest. w stanie zadać pytanie, ale nie jest w stanie udzielić tutaj żadnej odpowiedzi, która nie byłaby iluzją, projekcją, oceną, interpretacją albo intencją. Nawet wierzenia buddyjskie, które stwierdzają, że korzystnie jest "odradzić się" jako człowiek, bo tylko jako człowiek, dzięki praktyce, można wyrwać się z kręgu życia i śmierci - więc sensem życia jest przerwanie kręgu wcieleń - to tylko piękna idea, na dodatek cudza idea tak naprawdę. Dla wielu ludzi mało praktyczna, mało przydatna "tu i teraz".

Niezależnie jaką świadomość czyscisz z naleciałosci przez praktyki medytacyjne (zazen) to i tak umrzesz. Należy sobie zadać pytanie czy czasem warto to zaczynać czy nie. Wg waszych wierzeń odradzasz się, a więc znów musisz podjąć tę pracę... Nie lepiej z tym skończyć raz, na zawsze? 😉

Sens życia jest mentalną projekcją, którą próbujemy sterować własnym życiem. Jest fundamentalną ignorancją.

We wszechświecie nie jesteśmy sami, jesteśmy zależni; zatem prawdziwym i jedynym sensem życia jest podobanie się Bogu Stwórcy, bo to od Niego zależy nasze istnienie, życie, i wszystko.

Komentarz trochę z innej strony Uderzenie w podłogę jest doskonalą demonstracją tego punktu, do którego dążymy praktykując, ale oglądając filmy na różnych kanałach mam wrażenie, że ludzie po prostu nauczyli się że na pytanie "co robisz teraz uderzam... Taki trochę odruch Pawłowa, a przecież chodzi dokładnie o coś odwrotnego.

Życie będzie miało taki sens ,jaki mu nadamy . Samo w sobie nie ma sensu i wcale nie musi i tak jest cudownie żyć .To zbędne poszukiwanie iw religiach ,czy w filozofiach odpowiedzi na to zbędne pyatnie ,tylko gmatwa sprawę i rodzi niepotrzebny strach np. przed śmiercią ,rodzi niezadowolenie z siebie a więc kompleksy i wszelkie choroby z tym związane . Zrozumienie tej pięknej myśli ,że ŻYCIE NIE MA SENSU" sprawia ,że własnie chce się żyć pełnią życia nie tracąc ani minuty na bogów , religie i wszelkie inne CUDZE urojenia .

Sensem życia jest to co robię TERAZ.

Witam my osoby przez czyny dobre,lub złe tworzymy naszą karmę i to jacy jesteśmy do innych ludzi w zachowaniu to nasza karma. Jaką ty masz karme ,radzisz sobie?. Pozdrawiam.

Jiddu Krishnamurti zapytałby od razu: Kto chce wyłączyć wewnętrzny dialog? Jedna myśl chce wyłączyć inne myśli? To wygląda na wewnętrzny konflikt, rodzaj przemocy - przemocą jedna myśl chce wyciszyć inne myśli. Nie obserwujemy nosa jak wącha, oczu jak patrzą, uszu jak słuchają - dlaczego zatem mielibyśmy obserwować mózg jak pracuje?

Polecam ,,mistrzyni" posłuchać Pana - Rupert Spira.

"smiesznie" (nie mogę znalezc odpowiedniego slowa) wygladaja Ci nauczyciele w tych strojach, gdzie to nawet nie jest blisko naszej kultury, wygladaja nie na ubranych, a na przebranych, nie rozumiem tego, co by zmienilo jakby tam mieli koszulki i krotkie spodenki np ?

Sutra serca... Pustka... Forma ... Esencja ❤

Dziękuję bardzo za pomocne wskazówki, które pokrywają się w dużej mierze z moją intuicją. Parę lat jednak minęło zanim praktyka śpiewów zaczęła we mnie dojrzewać. Te momenty na odosobnieniach kiedy podczas śpiewów harmonizuje się energia wszystkich obecnych, są tak bardzo cenne. O wieczornej Wielkiej Dharani w ostatni dzień Kyolche nie potrafię myśleć bez wzruszenia ❤ 🥹🙏

Pani Sensei prosze o ladna kobieca fryzure podkreslajaca pani naturalne piekno

Mózg 🧠❤

Mam dokładnie to, o czym mówi Hae In. Wytrzymywałem i czułem się coraz gorzej, więc odpuściłem praktykę. Tylko co mam teraz zrobić? Nie mam żadnego dostępu do moich uczuć i emocji. Wszystko to jest zabetonowane i wielokrotne próby dotarcia do nich kończą się na niczym. Biorę leki i staram się jakoś żyć.

Nie rozumiem tylko tego dlaczego w Indiach jest system kastowy dla mnie jest to niesprawiedliwe. Czy wpisuje się to jakoś w buddyzm ?

w punkt!

I jeszcze raz to napisze znam Andrzeja osobiscie jest bardzo dobrym nauczycielem o praktycznym wspolczuciu i ogromnej dobrej praktyce i powtarzam Andrzej pomogl mi wydostac sie z ogromnego cierpienia psychicznego

Aha zapomnialem dodac ze to ja zadawałem to pytanie😊

Dziękuję.

Moze:) trzeba doswiadczyc by docenic odpowiedzi Mistrza Zen. Dziekuje Alicja

Super! W punkt!

Szkoda, że pytający zamiast odpowiedzi na swoje pytanie o rodzaje przebudzenia wg buddyzmu dostał niewybredne kpiny i morze niejasności. Otóż, buddyzm wyróżnia 10 (czasem więcej, np. w jogaczarze jest ich 17) poziomów oświecenia i w ramach tego wymienia się też następujące rodzaje (pojazdy) przebudzonych - oświeconych: śrawaków, pratjekabuddhów, bodhisattwów, buddów osiągających nirwanę z pozostałościami i bez pozostałości.

Jak zwierze moze odkryc swoja prawdziwa nature skoro jest zwierzęciem

Co zrobić, gdy coś we mnie panicznie i rozpaczliwie nie chce puszczania? Ono chciałoby wręcz przeciwnie, chwycić mocno

Dziękuję bardzo❤

pokłony mają też jeszcze jeden aspekt jest to trening pokory

Wszystko pięknie, tylko po co tyle tego "ok"?

Super!

Bardzo dziękuję za ciekawy wykład i jeżeli mogę chciałbym się zwrócić o odpowiedź w 2 kwestiach. 1 Wydaje mi się że nazwy czy pojęcia jeżeli uświadomimy sobie czym są, nie mają na celu usztywniać świata który jest płynny/zmienny. Są bardziej przewidywaniem. To że mówimy drzewo na małą, dojrzewającą i dojrzałą roślinę czy na jakiekolwiek inne stadium jej rozwoju nie oznacza że tam jest jakieś jedno konkretne drzewo - byt drzewa z określoną esencją. Jest tam wyłącznie tafla wrażeń która się skrzy zmienia i nie ma żadnych stałych granic. Pojęcie jest tu po prostu wyszczególnieniem konkretach wrażeń z tej trafili. Pojęcie drzewa nie mówi o tym czym jest drzewo ale o tym czym jest "drzewo" dla tego który pojęcia używa lub dla kultury, w której się ono pojawia (a zazwyczaj obu). Pojęcie utwardza więc nie świat lecz tworzy związki cech które nie istnieją związane na stałe w świecie ale dla nas w jakiś sposób są ważne. Pozwalają nam one bowiem po rozpoznaniu jednych cech przewidywać inne. Już nawet gdy zaczynam rozmowę z człowiekiem posługuję się stałym pojęciem człowieka jako istoty z kratką rozmowę da się prowadzić. Co nie znaczy że tego człowieka znam. Do tego musiałbym się otworzyć na dialog z nim. Aczkolwiek wciąż te cechy są jakoś w świecie obserwowane więc w jakiś sposób pojęcia się do niego odnoszą. Pojęcia nie pretendują przy tym do bycia esencją czegokolwiek do czego się odnoszą. Są swego rodzaju uproszczeniem, które to jednak jest nam potrzebne. Trzeba jedynie o takim ich charakterze pamiętać. Nie są też jedyną drogą patrzenia na świat i bynajmniej nie najbardziej dokładną gdyż w zasadzie więcej mówią o twórcy pojęcia niż o tym co opisują. Ciężko by jednak było obejść się całkowicie bez nich. 2 Na koniec chciałbym także wspomnieć że nie do końca rozumiem skąd taki rozdział na Zen i fizlofię. Filozofia jak ja ją rozumiem nie musi być koniecznie dysputą konceptualną. W jej historii było też wielu praktyków i bywało że i praktyka dominowała. Filozofia nie ma jednej metody czy podejścia. Filozofia zaczyna się nie wtedy gdy próbujemy coś opisać słowami ale ciut wcześniej gdy zadajemy sobie jakiekolwiek w zasadzie pytanie i stwierdzamy własną niewiedzę. Wtedy gdy odrzucimy lub przynajmniej zawiesimy pomoc jakiegoś zewnętrznego autorytetu jak np religii i sami zechcemy poszukać odpowiedzi to mamy filozofię. Filozofia jest poszukiwaniem. Czy poszukuje się za pomocą pojęć i analizy, czy za pomocą dialogu, czy za pomocą medytacji czy szuka się innych bezpośrednich doświadczeń to dla filozofii już nie ma w zasadzie znaczenia. Filozofia narodziła się według tradycji wtedy kiedy Talesowi przestał starczać mit i zaczął szukać sam. On szukał najprawdopodobniej rozumiem (choć w zasadzie nie wiemy tego) ale nie oznacza to że szukał poprawnie i że nie było innych którzy próbowali inaczej, i że filozofia nawet jeżeli wygląda w określony sposób w jakimś danym momencie nie może się zmienić lub rozszerzyć. Pozostanie bowiem filozofią tak długo jak będzie szukaniem. Metoda nie ma dla niej znaczenia.

A co z przywiązaniem do zen ?

Bardzo trudny wykład ale piękny :-))))) Zachowaniem - stylem robienia z tego co zrozumiałem można osiągać procesy(dla mnie głównie rozumiane jako myśli, zachowania, sytuacja, fizjologia, emocje), a nie koncepcją myśli. Arystoteles kiedyś powiedział że "zło jest lepsze od niebytu". Potem pytanie w średniowieczu co lepsze czy istnienie czy natura. Poszukiwania bytu w poznaniu (epistemologii) w stylu pustki może wytworzyć coś inne niż tylko napięcie zrozumienia, albo coś więcej niż tylko emergentnie... bo chwytać ale nie uchwycić :-)))))

Nie chcę marnować czasu, czy jest ta odpowiedź na pytanie czy inne pytania w odpowiedzi ?😂😅😊

Wrong. It's Thursday today.

Zen Master Seung Sahn , 'You must decide to practice and very strongly keep this decision. This requires great faith, great courage, and great questioning. What is great faith? Great faith means that at all times you keep the mind which decided to practice no matter what. It is like a hen sitting on her eggs. She sits on them constantly, caring for them and giving them warmth, so that they will hatch. If she becomes careless or negligent the eggs will not hatch and will not become chicks. So Zen mind means always and everywhere believing in myself. I vow to become Buddha and save all people. Next, what is great courage? This means bringing all your energy to one point. It is like a cat hunting a mouse. The mouse has retreated into its hole, but the cat waits outside the hole for hours on end without the slightest movement. It is totally concentrated on the mouse hole. This is Zen mind cutting off all thinking and directing all your energy to one point. Next, great questioning. This is like a child who thinks only of its mother, or a man dying of thirst who thinks only of water. It is called one mind. If you question with great sincerity, there will only be don’t know mind. If you keep these three, great faith, great courage, and great questioning, you will soon attain enlightenment.'

Świat mentalny( w tym duchowy) przejawia się w tym, co się dzieje.....

Kto jest tym który urzeczywistnia pustkę czy jest świadkiem tego momentu i jako kto ? KIedy jest go świadom, czy pustka zatem sklada się z momentów, tego który ją urzeczywistnia i pustki jako takiej ?

Bardzo lubię wykłady Mistrza, fajnie się tego słucha.

😊

Pustka nie jest stałą jakością umysłu. To twór tymczasowy. MJ

"Przebudzony dopiero dostrzega mgłę nad miastem Zrozumienia."

The Sutra of Ten Stages says, "in the body of mortals is the indestructible buddha-nature. Like the sun, its light fills endless space, But once veiled by the dark clouds of the five shades, it's like a light ‘inside a jar , hidden from view."

The First Teaching of Lord Buddha :Dhammacakkappavattana Sutta: Setting in Motion the Wheel of Truth (The Noble Truth of Suffering (dukkha),The Noble Truth of the Origin (cause) of Suffering, The Noble Truth of the Cessation of Suffering, The Noble Truth of the Path Leading to the Cessation of Suffering is this: It is the Noble Eightfold Path, and nothing else, namely: right understanding, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness and right concentration).

"Therefore, surely, O monks, whatever form, feeling, perception, mental formation, consciousness past, future or present, internal or external, coarse or fine, low or lofty, far or near, all that form, feeling, perception, mental formation, consciousness must be regarded with proper wisdom, according to reality, thus: 'This is not mine, this I am not, this is not my self.' Anatta-lakkhana Sutta: The Discourse on the Not-self Characteristic (The Second Teaching of Lord Buddha) .

5 Skandhas- form (body),,feeling, perception, mental formation ,consciousness .(body, feeling, memory, thought, consciousness)