Jesaja 2 : 1-7__Het verre gezicht, de heerlijke toekomst van de gemeente van Christus. Wel en wee.

_Zingen psalm 73_
1 Het woord, dat Jesaja, de zoon van Amoz, gezien heeft over Juda en Jeruzalem.
2 En het zal geschieden in het laatste der dagen, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen, en dat hij zal verheven worden boven de heuvelen, en tot denzelven zullen alle heidenen toevloeien.
3 En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem.
4 En Hij zal rechten onder de heidenen, en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren.
5 Komt, gij huis van Jakob, en laat ons wandelen in het licht des HEEREN.
6 Maar Gij hebt Uw volk, het huis van Jakob, verlaten, want zij zijn vervuld met goddeloosheid, meer dan het oosten, en zij zijn guichelaars gelijk de Filistijnen, en aan de kinderen der vreemden tonen zij hun behagen.
7 En hun land is vervuld met zilver en goud, en hunner schatten is geen einde; hun land is ook vervuld met paarden, en hunner wagenen is geen einde.
8 Ook is hun land vervuld met afgoden; voor het werk hunner handen buigen zij zich neder, voor hetgeen hun vingeren gemaakt hebben.
9 Daar bukt zich de gemene man, en de aanzienlijke man vernedert zich; daarom zult Gij het hun niet vergeven.
10 Ga in den rotssteen, en verberg u in het stof, vanwege den schrik des HEEREN, en om de heerlijkheid Zijner majesteit.
11 De hoge ogen de mensen zullen vernederd worden, en de hoogheid der mannen zal nedergebogen worden; en de HEERE alleen zal in dien dag verheven zijn.
12 Want de dag des HEEREN der heirscharen zal zijn tegen allen hovaardige en hoge, en tegen allen verhevene, opdat hij vernederd worde;
13 En tegen alle hoge en verhevene cederen van Libanon, en tegen alle eiken van Basan;
14 En tegen alle hoge bergen, en tegen alle verhevene heuvelen;
15 En tegen allen hogen toren, en tegen allen vasten muur;
16 En tegen alle schepen van Tarsis, en tegen alle gewenste schilderijen.
17 En de hoogheid der mensen zal gebogen, en de hoogheid der mannen zal vernederd worden; en de HEERE alleen zal in die dag verheven zijn.
𝗣𝘀𝗮𝗹𝗺 𝟳𝟯
𝗝𝗮 𝘄𝗮𝗮𝗿𝗹𝗶𝗷𝗸, 𝗚𝗼𝗱 𝗶𝘀 𝗜𝘀𝗿𝗲𝗹 𝗴𝗼𝗲𝗱,
𝗩𝗼𝗼𝗿 𝗵𝗲𝗻, 𝗱𝗶𝗲 𝗿𝗲𝗶𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗴𝗲𝗺𝗼𝗲𝗱;
𝗛𝗼𝗲 𝗱𝗼𝗻𝗸𝗲𝗿 𝗼𝗼𝗶𝘁 𝗚𝗼𝗱𝘀 𝘄𝗲𝗴 𝗺𝗼𝗼𝗴' 𝘄𝗲𝘇𝗲𝗻,
𝗛𝗶𝗷 𝘇𝗶𝗲𝘁 𝗶𝗻 𝗴𝘂𝗻𝘀𝘁 𝗼𝗽 𝗱𝗶𝗲 𝗛𝗲𝗺 𝘃𝗿𝗲𝘇𝗲𝗻.
𝗠𝗮𝗮𝗿 𝗮𝗰𝗵, 𝗵𝗼𝗲𝘄𝗲𝗹 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝘇𝗶𝗲𝗹 𝗱𝗶𝘁 𝘄𝗲𝗲𝘁,
𝗠𝗶𝗷𝗻 𝘃𝗼𝗲𝘁𝗲𝗻 𝘄𝗮𝗿𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗹𝗲𝗲𝗱
𝗦𝗰𝗵𝗶𝗲𝗿 𝘂𝗶𝘁𝗴𝗲𝘄𝗲𝗸𝗲𝗻, 𝗲𝗻 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝘁𝗿𝗲𝗲̂𝗻
𝗩𝗮𝗻 '𝘁 𝘀𝗽𝗼𝗼𝗿 𝗱𝗲𝗿 𝗴𝗼𝗱𝘀𝘃𝗿𝘂𝗰𝗵𝘁 𝗮𝗳𝗴𝗲𝗴𝗹𝗲𝗲̂𝗻.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟮
𝗜𝗸 𝘇𝗮𝗴 𝗺𝗲𝘁 𝗻𝗶𝗷𝗱𝗶𝗴' 𝗼𝗴𝗲𝗻 𝗮𝗮𝗻,
𝗛𝗼𝗲 𝗱𝘄𝗮𝘇𝗲𝗻 𝗵𝗶𝗲𝗿 𝗼𝗽 𝗿𝗼𝘇𝗲𝗻 𝗴𝗮𝗮𝗻,
𝗘𝗻 𝗵𝗼𝗲 𝗴𝗼𝗱𝗱'𝗹𝗼𝘇𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗵𝘂𝗻 𝗴𝗮𝗻𝗴𝗲𝗻,
𝗔𝗹 𝘃𝗲𝗲𝗹𝘁𝗶𝗷𝗱𝘀 𝗿𝘂𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝘃𝗿𝗲𝗲̂ 𝗲𝗿𝗹𝗮𝗻𝗴𝗲𝗻.
𝗭𝗶𝗷 𝘄𝗲𝘁𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗴𝗲𝗲𝗻 𝘁𝗿𝗮𝗻𝗲𝗻𝗯𝗿𝗼𝗼𝗱,
𝗩𝗮𝗻 𝗴𝗲𝗻𝗲 𝗯𝗮𝗻𝗱𝗲𝗻, 𝘁𝗼𝘁 𝗵𝘂𝗻 𝗱𝗼𝗼𝗱;
𝗛𝘂𝗻 𝗸𝗿𝗮𝗰𝗵𝘁 𝗶𝘀 𝗳𝗿𝗶𝘀; 𝘇𝗶𝗷 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝗴𝗲𝘇𝗼𝗻𝗱
𝗧𝗼𝘁 𝗼𝗽 𝗵𝘂𝗻 𝗹𝗮𝗮𝘁𝘀𝘁𝗲𝗻 𝗮𝘃𝗼𝗻𝗱𝘀𝘁𝗼𝗻𝗱.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟯
𝗭𝗶𝗷 𝘄𝗲𝘁𝗲𝗻 𝗱𝗼𝗼𝗿𝗴𝗮𝗮𝗻𝘀 𝘃𝗮𝗻 𝘃𝗲𝗿𝗱𝗿𝗶𝗲𝘁
𝗘𝗻 𝗺𝗼𝗲𝗶𝘁' 𝗮𝗹𝘀 𝗮𝗻𝗱'𝗿𝗲 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻, 𝗻𝗶𝗲𝘁;
𝗠𝗲𝗻 𝘇𝗶𝗲𝘁 𝗵𝗲𝗻 𝗯𝗶𝘁𝘁'𝗿𝗲 𝘀𝗺𝗮𝗿𝘁 𝗻𝗼𝗰𝗵 𝗽𝗹𝗮𝗴𝗲𝗻,
𝗔𝗹𝘀 𝗮𝗻𝗱'𝗿𝗲 𝘀𝘁𝗲𝗿𝘃𝗲𝗹𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻, 𝗱𝗿𝗮𝗴𝗲𝗻.
𝗗𝗶𝗲𝘀 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘇𝗶𝗷 𝘁𝗿𝗼𝘁𝘀, 𝗲𝗻 𝗱𝗼𝗲𝗻 𝗱𝗲𝗻 𝘄𝗮𝗮𝗻,
𝗚𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗲𝗲𝗻 𝗴𝗼𝘂𝗱𝗲𝗻 𝗸𝗲𝘁𝗲𝗻, 𝗮𝗮𝗻;
'𝘁 𝗚𝗲𝘄𝗲𝗹𝗱, 𝗱𝗮𝘁 𝗱𝗲𝘂𝗴𝗱 𝗲𝗻 𝗽𝗹𝗶𝗰𝗵𝘁 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗺𝗮𝗮𝗱𝘁,
𝗕𝗲𝗱𝗲𝗸𝘁 𝗵𝗲𝗻 𝗮𝗹𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗽𝗿𝗮𝗮𝗹𝗴𝗲𝘄𝗮𝗮𝗱.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟱
𝗛𝘂𝗻 𝗺𝗼𝗻𝗱 𝘁𝗮𝘀𝘁 𝘇𝗲𝗹𝗳𝘀 𝗱𝗲𝗻 𝗵𝗲𝗺𝗲𝗹 𝗮𝗮𝗻;
𝗚𝗼𝗱𝘀 𝗮𝗹𝗯𝗲𝘀𝘁𝘂𝘂𝗿 𝘀𝗰𝗵𝗶𝗷𝗻𝘁 𝗵𝘂𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝘄𝗮𝗮𝗻;
𝗧𝗲𝗿𝘄𝗶𝗷𝗹 𝗵𝘂𝗻 𝘁𝗼𝗻𝗴 𝗼𝗽 𝗮𝗮𝗿𝗱𝗲 𝘄𝗮𝗻𝗱𝗲𝗹𝘁;
𝗚𝗲𝗲𝗻 𝗺𝗲𝗻𝘀 𝗼𝗻𝘁𝘇𝗶𝗲𝘁, 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝗲𝗹𝗸 𝗺𝗶𝘀𝗵𝗮𝗻𝗱𝗲𝗹𝘁.
𝗗𝗮𝗮𝗿𝗼𝗺 𝗸𝗲𝗲𝗿𝘁 𝘇𝗶𝗰𝗵 𝗚𝗼𝗱𝘀 𝘃𝗼𝗹𝗸 𝗵𝗶𝗲𝗿𝘁𝗼𝗲,
𝗘𝗻 𝘀𝗰𝗵𝗿𝗶𝗸𝘁, 𝘄𝗮𝗻𝗻𝗲𝗲𝗿 𝗵𝘂𝗻 𝗯𝗮𝗻𝗴 𝘁𝗲 𝗺𝗼𝗲̂,
𝗛𝗲𝘁 𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿, 𝗱𝗮𝗮𝗿 𝗵𝘂𝗻 𝗻𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗴𝗲𝗹𝘂𝗸𝘁,
𝗠𝗲𝘁 𝗯𝗲𝗸𝗲𝗿𝘀 𝘃𝗼𝗹 𝘄𝗼𝗿𝗱𝘁 𝘂𝗶𝘁𝗴𝗲𝗱𝗿𝘂𝗸𝘁.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟵
𝗗𝗶𝘁 𝗱𝘂𝘂𝗿𝗱𝗲, 𝘁𝗼𝘁 𝗶𝗸 𝘂𝗶𝘁 𝗱𝗶𝗲𝗻 𝗱𝗿𝗼𝗺
𝗩𝗮𝗻 𝗻𝗲𝗲𝘃'𝗹𝗲𝗻 𝗴𝗶𝗻𝗴 𝗶𝗻 '𝘁 𝗵𝗲𝗶𝗹𝗶𝗴𝗱𝗼𝗺,
𝗢𝗺 𝗺𝗲𝘁 𝗱𝗲 𝗚𝗼𝗱𝘀𝘀𝗽𝗿𝗮𝗮𝗸 𝗿𝗮𝗮𝗱 𝘁𝗲 𝗽𝗹𝗲𝗴𝗲𝗻.
𝗗𝗮𝗮𝗿 𝘇𝗮𝗴 𝗶𝗸, 𝗼𝗽 𝘄𝗮𝘁 𝗴𝗹𝗮𝗱𝗱𝗲 𝘄𝗲𝗴𝗲𝗻
𝗗𝗲 𝘃𝗼𝗼𝗿𝘀𝗽𝗼𝗲𝗱 𝘇𝗲𝗹𝗳𝘀 𝗱𝗲 𝗯𝗼𝘇𝗲𝗻 𝗹𝗲𝗶𝗱𝘁,
𝗘𝗻 𝗵𝗼𝗲 𝗚' 𝗶𝗻 '𝘁 𝗲𝗶𝗻𝗱 𝗵𝘂𝗻 𝘃𝗮𝗹 𝗯𝗲𝗿𝗲𝗶𝗱𝘁;
𝗭𝗶𝗷 𝘀𝘁𝗼𝗿𝘁𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲𝗻 𝘁𝗼𝗽 𝘃𝗮𝗻 𝗲𝗲𝗿,
𝗜𝗻 𝗲𝗲𝘂𝘄𝗶𝗴𝗲 𝘃𝗲𝗿𝘄𝗼𝗲𝘀𝘁𝗶𝗻𝗴 𝗻𝗲𝗲𝗿.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟭𝟮
'𝗸 𝗭𝗮𝗹 𝗱𝗮𝗻 𝗴𝗲𝗱𝘂𝗿𝗶𝗴 𝗯𝗶𝗷 𝗨 𝘇𝗶𝗷𝗻,
𝗜𝗻 𝗮𝗹 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗻𝗼𝗱𝗲𝗻, 𝗮𝗻𝗴𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝗽𝗶𝗷𝗻;
𝗨 𝗮𝗹 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗹𝗶𝗲𝗳𝗱𝗲 𝘄𝗮𝗮𝗿𝗱𝗶𝗴 𝘀𝗰𝗵𝗮𝘁𝘁𝗲𝗻,
𝗪𝗶𝗷𝗹 𝗚𝗶𝗷 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗿𝗲𝗰𝗵𝘁𝗲𝗿𝗵𝗮𝗻𝗱 𝘄𝗼𝘂𝗱𝘁 𝘃𝗮𝘁𝘁𝗲𝗻.
𝗚𝗶𝗷 𝘇𝘂𝗹𝘁 𝗺𝗶𝗷 𝗹𝗲𝗶𝗱𝗲𝗻 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗨𝘄 𝗿𝗮𝗮𝗱,
𝗢 𝗚𝗼𝗱, 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗵𝗲𝗶𝗹, 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝘁𝗼𝗲𝘃𝗲𝗿𝗹𝗮𝗮𝘁;
𝗘𝗻 𝗺𝗶𝗷, 𝗵𝗶𝗲𝗿𝘁𝗼𝗲 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗨 𝗯𝗲𝗿𝗲𝗶𝗱,
𝗢𝗽𝗻𝗲𝗺𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗨𝘄 𝗵𝗲𝗲𝗿𝗹𝗶𝗷𝗸𝗵𝗲𝗶𝗱.
𝗩𝗲𝗿𝘀 𝟭𝟯
𝗪𝗶𝗲𝗻 𝗵𝗲𝗯 𝗶𝗸 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗻𝘀 𝗨 𝗼𝗺𝗵𝗼𝗼𝗴?
𝗪𝗮𝘁 𝘇𝗼𝘂 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗵𝗮𝗿𝘁, 𝘄𝗮𝘁 𝘇𝗼𝘂 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗼𝗼𝗴,
𝗢𝗽 𝗮𝗮𝗿𝗱𝗲 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗻𝘀 𝗨 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝗹𝘂𝘀𝘁𝗲𝗻?
𝗡𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗶𝘀 𝗲𝗿, 𝘄𝗮𝗮𝗿 𝗶𝗸 𝗶𝗻 𝗸𝗮𝗻 𝗿𝘂𝘀𝘁𝗲𝗻.
𝗕𝗲𝘇𝘄𝗶𝗷𝗸𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝗼𝗼𝗶𝘁, 𝗶𝗻 𝗯𝗶𝘁𝘁'𝗿𝗲 𝘀𝗺𝗮𝗿𝘁
𝗢𝗳 𝗯𝗮𝗻𝗴𝗲𝗻 𝗻𝗼𝗼𝗱, 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝘃𝗹𝗲𝗲𝘀 𝗲𝗻 𝗵𝗮𝗿𝘁,
𝗭𝗼 𝘇𝘂𝗹𝘁 𝗚𝗶𝗷 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗴𝗲𝗺𝗼𝗲𝗱
𝗠𝗶𝗷𝗻 𝗿𝗼𝘁𝘀, 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗱𝗲𝗲𝗹, 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗲𝗲𝘂𝘄𝗶𝗴 𝗴𝗼𝗲𝗱.
Gezang ¨Eens zullen de bazuinen klinken, Eens zal op de grote morgen,
Psalm 97
God heerst als Opperheere;
Dat elk Hem juichend eer';
Gij, aarde, zee en eiland,
Verheugt u in uw Heiland.
Hem dekt met majesteit
Der wolken donkerheid;
Hij vestigt Zijnen troon
Op heil'ge rijksgeboôn,
Vol recht en wijs beleid.
Gods vriend'lijk aangezicht,
Heeft vrolijkheid en licht
Voor all' oprechte harten,
Ten troost verspreid in smarten.
Juicht, vromen, om uw lot;
Verblijdt u steeds in God;
Roemt, roemt Zijn heiligheid;
Zo word' Zijn lof verbreid
Voor al dit heilgenot.
Beminnaars van den HEERE,
Verbreiders van Zijn eer,
Hoopt steeds op Zijn genade,

[@Christelijke-apotheek-preken]

In dezen waren we eigenlijk tot het vierde a vijfde vers gekomen. En enkele stralen van de volgende verzen.
D.v. volgende maal zullen we nogmaals vanaf Jesaja 2 : 5 stil staan.
We zien het helaas weer in deze tijden, de peilen worden weer naar arme eenzame musjes op het dak afgeschoten. Dat lijkt een gemakkelijke prooi, maar God zorgt zelfs voor de kleinste musjes. Ach waren we maar zo een musje, dan konden we misschien nog tjilpen tot eer van onze Schepper.

[@Henk78d]

Ja waarlijk God is Israël goed, een passende psalm bij dit gedeelte