"ตอบปัญหาธรรม" วิปัสสนูปกิเลส 10 อย่าง, ญาณ, พระนิพพาน : หลวงปู่สรวง ปริสุทฺโธ | สิ่งที่เป็นธรรม
HTML-код
- Опубликовано: 18 сен 2024
- #ตอบปัญหาธรรม #วิปัสสนูปกิเลส #ญาณ #ฌาน4 #นิพพาน
อีกหนึ่งช่องทาง...
นอกจากมีคลิปเสียงที่หลวงปู่แสดงธรรมแล้ว ยังมีธรรมของหลวงปู่
ที่คัดมาเป็นหัวข้อธรรมสั้นๆ และธรรมเบ็ดเตล็ดอื่นๆครับ...
สามารถติดตามได้ที่....
FB : สิ่งที่เป็นธรรม | / phraratntray
.........................................................
🙏😊🙏ขอเชิญทุกท่านอนุโมทนาบุญ
แห่งการเผยแพร่ธรรมนี้ร่วมกันนะครับ 🙏😊🙏
........................................................
: หลวงปู่สรวง ปริสุทฺโธ | สิ่งที่เป็นธรรม
👍และขอฝากทุกท่านกดติดตาม กดไลค์
และแชร์ธรรมนี้ออกไป เพื่อให้ธรรมะเป็นทานกันนะครับ
ขอขอบพระคุณมากครับ
........................................................
#วิถีแห่งพุทธแท้ #ธรรมเพื่อการหลุดพ้น #ธรรมะพระอรหันต์
#ผู้มีศีล #พระอรหันต์ #อริยสัจ4 #บุญ #บารมี
#พระพุทธเจ้า #ธรรมะก่อนนอน #มิจฉาทิฐิ
#ความศรัทธาในพระพุทธศาสนา #ธรรมะรับอรุณ
#พระนิพพาน #กรรมฐาน #สมาธิ #ฌาน #วิปัสสนา
#ฌาน4 #รูปฌาณ4 #กรรม
สาธุ ขอบคุณครับ
น้อมกราบโอวาทธรรม สาธุสาธุ ครับ
🙏🏻🙏🏻🙏🏻สาธุๆๆครับหลวงปู่
น้อมกราบคำสั่งสอนของหลวงปู่ สรวง ปริสุทโธ
ความเห็นที่3)
เมื่อภาวนามาถึงขั้นนี้ วิปัสสนาญาณอย่างอ่อนชื่อว่าอุทยัพยานุปัสสนา อันแทงตลอดลักษณะ50ยั้นมีขึ้นด้วยความรู้อย่างนี้ว่า ”สิ่งที่มีความเสื่อมเป็นธรรมดานั่นเองเกิดขึ้น ได้เกิดขึ้นแล้ว และกำลังเข้าถึงความเสื่อม“ หรือเข้าใจอย่างนี้แล้วว่า ”ทุกข์เท่านั้นเองที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นเองที่ดับไป นอกจากทุกข์แล้ว หามีสิ่งอื่นเกิดขึ้น หามีสิ่งอื่นดับไป“ หรือเข้าใจแล้วอย่างนี้ว่า ” ไม่มีใครเกิด ไม่มีใครตาย ขันธ์5 อายตนะ12 ธาตุ18 เกิดขึ้แล้วก็ดับไป“ เมื่อรู้แจ้งได้ดังกล่าวมาแล้ว บุคคลผู้นี้ได้ชื่อว่า”ผู้เริ่มต้นเห็นแจ้ง“
ความเห็นที่6)
พอเลือกทางถูกแล้ว ก็บำเพ็ญอุทยัพพยญาณซ้ำอีก ต่อจากนั้นก็บำเพ็ญ“ภังคานุปัสนาญาณ” ต่อด้วย “ภยตุปัฏฐานญาณ” ต่อด้วย “อาทีนวานุปัสสนาญาษ” ต่อด้วย “นิพพิทานุปัสนาญาณ” ต่อด้วย “มุญจิตุกัมยาญาณ” ต่อด้วย “ปฏิสังขานุปัสนาญาณ” ต่อด้วย “สังขารุเปกขาญาณ”
“สังขารุเปกขาญาณ”นี้ เป็น โลกิยญาณขั้นสูงสุดที่จะบำเพ็ญได้ เมื่อบำเพ็ญถึงยอดสุด อินทรีย์ทั้ง๕มีส่วนเสมอกันแล้ว “โพธิปักขิยธรรม๓๗” ปฏิบัติจนครบถ้วนแล้ว “สมาธิ” ฌานใดฌานหนึ่งจะทำการรวบรวมเอา“โพธิปักขิยธรรม๓๗”ประการมาชุมนุนพร้อมเพียงกัน แล้ว “มรรควิถี” ซึ่งมีอยู่ ๗ขณะจิตจะบังเกิดขึ้น คือ ๑.อนุโลมญาณ ๒.อนุโลมญาณ ๓.อนุโลมญาณ ๔.โคตรภูญาณ ๕.มรรคญาณ ๖.ผลญาณ ๗.ผลญาณ
ความเห็นที่5)
ดังที่พระท่านได้กล่าวไว้ว่า “ พระโยคาวจรผู้ไม่ฉลาด ย่อมหวั่นไหวไปต่างๆ เนื่องเพราะโอภาส ญาณ ปีติ ปัสสัทธิ สุข อธิโมกข์ ปัคคาหะ อุปักฐาน อุเบกขา นิกันติ ซึ่งเป็นเครื่อสะดุ้งสะเทือนสะท้านหลงผิดแห่งจิต”
ส่วนนักภาวนาที่ฉลาดมีปัญญา เมื่อวิปัสสนูปกิเลสเช่นโอภาสเกิดขึ้น ก็นำมาพิจารณาว่า แสงสว่างที่เกิดขึ้นนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นแก่เรามาก่อน แม้ว่าจะสว่างไฉวไปทั่วทั้งจักรวาล เบื่องบนไปถึงชั้นภวัคคพรหมก็ตามที แต่ว่าความสว่างนี้ก็ไม่เที่ยง เพราะความสว่างนี้เป็นสิ่งที่ถูกปรุงแต่งขึ้น เกิดขึ้นได้เพราะเหตุปัจจัย มีความสิ้นไปเป็นธรรดา ฉะนั้นแล้ว โอภาสนั้นจึงเป็นทุกข์เพราะถูกความเสื่อมบีบคั้น โอภาสนั้นจึงเป็นอนัตตาเพราะไม่อยู่ภายใต้อำนาจของตัวเรา แล้วทิ้ง“วิปัสสนูปกิเลส๑๐”ไปโดยไม่เยื่อใย
เมื่อพิจารณาได้ดังนี้ ก็เป็นอันไม่ถูกอุปกิเลส๓๐ประการนี้ทำให้หลงไป สามารถที่จะกำหนดได้ว่า ธรรมทั้งหลายมีโอภาสเป็นต้น ไม่ใช่ทาง ส่วนวิปัสสนาญาณอันพ้นจากอุปกิเลสนั้น เป็นทาง
ความเห็นที่4)
ต่อจากนั้น ด้วยอำนาจของวิปัสสนาญาณอย่างอ่อนนี้ ความฟุ้งในธรรมหรือ“วิปัสนูปกิเลส๑๐”จะบังเกิดขึ้น คือ
๑. โอภาส(แสงสว่าง) ๒. ญาณ ๓. ปีติ ๔. ปัสสัทธิ(ความรำงับ) ๕. สุข ๖. อธิโมกข์(ความโน้มใจเชื่อ) ๗. ปัคคาหะ(ความเพียร) ๘. อุปัฏฐาน(สติ) ๙. อุเบกขา ๑๐. นิกันติ(ความพออกพอใจและปักใจเชื่อ)
พระธรรมเสนาบดีสารีบุตรได้ถามว่า“ใจที่ถือเอาผิดด้วยธรรมอุทธัจจะเป็นเช่นไร?” ตอบว่า“เมื่อภิกษุมนสิการโดยความไม่เที่ยงอยู่ โอภาสเกิดขึ้น เธอนึกหน่วงเอาโอภาสว่า”ความสว่างนั้นเป็นธรรม“ ทว่าตามความเป็นจริงแล้ว ความฟุ้งซ่านไปเพราะโอภาสนั้นเป็นอุทธัจจะ เธอเป็นผู้มีใจถือเอาผิดไปด้วยอุทธัจจะนั้น ย่อมไม่รู้ความปรากฎโดยความไม่เที่ยงตามความเป็นจริง ย่อมไม่รู้ความปรากฏโดยทุกข์ตามความความจริง ย่อมไม่รู้ความปรากฏโดยความเป็นอนัตตาตามความเป็นจริง ที่เหลืออีก๙ก็เป็นไปดังกล่าวนี้”
มีอยู่ พระป่าที่เป็นที่นับถือของทั่วประเทศผู้ประกาศตนเป็นพระอรหันต์ก็หลงผิดไปเพราะ“วิปัสสนูปกิเลส๑๐”นี้เอง
ความเห็นที่1)
กราบหลวงปู่ด้วยความเคารพ
ขออธิบายเพื่อให้ถูกต้องตามพระธรรมดังนี้คือ
“วิปัสสนูปกิเลส10” หรือ “ธัมมุทธจะ(ความตื่นอุปกิเลสว่าเป็นธรรม)” ไม่ได้หมายถึงและครอบคุมถึง ธรรมต่างๆที่เกิดจากการอบรมจิตหรือสมาธิ ซึ่งสมาธิในระดับฌานจะมี ความสว่าง ปิติ ปัสสัทธิ(สงบ) สุข ปัคคาหะ(วิริยะหรือความเพียร) อุปัฏฐาน(ได้แก่สติ) อุเบกขา
และไม่ได้ครอบคลุมการบรรลุธรรมขั้นใดขั้นหนึ่ง อันมีโสดาปัตติมรรคและผล สกทาคามีมรรคและผล อนาคามีมรรคและผล อรหัตตมรรคและผล
แต่“วิปปัสสนูปกิเลส10”นี้นั้น ครอบคลุมเฉพาะที่เกิดขึ้นจากการพิจารณาธรรมที่เป็นปัจจุบันเท่านั้น หรือจะเกิดขึ้นเมื่อพระโยคีนั้นละนิจจสัญญา สุขสัญญา อัตตสัญญา อันเป็นปฏิปักต่อวิปัสสนาญาณจนถึงฝั่งแห่ง“สัมมสนญาณ”ได้แล้ว ย่อมไม่ละความเพียร ปฏิบัติต่อไปเพื่อให้บรรลุ“อุทยัพพยานุปัสนาญาณ”อันเป็นญาณต่อจากสัมมสนญาณ ว่า ”ปัญญาในอันคำนึงเห็นความแปรผันแห่งธรรมทั้งหลายอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้า“
ธรรมะที่หลวงปู่ท่านได้แสดงไว้ ผู้ปฏิบัติตามอย่างจริงจัง เมื่อใดทำได้แล้ว ก็จะรูได้ว่าธรรมะที่หลวงปู่ท่านแสดงไว้นั้น เป็นของจริงแท้ แน่แท้ ตามพุทธบัญญัติ ตามคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแน่นอนครับ
ความเห็นที่8)
ประมาณนาทีที่ 20 หลวงปู่ได้พูดว่า “จิตอันนั้นจะไปอยู่ที่นั่นแหละ”
พระพุทธเจ้าได้กล่าวถึง[ที่นั่น]ใน “นิพพานสูตร๑” ว่า
”ดูกรภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์“
พระพุทธองค์ทรงชี้ชัดแล้วว่า ”นิพพาน“ไม่ใช่เขตแดน เป็นเพียงธรรมายตนะ เพราะรู้ได้ด้วยใจเท่านั้น นิพพานไม่ใช่ดินแดนที่”จิตอันนั้นจะไปอยู่“ โดยประการทั้งปวง
ถ้ายังยึดจิตอยู่ ว่าจะไปเสวยบรมสุขยังดินแดนชื่อว่านิพพานแล้วไซร้ ก็ยังไม่ทิ้งสังขาร คือทิ้งแต่กาย แต่ยึดเอาจิตไว้ เมื่อยังทิ้งได้ไม่หมดจด นิพพานก็ยังไม่มีสิทธิ์ที่จะเห็น จะพูดมากไปกว่านี้ อาจจะเป็นที่ขัดเคืองของบรรดาลูกศิษย์ของหลวงปู่ โปรดรู้ไว้ว่า ผมพูดตามธรรมวินัยเพื่อรักษาให้ตรงเท่านั้นเอง
คุณต้องปฏิบัติตามคำสอนของหลวงปู่ สรวง ปริสุทโธ อย่างแท้จริง คุณถึงจะรู้ซึ้งธรรมะที่หลวงปู่ สรวง ปริสุทโธ ท่านเมตตาแสดงไว้ คุณถึงจะเข้าใจไปในดวงจิต เมื่อปฏิบัติตาม จึงเข้าใจไม่ใช่การ 19:52 19:53 จำได้หมายรู้ ไม่ใช่ทัพพีที่ไม่รู้รสของน้ำแกงว่ามีรสเช่นใด อย่าง
@@pornanant9558 ขอถามว่าพระอรหันต์นั้นอยู่ที่ใดครับ ? และมาอายตนะใดบ้างรึครับ? สงสัยครับ
@@kanetch5553 คุณคงจะถามว่า พระอรหันต์เมื่อตายไปแล้ว ไปไหน? กับความหมายของ“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ” อายตนะที่ว่านี้เป็นอะไร? ทำไมไม่เป็นที่อยู่ของพระอรหันต์
อันที่จริงแล้ว ผู้ที่ศึกษาธรรมะมาบ้าง ควรจะรู้ ถ้าผู้นั้นไม่ถูกกิเลสตัณหาตรึงไว้ ทำให้ความหลงคือโมหะและความไม่รู้ความมืดบอดคืออวิชชาปกปิด ตัณหาที่ว่านี้ คือต้องการไปเสวยบรมสุขที่ดินแดนชื่อว่านิพพาน ความจริงแล้ว เมื่อสำเร็จเป็นอรหันต์จะว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย บัดนี้การเกิดใหม่ย่อมไม่มี นี้ยังแจ้งชัดอีกหรือ? ถ้าหากมีดวงจิตไปเกิดยังแดนนิพพาน จะว่าเป็นชาติสุดท้ายได้อย่างไร? จะว่าการเกิดใหม่ย่อมไม่มีได้อย่างไร?
@@kanetch5553 (ต่อ)
ถ้าศึกษาและเข้าใจปฏิจจสมุปบาท จะเข้าใจว่า เมื่อถอนอวิชชาจนสิ้นซากแล้ว ทุกอย่างก็ดับหมดไปไม่เหลือแล้ว จะว่า พระอรหันต์ตายแล้วสูญก็ผิด ตายแล้วไปเกิดที่แดนนิพพานก็ผิด จะเข้าใจได้ถ้า“อ่าน”
๑. “พรหมชาลสูตร” ไปอ่านตอนท้ายๆพระสูตร [๑๔๗] ภิกษุทั้งหลาย กายของตถาคตขาดตัณหาที่พาไปสู่ภพเสียแล้ว เทวดาและมนุษย์จักเห็นกายของคถาคตได้ชั่วเวลายังดำรงอยู่………………
ถ้าหากมีดินแดนนิพพานจะไปอยู่ได้ เหตุไฉนพระอานนท์จึงโศกเศร้าเสียใจมากเมื่อพระพุทธองค์ทรงดับขันธ์?
@@kanetch5553(ต่อ2)
ให้อ่าน“อัสสุตวาสูตรที่๑”“อัสสุตวาสูตรที่๒) ว่าด้วผู้ไม่ได้สดับ (วิธีคลายการหลงติดอยู่ในจิต) จะได้รู้ว่า เป็นพระอรหันต์เมื่อตายไปแล้ว จะไม่มีจิตหลงเหลืออยู่ พระพุทธเจ้าทรงเรียกผู้ที่ยังยึดในจิตว่าเป็นปุถุชน
และให้อ่าน”อัคคิวัจฉโคตตสูตร“ พระสูตรนี้ พระพุทธองค์ทรงตอบปัญหาว่า”พระอรหันต์ตายแล้วไปไหน“
เมื่ออ่านพระสูตรที่แนะนำให้แล้ว ปัญหาเรื่องพระอรหันต์ยังมีจิตที่จะไป”ดินแดน“พระนิพพานหรือไม่? ก็จะหมดไป เมื่อไม่มีจิตที่จะไปแล้ว ย่อมไม่มีดินแดนพระนิพพาน
ความเห็นที่7)
เพราะเป็นธรรมชั้นสูง จึงขอไม่ลงลายละเอียด และไม่อยากให้พวกที่ไม่มีปัญญาเลย ว่า“กางตำรามาพูด” ถามว่า ศาสนาพุทธท่านผู้ใดเป็นเจ้าของ? ตอบว่า พระพุทธเจ้าเป็นเจ้าของธรรม จึงต้องปฏิบัติตามพระธรรมคำสอน และผลของการปฏิบัติต้องเป็นไปตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ ถ้าไม่ตามนั้น ก็ไม่เป็นพระพุทธศาสนา และพระพุทธองค์ได้ทรงยืนยันก่อนปรินิพพานแก่สุภัททะปริพาชก ซึ่งเป็นสาวกองค์สุดท้ายว่า อริยบุคคลทั้ง๔ มีแต่พระพุทธศาสนานี้เท่านั้น จึงว่า ถ้าผู้ใดไม่ปฏิบัติตามคำสั่งสอน และผลการปฏิบัติไม่เป็นไปตามคำสั่งสอน ก็จงอย่ามาสอน จะเป็นการกล่าวตู่พระพุทธเจ้า โดยเฉพาะพระที่มีชื่อเสียง มักเป็นผู้ทำลายพระพุทธศาสนาได้มาก ย่อมทำการประหารชินจักร ย่อมคัดค้านเวสารัชชาญาณ ย่อมกล่าวกับชนผู้ใคร่จะฟังธรรมให้ผิดพลาด อีกทั้งกีดขวางทางอริยะ เป็นต้น
ขอเรียนถามว่าสิ่งที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนี้ ได้ปฏิบัติตามที่พระพุทธเจ้าทรงกล่าวธรรมนั่นรึยัง หรือเพียงแต่อ้างตามตกราครับ
@@kanetch5553เมื่อถามมา ก็ขอตอบว่า ผมได้ปฏิบัติครับ ผลของการปฏิบัติก็ตรงตามคัมภีร์พระไตรปิฎก
@@kanetch5553 ถ้าหากคุณรู้จักหลวงตามหาบัว และหลวงพ่ออินทร์ถวายและสนใจสิ่งที่ผมได้เขียนแสดงความเห็นในคลิปของหลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก วัดป่านาคำน้อย ขอแนะนำให้ไปอ่านที่ผมเขียนไว้ มีอยู่3 คลิป
1) “ต้นกำเนิดที่มาของใจทุกดวง” 18 ก.พ. 66 ค่ำ แสดง ณ วัดป่ากุดฉิม
2) “ฆ่านักโทษพิสูจน์ตายแล้วเกิดหรือสูญ” 22 ก.พ. 66 เช้า
3) “ผู้ใดทำสิ่งใด ผู้นั้นย่อมได้รับสิ่งนั้น” 24 ก.พ. 66 เช้า
เมื่อคุณไม่ศรัทธาในคำสอนของหลวงปู่ สรวง ปริสุทโธ คุณก็อยู่ในส่วนของคุณ สิ่งที่หลวงปู่ สรวง ปริสุทโธ ท่านได้สั่งสอนศิษย์ นั้นเป็นจริงทุกประการ ตามที่พุทธองค์ได้ทรงสั่งสอนไว้ทุกประการครับ ขอความอนุเคราะห์จากท่านที่ไม่ได้ศรัทธาในคำสอนของหลวงปู่ ท่านก็อยู่ในส่วนของท่าน ขอธรรมอันประเสริฐของหลวงปู่ ให้เหล่าศิษย์พร้อมผู้ศรัทธาในคำสอนของหลวงปู่ ตั้งใจฟังธรรมะแล้วปฏิบัติตามเพื่อความหลุดพ้น ผมขอแผ่เมตตาจิตให้แก่ท่านครับ
@@pornanant9558 ขอถามอีกข้อครับสงสัย ว่าพระธรรมของพระพุทธเจ้าโคดม กับของพระพุทธเจ้าองค์อื่นเหมือนกันรึไม่ และคุณธรรมของผู้เข้าถึงพระนิพพานนั้นเหมือนกันรึเปล่าครับ ?