Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
***Trigger Warning คือเราไม่รู้ว่ามันประเด็นไหนบ้าง แต่มีคนฟังแล้ว Feedback มาว่าชวนจิตตกอยู่ส่วนตัวมองว่าเรื่องนี้คือเรื่องปกติในชีวิต ที่อาศัยในสายธารแห่งกาลเวลา เราก็แค่ว่ายไปตามการเปลี่ยนแปลงนั่น
ต้องพูดว่า ถึงผมจะอายุ ยังแค่ 22 ที่โดนใจกับเรื่องนี้มากๆ ที่จุดหนึ่งที่เข้าใจเลย คือ เพื่อน(รุ่นน้อง) เล่นกันตั้งแต่ประถม บ้าอะไรเหมือนๆกัน แต่ช่วงมหากันช่วงมหาลัย แต่มันดันจากไปเมื่อปีที่แล้ว (เพราะมันทำงาน + เรียน เพราะ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมันออกเองหมด) เลยคิดว่าใช่ที่อยู่ทำไมไม่ทักไปหามันบ้างเพราะงั้นบางจุดในเรื่องที่เค้าสื่อ มันตรงกับความรู้สึกของผม ยิ่งช่วงชีวิตนี้มีหลายๆ เกิดขึ้นกับตัวเอง และตอนไปเยื่อม รร เก่า ประถม ครูเก่าๆก็ออกกันหมดแล้ว และอะไรต่างในชีวิด มันทำให้เอ็นจอยกับการดูเรื่องนี้มากๆ.ปล.และยังมีอีกหลายจุดที่อยากพิมพ์มากแต่มันจะมากเกินไป และคิดว่ายิ่งโตคงยิ่งอินกับเรื่องนี้อีกเป็นไหนๆแน่
แฟนตาซีเสพง่าย เคี้ยวง่าย เข้าใจง่ายแต่ควอนตั้ม ฟิสิก เคมิ คณิตศาสตร์ จิตวิทยา มันยากกกกกกกกกกกกกกกขนาดหนังมารเวล์ดูเรื่องนึง เข้าใจแค่ 15% เองงงงงงงงงง
กุมภาปีหน้าผมจะอายุ 30 แล้ว และเรื่องนี้ทำให้ผมคิดได้หลายอย่างๆ ส่วนใหญ่จะเรื่องเวลาที่มันผ่านไปเร็วมากๆจริงๆนะ ตอนเราเด็กๆเวลากว่าจะผ่านไปมันนานมาก กว่าจะเรียนจบ ประถม มัธยม มหาลัย แต่พอเข้าวัยทำงาน 7 ปีเหมือนแค่พริบตาเดียวเอง
ผมเข้าใจในตัวฟรีเรนนะ ผมตอนเด็กมีหมาที่บ้านคอยเล่นเป็นเพื่อนพอผมโตเข้าป.1 มันก็ตายจากไป ตอนนั้นแค่เหงาๆเท่านั้น จนโตมาม.ต้นก็เลี้ยงหมาอีกรอบ จนเมื่อ2010มันก็ตายจากไป ผมถึงได้รู้สึกตัวว่าสำหรับเรา10ปีมันแค่ช่วงนึงในชีวิตแต่สำหรับหมา10ปีคือทั้งชีวิตของมัน เวลาเราหายไปสักวันสองวัน คงเป็นเดือนๆสำหรับเค้า เวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันมันมีค่าเหลือเกิน และตอนนี้ก็ทำได้แค่รวบรวมความทรงจำเหล่านั้นเอาไว้ เก็บให้มากที่สุดก่อนที่ลมจะพัดพาหายไป ฟรีเรนเองก็กำลังทำเช่นนั้นอยู่ และเมื่อรวบรวมจนครบ ภาพทั้งหมดจะถูกเล่นอีกครั้ง แม้ในหัวจะเต็มไปด้วยความสุข แต่น้ำตากับไม่อาจหยุดไหลได้ ยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้น เพียงลำพัง😢
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความเห็นนี้ด้วยครับ ทางผมเองในช่วงนี้ก็อยู่ในภาวะที่คล้าย ๆ คุณเป็นอยู่เลย คือแม่ผมเสียไปราว 1 ปี 1/2 ได้ละ นอกจากจะผ่านความเสียใจตอนแรกแบบล่าช้าไปหน่อย เพราะกว่าเราจะ Process ความเศร้าได้เต็มที่ ก็หลังทำพิธีกรรมทางศาสนาจบไปแล้ว จากนั้นก็คิดว่าตัวเองจะไม่รู้สึกอะไรแล้ว Move On ได้ครับ จนกระทั่งช่วงนี้ที่ ภาพเก่ามันย้อนมาแรงมาก เพราะมันเป็นห้วงเวลาใหญ่ของชีวิตเลยล่ะที่เราอยู่กับเขามาเล่าสู่กันฟัง ไม่ได้อยู่ในจุดเสียใจจนทำอะไรไม่ถูกนะครับ มันยังระลึกถึง และกำลังอยู่ในช่วง 'รวบรวม' ตามที่คุณว่าเลย และผมเชื่อว่า ตามวิสัยธรรมชาติเราจะผ่านเรื่องราวแบบนี้ไปได้ แบบเดียวกับที่ฟรีเรนทำความเข้าใจหลากเรื่องอยู่ครับ
1:48:20 ธนาณัติ คือการส่งเงินแบบตั๋วไปที่ปลายทาง เหมือนเราโอนเงินธนาคารไปต่างสาขา แต่เปลี่ยนจากทำผ่านทางธนาคาร ให้มาเป็นทำผ่านทาง ศูนย์ไปรษณีย์ แทน
ผมก็คิดเหมือนกันเลยครับ เดินทางมาหลายปีเพื่อจะมาบอกกับฮิมเมลว่า "รักนะ" แล้วก็เดินทางกลับ แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะจบตอนแรกคนเขียนอาจจะให้จบแค่นั้นแต่ดูจากกระแสแล้วต้องมีต่อแน่ๆ เพราะคิดว่าตัวละครที่จะเจอตอนสอบจอมเวทย์ไม่ได้ทำมาทิ้งแน่ๆ อาจจะจบจริงๆตอนที่ฟรีเรนเข้าใจความเป็นมนุษย์แล้วจริงๆ ที่ตอนแรกสุดที่ฟรีเรนคุยกับไอเซนในฉากหลังงานศพฮิลเมลว่านางอยากทำความรู้จักมนุษย์
กลัวอย่างเดียว จะจบที่ให้ฟรีเรนสละชีวิตให้เฟรุนเติบโตต่อ เพราะในเรื่องปูหลายรอบมากว่าอนาคตเฟรุนอาจจะชนะฟรีเรนได้ แล้วยังบอกว่ายุคของจอมเวทมนุษย์มาถึงแล้วอีก
@@peeyaplac753 ปกติเรื่องที่ให้ อจ สละชีวิตเพราะว่าต้องการให้ตัวละครเติบโตครับ มักจะเป็นเรื่องพวกประมาณโชเนน เรื่องนี้มันไม่ใช่หน่ะสิ แล้วตัวละครมันเติบโตไปแล้วเพราะอย่างเฟริ์นเสียไฮเตอร์กับพ่อแม่ไปแล้ว ส่วนสตาร์กเสียหมู่บ้านไปแล้ว ถ้าให้ฟรีเรนตายอีกตัวละครมันโตอีกไม่ได้แล้ว แต่ในเรื่องนี้ตัวละครที่ยังไม่โตเต็มที่คือ ฟรีเรน ฟรีเรนถึงมีวิชาเก่งกล้า ความรู้เยอะแค่ไหน แต่ตัวละครยังไม่โตเลย ถ้าให้ฟรีเรนตาย มันก็ไม่อิมแพกเท่า เฟริ์นกับสตาร์กตาย อาจด้วยว่าแก่ตาย หรืออะไรก็แล้วแต่ มันทำให้ฟรีเรนเติมโตและเข้าใจมนุษย์ที่ว่า เกิด แก่ และ ตายจาก
เรื่องนี้นี่คือ "ความสุดยอด จะเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา ส่วนความสนุก(จุก) จะเพิ่มขึ้นตามอายุของคุณ"
+1 ล้าน..ยิ่งเข้าใจยิ่งตระหนัก
ถ้าเกิดอยู่ดีๆ ใบปริญญา ใบทะเบียนอาชีพต่างๆที่ต้องไปสอบ อย่างสอบวัดระดับภาษา ที่ไปสอบมา พอผ่านมาเมื่อ 300ปีที่แล้ว เกิดมันใช้ไม่ได้ขึ้นมา ต้องจ่ายอีกกี่แสนล่ะเนี่ย
ฟังพวกพี่คุยกันไปเลื่อยๆอยู่ดีๆก็ทำให้นึกถึง เพลง "จากเพื่อเจอเจอเพื่อจาก กับ อีกไม่นานเราก็จากกัน" จาก วง เพลิน-ear ของน้าเน็กเลย ฟิลโคตรได้เลย
1:00:00 ช่วงทีีคุณโปจิเล่าส่วนที่ชอบของฟรีเรนยาวๆ ผมจะบอกว่า ฟิลลิ่งนี้แหละคือสิ่งที่ทำให้ผมชอบและติดตามคุณโปจิ คุณเล่า บรรยายความรู้สึกออกมาออกมาได้สุดยอดมากครับ
ตามมาฟังรายการธรรมมะ😂😂😂
😂😂😂😂 เหมือนกัน
ธรรมชาติล่ะ ธรรมชาติ
ฟังตอนสดไม่จบ~ มาตามย้อนหลังครับ
ขอบคุณคร้าบ
1:39:28 ประโยคนี่โดนใจมาก
เพิ่งมาติดตามจากShortค่ะ อยากรู้ว่า แห่หัว กับ เพื่อนบอกให้ทำ สองรายการนี้ต่างกันยังไงหรอคะ จะได้พอเข้าใจmoodก่อนไปดูย้อนหลังงง
ยินดีต้อนรับครับ "เพื่อนบอก" จะค่อนข้าง Focus ประเด็นน่ะครับ ส่วน "แห่หัว" วันอาทิตย์จะเป็นแนวเรื่อยเปื่อย สัปดาห์นั้นไปเจออะไรแปลกๆ มาก็เอามาคุยกัน
ผมก็เป็นคนนึงที่ชอบนึกถึงเรื่องสมัยก่อน ตอนที่ยังเรียน ตอนป่วย ตอนอากงเสีย คือมันจะรับรู้บรรยากาศตอนนั้นได้จางๆ แล้วยิ่งถ้าเทียบกับสภาพปัจจุบัน มันจะเหงาๆ โหยหา คิดถึง ร้านหนังสือใกล้บ้านก็ไม่อยู่แล้ว ตึกเก่าๆที่เห็นตั้งแต่เด็กก็ไม่อยู่แล้ว อะไรมันก็เปลี่ยนไปโดยที่เราเห็นมันมาตลอดตั้งแต่เด็กก็อดสะเทือนใจไม่ได้เหมือนกันเห็นด้วยครับว่า ผมไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโตผู้ใหญ่ แต่สภาพรอบข้างบังคับให้เราต้องโต ยิ่งโตก็จะยิ่งนึกถึงวันเก่าๆ
เหมือนฟังธรรมมะเลยติดตามมานาน Podcast นี้ตราตึงใจที่สุดแล้ว
ไลฟ์นี้ฟังแล้วกระอักเลือดจริงๆ ทั้งเรื่องอายุระยะเวลา
ฟังอีพีนี้แล้วนั่งทำงาน ❌ฟังอีพีนี้แล้วนั่งร้องไห้ ⭕️
ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เราใช้ชีวิตไปเริ่อยๆ เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงเราจะปรับตัวไปโดยไม่รู้ตัวจะมีคนที่เข้ามาแล้วจากไปจะมีอะไรที่เราไม่ชอบ แต่มันคือเรื่องราวยุคสมัยเพราะตอนเราเป็นเด็กก็มีแนวคิดที่เราชอบ และผู้ใหญ่ไม่ชอบเช่นกัน
ผมคิดว่า พอไปถึงดินแดนคน ก็ได้เจอเพื่อนทุกคน แต่ไม่เห็นฮืมเมลครับ พอถามเหล่าสหายว่าฮิมเมลไปไหน “ไฮเตอร์ก็บอกว่าไม่อยู่ที่นี่ แต่เขาติดตามเธอตั้งแต่ออกเดินทาง“
เมื่อรู้ตัวอีกทีเราก็กลายเป็นอดีตของใครบางคนไปแล้ว
กำแพงเบอร์ลินเป็นกำแพงกั้นเยอรมันตะวันออก (คอมมี่) กับ ตะวันตก (ประชาธิปไตย) การพังของมันทำให้เกิดภาพชัดว่า คอมมี่ มันไม่เวิร์ค เลยทำให้โซเวียตเกิดการแตกแยกครับ
ที่คุณบอกว่าเราคือเอลฟ์....ครับ ผมคิดว่าผมก็ด้วย 😂😂😂😂
ดูไลฟ์นี้ ฟังเพลง พื้นที่เล็กๆต่อ นี้ เศร้าเลย
เจอพี่ครั้งแรกน่าจะ 10 ปีก่อนที่งานแคปซูลติดตามเรื่อยๆครับ
ปีนี้ผมพึ่งเลิกคบเพื่อนไป ตอนแรกก็สนุกไปด้้วยกันนะ ชอบอะไรเหมือนกัน มีเกมใหม่ก็เล่นด้วยกัน จะไปอีเว้นถ้าไม่มีมันผมไม่ไป แต่พักหลังมานี้ นิสัยของเรามันเริ่มเข้ากันไม่ได้ คำพูดบางคำที่ออกจากปากมัน มันเริ่มทำให้ผมไม่สบายใจ ด้วยความที่สนิทกัน ผมก็เตือนมันไปดีๆ เช่น กูไม่ชอบคำพูดของมึงวะ หรือ คำบางคำไม่ต้องพูดก็ได้ อาจจะเป็นผมที่พูดไม่ชัดเองหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เพื่อนผมคนนี้มันอาจจะมองเป็นเรื่องตลกและก็ไม่ได้สนใจคำเตือนของผม จนสุดท้ายแล้ว ผมบอกมันไปตรงๆว่า กูไม่อยากคบกับมึงแล้ววะอย่ามาเจอกูอีก แล้วผมก็เลิกติดต่อมัน เพื่อนในกลุ่มพอรู้เรื่องพวกมันก็พยายามให้ผมกับมันคืนดีกัน ถึงขนาดที่พามันมาหาที่หน้าบ้าน แต่ด้วยอีโก้หรือห่าอะไรก็ไม่รู้ ตัดก็คือตัด ผมไม่เลือกออกไปคุยกับมันในวันนั้นซึ่งผลที่ตามมาก็คือ ผมเสียเพื่อนที่คบกันมา5 ปีไป และสิ่งที่ผมได้ก็คือวันชิวๆที่ไม่มีใครมากวน ก็ลองชั่งนํ้าหนักกันเองละกันครับ
ผมอายุ27ชอบสูตรลับตำรับดันเจี้ยนมากกว่า เนื้อเรื่องอร่อยกว่าฟรีเรน พูดอะไรที่ไกล้ตัวกว่า ไม่เวิ่นเว้อ อารมณ์ความรู้สึกต่างๆมันแอบลึกซึ้งกว่าฟรีเรน แถมตัวละครมีมิติกว่า คอนฟิกของเรื่องก็พีคกว่า
สงสัยต้องเชิญ ดร.วิทย์มาร่วงวงแล้วครับ😂
คุณโปจิเอาจริงปะคะ ดูข่าวทลายกำแพงเบอร์ลินจริงๆ เหรอคะ และเอ่อ เกิดก่อนเทียนอันเหมินด้วยเหรอคะ อันนี้คือว้าวในว้าวเลยนะคะ
เบอร์ลินนี่เห็นข่าวแน่ๆ เห็นมีคนเอาเศษหินมาขายด้วยทันภูเขาไฟปินาตุโบ ที่อินโดนีเซียระเบิดจนปกคลุมไปทั่วเอเชียส่วนเทียนอันเหมินนี่ รอบนี้เอะใจว่าเอ๊ะปีไหนวะ? สรุปอ้าวทันเรอะ? เพราะข่าวมันน้อยมากไม่มีการเผยแพร่ออกมาครับ
@@Parasitesincerealone ทันนะ ตอนผมเด็กยังมีโซเวียตอยู่เลย คือก่อนกำแพงเบอร์ลินโดนทุบน่ะครับ นั่นน่าจะบันไดก้าวแรกๆ ก่อนล่มสลาย
หลังฟังอีพีนี้จบทำให้รู้ได้ว่าเมื่อเวลาผ่านไปเราสามารถพูดได้ว่าถ้าคุณเคยเป็นชาวแห่หัว คุณไม่เด็กแล้วนะ
15:12 เริ่มเรื่อง (ข้ามสวัสดีแชทครับ)
ออร่า = หัวหอมเดินได้
มาครั้งเดียว มีมตลอดกาล
ใดใดล้วนแห่หัว เอ้ยไม่ใช่
นี่คือสิ่งที่กาลเวลาไม่มีผลruclips.net/video/uDHMmU55TWk/видео.htmlsi=i3TJgbhQXSRJxdMq
มาดูกันว่าแล้วนี่จะอยู่อีกกี่ปีruclips.net/video/dQw4w9WgXcQ/видео.htmlsi=C_GFyW-fF1PU7SFk
@@pochix2 เห่ย พลาดกดสะแล้ว
ไลฟนี้ แรกๆขำ หลังๆซึม😂
![Baby Kia - GLOVES & DRACS (BLACK AF1s) [Official Music Video]](http://i.ytimg.com/vi/ajm8LeB0qQk/mqdefault.jpg)
***Trigger Warning คือเราไม่รู้ว่ามันประเด็นไหนบ้าง แต่มีคนฟังแล้ว Feedback มาว่าชวนจิตตกอยู่
ส่วนตัวมองว่าเรื่องนี้คือเรื่องปกติในชีวิต ที่อาศัยในสายธารแห่งกาลเวลา เราก็แค่ว่ายไปตามการเปลี่ยนแปลงนั่น
ต้องพูดว่า ถึงผมจะอายุ ยังแค่ 22 ที่โดนใจกับเรื่องนี้มากๆ ที่จุดหนึ่งที่เข้าใจเลย คือ เพื่อน(รุ่นน้อง) เล่นกันตั้งแต่ประถม บ้าอะไรเหมือนๆกัน แต่ช่วงมหากันช่วงมหาลัย แต่มันดันจากไปเมื่อปีที่แล้ว (เพราะมันทำงาน + เรียน เพราะ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมันออกเองหมด) เลยคิดว่าใช่ที่อยู่ทำไมไม่ทักไปหามันบ้าง
เพราะงั้นบางจุดในเรื่องที่เค้าสื่อ มันตรงกับความรู้สึกของผม ยิ่งช่วงชีวิตนี้มีหลายๆ เกิดขึ้นกับตัวเอง และตอนไปเยื่อม รร เก่า ประถม ครูเก่าๆก็ออกกันหมดแล้ว และอะไรต่างในชีวิด มันทำให้เอ็นจอยกับการดูเรื่องนี้มากๆ
.
ปล.และยังมีอีกหลายจุดที่อยากพิมพ์มากแต่มันจะมากเกินไป และคิดว่ายิ่งโตคงยิ่งอินกับเรื่องนี้อีกเป็นไหนๆแน่
แฟนตาซีเสพง่าย เคี้ยวง่าย เข้าใจง่าย
แต่ควอนตั้ม ฟิสิก เคมิ คณิตศาสตร์ จิตวิทยา มันยากกกกกกกกกกกกกกก
ขนาดหนังมารเวล์ดูเรื่องนึง เข้าใจแค่ 15% เองงงงงงงงงง
กุมภาปีหน้าผมจะอายุ 30 แล้ว และเรื่องนี้ทำให้ผมคิดได้หลายอย่างๆ ส่วนใหญ่จะเรื่องเวลาที่มันผ่านไปเร็วมากๆจริงๆนะ ตอนเราเด็กๆเวลากว่าจะผ่านไปมันนานมาก กว่าจะเรียนจบ ประถม มัธยม มหาลัย แต่พอเข้าวัยทำงาน 7 ปีเหมือนแค่พริบตาเดียวเอง
ผมเข้าใจในตัวฟรีเรนนะ ผมตอนเด็กมีหมาที่บ้านคอยเล่นเป็นเพื่อนพอผมโตเข้าป.1 มันก็ตายจากไป ตอนนั้นแค่เหงาๆเท่านั้น จนโตมาม.ต้นก็เลี้ยงหมาอีกรอบ จนเมื่อ2010มันก็ตายจากไป ผมถึงได้รู้สึกตัวว่าสำหรับเรา10ปีมันแค่ช่วงนึงในชีวิตแต่สำหรับหมา10ปีคือทั้งชีวิตของมัน เวลาเราหายไปสักวันสองวัน คงเป็นเดือนๆสำหรับเค้า เวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันมันมีค่าเหลือเกิน และตอนนี้ก็ทำได้แค่รวบรวมความทรงจำเหล่านั้นเอาไว้ เก็บให้มากที่สุดก่อนที่ลมจะพัดพาหายไป ฟรีเรนเองก็กำลังทำเช่นนั้นอยู่ และเมื่อรวบรวมจนครบ ภาพทั้งหมดจะถูกเล่นอีกครั้ง แม้ในหัวจะเต็มไปด้วยความสุข แต่น้ำตากับไม่อาจหยุดไหลได้ ยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้น เพียงลำพัง😢
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความเห็นนี้ด้วยครับ
ทางผมเองในช่วงนี้ก็อยู่ในภาวะที่คล้าย ๆ คุณเป็นอยู่เลย คือแม่ผมเสียไปราว 1 ปี 1/2 ได้ละ นอกจากจะผ่านความเสียใจตอนแรกแบบล่าช้าไปหน่อย เพราะกว่าเราจะ Process ความเศร้าได้เต็มที่ ก็หลังทำพิธีกรรมทางศาสนาจบไปแล้ว จากนั้นก็คิดว่าตัวเองจะไม่รู้สึกอะไรแล้ว Move On ได้ครับ จนกระทั่งช่วงนี้ที่ ภาพเก่ามันย้อนมาแรงมาก เพราะมันเป็นห้วงเวลาใหญ่ของชีวิตเลยล่ะที่เราอยู่กับเขา
มาเล่าสู่กันฟัง ไม่ได้อยู่ในจุดเสียใจจนทำอะไรไม่ถูกนะครับ มันยังระลึกถึง และกำลังอยู่ในช่วง 'รวบรวม' ตามที่คุณว่าเลย
และผมเชื่อว่า ตามวิสัยธรรมชาติเราจะผ่านเรื่องราวแบบนี้ไปได้ แบบเดียวกับที่ฟรีเรนทำความเข้าใจหลากเรื่องอยู่ครับ
1:48:20 ธนาณัติ คือการส่งเงินแบบตั๋วไปที่ปลายทาง เหมือนเราโอนเงินธนาคารไปต่างสาขา แต่เปลี่ยนจากทำผ่านทางธนาคาร ให้มาเป็นทำผ่านทาง ศูนย์ไปรษณีย์ แทน
ผมก็คิดเหมือนกันเลยครับ เดินทางมาหลายปีเพื่อจะมาบอกกับฮิมเมลว่า "รักนะ" แล้วก็เดินทางกลับ
แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะจบตอนแรกคนเขียนอาจจะให้จบแค่นั้นแต่ดูจากกระแสแล้วต้องมีต่อแน่ๆ เพราะคิดว่าตัวละครที่จะเจอตอนสอบจอมเวทย์ไม่ได้ทำมาทิ้งแน่ๆ อาจจะจบจริงๆตอนที่ฟรีเรนเข้าใจความเป็นมนุษย์แล้วจริงๆ ที่ตอนแรกสุดที่ฟรีเรนคุยกับไอเซนในฉากหลังงานศพฮิลเมลว่านางอยากทำความรู้จักมนุษย์
กลัวอย่างเดียว จะจบที่ให้ฟรีเรนสละชีวิตให้เฟรุนเติบโตต่อ เพราะในเรื่องปูหลายรอบมากว่าอนาคตเฟรุนอาจจะชนะฟรีเรนได้ แล้วยังบอกว่ายุคของจอมเวทมนุษย์มาถึงแล้วอีก
@@peeyaplac753 ปกติเรื่องที่ให้ อจ สละชีวิตเพราะว่าต้องการให้ตัวละครเติบโตครับ มักจะเป็นเรื่องพวกประมาณโชเนน เรื่องนี้มันไม่ใช่หน่ะสิ แล้วตัวละครมันเติบโตไปแล้วเพราะอย่างเฟริ์นเสียไฮเตอร์กับพ่อแม่ไปแล้ว ส่วนสตาร์กเสียหมู่บ้านไปแล้ว ถ้าให้ฟรีเรนตายอีกตัวละครมันโตอีกไม่ได้แล้ว แต่ในเรื่องนี้ตัวละครที่ยังไม่โตเต็มที่คือ ฟรีเรน
ฟรีเรนถึงมีวิชาเก่งกล้า ความรู้เยอะแค่ไหน แต่ตัวละครยังไม่โตเลย ถ้าให้ฟรีเรนตาย มันก็ไม่อิมแพกเท่า เฟริ์นกับสตาร์กตาย อาจด้วยว่าแก่ตาย หรืออะไรก็แล้วแต่ มันทำให้ฟรีเรนเติมโตและเข้าใจมนุษย์ที่ว่า เกิด แก่ และ ตายจาก
เรื่องนี้นี่คือ "ความสุดยอด จะเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา ส่วนความสนุก(จุก) จะเพิ่มขึ้นตามอายุของคุณ"
+1 ล้าน..ยิ่งเข้าใจยิ่งตระหนัก
ถ้าเกิดอยู่ดีๆ ใบปริญญา ใบทะเบียนอาชีพต่างๆที่ต้องไปสอบ อย่างสอบวัดระดับภาษา ที่ไปสอบมา พอผ่านมาเมื่อ 300ปีที่แล้ว เกิดมันใช้ไม่ได้ขึ้นมา ต้องจ่ายอีกกี่แสนล่ะเนี่ย
ฟังพวกพี่คุยกันไปเลื่อยๆอยู่ดีๆก็ทำให้นึกถึง เพลง "จากเพื่อเจอเจอเพื่อจาก กับ อีกไม่นานเราก็จากกัน" จาก วง เพลิน-ear ของน้าเน็กเลย ฟิลโคตรได้เลย
1:00:00 ช่วงทีีคุณโปจิเล่าส่วนที่ชอบของฟรีเรนยาวๆ ผมจะบอกว่า ฟิลลิ่งนี้แหละคือสิ่งที่ทำให้ผมชอบและติดตามคุณโปจิ คุณเล่า บรรยายความรู้สึกออกมาออกมาได้สุดยอดมากครับ
ตามมาฟังรายการธรรมมะ😂😂😂
😂😂😂😂 เหมือนกัน
ธรรมชาติล่ะ ธรรมชาติ
ฟังตอนสดไม่จบ~ มาตามย้อนหลังครับ
ขอบคุณคร้าบ
1:39:28 ประโยคนี่โดนใจมาก
เพิ่งมาติดตามจากShortค่ะ อยากรู้ว่า แห่หัว กับ เพื่อนบอกให้ทำ สองรายการนี้ต่างกันยังไงหรอคะ จะได้พอเข้าใจmoodก่อนไปดูย้อนหลังงง
ยินดีต้อนรับครับ "เพื่อนบอก" จะค่อนข้าง Focus ประเด็นน่ะครับ ส่วน "แห่หัว" วันอาทิตย์จะเป็นแนวเรื่อยเปื่อย สัปดาห์นั้นไปเจออะไรแปลกๆ มาก็เอามาคุยกัน
ผมก็เป็นคนนึงที่ชอบนึกถึงเรื่องสมัยก่อน ตอนที่ยังเรียน ตอนป่วย ตอนอากงเสีย คือมันจะรับรู้บรรยากาศตอนนั้นได้จางๆ แล้วยิ่งถ้าเทียบกับสภาพปัจจุบัน มันจะเหงาๆ โหยหา คิดถึง
ร้านหนังสือใกล้บ้านก็ไม่อยู่แล้ว ตึกเก่าๆที่เห็นตั้งแต่เด็กก็ไม่อยู่แล้ว อะไรมันก็เปลี่ยนไปโดยที่เราเห็นมันมาตลอดตั้งแต่เด็กก็อดสะเทือนใจไม่ได้เหมือนกัน
เห็นด้วยครับว่า ผมไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโตผู้ใหญ่ แต่สภาพรอบข้างบังคับให้เราต้องโต ยิ่งโตก็จะยิ่งนึกถึงวันเก่าๆ
เหมือนฟังธรรมมะเลยติดตามมานาน Podcast นี้ตราตึงใจที่สุดแล้ว
ไลฟ์นี้ฟังแล้วกระอักเลือดจริงๆ ทั้งเรื่องอายุระยะเวลา
ฟังอีพีนี้แล้วนั่งทำงาน ❌
ฟังอีพีนี้แล้วนั่งร้องไห้ ⭕️
ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เราใช้ชีวิตไปเริ่อยๆ เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลง
เราจะปรับตัวไปโดยไม่รู้ตัว
จะมีคนที่เข้ามาแล้วจากไป
จะมีอะไรที่เราไม่ชอบ แต่มันคือเรื่องราวยุคสมัย
เพราะตอนเราเป็นเด็กก็มีแนวคิดที่เราชอบ และผู้ใหญ่ไม่ชอบเช่นกัน
ผมคิดว่า พอไปถึงดินแดนคน ก็ได้เจอเพื่อนทุกคน แต่ไม่เห็นฮืมเมลครับ พอถามเหล่าสหายว่าฮิมเมลไปไหน “ไฮเตอร์ก็บอกว่าไม่อยู่ที่นี่ แต่เขาติดตามเธอตั้งแต่ออกเดินทาง“
เมื่อรู้ตัวอีกทีเราก็กลายเป็นอดีตของใครบางคนไปแล้ว
กำแพงเบอร์ลินเป็นกำแพงกั้นเยอรมันตะวันออก (คอมมี่) กับ ตะวันตก (ประชาธิปไตย)
การพังของมันทำให้เกิดภาพชัดว่า คอมมี่ มันไม่เวิร์ค เลยทำให้โซเวียตเกิดการแตกแยกครับ
ที่คุณบอกว่าเราคือเอลฟ์....
ครับ ผมคิดว่าผมก็ด้วย 😂😂😂😂
ดูไลฟ์นี้ ฟังเพลง พื้นที่เล็กๆต่อ นี้ เศร้าเลย
เจอพี่ครั้งแรกน่าจะ 10 ปีก่อนที่งานแคปซูลติดตามเรื่อยๆครับ
ปีนี้ผมพึ่งเลิกคบเพื่อนไป ตอนแรกก็สนุกไปด้้วยกันนะ ชอบอะไรเหมือนกัน มีเกมใหม่ก็เล่นด้วยกัน จะไปอีเว้นถ้าไม่มีมันผมไม่ไป แต่พักหลังมานี้ นิสัยของเรามันเริ่มเข้ากันไม่ได้ คำพูดบางคำที่ออกจากปากมัน มันเริ่มทำให้ผมไม่สบายใจ ด้วยความที่สนิทกัน ผมก็เตือนมันไปดีๆ เช่น กูไม่ชอบคำพูดของมึงวะ หรือ คำบางคำไม่ต้องพูดก็ได้ อาจจะเป็นผมที่พูดไม่ชัดเองหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เพื่อนผมคนนี้มันอาจจะมองเป็นเรื่องตลกและก็ไม่ได้สนใจคำเตือนของผม จนสุดท้ายแล้ว ผมบอกมันไปตรงๆว่า กูไม่อยากคบกับมึงแล้ววะอย่ามาเจอกูอีก แล้วผมก็เลิกติดต่อมัน เพื่อนในกลุ่มพอรู้เรื่องพวกมันก็พยายามให้ผมกับมันคืนดีกัน ถึงขนาดที่พามันมาหาที่หน้าบ้าน แต่ด้วยอีโก้หรือห่าอะไรก็ไม่รู้ ตัดก็คือตัด ผมไม่เลือกออกไปคุยกับมันในวันนั้นซึ่งผลที่ตามมาก็คือ ผมเสียเพื่อนที่คบกันมา5 ปีไป และสิ่งที่ผมได้ก็คือวันชิวๆที่ไม่มีใครมากวน ก็ลองชั่งนํ้าหนักกันเองละกันครับ
ผมอายุ27ชอบสูตรลับตำรับดันเจี้ยนมากกว่า เนื้อเรื่องอร่อยกว่าฟรีเรน พูดอะไรที่ไกล้ตัวกว่า ไม่เวิ่นเว้อ อารมณ์ความรู้สึกต่างๆมันแอบลึกซึ้งกว่าฟรีเรน แถมตัวละครมีมิติกว่า คอนฟิกของเรื่องก็พีคกว่า
สงสัยต้องเชิญ ดร.วิทย์มาร่วงวงแล้วครับ😂
คุณโปจิเอาจริงปะคะ ดูข่าวทลายกำแพงเบอร์ลินจริงๆ เหรอคะ
และเอ่อ เกิดก่อนเทียนอันเหมินด้วยเหรอคะ
อันนี้คือว้าวในว้าวเลยนะคะ
เบอร์ลินนี่เห็นข่าวแน่ๆ เห็นมีคนเอาเศษหินมาขายด้วย
ทันภูเขาไฟปินาตุโบ ที่อินโดนีเซียระเบิดจนปกคลุมไปทั่วเอเชีย
ส่วนเทียนอันเหมินนี่ รอบนี้เอะใจว่าเอ๊ะปีไหนวะ? สรุปอ้าวทันเรอะ?
เพราะข่าวมันน้อยมากไม่มีการเผยแพร่ออกมาครับ
@@Parasitesincerealone ทันนะ ตอนผมเด็กยังมีโซเวียตอยู่เลย คือก่อนกำแพงเบอร์ลินโดนทุบน่ะครับ นั่นน่าจะบันไดก้าวแรกๆ ก่อนล่มสลาย
หลังฟังอีพีนี้จบทำให้รู้ได้ว่าเมื่อเวลาผ่านไปเราสามารถพูดได้ว่าถ้าคุณเคยเป็นชาวแห่หัว คุณไม่เด็กแล้วนะ
15:12 เริ่มเรื่อง (ข้ามสวัสดีแชทครับ)
ออร่า = หัวหอมเดินได้
มาครั้งเดียว มีมตลอดกาล
ใดใดล้วนแห่หัว เอ้ยไม่ใช่
นี่คือสิ่งที่กาลเวลาไม่มีผล
ruclips.net/video/uDHMmU55TWk/видео.htmlsi=i3TJgbhQXSRJxdMq
มาดูกันว่าแล้วนี่จะอยู่อีกกี่ปี
ruclips.net/video/dQw4w9WgXcQ/видео.htmlsi=C_GFyW-fF1PU7SFk
@@pochix2 เห่ย พลาดกดสะแล้ว
ไลฟนี้ แรกๆขำ หลังๆซึม😂