Stambuł w 3 dni - GDZIE BĄDŹ #33
HTML-код
- Опубликовано: 21 май 2017
- W drodze do Stanów zrobiliśmy sobie klasyczny city break w Stambule i z przyjemnością prezentujemy wam tutaj jego przebieg. Miłego oglądania!
/ gdziebadz
/ gdziebadz
Muzyczka: selekcja DJ Giovanni GdzieBądź + / orkiestrau
Prace graficzne (te ładne): / alan.kaminski.art
Słuchajcie tego 😂 Jadłam sobie ten balik ekmek w tym właśnie miejscu, aż tu nagle pomiędzy Panami smażącymi rybki na tych łódeczkach wywiązała się kłótnia. I z sąsiadujących łodzi zbiegało się coraz więcej pracowników, rozpętała się bójka i oni w tych swoich tradycyjnych strojach, wyrywali turystom taboreciki spod tyłków, by się nimi naparzać 😂 uciekałam z tą rybą w chlebie co chwila w inne miejsce, żeby jakoś dokończyć konsumpcję, ale ogólnie awantura się przemieszczała i prawie zadławiłam się ośćmi. Także hmm 👍😜
a ja znam słowo jeszcze z podstawówki:
Wszedłem przypadkiem na film . dawno nie widziałem tak fajnego , z biglem, humorem. Muzyka scenerie, klimaty narracja, zabawne wstawki. Rportazowa perełka. Dzięki za czas który poświeciliście żebym miedzy innymi i ja mógl to obejrzeć
Trafiając na Was przypadkiem,nie sądziłam, że jesteście aż tak uzależniający! Nadrabiam po kolei wszystkie odcinki.szkoda że kciuków w górę nie można zaznaczyć z wykrzyknikiem! 👍!!!
Ach te wspomnienia :D Moje ulubione i najbardziej znielubione miasto świata jednocześnie!
Szacuneczek! Bardzo przyjemnie i oddaje klimat miasta! Dobra robota! Dzieki!
Dziękuję za fajny film. Gdybym tylko nie zapomniał swojego języka polskiego i mógł cię lepiej zrozumieć. Ilekroć wspominam Polonezköy, zawsze przypominam sobie nieco patatyczne wspomnienia z lata 1973 roku. Na prośbę mojej młodej polskiej grupy zmieniliśmy trasę o jakieś 100 km i odwiedziliśmy Polonezköy. Byliśmy około 45 osób, grupa Almatur i ja, ich przewodnik. To, co pamiętam jako patatyczne, to spotkanie dwóch odległych członków rodziny po 150 latach rozłąki. Obie strony były bardzo entuzjastycznie nastawione do spotkania i tak serdecznie ze sobą rozmawiały. Członkowie mojej grupy czasami uśmiechali się ze zdziwienia. Eplazmowali mnie, że mieszkańcy wsi mówią dość starym polszczyzną. W tym czasie we wsi mieszkała jeszcze spora liczba Polaków, nie tak jak dzisiaj. W późniejszych latach, kiedy usłyszałem, że ludzie opuszczają wioskę, było mi to dość smutne. Kiedy w późniejszych latach wielokrotnie odwiedzałem wioskę, przypomniałem sobie, że starzy spotykają się i czułem ból w sercu, że ludzie wyjeżdżają, a historia zanika. Długa samotność Polonezköy, z dala od ojczyzny, tak bardzo poruszyła moje serce. Chciałbym, żeby wszyscy pozostali we wsi w pełni, jak mój przyjaciel Frederick Nowicky, i nieśli swoją historię do dnia dzisiejszego.
Jesteście fantastyczni
ale czad ! gorąco pozdrawiam was z podrzeszowskiej wsi ;D oglądanie was to sama przyjemność ! :*
I poniedziałek staje się piękniejszy
Świetni ludzie,ciekawy pomysł na życie,naprawdę czego można oczekiwać więcej?Pozdrawiam Was i czekam na każdy filmik niecierpliwie!
Super kanał, od jakiegoś czasu zostaliśmy z wami, wierni widzowie, od pewnego czasu przestałem oglądać tv, zostałem przy RUclips
świetny odcinek dużo ciekawostek i wiedzy merytorycznej.
Piona! Kolejny ciekawy filmik ! 👍🏻
bardzo,bardzo fajny vlog!
Stambuł magiczne miasto super❤️
Jeronie jak jo Wom przaja! ;)
pałac Tokapi, Haga Sofia, Targ Egipski oraz podziemne Cysterny i rejs statkiem w Istambułe niezpomniane wspomnienia 💕i Błękitny Meczet
Dawajta dalej ! Karma sprzyja! jesteście super! więcej więcej więcej!
Uwielbiam Stambuł 😍 Jak tam byłam to nie kreciłam jeszcze vlogów, ale z jakiś skrawkow zmontowałam całe, szałowe trzy minuty ;) Bolało mnie jak patrzyłam na słodycze, bo mam alergie na pistacje, a sporo ich tam było 😉