Կիլիկիայ (Giligia)

Խօսք՝ Նահապետ Ռուսինեան,
երաժշտութիւն՝ Գաբրիէլ Երանեան,
երգասաց՝ Արմենակ Շահմուրատեան։
Երբոր բացուին դռներն յուսոյ,
Եւ մեր երկրէն փախ տայ ձըմեռ.
Չըքնաղ երկիրն մեր Արմենիոյ՝
Երբ փայլէ իւր քաղցրիկ օրեր.
Երբոր ծիծառն իւր բոյն դառնայ,
Երբոր ծառերն հագնին տերեւ.
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհ՝ որ ինձ ետուր արեւ։
Տեսի դաշտերըն Սիւրիոյ,
Լեառն Լիբանան եւ իւր մայրեր.
Տեսի զերկիրն Իտալիոյ,
Վենետիկ եւ իւր կոնտոլներ.
Կըղզի նըման չիք մեր Կիպրեայ,
Եւ ո'չ մէկ վայր է արդարեւ
Գեղեցիկ քան զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհ՝ որ ինձ ետուր արեւ։
Հասակ մը կայ մեր կենաց մէջ՝
Ուր ամենայն իղձ կ՚աւարտի,
Հասակ մը՝ ուր հոգին ի տենչ
Յիշատակաց իւր կարօտի.
Յորժամ քնարն իմ ցրտանայ,
Սիրոյն տալով վերջին բարեւ,
Երթամ ննջել յիմ Կիլիկիայ,
Աշխարհ՝ որ ինձ ետուր արեւ։