@@mahmoudmoosavi8507توخودت ننه جنده خونه داشت شیعه یهودی پیروعب الله ابن سبا یهودی شیعه کثیف رافضی بجای اینکه به مسلمانان توهین کنی برو درباره پیغمبرجعلی یهودیت یه ذره تحقیق کن شما شیعه های یهودی چراخودتون رابه اسلام می چسبونن.چرا به اصحاب پیامبرفحش میدید.چرابرای اعتقادکثیف ومشرکانتون دلیل واضح ندارید.
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
خدایاریاورت باد سید عقیل هاشمی این اخوندها ومعممین ومراجع مردم ازقران کریم وسنت رسول الله صلی الله علیه وسلام دورکردند ودنبال قران فاطمه که درست شخص موهوم می باشد گزاشتند
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
yo ALLOH bo tu shukr,mekunam ki,manro bo rohi rost hidoyat kardi,,,va okhirati manro va Kuli musulmononi dunyoro janat nasib bigardon,,,va man az ALLOHI buzurg duo mekunam dar janat,dar hamsoyagi hazrati,MUHAMMAD (s)bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Abubakr (r)bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Umar (r) bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Usmon (r) bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Ali (r) bosham,,va man namedonam in shiaho bo in afsonahoi okhundoi bisavad chi tur bovar mekunand (((( salom az tojikiston bo Kuli musulmononi dunyo...
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
«ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ» (سوره احزاب / آیه‌ی۴۰) محمد پدر هيچ يک از مردان شما (از جمله زيد) نيست، بلکه فرستاده خدا و خاتم پيامبران (مُهر پايان سلسله نبوّت) است و خدا به همه چيز داناست. رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (نساء:165) آنها رسولانی بشارت دهنده و هشدار دهنده بودند تا مردم را- پس از ارسال رسولان- بر خدا حجتّی نباشد و خدا همواره ابرقدرت حكيم است. همانگونه که بطور واضح و بسیار آشکار خدای متعال فرموده اند: خاتم انبیا محمد (ص) و پس بعثت آن پیامبر و ارسال کتاب الهی (قرآن) حجت به پایان رسیده و ختم جلسه اعلام شد، هر گونه امام زمان سازی بدعت گذاری در دین است. روزی كه خدا رسولان را (در قيامت) گِرد آورد پرسد: چگونه اجابت شديد (مردم چه پاسخی به پيام شما دادند)؟ گويند: ما را دانشی نيست (هيچ نمی دانيم)، تنها تويی دانای پنهان‌ها. (سوره مائده/آیه ۱۰۹) اگر به باور بسياری از دينداران سنّتی، و (بقول خودشان) ارواح انبياء و امامان از امور مردم تا قيامت آگاهند و اعمال نيك و بد بندگان همه روزه بر آنها عرضه می‌شود، پس چرا پیامبران چنين پاسخی می‌دهند!؟ و اثری از امامان در این گردهمایی موجود نیست؟اين اعتراف را خداوندی كه تنها او سميع و بصير، حاضر و ناظر، مراقب و شاهد و عليم و خبير است، به صراحت در قرآن بيان داشته است تا فردا نگويند: ما گمان ميكرديم آنها دعاهای ما را می‌شنوند و حاجاتمان را برآورده می‌سازند! (نامه اعمال فجار در سجین است) اى مردم، از جانب پروردگارتان بر شما حجتى آمد و براى شما نورى آشکار نازل کردهایم. (سوره نساء/آیه ۱۷۴) نور هم روشن است و هم روشنگر و به انسان و برخی از موجودات دیگر کمک میکند تا راه خود را بیابند، قرآن نیز به انسان کمک میکند تا راه را از بی‌راهه، سره را از ناسره تشخیص دهند.
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
منظور عالمان دینی هستند که تبلیغ دین میکنند مثل دکتر ذاکر نایک یا خود آقای هاشمی انسانهای معمولی هستند نه هری‌پاتر دوست عزیز معمولا آدمهای هستند که خودشون مؤمن هستند و آنچه که بلدن از دین تبلیغ میکنند واخرین نفرشون به احتمال همونی هستن که با حضرت عیسی علیه دجال کافر میجنگد ویهود رو نابود میکنند و هیچ قدرت ماورایی ندارند
این یکی از استدلال های ابن تیمیه و اهل سنت هست،البته شیعیان میگویند که اگر حجتی قرار نیست باشد پس قرآن هم نباید باشد زیرا که روایت پیغمبر است که قرآن بعد از من بر شما حجت است اما اهل سنت نیز دلایل دیگری را نیز مطرح میکند.انتخاب با محقق!!!
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
عزاداری رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم برای امام حسین علیه‌السلام در کتب اهل سنت در زمانی که جبرئیل خبر شهادت ایشان در آینده در کربلا را به پیامبر داد 😊😊😊 [1]. مجمع الزوائد، هیثمی، دار الفکر، بیروت، لبنان، (1425ق)، باب مناقب حسین بن علی، ج9 ص304، شماره 15119. [2]. همان، ج9 ص303، شماره 15118. [3]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دارالمعرفه، بیروت، لبنان، کتاب جنائز، ج1 ص381. سیره حلبیه، حلبی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، حوادث جنگ احد، ج2 ص260. [4]. مقتل الحسین، خوارزمی، مسجد جمکران، قم، ایران، (1388س)، فصل 6، فضائل حسن و حسین، ج1 ص88. ذخائر العقبی، محب الدین طبری، دارالمعرفه، بیروت، لبنان، باب 9، فی ذکر الحسن و الحسین و ذکر میلادهما، ص119. [5]. مجمع الزوائد، هیثمی، دار الفکر، بیروت، لبنان،(1425ق)، باب مناقب الحسین بن علی، ج9 ص303.
ای کسانی که ایمان آورده اید و واقعا میخواهید حقیقت را بفمهید یک سوال از شما بزرگواران دارم بدون تعصب جواب بدهید یل از بزرگانتان بپرسید (( حضرت فاطمه الزهرا دختر پیامبر که همه ما مسلمانان او را قبول داریم امام او چه کسی بود یا به عبارتی خلیف او چه کسی بود لطفا منبع کتاب را معرفی و صفحه اش را بیان کنید ممنون))
اتفاقاً این هاشمی هست که یا خودش رو به نادانی زده یا واقعا نادانه اگر منظور از حجت، دلیل و برهان باشه که یعنی خداوند یکسری محتوا ها و باید و نباید ها رو تا زمان پیامبر اکرم بیان فرمود و دیگر تمام شده و موجودیت امام زمان هم یکی از همین محتوا ها بوده که بیان شده اما اگر منظور از حجت اشخاص هدایتگر باشه و قرار بوده باشه که تمام بشه باید شبکه کلمه هم تعطیل بشه و خود آقای هاشمی هم دست از این کاراش برداره و بره در گوشه ای عبادت کنه چون اگر منظور اون حجت باشه که هاشمی میگه پس چرا ابوحنیفه و شافعی و عمر و عثمان و ... اومدن پس آقای هاشمی چه اصراری داره که جوان های مردم رو به راه راست هدایت کنه خوب اگه حجت تمام هست که تمام هست دیگه همه برید دنبال زندگیتون
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@doost2465 کسی ادعا نکرده شبکه کلمه حجت خداونده بعدش شبکه کلمه و استاد هاشمی دیده میشه و وجود داره نه مثل اون امام زمان شما که هزارو دویست ساله رفته تو چاه فاضلاب غیب شده
خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 مهدی این آیه قرآن59حروف دارد مهدی59ونریدان من علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین59مهدی59من القرآن العظیم59مهدی59 اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98 +202محمدعلی=300 اصل اسلام253+47محمدفاطمه47خلیفه الله=300 اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد هدایتگر دین الله66علی ولی الله66+66 آخرین امام دین اسلام59مهدی59+228 برگزیده=287 +98=385شیعه اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98+202محمدعلی=300ابجد اسم 14معصوم300میباشد خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 مهدی این آیه قرآن59حروف دارد مهدی59ونریدان من علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین59مهدی59من القرآن العظیم59مهدی59 اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98 +202محمدعلی=300 اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385 اصل اسلام=385شیعه385 اهل البیت34+103لااله الاالله محمدرسول الله، محمدعلی فاطمه حسن حسین=137جایگاه مذهب الله137 دین الله34+25اصل اسلام=59 مهدی59+137=196دین اسلام196+189اول دین اول مذهب =385شیعه385 حاکم دین اسلام49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام=253 القاب مقدس دین الله60+26علی=86 اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385 شیعه385 اصل اسلام=385شیعه385 خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 حروف دارد حروف ائمه شیعه هم 47حروف میباشد حروف های مقدس اسامی زیر:47حروف میباشد فاطمة5علي3حسن3حسين4علي3محمد4جعفر4موسى4علي3محمد4علي3حسن3 محمد4جمعا"47 حروف میباشدطبق علم حروف 47این آیه قرآن هم47حروف میباشد إنما يريدالله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا آیه شامل اهل بیت پیامبر و آیه مباهله میباشد123اهل البیت ویطهرکم تطهیرا 123آل محمد123+103منجی103 محمدعلی فاطمه حسن حسین =226نماینده الله226 +159 مذهب حق=385شیعه385 اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385 اصل اسلام=385شیعه385 اهل البیت34+103لااله الاالله محمدرسول الله، محمدعلی فاطمه حسن حسین=137جایگاه مذهب الله137 دین الله34+25اصل اسلام=59 مهدی59+137=196دین اسلام196+189اول دین اول مذهب =385شیعه385 جایگاه مذهب الله137+165لااله الاالله=302 اصل دین مذهب الله302+83=385شیعه385 دوازده نفرامام دین اسلام83+20محمد=103 لااله الاالله45+58محمدرسول الله=103 محمدعلی فاطمه حسن حسین103+150مذهب الله، سلطان=253اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفرموسى علی محمدعلي حسن محمد253+47خلیفه الله=300ابجد14 14معصوم300+85برحقترین دین جهان اسلام =385شیعه385 حاکم دین اسلام49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام=253 القاب مقدس دین الله60+26علی=86 اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385 اصل اسلام=385شیعه385 مذهب حق159+226نماینده الله=385شیعه 51مذهب51+66الله=117+268الله محمدعلی =385شیعه385 اسلام واقعی319+66الله=385 شیعه385 مرکز دین الله61+82امام=143مذهب محمد143+110علی=253 اصل اسلام253) علی110+143چهار خلیفه الله آدم داودهارون امام علی=253 اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمد جعفرموسى علی محمدعلي حسن محمد253+ 47محمدفاطمه=300ابجد14معصوم اصل اسلام253اصل اسلام253کلمه الله محمد253 کلیددین الله194+59مهدی=253 اشهدان لااله الاالله58+72اشهدان محمدا"رسول الله79اشهدان علی ولی الله=209سلطان مهدی 209سلطان جهان209سلطان مهدی209+176 آقای دین176اصل نبوت محمدابن عبدالله86 +90اصل امامت علی ابن ابی طالب176آقای دین176+209=385شیعه اصل نبوت محمدابن عبدالله86+90اصل امامت علی ابن ابی طالب=176آقای دین176+86= 262+90ولایت علی ابن ابی طالب=350+35 اهل البیت، ویطهرکم تطهیرا =385شیعه385 ولایت علی ابن ابی طالب90+12امام=102+ 66الله=168حکم اهل دین168+45اهل نجات اهل بهشت45لااله الاالله=258اهل دین الله محمد258+127بنده الله=385شیعه فرزندان خاتم امبیاء69+92فرزندان علی المرتضی=161+97فرزندان فاطمه الزهرا =258حکم الله محمد258+127بنده الله =385شیعه محمدرسول الله58+66علی ولی الله=124 امبیاء124+12حق، اسلام=136مومن136 علی136+12امام=148امام دین الله محمد64 حاکم دین اسلام49علی مهدی49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام =253 (اصل اسلام253)ابجد اسم دوازده امام شیعه 253 اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد 253 اصل اسلام253+132حکم دین، اسلام=385 شیعه385 خلیفه اول دین اسلام70+62علی ابن ابی طالب=132اسلام132 +253اصل اسلام=385شیعه 385فلسفه دین الله385 لااله الاالله45محمدرسول الله58علی ولی الله 66=169یاالله محمد169یاعلی مدد169+84 امیرالمومنین علی=253اصل اسلام253 مذهب حق159+226نماینده الله=385شیعه منافقان22شیطان22خردجال22عمر22ابابکر22 دین اسلام را74فرقه نمودند والشجرتها الملعونه74ذلیل74کج مذهب74پیچ دین74عمرابوبکرعثمان74 والشجرتهاالملعونه74دین اسلام را74فرقه نمودند اینم آیه قرآن74ان من المجرمین منتقمون74 قرآن میفرمایدمامجرمان راسخت عقوبت خواهیم کرد74ان من المجرمین منتقمون74عمرابوبکر عثمان74والشجرتها الملعونه74دین اسلام را 74فرقه نمودند 74عمرابوبکرعثمان74 کسی که پیرو آخرین خلیفه الله علی ومذهبش مذهب علی نباشد مذهبش باطل است آخرین پیامبر محمد66+76 آخرین خلیفه علی=142مذهب کامل142+66الله=208+ 177الحمدولله اشهدان لا اله الا الله وحدهو لاشریکله=385شیعه385 به علم ابجد ریاضی قرآن به ابجد شیطان22پرستی22بدبختی22 ابابکر22عمر22 ابولهب22ابن ملجم22خولی22مقصر22دشمن اسلام22منافقان22مجرمان22نامردان22 شیطان22خردجال22خریت22بدیختی22خشم الله22خر دجال22گروه خبیس عمری را خر دجال آخرالزمان میگویند مدام بر خیریت خود سوارند شیطان22عمر22ابابکر22خر دجال 22خریت22بدبختی22لعنت22ملحد22شیطان22پرستی22خردجال22خشم الله22عمر22 دین اسلام74فرقه شده همه به دروغ خودراحق می‌دانندپیامبرفرمود73فرقه دین اسلام اهل دوزخند پیامبر فرمودفقط یک فرقه اهل نجات است به ابجد فرقه25شیعه25اصل اسلام25اصل حق 25شجره آدم25نام آدم هم25باردرقرآن آمده آدم باش و حق رابپذیر25اصل حق25اصل اسلام25شیعه25شیعه يعني ش شما ی یار ع علی ه هستید نام امام وشیعه12باردرقرآن آمده وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْجاءَ رَبَّهُ بقلب سلیم
پیامبر صل الله علیه واله فرمودند من دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم یکی کتاب خدا دیگری اهل بیتم مادامی که به این دو تمسک بجویید هرگز گمراه نخواهید شد این دو از هم جدا نمی شوند تا بر سر حوض کوثر بر من فرود آیند مبادا خود را از ایشان برتر بدانید مبادا بخواهید به انان یاد دهید که ایشان از شما داناترند ،عمر پس از پیامبر (ص )گفت کتاب خدا برای ما کافیست واهل البیت را کنار گذاشت وباعث گمراهی اکثریت مردم وشهادت معصومین شد!! وحالا صد سالی است که ابن عبدالوهاب ملعون شما وهابیت رو به وجود آورده که امام زمان فرزند امام حسن عسکری که پیامبر در روز غدیر معرفیشان کرده وتمام ادیان خبر از امدنش را داده اند ودر قران به اسم بقیه الله آمده را انکار کنی!!!
آقای هاشمی، پیامبران معیار های کلی و اصولی را آوردند و اتمام حجت شد در استخوان بندی دین . و ائمه معصومین آمدند در اجرای عملی و تداوم این اصول و معیارها !!! مثال: وقتی که تیم ملی تشکیل می‌شود، اول اصول تشکیلات و املاک و خریداری بازیکنان و...... ولی آیا ""تیم و اعضای آن دائما و مکررا نیاز به یک مربی و مدرس دارد یا ندارد""؟؟؟؟ این مربی و مدرس دائم را میگویند= اهل بیت علیهم السلام !!! ویا امام زمانی که وجودش موجب آگاهی و انتظارش ،موجب توجه و آمادگی لازم را می‌طلبد که ای انسان ، آماده باش در خط و صراط حق ، که هر لحظه رهبرت میتواند ظهور بکند !!! یعنی آماده باش دائم. یعنی همیشه سر حال و آماده مسابقه روی فرم بودن !!! = منتظران ظهور یعنی همیشه یک مربی بالای سر تو و من هست !!! حالا فرقش را متوجه شدید ؟؟؟ [[یک جامعه موفق همیشه به یک راهنما و مربی نیاز دارد= و این عقلانیت است]] !!! نه آنچه که شما می‌گویید = پس از قرآن و پیامبران، مردم مانند گوسفندان به حال خود واگذار شوند و هر احمقی ( رهبری ولو ظالم ،طبق اعتقادات برادران اهل سنت) افسار خلافت و رهبری مردم را در دست بگیرد. این عقلانی است؟؟؟ !!!
خود قرآن به زبان ساده فرموده که حجت تمام شده بازم منتظر چیزهای جدید از یک شخص هستند بلکه آقای هاشمی درست گفتن کسانی میان همان دین اسلام و دوباره تبلیغ میکنند نه اینکه چیزی اضافه کنند بهش مگه گوشی که جدیدش بیاد خخخ
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@horiyeh31.3 دوست عزیز یک سوال دارم شما میگید چطور ممکنه بدون پیشوا قرار بده انسان هارو خدای متعال خب چطور میشه الان پیشوایی البته غیر قرآن که شخص نیس و همون کلام الله است در بین ما نباشه که مارو راهنمایی کنه ؟ شاید جوابتان این باشد که امام زمان اما گناه آن هایی که میمیرند الان و مهدی در جامعه نیس که آن هارا هدایت کند چیست؟ حالا یه روزی قراره بیاد که نشد جواب .خواهشا نیاد این همه انسان بدون اینکه هدایت بشن بمیرن .... درحالی که من معتقدم قرآن به عنوان پیشوا و رهبر برای مسلمین است و نه امام
@@lord6734 دوست عزیز پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند دو چیز را در نزد شما به جای میگزارم (اني تارک لکم الثقلین کتاب الله(القرآن) وعترتي اهل بيتي) قرآن و اهل بیتم را،،، واین حدیث در کتب شیعه و سنی موجود هست شما شیوختون بهتون میگن کتاب خدا و سنتم یا کتاب خدا و صحابه را اما خودم ازت درخواست میکنم یک حدیث فقط بیار اینو نوشته باشه که هیچ وقت پیدا نمیکنی پس کتاب الله قرآن و عترت پیامبر و برماست اطاعت از پرودگار و کتاب قرآن و پیامبر و اهل بیت پیامبر اما شما میگین چرا امام مهدی نمیاد و... ببین اولا امام مهدی که شما میگین وجود نداره در کتب شما هم اومده که ام سلمه رضي الله عنها از پیامبر نقل کرده که فرمود در آخر الزمان شخصی از اهل بیتم که از فرزندان فاطمة است ظهور میکند و زمین را از عدل پر میکند در قرآن کریم آمده(لکل قوم هاد) برای همه ی قوم ها هدایت گری است و ما مسما به قوم آخر الزمان هستیم که امام مهدی بعد از نشانه های حتمی که الله متعال توسط اولیای خود به انسان ها آموخته ظهور میکند و این امر دست امام مهدی نیست بلکه امر ظهور دست خداست و من الان حدیث از خود کتب شما هم میارم با سند برات میفرستم
@@lord6734 اگر از عمر دنیا بیش از یک روز نمانده باشد خداوند آن روز را طولانی می کند تا آنکه مردی از اهل بیتم مبعوث شود که اسم او اسم من است . او زمین را از قسط و عدل پر می کند همانگونه که از ظلم و جور پر شد . الف - سنن ترمذی ، ج4 ص 438 - کتاب الفتن ، باب 52 ما جاء فی المهدی ، ح 2231 . ب - سنن ابی داود ، ج4 ص106 - کتاب المهدی ، ح 4282 (مختصراً) و 4283 .
هر مسلمانی باید نماز خود را به سمت کعبه بخواند و حج خود را به دور آن انجام دهد وگرنه نمازش قبول نیست و حجش پذیرفته نمی شود. 😁😁😁 و اما کعبه جایی ست که زایشگاه إمام علي علیه السلام است یعنی عبادت خلق بجز به سمت محل تولد ایشان. ذره ای ارزش ندارد 😁😁😁 «ولادت امام علی ـ علیه السلام ـ در کتب اهل سنت» 1. حافظ ابو عبدالله محمد بن عبدالله، معروف به حاکم نیشابوری، که همه بزرگان اهل سنت او را مورد اعتماد و استناد دانسته اند در کتاب بسیار معروفش، «مستدرک صحیحین» می گوید: روایات متواتر است که فاطمه بنت اسد، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب ـ کرّم الله ـ وجهه، را در خانه کعبه به دنیا آورده است.[3] 2. شاه ولی الله احمد بن عبدالرحیم دهلوی، محدث متعصب اهل سنت، در کتاب «ازاله الخفا» می نویسد: «بی گمان روایات متواتر است در این که فاطمه بنت اسد، امیرالمومنین علی بن ابی طالب را در درون کعبه به دنیا آورد، بدون تردید او در روز جمعه سیزدهم رجب، سی سال بعد از عام الفیل، در خانه کعبه به دنیا آمده است، و هرگز پیش از او یا بعد از او کسی در خانه‌کعبه زاده نشده است.»[4] 3. شهاب الدین ابوالثنا، سید محمود آلوسی، صاحب تفسیر آلوسی، در شرح بر قصیده عینیه عبدالباقی افندی عمری می نویسد: ولادت امیرمؤمنان کرم الله وجهه در درون کعبه، در سراسر دنیا مشهور است و در کتابهای هر دو فرقه شیعه و سنی روایت شده است، و هرگز در مورد غیر ایشان چنین فضیلتی ثابت نشده است.[5] 4. نورالدین علی بن محمد بن صباغ مکی، از دانشمندان معروف اهل سنت، مشهور به ابن صباغ مالکی در کتاب «الفصول المهمّه» با سلسله سند از ابن مغازلی، از امام سجاد ـ علیه السلام ـ مبنی بر ولادت امام علی ـ علیه السلام ـ در درون خانه کعبه نقل کرده است که: پیش از او کسی در بیت الله الحرام متولد نشد، و این برتری ویژه اوست از سوی خداوند برای ابراز کرامت و شرافت و شکوهمندی او[6]
اگر آیت در مورد مهدی ع نیامده ولی پیامبر ص امدن شخصی بنام مهدی در اخرالزمان تولد می‌شود و همین دین الله را برای مردم تبلیغ میکند و هیچ چیز از خود در این دین اضافه نمی‌کند و حجت هم نیست دین الله بدون از او هم تکمیل است ما اینگونه مهدی ع را می‌شناسیم ولی شما امام زمان تان را در حد خدا و در صفات خدا می‌شناسید پناه به الله از شر شرک و شیاطین
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
بیننده متاسفانه سواد بحث نداره ! برای دیدن پاسخ به این ادعای ابن تیمیه که هاشمی داره تکرارش میکنه ، لینک پایین رو ببینید ... خیلی این شبهه سسته ! www.valiasr-aj.com/persian/mobile_shownews.php?idnews=4908
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟! پرسش آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است. پاسخ اجمالی یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2] در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود: 1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود. آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد. 2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6] 3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او. نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند. همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است. بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
سلام خدمت جناب ابوالقاسمی توصیه کنید به یک عده که بادست پر به مناظره بیایند نه مثل این آقا که فکر کنم شیعه نبود که عقیل را اینقدر میدان داد موقعی که چیزی در مورد امام زمان نمی دانند آبرو ریزی نکنند این آقا علی رضا شیعه نبود یانه در جواب آقای عقیل می توانست بگوید چرا در قرآن اسمی از عمر ابوبکر و عثمان نیامده پس چطوری شما دنباله رو آنها هستید این آقای علیرضا شیعه نبود که هیچی بلد نبود حتی آیه قرآن را بلد نبود معنی کند اعصاب شیعه را با این طرز صحبتهایش خراب کرد سنی جماعت درمقابل شیعه حرفی ندارد که از خود دفاع کند چون مذهب سنی جماعت فقط برای امرار معاش مولویهاست
عزیز جان اسم عمر وعثمان نیست اهل سنت فقط از قرآن و حدیث صحیح پیامبر می گیرن عمرو عثمان کسی بودن مردم آن زمان انتخاب کردن مثل ریس جمهور آلان ما پیرو عمرو عثمان نیستیم فقط قرآن
جناب آقای هاشمی! شما چطور خودت رو مفسر آیات قرآن میدونی برادر در حالیکه متاسفانه ترجمهء ساده ای از آیات را بلد نیستی و ترجمه را به سمت هدف خود انجام می دی تا از آن به نتیجه ای برسی که دلت میخواهد؟ چه کسی قرآن را اینگونه به شما آموزش داده؟! خیلی عجیبه که بعضی از مردم هم بدون هیچ تعمق و تفکر و تحقیقی شما را تایید می کنند! این آیه میگه مردم پس از پیامبران حجت و دلیلی در برابر خدا نخواهند داشت نه اینکه حجتی از جانب خدا برای مردم نخواهد آمد. به همین سادگی ضمنا فرمودید که هیچ جای قرآن از امام زمان شیعیان صحبتی نشده! خیلی عجیبه از کسی که مدعی فهم آیات الهی است و خود را عالم به علم قرآنی میداند همچین حرف عجیبی بزند! کل قرآن مخاطبی خاص دارد و آن مخاطب * محمد خاتم * است محمد خاتم همان تمام کننده و ختم کنندهء دنیاست همان کسی که شیعه او را امام زمان می خواند و همان کسی که تمام ادیان انتظار او را می کشند. قرآن در زمان محمد رسول الله مخاطبش ایشان بوده و پس از وی مخاطبش محمد خاتم است.
بعد از پیامبران فقط مبلغان دین میان که دین رو تبلیغ میکنند ولاغیر نه چیزی اضافه نه کم میکنند چون حجت تمام شده در زمان پیامبر چون پیامبر تمام مسایل مربوط به این دنیا وان دنیارو فرموده وتمام مبلغان دین همونو میگن ودین پابرجا میماند
اسلام علیک یا صاحب زمان
خداوند شما را حفظ کند
درود بر شما آقای هاشمی جذاک الله خیرا❤❤❤❤❤
زنده باد استاد سید عقیل هاشمی . موفق و سربلند باشید همیشه 💚❤️😐💚❤️
عروس زندان وکیل آباد عقیل بی عقل کونی 😂😂😂می‌گفت حدیث متواتر ضعیف😂😂خدا می‌تونه سنگی خلق کنه نتونه بلند کنه
ماشاءالله استاد هاشمی، بارک الله فیکم
ماشاالله تبارک الله خداوند متعال ج خوشی های دنیا و آخرت نصیبت بگرداند هاشمی صاحب قند
عقیل بی عقل تو.
سابقه ابنگی در زندان وکیل آباد مشهد را دارد
یعنی پیرو قوم لوط است
😅😅😅
@@mahmoudmoosavi8507توخودت ننه جنده خونه داشت شیعه یهودی پیروعب الله ابن سبا یهودی شیعه کثیف رافضی بجای اینکه به مسلمانان توهین کنی برو درباره پیغمبرجعلی یهودیت یه ذره تحقیق کن شما شیعه های یهودی چراخودتون رابه اسلام می چسبونن.چرا به اصحاب پیامبرفحش میدید.چرابرای اعتقادکثیف ومشرکانتون دلیل واضح ندارید.
@@mahmoudmoosavi8507 بدبخت اینو نگی چی بگی آتیش گرفتین که اینجوری خرافات های شمارو رسوا میکنه🤣🤣🤣🤣
ماشالله اقای هاشمی عزیز
عقیل بی عقل 😂😂😂
درود بر استاد
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
درود بر استاد هاشمی مرد روشنگر و یکتاپرست ❤❤❤❤❤❤
درود بر شما اقاى هاشمى عزيز
❤❤❤
👏👏👏👏🔥🔥🔥🔥
خداوند همه ما راهدایت کند آمین
زنده باد هاشمی
ماشاءالله 😍♥💙
عقیل بی عقل کونی زندان وکیل آباد
سلام عقیل یعنی عقل دورد بر عقلت جناب استاد هاشمی خدا همیشه تورا سالم نگه داره.
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
هاشمی صاحب محترم خدمتګاری دین مقدس اسلام است
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
هاشمی ❤❤❤❤❤
درود بر آقای هاشمی
خدایاریاورت باد سید عقیل هاشمی این اخوندها ومعممین ومراجع مردم ازقران کریم وسنت رسول الله صلی الله علیه وسلام دورکردند ودنبال قران فاطمه که درست شخص موهوم می باشد گزاشتند
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
سلام بر شبکه جهانی کلمه
درود بر اسآتیر شبکه جهانی کلمه حق را از باطل جدا میسآزد
yo ALLOH bo tu shukr,mekunam ki,manro bo rohi rost hidoyat kardi,,,va okhirati manro va Kuli musulmononi dunyoro janat nasib bigardon,,,va man az ALLOHI buzurg duo mekunam dar janat,dar hamsoyagi hazrati,MUHAMMAD (s)bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Abubakr (r)bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Umar (r) bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Usmon (r) bosham,dar hamsoyagi bo hazrati Ali (r) bosham,,va man namedonam in shiaho bo in afsonahoi okhundoi bisavad chi tur bovar mekunand (((( salom az tojikiston bo Kuli musulmononi dunyo...
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
سلام عليكم!برادر دعوتگرم عقيل هاشمي.اين علي رضاحق حقيقت رامي دانداماخودرافريب مي دهد.هادي الله سبحان ☝️🌹🕋🥀☝️🤲🏽🕌🌺👍🏽هست.
خانم ملاحت شما تو همه مناظره ها کامنت گزاشتین
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@horiyeh31.3 این جناب هاشمی ترجمهء سادهء قرآن را اشتباه بیان می کنه چطور از تفسیر آن صحبت می کنه؟!
دانشمند بزرگ جهان اهل سنت عقیل بی عقل می‌گفت خدا می‌تونه سنگی خلق کنه خودش هم نتونه بلند کنه😂😂😂😂
استاد هاشمی درود بر شرفت
😂😂😂😂
قران در سوره ی رعد می فرماید من برای هر قومی هادی تعیین کردم یعنی امام تعیین شده وزمین از امام خالی نمی ماند
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
«ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ» (سوره احزاب / آیه‌ی۴۰)
محمد پدر هيچ يک از مردان شما (از جمله زيد) نيست، بلکه فرستاده خدا و خاتم پيامبران (مُهر پايان سلسله نبوّت) است و خدا به همه چيز داناست.
رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (نساء:165)
آنها رسولانی بشارت دهنده و هشدار دهنده بودند تا مردم را- پس از ارسال رسولان- بر خدا حجتّی نباشد و خدا همواره ابرقدرت حكيم است.
همانگونه که بطور واضح و بسیار آشکار خدای متعال فرموده اند: خاتم انبیا محمد (ص) و پس بعثت آن پیامبر و ارسال کتاب الهی (قرآن) حجت به پایان رسیده و ختم جلسه اعلام شد، هر گونه امام زمان سازی بدعت گذاری در دین است.
روزی كه خدا رسولان را (در قيامت) گِرد آورد پرسد: چگونه اجابت شديد (مردم چه پاسخی به پيام شما دادند)؟ گويند: ما را دانشی نيست (هيچ نمی دانيم)، تنها تويی دانای پنهان‌ها. (سوره مائده/آیه ۱۰۹)
اگر به باور بسياری از دينداران سنّتی، و (بقول خودشان) ارواح انبياء و امامان از امور مردم تا قيامت آگاهند و اعمال نيك و بد بندگان همه روزه بر آنها عرضه می‌شود، پس چرا پیامبران چنين پاسخی می‌دهند!؟ و اثری از امامان در این گردهمایی موجود نیست؟اين اعتراف را خداوندی كه تنها او سميع و بصير، حاضر و ناظر، مراقب و شاهد و عليم و خبير است، به صراحت در قرآن بيان داشته است تا فردا نگويند: ما گمان ميكرديم آنها دعاهای ما را می‌شنوند و حاجاتمان را برآورده می‌سازند! (نامه اعمال فجار در سجین است)
اى مردم، از جانب پروردگارتان بر شما حجتى آمد و براى شما نورى آشکار نازل کردهایم. (سوره نساء/آیه ۱۷۴)
نور هم روشن است و هم روشنگر و به انسان و برخی از موجودات دیگر کمک میکند تا راه خود را بیابند، قرآن نیز به انسان کمک میکند تا راه را از بی‌راهه، سره را از ناسره تشخیص دهند.
بارک الله فیکم
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@horiyeh31.3امام زمان وجودنداره امام زمان راشیعع آفرید تاازطریق آن برمردم حکومت کندوپول درآورد.
🤣🤣🤣🤣🤣🤣
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
اللهم عجل لولیک الفرج
مرحبا به شرف شما بارک الله فیکم!اقای هاشمی
سلام امام زمان فقط ا خر زمان چهل روز مانده میاد تا اخر زمان بگه نکه جوجت باشه فقط اخر زمان میاد
آقای هاشمی همان هدایت گرانی که بقول خودت هرصدسال یکبار خواهند آمد پس از زمان پیامبر تا الان ۱۴۰۰سال گذشته باید ۱۴رهدایت گر آمده باشن آنها را نام ببر
منظور عالمان دینی هستند که تبلیغ دین میکنند مثل دکتر ذاکر نایک یا خود آقای هاشمی انسانهای معمولی هستند نه هری‌پاتر دوست عزیز معمولا آدمهای هستند که خودشون مؤمن هستند و آنچه که بلدن از دین تبلیغ میکنند واخرین نفرشون به احتمال همونی هستن که با حضرت عیسی علیه دجال کافر میجنگد ویهود رو نابود میکنند و هیچ قدرت ماورایی ندارند
عزیزم کسی حریف این هاشمی نمیشه پس قبول کنید از پشت همچون میزنه که یا باید تسلیم بشی یا باید فرار کنی
Asdf Zxc خخخخخخخخخ لایک واقعا
این یکی از استدلال های ابن تیمیه و اهل سنت هست،البته شیعیان میگویند که اگر حجتی قرار نیست باشد پس قرآن هم نباید باشد زیرا که روایت پیغمبر است که قرآن بعد از من بر شما حجت است اما اهل سنت نیز دلایل دیگری را نیز مطرح میکند.انتخاب با محقق!!!
اقای هاشمی مادیگه ساده لوح نیستیم
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
افرین ساده لوح نباش برو صیغه کن😅
عزاداری رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم برای امام حسین علیه‌السلام در کتب اهل سنت در زمانی که جبرئیل خبر شهادت ایشان در آینده در کربلا را به پیامبر داد
😊😊😊
[1]. مجمع الزوائد، هیثمی، دار الفکر، بیروت، لبنان، (1425ق)، باب مناقب حسین بن علی، ج9 ص304، شماره 15119.
[2]. همان، ج9 ص303، شماره 15118.
[3]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دارالمعرفه، بیروت، لبنان، کتاب جنائز، ج1 ص381.
سیره حلبیه، حلبی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، حوادث جنگ احد، ج2 ص260.
[4]. مقتل الحسین، خوارزمی، مسجد جمکران، قم، ایران، (1388س)، فصل 6، فضائل حسن و حسین، ج1 ص88.
ذخائر العقبی، محب الدین طبری، دارالمعرفه، بیروت، لبنان، باب 9، فی ذکر الحسن و الحسین و ذکر میلادهما، ص119.
[5]. مجمع الزوائد، هیثمی، دار الفکر، بیروت، لبنان،(1425ق)، باب مناقب الحسین بن علی، ج9 ص303.
ای کسانی که ایمان آورده اید و واقعا میخواهید حقیقت را بفمهید یک سوال از شما بزرگواران دارم بدون تعصب جواب بدهید یل از بزرگانتان بپرسید (( حضرت فاطمه الزهرا دختر پیامبر که همه ما مسلمانان او را قبول داریم امام او چه کسی بود یا به عبارتی خلیف او چه کسی بود لطفا منبع کتاب را معرفی و صفحه اش را بیان کنید ممنون))
امام ایشان علیه السلام بود
آخه واجبه به تته پته بیفتی خوب قبول کن بعداز.بعداز.بعدازپیامبران حجتی باقی نماند
اتفاقاً این هاشمی هست که یا خودش رو به نادانی زده یا واقعا نادانه
اگر منظور از حجت، دلیل و برهان باشه که یعنی خداوند یکسری محتوا ها و باید و نباید ها رو تا زمان پیامبر اکرم بیان فرمود و دیگر تمام شده و موجودیت امام زمان هم یکی از همین محتوا ها بوده که بیان شده
اما اگر منظور از حجت اشخاص هدایتگر باشه و قرار بوده باشه که تمام بشه باید شبکه کلمه هم تعطیل بشه و خود آقای هاشمی هم دست از این کاراش برداره و بره در گوشه ای عبادت کنه
چون اگر منظور اون حجت باشه که هاشمی میگه پس چرا ابوحنیفه و شافعی و عمر و عثمان و ... اومدن
پس آقای هاشمی چه اصراری داره که جوان های مردم رو به راه راست هدایت کنه
خوب اگه حجت تمام هست که تمام هست دیگه همه برید دنبال زندگیتون
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@doost2465 کسی ادعا نکرده شبکه کلمه حجت خداونده بعدش شبکه کلمه و استاد هاشمی دیده میشه و وجود داره نه مثل اون امام زمان شما که هزارو دویست ساله رفته تو چاه فاضلاب غیب شده
@@horiyeh31.3بخداقسم اعتقادشیعیان ملعون غبطه بخداقسم امام زمان وجود نداره چطوری ثابت کنیم
اینا یک کمی از ما کمتر گمراهن
خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 مهدی این آیه قرآن59حروف دارد مهدی59ونریدان من علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین59مهدی59من القرآن العظیم59مهدی59
اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد
اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98 +202محمدعلی=300
اصل اسلام253+47محمدفاطمه47خلیفه الله=300
اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد
هدایتگر دین الله66علی ولی الله66+66 آخرین امام دین اسلام59مهدی59+228 برگزیده=287 +98=385شیعه
اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98+202محمدعلی=300ابجد اسم 14معصوم300میباشد
خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 مهدی این آیه قرآن59حروف دارد مهدی59ونریدان من علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین59مهدی59من القرآن العظیم59مهدی59
اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد253+47 خلیفه الله=300ابجد14معصوم300میباشد
اول مذهب الله46+52آخر مذهب الله=98 +202محمدعلی=300
اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385
اصل اسلام=385شیعه385
اهل البیت34+103لااله الاالله محمدرسول الله، محمدعلی فاطمه حسن حسین=137جایگاه مذهب الله137
دین الله34+25اصل اسلام=59 مهدی59+137=196دین اسلام196+189اول دین اول مذهب =385شیعه385
حاکم دین اسلام49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام=253
القاب مقدس دین الله60+26علی=86
اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385 شیعه385
اصل اسلام=385شیعه385
خلیفه الله47+12حق، اسلام=59 حروف دارد حروف ائمه شیعه هم 47حروف میباشد حروف های مقدس اسامی زیر:47حروف میباشد فاطمة5علي3حسن3حسين4علي3محمد4جعفر4موسى4علي3محمد4علي3حسن3 محمد4جمعا"47 حروف میباشدطبق علم حروف 47این آیه قرآن هم47حروف میباشد
إنما يريدالله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا آیه شامل اهل بیت پیامبر و آیه مباهله میباشد123اهل البیت ویطهرکم تطهیرا 123آل محمد123+103منجی103 محمدعلی فاطمه حسن حسین =226نماینده الله226 +159 مذهب حق=385شیعه385
اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385
اصل اسلام=385شیعه385
اهل البیت34+103لااله الاالله محمدرسول الله، محمدعلی فاطمه حسن حسین=137جایگاه مذهب الله137
دین الله34+25اصل اسلام=59 مهدی59+137=196دین اسلام196+189اول دین اول مذهب =385شیعه385
جایگاه مذهب الله137+165لااله الاالله=302 اصل دین مذهب الله302+83=385شیعه385
دوازده نفرامام دین اسلام83+20محمد=103
لااله الاالله45+58محمدرسول الله=103
محمدعلی فاطمه حسن حسین103+150مذهب الله، سلطان=253اصل اسلام253اسامی ابجد12امام 253اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفرموسى علی محمدعلي حسن محمد253+47خلیفه الله=300ابجد14 14معصوم300+85برحقترین دین جهان اسلام =385شیعه385
حاکم دین اسلام49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام=253
القاب مقدس دین الله60+26علی=86
اهل البیت34دین اسلام34+18الله=86+46 نماینده الله، محمدعلی=132اسلام132حکم دین132+253اصل اسلام=385شیعه385
اصل اسلام=385شیعه385
مذهب حق159+226نماینده الله=385شیعه
51مذهب51+66الله=117+268الله محمدعلی =385شیعه385
اسلام واقعی319+66الله=385 شیعه385
مرکز دین الله61+82امام=143مذهب محمد143+110علی=253
اصل اسلام253)
علی110+143چهار
خلیفه الله آدم داودهارون امام علی=253
اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمد جعفرموسى علی محمدعلي حسن محمد253+ 47محمدفاطمه=300ابجد14معصوم
اصل اسلام253اصل اسلام253کلمه الله محمد253
کلیددین الله194+59مهدی=253
اشهدان لااله الاالله58+72اشهدان محمدا"رسول الله79اشهدان علی ولی الله=209سلطان مهدی 209سلطان جهان209سلطان مهدی209+176 آقای دین176اصل نبوت محمدابن عبدالله86 +90اصل امامت علی ابن ابی طالب176آقای دین176+209=385شیعه
اصل نبوت محمدابن عبدالله86+90اصل امامت علی ابن ابی طالب=176آقای دین176+86= 262+90ولایت علی ابن ابی طالب=350+35 اهل البیت، ویطهرکم تطهیرا =385شیعه385
ولایت علی ابن ابی طالب90+12امام=102+ 66الله=168حکم اهل دین168+45اهل نجات اهل بهشت45لااله الاالله=258اهل دین الله محمد258+127بنده الله=385شیعه
فرزندان خاتم امبیاء69+92فرزندان علی المرتضی=161+97فرزندان فاطمه الزهرا =258حکم الله محمد258+127بنده الله =385شیعه
محمدرسول الله58+66علی ولی الله=124 امبیاء124+12حق، اسلام=136مومن136 علی136+12امام=148امام دین الله محمد64
حاکم دین اسلام49علی مهدی49+72اشهدان محمدا"رسول الله=121یاعلی121+132اسلام =253
(اصل اسلام253)ابجد اسم دوازده امام شیعه 253 اصل اسلام253علی حسن حسين علي محمدجعفر موسى علی محمدعلي حسن محمد 253
اصل اسلام253+132حکم دین، اسلام=385 شیعه385
خلیفه اول دین اسلام70+62علی ابن ابی طالب=132اسلام132 +253اصل اسلام=385شیعه 385فلسفه دین الله385
لااله الاالله45محمدرسول الله58علی ولی الله 66=169یاالله محمد169یاعلی مدد169+84 امیرالمومنین علی=253اصل اسلام253
مذهب حق159+226نماینده الله=385شیعه
منافقان22شیطان22خردجال22عمر22ابابکر22 دین اسلام را74فرقه نمودند والشجرتها الملعونه74ذلیل74کج مذهب74پیچ دین74عمرابوبکرعثمان74 والشجرتهاالملعونه74دین اسلام را74فرقه نمودند اینم آیه قرآن74ان من المجرمین منتقمون74 قرآن میفرمایدمامجرمان راسخت عقوبت خواهیم کرد74ان من المجرمین منتقمون74عمرابوبکر عثمان74والشجرتها الملعونه74دین اسلام را 74فرقه نمودند 74عمرابوبکرعثمان74 کسی که پیرو آخرین خلیفه الله علی ومذهبش مذهب علی نباشد مذهبش باطل است
آخرین پیامبر محمد66+76 آخرین خلیفه علی=142مذهب کامل142+66الله=208+ 177الحمدولله اشهدان لا اله الا الله وحدهو لاشریکله=385شیعه385
به علم ابجد ریاضی قرآن به ابجد شیطان22پرستی22بدبختی22 ابابکر22عمر22 ابولهب22ابن ملجم22خولی22مقصر22دشمن اسلام22منافقان22مجرمان22نامردان22 شیطان22خردجال22خریت22بدیختی22خشم الله22خر دجال22گروه خبیس عمری را خر دجال آخرالزمان میگویند مدام بر خیریت خود سوارند شیطان22عمر22ابابکر22خر دجال 22خریت22بدبختی22لعنت22ملحد22شیطان22پرستی22خردجال22خشم الله22عمر22
دین اسلام74فرقه شده همه به دروغ خودراحق می‌دانندپیامبرفرمود73فرقه دین اسلام اهل دوزخند
پیامبر فرمودفقط یک فرقه اهل نجات است به ابجد فرقه25شیعه25اصل اسلام25اصل حق 25شجره آدم25نام آدم هم25باردرقرآن آمده آدم باش و حق رابپذیر25اصل حق25اصل اسلام25شیعه25شیعه يعني ش شما ی یار ع علی ه هستید
نام امام وشیعه12باردرقرآن آمده وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْجاءَ رَبَّهُ بقلب سلیم
چقدر این شیعیان بدبخت عاجزن😂😂😂
از ملا نصر الدین پرسیدن وسط زمین کجا است گفت جایی که دم خر من است حالا بیا ثابت کن
پیامبر صل الله علیه واله فرمودند من دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم یکی کتاب خدا دیگری اهل بیتم مادامی که به این دو تمسک بجویید هرگز گمراه نخواهید شد این دو از هم جدا نمی شوند تا بر سر حوض کوثر بر من فرود آیند مبادا خود را از ایشان برتر بدانید مبادا بخواهید به انان یاد دهید که ایشان از شما داناترند ،عمر پس از پیامبر (ص )گفت کتاب خدا برای ما کافیست واهل البیت را کنار گذاشت وباعث گمراهی اکثریت مردم وشهادت معصومین شد!! وحالا صد سالی است که ابن عبدالوهاب ملعون شما وهابیت رو به وجود آورده که امام زمان فرزند امام حسن عسکری که پیامبر در روز غدیر معرفیشان کرده وتمام ادیان خبر از امدنش را داده اند ودر قران به اسم بقیه الله آمده را انکار کنی!!!
آقای هاشمی،
پیامبران معیار های کلی و اصولی را آوردند و اتمام حجت شد در استخوان بندی دین .
و ائمه معصومین آمدند در اجرای عملی و تداوم این اصول و معیارها !!!
مثال:
وقتی که تیم ملی تشکیل می‌شود، اول اصول تشکیلات و املاک و خریداری بازیکنان و...... ولی آیا ""تیم و اعضای آن دائما و مکررا نیاز به یک مربی و مدرس دارد یا ندارد""؟؟؟؟
این مربی و مدرس دائم را میگویند= اهل بیت علیهم السلام !!! ویا امام زمانی که وجودش موجب آگاهی و انتظارش ،موجب توجه و آمادگی لازم را می‌طلبد که ای انسان ، آماده باش در خط و صراط حق ، که هر لحظه رهبرت میتواند ظهور بکند !!! یعنی آماده باش دائم.
یعنی همیشه سر حال و آماده مسابقه روی فرم بودن !!! = منتظران ظهور یعنی همیشه یک مربی بالای سر تو و من هست !!!
حالا فرقش را متوجه شدید ؟؟؟
[[یک جامعه موفق همیشه به یک راهنما و مربی نیاز دارد= و این عقلانیت است]] !!!
نه آنچه که شما می‌گویید = پس از قرآن و پیامبران، مردم مانند گوسفندان به حال خود واگذار شوند و هر احمقی ( رهبری ولو ظالم ،طبق اعتقادات برادران اهل سنت) افسار خلافت و رهبری مردم را در دست بگیرد.
این عقلانی است؟؟؟ !!!
خود قرآن به زبان ساده فرموده که حجت تمام شده بازم منتظر چیزهای جدید از یک شخص هستند بلکه آقای هاشمی درست گفتن کسانی میان همان دین اسلام و دوباره تبلیغ میکنند نه اینکه چیزی اضافه کنند بهش مگه گوشی که جدیدش بیاد خخخ
😂😂😂😂😂😂
منظورش این حجت نه اون حجت هاشمی چرا حالیت نمیشه ،
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
بیا شبکه کلمه اینجا ننویس خودتو خسته نکن بیا شبکه کلمه مناظره کن
@@user-xs6yf6bh9o تو بیا شبکه ی ذوالفقار المغربي که گلمه ازش فراریه بعدشم واسه عایشه جون زنگ زدم گلمه تا آیات رجم رو دادم دبه در آورد قطع کرد 😂🤣
مادیگه شیعه شیطان نیستم
الحمدالله
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
@@horiyeh31.3 دوست عزیز یک سوال دارم شما میگید چطور ممکنه بدون پیشوا قرار بده انسان هارو خدای متعال خب چطور میشه الان پیشوایی البته غیر قرآن که شخص نیس و همون کلام الله است در بین ما نباشه که مارو راهنمایی کنه ؟ شاید جوابتان این باشد که امام زمان اما گناه آن هایی که میمیرند الان و مهدی در جامعه نیس که آن هارا هدایت کند چیست؟ حالا یه روزی قراره بیاد که نشد جواب .خواهشا نیاد این همه انسان بدون اینکه هدایت بشن بمیرن .... درحالی که من معتقدم قرآن به عنوان پیشوا و رهبر برای مسلمین است و نه امام
@@lord6734 دوست عزیز پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند دو چیز را در نزد شما به جای میگزارم (اني تارک لکم الثقلین کتاب الله(القرآن) وعترتي اهل بيتي) قرآن و اهل بیتم را،،، واین حدیث در کتب شیعه و سنی موجود هست شما شیوختون بهتون میگن کتاب خدا و سنتم یا کتاب خدا و صحابه را اما خودم ازت درخواست میکنم یک حدیث فقط بیار اینو نوشته باشه که هیچ وقت پیدا نمیکنی
پس کتاب الله قرآن و عترت پیامبر و برماست اطاعت از پرودگار و کتاب قرآن و پیامبر و اهل بیت پیامبر
اما شما میگین چرا امام مهدی نمیاد و... ببین اولا امام مهدی که شما میگین وجود نداره در کتب شما هم اومده که ام سلمه رضي الله عنها از پیامبر نقل کرده که فرمود در آخر الزمان شخصی از اهل بیتم که از فرزندان فاطمة است ظهور میکند و زمین را از عدل پر میکند
در قرآن کریم آمده(لکل قوم هاد) برای همه ی قوم ها هدایت گری است و ما مسما به قوم آخر الزمان هستیم که امام مهدی بعد از نشانه های حتمی که الله متعال توسط اولیای خود به انسان ها آموخته ظهور میکند و این امر دست امام مهدی نیست بلکه امر ظهور دست خداست
و من الان حدیث از خود کتب شما هم میارم با سند برات میفرستم
@@lord6734 اگر از عمر دنیا بیش از یک روز نمانده باشد خداوند آن روز را طولانی می کند تا آنکه مردی از اهل بیتم مبعوث شود که اسم او اسم من است . او زمین را از قسط و عدل پر می کند همانگونه که از ظلم و جور پر شد . الف - سنن ترمذی ، ج4 ص 438 - کتاب الفتن ، باب 52 ما جاء فی المهدی ، ح 2231 .
ب - سنن ابی داود ، ج4 ص106 - کتاب المهدی ، ح 4282 (مختصراً) و 4283 .
هر مسلمانی باید نماز خود را به سمت کعبه بخواند و حج خود را به دور آن انجام دهد
وگرنه نمازش قبول نیست و حجش پذیرفته نمی شود.
😁😁😁
و اما کعبه جایی ست که زایشگاه إمام علي علیه السلام است
یعنی عبادت خلق بجز به سمت محل تولد ایشان. ذره ای ارزش ندارد
😁😁😁
«ولادت امام علی ـ علیه السلام ـ در کتب اهل سنت»
1. حافظ ابو عبدالله محمد بن عبدالله، معروف به حاکم نیشابوری، که همه بزرگان اهل سنت او را مورد اعتماد و استناد دانسته اند در کتاب بسیار معروفش، «مستدرک صحیحین» می گوید: روایات متواتر است که فاطمه بنت اسد، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب ـ کرّم الله ـ وجهه، را در خانه کعبه به دنیا آورده است.[3]
2. شاه ولی الله احمد بن عبدالرحیم دهلوی، محدث متعصب اهل سنت، در کتاب «ازاله الخفا» می نویسد: «بی گمان روایات متواتر است در این که فاطمه بنت اسد، امیرالمومنین علی بن ابی طالب را در درون کعبه به دنیا آورد، بدون تردید او در روز جمعه سیزدهم رجب، سی سال بعد از عام الفیل، در خانه کعبه به دنیا آمده است، و هرگز پیش از او یا بعد از او کسی در خانه‌کعبه زاده نشده است.»[4]
3. شهاب الدین ابوالثنا، سید محمود آلوسی، صاحب تفسیر آلوسی، در شرح بر قصیده عینیه عبدالباقی افندی عمری می نویسد: ولادت امیرمؤمنان کرم الله وجهه در درون کعبه، در سراسر دنیا مشهور است و در کتابهای هر دو فرقه شیعه و سنی روایت شده است، و هرگز در مورد غیر ایشان چنین فضیلتی ثابت نشده است.[5]
4. نورالدین علی بن محمد بن صباغ مکی، از دانشمندان معروف اهل سنت، مشهور به ابن صباغ مالکی در کتاب «الفصول المهمّه» با سلسله سند از ابن مغازلی، از امام سجاد ـ علیه السلام ـ مبنی بر ولادت امام علی ـ علیه السلام ـ در درون خانه کعبه نقل کرده است که: پیش از او کسی در بیت الله الحرام متولد نشد، و این برتری ویژه اوست از سوی خداوند برای ابراز کرامت و شرافت و شکوهمندی او[6]
درقران هیچ نامی از مهدی نامبرده نشده
اگر آیت در مورد مهدی ع نیامده ولی پیامبر ص امدن شخصی بنام مهدی در اخرالزمان تولد می‌شود و همین دین الله را برای مردم تبلیغ میکند و هیچ چیز از خود در این دین اضافه نمی‌کند و حجت هم نیست دین الله بدون از او هم تکمیل است
ما اینگونه مهدی ع را می‌شناسیم
ولی شما امام زمان تان را در حد خدا و در صفات خدا می‌شناسید
پناه به الله از شر شرک و شیاطین
هاشمی دم از دین نزن اون کارها که درحق خانواده کردی چرا نمیگی اگه می خواهی بیام روی خط بگم
گو نخور گوزوووو
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
بیننده متاسفانه سواد بحث نداره ! برای دیدن پاسخ به این ادعای ابن تیمیه که هاشمی داره تکرارش میکنه ، لینک پایین رو ببینید ... خیلی این شبهه سسته !
www.valiasr-aj.com/persian/mobile_shownews.php?idnews=4908
بابات سواد نداره
از قرآن بالا تر دلیل وجود نداره
در لینک که شما فرمودید
همه اش با تضاد و تناقض مطرح شده
کذابان از خدا بترسید .
آیا آیاتی مانند: «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»، شاهدی بر آن نیست که بعد از پیامبران، دیگر حجتی نخواهد آمد؟ و آیا این مخالف عقیده شیعیان نیست؟!
پرسش
آیا آیه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ» بر نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؟ چون در آیه اینگونه آمده: پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است.
پاسخ اجمالی
یکی از شبهاتی که تلاش دارد تا حجت بودن امامان معصوم(ع) را زیر سؤال برده و آن‌را منافی با اصل خاتمیت بداند این است که آیه شریفه «رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ»[1] بر خاتمیت و نفی حجت الهی بعد از پیامبران دلالت دارد؛ افرادی که این شبهه را طراحی کرده‌اند، ابتدا ترجمه و تفسیری نادرست از آیه فوق ارائه داده و سپس نتیجه نادرستی را مطرح ساخته‌اند: «پس از رسولان الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است ... در دین اسلام به حکم آیه، پس از انبیا کس دیگر حجت نیست و جز انبیا به کسی وحی نمی‌شود، ولی در مذهب، هر امامی حجت ... و قول هر قطب و پیشوا حجت است».[2]
در نقد این ترجمه و برداشت چند نکته بیان می‌شود:
1. آیه شریفه فوق در مقام بیان و تبیین فلسفه بعثت پیامبران است؛ زیرا برخی گمان برده‌اند که با وجود عقل، دیگر به نبوت آسمانی نیازی نیست یا اینکه ممکن بود برخی در قیامت، دلیل عدم ایمان خود به خدا و آخرت را عدم اتمام حجت الهی در حق خودشان توجیه کنند، به همین جهت؛ آیه شریفه ضرورت بعثت انبیا را چنین بازگو میکند که خداوند در طول تاریخ پیامبرانی را با دو ویژگی «مژده‌دهنده» و «ترساننده» فرستاد تا اینکه بهانه و توجیهی به نفع مردم[3] بر علیه خداوند[4] وجود نداشته باشد.[5] پس اصلاً آیه در مقام بحث خاتمیت پیامبران و حجت‌های الهی نیست تا از آن به عنوان پایان دوره تحقق حجت الهی تلقی شود.
آنچه این برداشت را تقویت میکند آن است که بر اساس این آیه، بعد از ارسال هر پیامبری، حجت برای مخاطبان او تمام شده است، اما با این وجود، نمی‌توان گفت که بعد از آن پیامبر، پیامبر دیگری نخواهد آمد.
2. از نکته پیشین روشن می‌شود حجت در آیه شریفه به معنای دلیل و مستمسک ملحدان، اراده و قصد شده است و بر انسانهای برگزیده الهی اعم از پیامبر یا امام ناظر نیست.[6]
3. آیه شریفه، نهایت بر خاتمیت و پایان ظهور «الرسل» دلالت میکند و این ادعا مورد اتفاق است. نه پایان حجت الهی؛ زیرا حجیت و اطاعت امام معصوم(ع) در طول حجیت پیامبر(ص) و خداوند است؛ از آن‌جا که بعد از رحلت پیامبر(ص) آخرین حجت آسمانی از جنس نبوت خاتمه یافته است، حجت آسمانی از جنس امامت و ولایت جایگزین آن می‌شود و مطابق روایات پیامبر(ص)، امام معصوم(ع) در همه شئون نبوت - مانند مرجعیت، تفسیر دین و لزوم اطاعت - به انجام وظیفه خواهد پرداخت و کلام آن مانند کلام پیامبر خدا(ص) برای دیگران حجت و ملاک حق خواهد بود. پیامبر اسلام(ص) بارها به مقام و منزلت امام علی(ع) به عنوان برگزیده و حجت الهی تصریح داشته است؛ چنان‌که خطاب به یکی از اصحاب خویش با اشاره به حضرت علی(ع) فرمود: «أَنَا وَ هَذَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[7] من و این حجت خدائیم بر خلق او.
نکته قابل تأمل در این حدیث توصیف پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را به حجت الهی مانند خودش میباشد، پیامبر(ص) گویا حجت خدا بودن هر دویشان را به یک سیاق تفسیر میکند.
همچنین پیامبر(ص) فرمود: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیّاً وَ زَوْجَتَهُ وَ أَبْنَاءَهُ حُجَجَ اللهِ عَلَى خَلْقِه»؛[8] خداوند؛ على(ع) و همسر و فرزندانش را حجّت‌هاى خود بر مردم قرار داده است.
بنابراین، مفهوم و معنای آیه شریفه آن است که رشته وحى همیشه در میان بشر بوده است و چگونه ممکن است خداوند افراد انسان را بدون راهنما و رهبر بگذارد و در عین حال براى آنها مسئولیت و تکلیف قائل شود؟ لذا ترجمه صحیح آیه شریفه این است: «ما این پیامبران را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم تا به رحمت و پاداش الهى، مردم را امیدوار سازند و از کیفرهاى او بیم دهند تا اتمام حجت بر آنها شود و بهانه‌اى نداشته باشند».
جواب ندار د استاد
سلام خدمت جناب ابوالقاسمی توصیه کنید به یک عده که بادست پر به مناظره بیایند نه مثل این آقا که فکر کنم شیعه نبود که عقیل را اینقدر میدان داد موقعی که چیزی در مورد امام زمان نمی دانند آبرو ریزی نکنند این آقا علی رضا شیعه نبود یانه در جواب آقای عقیل می توانست بگوید چرا در قرآن اسمی از عمر ابوبکر و عثمان نیامده پس چطوری شما دنباله رو آنها هستید این آقای علیرضا شیعه نبود که هیچی بلد نبود حتی آیه قرآن را بلد نبود معنی کند اعصاب شیعه را با این طرز صحبتهایش خراب کرد سنی جماعت درمقابل شیعه حرفی ندارد که از خود دفاع کند چون مذهب سنی جماعت فقط برای امرار معاش مولویهاست
عزیز جان اسم عمر وعثمان نیست اهل سنت فقط از قرآن و حدیث صحیح پیامبر می گیرن عمرو عثمان کسی بودن مردم آن زمان انتخاب کردن مثل ریس جمهور آلان ما پیرو عمرو عثمان نیستیم فقط قرآن
جناب آقای هاشمی!
شما چطور خودت رو مفسر آیات قرآن میدونی برادر در حالیکه متاسفانه ترجمهء ساده ای از آیات را بلد نیستی و ترجمه را به سمت هدف خود انجام می دی تا از آن به نتیجه ای برسی که دلت میخواهد؟
چه کسی قرآن را اینگونه به شما آموزش داده؟!
خیلی عجیبه که بعضی از مردم هم بدون هیچ تعمق و تفکر و تحقیقی شما را تایید می کنند!
این آیه میگه مردم پس از پیامبران حجت و دلیلی در برابر خدا نخواهند داشت نه اینکه حجتی از جانب خدا برای مردم نخواهد آمد.
به همین سادگی
ضمنا فرمودید که هیچ جای قرآن از امام زمان شیعیان صحبتی نشده!
خیلی عجیبه از کسی که مدعی فهم آیات الهی است و خود را عالم به علم قرآنی میداند همچین حرف عجیبی بزند!
کل قرآن مخاطبی خاص دارد و آن مخاطب * محمد خاتم * است
محمد خاتم همان تمام کننده و ختم کنندهء دنیاست همان کسی که شیعه او را امام زمان می خواند و همان کسی که تمام ادیان انتظار او را می کشند.
قرآن در زمان محمد رسول الله مخاطبش ایشان بوده و پس از وی مخاطبش محمد خاتم است.
نه بابا
@@mm-wn2lr
!؟
بعد از پیامبران فقط مبلغان دین میان که دین رو تبلیغ میکنند ولاغیر نه چیزی اضافه نه کم میکنند چون حجت تمام شده در زمان پیامبر چون پیامبر تمام مسایل مربوط به این دنیا وان دنیارو فرموده وتمام مبلغان دین همونو میگن ودین پابرجا میماند
من گوزیدم در خدای توهمی وقرانش
واقعا استدلاهای هاشمی خیلی سخیف و خنده دارن
اعتقادشیعه بخداقسم که اشتباه قرآن میگه دین تکمیل شده وحجتی بربش نیست.اماشماشیعیان اعتقادیه معودکه حتی در قرآن هم نیامده اماماتون رامی پرستید
♥💙😍
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
لعنت به شما شیعیان یهودی خدانشناس که مشرک به الله هستید شما پیروعب الله ابن سبا یهودی هستید.انشالله باهمین پیغمبرجعلی یهودیان در جهنم محشورشوید.
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
Зани ту барин шиаи харомро бгом ки яке аз сифатхои шумо лаънат гуфтан хаст
لعنت خدا برهاشمي و دوستانش ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بار اللهم آمین
بشین بچه سرمون درد گرفت