Кастусь Калиновский (1928) фильм смотреть онлайн
HTML-код
- Опубликовано: 23 авг 2024
- В западных губерниях Российской империи вспыхивает восстание. Крестьяне захватывают обозы с хлебом. Магнаты и шляхта поддерживают их, стремясь к руководству и воссоединению с Польшей. Граф Велькопольский становится предводителем дворянства, одним из отрядов которого командует его сын Станислав. Русский помещик граф Орлов нещадно эксплуатирует своих холопов.
Ясь Руденок посылает сестру Марылю к Кастусю Калиновскому - вожаку восставших крестьян - с просьбой о помощи. По приказу военного генерал-губернатора графа Муравьева на «усмирение края» брошены казаки. Отряд польских конфедератов Велькопольского-младшего сражается с ними, но в то же время грабит крестьян. Пытавшегося сопротивляться Яся избивают.
Мы знаем, как получить от видео максимальный доход. Подключайтесь к партнерской программе RVISION на RUclips rvision.tv
Вступайте в нашу группу в ВКонтакте: rvision
Подписывайтесь на нашу страницу в Facebook: / rvisionchannel
Подписывайтесь на канал www.youtube.com...
Оставляйте ваши отзывы о работе сети RVISION: / reviews
Кастусь Калиновский (1928)
Жанр: Исторический, немое кино
Год выпуска: 1928
Производство: Белгоскино
Продолжительность: 00:39:28
Режиссёр: Владимир Гардин
В ролях:
Николай Симонов, Татьяна Булах-Гардина, Владимир Владомирский, Григорий Ге, Флориан Жданович, Николай Комиссаров, Борис Ливанов, Софья Магарилл, Геннадий Мичурин, Борис Платонов, Валерий Плотников (III), П. Самойлов, А. Терех, Алексей Феона, Константин Хохлов, Кондрат (Кондратий) Яковлев
Категории:
Музыкальные: • Марионетки (1934) филь...
Комедии: • Гармонь / Accordion (...
Экранизация: • Video
Драма: • Video
Исторические: • Мать (1926) фильм смот...
Документальные: • Богатыри Родины (1937)...
Театральные постановки: • Варвары. Сцены в уездн...
Биографические: • Детство Горького (RU/E...
Военные: • Боевой киносборник № 1...
Сказки: • Конёк-горбунок (1941) ...
Мультфильмы: • Video
Детективы: • Дочь Родины (1937) фил...
Приключения: • Друзья из табора (1938...
Сатира: • Марионетки (1934) филь...
Немое кино: • Белый орёл (1928) филь...
Детские: • Красный галстук (1948)...
Киноповести: • Случай в тайге (1953) ...
Мелодрамы: • Весенний поток (1941) ...
Фантастика: • Аэлита (1924) фильм см...
Жыве Беларусь! Яшчэ Польска не сгiнела! Слава Украiне! За Вашу i нашу свaбоду!
Жыве вечна! Героям слава!
Сала хероям!
@@bonifass29011962 BBC: "What was your rank, soldier?"
Average Wagner SS conscript: "I think the judge called it First Degree Murder, Armed Robbery and Sexual Assault"
Змагарье, будете выделываться и у вас пол страны отожмем
Одна из первых ролей Николая Симонова в кино . Хороший актёр ( на момент съёмок стаж 3 года ) Молодой , яростный , энергичный . Экспрессии на зависть . В некоторых сценах угадываются виды Царского села ( Камеронова галерея , пространство Екатерининского парка )
Ляжыць, нікому не патрэбны. Яму ў Беларусі - высвятляецца - не знойдзецца двух метраў на пахаванне. Прынамсі «пакуль у Беларусі не пачнуць адкрывацца беларускамоўныя школы».
Як, праз якія каштоўнасныя пасткі, мы прыйшлі вось да гэтай дыскусіі? Ці не сорамна тым, хто адмаўляе Беларусі і беларусам хаця б у спробе вярнуць сабе героя нумар адзін? Хто пачынае прысаромліваць і бэсціць людзей, што падтрымалі ініцыятыву?
З часоў першых напаўпадпольных выставаў Шагала ў Віцебску ў 1980-х усё добрае ў Беларусі робіцца ў межах «ліберальных шчылін».
Я прадбачу, што да жніўня 2020-га года ўладзе - на адсутнасць якой сярод ініцыянтаў перадачы Каліноўскага Беларусі наракаюць песімісты, - давядзецца знайсці паразуменне з прыхільнікамі беларускага адраджэння.
Тыя прыхільнікі ў цяперашні момант вельмі напружаныя чаканнем падзеяў 8-га снежня. І так, у мяне ёсць адчуванне, што побач з гульнёй літоўскага боку тут ёсць і гульня самага сур’ёзнага беларускага афіцыёзу. Але ніхто з падпісантаў не заклікае галасаваць за Машу Васілевіч.
Я асабіста лічу, што не скарыстаць гэтую магчымасць, каб вярнуць Каліноўскага Беларусі, было б здрадай.
Я шчыра спадзяюся, што ў ліпені наступнага года ўскладу кветкі на магілу Яські з-пад Вільні ў Мінску ля святога Роха.
nn.by/?c=ar&i=237997
Віктар Марціновіч: Калі тут не можа быць пахаваны Каліноўскі, чаму вы ўсе тут жывяце? Глядзіце, усё проста: ёсць чорнае, ёсць белае.
Ёсць дабро і ёсць зло.
Ёсць герой, які загінуў за нашу зямлю, быў пахаваны ў сакрэтнай магіле на тэрыторыі гарнізону, каб толькі нашчадкі (мы!) не знайшлі і не прыйшлі падзякаваць.
Але адбыўся цуд, і зямля вярнула героя людзям.
Бо не хацела зямля ўтрымліваць героя там, дзе яго схавалі ад нас.
І, здавалася б, яшчэ ў той момант знак быў вельмі яўным. Бо няма нічога больш натуральнага, чым ушанаванне чалавека, які загінуў за краіну, чым права знайсці спакой у той краіне, за якую ён змагаўся.
На зямлі, дзе гавораць на той мове, за якую ён паклаў сваё жыццё.
Ці, можа, ёсць тут тыя, хто скажа, што «Лісты з-пад шыбеніцы» напісаны не па-беларуску? І што ёсць важнейшым для вызначэння самасвядомасці, як не мова, якой герой гаворыць перад смерцю?
Але ў аўтарытарнай культуры не бывае белага і чорнага.
Тут усё пераблытана. Усё шэранькае. Тут няма аднаго кодэксу гонару. Тут іх адначасова дваццаць. І палажэнні аднаго адмяняюць асновы іншага.
Тут найпалымянейшыя змагары за гады выгнання паспелі пераблытаць матывы і наступствы.
Я атрымаў некалькі асабістых мэсіджаў ад людзей, якіх паважаю. Людзей, дастаткова вядомых у беларускай справе.
Яны просяць мяне адклікаць мой подпіс пад зваротам да літоўцаў з нагоды пахавання Каліноўскага. Яны заклікаюць падпісаць альтэрнатыўны зварот (а ўжо ёсць і такі!) - ні ў якім разе не выдаваць Каліноўскага Беларусі.
Я прагартаў іх матывы - а ў іх ёсць матывы. Там і дапушчэнне, што любы беларус можа з’ездзіць у Вільню так, быццам гэта не сталіца іншай дзяржавы (і заўсёды будзе так), а Гродна ці Магілёў.
І вельмі цьмянае - пра тое, што чалавек мусіць ляжаць там, дзе быў пакараны смерцю, інакш ягоны подзвіг будзе дэсакралізаваны (не зразумеў). І недавер да дзеянняў грамадскай супольнасці. І завязванне любой ініцыятывы на ўладу - быццам няма вялікіх нацыянальных святаў, зладжаных у 2018-м грамадой, няма помнікаў, узведзеных на грошы людзей, а не выканкамаў.
Мільгануў абсалютна ўбойны аргумент, што, маўляў, тут Каліноўскі будзе ляжаць побач з Замяталіным ці Машэравым.
Быццам цяпер любы свядомы беларус мусіць з’язджаць паміраць у Нью-Ёрк, каб быць далей ад Машэрава. А самы сапраўдны патрыёт проста абавязаны быць спаленым у індыйскім Варанасі, з попелам, развеяным па-над Гангам, каб нават пасля смерці не кранаць паверхні планеты, па якой хадзілі не прыхільныя беларускай ідэі людзі.
Той факт, што паняцце «Радзіма» аўтаматам уключае ў сябе ўсіх тых памерлых да цябе і пасля цябе, з якімі б ты не сеў за адным сталом, аказаўся непразрыстым для шмат якіх інтэлектуалаў.
Калі тут не можа быць пахаваны Каліноўскі, чаму вы ўсе тут жывяце?
І так, пахаванне Каліноўскага сапраўды можа быць ператворанае ў Дажынкі, але гэта будзе пахаванне ў Беларусі. Той краіне, за якую ён змагаўся і якой пры ягоным жыцці нават не існавала.
Вось што галоўнае: задумайцеся пільна над фразай з артыкула Андрэя Дынько: «Рэч у тым, што ідэю перапахавання Каліноўскага ў Беларусі першым выказаў літоўскі бок».
Што яна азначае?
Што літоўскі бок «далікатна, канфідэнцыйна, па дыпламатычных каналах» намякае, што гатовы адмовіцца ад пахавання Каліноўскага на сваёй тэрыторыі.
І зараз - увага! - беларускі бок, пакуль у выглядзе тых самых заўзятараў беларускай справы, што пісалі мне асабістыя мэсіджы, а таксама іншых разумнікаў, з артыкуламі пра «дэсакралізацыю подзвігу» - дык вось, беларускі бок, хай сабе зусім не далікатна, не канфідэнцыйна і не па дыпламатычных каналах, ад Каліноўскага таксама адмаўляецца.
І глядзіце: вось ён.
Чалавек, які загінуў за нашу свабоду.
nn.by/?c=ar&i=237997
Описание фильма, скопированное с Кинопоиска, с первых же фраз показывает историческую неграмотность автора строк. К какому такому "воссоединению с Польшей" мог призывать человек, если такого государства с 1795 до 1918 года просто не существовало??? восстание Калиновского, если что, происходило в 1863 году. Так что восстание не было про "о, мы хотим присоединиться к соседям". Оно было про то, чтобы восстановить независимость. Причем независимость не Польши, но Речи Посполитой (куда входили части современных Польши, Украины, целиком Беларусь и Литва). Той Речи Посполитой, которую разделили в три подхода три державы (среди них была Российская империя).
Речь Посполитая на финише была по сути чистой ПОЛЬШЕЙ уже. Если убрать из психики лже потенцию на историю и не тешить себя иллюзиями.....
Это правда где звук о чём говорят о чём идёт речь???
Фильм Гарет Джонс (2019)
Куда круче
Бред та чушня! Усе для дураків!
Debilem jesteś frajerze?
звук где, а?