Zakazane Piosenki - Rozszumiały się wierzby płaczące
HTML-код
- Опубликовано: 25 окт 2012
- Jedna z najbardziej popularnych pieśni partyzanckich z lat II wojny światowej. Jej poprzedniczką była przedwojenna (1937) pieśń żołnierska, występująca pod tytułem, wg pierwszego wersu: Rozszumiały się brzozy płaczące.... Słowa napisał Roman Ślęzak na użytek Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich do melodii zapożyczonej z pierwszej części marsza Pożegnanie Słowianki, skomponowanego w 1912 r.
Rozszumiały się wierzby płaczące,
Rozpłakała się dziewczyna w głos,
Od łez oczy podniosła błyszczące
Na żołnierski, na twardy życia los.
Nie szumcie wierzby nam
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, visów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.
Błoto, deszcz, czy słoneczna spiekota,
Zawsze słychać miarowy, równy krok,
Maszeruje ta leśna piechota,
Na ustach śpiew, spokojna twarz, pogodny wzrok.
Nie szumcie wierzby nam...
I choć droga się nasza nie kończy,
Choć nie wiemy, gdzie wędrówki kres,
Ale pewni jesteśmy zwycięstwa,
Bo przelano już tyle krwi i łez.
Nie szumcie wierzby nam... 
Видеоклипы
Przepiękna 😍
Mój wujek zginął 24.04.1952 wraz z całym odzialem. Walczyli w okrążeniu do końca. Ciał nie odnaleziono do dzisiaj. Cześć I Chwała Bohaterom.
Wujek zginął w 24.04.1952 , a gdzie ?
@@agatajasica1367 Rosochate a ciaka leżały przed UB w Kolnie i tam jeszcze ich dziurawili po pojanemu .
Śpiewał ją mi mój tata , który był w partyzantce .Ech.. Zawsze płakał ..Głos mu się łamał . Stracił płuco , przez wojnę , niemal całą rodzinę. Popełnił samobójstwo , nigdy się nie otrząsnął po tej strasznej wojnie
MÓJ PRADZIADEK TEŻ TĄ PIOSENKĘ ŚPIEWAŁ
ZAWSZE CHCIALEM GO POZNAĆ
U mnie w domu też. Wujek zginął 24.04.1952 miał 23 lata a za niemieckiej okupacji jako młody chłopak jeździł konno na oklep po polach jak dziadek z innymi zrzuty przyjmował. Wieczna Cześć I Chwała Bohaterom na Wieki.
Przepraszam..w którym roku?
Zgadza się, piosenka z 1912 roku 😊
«Проща́ние славя́нки» (ros. ”Pożegnanie Słowianki”) - legendarny marsz skompomowany w Tambowie (r. 1912) przez trębacza 7-go pułku kawaleryjskiego, Wasyla Agapkina (Василий Агапкин, 1884-1964). Utwór jest muzycznym symbolem Rosji, ZSRR i Federacji Rosyjskiej. Jego popularność zawiera się w niezrównanej melodyjności, jasnej formie i prostej harmonice. W Polsce znany jako ”Rozszumiały się wierzby płaczące” - był ulubioną piosenką partyzantów w okresie II wojny światowej. Słowa napisał niżański nauczyciel muzyki Roman Ślęzak (1909-1968).
A mojemu mężowi spiewała to jego mama , bez wymyślań na tym co piszemy 😂😂
Melodia rosyjska z 1912 roku
Tak, z marsza "Pożegnanie Słowianki" Agapkina. Zresztą bardzo pięknego marsza.