Muhtemelen sene 2002-2003 henüz 18 değildim oradan hatırlıyorum. Liseyi yarım bırakmıştım, eski Maksim'in orada tam anlamıyla barmenlik olmasa da barboyluk yaptığım bir mekan vardı. Yoğun geçen çarşamba ve cumartesi gecelerinin sabahında bazı zamanlar çorbacı niyetiyle bazı zamanlar sabah birası niyetine İstiklal'e çıkardık. İstiklal'in o hali ve sabaha karşı sokaklarda çınlayan kahkahalar, çakır gençlerin sohbetleri yani bi bakıma Beyoğlu'nun sesleri hala kulağımda. İnsanlarla tanışmak daha kolaydı sanki, bahsettiğin şekilde tanımadığın insanlarla eğlenmek. Dorock, Caravan, Katharsis ve sayamadığım bir çok mekanın farklı bir ruhu vardı veyahut mekanlara ruh katan güzel insanlar vardı. Olmaz ama eğer birisi o zamanlar çıkıp şu an mevcut olan şartları anlatsa sanırım ağır şeyler yaşanırdı. Ama nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde yaşamaya devam ediyoruz ve artık enteresan bir şekilde şaşırmıyoruz. Selamlar, saygılar..
Bir müzisyenim, 2015 civarlarında sürekli ankara'da sokaklarda yürüyerek gitar çaldım. Sanırım 2018 gibi gitar çalmayı tamamen bıraktım bir sene sonrasında hem ekonomiden hem de yozlaşmadan dolayı barlara gitmeyi bıraktım. Sonrasında evimde partiler düzenleyip eski dönemlerin ruhunu yansıtan etkinlikler düzenliyordum. Sonrasında ise içimdeki istek git gide azaldı ve kendi eğlencemizin dozunu minimum ve çerçevelenmiş dairelerimizin içine hapsettiğimizi gördüm. Sokaktaki o gördüğümüz insanlar sadece yürüyüp geçiyorlar artık. Ben de dahil. Ve fark ettim ki, sadece eskiden tanıdığım arkadaşlarımla evlerde oturup derin muhabbetler edebiliyordum. Yeni farklı bir insanla bile tanışamaz haldeydim. Kısacası eğlenme kültürümüz çok fazla değişti. Hepimiz evlerimize tıkılan ve hayal dünyamızı dört duvar içine sığdırmak zorunda olan robotlaşmış insanlara dönüştük. Sokakta bohemian rhapsody'i söyleyen bir grup olsa kesinlikle katılır tek bir ağızdan söyleriz. ben de dahil. Ama sanırım o haraketi başlatacak hiç bir deli(!) yok artık sokaklarda.. Çünkü sonrasında neler olacağını ve konunun nerelere çekileceğini ve nasıl bize kötü bir biçimde döneceğini biliyoruz. Bu yüzden evimizde söylüyoruz.
Tam bir tarih vermek yanlış olur ama yaklaşık olarak 2000-2012 yılları arasında Ankara'da olup da ergenlik veya post-ergenlik dönemini yaşayan insanların rock müzik ve türevlerine ilgi duymaması diye bir şey sanırım söz konusu değildi. Hicri abi'nin hazırlayıp sunduğu ve uzun yıllar devam etmiş olan radyo programı rock station, Ankara'nın bu türe olan tutkusunda ve temel bir metal müzik dinleyici kitlesinin doğmasında en büyük etkendi sanırım. Ha bir de karakedi grubu var tabi. Farklı türlerdeki sert müziği bizle buluşturması ve bu yolda öncü olması bakımından çok değerli gruplarla tanıştırdı Ankara bizi. 2006 yılıydı sanırım İstanbul Dorock'ta çalışan Mert abimiz vardı kayıt almak için Ankara'ya gelmişti. Karanfil Sokak'ta yürürken sırtındaki case'lerde gitarlarından tut mix set up'larına, bagetlerinden zil setlerine, amfilerine... bütün enstrümanları koşturarak oraya buraya taşımaya çalışan elemanları görünce Ankara'da bir stüdyo açmaya karar vermişti. Hakikaten o dönem kısmen rap müzik ve metal müzik bir tutkal görevi görüp kolektif bir kültür oluşturmuştu. En azından benim çevremde herkes daha içten, samimi, dışa dönük ve enerjikti. Bilmiyorum yaşımızdan mı kaynaklanıyordu ama şurası kesin ki bir grup olma, ortak hareket etme dürtüsü vardı. Şimdiki bölünmüşlük ve tahammülsüzlükten eser yoktu. Garip, her dönemin kendine özgü bir ruhu vardır derler. Demek ki 2000'lerin başı da böyle nefis bir dönemdi.
Gerçekten ben de içimden bunları düşünüp “acaba kaç kişiyiz lan böyle düşünen ki?” diye üzülüyorum bu aralar. Ama hiç azımsanamayacak kadar çoğuz bence. Yeniden topluca gülme krizlerine girip, havanın güzel olduğu yaz akşamlarında festivalde bira içeceğimiz günlere... ağzına sağlık arkandayız kts reyiz.
Yaklaşık bilmem kaç senedir seni takip ediyorum Kemal abi ama podcast sanırım hepimizin eğlendigi dönemleri anlattın bende direk o festivallere konsrlere eglendigim zamanlara gittim muhteşem anılar zor güzel keyifli ama mutlu en son ne zaman konsere gittim bilmiyorum baskı öyle bir psikolojik etki haline getirdi ki herhangi bir yargıyı düşünürken bile kurallar yasakallar vs aklımızın hep bir yerinde açıkçası eglenmeden gram anlamayan nesilin arasın da kayboluyoruz sadece kalan anılar keyifliydi bunları tekrar hatırlamak güzel hissettirdi umarım istediğin yere gelir her platform da takip etmeye devam :)
o eski trenleri özleyen bi ben değil mişim be. biletsiz kaçak binerdik makinist gelince tuvalete kaçardık. bizi yakalayınca trenden kovulurduk. hayat eskiden güzeldi. şimdi metroda kimse kimsenin yüzüne bakmyor.
harika bir bölümdü bence. senin ve senin akranlarının anlattıklarını duyunca gerçekten hayatım boyunca hiç eğlenememişim ben demekten kendimi alamıyorum. sanırım bu yüzden de güzel geldi bu bölüm, en azından böyle eğlenebilmiş bir insan var etrafımda dedirttiği için...
şimdi üniversite festivalleri bile kaldırıldı. üniversiteye başlayalı 2 yıl oldu, dershaneye giden bi ortaokul öğrencisinden farkımız yok. Ne kadar üzücü amk
Harikasın.. Spotify platformundaki başarın için tebrik ediyorum. Spotify kullanma konusunda endişelerim vardı, şimdi üye olmak için girişimde bulunuyorum 🤘🤘
Tren anısı anlatmaya başladın ,tren geçiyor sesi geliyor arka plandan bir an unutmuşum tren istasyonun yanında olduğunu dedim ne prodüksiyon be :) Görüntü ses ışık şahane.
Özür dilerim ama ben onuncu yıl marşı söylemeye başladığında katlanamayıp kapattım. Yirmi yaşındayım bir kıçı kırık Athena konseri anım dışında elimde doğru düzgün bir şey yok, hadi bir iki daha bir şey geldi aklıma bunu yazarken ama benden iki üç yaş küçük kankalarımın komple gençlikleri fıss yazık oldu bir miktar dargınım
Ülke olarak yavaş yavaş yaşama sevincimizi kaybediyoruz😞 Bizden olmayana tahammül yok Bedavaya savurduğumuz önyargılar da cabası Üstüne ekonomik problemler Sonuç mutsuz ve öfkeli bir toplum
biz depresif ve kıskanç bir ülkeyiz. Ben üzgün iken o neden mutlu der bunada üzülür kıskanırız. Öyleyiz yani umarım hepimiz birşey olur ve artık bunu aşarız
Spotify!
open.spotify.com/episode/1O9Nb2ppxL9Byn2k3pDkRj?si=001905ddae5149b3
16:07 torbacıyı kötü sandım
Muhtemelen sene 2002-2003 henüz 18 değildim oradan hatırlıyorum. Liseyi yarım bırakmıştım, eski Maksim'in orada tam anlamıyla barmenlik olmasa da barboyluk yaptığım bir mekan vardı. Yoğun geçen çarşamba ve cumartesi gecelerinin sabahında bazı zamanlar çorbacı niyetiyle bazı zamanlar sabah birası niyetine İstiklal'e çıkardık. İstiklal'in o hali ve sabaha karşı sokaklarda çınlayan kahkahalar, çakır gençlerin sohbetleri yani bi bakıma Beyoğlu'nun sesleri hala kulağımda.
İnsanlarla tanışmak daha kolaydı sanki, bahsettiğin şekilde tanımadığın insanlarla eğlenmek.
Dorock, Caravan, Katharsis ve sayamadığım bir çok mekanın farklı bir ruhu vardı veyahut mekanlara ruh katan güzel insanlar vardı.
Olmaz ama eğer birisi o zamanlar çıkıp şu an mevcut olan şartları anlatsa sanırım ağır şeyler yaşanırdı. Ama nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde yaşamaya devam ediyoruz ve artık enteresan bir şekilde şaşırmıyoruz.
Selamlar, saygılar..
Yaklaşık 26 yaşımdayım,5 yıldır anı biriktiremiyorum eğlenemiyorumda.
Eyw
Keyif alarak izledim teşekkürler.
Mükemmel bir sohbetti teşekkürler. Eğlenebildiğimiz günler geri gelir umarım.
koltuğun diğer ucundan söylüyorum eline ağzına sağlık. güzel podcast
Görüntü kalitesi çok iyi olmuş abi eline sağlık
Başaramadık abi
Bir müzisyenim, 2015 civarlarında sürekli ankara'da sokaklarda yürüyerek gitar çaldım. Sanırım 2018 gibi gitar çalmayı tamamen bıraktım bir sene sonrasında hem ekonomiden hem de yozlaşmadan dolayı barlara gitmeyi bıraktım. Sonrasında evimde partiler düzenleyip eski dönemlerin ruhunu yansıtan etkinlikler düzenliyordum. Sonrasında ise içimdeki istek git gide azaldı ve kendi eğlencemizin dozunu minimum ve çerçevelenmiş dairelerimizin içine hapsettiğimizi gördüm. Sokaktaki o gördüğümüz insanlar sadece yürüyüp geçiyorlar artık. Ben de dahil. Ve fark ettim ki, sadece eskiden tanıdığım arkadaşlarımla evlerde oturup derin muhabbetler edebiliyordum. Yeni farklı bir insanla bile tanışamaz haldeydim.
Kısacası eğlenme kültürümüz çok fazla değişti. Hepimiz evlerimize tıkılan ve hayal dünyamızı dört duvar içine sığdırmak zorunda olan robotlaşmış insanlara dönüştük. Sokakta bohemian rhapsody'i söyleyen bir grup olsa kesinlikle katılır tek bir ağızdan söyleriz. ben de dahil. Ama sanırım o haraketi başlatacak hiç bir deli(!) yok artık sokaklarda.. Çünkü sonrasında neler olacağını ve konunun nerelere çekileceğini ve nasıl bize kötü bir biçimde döneceğini biliyoruz. Bu yüzden evimizde söylüyoruz.
Tam bir tarih vermek yanlış olur ama yaklaşık olarak 2000-2012 yılları arasında Ankara'da olup da ergenlik veya post-ergenlik dönemini yaşayan insanların rock müzik ve türevlerine ilgi duymaması diye bir şey sanırım söz konusu değildi. Hicri abi'nin hazırlayıp sunduğu ve uzun yıllar devam etmiş olan radyo programı rock station, Ankara'nın bu türe olan tutkusunda ve temel bir metal müzik dinleyici kitlesinin doğmasında en büyük etkendi sanırım. Ha bir de karakedi grubu var tabi. Farklı türlerdeki sert müziği bizle buluşturması ve bu yolda öncü olması bakımından çok değerli gruplarla tanıştırdı Ankara bizi. 2006 yılıydı sanırım İstanbul Dorock'ta çalışan Mert abimiz vardı kayıt almak için Ankara'ya gelmişti. Karanfil Sokak'ta yürürken sırtındaki case'lerde gitarlarından tut mix set up'larına, bagetlerinden zil setlerine, amfilerine... bütün enstrümanları koşturarak oraya buraya taşımaya çalışan elemanları görünce Ankara'da bir stüdyo açmaya karar vermişti. Hakikaten o dönem kısmen rap müzik ve metal müzik bir tutkal görevi görüp kolektif bir kültür oluşturmuştu. En azından benim çevremde herkes daha içten, samimi, dışa dönük ve enerjikti. Bilmiyorum yaşımızdan mı kaynaklanıyordu ama şurası kesin ki bir grup olma, ortak hareket etme dürtüsü vardı. Şimdiki bölünmüşlük ve tahammülsüzlükten eser yoktu. Garip, her dönemin kendine özgü bir ruhu vardır derler. Demek ki 2000'lerin başı da böyle nefis bir dönemdi.
Gerçekten ben de içimden bunları düşünüp “acaba kaç kişiyiz lan böyle düşünen ki?” diye üzülüyorum bu aralar. Ama hiç azımsanamayacak kadar çoğuz bence. Yeniden topluca gülme krizlerine girip, havanın güzel olduğu yaz akşamlarında festivalde bira içeceğimiz günlere... ağzına sağlık arkandayız kts reyiz.
Yaklaşık bilmem kaç senedir seni takip ediyorum Kemal abi ama podcast sanırım hepimizin eğlendigi dönemleri anlattın bende direk o festivallere konsrlere eglendigim zamanlara gittim muhteşem anılar zor güzel keyifli ama mutlu en son ne zaman konsere gittim bilmiyorum baskı öyle bir psikolojik etki haline getirdi ki herhangi bir yargıyı düşünürken bile kurallar yasakallar vs aklımızın hep bir yerinde açıkçası eglenmeden gram anlamayan nesilin arasın da kayboluyoruz sadece kalan anılar keyifliydi bunları tekrar hatırlamak güzel hissettirdi umarım istediğin yere gelir her platform da takip etmeye devam :)
22 yaşındayım ve anlattıklarının çeyreğini yaşayamadık be sen anlattıkca o anları yaşatman bile güzel reis
kamera açısı konu anlatım samimiyeti ve bu tarz cok hoş yerınde biş iş olmuş muhteşem
Abi mükemmel oldu bu süreklilik daha uzun olsa keşke
Buralar değerlenecek.Adamsin KTS
2000 li neslin 80-90 lılara imrenek baktığı bir video olmuş. Açıkcası şu yaşıma kadar Benim en büyük eğlencem manzarya karşı şarap içmekti.
süperdi devam
Çok ince düşünceli bir adamsın Kemal abi seviliyosun
Süper ağzına yüreğine sağlık
Çok güzel bölümdü ellerine sesine sağlık :)
o eski trenleri özleyen bi ben değil mişim be. biletsiz kaçak binerdik makinist gelince tuvalete kaçardık. bizi yakalayınca trenden kovulurduk. hayat eskiden güzeldi. şimdi metroda kimse kimsenin yüzüne bakmyor.
Başarılı program olmuş abim eline emeğine sağlık
Çok güzeldi abi. Seri umarım devam eder bol bol.
harika bir bölümdü bence. senin ve senin akranlarının anlattıklarını duyunca gerçekten hayatım boyunca hiç eğlenememişim ben demekten kendimi alamıyorum. sanırım bu yüzden de güzel geldi bu bölüm, en azından böyle eğlenebilmiş bir insan var etrafımda dedirttiği için...
cevap 42 hocam boşuna yorulma
cok tesekkurler abi harika bir sohbet oldu iyi ki varsin!
O günlerimize götürdün, geri getirdin be abi ağzına sağlık.
Ortam ve sohbet şahane, kalite yüksek. Tebrikler KTS
Kardeşim şahane başarılar dilerim.
2005 rockncoke da ıslananlar burda mı?
şimdi üniversite festivalleri bile kaldırıldı. üniversiteye başlayalı 2 yıl oldu, dershaneye giden bi ortaokul öğrencisinden farkımız yok. Ne kadar üzücü amk
17:16 abd ye gidik yaşayabilirsin ve burdasın reis bu da bi seçim tabi
Eskiden bazı şeyler cidden güzeldi, zaman içerisinde birçok şey gibi onlar da yok oldu maalesef...
Bu sohbet olayını çok sevdim abi ben. :)
Yine güzel bir bölüm olmuş abi emeğine sağlık
abi neden kulaklık takıyorsun
Güzel bir sohbetti teşekkürler
Harikasın.. Spotify platformundaki başarın için tebrik ediyorum. Spotify kullanma konusunda endişelerim vardı, şimdi üye olmak için girişimde bulunuyorum 🤘🤘
yaşanmışlığına hayranım abi ,harika bir insansın, lütfen böyle devam et, sakın pes etme
Tren anısı anlatmaya başladın ,tren geçiyor sesi geliyor arka plandan bir an unutmuşum tren istasyonun yanında olduğunu dedim ne prodüksiyon be :) Görüntü ses ışık şahane.
teşekkürler abicim başarılar dilerim çok keyifliydi
o güzel türkiyeyi siz yaşadınız biz de dinliyoruz işte :(
Her gün videoya alıştık bak
20 yaşımdayım ve gençliğimin günden güne erimesini izliyorum. Çok acı.
42 yasindayim ve gencligimi yasamaya devam ediyorum. Cok da kafana takma guzel seyler de olacak hayatta.😉
Spotify' dan öyle kuru kuru dinlemek olmuyor. Buraya gelip beğeniyorum. 😅
Abi peki ileride eskisi gibi günleri görebilecek miyiz acaba?
Yok abi senin doya doya yaşadığın 16-17-18 yaşlarında biz eve tıkıldık en güzel zamanlarımızda :(
fenalar fenası be
Adam adam
Çok iyi bölüm olmuş. Anılarının devamızı bekliyoruz :)
Lan niye böyle bi kanal açtın canım kardeşim seni seviyorum başarılar
şimdi spotify dan dinledim :D iyi geceler KTS TAYFAA
Videoda sanırım ateş sesi var odunlar pıt pıt ediyo evden ses geliyo ve bulamıyorum diye az daha deliriyorddum :D
Keyifli bir 20 dakika bizi bekliyor yani.
Anlattığın heyecan, anlattığın Türkiye... Günümüzdekiyle çok yabancı
Kts ulan 10 yıldır izliyommm seni
Bir birimize olan kibirimizden eğlenemiyoruz
Ya senin laf aralarındaki gülüşlerin eksik olmasın mutlu ol güzel adam 👋🏻🎉🎊
ağzına sağlık kts...)
Harikasın reyizz
Özür dilerim ama ben onuncu yıl marşı söylemeye başladığında katlanamayıp kapattım. Yirmi yaşındayım bir kıçı kırık Athena konseri anım dışında elimde doğru düzgün bir şey yok, hadi bir iki daha bir şey geldi aklıma bunu yazarken ama benden iki üç yaş küçük kankalarımın komple gençlikleri fıss yazık oldu bir miktar dargınım
abi anlattıklarını yaşayamadıgım bir dönemde oldugumuz icin kaybolup giden gençligime cok feci uzuluyorum
Kadraj + süre çok iyi.
keyifli
Abi LSD-MUSHROOM muabbeti olsa çok güzel olur please
şimdi 36 yaşındayım, 2 çocuğumla o trende olsam kaç kişiyle tartışırdım acaba
spotify premium olmadan podcast dinlemek zor mu reklam fln
Ülke olarak yavaş yavaş yaşama sevincimizi kaybediyoruz😞
Bizden olmayana tahammül yok
Bedavaya savurduğumuz önyargılar da cabası
Üstüne ekonomik problemler
Sonuç mutsuz ve öfkeli bir toplum
Çok keyifli bir bölümdü. Nacizane bir tavsiyem var spotify linkini her videonun altına yazarsan erişmek daha kolay olur
+1
Vidyo yükle aaaaağğğğ 😇
Bugün Metallica facebook sayfasında yeni festival afişi yayınlandı valla gözlerim doldu yine olacak mı aynı festivaller diye
Welcome to lebanon
Eşid çalışma Adaleti emeğinin karşılığını almak sermayeyi tabana aktarmak
KEMAL ABİ "SU SORUNUYLA İLGİLİ" PODCAST VE KENDİ KTS KANALINDA VİDEO ÇEKER MİSN ?
şaka bi yana güzel bölümdü kemal abi
👍
çok keyifli bi bölüm olmuş
💪 yolun açık olsun kardeşim. Recep İvedik film deki rock müzik gurubu aklıma geldi bira içip gitar çalıp delice bağırıyordi 😁
rock n coke lar sonısphere ler yaşadık onları çok şükür... birde o trenlerin içinde alkol ve sigaranın serbest oldugu zamanlarıda yaşadık ..
normal hızda giden yemek vagonlu trende bira içiliyorsa , hızlı trende de tekila shot içilmeli (y)
biramı yudumlarken iyi geldi
biz depresif ve kıskanç bir ülkeyiz. Ben üzgün iken o neden mutlu der bunada üzülür kıskanırız. Öyleyiz yani umarım hepimiz birşey olur ve artık bunu aşarız
8 dislike; hayatında hiç gülmemiş üni hocaları
👂👀
her 5 kişiden 1 i beğenmiş baya iyi
amanın bu nerden çıktı böyle.
ASMR yayın mikrofonu gibi abi o neymiş yav tükürüğünü yuttuğun kulağıma geliyor
abi cidden burda kafan iyi ama
Gençliğimin baharında villa havuzu temizliyorum (tabiki kendi villamın değil) (2. edit "villam yok")
Ah ulan ah, ben de 17 yaşımda evde oturuyorum. festivaller günah çünkü
Tren birasının tren kutu kolasıyla aynı para olduğuna dair iddialar var. Doğru mu ihtiyar?
Sırf covid19 yok diye çöpten pet şişe alıp kullanılır mı amm. covid yok, hepatit de mi yok ?
128 milyar dolar nerde A.g
Abi zayıflamışsın yakışmış
(⌐■_■) (⌐■_■) (⌐■_■)
:)
Rock'n Coke yobazların yönetiminden sonra bitirilmiştir...
Lanet olsun.
.
.