Ik ben een vrouw van 54 jaar en heb vorig jaar de diagnose ASS gekregen. De omschrijvingen van Erik zijn gedachtenleven zijn voor mij zo herkenbaar. Nu, na bijna een jaar, begin ik mijn ‘autisme-zelf’ beetje bij beetje te herkennen. Dank voor je openhartigheid Erik!
Veel herkenning. Hoewel ik een vrouw ben en me nog beter aan schijn te kunnen passen. Ik , vr, 59, heb t altijd al lastig gevonden dat ik anders was dan mijn zussen. Mijn moeder zei t altijd al. Nooit aan autisme gedacht. Nu dus wel. Ik heb vaak behoeften die voel en verlang om te handelen daarnaar. Ik doe t echter niet. Maar t gevoel van erkenning is toch wel heel fijn. 😊
Hi Erik, Ik herken wat je zegt. Ben zelf ook pas op mijn 50ste de diagnose gekregen. het is inderdaad lastig om jezelf te zijn omdat je dan "opvalt" . Ik snap je vakantie "perikelen" die heb ik ook. De woede die je benoemt vindt ik ook erg interessant. ik moet tegenwoordig mijn boodschappen doen op de methode : ik ben op safari en ik ondek de winkel. hierdoor zorg ik er voor dat ik geen druk op mezelf zet om (met tijdsdruk) spullen te kopen. ik erger me ook aan alle mensen die in mijn weg lopen.
Herkend iemand dat als je iemand heel lief vindt diegene wilt bijten? Of als iemand je voor jou gevoel in de steek laat dat ie als straf gebeten moet worden?
Ik ben een vrouw van 54 jaar en heb vorig jaar de diagnose ASS gekregen. De omschrijvingen van Erik zijn gedachtenleven zijn voor mij zo herkenbaar. Nu, na bijna een jaar, begin ik mijn ‘autisme-zelf’ beetje bij beetje te herkennen. Dank voor je openhartigheid Erik!
Mooie duidelijke en interessante lezing. Heel herkenbaar. Zelf ben ik 39, en twee maanden geleden gediagnosticeerd.
Veel herkenning. Hoewel ik een vrouw ben en me nog beter aan schijn te kunnen passen. Ik , vr, 59, heb t altijd al lastig gevonden dat ik anders was dan mijn zussen. Mijn moeder zei t altijd al. Nooit aan autisme gedacht. Nu dus wel. Ik heb vaak behoeften die voel en verlang om te handelen daarnaar. Ik doe t echter niet. Maar t gevoel van erkenning is toch wel heel fijn. 😊
mooi gedaan
Goede lezing en wat een prachtige gedichten als afsluiting ❤
Wat een feest van herkenning.... alhoewel autisme niet ten alle tijde een festijn voor mij is.
Hi Erik, Ik herken wat je zegt. Ben zelf ook pas op mijn 50ste de diagnose gekregen. het is inderdaad lastig om jezelf te zijn omdat je dan "opvalt" . Ik snap je vakantie "perikelen" die heb ik ook. De woede die je benoemt vindt ik ook erg interessant. ik moet tegenwoordig mijn boodschappen doen op de methode : ik ben op safari en ik ondek de winkel. hierdoor zorg ik er voor dat ik geen druk op mezelf zet om (met tijdsdruk) spullen te kopen. ik erger me ook aan alle mensen die in mijn weg lopen.
Herkend iemand dat als je iemand heel lief vindt diegene wilt bijten? Of als iemand je voor jou gevoel in de steek laat dat ie als straf gebeten moet worden?
Fijn verhaal, maar die brom op de achtergrond, brrrrrr