Παραθέτω την αναφορά του Διευθυντή παραγωγής του όλου έργου Λευτέρη Δρανδάκη, όπως καταγράφεται στο βιβλίο που συνοδεύει το πόνημα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΑΤΣΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ: «Στα τραγούδια και τους χορούς των Ελλήνων της Μικρασίας και πιο συγκεκριμένα στη μικρή αλλά πολύ γνωστή για τη ζωντάνια της κωμόπολη, τ’ Αλάτσατα, είναι αφιερωμένος αυτός ο δίσκος. Η Μικρασία και ο Ελληνισμός της που άνθισε εκεί για αιώνες, είναι ήδη ένας κόσμος μυθικός για τις νεότερες γενιές, μα για κείνους που τον έζησαν, δεν είναι ακόμη πιστευτό πως χάθηκε οριστικά και αμετάκλητα. Οι Μικρασιάτες διηγούνται ως σήμερα θαυμαστές ιστορίες για τη ζωή και τα έργα τους στα χρόνια της μεγάλης ακμής των χωριών και των πόλεών τους, μα και τραγικά περιστατικά από τον καιρό της Καταστροφής. Και ανάμεσα στις μνήμες που ο Μικρασιάτικος Ελληνισμός προσπαθεί να κρατήσει ζωντανές με σπουδαία μελετήματα και συλλόγους όλο δραστηριότητα κι αγάπη για κείνα που χάθηκαν αλλά δεν ξεχάστηκαν, τραγουδά και χορεύει μελωδίες της χαμένης Πατρίδας. Γιατί το τραγούδι και ο χορός της χαμένης Πατρίδας γλυκαίνει την πίκρα της συμφοράς και συντηρεί παράλληλα το δεσμό των νεοτέρων με τον παλιό καλό καιρό και με τους προγόνους που τον δημιούργησαν. Μεταξύ των ανθρώπων που συντηρούν αυτό το δεσμό αυτό και καλλιεργούν την αγάπη των νεοτέρων για την μουσικοχορευτική παράδοση της Ερυθραίας είναι και η Κλεονίκη Τζοανάκη, που το τραγούδι της αποτελεί ακόμη ένα ζωντανό δείγμα μιας παράδοσης πολύ πλούσιας και αξιόλογης, η οποία δεν πρέπει να ξεχαστεί. Η αγάπη της αλλά και η αγάπη όλων αυτών που τραγουδούν ή παίζουν όργανα, του Κώστα Κουνέλα, της Μαρίας Τζοανάκη, του Παντελή Πολιτάκη και της Βάσως Γεώργατζη, αποτυπώνεται έντονα στα τραγούδια που περιλαμβάνει αυτός ο δίσκος. Στη σειρά «Δημοτική Μουσική -Χοροί και Τραγούδια» που εκδόθηκαν από το Λύκειο των Ελληνίδων, τα τραγούδια και οι χοροί από τα Αλάτσατα της Ερυθραίας συμπληρώνουν ένα κενό που ελπίζουμε να καλυφθεί με περισσότερες μουσικοχορευτικές καταγραφές από την παράδοση και άλλων μικρασιάτικων τόπων, σαν μια πολύ μικρή προσφορά προς τον Ελληνισμό που δεν θέλει και δεν μπορεί να ξεχάσει τις ρίζες του.» Μάϊος 1991, Λευτέρης Δρανδάκης.
Η πάντα συγκινητική Κλεονίκη Τζοανάκη.Χάρη σε αυτήν διατηρήθηκε μεγάλο κομμάτι αυτών των θαυμαστών σκοπών ειδικά της χερσονήσου της Ερυθραίας. Συνέδραμε τα μάλα στην έρευνα της αείμνηστης Δόμνας Σαμίου για την συγκεκριμένη περιοχή της Μικρασίας.
Παραθέτω την αναφορά του Διευθυντή παραγωγής του όλου έργου Λευτέρη Δρανδάκη, όπως καταγράφεται στο βιβλίο που συνοδεύει το πόνημα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΑΤΣΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ:
«Στα τραγούδια και τους χορούς των Ελλήνων της Μικρασίας και πιο συγκεκριμένα στη μικρή αλλά πολύ γνωστή για τη ζωντάνια της κωμόπολη, τ’ Αλάτσατα, είναι αφιερωμένος αυτός ο δίσκος.
Η Μικρασία και ο Ελληνισμός της που άνθισε εκεί για αιώνες, είναι ήδη ένας κόσμος μυθικός για τις νεότερες γενιές, μα για κείνους που τον έζησαν, δεν είναι ακόμη πιστευτό πως χάθηκε οριστικά και αμετάκλητα. Οι Μικρασιάτες διηγούνται ως σήμερα θαυμαστές ιστορίες για τη ζωή και τα έργα τους στα χρόνια της μεγάλης ακμής των χωριών και των πόλεών τους, μα και τραγικά περιστατικά από τον καιρό της Καταστροφής.
Και ανάμεσα στις μνήμες που ο Μικρασιάτικος Ελληνισμός προσπαθεί να κρατήσει ζωντανές με σπουδαία μελετήματα και συλλόγους όλο δραστηριότητα κι αγάπη για κείνα που χάθηκαν αλλά δεν ξεχάστηκαν, τραγουδά και χορεύει μελωδίες της χαμένης Πατρίδας. Γιατί το τραγούδι και ο χορός της χαμένης Πατρίδας γλυκαίνει την πίκρα της συμφοράς και συντηρεί παράλληλα το δεσμό των νεοτέρων με τον παλιό καλό καιρό και με τους προγόνους που τον δημιούργησαν.
Μεταξύ των ανθρώπων που συντηρούν αυτό το δεσμό αυτό και καλλιεργούν την αγάπη των νεοτέρων για την μουσικοχορευτική παράδοση της Ερυθραίας είναι και η Κλεονίκη Τζοανάκη, που το τραγούδι της αποτελεί ακόμη ένα ζωντανό δείγμα μιας παράδοσης πολύ πλούσιας και αξιόλογης, η οποία δεν πρέπει να ξεχαστεί. Η αγάπη της αλλά και η αγάπη όλων αυτών που τραγουδούν ή παίζουν όργανα, του Κώστα Κουνέλα, της Μαρίας Τζοανάκη, του Παντελή Πολιτάκη και της Βάσως Γεώργατζη, αποτυπώνεται έντονα στα τραγούδια που περιλαμβάνει αυτός ο δίσκος.
Στη σειρά «Δημοτική Μουσική -Χοροί και Τραγούδια» που εκδόθηκαν από το Λύκειο των Ελληνίδων, τα τραγούδια και οι χοροί από τα Αλάτσατα της Ερυθραίας συμπληρώνουν ένα κενό που ελπίζουμε να καλυφθεί με περισσότερες μουσικοχορευτικές καταγραφές από την παράδοση και άλλων μικρασιάτικων τόπων, σαν μια πολύ μικρή προσφορά προς τον Ελληνισμό που δεν θέλει και δεν μπορεί να ξεχάσει τις ρίζες του.»
Μάϊος 1991,
Λευτέρης Δρανδάκης.
Αγαπημένη Κλεονικη αθάνατη μοναδική φωνή
Η πάντα συγκινητική Κλεονίκη Τζοανάκη.Χάρη σε αυτήν διατηρήθηκε μεγάλο κομμάτι αυτών των θαυμαστών σκοπών ειδικά της χερσονήσου της Ερυθραίας. Συνέδραμε τα μάλα στην έρευνα της αείμνηστης Δόμνας Σαμίου για την συγκεκριμένη περιοχή της Μικρασίας.
Και Συγκινητικότατη η Φωνή της Κλεονίκης Τζοανάκη !
Η πιο ωραια φωνη της κλεονικης τζοανακη.γλυκια και ωραια φωνη.
Κλασσικός ρυθμός μπάλου. Θυμίζει αιγαιοπελαγίτικο. Πολύ όμορφο τραγούδι.
Αθάνατη μοναδική φωνή
Καλό!
ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ.......ΝΑ ΄'ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ..... ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΣΚΑΜΕ......ΑΘΑΝΑΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑ
Και πολλοί δε μπορούσαν να τελειώσουν τα τραγούδια ,γιατί το δάκρυ τους δε στέρευε....
Αθάνατη Μικρασία!Δεν ξεχνάμε.....
γεια μικρά ασία αθάνατη
Alaçatı.