NECİP FAZIL KISAKÜREK/KALDIRIMLAR (ŞİİR) YORUM. EMRE DENİZ

USTAD 'IN en derin şiirlerinden ve hayatının dönüm noktalarında yazdığı
hayatının psikolojik derinlerini özetleyen bir şiir
KALDIRIMLAR
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
Şair-Yazar: NECİP FAZIL KISAKÜREK
Şiir: KALDIRIMLAR
Yorum: EMRE DENİZ
MÜZİK :Velat Veda (fotograf gözlerin)

[@YaseminDeniz-bw8vp]

💖💖💖💖

[@hasanbesleyici2120]

Ustaddan inciler