Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
เรากับแฟนก็ฝันว่าจะมีชีวิตแบบนี้ แต่แฟนเราเดินทางไปมิติอื่นแล้ว ความฝันที่เคยมีร่วมกันมันเลยกลายเป็นที่ว่างเปล่าไป คุณโทนี่กับคุณแก้วโชคดีมากๆเลยค่ะ
เราเป็นคนชอบดูหนังมากๆ โดยเฉพาะหนังฝรั่ง ทำให้เรามีความคิดอย่างนึง ว่าเราชอบชีวิตอิสระ เรียบง่ายแต่หรูหรา หมายถึงมีบ้านที่สะดวกสบาย เราชอบบ้านที่ร่มรื่น มีศิลปะ สวยทั้งภายนอกและภายใน มีเงินสำหรับเดินทางท่องเที่ยว สิ่งนึงที่ไม่เคยทำคือทำสวน เพราะครอบครัวเป็นพ่อค้าแม่ค้ามาตลอด เราบ้านรก ตามสไตล์บ้านแม่ค้า ทำให้มีความฝันอยากมีบ้านหลังใหญ่ แต่ไม่ใช่แบบในหมู่บ้านทั่วๆ ไปที่เขาทำขายนะคะ ใหญ่แต่ต้องร่มรื่น มีสไตล์ ไม่ใช่เปิดแอร์แช่ทั้งวัน ตอนนี้บ้านที่เรามีเป็นป่า มีสวนมะพร้าว สวนปาล์ม ผลไม้หลายชนิดอย่างละต้น 2 ต้น ติดลำคลอง เราชอบที่ดินผืนนี้มาก ขาด แค่บ้านที่เราฝันไว้ กับเงินจำนวนที่เราพอใจ แล้วก็แปลงผัก ในยุคที่ทุกคนกลัวการมีลูก เราตัดสินใจมีลูก เราก็เติมความฝันเราทีละอย่าง ตอนเป็นเด็ก 10-18 ปี เราชอบเห็นคนอื่นมีความสุขโดยเฉพาะเด็กๆ แล้วหนังฝรั่งหลายเรื่อง อัจฉริยะหลายคนก็ไม่ได้อยู่โรงเรียนที่ดังที่สุด ดีที่สุด เราจึงคิดว่าจำเป็นหรือที่ต้องใช้เงินมากมายเลี้ยงคนๆ นึง เราเริ่มจากตัวเอง เราเป็นลูกที่พ่อแม่เสียเงินน้อยมาก ทั้งๆ ที่พ่อแม่ก็มีเงินทองส่งเสีย ไม่ได้เก่งขนาดเป็นเด็กทุนเรียนดี (เพราะไม่ชอบกดดันตัวเอง แต่ก็กดดันตัวเองเล็กน้อยให้ไม่ขี้เกียจจนเกินไป) เราชอบอ่านหนังสือ เราเรียนได้ผลการเรียนลำดับที่ 1 จน อายุ 18 ปี แต่ด้วยความที่ไม่มีการกดดัน เราจึงไม่คิดจะไปสายเด็กทุน ทำให้เราใันที่จะได้อ่านหนังสือฉบับต้นฉบับมากๆ แต่เรียนอย่างไร เราก็อ่านไม่คล่องสักทีกับภาษาอังกฤษ เราเลยตั้งเป้าว่าเราจะต้องแต่งงานกับคนที่พูดได้ ตอนเด็กไม่รู้จักคำว่านักเรียนแลกเปลี่ยนแล้วเคยฝันอยากไปเรียนต่อต่างประเทศแต่มันเรียนนานเกินไปตอน อ. ชวนเรียนต่อปริญญาโท เราเลยไม่เรียนต่อ เป้าหมายที่เราทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เรามีบ้านหลังเล็กๆ ร่มรื่นในสวนพืชเศรษฐกิจ เล็กๆ ริมน้ำ บ้านเกิดของเราเอง มีสามีต่างชาติ มีลูก มีรถ เราฟังและพูดได้ แต่คำศัพท์ภาษาทางการหลายคำเราก็ยังไม่ชำนาญ เราชอบบ้านของเรามาก เราโชคดี เรารู้ค่าของมันตอนมีคนรวยมาซื้อต้นไม้ที่อยู่บนที่ดินของเรา สมัยเด็กๆ ด้วยราคาหลายหมื่นบาท ครั้งนั้นขายต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ ลำต้น 2 คนโอบไป ครั้งที่ 2 ขายต้นหว้า เสียดายมาก เป็นต้นหว้าในป่าที่มีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยมากมาย ด้วยความที่ใหญ่เกินไปสุดท้ายคนรวยก็เอาไปไม่ได้เขาเลยต้องเลื่อยไม้ขาย แล้วเราก็สนใจการศึกษาศาสนาพุทธตั้งแต่เด็กๆ คำว่าอยู่แบบธรรมดา แต่การมีสิ่งอำนวยสะดวกให้สมกับยุคสมัยมันไม่ใช่เรื่องแปลก เรากลับมองเป็นข้อดี ว่ายุคนี้เรามีโอกาสประสบความสะดวกสบาย และทำเป้าหมายสำเร็จก่อนอายุเลข 3 ได้ไม่ยากเท่าสมัยก่อน
ชีวิตคุณโทนี่ลงตัวแล้วนะคะจากประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านมาการมีครอบครัวที่สมบูรณ์คู่ครองที่น่ารักรักและเข้าใจกันการบริหารชีวิตในความพอเพียงสงบเรียบงายนี่คือความสุขกับปัจจุบัน ชื่นชมค่ะ ขอให้คุณ มีความสุขการบริหารชีวิตที่สงบเรียงง่ายพอเพียงและเป็นแบบอย่างให้คนรอบข้างและตนแบบของคนในสังคมนะคะ
สุดใจ❤❤❤ท่าน
คิดดีมากค่ะ
ชอบจังเลยค่ะเป็นแนวคิดที่เยี่ยมมากค่ะ หนุนใจนะคะชีวิตที่ใช่คือรุ้จักตัวเอง ว่าความสุขพอใจที่แท้จริงคือชีวิตที่ทำได้ ชีวิตธรรมดาที่มีสุขในแบบของเราเอง ขอชื่นชมมากๆค่ะ
ชีวิต แค่มีบ้านที่เราออกแบบเอง มีรถ มีสุขภาพดีและเงินเก็บยามเกษียณ และใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติแบบเรียบง่ายแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ชื่นชมมากค่าพี่โท
ตอนนี้ผม40ต้นๆแล้ว แอบมีความฝันว่าถ้าอีกซัก2-3ปี ยังไม่มีครอบครัว ไม่มีลูกเมียให้ต้องดูแลผมอยากเฟดตัวเองไปใช้ชีวิตแบบนี้บ้างครับ มันคือ dream life สำหรับผม
👍👍👍
❤❤❤
เกษตรเชิงอินสตาแกรม
เรากับแฟนก็ฝันว่าจะมีชีวิตแบบนี้ แต่แฟนเราเดินทางไปมิติอื่นแล้ว ความฝันที่เคยมีร่วมกันมันเลยกลายเป็นที่ว่างเปล่าไป คุณโทนี่กับคุณแก้วโชคดีมากๆเลยค่ะ
เราเป็นคนชอบดูหนังมากๆ โดยเฉพาะหนังฝรั่ง ทำให้เรามีความคิดอย่างนึง ว่าเราชอบชีวิตอิสระ เรียบง่ายแต่หรูหรา หมายถึงมีบ้านที่สะดวกสบาย เราชอบบ้านที่ร่มรื่น มีศิลปะ สวยทั้งภายนอกและภายใน มีเงินสำหรับเดินทางท่องเที่ยว สิ่งนึงที่ไม่เคยทำคือทำสวน เพราะครอบครัวเป็นพ่อค้าแม่ค้ามาตลอด เราบ้านรก ตามสไตล์บ้านแม่ค้า ทำให้มีความฝันอยากมีบ้านหลังใหญ่ แต่ไม่ใช่แบบในหมู่บ้านทั่วๆ ไปที่เขาทำขายนะคะ ใหญ่แต่ต้องร่มรื่น มีสไตล์ ไม่ใช่เปิดแอร์แช่ทั้งวัน ตอนนี้บ้านที่เรามีเป็นป่า มีสวนมะพร้าว สวนปาล์ม ผลไม้หลายชนิดอย่างละต้น 2 ต้น ติดลำคลอง เราชอบที่ดินผืนนี้มาก ขาด แค่บ้านที่เราฝันไว้ กับเงินจำนวนที่เราพอใจ แล้วก็แปลงผัก ในยุคที่ทุกคนกลัวการมีลูก เราตัดสินใจมีลูก เราก็เติมความฝันเราทีละอย่าง
ตอนเป็นเด็ก 10-18 ปี เราชอบเห็นคนอื่นมีความสุขโดยเฉพาะเด็กๆ แล้วหนังฝรั่งหลายเรื่อง อัจฉริยะหลายคนก็ไม่ได้อยู่โรงเรียนที่ดังที่สุด ดีที่สุด เราจึงคิดว่าจำเป็นหรือที่ต้องใช้เงินมากมายเลี้ยงคนๆ นึง เราเริ่มจากตัวเอง เราเป็นลูกที่พ่อแม่เสียเงินน้อยมาก ทั้งๆ ที่พ่อแม่ก็มีเงินทองส่งเสีย ไม่ได้เก่งขนาดเป็นเด็กทุนเรียนดี (เพราะไม่ชอบกดดันตัวเอง แต่ก็กดดันตัวเองเล็กน้อยให้ไม่ขี้เกียจจนเกินไป) เราชอบอ่านหนังสือ เราเรียนได้ผลการเรียนลำดับที่ 1 จน อายุ 18 ปี แต่ด้วยความที่ไม่มีการกดดัน เราจึงไม่คิดจะไปสายเด็กทุน ทำให้เราใันที่จะได้อ่านหนังสือฉบับต้นฉบับมากๆ แต่เรียนอย่างไร เราก็อ่านไม่คล่องสักทีกับภาษาอังกฤษ เราเลยตั้งเป้าว่าเราจะต้องแต่งงานกับคนที่พูดได้ ตอนเด็กไม่รู้จักคำว่านักเรียนแลกเปลี่ยนแล้วเคยฝันอยากไปเรียนต่อต่างประเทศแต่มันเรียนนานเกินไปตอน อ. ชวนเรียนต่อปริญญาโท เราเลยไม่เรียนต่อ เป้าหมายที่เราทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เรามีบ้านหลังเล็กๆ ร่มรื่นในสวนพืชเศรษฐกิจ เล็กๆ ริมน้ำ บ้านเกิดของเราเอง มีสามีต่างชาติ มีลูก มีรถ เราฟังและพูดได้ แต่คำศัพท์ภาษาทางการหลายคำเราก็ยังไม่ชำนาญ เราชอบบ้านของเรามาก เราโชคดี เรารู้ค่าของมันตอนมีคนรวยมาซื้อต้นไม้ที่อยู่บนที่ดินของเรา สมัยเด็กๆ ด้วยราคาหลายหมื่นบาท ครั้งนั้นขายต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ ลำต้น 2 คนโอบไป ครั้งที่ 2 ขายต้นหว้า เสียดายมาก เป็นต้นหว้าในป่าที่มีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยมากมาย ด้วยความที่ใหญ่เกินไปสุดท้ายคนรวยก็เอาไปไม่ได้เขาเลยต้องเลื่อยไม้ขาย แล้วเราก็สนใจการศึกษาศาสนาพุทธตั้งแต่เด็กๆ คำว่าอยู่แบบธรรมดา แต่การมีสิ่งอำนวยสะดวกให้สมกับยุคสมัยมันไม่ใช่เรื่องแปลก เรากลับมองเป็นข้อดี ว่ายุคนี้เรามีโอกาสประสบความสะดวกสบาย และทำเป้าหมายสำเร็จก่อนอายุเลข 3 ได้ไม่ยากเท่าสมัยก่อน
ชีวิตคุณโทนี่ลงตัวแล้วนะคะ
จากประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านมา
การมีครอบครัวที่สมบูรณ์คู่ครอง
ที่น่ารักรักและเข้าใจกันการบริหารชีวิต
ในความพอเพียงสงบเรียบงายนี่คือ
ความสุขกับปัจจุบัน ชื่นชมค่ะ
ขอให้คุณ มีความสุขการบริหารชีวิต
ที่สงบเรียงง่ายพอเพียงและเป็นแบบอย่าง
ให้คนรอบข้างและตนแบบของคนในสังคม
นะคะ
สุดใจ❤❤❤ท่าน
คิดดีมากค่ะ
ชอบจังเลยค่ะเป็นแนวคิดที่เยี่ยมมากค่ะ หนุนใจนะคะ
ชีวิตที่ใช่คือรุ้จักตัวเอง ว่าความสุขพอใจที่แท้จริงคือชีวิตที่ทำได้ ชีวิตธรรมดาที่มีสุขในแบบของเราเอง ขอชื่นชมมากๆค่ะ
ชีวิต แค่มีบ้านที่เราออกแบบเอง มีรถ มีสุขภาพดีและเงินเก็บยามเกษียณ และใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติแบบเรียบง่ายแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ชื่นชมมากค่าพี่โท
ตอนนี้ผม40ต้นๆแล้ว แอบมีความฝันว่าถ้าอีกซัก2-3ปี ยังไม่มีครอบครัว ไม่มีลูกเมียให้ต้องดูแลผมอยากเฟดตัวเองไปใช้ชีวิตแบบนี้บ้างครับ มันคือ dream life สำหรับผม
👍👍👍
❤❤❤
เกษตรเชิงอินสตาแกรม