Mzezze-1200

Verse 1
ალბათ მაშინ დაიწყო რომ ვიყავი პატარა,
ეხლა კი ვიხსენებ ცხრა მთა შემომატარა,
რამდენი რამ გავაკეთე არაფრით არ დავარდა,
ასე იმიტომ იქცევა ხმის გამცემი არ ჰყავდა,
ეს მე რანაირად ვარ ეს აშკარად არამგავს,
სიბრაზეს მოვუკელი რომ არ მიშველა დაძაბვამ,
მშვიდად რომ შევუდები,მალე ვპოვებ სამართალს
ნეტა რითი დავიწყო,რამდენი რამ გადამხვდა,
ათიი როლი ვცადე,ოცი კიდე გავაკეთე,
არაფერი არმაღველებს,არ მახველებს,
მადლობა დამნახველებს,მოვეშვი გადარჩევებს,
შევეშვი დანარჩენებს,მაგრამ მეორე მე მაჩერებს,
რამდენი დღე გავიდა მგონი ათას ორასი,
ეს უკვე გამივლია,ათჯერ რომ ჩამოვვარდი,
ადრე ეგრე იყო მაგრამ ახლა გამოცდა ორმაგი,
დრო ილევა ვერ ვხვდებოდი უსასრულო გლოვაში,
Hook
ვერ გეტყვის კარგ,დამიკეტავს კარს,
მაზიზღებს თავს,პოზიტივს კლავს,
ისევ ტვინს ტყნავს,მერე კოვზით ჭამს,
ვხუჭავდი თვალს,მე აღარ მგავსx2
Verse2
რეები არ გავაკეთე პოეტი ვარ ვიძახე,
თითქოს ყველას ფიქრი მე გადავიბარე,
სად აღარ წავედი და რა ხერხებს არ მივმართე,
სამი წლის შემდეგ, წელში გავიმართე
ათი სიტყვიდან,ათივე მეწყინა,
იქამდე მივედი თავის 🔫 გადამეწყვიტა,
თავმა მითხრა გაგიჟდიო,ხელმა წერა შეწყვიტა,
შემდეგ რაღაც გავატარე,აშკარად დამეკიდა,
ხელოვნურად შექმნილი,თითქოს რაღაც ვაკუმი,
იქიდან ხომ ხმა არ ისმის,თითქოს აქვს მაყუჩი,
ეგ იმიტომ დაგემართა ზედმეტად რომ თავს უხრი
არადა ყოველთვის ვამაყობდი ჩემი ნამუსით,
ერთი ღამე ეძახე და რამდენი განვიცადე,
პოზიტივი გავანულე დავიყვანე მიწამდე,
რამდენი დრო გავიდა,ტყუილად რომ ვიცადე,
იგივეს ვფიქრობ თუნდაც ეხლაც რომ გავიზარდე
hook:
ვერ გეტყვის კარგ,დამიკეტავს კარს,
მაზიზღებს თავს,პოზიტივს კლავს,
ისევ ტვინს ტყნავს,მერე კოვზით ჭამს,
ვხუჭავდი თვალს,მე აღარ მგავს
რამდენჯერ არ მიცდია მეორე მეს ჩარაზვა,
ვეძებე ვერ ვიპოვე ან უბრალოდ არ დამხვდა,
რითი უნდა დავიწყო რეები არ გადამხდა,
მოვუყვები ფურცელს თუ სევდა მხრებზე დამაწვა
რაღაც არ გავს,მას არ ჩვევია,
როგორ ვერ ხვდები ეს განაჩენია,
რა ვაკეთო მხოლოდ ეს დამრჩენია,
ეს არაფერი მთავარი დანარჩენია,
მარა,
hook
ვერ გეტყვის კარგ,დამიკეტავს კარს,
მაზიზღებს თავს,პოზიტივს კლავს,
ისევ ტვინს ტყნავს,მერე კოვზით ჭამს,
ვხუჭავდი თვალს,მე აღარ მგავს