Aynen kardeşim sonra nüfus çokluğu yüzünden kıtlık baş göstersin açlıktanda ölemeyeceğimiz için acı çekerek sonsuza kadar ağlayalım sevdiklerimizinde acı çektiğini görelim harika. (Hehehehehehehehhehehehehehhhehehhehehehehheehhehehhehehwhwhehheheheheh3eheheheh efsane duyarlar.)
Annem babam çalıştığı için beni küçük yaşta ayrı şehirde dedemlere bırakmışlardı annemlerin yanına dönene kadar dedemi babam sanıyordum. Hatta babamı ilk gördüğümde yabancı kalmıştım. Dedemle aramız baya iyiydi çok iyi kalpli , merhametli ve dürüst bir insandı. Hiç yalan atmazdı. "Yalan atınca ne oluyor " derdi. Üniversitede ilk senemde kalp krizinden vefat etti ve inanın çok sağlıklıydı hiç bir sağlık problemi yoktu kendine iyi bakardı yani ben kalp krizinden ölürüm O ölmezdi o derece ama ölüm işte aşırı şoke olduk. Zaten kesinlikle yatalak bir şekilde yaşayabilecek birisi değildi hayırlısı buymuş. Ömrünün çoğunu bir türlü adam olamayan sürekli para yiyip üstüne tekrar isteyen her konuda hayal kırıklığına uğratan bir oğula yine de destek çıkmakla tüketti. Psikolojik olarak yaralandığını ben gözlerinden hissediyordum. Üstüne o oğulunda yıllar boyu terkettiği 2 çocuğuna baktı biraz huysuzluğu dışında hiç bir kötü özelliğini bulamıyorum o derece mükemmel bir insandı. İkimizde pek birbirimize sarılmadık öyle süslü sözler söylemedik bilirsiniz bazı erkekler böyledir çok değer verir ama yine de fiziksel olarak göstermez ama bir bakışıyla belli eder ya biz de o tip insanlardık. İçimde son bir kez sarılamadım diye ukte kalmadı ben bu tür şeylere pek önem vermem ama dedem için şu an yaptığım en büyük şey dürüst bir insan olmam. Öldükten sonra küçükte olsa hiç yalan atmamaya başladım ve şu an neredeyse hiç atmıyorum. Bence bir insan için yapabileceğiniz en iyi şey kendinizi mutlu edip iyi bir insan olmak. Çünkü ben biliyorum ki milyon dolarlık adam olmamı vicdanlı iyi bir insan olmamdan daha az başarı sayardı. Allah rahmet eylesin bu da böyle bir hayat hikayesi kesitim. Okuyan olursa umarım içinden bir ders çıkarır.
Dedem Koronavirüsünden dolayı yakin zamanda vefat etti. Öğrencilik zamanlarım.. Aklim 5 karış havada. Okuduğum donemde borç yaptim ve odemem lazim. Dedem sana insaat isi buldum gel calis dedi. Kendisi eksi demir ustası. 1.90 boy, 120 kilo falan vardi rahmetli. Ben geceleri gec yatardım, o hep kızardı. İssizlikten bunlar hep derdi.. Bana bulduğu insaata gittim. Üniversite öğrencisiyim bana makul isler verirler diye düşünürken, bir anda kendimi harc kararken buldum. Ordan tuğla taşi hemen ardindan duvar ustalarina harc ayarla derken ilk gun aksam yemeği yemeden, dus almadan sızmış kalmışım. 1 haftaya anca kendimi toparlayıp düzene girdim. Megerse dedem inşaatın kalfasina beni ezmelerini soylemis. Bu hayati tanımıyor diye.. 1 hafta da hayatla kanka olduk. Kalfa beni sevmişti. O da dedemin yakin arkadaşıymış. Fevzi agabey iyi adamdi. Anlattı olan biteni.. Dedeme bu cocuk tahsilli birak yakasını demis. Dedem dirayetli adam, az daha çalışsın, hayatin kolay olmadığını anlasin.. İlk gun ben oyle kotu olunca dedem 1 hafta zor dayanmış. Gidip tamam demis bu kadari yeter. 1, 5 ay çalıştım. Sonra okuduk, memur olduk. Ey gidi ulu çınar. Allah rahmet eylesin..
Rahmetli dedem ılık kanseri olmuştu 15 sene herkesten sakladı hep ilaç içerdi nenem sorduğunda ne ilacı diye seviyorum içiyorum iste derdi yıllarca çocukları için gurbette ne emekler verdi çocuklarına kardeşine servet bıraktı ama sırf kimse onun derdini çekmesin diye 15 sene kanser hastalığını gizledi iste öyle de yiğit bi adamdı allah rahmet eylesin
Nur içinde yatsın.Ben de dedemi kaybettigimde aynı yastaydim.Canlansın diye dereye koyduğu üç fidanı dikip bir saat sonra rahmetli olmuş.Hala meyvelerini yeriz. Atalarımız , büyüklerimiz ne kadar harika hayat tecrübelerine sahipmiş. Saygılarımla Emrah abi.
Bende dedem hastaneden gelecekken parka gitmiştim bi 10 20dk geri döndüğümde evde ölmüş. Insanlar kapının önündeydi. Keşke 5 dakika erken dönseydim de son bir kez görebilseydim.
Başınız sağolsun. İnkum'u duyunca ister istemez şaşırdım. Bartın'lıyım ve burda yaşıyorum ben de. Ama hiç dedenizin değerlendirdiği kadar güzel değerlendirebilen görmedim daha sahil şeridini... On numara etkinlikmiş
İlk dedemi ben doğmadan kaybetmişiz, yanında vakit geçirip büyüdüğüm dedem ise ziraat ile ilgileniyordu bitkileri çok severdi her gün bisikletine atlar bahçesine giderdi bitkileriyle konuşur, bakım yapardı. Arada bir annemlerle dedemlerin yanlarına gittiğimiz zaman beni de bisikletinin önüne alırdı, gezdirirdi bitkiler hakkında konuşurdu. Ben yaklaşık 15 yaşına geldiğim de hastalıkları arttı kalp problemler çoğalmıştı. Bir gün yine bisikletine atlamış bahçeye giderken kalp krizi geçirip, bisikletinden düşmüş ve biz haberini alana kadar hayatını kaybetmişti. Cenazesinde yada öldükten sonra yüzünü hiç görmedim ama, dayım yüzü gülüyordu demişti, 2 evladının ölümünü görmesine rağmen hayata tutunmuş sevdiği bisikletine doğaya kendini adamıştı yüzü gülerek hayata gözlerini kapamıştı. Umarım gittiği yerde de yüzü gülüyordur dedem, keşke seninle daha çok vakit geçirebilseydik.
Dedemin alzheimer sebebiyle yavaş yavaş bedenen olmasada zihnen ölümünü görmek, sonrasında bedenen de aramızdan ayrılmasını tecrübe etmek çok zordu. Yaşarken kıymetini bilin. Hem babasız hem atasız olmak çok zor.
@@muhtarliadayintahtakoyu benim de dedem alzheimer 1mayıs da vefat etti Almanya'da Türkiye'de işçilik yaptı yazlık evimizi kendi evimizi o yaptı dünyaya işçi olarak geldi işçi olarak gitti ama sonucunda 4 tane aslan çocuğu ve 13 tanede torun bırakmıştı Eğer bu yazıyı okudiysan senden ricam dedem için bir Fatiha oku Adı:Şevki Karagül
Dedem yok. İkiside vefat etti. Çocukluk aklımla hatırladıklarım bana “bizim nesli toplasan onlar edemez” diyor. İnşallah hepimizin dedeleri nur içinde yatar
Dedem hala hayatta. Hayatımda en sevdiğim iki insandan birisi,diğeri de anneannem. Annem ve babam çalıştığı için beni onlar büyüttü sayılır. Merhameti, insanlığı,sevgiyi onlardan öğrendim. Bizi asla kırmaz ne istersek ikiletmezler. Dedem sert biridir, sağa sola çok söver ama sevmeyeni yoktur. Dışı sert olduğu kadar içi yumuşacıktır. Eski toprak, yaş 80'e dayandı hala bağda bahçede çalışmak ister. Günde 2 paket sigara içer, içme deriz ama içer. Sabah 4'te uyanıp bir fincan türk kahvesi içmeden güne başlamaz. Üzülüyorum çünkü çok fazla zamanları kalmadı, herkes gibi onlar da bir gün karışacak toprağa. O günün gelmemesi için her şeyi yapardım. Hala vaktim varken onlarla vakit geçirmenin keyfini çıkarıyorum. Aslan dedem Sezai Yılmaz ❤️
Ben dedemi 5 Mart günü kaybettim kanser hastasıydı son günlerinde acı çekmesin diye uyutmuslardi. Kardeşim ve bana sürekli mantı alırdı beraber oturur yerdik ve bir gün onu ziyaret ettiğim sırada gene uyuyordu ve dedim ki dede hadi gel bize mantı al beraber oturup yiyelim artık seni çok özledik dedim ve bunu söylerken ağlamamak için kendimi zor tuttum duymasın diye. En büyük hayali Isparta'da bir konteyner alıp yasamakti maalesef ömrü yetmedi keşke param olsaydı da ona Isparta'da ki en güzel evi alabilseydim . Allah'a dua ederken 2 şey istedim Allah'ım lütfen dedem kurtulsun ama kurtulmazsa lütfen canını alirken acı çekmesin bir tanesi kabul oldu ve en azından acı çekmeden öldüğünü bilerek teselli oluyorum. Demek istediğim son şey ise dedenizin kıymetini bilin iş işten geçtikten sonra binlerce kere ağlasaniz bile bir faydasi olmuyor.
Keşke dedemle 1 akşam yemeği daha yiyebilseydim. Keşke o yer sofrasına oturmadan son bir kez daha altına yastık koyabilseydim. Keşke onunla bir kez daha namaz kılıyormuş gibi yapabilseydim. Keşke...
Benim dedemin beyninde tümör vardi 4-5 yaşındaydım çok anlamamıştım ama sonra öğrendim...dedem bana oğlum diyodu bana bazen rahatsız ediyodu bu beni dedem dedi ki bana " kızım sen beni seviyomusun" ben istemeden ver diye cevapladım tabii "e-evet " dedim birkaç hafta sonra öldü zaten öldüğünü anladığımda niye o soruyu sordugunu anladım ben ona soğuk davranıyodum ve anlamıştı sevmediğimi.... öldükten sonra anladim dedemin değerini 🥺
*Dokuz yıl önce soğuk bir bayram tatiliydi. Her fırsatta kaçtığım yer olan köye, dedemin yanına gitmiştim. Tatilimin son günü, evde yalnız kaldığımız bir anda dedem bana seslendi. Koştum gittim, "gel dedi, yanıma otur" oturdum. Kolunu attı, sarıldı, iki damla yaş düştü gözlerinden. Şaşırmıştım. Çerkes ihtiyarları sert olur. Sert adamdı benim dedem de. Neredeyse altmış yıl aynı yastığa baş koyduğu babaannem öldüğü gün bile tek damla gözyaşı görmedim ben bu adamın gözlerinde. Bana yakında öleceğini, bir daha görüşemeyeceğimizi söyleyerek vedalaştı ve helalleşti benimle. O an tek düşündüğüm şey dedemin bunamaya başladığıydı ama çok geçmeden ölüm haberini aldım. Ölürken bile kendini bozmadan öldü. Durup dururken " oğluma (babama) haber verin, ben ölüyorum" demiş, yatmış ve ölmüş. Bir daha asla ne bir bayramın tadı oldu eskisi gibi, ne de köyün. Evin direği yok o öldüğünden beri ve kimse yıl 1934, ağustosunun 26'sı diye başlayan hikayeler anlatmadı bir daha. Ve eminim ki dünyada bir kez daha bu kadar saygı duyacağım bir insan olmayacak.*
Benim şimdiye kadar tanıdığım kimse ölmedi nasıl bi his bilmiyorum. Empati yapmaya çalışıyorum ve çok korkunç geliyo. İnşallah bu dünyada her şeye doyana kadar kalabilirim ve sevdiklerim de benimle kalabilir
Ânın tadını çıkart , onlarla iyi zamanlar geçir asosyal olma dargınsan barış , yoksa onlar varken beraber çok zaman geçiremedim onların kalbini kırdım diye üzülürsün...
Canım dedem babaannemi babamla memlekette bırakıp 1 çantayla istanbula gelmiş, annesi küçükken öldüğü için üvey anne gelmiş, ikinci sınıf evlat muamelesi görmüş, o sebeple köyden istanbula 1 çanrayla göçmüş Allah razı olsun sayesinde kiracılık, yokluk görmedik, babamdan almazdım harçlık ondan alırdım 20 sene aynı evde yaşadık, emekli olduğu halde memur lojmanlarında pas pas atardı ihtiyacımız yoktu ama çalışmayı seviyordu, babam kızıyordu çalışma diyr, abimle bana memur olun temiz işinize gidin derdi ikimizde memur olduk o lojmanda görüp özendiği memurlar gibiydik artık ağlamıştı sevinçten , ama dedem kanser oldu vefat etti canım dedem çok tatlı bir insandı, hacıydı, hiç günah işlediğine şahit olmadım, tam cennetlikti, herkes severdi kendi halindeydi, şimdi 6 aylık çok tatlı bir kızım var keşke dedem yaşayıp görseydi torununu seni çok seviyorum öksüz dedem nur yüzlü insan ❤ (markalı şeylere para verdiğimiz de hep dalga geçerdi pazarda aynısı 10 lira diye) 😊
Herkes yazmış ben de kısaca yazmaya çalışayım o zaman 13 yaşındayım geçtiğimiz kasım ayında dedemi koronodan kaybettik. Aslında hastalığın başlarında çok üzülmüştüm hani dedem? İki haftayı devirdi artık neredeyse hiçbir şeyi kalmadı eh ben de seviniyorum dedem be bunu da hallettin teşekkür ederim falan filan ikinci haftanın sonları gece berbat bir çığlıkla uyandım annemin çığlığıydı, yatalı 1, 1.5 saat falan oldu. İşte deden hastalanmış falan ambulansı arıyorlar dedemler de bizim iki yan binada oturuyorlar. Herkes gitti evde yalnızım izliyorum pencereden ambulans geldi ama hani duruyo orda hastaneye falan götürmüyor. Bir odama geçiyorum ağlaya ağlaya dua okuyorum, bir salona geçiyorum ambulansın ışığına bakıyorum. Neyse aradan biraz zaman geçti annem abim eve geldiler annem sakin duruyo annemi öyle görünce oh dedim yani tamamdır birşey olmamış. Yattım sabah ezanı falan okunurken babamın telefonla konuşmasını duydum amcamla konuşuyordu ve tek bir cümle duydum "Abi babamızı kaybettik". Yutkundum saçmalama dedim rüyadadın yat da uyan öyle yattım sabah uyandım evde yoklardı annemi aradım işte dedenlerdeyiz babaannenin yanında duruyoruz dedi sen yemeğini ye derse gir dedi. Yedim sonra girdim beden dersine hoca soruyo işte dedemin adını veriyor amcamı tanıyor o da onun adını veriyor deden miydi falan filan evet diyorum ama hani yok hayat öyle akıyo sanki hoca çıkabilirsin istersen falan diyo yok hocam gerek yok diyip öyle ruh gibi spor yapıyorum öyle öğlene kadar devam ettik. Öğlen ezanından biraz önce bir sela duydum ve hani hissediyordum dedem içindi o ilk defa bir selayı en başından sonuna kadar dinledim ve o sonunu duydum dedemin adı verildi öğle namazına müteakip kaldırılacak dendi ve ben o an anladım ki ben dedemi KAYBETMİŞTİM... Benim hikayemde böyle ama Allah'a şükür diğer dedem, anneannem, babaannem hala hayattalar Allah onlara ve diğer tüm sevdiklerimize uzun ömürler versin inşallah.🥀😔
Hocam basınız sağolsun; dedeniz ile yaşadıklarınizdan güzel bir film yapılabilir, sadece bu anı bile,iyi bir prodüksiyon ile ödüllü bir animasyon filmi olabilir.Mutlu zamanlar dilerim..
Aslında bu durum en güzel olarak şunu kanıtlıyor, kişi hayatı boyunca en iyi yaptığı işi yaparak son anlarını geçirmeyi seviyor, ayrıca yaptığı işi de seviyorum dede, yani ne iş yaparsan yap severek yap ve de tabi ki hayırlı ve güzel bı iş seç, iyilik yapanlar iyilikle giderler , herkes de arkasından onu iyi kişiydi diye yâdederler, ama kötüyu kimse sevmez, toprak bile ondan razı değildir, vesselam..
Benim dedemle pek anim yoktu ilk okul 3 te akciğer yüzünden vefat etmişti onla sadece tek bi animi hatırlıyorum bana köydeki bakkaldan bi çikolata ve bitanede oyuncak tabanca almışdı o öldü aradan 7 yıl geçti ama ben hayla o anımı unutmadım
Benim dedemde 2 buçuk ay önce vefat etti korona virüs yüzünden,dedem yaşlı olduğu için bazen huysuzluk yapardı bazen onun dediklerini yapmazdım ama o vefat ettikten sonra keşke diyorum; o zamana geri dönebilsek onun istediği her şeyi yaparım tüm günümü onunla geçiririm... insan sevdiğinin değerini asıl öldükten sonra anlıyor,arkadaşlar lütfen ananızı,babanızı,dedenizi üzmeyin onları kaybettikten sonra onları ûzdüğünüz için çok mutsuz olursunuz yani lütfen sevdiklerinizin değerini bilin..
@@BOT_DAVID100 çok sağol kardeşim maalesef bitmiyor bu virüs insanlar ciddiye almiyor dedem gittikten beri onu hergün dûşünürüm rahmetli bizi hep güldürürdü ama bu sefer ağlattı 😭
Bide şimdi gecenin bu saatinde aklıma geldi ben ufakken dedem yaşlı olduğu için onun yakın zamanda vefat edeceğini düşünürdüm dedemde benim öyle düşünmemem için rahmetli bana "ben 95 yaşıma kadar yaşayacağım" diyordu, bu şakan kimseyi güldürmedi dedem bizi yanlız bırakmaya değermiydi 1 şaka yapman 😢😭
Herkes yazmış bende yazayım... Dedem çok saf, çok çalışkan, çok babacan bir adamdı. Tarımla, hayvancılıkla uğraşan gariban bir adamdı ama ağzından tek kelime yalan çıkmayan biri olduğu için insanlar onun sözüne itimad ederdi her zaman. Gençliğinden beri dizindeki rahatsızlıktan dolayı topal gezerdi ama öyle dediğime bakmayın gölgesi tüm aileye yeterdi. Topal Mehmet derlerdi ona, bir kan davası bir husumet bir başı sıkışan olsa ona gelirdi insanlar ama ben her zaman onun neden bu kadar çalışmasına rağmen fakir olduğunu anlayamıyordum, büyüyünce anladım, saflığı ve insanları kıramayışından dolayı yıllarca biriktirdiği, yetiştirdiği, baktığı ürünleri pazarlık masasında 2 3 çakala kaybederdi hep. Saflığının efendiliğinin her zaman zararını gördü dedem. 2012 yılında öldü, 75 yaşına kadar 1 gün bile tatil yapmadı bu adam öldüğü günün öncesinde bile çalışmaya gitmişti ve çok iyiydi, bir sabah kalktı akşamı gitti(kalp krizi). En büyük pişmanlıklarımdandır, keşke daha fazla onunla vakit geçirseydim, yetim büyümüştüm çevremdeki tek baba figürü oydu oysaki, kardeşim her saban 4-5 te kalkar onlara giderdi beraber kahvaltı yapar sohbet ederlerdi(dedem ve anneannem sabah namazından sonra uyumazlardı), ben bunu çok sonraları öğrendim. Kardeşlim tatmıştı onun varlığını. O öldükten sonra ne olsa beğenirsiniz koca sülale dağıldı, aileme kocaman ahşaptan bir gemi diye tasvir edersem meğer o ana omurgaydı bütün parçaların bağlandığı parça. Hayattayken silik olsa da onu kaybedince çıktı ortaya değeri, bu dünyadan bir Mehemedi topal geçti...
Şu kanalı keşfetmemle sanki dünyada uzaylıymışım da yıllardır aradığım türdaşlarımı bulmuşum gibi hissediyorum. Tüm aboneleri tutup öpesim var. Başınız sağ olsun. Ben de sevdiklerimin çoğunu kaybettim o yüzden benim gibi insanların diğerlerinden farklı olarak hem bu dünyada hem gaipte sevdikleriyle yaşadığı iki dünyası varmış gibi geliyor.
siz dedenizi en azından görmüşsünüz ben her iki dedemide sadece fotograflardan gördüm onları hiç gercekte görmedim keşke bi şansım olsa onları görsem annemlerin dedigine göre çok iyi insanlarmiş🥺😔
Benim dedem de şeker hastalığından vefat etti beni çok severdi bende onu çok severdim.Ben çok ufakken bayrampaşada inşaat işleri alırdı bizde kalırdı bana gazoz alınca gülere önce ben içeyim bişey olursa bana olsun diyerek içerdi hemen çok içmesin diye elinden almaya çalışırdım ,akşamları uyuduktan sonra sessizce yanında giderdim tabi ki ceplerden para aşırmak için, gündüz farkediyormuydu bilmiyorum ama hiç bir zaman o konuda kızmadı yanlız horlaması çok sesliydi gece beni korkutuyordu.Dedemden bir şey istediğim zaman beni geri çevirmek istemezdi.Sıfırdan inşaat yapardı bursaya gittiğimiz zaman da dayımla birlikte inşaata giderdik tabi ben hep oyun peşindeyim.Sonraları şeker hastalığı etkili olmaya başladı, bir gün dedemlere gittik dedem beni görmesine rağmen o eski tepkisini göstermedi konuşuyordu yemek yiyebiliyordu ama ayakları şişmişti, yine sevgiyle bana sarılmasını benimle konuşmasını bekliyordum ama yıllardır orada duruyormuşuz gibi davranıyordu.Benimle özel olarak ilgilenmiyordu buna çok üzüldüm hastalıktan olduğunu anlamıştım, o kötü hissi hiç bir zaman unutamam.Dedeciğim ben gelince her zamaan coşkulu karşılardı bağrına basardı ben ayrılana kadar yanından ayırmazdı benimle konuşmak isterdi.Bir gün hastanede olduğunu durumunun ağırlaştığı haberi geldi daha sonra vefat etti.Bursaya gittik cenazesi geldi evin önüne getirdiler yüzünü açtılar bende baktım,ilk defam ölmüş bir insan görüyordum ve bu sevgili dedemdi.Şimdi öyle bir dedem olduğu için seviniyorum çünkü asla sonsuza kadar ayrılmadık bir gün tekrar kavuşucaz ve uşağum diyerek bana sarılacak.
Allah dedenize rahmet eylesin. Yakın zamanda kaybettiğim dedemi hatırladım. Demiryollarından emekliydi, ne zaman RUclips da filan buharlı lokomotif görsem, yüreğimde bir acı, özlem alıp götürüyor beni...
Dedem korona virüs nedeniyle hayatını kaybetdi.Durun baştan söyleyeyim. Dedem bizi evden kovdu. Babamı annemi ve kardeşimi. Ve ev dedemin adınaydı. Bir şey yapamadık. Sonra dedi ki evi satıcam çocuklarım parayı eşit şekilde bölerler. Amma yapmadı. Biliyormusunuz eskiden dedemi çok SEVERDİM. Amma sonra... Sonra büyük bir nefret. Ya bize nasıl yaparsın ya. Hele evden kovmak yetmiyormuş gibi her kese de ben kovmadım kendileri gitti diyordu. Anlamıyordum. Neden böyle yaptığını. Ama artık önemli değildi. Çünkü artık kiraya çıkmış öyle yaşıyorduk. Ve babam dedemin yaptığı onca şeyden sonra(hepsini söylemiyorum) demişdi ki;EĞER BABAM ÖLÜRSE ONU GÖMMEYE BİLE GİTMEYECEĞİM. Ve öldü. Bizi kovduğu zamandan 3 yıl sonra öldü. Ve biliyormusunuz,cenazeye babam hariç hiç bir kardeşi maddi manevi bir şey yapmadı. Gene babam yaptı. Ve biliyormusunuz,ne hissettiğimi bilemiyordum. Kardeşimi söylediğimde ise ne yapayım gibi soğuk bir tepki vermişdi. Doğru kardeşim küçük,çok zaman geçirmemişdi onunla ama genede koyuyor be. Çok garip bir histi. Onca hatıra için üzülsem mi, yoksa kardeşim gibi olsam mı? Bilemiyordum. Hatta şunu da söyleyeyim daha Allah rahmet eylesin bile demedim. DİYEMEDİM...
Bartinliyim. Inkum çok güzel bir beldedir. Inkumun yan tarafındadır Bartın limanı. Gelen gemiler de limanda sıra bekler inkum açıklarında. Çok güzel bir anı. Gerçekten de huzurlu güzel bir yerde geçirmiş son anlarını
2 dedemide asla göremden hayatlarını kaybettiler, babannemde aynı şekilde sadece anneannem var onuda her yaz köyüne gidip 1-2 ay orada kalıyoruz, onuda kaybetmek istemiyorum.
Allah ramet elesin umarım cennete gider belliki çok iyi bi insanmış benim dedemde alkolden ve sigaradan kanser olup öldü ben onu hiç görmedim ama iyi bir insanmış keşke hiç zaman geçmese kesme herşey aynı kalsa ama kalmıyo hayatın akışı bu ve bu akışta yolunu bulman lazım hayat acıda verir mutlulukta sen yeterki arkana bakım vaybe ne günlerdi diye bil tekrar allah ramet elesin.
Emrah Abi benim hiç sahip olmadığım işten okuldan dönerken, evimin yakınında kapısının önüne masasını kurmuş otururken gördüğüm selamlasip anılarını dinlediğim biri gibi. Tesekkur ederim..(:
Benim dedem 98 yaşına kadar güzel yaşadı fakat 19 Mayıs günü mutlu mu olsam uzulsem mi diye hep düşünüyorum çünkü dedem 19 Mayıs'ta son nefesini verdi kimi insan 19 Mayısı sever ama ben üzülürüm
Ben daha 11 yaşındayken dedem rahmetli olmuştu. Rahmetli çok iyi bir insandı 4 tane torunu var amcamın 2 tane birde biz 2 kardeştik. Son zamanlarında bana çok düşkündü işte. Neyse bir gün göğüs ve mide ağrısından hastaneye götürdük. Doktor demiş ki akciğerinde bir leke var yakında bi kontrole getirin demiş. O gün babam götürmüş. Daha sonra akciğerde kitle varmış. Rahmetli arada çok sigara içerdi. Dedemin vucüdunda bi delik açıp hortum saldılar akciğere bağlı. Ondan tam kahverengi bir sıvı akıyordu ucunda poşet vardı. Arada değiştirirdik falan, ben o zamanlar dedem 30-35 gün sürebilecek bir tedavi görürken babannem kendini yalnız hissetmesin diye babamın isteğiyle 20-30 gün köyde kaldım. Olaydan haberim yoktu tabii arada babannemin suratı asıktı merak etmiştim ama belki çok üzgünse daha da üzmeyeyim diye sormadım. Tam 28 gün sonra eve döndüm ve döndüğüm günden 5 gün sonra babam işteyken kardeşim ben annem yemek yerken annem bana olayı anlattı. Deden ölebilir dedi ve bende sofradaki yemeği yemeden odaya gittim yastığa yüzümü gömüp akşamdan sabaha kadar ağladım ve uyuyamadım. Ondan 2 hafta sonra beyninde tümör çıktı. Bu sefer ameliyeta girecekti ama bu ameliyatta %50 %50 ihtimal vardı. Ya ölecekti yada tümörü alıp sağ salim çıkacaktı. Ve çıktı. Ve 2 ay sonra bir tümor daha çıktı. O ameliyatıda olacaktı. O ameliyatta vefat etti. Dedemin vefat ettiği gece ben diğer dedemdeydim. Sabah uyandığımızda annem diğer dedeme haber edip bana söylememelerini söylemiş. O gün cenazeyi çıkarırlarken tabutunu gördüm. O zaman haberim oldu ve yere oturup ağladım. Annem ve babam beni teselli ederken diğer yandan kardeşim ağladı onu teselli ettiler falan. Babamın şu sözünü ömrüm boyunca unutmam. "Allah sevdiği kulunu çabuk yanına alır oğlum" gerçekten çok çabuk elimizden aldı. Daha 66 yaşındaydı. Bu hastalığından önce çok düşkündü dediğim gibi. Hatta bana bunu dile getiriyordu. Beraber çok güzel günler geçirdik. Beraber motora biner gezerdik ki motora olan bilgim ve ilgim ordan geliyor beraber motora binerdik, garajı vardı orda bana çoğu aleti öğretirdi beraber bir şey bozulduğu zaman yapardık. Beraber televizyon izlerdik ve yanında olduğum her zaman beni çok severdi. Yanına alır saatlerce severdi. Keşke bir 10-15 yıl daha yaşasaydın be dedem. Mekanın cennet olsun.
Postacı ve Bartın'lıyım, İnkum manzarasını bilirim. Hikayede benimle ilgili herşey var. Dedeme Allah rahmet eylesin. Bundan sonra mors alfabesini duyunca aklıma o gelecek.
Allah Rahmet eylesin. Sen neyse, ben daha 3, 4 yaşındayken (Herhalde o yaşlardaydım ama en fazla 4) dedemi görebildim anca ve o zamanlar da bir şeyden dolayı ölmüştü de belki kanser olabilir ama işin kötü yanı 2 tane dedem öldü ve 2. olan da bi zaman ölmüş ve babam herhalde onu az görmüş.
bende annemi 5 ay önce kaybettim . akciğer kanserinden . 1 sene boyunca sıkıntı çekti hep . ben yaklaşmaya çok korkardım pandemi var diye . kemoterapi aldığı için bünyesi çok zayıftı evden çıkmazdı . annemi öpemedim bile sarılamadım . en son morgda rahat rahat rahat kısacık saçlarını okşamıştım .
Babamın babası ölene dek ayaktaydı hiç yatalak olmadı,ilaç bağımlısı da olmadı.İlacın şifa vereceğine inanmazdı . Çok sağlıklıydı kilosu da yoktu.Bir Cuma günü Cuma namazına giderken camiinin kapısında düşmüş oracıkta ruhunu teslim etmiş. Allah rahmet eylesin.(2009) Annemin babası da bilakis son 4 senesini yatalak geçirdi. Allah kimseye vermesin bakana da zor bakılana da zor ama şeker gibi adamdı ben kendisini çok severdim. Hepimiz severdik.3 oğlu 9 kızı vardı. Oğullarından büyük olanın hayırsızlığını ölene kadar çekti.Allah rahmet eylesin.(1991)
Benim dedem 1 ay önce rahmet lik oldu. Malesef birsürü hastalığı vardı o yetmedi birde corona oldu 😔. Bütün hastalıkları taşıyamadı ve öldü malesef. Ben onu çok severdim hele motorunu.Dedem 63 yaşında öldü onun 3 kızı var 1 Kızı hağla üniversiteyi bitiremedi malesef. 2 kızının çocuğu var 1 rinin tek çocuğu var o da ben.Tek çocuğum ve 9 yaşındayım. Öbür kızınınkinininde iki zi var biri erkek öbürü kız kız olan 1. sınıfa gidiyor öbürü 4. sınıftı dı herhalde yada üç. Onlar da kuzenim kuzenimin babası hapiste ama iyi birisi. Ama dedm de iyi birisiydi 😭😭😔.
"Müziğin sesini duymayanlar dans edenleri deli sanıyorlar." Sözüne çok güzel örnek
harika söz
Nietzche
@@sadknaks6115 : Yok, Zeki Müren
Evveeeett
Zaman dursa keşke, anneler yaşlanmasa, dedeler hiç ölmese, biz hiç büyümesek.
O dediğin beka arzusu inşallah cennete kardeşim...
Senin dediğini dedende istese sen olmazdın
Keşke :(
ben 18 olduktan sonra durabilir
Aynen kardeşim sonra nüfus çokluğu yüzünden kıtlık baş göstersin açlıktanda ölemeyeceğimiz için acı çekerek sonsuza kadar ağlayalım sevdiklerimizinde acı çektiğini görelim harika.
(Hehehehehehehehhehehehehehhhehehhehehehehheehhehehhehehwhwhehheheheheh3eheheheh efsane duyarlar.)
Annem babam çalıştığı için beni küçük yaşta ayrı şehirde dedemlere bırakmışlardı annemlerin yanına dönene kadar dedemi babam sanıyordum. Hatta babamı ilk gördüğümde yabancı kalmıştım. Dedemle aramız baya iyiydi çok iyi kalpli , merhametli ve dürüst bir insandı. Hiç yalan atmazdı. "Yalan atınca ne oluyor " derdi. Üniversitede ilk senemde kalp krizinden vefat etti ve inanın çok sağlıklıydı hiç bir sağlık problemi yoktu kendine iyi bakardı yani ben kalp krizinden ölürüm O ölmezdi o derece ama ölüm işte aşırı şoke olduk. Zaten kesinlikle yatalak bir şekilde yaşayabilecek birisi değildi hayırlısı buymuş. Ömrünün çoğunu bir türlü adam olamayan sürekli para yiyip üstüne tekrar isteyen her konuda hayal kırıklığına uğratan bir oğula yine de destek çıkmakla tüketti. Psikolojik olarak yaralandığını ben gözlerinden hissediyordum. Üstüne o oğulunda yıllar boyu terkettiği 2 çocuğuna baktı biraz huysuzluğu dışında hiç bir kötü özelliğini bulamıyorum o derece mükemmel bir insandı. İkimizde pek birbirimize sarılmadık öyle süslü sözler söylemedik bilirsiniz bazı erkekler böyledir çok değer verir ama yine de fiziksel olarak göstermez ama bir bakışıyla belli eder ya biz de o tip insanlardık. İçimde son bir kez sarılamadım diye ukte kalmadı ben bu tür şeylere pek önem vermem ama dedem için şu an yaptığım en büyük şey dürüst bir insan olmam. Öldükten sonra küçükte olsa hiç yalan atmamaya başladım ve şu an neredeyse hiç atmıyorum. Bence bir insan için yapabileceğiniz en iyi şey kendinizi mutlu edip iyi bir insan olmak. Çünkü ben biliyorum ki milyon dolarlık adam olmamı vicdanlı iyi bir insan olmamdan daha az başarı sayardı. Allah rahmet eylesin bu da böyle bir hayat hikayesi kesitim. Okuyan olursa umarım içinden bir ders çıkarır.
😢
Bu kadar yazmışsın kimse umursamammış
Başın sağ olsun
Üzüldüm 😖
Benimde anne le babam ayrıldılar 3 yıl önce bu 4. Yıl
Dedem Koronavirüsünden dolayı yakin zamanda vefat etti.
Öğrencilik zamanlarım.. Aklim 5 karış havada. Okuduğum donemde borç yaptim ve odemem lazim. Dedem sana insaat isi buldum gel calis dedi. Kendisi eksi demir ustası. 1.90 boy, 120 kilo falan vardi rahmetli.
Ben geceleri gec yatardım, o hep kızardı. İssizlikten bunlar hep derdi..
Bana bulduğu insaata gittim. Üniversite öğrencisiyim bana makul isler verirler diye düşünürken, bir anda kendimi harc kararken buldum. Ordan tuğla taşi hemen ardindan duvar ustalarina harc ayarla derken ilk gun aksam yemeği yemeden, dus almadan sızmış kalmışım. 1 haftaya anca kendimi toparlayıp düzene girdim. Megerse dedem inşaatın kalfasina beni ezmelerini soylemis. Bu hayati tanımıyor diye.. 1 hafta da hayatla kanka olduk. Kalfa beni sevmişti. O da dedemin yakin arkadaşıymış. Fevzi agabey iyi adamdi. Anlattı olan biteni.. Dedeme bu cocuk tahsilli birak yakasını demis. Dedem dirayetli adam, az daha çalışsın, hayatin kolay olmadığını anlasin..
İlk gun ben oyle kotu olunca dedem 1 hafta zor dayanmış. Gidip tamam demis bu kadari yeter. 1, 5 ay çalıştım. Sonra okuduk, memur olduk. Ey gidi ulu çınar. Allah rahmet eylesin..
Nur içinde yatsın
başın sağolsun kardeşim
Amin
Dün vefat etti koronadan😥
E borcunu ödedin mi? Hikayeyi yarım bırakmışsın.
Rahmetli dedem ılık kanseri olmuştu 15 sene herkesten sakladı hep ilaç içerdi nenem sorduğunda ne ilacı diye seviyorum içiyorum iste derdi yıllarca çocukları için gurbette ne emekler verdi çocuklarına kardeşine servet bıraktı ama sırf kimse onun derdini çekmesin diye 15 sene kanser hastalığını gizledi iste öyle de yiğit bi adamdı allah rahmet eylesin
Allah rahmet eylesin
@@user-zq2zp5on2m amin saolun
Ağladım
Allah rahmet eylesin, bende yakın zamanda kaybettim dedemi.
@@lludovico666 allah rahmet eylesin 😔
Nur içinde yatsın.Ben de dedemi kaybettigimde aynı yastaydim.Canlansın diye dereye koyduğu üç fidanı dikip bir saat sonra rahmetli olmuş.Hala meyvelerini yeriz. Atalarımız , büyüklerimiz ne kadar harika hayat tecrübelerine sahipmiş. Saygılarımla Emrah abi.
Bende dedem hastaneden gelecekken parka gitmiştim bi 10 20dk geri döndüğümde evde ölmüş. Insanlar kapının önündeydi. Keşke 5 dakika erken dönseydim de son bir kez görebilseydim.
@@twitchizle elinde varken yetişememek kötü bir his.
Başınız sağolsun. İnkum'u duyunca ister istemez şaşırdım. Bartın'lıyım ve burda yaşıyorum ben de. Ama hiç dedenizin değerlendirdiği kadar güzel değerlendirebilen görmedim daha sahil şeridini... On numara etkinlikmiş
İlk dedemi ben doğmadan kaybetmişiz, yanında vakit geçirip büyüdüğüm dedem ise ziraat ile ilgileniyordu bitkileri çok severdi her gün bisikletine atlar bahçesine giderdi bitkileriyle konuşur, bakım yapardı. Arada bir annemlerle dedemlerin yanlarına gittiğimiz zaman beni de bisikletinin önüne alırdı, gezdirirdi bitkiler hakkında konuşurdu. Ben yaklaşık 15 yaşına geldiğim de hastalıkları arttı kalp problemler çoğalmıştı. Bir gün yine bisikletine atlamış bahçeye giderken kalp krizi geçirip, bisikletinden düşmüş ve biz haberini alana kadar hayatını kaybetmişti. Cenazesinde yada öldükten sonra yüzünü hiç görmedim ama, dayım yüzü gülüyordu demişti, 2 evladının ölümünü görmesine rağmen hayata tutunmuş sevdiği bisikletine doğaya kendini adamıştı yüzü gülerek hayata gözlerini kapamıştı. Umarım gittiği yerde de yüzü gülüyordur dedem, keşke seninle daha çok vakit geçirebilseydik.
Rest In Peace ):
😢
Allah rahmet eylesin
Hayatın o ilk 6-7 yılı, sanki dedeler ezelden beridir hep dede, anne babalar hep anne baba, o bakkal taş devrinden bile oradaymış sanılan yıllar.
Oo Mahmut abi selamlar.
Dedemin alzheimer sebebiyle yavaş yavaş bedenen olmasada zihnen ölümünü görmek, sonrasında bedenen de aramızdan ayrılmasını tecrübe etmek çok zordu. Yaşarken kıymetini bilin. Hem babasız hem atasız olmak çok zor.
Allah rahmet eylesin, başınız sağolsun...
@@morveotesi8561 sağolun Allah büyüklerimizi başımızdan eksik etmesin.
@@muhtarliadayintahtakoyu benim de dedem alzheimer 1mayıs da vefat etti Almanya'da Türkiye'de işçilik yaptı yazlık evimizi kendi evimizi o yaptı dünyaya işçi olarak geldi işçi olarak gitti ama sonucunda 4 tane aslan çocuğu ve 13 tanede torun bırakmıştı
Eğer bu yazıyı okudiysan senden ricam dedem için bir Fatiha oku
Adı:Şevki Karagül
Allah rahmet eylesin dostum
Dedem yok. İkiside vefat etti. Çocukluk aklımla hatırladıklarım bana “bizim nesli toplasan onlar edemez” diyor. İnşallah hepimizin dedeleri nur içinde yatar
İnşallah🤲
🙏🙏🙏🙏🙏🤗🤗🤗🤗
Ben dogdugumda dedem öldü digeri ise ztn ben yokken onlarca yil önce öldü
Allah rahmet eylesin
@@EedizsS Allah rahmet eylesin
Dedem hala hayatta. Hayatımda en sevdiğim iki insandan birisi,diğeri de anneannem. Annem ve babam çalıştığı için beni onlar büyüttü sayılır. Merhameti, insanlığı,sevgiyi onlardan öğrendim. Bizi asla kırmaz ne istersek ikiletmezler. Dedem sert biridir, sağa sola çok söver ama sevmeyeni yoktur. Dışı sert olduğu kadar içi yumuşacıktır. Eski toprak, yaş 80'e dayandı hala bağda bahçede çalışmak ister. Günde 2 paket sigara içer, içme deriz ama içer. Sabah 4'te uyanıp bir fincan türk kahvesi içmeden güne başlamaz. Üzülüyorum çünkü çok fazla zamanları kalmadı, herkes gibi onlar da bir gün karışacak toprağa. O günün gelmemesi için her şeyi yapardım. Hala vaktim varken onlarla vakit geçirmenin keyfini çıkarıyorum. Aslan dedem Sezai Yılmaz ❤️
Saygı duydum
Benim de dedem ben ortaokulda iken vefat etti o da kanserdi Allah hepsine rahmet etsin
Ben dedemi 5 Mart günü kaybettim kanser hastasıydı son günlerinde acı çekmesin diye uyutmuslardi. Kardeşim ve bana sürekli mantı alırdı beraber oturur yerdik ve bir gün onu ziyaret ettiğim sırada gene uyuyordu ve dedim ki dede hadi gel bize mantı al beraber oturup yiyelim artık seni çok özledik dedim ve bunu söylerken ağlamamak için kendimi zor tuttum duymasın diye. En büyük hayali Isparta'da bir konteyner alıp yasamakti maalesef ömrü yetmedi keşke param olsaydı da ona Isparta'da ki en güzel evi alabilseydim . Allah'a dua ederken 2 şey istedim Allah'ım lütfen dedem kurtulsun ama kurtulmazsa lütfen canını alirken acı çekmesin bir tanesi kabul oldu ve en azından acı çekmeden öldüğünü bilerek teselli oluyorum. Demek istediğim son şey ise dedenizin kıymetini bilin iş işten geçtikten sonra binlerce kere ağlasaniz bile bir faydasi olmuyor.
Huzur içinde yatsın 😔😔
Dedeniz vefat ettiyse, Allah rahmet eylesin böyle bir deden olduğu için çok şanslısın!
Bence de
Keşke dedemle 1 akşam yemeği daha yiyebilseydim. Keşke o yer sofrasına oturmadan son bir kez daha altına yastık koyabilseydim. Keşke onunla bir kez daha namaz kılıyormuş gibi yapabilseydim. Keşke...
Benim dedemin beyninde tümör vardi 4-5 yaşındaydım çok anlamamıştım ama sonra öğrendim...dedem bana oğlum diyodu bana bazen rahatsız ediyodu bu beni dedem dedi ki bana " kızım sen beni seviyomusun" ben istemeden ver diye cevapladım tabii "e-evet " dedim birkaç hafta sonra öldü zaten öldüğünü anladığımda niye o soruyu sordugunu anladım ben ona soğuk davranıyodum ve anlamıştı sevmediğimi.... öldükten sonra anladim dedemin değerini 🥺
@@Sakurasuo yiaaaa
Namaz kılıyor Muş Gibi yapmak nedir la
@@corumlugeredeli3964 namaz kılmayı bilmiyo yani ama kiloyomus gibi yapiyo
@@yrn_k Cok kotu bir his. Deger bilmeyip oldugunde anlamak
*Dokuz yıl önce soğuk bir bayram tatiliydi. Her fırsatta kaçtığım yer olan köye, dedemin yanına gitmiştim. Tatilimin son günü, evde yalnız kaldığımız bir anda dedem bana seslendi. Koştum gittim, "gel dedi, yanıma otur" oturdum. Kolunu attı, sarıldı, iki damla yaş düştü gözlerinden. Şaşırmıştım. Çerkes ihtiyarları sert olur. Sert adamdı benim dedem de. Neredeyse altmış yıl aynı yastığa baş koyduğu babaannem öldüğü gün bile tek damla gözyaşı görmedim ben bu adamın gözlerinde. Bana yakında öleceğini, bir daha görüşemeyeceğimizi söyleyerek vedalaştı ve helalleşti benimle. O an tek düşündüğüm şey dedemin bunamaya başladığıydı ama çok geçmeden ölüm haberini aldım. Ölürken bile kendini bozmadan öldü. Durup dururken " oğluma (babama) haber verin, ben ölüyorum" demiş, yatmış ve ölmüş. Bir daha asla ne bir bayramın tadı oldu eskisi gibi, ne de köyün. Evin direği yok o öldüğünden beri ve kimse yıl 1934, ağustosunun 26'sı diye başlayan hikayeler anlatmadı bir daha. Ve eminim ki dünyada bir kez daha bu kadar saygı duyacağım bir insan olmayacak.*
Benim şimdiye kadar tanıdığım kimse ölmedi nasıl bi his bilmiyorum. Empati yapmaya çalışıyorum ve çok korkunç geliyo. İnşallah bu dünyada her şeye doyana kadar kalabilirim ve sevdiklerim de benimle kalabilir
Ânın tadını çıkart , onlarla iyi zamanlar geçir asosyal olma dargınsan barış , yoksa onlar varken beraber çok zaman geçiremedim onların kalbini kırdım diye üzülürsün...
@@vaqe2664 çok iyi söyledin haklısın benim de kimsem ölmedi fakat dediğine kulak vereceğim.
Rabbim rahmetiyle muamele etsin mekanı cennet olsun
Duygulandım ya, başta dedeniz olmak üzere bütün vefat edenlerinize Allahtan rahmet diliyorum Emrah Bey.
Canım dedem babaannemi babamla memlekette bırakıp 1 çantayla istanbula gelmiş, annesi küçükken öldüğü için üvey anne gelmiş, ikinci sınıf evlat muamelesi görmüş, o sebeple köyden istanbula 1 çanrayla göçmüş Allah razı olsun sayesinde kiracılık, yokluk görmedik, babamdan almazdım harçlık ondan alırdım 20 sene aynı evde yaşadık, emekli olduğu halde memur lojmanlarında pas pas atardı ihtiyacımız yoktu ama çalışmayı seviyordu, babam kızıyordu çalışma diyr, abimle bana memur olun temiz işinize gidin derdi ikimizde memur olduk o lojmanda görüp özendiği memurlar gibiydik artık ağlamıştı sevinçten , ama dedem kanser oldu vefat etti canım dedem çok tatlı bir insandı, hacıydı, hiç günah işlediğine şahit olmadım, tam cennetlikti, herkes severdi kendi halindeydi, şimdi 6 aylık çok tatlı bir kızım var keşke dedem yaşayıp görseydi torununu seni çok seviyorum öksüz dedem nur yüzlü insan ❤ (markalı şeylere para verdiğimiz de hep dalga geçerdi pazarda aynısı 10 lira diye) 😊
Allah rahmet etsin ♡ hiç böyle bir son beklemiyordum cok güzeldi
Vaay beee , Allah (C.C.) rahmet eylesin , Peygamber Efendimiz'in (S.A.V.) yüzü suyu hürmetine ... Amin...
Allah bütün dedelere uzun ömürler versin :)
Dedelerimi çok seviyorum umarım ömürleri uzun olur
Herkes yazmış ben de kısaca yazmaya çalışayım o zaman 13 yaşındayım geçtiğimiz kasım ayında dedemi koronodan kaybettik. Aslında hastalığın başlarında çok üzülmüştüm hani dedem? İki haftayı devirdi artık neredeyse hiçbir şeyi kalmadı eh ben de seviniyorum dedem be bunu da hallettin teşekkür ederim falan filan ikinci haftanın sonları gece berbat bir çığlıkla uyandım annemin çığlığıydı, yatalı 1, 1.5 saat falan oldu. İşte deden hastalanmış falan ambulansı arıyorlar dedemler de bizim iki yan binada oturuyorlar. Herkes gitti evde yalnızım izliyorum pencereden ambulans geldi ama hani duruyo orda hastaneye falan götürmüyor. Bir odama geçiyorum ağlaya ağlaya dua okuyorum, bir salona geçiyorum ambulansın ışığına bakıyorum. Neyse aradan biraz zaman geçti annem abim eve geldiler annem sakin duruyo annemi öyle görünce oh dedim yani tamamdır birşey olmamış. Yattım sabah ezanı falan okunurken babamın telefonla konuşmasını duydum amcamla konuşuyordu ve tek bir cümle duydum "Abi babamızı kaybettik". Yutkundum saçmalama dedim rüyadadın yat da uyan öyle yattım sabah uyandım evde yoklardı annemi aradım işte dedenlerdeyiz babaannenin yanında duruyoruz dedi sen yemeğini ye derse gir dedi. Yedim sonra girdim beden dersine hoca soruyo işte dedemin adını veriyor amcamı tanıyor o da onun adını veriyor deden miydi falan filan evet diyorum ama hani yok hayat öyle akıyo sanki hoca çıkabilirsin istersen falan diyo yok hocam gerek yok diyip öyle ruh gibi spor yapıyorum öyle öğlene kadar devam ettik. Öğlen ezanından biraz önce bir sela duydum ve hani hissediyordum dedem içindi o ilk defa bir selayı en başından sonuna kadar dinledim ve o sonunu duydum dedemin adı verildi öğle namazına müteakip kaldırılacak dendi ve ben o an anladım ki ben dedemi KAYBETMİŞTİM... Benim hikayemde böyle ama Allah'a şükür diğer dedem, anneannem, babaannem hala hayattalar Allah onlara ve diğer tüm sevdiklerimize uzun ömürler versin inşallah.🥀😔
2 ay geçmiş nasıl oldun
@@EnesSN-k4l 13 yaşındayım demiş
@@nemesis7182 kafa yeni basıyor o zaman 13 yaşındaydım demiş
Hocam basınız sağolsun; dedeniz ile yaşadıklarınizdan güzel bir film yapılabilir, sadece bu anı bile,iyi bir prodüksiyon ile ödüllü bir animasyon filmi olabilir.Mutlu zamanlar dilerim..
Aslında bu durum en güzel olarak şunu kanıtlıyor, kişi hayatı boyunca en iyi yaptığı işi yaparak son anlarını geçirmeyi seviyor, ayrıca yaptığı işi de seviyorum dede, yani ne iş yaparsan yap severek yap ve de tabi ki hayırlı ve güzel bı iş seç, iyilik yapanlar iyilikle giderler , herkes de arkasından onu iyi kişiydi diye yâdederler, ama kötüyu kimse sevmez, toprak bile ondan razı değildir, vesselam..
1:49 Mors alfabesiyle de son yazmış. Sesi bilemedim...
Benim dedemle pek anim yoktu ilk okul 3 te akciğer yüzünden vefat etmişti onla sadece tek bi animi hatırlıyorum bana köydeki bakkaldan bi çikolata ve bitanede oyuncak tabanca almışdı o öldü aradan 7 yıl geçti ama ben hayla o anımı unutmadım
Benim dedemde 2 buçuk ay önce vefat etti korona virüs yüzünden,dedem yaşlı olduğu için bazen huysuzluk yapardı bazen onun dediklerini yapmazdım ama o vefat ettikten sonra keşke diyorum; o zamana geri dönebilsek onun istediği her şeyi yaparım tüm günümü onunla geçiririm... insan sevdiğinin değerini asıl öldükten sonra anlıyor,arkadaşlar lütfen ananızı,babanızı,dedenizi üzmeyin onları kaybettikten sonra onları ûzdüğünüz için çok mutsuz olursunuz yani lütfen sevdiklerinizin değerini bilin..
başın sağolsun şu koronavirus ne kadar kotu birşey ya
@@BOT_DAVID100 çok sağol kardeşim maalesef bitmiyor bu virüs insanlar ciddiye almiyor dedem gittikten beri onu hergün dûşünürüm rahmetli bizi hep güldürürdü ama bu sefer ağlattı 😭
Bide şimdi gecenin bu saatinde aklıma geldi ben ufakken dedem yaşlı olduğu için onun yakın zamanda vefat edeceğini düşünürdüm dedemde benim öyle düşünmemem için rahmetli bana "ben 95 yaşıma kadar yaşayacağım" diyordu, bu şakan kimseyi güldürmedi dedem bizi yanlız bırakmaya değermiydi 1 şaka yapman 😢😭
@Killa Kami sağol
Çizim ve anlatım harika... 😔
" HARİKASIN "
DEDELERİMİZE VE BİZE ALLAH RAHMET EYLESİN
Herkes yazmış bende yazayım...
Dedem çok saf, çok çalışkan, çok babacan bir adamdı. Tarımla, hayvancılıkla uğraşan gariban bir adamdı ama ağzından tek kelime yalan çıkmayan biri olduğu için insanlar onun sözüne itimad ederdi her zaman. Gençliğinden beri dizindeki rahatsızlıktan dolayı topal gezerdi ama öyle dediğime bakmayın gölgesi tüm aileye yeterdi. Topal Mehmet derlerdi ona, bir kan davası bir husumet bir başı sıkışan olsa ona gelirdi insanlar ama ben her zaman onun neden bu kadar çalışmasına rağmen fakir olduğunu anlayamıyordum, büyüyünce anladım, saflığı ve insanları kıramayışından dolayı yıllarca biriktirdiği, yetiştirdiği, baktığı ürünleri pazarlık masasında 2 3 çakala kaybederdi hep. Saflığının efendiliğinin her zaman zararını gördü dedem.
2012 yılında öldü, 75 yaşına kadar 1 gün bile tatil yapmadı bu adam öldüğü günün öncesinde bile çalışmaya gitmişti ve çok iyiydi, bir sabah kalktı akşamı gitti(kalp krizi). En büyük pişmanlıklarımdandır, keşke daha fazla onunla vakit geçirseydim, yetim büyümüştüm çevremdeki tek baba figürü oydu oysaki, kardeşim her saban 4-5 te kalkar onlara giderdi beraber kahvaltı yapar sohbet ederlerdi(dedem ve anneannem sabah namazından sonra uyumazlardı), ben bunu çok sonraları öğrendim. Kardeşlim tatmıştı onun varlığını. O öldükten sonra ne olsa beğenirsiniz koca sülale dağıldı, aileme kocaman ahşaptan bir gemi diye tasvir edersem meğer o ana omurgaydı bütün parçaların bağlandığı parça. Hayattayken silik olsa da onu kaybedince çıktı ortaya değeri, bu dünyadan bir Mehemedi topal geçti...
Xude rehma xwe lêke
Dostum yaptığın bu icerik mukemmel olmuş inşallah devaminda hakkettigin noktalara gelirsin Allah'ın izniyle
Işıklarda uyusun. Teşekkür ederiz Hocam paylaştığın için.
Şu kanalı keşfetmemle sanki dünyada uzaylıymışım da yıllardır aradığım türdaşlarımı bulmuşum gibi hissediyorum. Tüm aboneleri tutup öpesim var.
Başınız sağ olsun. Ben de sevdiklerimin çoğunu kaybettim o yüzden benim gibi insanların diğerlerinden farklı olarak hem bu dünyada hem gaipte sevdikleriyle yaşadığı iki dünyası varmış gibi geliyor.
siz dedenizi en azından görmüşsünüz ben her iki dedemide sadece fotograflardan gördüm onları hiç gercekte görmedim keşke bi şansım olsa onları görsem annemlerin dedigine göre çok iyi insanlarmiş🥺😔
Benim dedem de şeker hastalığından vefat etti beni çok severdi bende onu çok severdim.Ben çok ufakken bayrampaşada inşaat işleri alırdı bizde kalırdı bana gazoz alınca gülere önce ben içeyim bişey olursa bana olsun diyerek içerdi hemen çok içmesin diye elinden almaya çalışırdım ,akşamları uyuduktan sonra sessizce yanında giderdim tabi ki ceplerden para aşırmak için, gündüz farkediyormuydu bilmiyorum ama hiç bir zaman o konuda kızmadı yanlız horlaması çok sesliydi gece beni korkutuyordu.Dedemden bir şey istediğim zaman beni geri çevirmek istemezdi.Sıfırdan inşaat yapardı bursaya gittiğimiz zaman da dayımla birlikte inşaata giderdik tabi ben hep oyun peşindeyim.Sonraları şeker hastalığı etkili olmaya başladı, bir gün dedemlere gittik dedem beni görmesine rağmen o eski tepkisini göstermedi konuşuyordu yemek yiyebiliyordu ama ayakları şişmişti, yine sevgiyle bana sarılmasını benimle konuşmasını bekliyordum ama yıllardır orada duruyormuşuz gibi davranıyordu.Benimle özel olarak ilgilenmiyordu buna çok üzüldüm hastalıktan olduğunu anlamıştım, o kötü hissi hiç bir zaman unutamam.Dedeciğim ben gelince her zamaan coşkulu karşılardı bağrına basardı ben ayrılana kadar yanından ayırmazdı benimle konuşmak isterdi.Bir gün hastanede olduğunu durumunun ağırlaştığı haberi geldi daha sonra vefat etti.Bursaya gittik cenazesi geldi evin önüne getirdiler yüzünü açtılar bende baktım,ilk defam ölmüş bir insan görüyordum ve bu sevgili dedemdi.Şimdi öyle bir dedem olduğu için seviniyorum çünkü asla sonsuza kadar ayrılmadık bir gün tekrar kavuşucaz ve uşağum diyerek bana sarılacak.
Allah rahmet eylesin hocam, mekanı cennet olsun.
Allah dedenize rahmet eylesin.
Yakın zamanda kaybettiğim dedemi hatırladım. Demiryollarından emekliydi, ne zaman RUclips da filan buharlı lokomotif görsem, yüreğimde bir acı, özlem alıp götürüyor beni...
İşte her insana deli demiceksin. Çok güzel bir hikaye. Eline sağlık.
Çok kaliteli zamanlar çok kaliteli hikayeler mekani cennet olsun inşAllah
Dedem korona virüs nedeniyle hayatını kaybetdi.Durun baştan söyleyeyim. Dedem bizi evden kovdu. Babamı annemi ve kardeşimi. Ve ev dedemin adınaydı. Bir şey yapamadık. Sonra dedi ki evi satıcam çocuklarım parayı eşit şekilde bölerler. Amma yapmadı. Biliyormusunuz eskiden dedemi çok SEVERDİM. Amma sonra... Sonra büyük bir nefret. Ya bize nasıl yaparsın ya. Hele evden kovmak yetmiyormuş gibi her kese de ben kovmadım kendileri gitti diyordu. Anlamıyordum. Neden böyle yaptığını. Ama artık önemli değildi. Çünkü artık kiraya çıkmış öyle yaşıyorduk. Ve babam dedemin yaptığı onca şeyden sonra(hepsini söylemiyorum) demişdi ki;EĞER BABAM ÖLÜRSE ONU GÖMMEYE BİLE GİTMEYECEĞİM. Ve öldü. Bizi kovduğu zamandan 3 yıl sonra öldü. Ve biliyormusunuz,cenazeye babam hariç hiç bir kardeşi maddi manevi bir şey yapmadı. Gene babam yaptı. Ve biliyormusunuz,ne hissettiğimi bilemiyordum. Kardeşimi söylediğimde ise ne yapayım gibi soğuk bir tepki vermişdi. Doğru kardeşim küçük,çok zaman geçirmemişdi onunla ama genede koyuyor be. Çok garip bir histi. Onca hatıra için üzülsem mi, yoksa kardeşim gibi olsam mı? Bilemiyordum. Hatta şunu da söyleyeyim daha Allah rahmet eylesin bile demedim. DİYEMEDİM...
şahane.. ve hüzünlü.. vefat ettiyse rahmet diliyorum.. yaşıyorsa şifa..
Çok hoş bi hikaye, nur içinde yatsın..
Bartinliyim. Inkum çok güzel bir beldedir. Inkumun yan tarafındadır Bartın limanı. Gelen gemiler de limanda sıra bekler inkum açıklarında. Çok güzel bir anı. Gerçekten de huzurlu güzel bir yerde geçirmiş son anlarını
Güzel hikaye heyecanla dinledim.
Güzel hikaye
Dedemize Allah rahmet eylesin 🙏
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun nur içinde yatsın amin
Nurlar içinde uyusun. Ruhu şad olsun 🥰🥰🥰⚘
2 dedemide asla göremden hayatlarını kaybettiler, babannemde aynı şekilde sadece anneannem var onuda her yaz köyüne gidip 1-2 ay orada kalıyoruz, onuda kaybetmek istemiyorum.
Allah rahmet eylesin. İnkum gerçekten çok güzel biryer. Elinize Sağlık.
ne kadar güzel anlatıyorsunuz, çizimleri kendiniz mi çiziyorsunuz?
Muhtesem bir ani bu cok duygusal ve ozlem dolu 🥺
Allah ramet elesin umarım cennete gider belliki çok iyi bi insanmış benim dedemde alkolden ve sigaradan kanser olup öldü ben onu hiç görmedim ama iyi bir insanmış keşke hiç zaman geçmese kesme herşey aynı kalsa ama kalmıyo hayatın akışı bu ve bu akışta yolunu bulman lazım hayat acıda verir mutlulukta sen yeterki arkana bakım vaybe ne günlerdi diye bil tekrar allah ramet elesin.
Emrah Abi benim hiç sahip olmadığım işten okuldan dönerken, evimin yakınında kapısının önüne masasını kurmuş otururken gördüğüm selamlasip anılarını dinlediğim biri gibi. Tesekkur ederim..(:
Harika bir hikâye.. 😊😊
Dedeler gelecegimizle gecmiste kurdugumuz bi köprü yasayan bilir
Abi sen nesin lütuf musun.Beni çok mutlu ediyorsun.Dedelerimize rahmet olsun inşaallah.
Benim dedem 98 yaşına kadar güzel yaşadı fakat 19 Mayıs günü mutlu mu olsam uzulsem mi diye hep düşünüyorum çünkü dedem 19 Mayıs'ta son nefesini verdi kimi insan 19 Mayısı sever ama ben üzülürüm
Abi sende ne guzel hikayeler var, devamını bekleriz
çok güzel hikaye.... hüzünlü. Allah rahmet eylesin
Vay be... Çok tatlı bir anıydı Abi...
Muhteşem bir hikaye inanın ürperdim ağlayacak gibi oldum..
Ben daha 11 yaşındayken dedem rahmetli olmuştu. Rahmetli çok iyi bir insandı 4 tane torunu var amcamın 2 tane birde biz 2 kardeştik. Son zamanlarında bana çok düşkündü işte. Neyse bir gün göğüs ve mide ağrısından hastaneye götürdük. Doktor demiş ki akciğerinde bir leke var yakında bi kontrole getirin demiş. O gün babam götürmüş. Daha sonra akciğerde kitle varmış. Rahmetli arada çok sigara içerdi. Dedemin vucüdunda bi delik açıp hortum saldılar akciğere bağlı. Ondan tam kahverengi bir sıvı akıyordu ucunda poşet vardı. Arada değiştirirdik falan, ben o zamanlar dedem 30-35 gün sürebilecek bir tedavi görürken babannem kendini yalnız hissetmesin diye babamın isteğiyle 20-30 gün köyde kaldım. Olaydan haberim yoktu tabii arada babannemin suratı asıktı merak etmiştim ama belki çok üzgünse daha da üzmeyeyim diye sormadım. Tam 28 gün sonra eve döndüm ve döndüğüm günden 5 gün sonra babam işteyken kardeşim ben annem yemek yerken annem bana olayı anlattı. Deden ölebilir dedi ve bende sofradaki yemeği yemeden odaya gittim yastığa yüzümü gömüp akşamdan sabaha kadar ağladım ve uyuyamadım. Ondan 2 hafta sonra beyninde tümör çıktı. Bu sefer ameliyeta girecekti ama bu ameliyatta %50 %50 ihtimal vardı. Ya ölecekti yada tümörü alıp sağ salim çıkacaktı. Ve çıktı. Ve 2 ay sonra bir tümor daha çıktı. O ameliyatıda olacaktı. O ameliyatta vefat etti. Dedemin vefat ettiği gece ben diğer dedemdeydim. Sabah uyandığımızda annem diğer dedeme haber edip bana söylememelerini söylemiş. O gün cenazeyi çıkarırlarken tabutunu gördüm. O zaman haberim oldu ve yere oturup ağladım. Annem ve babam beni teselli ederken diğer yandan kardeşim ağladı onu teselli ettiler falan. Babamın şu sözünü ömrüm boyunca unutmam. "Allah sevdiği kulunu çabuk yanına alır oğlum" gerçekten çok çabuk elimizden aldı. Daha 66 yaşındaydı. Bu hastalığından önce çok düşkündü dediğim gibi. Hatta bana bunu dile getiriyordu. Beraber çok güzel günler geçirdik. Beraber motora biner gezerdik ki motora olan bilgim ve ilgim ordan geliyor beraber motora binerdik, garajı vardı orda bana çoğu aleti öğretirdi beraber bir şey bozulduğu zaman yapardık. Beraber televizyon izlerdik ve yanında olduğum her zaman beni çok severdi. Yanına alır saatlerce severdi. Keşke bir 10-15 yıl daha yaşasaydın be dedem. Mekanın cennet olsun.
Aralarında seçim yapmak doğru değil belki ama En güzel Emrah Ablak hikayesi budur benim için.
Şuan için benim de favorim bu
hikaye ve çizim için teşekkürler. güzeldi elinize ve emeğinize sağlık
Çizgiler çok sade ve bir o kadar güzel. Hikaye dokunaklı.
Videonun Mors alfabesi ile SON yazısı ile bitmesi çok hoş bir detay olmuş. Bu videoyu birkaç defa seyretmiştim ama bunu dün fark ettim.
Postacı ve Bartın'lıyım, İnkum manzarasını bilirim. Hikayede benimle ilgili herşey var. Dedeme Allah rahmet eylesin. Bundan sonra mors alfabesini duyunca aklıma o gelecek.
Niye bilmiyorum defalarca izledim bu hikayeyi. Belki de oyle bir dedeye sahip olamadigim, o sevgiyi hic bilmedigim icindir.
İnanılmaz iyi bir anıymîş Allah rahmet eylesin
Mükemmel bir anı Allah rahmet eylesin
Allah Rahmet eylesin. Sen neyse, ben daha 3, 4 yaşındayken (Herhalde o yaşlardaydım ama en fazla 4) dedemi görebildim anca ve o zamanlar da
bir şeyden dolayı ölmüştü de belki kanser olabilir ama işin kötü yanı 2 tane dedem öldü ve 2. olan da
bi zaman ölmüş ve babam herhalde onu az görmüş.
Sen geçerken sahilden sessizce gemiler kalkar yüreğimden gizlice
Ne guzel son günlerini bombos seyle gecirmis ahiret icin degerlendirmek yerine
İşte sizi bu kibriniz, bu içinizdeki pislik bitirdi.. Acınası..
Ah be dedem... Nur içinde yat... Mekanın cennet olsun canım dedem...
Kaç defa izledim bilmiyorum ama her izlediğim de burnumun direği sızlıyor içim cız ediyor aga
İnkumu'na bir daha gittiğimde bu şey aklımdan çıkmayacak o güzelim denizin ufkundaki gemileri görünce bu hikayeyi hatırlıyacagim
bende annemi 5 ay önce kaybettim . akciğer kanserinden . 1 sene boyunca sıkıntı çekti hep . ben yaklaşmaya çok korkardım pandemi var diye . kemoterapi aldığı için bünyesi çok zayıftı evden çıkmazdı . annemi öpemedim bile sarılamadım . en son morgda rahat rahat rahat kısacık saçlarını okşamıştım .
Vayyy hemşerimmm ...
İnsanın memleketi gibi var mı bartın inkumu ♥️
Nur içinde yat .telgrafçı havalı dede
kim anlatiyor bu hikayeyi? cok iyiymis
Üzücüymüş benim daha dedemin annesi bile ölmedi o yüzden nasıl bir his bilmiyorum Allah rahmet eylesin
Çok klas adammış be... Allah rahmet eylesin
Çok güzel çizmişsin
Allah rahmet eylesin. Ne kadar tatli bir amcamizmis...
çok güzel hikaye
Çok güzel hikaye, çok güzel çizimler
Hikayenin ve çizgiye aktarımının muhteşem olmasi 🥰💖
Babamın babası ölene dek ayaktaydı hiç yatalak olmadı,ilaç bağımlısı da olmadı.İlacın şifa vereceğine inanmazdı . Çok sağlıklıydı kilosu da yoktu.Bir Cuma günü Cuma namazına giderken camiinin kapısında düşmüş oracıkta ruhunu teslim etmiş. Allah rahmet eylesin.(2009) Annemin babası da bilakis son 4 senesini yatalak geçirdi. Allah kimseye vermesin bakana da zor bakılana da zor ama şeker gibi adamdı ben kendisini çok severdim. Hepimiz severdik.3 oğlu 9 kızı vardı. Oğullarından büyük olanın hayırsızlığını ölene kadar çekti.Allah rahmet eylesin.(1991)
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun ❤
Allah rahmet rylesin
Allah rahmet eylesin
Dedenize ALLAH CC rahmet eylesin
Abi dedenin hayır duasını almissindir . Güzel anı 😊
Benim dedem 1 ay önce rahmet lik oldu. Malesef birsürü hastalığı vardı o yetmedi birde corona oldu 😔. Bütün hastalıkları taşıyamadı ve öldü malesef. Ben onu çok severdim hele motorunu.Dedem 63 yaşında öldü onun 3 kızı var 1 Kızı hağla üniversiteyi bitiremedi malesef. 2 kızının çocuğu var 1 rinin tek çocuğu var o da ben.Tek çocuğum ve 9 yaşındayım. Öbür kızınınkinininde iki zi var biri erkek öbürü kız kız olan 1. sınıfa gidiyor öbürü 4. sınıftı dı herhalde yada üç. Onlar da kuzenim kuzenimin babası hapiste ama iyi birisi. Ama dedm de iyi birisiydi 😭😭😔.
Mors alfabesini anlayabilmek için görsel birşey lazım. Sadece seslerden nasıl çözebilmiş acaba?