Απ'τα προβλήματα που έχω καθημερινά κατέληξα να πιάνω το στομάχι λόγω πόνου Έσφαλα μα δίπλα σας θα είμαι και του χρόνου Αν θέλετε θα μ'έχετε ... Υπάρχουν αγκαλιές που θέλω να'ναι ανοιχτές όταν ζητάω Όταν θα χάσω το παιχνίδι και για το σκυμένο μου κεφάλι κάτω μόνος θα χειροκροτάω Με κέρινα φτερά πετάω δίχως όνειρα ... Σκαλωμένος μόνιμα στο τρόπο επιβίωσης της διαφυγής απ'το κελί που περιβάλλει την προσωπικότητά μου Σπάνια ανοίγομαι και μόνο στα χαρτιά μου Έτσι πάντα ήμουν, δεν ήμουν χαμελαίων Απέφευγα να δίνομαι στη μόδα των ωραίων Και θα μου πεις εσύ "τί λέει αυτός τώρα?" Λέει για τον πόνο του και του κεφαλιού μπόρα Κι αν τύχει να τ'ακούσεις το κομμάτι Ποτέ μη με ρωτήσεις γιατί το'γραψα το είδα σαν ανάγκη Ήταν το μόνο φως που υπήρχε μέσα στο σκοτάδι Δεν είμαι καλά αυτόν τον καιρό κι ας μην το δείχνω Στο πάτωμα το βλέμμα κάτω ρίχνω και πίνω να ξεχάσω Κουβέντα κάνω κι άμα θες να γράψω με τα εκ των εσω μου να τα'πα Μα να'τα ... κανάτα με ρεαλισμό που καταπίνω μονορούφι Κατάλαβα πως γύρισαν την πλάτη γίναν ρούφοι Υποκριτές που παίζανε καλά μέσα στο έργο Θαμπάδα στο χρυσάφι τους με τ' άστρο μου εκπέμπω Και μη μου δείξεις ποτέ δρόμο να μάθω Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις Είδα τον κόσμο μου από δύο μάτια που με κοιτούσαν Με θλίψη να στοχάζονται σε δάκρυα ξεσπούσαν Ε ναι λοιπόν αυτός είμαι κι αν δε σ'αρέσω φύγε Αν δεν σε αγάπησα θα το'νιωσες, αν όχι μείνε Μάτια που δε χάσανε το χρώμα σου μιλάνε Κοίταξε μεσ'τις κόρες κι αμα δεις πως σου γελάνε Είναι αλήθεια ... Έχω τη γροθιά μου στα στήθια αυτά μιλάνε Δεν άλλαξα ρε πούστη μου γιατί όλοι το χτυπάνε ? Ήμουν ευγενικός σε όλους σας παλιά θυμάμαι Όσοι δε με εκτιμήσανε έτσι μαζί μας πάνε να τραβήξουνε το δρόμο τους πλάτη σε μένα Όσα άτομα έχω ανάγκη είναι στα χέρια μετρημένα Και δεν παύω ... Να κόβω να ράβω φόντο στο μαύρο Να προσπαθώ να εξιλεώσω το κόκκινο με τον ταύρο Από μικρός πήγαινα βόλτα μόνος μέσα στο σκοτάδι όταν είχα πρόβλημα Κι από μικρός πάντοτε το ίδο όραμα - Υπνοβατούσα Αναζητώντας έκφρασης τρόπο χύμα ξεσπούσα Μεγάλωσα με άλλες ιδέες γι'αυτό κι η εικόνα που έχεις φτιάξει για μένα μάλλον ήταν ένα λάθος Μου φέρεσαι καλά όμως με μισείς καταβάθως Δεν έφταιξα εγώ γι'αυτό και δε θα κάνω κάτι Αφού ποτέ σου δε με γνώρισες ... Κάτσε και ψάξε προσεκτικά κάθε κομμάτι Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις
![COLOMBIA vs. CHILE [4-0] | RESUMEN | ELIMINATORIAS SUDAMERICANAS | FECHA 10](http://i.ytimg.com/vi/TDjN4W3yy1k/mqdefault.jpg)
2024 είμαστε ακομα εδω ;
"Ε ναι λοιπόν αυτός είμαι κι αν δε σ'αρέσω φύγε..Αν δεν σ'αγάπησα θα το'νιωσες,αν όχι μείνε.."
Αλάνια αουαουα ΑΕΚ ρε .όση ζήσανε στο κελί και είναι και παραμένουν αρσενική είναι υπερήφανος για τον χαραχτήρα μας.είμαστε πολύ METALLICA 21 (X)☆💣
Το καλύτερο κομμάτι του spo με διαφορα
Τι έγραψε ο άνθρωπος 👏
αυτο το τραγουδι με αντιπροσοπευει παντελως....για αυτο οσοι βγαλανε ενα σμπερασμα για το προσωπο μου καλυτερα να το ξανασκεφτουν..........
Αυτό. Το. Τραγούδι. Αντιπροσωπεύει. Την. Ζωή. Μου. Την. Θλίψη. Αλλά. Και. Την. Χαρά. Μου
το ακουω τοσα χρονια και ναι εχεις απολυτο δικιο
λογος απειλη απλα!
Απ'τα προβλήματα που έχω καθημερινά κατέληξα να πιάνω το στομάχι λόγω πόνου
Έσφαλα μα δίπλα σας θα είμαι και του χρόνου
Αν θέλετε θα μ'έχετε ...
Υπάρχουν αγκαλιές που θέλω να'ναι ανοιχτές όταν ζητάω
Όταν θα χάσω το παιχνίδι και για το σκυμένο μου κεφάλι κάτω μόνος θα χειροκροτάω
Με κέρινα φτερά πετάω δίχως όνειρα ...
Σκαλωμένος μόνιμα στο τρόπο επιβίωσης της διαφυγής απ'το κελί που περιβάλλει την προσωπικότητά μου
Σπάνια ανοίγομαι και μόνο στα χαρτιά μου
Έτσι πάντα ήμουν, δεν ήμουν χαμελαίων
Απέφευγα να δίνομαι στη μόδα των ωραίων
Και θα μου πεις εσύ "τί λέει αυτός τώρα?"
Λέει για τον πόνο του και του κεφαλιού μπόρα
Κι αν τύχει να τ'ακούσεις το κομμάτι
Ποτέ μη με ρωτήσεις γιατί το'γραψα το είδα σαν ανάγκη
Ήταν το μόνο φως που υπήρχε μέσα στο σκοτάδι
Δεν είμαι καλά αυτόν τον καιρό κι ας μην το δείχνω
Στο πάτωμα το βλέμμα κάτω ρίχνω και πίνω να ξεχάσω
Κουβέντα κάνω κι άμα θες να γράψω με τα εκ των εσω μου να τα'πα
Μα να'τα ... κανάτα με ρεαλισμό που καταπίνω μονορούφι
Κατάλαβα πως γύρισαν την πλάτη γίναν ρούφοι
Υποκριτές που παίζανε καλά μέσα στο έργο
Θαμπάδα στο χρυσάφι τους με τ' άστρο μου εκπέμπω
Και μη μου δείξεις ποτέ δρόμο να μάθω
Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω
Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω
Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω
Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις
Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις
Είδα τον κόσμο μου από δύο μάτια που με κοιτούσαν
Με θλίψη να στοχάζονται σε δάκρυα ξεσπούσαν
Ε ναι λοιπόν αυτός είμαι κι αν δε σ'αρέσω φύγε
Αν δεν σε αγάπησα θα το'νιωσες, αν όχι μείνε
Μάτια που δε χάσανε το χρώμα σου μιλάνε
Κοίταξε μεσ'τις κόρες κι αμα δεις πως σου γελάνε
Είναι αλήθεια ...
Έχω τη γροθιά μου στα στήθια αυτά μιλάνε
Δεν άλλαξα ρε πούστη μου γιατί όλοι το χτυπάνε ?
Ήμουν ευγενικός σε όλους σας παλιά θυμάμαι
Όσοι δε με εκτιμήσανε έτσι μαζί μας πάνε να τραβήξουνε το δρόμο τους πλάτη σε μένα
Όσα άτομα έχω ανάγκη είναι στα χέρια μετρημένα
Και δεν παύω ... Να κόβω να ράβω φόντο στο μαύρο
Να προσπαθώ να εξιλεώσω το κόκκινο με τον ταύρο
Από μικρός πήγαινα βόλτα μόνος μέσα στο σκοτάδι όταν είχα πρόβλημα
Κι από μικρός πάντοτε το ίδο όραμα - Υπνοβατούσα
Αναζητώντας έκφρασης τρόπο χύμα ξεσπούσα
Μεγάλωσα με άλλες ιδέες γι'αυτό κι η εικόνα που έχεις φτιάξει για μένα μάλλον ήταν ένα λάθος
Μου φέρεσαι καλά όμως με μισείς καταβάθως
Δεν έφταιξα εγώ γι'αυτό και δε θα κάνω κάτι
Αφού ποτέ σου δε με γνώρισες ... Κάτσε και ψάξε προσεκτικά κάθε κομμάτι
Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω
Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω
Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις
Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις
Λόγος απειλή