Każdy szafę ma, a w niej zmartwień stos Krzywią się z jej dna swetry utkane z trosk Na wieszakach zaś w krąg len, marzeń len Len koszul blue, prześlicznych jak sen Każdy szafę ma i wśród lat i zim W życie szafa ta idzie razem z nim Piszczą wciąż jej drzwi jak pies, chory pies I przenosić ją głupio i ciężko jest I płowieje len jak sen, marzeń len Nie goni wzrok za horyzont hen Aż tu mądry ktoś podpowie ci - buch W jedną szafę wrzuć troski ludzi dwóch Troski ludzi dwóch I podrepczą, hej, listopad czy maj Przez magiczny kraj z szafą ludzie dwaj Inni szydzą z nich, lecz szafa co świt Jest lekka jak nieznośny byt I najgorszy kraj już dróg nie zna złych Z szafą ludzie dwaj - zostań jednym z nich
Cudny utwór, głęboka treść
Każdy szafę ma, a w niej zmartwień stos
Krzywią się z jej dna swetry utkane z trosk
Na wieszakach zaś w krąg len, marzeń len
Len koszul blue, prześlicznych jak sen
Każdy szafę ma i wśród lat i zim
W życie szafa ta idzie razem z nim
Piszczą wciąż jej drzwi jak pies, chory pies
I przenosić ją głupio i ciężko jest
I płowieje len jak sen, marzeń len
Nie goni wzrok za horyzont hen
Aż tu mądry ktoś podpowie ci - buch
W jedną szafę wrzuć troski ludzi dwóch
Troski ludzi dwóch
I podrepczą, hej, listopad czy maj
Przez magiczny kraj z szafą ludzie dwaj
Inni szydzą z nich, lecz szafa co świt
Jest lekka jak nieznośny byt
I najgorszy kraj już dróg nie zna złych
Z szafą ludzie dwaj - zostań jednym z nich
Wspaniałe świetnie wykonane
Piękny utwór
Jakiego albumu pochodzi utwór?