Σεφέρης: «Πήραμε τη ζωή μας (άνω τελεία) λάθος!»
HTML-код
- Опубликовано: 1 окт 2024
- Η ακαδημαϊκός Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ μιλάει για το λάθος στη μελοποίηση του ποιήματος του Σεφέρη από τον Μίκη Θεοδωράκη.
«Mε τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας• λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή»
Η άνω τελεία είναι ΛΑΘΟΣ να επηρεάσει τη σύνθεση και θα εξηγήσω το γιατί. Το ποίημα του Σεφέρη έχει μέτρο, βάσει του οποίου ο λόγος αποκτά μουσικότητα. Ο συνθέτης ο οποίος κολλάει τη μουσική σε ένα ποίημα με μέτρο οφείλει να ακολουθήσει το μέτρο του ποιήματος αν θέλει η μουσική να ρέει σωστά. Το αν τώρα ο Σεφέρης -ως μοντερνιστής ποιητής- έβαλε σε ένα ποίημα με μέτρο άνω τελεία στη μέση του στίχου, είναι καταστρατήγηση των νόμων της ποιητικής και η απαίτηση η σύνθεση να ακολουθήσει το νόημα του κειμένου και όχι το μέτρο του ποιήματος, είναι ουσιαστικά σαν να αρνείται τη μουσικότητα του λόγου. Η μουσική "κάθεται" πάνω στο μέτρο και όχι στη σύνταξη. Ένα ποίημα το οποίο χαλάει τη μουσικότητα χάριν του νοήματος είναι ένα αποτυχημένο ποίημα, αλλά δυστυχώς οι απανταχού θιασώτες του μοντερνισμού αδυνατούσαν να σκεφθούν κατ' αυτόν τον τρόπο. Αν δεν του έβγαινε το νόημα, ας άλλαζε τη στροφή και όχι να ζητάει από ένα συνθέτη να κατακρεουργήσει το ρυθμό ο οποίος είναι η ραχοκοκκαλιά της μουσικής χάριν του βίτσιου μιας άνω τελείας. Τέλος, η εκτέλεση του Μούτσιου, με όρους μουσικούς, απλώς δεν είναι τραγούδι. Στο συγκεκριμένο σημείο είναι μάλλον "μουσική απαγγελία". Λύεται δηλαδή η μουσική συνέχεια προκειμένου να ικανοποιηθεί η ...άνω τελεία.
Ποιητική άδεια δεν έχει;
Ανοησίες. Πρόκειται γιά μελοποίηση ποιήματος και όχι γιά διασκευή ποιήματος. Ο συνθέτης κι ο ερμηνευτής βεβαίως δικαούνται να δώσουν οποιαδήποτε σημασία θέλουν μέσα από την μουσική και την ερμηνίας τους. Αλλά όχι να μιλάμε γιά συνέπεια στον μοντερνισμό και παρόμοιες σαχλαμάρες. Ο Μούτσιος τραγούδησε το ποίημα αριστουργηματικά ως ερμηνευτής αλλά και απέδωσε πιστά το ποίημα.
κλα😂ιω απο τις μαλακιες σου
Ο Θεοδωράκης είναι παντελώς ακαιρός. Πώς γίνεται ένας τόσο γνωστός δημοσιογράφος, απόφοιτος ΜΜΕ, να μην γνωρίζει από ποίηση και ιδίως ένα κείμενο που διδάσκεται στα σχολεία και πού στην εποχή μας ήταν και σοσ θέμα
Δεν υπάρχουν πιο αμόρφωτοι απο τους σημερινους δημοσιογράφους-φίρμες
Με ή χωρίς την άνω τελεία, το νόημα δεν αλλάζει. Χωρίς όμως την άνω τελεία οι δυο πρώτοι στίχοι μένουν μετέωροι. Είναι ημιτελής φράση χωρίς ρήμα.
κύριε Κώστα, νομίζω ότι το νόημα αλλάζει παρά μα πάρα πολύ. Εαν μπει η άνω τελεία, τότε το "λάθος" αφορά στη ζωή που κάποιος παίρνει με πόθο και πάθος. Ο Σεφερης λέει δηλαδή ότι αυτό είναι λάθος. Εάν δεν μπει η άνω τελεία όπως ο Θεοδωράκης το άλλαξε, τότε το νόημα αλλάζει τελείως. Τότε δηλώνεται ότι ζητούμενο είναι η αλλαγή η βελτίωση ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή που προϋποθέτει πόνο πόθο και πάθος. Τουλάχιστον εγώ έτσι το καταλαβαίνω. Οπότε. νομίζω ότι η εκδοχή του Θεοδωρακη ειναι για μένα πιο δυνατή.
Η τέχνη είναι αυτόνομη, γι' αυτό τη λένε τέχνη και όχι συντακτική ανάλυση ή οπτική περιγραφή ή συνταγή. Με όλο στο σεβασμό.
Το ένα σημαίνει ότι λάθος αλλάξαμε ζωή και το άλλο σωστά αλλάξαμε ζωή! Παρόλα αυτά η πρώτη εκτέλεση του Μουτσιου σέβεται τη στίξη δηλαδη ο Μίκης σωστά έγραψε τη μουσική.
Και στα δύο ήταν σωστό που αλλάξαμε ζωή! Απλώς χωρίς την άνω τελεία, η ζωή μας ήταν λάθος και αλλάζουμε ζωή, με την άνω τελεία το πάθος είναι το λάθος και αλλάζουμε κεφάλαιο.