شب عاشقان بی دل /غزل ۱۹۴ حضرت سعدی خوانش صحیح /

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد - غزل 194 - سعدی
00:07 درباره سعدی شیرازی
00:34شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
00:49عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد
01:01ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت
که محب صادق آنست که پاکباز باشد
01:17به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن
که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد
01:30سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم
به کدام دوست گویم که محل راز باشد
01:44چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی
تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد
01:57نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم
که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد
02:09دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد
02:22قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران
اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد
*********
عجب: مُحال، نشدنی
مُحبّ صادق: عاشق راستین
کرشمه عنایت: ناز و غمزه لطف
چه نماز باشد: نماز نباشد
صَنَم: بُت، زیبارو
قَدمِ مَجاز: قدم غیر حقیقی یا دور از حقیقت
********
#شعر #غزل #poetry #شعرفارسی #عاشقانه #سعدی #دکلمه #خوانش #ادبیات_فارسی #persian_poetry #شعرعاشقانه

[@arnicasstory8801]

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد ...
بسیار زیبا