Erzurum Bar Ekibi - Başbar

BAR
Yüzyılların ardından kopup gelen bir vakar,
Kahramanlık, yiğitlik, erlik destanıdır bar.
Bu oyunda gör bizi, geçme sakın ıraktan,
Gözün varsa seçersin, barda karayı aktan.
Bir savaş seyri vardır dadaşın her barında,
Görünce kanın kaynar, o an damarlarında.
Doyum olmaz bir görsen köroğlunun barını,
Güvenirsin gücüne, düşünmezsin yarını.
Dumludan taaa basraya çağlayan selimiz var.
Bahtımız kara değil bugün, karasu kadar.
Bingöl yaratmadı mı kan çağlayan arası?
Hazar çalkalanırken kanar türkün yarası.
Aman aras , han aras, bingölden kalkan aras,
Al başımdan sevdamı, hazerde çalkan aras…
Dadaş çelik bir yaydır, onu germeye gelmez.
Çağlayan bir sel olur, dağlara da baş eğmez.
Yayla bulutu gibi yükselir yavaş yavaş,
Sonra birden körürür, sel olur, coşar dadaş,
Doğunun sınır taşı erzurumun dadaşı,
Efesi var İzmir’in, eğilmez türkün başı.
Bar başlıyor.
Barbaşı sallarken gönülden mendilini,
Gözüne al dadaşım, sende sevgilini.
Dinle davul ne diyor: dan, dan, dan.
Ben bu sese vurgunum, can, can, can,
Canlar yurdundur elbet, her can vatana kurban.
Atalar yurt sevmeği, davuldan öğrendiler.
Bu ilk barın adına sarhoş barı dediler.
Seven sarhoştur elbet, sevse de sevmese de
Dadaşlar ağır ağır bir halka çevirdiler,
Yurda kurban yiğitler bu halkaya girdiler.
Ses yok donmuş dudaklar, gözler halkalanıyor.
Ufuklar, bayraklaşmış, cihan
Dan, dan, dan kanlar kaynaştıran dalgalanıyor.
Bir ses çıktı zurnadan.
Dağlar gibi dadaşlar, kımıldandı durmadan.
Tanrım bu ne duruştu, gözler şimşekleşiyor.
Kırat kişniyor, neden toprakları eşiyor?
Silkin ey palandöken, dök başından karını,
Dadaş oynarken gösterir vakarını.
Vur davulcu candan coşsun dadaşım,
Çal zurnacı, oynasın dadaş, dönüyor başım.
Dadaş Gökhan Kılınboz ve arkadaşları canlarına sağlık