...σίγουρα όχι για Όσκαρ, αλλά το "κοίτα : απ' τα χτυπήματα μου 'χει βγάλει το κόκκαλο έξω απ' το κρανίο", ήταν εμπνευσμένο χιουμοράκι πάντως...(επιπέδου κόμικ χιούμορ, δε λέω, αλλά έχει το γούστο του)
@@washcloud μόνο ως "κόμικ" δε χαρακτηρίζεται τέτοιο χιούμορ. Ελαφρώς φαρσοειδές με σεξιστικές προεκτάσεις. Χώρια που δεν είναι όλοι οι άνθρωποι 40 κιλά κι ούτε θα έπρεπε να είναι. Δηλαδή, ο τρόπος που είναι σκηνοθετημένο αλλά και το σενάριο παραπέμπουν το θεατή σε ένα στερεότυπο: ότι αυτή είναι όπως είναι ενώ εκεί θα βλέπαμε ένα μούναρο άλλων διαστάσεων κι ότι αυτό θα ήταν το φυσιολογικό και ο κανόνας. Αλλά δε θα ήταν ποτέ αυτός ο κανόνας οπότε είναι κακό το φιλμ.
@@flikebrown8645 ...δεν ξέρω τί παραστάσεις έχεις από κόμικς, αλλά οι φαρσοκωμωδιακές καταστάσεις (με ή χωρίς "σεξιστικές προεκτάσεις") μια χαρά εμπίπτουν στην γκάμα μιας τέχνης της οποία το εκφραστικό φάσμα ξεκινάει από Κολιάτσου και φτάνει μέχρι Καστανιές (ποδαράτο). Το κομμάτι με τα κιλά αδυνατώ να καταλάβω γιατί το ανέφερες. Όσο για την...σκηνοθεσία ή το "σενάριο", νομίζω ότι μεγαλύτερο πουσάρισμα δεν θα μπορούσες να κάνεις της ταινίας, συσχετίζοντάς την με όρους όπως αυτούς, καθώς μπαμ κάνει η ανυπαρξία και των δυο...(διάλογοι γραμμένοι πάνω στο σφίξιμο δυσκοίλιας και λήψεις τύπου πατάω το "ΟΝ" στην κάμερα και απλά γράφει). (Στο σημείο με τον "μούναρο" και τον "κανόνα", τα "πρέπει και δεν πρέπει", σ' έχασα εντελώς...) Σούμα : σαφώς μια προχειροδουλειά του κερατά, αισθητικής ελάχιστα καλύτερης της ιδεολογίας της βιντεοκασσέτας,,,,ΑΛΛΑ : έχουμε την κοκκαλοατάκα, τους μορφασμούς της ταλαντούχας (στους μορφασμούς κυρίως, αλλά όχι μόνο) σχωρεμένης Γερασιμίδου, και γενικά μια παιδικοπαιχνιδιάρικη διάθεση για χαβαλέ (αυτή της "κόμικ αισθητικής"), που ναι μεν όπως είπα για Όσκαρ δεν είναι, αλλά όχι και "δε γορστ μούβι σηνς"...Σαν scene πάντα μιλώντας, και όχι κινηματογραφικά φυσικά...Με άλλα λόγια, ΕΧΕΙ την πλάκα της η σκηνούλα...
@@washcloud Ένας σουπερήρωας από εκείνους που συνήθως συναντάς σε κόμικς δε θα μπορούσε να κάνει ό,τι κάνει σε συνθήκες κανονικότητας. Δηλαδή, εξ ορισμού είναι μία παράβαση του κανόνα (ο Φλας λόγου χάρη δε θα γινόταν να τρέξει με τέτοια ταχύτητα να τα προλάβει όλα και να έχουν οι υπόλοιποι την αίσθηση ότι είναι ταυτόχρονα σε δύο μέρη στην καθημερινότητα) και συνεπάγεται κάτι κωμικό. Δε γίνεται να συγκριθεί με αυτή τη σκηνή. Είναι διαφορετικά πράγματα.
Видеоклипы
How amazing, a couple from different cultures falling in love!
...falling asleep, rather
lol
Αχαχαχαχαχα πολύ γέλιο
Klamaaa😂😂😂😂 anepanaliptoi
Οτκ!!❤❤😂😂😂😂
ρε παιδια ξερει κανεις πως λεγεται το αντιστοιχο Ελληνικο τραγουδι που τραγουδαει η Ελενη Γερασιμιδου εδω ?????????
KENOS GR "μπρατσερα"...Η "ο χαβας του Μπρουζου"...
Νατασσα
Μπρατσέρα. Να δω της Λέρος τα βουνα....
Αχαχαχαχα 😂😂😂😂😂😂 κλαίω
Σκουλίκιιιιιι
One of the worst movie scenes, ever.
...σίγουρα όχι για Όσκαρ, αλλά το "κοίτα : απ' τα χτυπήματα μου 'χει βγάλει το κόκκαλο έξω απ' το κρανίο",
ήταν εμπνευσμένο χιουμοράκι πάντως...(επιπέδου κόμικ χιούμορ, δε λέω, αλλά έχει το γούστο του)
@@washcloud μόνο ως "κόμικ" δε χαρακτηρίζεται τέτοιο χιούμορ. Ελαφρώς φαρσοειδές με σεξιστικές προεκτάσεις. Χώρια που δεν είναι όλοι οι άνθρωποι 40 κιλά κι ούτε θα έπρεπε να είναι. Δηλαδή, ο τρόπος που είναι σκηνοθετημένο αλλά και το σενάριο παραπέμπουν το θεατή σε ένα στερεότυπο: ότι αυτή είναι όπως είναι ενώ εκεί θα βλέπαμε ένα μούναρο άλλων διαστάσεων κι ότι αυτό θα ήταν το φυσιολογικό και ο κανόνας. Αλλά δε θα ήταν ποτέ αυτός ο κανόνας οπότε είναι κακό το φιλμ.
@@flikebrown8645 ...δεν ξέρω τί παραστάσεις έχεις από κόμικς, αλλά οι φαρσοκωμωδιακές καταστάσεις (με ή χωρίς "σεξιστικές προεκτάσεις") μια χαρά εμπίπτουν στην γκάμα μιας τέχνης της οποία το εκφραστικό φάσμα ξεκινάει από Κολιάτσου και φτάνει μέχρι Καστανιές (ποδαράτο).
Το κομμάτι με τα κιλά αδυνατώ να καταλάβω γιατί το ανέφερες.
Όσο για την...σκηνοθεσία ή το "σενάριο", νομίζω ότι μεγαλύτερο πουσάρισμα δεν θα μπορούσες να κάνεις της ταινίας, συσχετίζοντάς την με όρους όπως αυτούς, καθώς μπαμ κάνει η ανυπαρξία και των δυο...(διάλογοι γραμμένοι πάνω στο σφίξιμο δυσκοίλιας και λήψεις τύπου πατάω το "ΟΝ" στην κάμερα και απλά γράφει).
(Στο σημείο με τον "μούναρο" και τον "κανόνα", τα "πρέπει και δεν πρέπει", σ' έχασα εντελώς...)
Σούμα : σαφώς μια προχειροδουλειά του κερατά, αισθητικής ελάχιστα καλύτερης της ιδεολογίας της βιντεοκασσέτας,,,,ΑΛΛΑ : έχουμε την κοκκαλοατάκα, τους μορφασμούς της ταλαντούχας (στους μορφασμούς κυρίως, αλλά όχι μόνο) σχωρεμένης Γερασιμίδου, και γενικά μια παιδικοπαιχνιδιάρικη διάθεση για χαβαλέ (αυτή της "κόμικ αισθητικής"), που ναι μεν όπως είπα για Όσκαρ δεν είναι, αλλά όχι και "δε γορστ μούβι σηνς"...Σαν scene πάντα μιλώντας, και όχι κινηματογραφικά φυσικά...Με άλλα λόγια, ΕΧΕΙ την πλάκα της η σκηνούλα...
@@washcloud Ένας σουπερήρωας από εκείνους που συνήθως συναντάς σε κόμικς δε θα μπορούσε να κάνει ό,τι κάνει σε συνθήκες κανονικότητας. Δηλαδή, εξ ορισμού είναι μία παράβαση του κανόνα (ο Φλας λόγου χάρη δε θα γινόταν να τρέξει με τέτοια ταχύτητα να τα προλάβει όλα και να έχουν οι υπόλοιποι την αίσθηση ότι είναι ταυτόχρονα σε δύο μέρη στην καθημερινότητα) και συνεπάγεται κάτι κωμικό. Δε γίνεται να συγκριθεί με αυτή τη σκηνή. Είναι διαφορετικά πράγματα.
@@flikebrown8645 ..."κόμικ" δε σημαίνει κατά βάση "υπερήρωες"...Aπό Cocobill μέχρι Μoebius υπάρχουν της Παναγιάς τα φρύδια...