Κατερίνα - Αδελφότητα Αετόπετρας Δωδώνης Ηπείρου

Στίχοι:
Κίνησα να ‘ρθω ‘να βράδυ, Ρίνα Κατερίνα μου
κι έπιασε ψιλή βροχή, Κατερίνα μοναχή
Ας ερχόσουν κι ας βρεχόσουν, Ρίνα Κατερίνα μου
κι ας γινόσουνα παπί, Κατερίνα μοναχή
Είχα ρούχα να σ’ αλλάξω, πάπλωμα να σε σκεπάσω
Και κορμάκι ν’ αγκαλιάσεις, ώσπου να ξημερωθείς
(Στην ηχογράφηση ακούγεται μια παρέα σε κάποιο αετοπετρίτικο σπίτι)
Από το Ημερολόγιο της Αδελφότητάς μας για το έτος 2024 με θέμα "Η τέχνη της ζωής στην Αετόπετρα"
Γεννημένοι ή καμωμένοι σ’ έναν τόπο - κατά τα λόγια άλλων - άγριο, άγονο και φτωχό, τραγουδάμε πολύ και συχνά, σα να θέλουμε να ξυπνήσουμε τα βουνά μας, να τραντάξουμε τη γη μας, να φουσκώσουμε τα νερά μας· και να αντηχήσουμε παντού όλα όσα φυτρώνουν και ανθίζουν γύρω μας, όσα τρέφουν και χορταίνουν το σώμα και την καρδιά, όσα γαληνεύουν και κρατάνε ακμαίο το πνεύμα. Όλα όσα μας έμαθαν να δαμάζουμε τα ορμητικά νερά και τα ξεροχώματα, να κατακτούμε τις κατακόρυφες πλαγιές και τις χιονισμένες κορφές, να ανασταίνουμε ανθρώπους από το τίποτα και με τα ελάχιστα, εις τους αιώνας των αιώνων.
Μ’ ένα τραγούδι ξορκίζουμε την αρρώστια και τον θάνατο, ξαλαφρώνουμε την ξενιτιά. Μ’ ένα τραγούδι ανοίγουμε τα σώψυχά μας για όσα φοβόμαστε ή υπομένουμε· για όσα δε μπορεί να αντέξει ο κόσμος γύρω μας με σκέτα λόγια, αλλά τα γιγαντώνει και τα κάνει αθάνατα, όταν έχουν μελωδία και ρυθμό. Μ’ ένα τραγούδι υμνούμε τη φύση, γιορτάζουμε, συγκινούμαστε. Μ’ ένα τραγούδι βροντοφωνάζουμε την αγάπη.
Και ο μικρός μας τόπος μέσα στην απέραντη Ήπειρο, τα αγαπάει πολύ τα παραδοσιακά μας τραγούδια. Άλλα τα ταξιδεύει αυτούσια μέσα στον χρόνο, άλλα τα εμπλουτίζει με στιγμές και ονόματα από τη δική του ύπαρξη, όλα όσα ξέρει και ρίζωσαν στα χώματά του τα μεταδίδει απλόχερα από γενιά σε γενιά - και μερικά τα έχει γεννήσει δικά του και έδεσαν τους ανθρώπους περισσότερο και πέρα από την κοινή κληρονομιά.
Τραγούδια που ακούστηκαν προετοιμασμένα και πεντακάθαρα σε πανηγύρια, τραγούδια που γράφτηκαν βιαστικά πάνω σε παλιές κασέτες κατά τη διάρκεια αυθόρμητων, βραδινών γλεντιών, τραγούδια που κρατήθηκαν στη μνήμη ενθουσιασμένων νεότερων από τα δειλά χείλη γηραιότερων. Τραγούδια που χόρεψαν οι αετοπετρίτικες παρέες.
.
Στην Κοσόλιανη τραγουδούσαμε. Στην Αετόπετρα τραγουδάμε.
Πολύ και συχνά. Πάντα.

[@ΒΑΣΖΟΓ]

😮😢