Χωρίς Κανόνα - Εν Πλω
HTML-код
- Опубликовано: 21 май 2008
- ...audio only...
από το www.mic.gr/cds.asp?id=30297
(1) "Ανάμεσα στις μνήμες, τα όνειρα, τις επιθυμίες και τις τύψεις, ποιος είναι σίγουρος για το τι στα αλήθεια συνέβη;" Luis Bunuel
Οι Εν Πλω είναι συγκρότημα φάντασμα. Εξαφανίστηκαν πριν καλά-καλά εμφανιστούν στα τέλη του '80, κι όμως αποτελούν για πολλούς σημείο αναφοράς για το ελληνόφωνο - και γενικότερα το ελληνικής προέλευσης - ροκ. Στην πραγματικότητα παραμένουν ένα σχετικά άγνωστο γκρουπ, εν μέρει και από δική τους επιλογή. Εξέδωσαν έναν και μόνον δίσκο (και έναν ακόμη ο Σαδίκης). Όταν τα 1000 αντίτυπα του "Εν Πλω" εξαντλήθηκαν, δεν εκμεταλλεύτηκαν τις πολύ καλές κριτικές στον τύπο και δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται να τυπώσουν περισσότερα. Κι ακόμη, δεν τους απασχολούσαν οι συναυλίες.
Βασικά μέλη των Εν Πλω ήταν ο Ντίνος Σαδίκης, φωνή, και ο Δήμος Ζαμάνος, κιθάρες και φωνητικά (ο οποίος αυτοκτόνησε πριν από λίγα χρόνια). Από το group πέρασαν και οι Χρήστος Πολίτης, Δημήτρης Καφούσιας, Στράτος Αλοίμονος. Έπαιζαν κιθαριστικό ροκ, μετα-punk (στην Ελλάδα μόνον μετα-punk προλάβαμε μια και το punk και κοινωνικά και μουσικά δεν μας ακούμπησε καθόλου) και ήταν ξεκάθαρα προϊόν της δεκαετίας του '80. Τότε που η άλλη κακή λέξη μετά το "Αμερικάνος" ήταν το "μπάτσοι" και όχι το "παγκοσμιοποίηση", που τα πολιτικά τραγούδια του στιλ "τα αντάρτικα" ή "τα αγροτικά με το Θωμά Μπακαλάκο" είχαν γίνει ντεμοντέ, που το "έθνικ" ήταν καινούρια μόδα, συνήθως όχι σε συσκευασία lounge για μπαράκια στην αμμουδιά. Η μουσική των Εν Πλω ήταν περισσότερο "ελληνική" και πρωτότυπη από άλλα γκρουπ που έδρασαν εκείνη την εποχή. Και μάλιστα τα στοιχεία ελληνικής παράδοσης, όπως κλαρίνα και απόηχοι ρεμπέτικου, ήταν εκείνα που συνιστούσαν την πρωτοτυπία. Οι στίχοι μας ακούμπησαν γιατί ήταν αληθινοί, και αυτό το καταλαβαίναμε καλύτερα αφού ήταν στη γλώσσα μας, δεν χρειάζονταν μετάφραση. Λίγο κλειστοφοβικοί ίσως, απαισιόδοξοι, αλλά το είπαμε, το "Εν Πλω" είναι προϊόν της δεκαετίας του '80. Η ερμηνεία του Σαδίκη ήταν παθιασμένη αλλά καθόλου "δήθεν" ή στημένη. Η παραγωγή καλύτερη από άλλες εγχώριες της εποχής, και τώρα που το ξανακούω καλύτερη και από ακριβότερες παραγωγές που έγιναν στο μέλλον.
Η δισκογραφία τους ήταν πολύ περιορισμένη. Κυκλοφόρησαν έναν μόνο δίσκο, το "Εν Πλω" το 1989. Είχε προηγηθεί το 1987 ένα demo με 10 κομμάτια ηχογραφημένα σε τετρακάναλο. Ένα mini LP με τα remix του "Εν Πλω" που ετοίμασαν, τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Κάποια τραγούδια του δίσκου "Μολυβένιες Ιστορίες" του Ντίνου Σαδίκη είναι της εποχής των Εν Πλω. Ένα 7' single που κυκλοφόρησε με το fanzine "Στις Σκιές του Β' 23", περιέχει διασκευή στο "Αντιλαλούν Δύο Φυλακές" του Μ. Βαμβακάρη.
Αν ο όρος "εναλλακτικό ελληνικό ροκ" σήμαινε ποτέ κάτι, αυτό νομίζω ότι είναι οι Εν Πλω. Όμως, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μοιάζουν σαν μια υπόσχεση που τελικά πήγε χαμένη (1). Πόσο μπορεί να επηρέασε τα μουσικά πράγματα της Ελλάδας κι εντέλει πόσο σημαντικό για την ελληνική μουσική είναι ένα γκρουπ που ακούστηκε από τόσο λίγους; Μπορεί εγώ και λίγοι ακόμη να αγαπάμε τους Εν Πλω περισσότερο από άλλους πιο επιτυχημένους εμπορικά, όπως τις Τρύπες ή τα Ξύλινα Σπαθιά, αλλά καταλαβαίνω πολύ καλά ότι οι Τρύπες είναι σαφώς επιδραστικότερο γκρουπ, άσχετα αν η επίδραση αυτή ξοδεύτηκε κυρίως στη λογική των εταιριών "να κυκλοφορήσουμε κάτι σαν τις Τρύπες, ροκ με ελληνικό στίχο, επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο".
Το ελληνόφωνο ροκ μετά τους Εν Πλω δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα. Καλύτερα πράγματα ήρθαν από το αγγλόφωνο (κυρίως βλέπε Bokomolech), το ηλεκτρονικό (κυρίως Στέρεο Νόβα), το εναλλακτικό έντεχνο (Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας), την ελληνική προσέγγιση της τζάζ (Mode Plagal).
Θανάσης Παπαδόπουλος 
Видеоклипы
![Στέρεο Νόβα - Ηλίθια Αστεία [Official video clip//Κύκλοτρον]](/img/1.gif)
Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει,
είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα
κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει,
κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα
Θα πλανηθώ μεσ’ στις πτυχές του δέρματος σου,
θ’ ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου
κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα,
χωρίς κανόνα!
Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω
όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω,
Ζω σ’ ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου,
που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.
Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι,
μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι.
Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!
Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα,
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει,
μα δεν αρκεί αυτό ζωή για να τους δώσει
κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα.
Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.
Σ’ αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα!
Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους,
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δε θα σβηστεί στ’ αστέρια,
γι’ αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα.
Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε,
θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!
αποφάσισα να το διδάξω στο λύκειο που δουλεύω, τα μικρά μου έχουν κολλήσει άσχημα...
μπράβο ρε φίλε! Το διδάσκεις ως μουσικό κομμάτι ή τους στίχους;
i have listen tote...and now....moudiazo...
τεράαααστιο το σόλο του Ζαμάνου με καθαρά προσωπικό στύλ καθώς και η παραγωγή του Χριστοφύλλη!
εν πλω για πάντα. RIP Δημ. Ζαμάνο..
Bravo christinaki,oti exeis apo en plw....anevase to
Ο Fella Kuti είναι ο καλιτέχνης μύθος της Αφρικής γενικά..
Παίζει ενα δικό του στύλ μουσικής, με τα αφρικανικά στοιχεία να κυριαρχούν αλλά και με πάμπολα άλλα είδη να περιπλέκονται...
apistefti banda! poly brosta apo tin epoxi tis
Και μουσικά είναι φοβερός παιδιά, ψάχτε τον λίγο..
Αν έδειχνε αυτόν ο Παυλίδης μπράβο του
💗💗💗
το σόλο του ζαμάνου είναι μοναδικό.
!!!
!!!!!!!!!!!!!!!
@MrBlaze79 Φίλε αν ζούσαν και οι δύο, πίστεψε με θα βγάζανε δίσκο και (για άλλη μια φορά) θα ήτανε πολύ μπροστά...
ποιηση
Έγινε μύθος γιατί οι στίχοι του είναι εναντίων των σάπιων αφρικανικών κυβερνήσεων, έγινε σύμβολο αγώνα, έγινε γνωστός σε όλους όταν η μουσική του πέρασε στην Ευρώπη και γενικά στη δύση..
Το μισο του 666 ειναι το 333..
κορυφη