Andriko Όσο γυρνάς πίσω και κοιτάς είναι όλα πιο όμορφα ε; Τώρα φοβισμένα με ρωτάς άμα θα το κανα ναι Όλοι περνάν ότι περνάς κ 'ίσως χειρότερα ρε Μη με κοιτάς σήκω και φτιάξε αυτόν τον κόσμο που θες Αυτός που νοιάζεται είναι αυτός που θα σου πει ό,τι στη σπάει Αυτή είναι η αλήθεια, το ξέρεις ότι η αλήθεια πονάει Την έχεις μαζί στο κρεβάτι σου, δεν κλείνει το μάτι σου Είναι η φωνή στο κεφάλι σου που ποτέ δεν σωπάει Περνάν τα χρόνια στάλα στάλα για κάθε αυτά θες άλλα Και αφού αμύνονται όλοι εδώ λογικό να χάνεις την μπάλα Έχω μια πληγή στην πλάτη μου με προσέχει σαν μάνα Με κρατά σαν παραμάνα μια και την άλλη με σφίγγει σαν τανάλια πια Τα λόγια μας κοφτα και μετρημένα κ' είμαι Στην γύρα ψάχνω ό,τι δεν θυμίζει εσένα Αυτό το αμάξι είναι παλιό δεν έχει φρένα Πες τους να κάνουν στην άκρη γιατί κόβουν τον αέρα ε Και δεν κοιμάμαι ώσπου να βρω την ευκαιρία μου Εδώ ειναι μάχη εδώ είναι μια σου και μια μου Τρέχω να εξασφαλίσω την ευδαιμονία μου Και το 'χω λέω, άμα δεν το πετύχω μαλακία μου Jako Θα μας λείψουνε πολλά αυτό στο υπόσχομαι Μα να σε νοιάζει το πόσο όχι το πόσα ρε Μαθαίνω πως να μαι παιδί όσο μεγαλώνουμε Έτσι τους κοντράρουμε εμείς έτσι τους αγχώνουμε Χορεύουν μούσες στο χαρτί μου ανατολίτικα Ότι και αν έγραψα το πίστευα, ότι έσβησα ορκίστηκα Μια μέρα θα το γράψω κάτσε να ξεμπερδέψω και θα περάσω, να σε δω να σ' αγκαλιάσω Είμαι παράξενος και γω έχεις τα δίκια σου Μα αλήθεια στις σαβούρες θα μαι δίπλα σου και ας πέσουμε μαζί Τις πληγές μου να τις κάνω μουσική Να τ' ακούνε οι δικοί μου όταν ξυπνάνε το πρωί Αυτοί αγαπάνε όπως αγαπάν την θάλασσα Όταν καίγονται σε ψάχνουνε μα αν αλλάξουν οι καιροί θα σε ξεχάσουνε Αρκούν δυο λεπτά για να σε χορτάσουνε και γω βουτάω στα βαθιά μέχρι άμμο να πιάσω Μαζί καιγόμαστε, μην πεις κουβέντα αδερφέ αρκεί που κοιτιόμαστε Κοίτα πως άλλαξα, κοίτα πως μ' άφησα κοίτα πως έμαθα να φεύγω όταν δεν τ' άξιζα Λέει, δεν έχω να χωρίσω τίποτα, κατάλαβαν τι τρέχει απο δυο διστιχα Αν δεν τ'ακουγα δεν το νιωθα ποτέ και αν δε το 'βλεπα δεν το πίστευα Για αυτό κοίτα βαθιά μα να μακούς και εσύ αντίστοιχα Στο πάρκο με τον Σέπτιμο στο άλογο με τον Χάρη Μεθυσμένος σε μια αυλή λέω στον Αντρίκο αυτά που αξίζει αν θα πάρει Ότι κάνω με τρυπάει η με τριπάρει Αν είσαι δίπλα μου όταν πέφτω πες κάτι να μ' ιντριγκάρει Septimo Θα φάμε ομαδικά του φίλου μας το freedom pass Να πάμε κάπου να γλυτώσουμε απτα μούτρα σας Μέσα στον χώρο δεν χωράς και απλά γυρνοβολάς Τυπάκια σαν εσάς τα γράφουμε στη.... Σαν τον Αντρίκο έχω λόγους ν' αμφιβάλλω Πόσο μάλλον τρόπους παραπάνω να το κάνω Δίχως benefits, πριν το παινευτείς Έχεις χιλιόμετρα να γράψεις και να παιδευτείς Και όχι δεν παίζουνε κοινά με mcs εμπορικούς Την ρίμα την ακούς κατ' όλοι τους φακούς Σε πιάσαμε να κρυφακούς μήπως είσαι μ' αυτούς Έχουμε πείνα έχουν λιγούρα για κους-κους και Δεν έχω ιδέα τι γίνεται με κλείνετε όλο και πιο πολύ Μα έκρυβα αμέτρητα γιατί και μια επαφή με το χαρτί Που δεν συγκρίνεται με τίποτα Κάποιοι κοιτάν καχύποπτα κάποιοι νιωθουν τα κείμενα Έκανα γρήγορα λάθη εφήμερα Στην πόλη μου η ώρα υπολογίζεται με χρήματα Λες να τα καταφέρουμε να ζήσουμε το σήμερα; Λες να μου στρίψει και να μην με νοιάζει τίποτα; Δεν είναι μόνο φτύσε με συνάχι Ούτε μόνο γαμησέ τους Αλεξάκη Πάρε γνώση μοίρασε την, συγκεντρώσου Να σε βλέπω να ματώνεις το γραπτό σου Παραβλέπω τα στραβά του κεφαλιού σου Αγαπάω κάθε πτυχή του εαυτού σου Ν' αραδιάσουμε τα χάλια μας εμπρός τους Τσαλακωμένοι στα σκυφτά μάτια του κόσμου Με εμπνέουν οι φίλοι κι ρουτίνα μου Οι άδειες μέρες κι χάλια κουζίνα μου Αναζητώ το παρελθόν να βρω κάτι κοινό με αυτόν που φώναζε στον ύπνο μου Έγραψα κούπλα όταν έσκασε το ΤΚΠ Ποτέ δεν ήταν μόνο φου και ζούμε ζαμαν φου Είμαι τα λόγια σε χείλη συγχωριανού Συνοδηγός ενός μοιραίου ταξιδιού
Andriko
Όσο γυρνάς πίσω και κοιτάς είναι όλα πιο όμορφα ε;
Τώρα φοβισμένα με ρωτάς άμα θα το κανα ναι
Όλοι περνάν ότι περνάς κ 'ίσως χειρότερα ρε
Μη με κοιτάς σήκω και φτιάξε αυτόν τον κόσμο που θες
Αυτός που νοιάζεται είναι αυτός που θα σου πει ό,τι στη σπάει
Αυτή είναι η αλήθεια, το ξέρεις ότι η αλήθεια πονάει
Την έχεις μαζί στο κρεβάτι σου, δεν κλείνει το μάτι σου
Είναι η φωνή στο κεφάλι σου που ποτέ δεν σωπάει
Περνάν τα χρόνια στάλα στάλα για κάθε αυτά θες άλλα
Και αφού αμύνονται όλοι εδώ λογικό να χάνεις την μπάλα
Έχω μια πληγή στην πλάτη μου με προσέχει σαν μάνα
Με κρατά σαν παραμάνα μια και την άλλη με σφίγγει σαν τανάλια πια
Τα λόγια μας κοφτα και μετρημένα κ' είμαι
Στην γύρα ψάχνω ό,τι δεν θυμίζει εσένα
Αυτό το αμάξι είναι παλιό δεν έχει φρένα
Πες τους να κάνουν στην άκρη γιατί κόβουν τον αέρα ε
Και δεν κοιμάμαι ώσπου να βρω την ευκαιρία μου
Εδώ ειναι μάχη εδώ είναι μια σου και μια μου
Τρέχω να εξασφαλίσω την ευδαιμονία μου
Και το 'χω λέω, άμα δεν το πετύχω μαλακία μου
Jako
Θα μας λείψουνε πολλά αυτό στο υπόσχομαι
Μα να σε νοιάζει το πόσο όχι το πόσα ρε
Μαθαίνω πως να μαι παιδί όσο μεγαλώνουμε
Έτσι τους κοντράρουμε εμείς έτσι τους αγχώνουμε
Χορεύουν μούσες στο χαρτί μου ανατολίτικα
Ότι και αν έγραψα το πίστευα, ότι έσβησα ορκίστηκα
Μια μέρα θα το γράψω κάτσε να ξεμπερδέψω και θα περάσω, να σε δω να σ' αγκαλιάσω
Είμαι παράξενος και γω έχεις τα δίκια σου
Μα αλήθεια στις σαβούρες θα μαι δίπλα σου και ας πέσουμε μαζί
Τις πληγές μου να τις κάνω μουσική
Να τ' ακούνε οι δικοί μου όταν ξυπνάνε το πρωί
Αυτοί αγαπάνε όπως αγαπάν την θάλασσα
Όταν καίγονται σε ψάχνουνε μα αν αλλάξουν οι καιροί θα σε ξεχάσουνε
Αρκούν δυο λεπτά για να σε χορτάσουνε και γω βουτάω στα βαθιά μέχρι άμμο να πιάσω
Μαζί καιγόμαστε, μην πεις κουβέντα αδερφέ αρκεί που κοιτιόμαστε
Κοίτα πως άλλαξα, κοίτα πως μ' άφησα κοίτα πως έμαθα να φεύγω όταν δεν τ' άξιζα
Λέει, δεν έχω να χωρίσω τίποτα, κατάλαβαν τι τρέχει απο δυο διστιχα
Αν δεν τ'ακουγα δεν το νιωθα ποτέ και αν δε το 'βλεπα δεν το πίστευα
Για αυτό κοίτα βαθιά μα να μακούς και εσύ αντίστοιχα
Στο πάρκο με τον Σέπτιμο στο άλογο με τον Χάρη
Μεθυσμένος σε μια αυλή λέω στον Αντρίκο αυτά που αξίζει αν θα πάρει
Ότι κάνω με τρυπάει η με τριπάρει
Αν είσαι δίπλα μου όταν πέφτω πες κάτι να μ' ιντριγκάρει
Septimo
Θα φάμε ομαδικά του φίλου μας το freedom pass
Να πάμε κάπου να γλυτώσουμε απτα μούτρα σας
Μέσα στον χώρο δεν χωράς και απλά γυρνοβολάς
Τυπάκια σαν εσάς τα γράφουμε στη....
Σαν τον Αντρίκο έχω λόγους ν' αμφιβάλλω
Πόσο μάλλον τρόπους παραπάνω να το κάνω
Δίχως benefits, πριν το παινευτείς
Έχεις χιλιόμετρα να γράψεις και να παιδευτείς
Και όχι δεν παίζουνε κοινά με mcs εμπορικούς
Την ρίμα την ακούς κατ' όλοι τους φακούς
Σε πιάσαμε να κρυφακούς μήπως είσαι μ' αυτούς
Έχουμε πείνα έχουν λιγούρα για κους-κους και
Δεν έχω ιδέα τι γίνεται με κλείνετε όλο και πιο πολύ
Μα έκρυβα αμέτρητα γιατί και μια επαφή με το χαρτί
Που δεν συγκρίνεται με τίποτα
Κάποιοι κοιτάν καχύποπτα κάποιοι νιωθουν τα κείμενα
Έκανα γρήγορα λάθη εφήμερα
Στην πόλη μου η ώρα υπολογίζεται με χρήματα
Λες να τα καταφέρουμε να ζήσουμε το σήμερα;
Λες να μου στρίψει και να μην με νοιάζει τίποτα;
Δεν είναι μόνο φτύσε με συνάχι
Ούτε μόνο γαμησέ τους Αλεξάκη
Πάρε γνώση μοίρασε την, συγκεντρώσου
Να σε βλέπω να ματώνεις το γραπτό σου
Παραβλέπω τα στραβά του κεφαλιού σου
Αγαπάω κάθε πτυχή του εαυτού σου
Ν' αραδιάσουμε τα χάλια μας εμπρός τους
Τσαλακωμένοι στα σκυφτά μάτια του κόσμου
Με εμπνέουν οι φίλοι κι ρουτίνα μου
Οι άδειες μέρες κι χάλια κουζίνα μου
Αναζητώ το παρελθόν να βρω κάτι κοινό με αυτόν που φώναζε στον ύπνο μου
Έγραψα κούπλα όταν έσκασε το ΤΚΠ
Ποτέ δεν ήταν μόνο φου και ζούμε ζαμαν φου
Είμαι τα λόγια σε χείλη συγχωριανού
Συνοδηγός ενός μοιραίου ταξιδιού
Skliro
Μπράβο αδερφέ που έκατσες να το γράψεις 👌
Παραβλέπω τα στραβά του κεφαλιού σου αγαπώ κάθε πτυχή του εαυτού σου.
Κάποιοι νιώθουν τα κείμενα...
✊✊✊
Respect σε ολους , Σεπτιμο ομως τρελε το κουπλε σου ειναι ντοπα . ΚΟΥΒΑΛΗΣΤΕ
Στη γύρα ψάχνω ότι δε θυμίζει εσένα...
!
Φωτιααα με εκφράζουν η κοματαρεςς κουπλεδαραα δώσε πόνο ❤🔥