Λόγος Τιμής - RADAR (Official Audio)
HTML-код
- Опубликовано: 29 май 2023
- Ο δίσκος μας "ΨΥΧΗ" στο Spotify: shorturl.at/morJ5
Λόγος Τιμής live στην Αθήνα 30/06 : www.viva.gr/tickets/music/log...
Μουσική Παραγωγή: Λόγος Τιμής (Tokesick)
Μίξη: Λόγος Τιμής (Sativa&Tokesick) for Black Spot Studio
Mastering : Dj Stigma
Προγραμματισμός: Λόγος Τιμής
Ηχογράφηση: Black Spot Studio
Στίχοι & Ερμηνεία: Λόγος Τιμής (Ελεύθερο Πνεύμα, Κοράκι)
#LOGOSTIMIS #PSIHI #RADAR Видеоклипы
Συγκλονιστικο κομμάτι,μυθικός δίσκος μαγκες
΄΄με αμολούσαν 10 ώρες στο χαλί με δυο παιχνίδια
ανησυχούσαν που δεν μίλαγα ποτέ μου΄΄ πόσο ταυτιση .
Ακύρωσα συνεδρία με την ψυχολόγο μου όταν το άκουσα!!!🔊🎛️💯
Πες μου τι κρατάς μέσα σου και δεν τ' ακουμπάς
Για σένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Πες μου πού κοιτάς (πες μου, πες μου) και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
Για μένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Γεννημένος το '93 στην Αττική, μ' ένα χαμόγελο σαν να έγραψα το πιο καλό κουπλέ μου
Μ' αμολούσαν δέκα ώρες στο χαλί με δυο παιχνίδια, ανησυχούσαν που δεν μίλαγα ποτέ μου
Στα δεκατρία αρχίσαμε, φυσάγαμε καπνούς, ψαχνόμασταν να μάθουμε τα κόλπα απ' τους παλιούς
Μια παρέα τα παιδιά απ' τη γειτονιά που είχανε διαλυμένα σπίτια και γονείς αλκοολικούς
Μετά σχολείο, άρχισαν τα προβλήματα
Λέγανε έχω θέματα (ναι), προκαλώ ατυχήματα (ναι)
Κι εγώ έκοβα βόλτες στο σαλόνι τα χαράματα μετά τις κρίσεις πανικού, φανταζόμουνα κύματα (κύματα)
Όσα δεν είπα, γίνανε εξανθήματα, πιώματα, κάτι τετράμπαρα σαν συνθήματα
Ξέρω ότι αγαπήσανε σ' εμένα πιο πολύ ότι δεν πούλησα τη μούρη μου για τα χειροκροτήματα
Ο γείτονας έλεγε στον άλλο γείτονα "Δες τους. Πίνουνε τσιγάρα και αράζουν στους συνδέσμους"
Εμείς αλλάξαμε, αυτοί μείνανε ίδιοι, ακόμα δέρνουν τα παιδιά τους και κάνουν τις προσευχές τους
Είμαι όσα πήρα κι όσα έδωσα (έδωσα)
Δεν μ' έκανες να νιώσω και σε ξέχασα (σε ξέχασα)
Μη φοβάσαι ματωμένη μου πρωτεύουσα, το crew μας θα γλυτώσει τα παιδιά σου απ' τη Μέδουσα (Λ.Τ.)
Ό,τι δεν πήρε αγάπη, έγινε βίαιο κι έψαξε κάτι όμοιο για να εκτονωθεί (εκτονωθεί)
Ό,τι πείνασε, ίδρωσε στο μεροκάματο, ήρθε έξω από το σπίτι σου κι είχε σκοπό να μπει
Εδώ τα πάντα λες είναι επιλογή, μα σε γουστάρει και από τις γραμμές δεν πήρες γραμμή
Όταν σκάνε οι μούλοι, δεν μιλάμε πολύ γιατί ό,τι ακούνε από δω, παν και το λένε από κει
Έλα παιχταρά μου, φτυσ' το άνετα, πάμε ν' αγκαλιάσουμε του κόσμου τα παράλογα
Κάνε μου τη χάρη, μην ψαρώνεις όταν σκάνε με στυλ
Εσύ ήσουν πάντα κανόνι, δεν σ' έκανε μάγκα το drill
Για τα παιδιά των πολυκατοικιών, μεγαλωμένων στη θέα των αστικών φυλάκων 2-0-23
Ψυχή
Οικογένεια δηλώνει παρών
Τι κρατάς μέσα σου και δεν τ' ακουμπάς;
Για σένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Πες μου πού κοιτάς (πες μου, πες μου) και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
Για μένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Όταν ο ήλιος ξεπροβάλλει απ' το παράθυρο, ανοίγω να μπει μέσα μη τυχόν και ξαναφύγει, αφού δεν έχω χρόνο για κυνήγι και πλέον συνεχίζω μ' άλλον τρόπο το ταξίδι
Αυτό είναι για ό,τι έφυγε και δεν γυρίζει πίσω κι όλα αυτά που λες μακάρι να τα ξαναζήσω
Για τις φορές που είπα ότι θα τα παρατήσω, που βάραγα μπουνιές στον τοίχο μήπως και τον ρίξω, μα τζίφος
Με τους δικούς μου ανθρώπους δεν παίζει ύφος, ούτε τους απασχολεί ποιος είμαι για το πλήθος
Γυρνούσαμε αγριεμένοι μες στο ημίφως, ψάχναμε να μπλέξουμε πριν να μας πάρει ο ύπνος
Αλλάζουμε κι εμείς όσο αλλάζουν οι εποχές μα μένουνε ρουτίνες που είναι καταστροφικές
Οι δικοί μου είναι καλά παιδιά μα κάποιες φορές πίνουνε, μαλώνουν κι οδηγάνε μηχανές
Κάποιοι φίλοι μου είναι αστέρια, κοιτάνε από ψηλά
Κάποιοι φίλοι μου παίρνουνε τα βουνά
Άλλοι σοβαρεύτηκαν και κάνανε παιδιά, βρήκαν ηρεμία σε κάποιου την αγκαλιά
Οι φίλες μου οργώνουν τα βράδια τη γειτονιά σου, γυρίζουν κωλοδάχτυλα στο σφύριγμα του μπάτσου
Δεν γίναμε αυτό που λέν τα στερεότυπα, δεν έχουμε φύλο, ταυτότητα κι εθνικότητα
Πέρασαν δέκα χρόνια μ' αυτή τη ζωή, δέκα χρόνια που κάνουμε μουσική
Μετά από τόσα live, κομμάτια, τόσα cd για κάποιους είμαι αυτό που ήμουν από παιδί
Δεν κάνω εγώ για τέτοια, ελα βγάλε με από κει
Παλεύω με το εγώ μου, το ξέρεις, σου το χω πει
Εκείνη έχει μεθύσει, θέλει να' ρθει να με βρει
Με παίρνει στα τηλέφωνα νύχτα, μ' ανησυχεί
Δεν θέλω να επεμβαίνεις στα όριά μου
Όσοι μ' αγαπάνε, σέβονται τη μοναξιά μου
Πάνε τα χρόνια που τα θελα όλα δικά μου. Πλέον εμπιστεύομαι και σ' άλλους την καρδιά μου
Έχω αναπτύξει έναν μηχανισμό για να επιβιώσω, όχι για να σε αποφύγω
Μα ευτυχώς με βοηθάει και σ' αυτό και δεν θυμάμαι τ' ήσουν για μένα ούτε για λίγο (τι)
Πολλές φορές πονάμε και αναίτια ζούμε τη ζωή σαν περιπέτεια
Κάπου σε κάποια ακτή αγκαλιασμένοι βλεπουμε ιοβασιλέματα
Πες μου ότι θα μείνεις για πάντα ή πες μου ψέματα
εμεις αλλάξαμε αυτοί μείνανε ίδιοι.... είστε φωτιά μάγκες μας δίνεται δύναμη και τη χρειαζόμαστε!!👊βιβα απο σκαλονικα
Τελειοοοο !!!!! Δεν θέλω να επεμβαίνεις στα όρια μου . Όσοι Μ αγαπάνε σέβονται την μοναξιά μου ...❤❤❤❤️
Lyrics:
πες μου τι κρατάς μέσα σου και δεν τ’ ακουμπάς
για σένα καντο πρώτα, μετά για μας
και ίσως συναντηθούμε στην εποχή της μοναξιάς
πες μου που κοιτάς και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
για μένα καντο πρώτα, μετά για μας
και ίσως συναντηθούμε στην εποχή της μοναξιάς
γεννημένος το ’93 στην Αττική
με ένα χαμόγελο σαν να γραψα το πιο καλό κουπλέ μου
με αμολούσαν 10 ώρες στο χαλί με δυο παιχνίδια
ανησυχούσαν που δεν μίλαγα ποτέ μου
στα 13 αρχίσαμε φυσάγαμε καπνούς
ψαχνόμασταν να μάθουμε τα κόλπα απ’ τους παλιούς
μια παρέα τα παιδιά απ’ την γειτονιά
που είχανε διαλυμένα σπίτια και γονείς αλκοολικούς
μετά σχολείο, αρχίσαν τα προβλήματα
λέγανε έχω θέμα, προκαλώ ατυχήματα
και εγώ έκοβα βόλτες στο σαλόνι τα χαράματα
μετά τις κρίσεις πανικού φανταζόμουνα κύματα
όσα δεν είπα γίνανε εξανθήματα, πιόματα
κάτι τετράμπαρα σαν συνθήματα
ξέρω τι αγαπήσανε σε εμένα πιο πολύ
ότι δεν πούλησα την μούρη μου για τα χειροκροτήματα
ο γείτονας έλεγε στον άλλο γείτονα δες τους
πεινούνε τσιγάρα και αράζουν στους συνδέσμους
εμείς αλλάξαμε, αυτοί μείνανε ίδιοι
ακόμα δέρνουν τα παιδιά τους και κάνουν τις προσευχές τους
είμαι όσα πήρα και όσα έδωσα
δεν με έκανες να νιώσω και σε ξέχασα
μην φοβάσαι ματωμένη μου πρωτεύουσα
το κρου μας θα γλιτώσει τα παιδιά σου από τη μέδουσα
ό,τι δεν πήρε αγάπη έγινε βίαιο
και έψαξε κάτι όμοιο για να εκτονωθεί
ό,τι πείνασε, ίδρωσε στο μεροκάματο
ήρθε έξω από το σπίτι σου και είχε σκοπό να μπει
εδώ τα πάντα λες είναι επιλογή
μα σε γουστάρει και από τις γραμμές δεν πήρες γραμμή
όταν σκάνε οι μούλοι δεν μιλάμε πολύ
γιατί ό,τι ακούνε από εδώ παν και το λένε από εκεί
έλα παιχταρά μου φτυστο άνετα
πάμε να αγκαλιάσουμε του κόσμου τα παράλογα
κάνε μου τη χάρη μην ψαρώνεις όταν σκάνε με στυλ
εσύ ήσουν πάντα κανόνι, δεν σε έκανε μάγκα το ντριλ
για τα παιδιά των πολυκατοικιών
μεγαλωμένος στη θέα των αστικών φυλακών
2 0 23 ψυχή
οικογένεια δηλώνει παρών
τι κρατάς μέσα σου και δεν τ’ ακουμπάς
για σένα καντο πρώτα, μετά για μας
και ίσως συναντηθούμε στην εποχή της μοναξιάς
πες μου που κοιτάς και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
για μένα καντο πρώτα, μετά για μας
και ίσως συναντηθούμε στην εποχή της μοναξιάς
όταν ο ήλιος ξεπροβάλει απ’ το παράθυρο
ανοίγω να μπει μέσα μην τυχόν και ξαναφύγει
αφού δεν έχω χρόνο για κυνήγι
και πλέον συνεχίζω με άλλον τρόπο το ταξίδι
αυτό είναι για ό,τι έφυγε και δεν γυρίζει πίσω
και όλα αυτά που λες μακάρι να τα ξαναζήσω
για τις φορές που είπα ότι θα τα παρατήσω
που βάραγε μπουνιές στον τοίχο μήπως και τον ρίξω
μα τζίφος
με τους δικούς μου ανθρώπους δεν παίζει ύφος
ούτε τους απασχολεί ποιος είμαι για το πλήθος
γυρνούσαμε αγριεμένοι μες το ημίφως
ψάχναμε να μπλέξουμε πριν μας πάρει ο ύπνοςαλλάζουμε και εμείς όπως αλλάζουν οι εποχές
μα μένουνε ρουτίνες που είναι καταστροφικές
οι δικοί μου είναι καλά παιδιά μα κάποιες φορές
πίνουνε, μαλώνουν και οδηγάνε μηχανές
κάποιοι φίλοι μου είναι αστέρια, κοιτάνε από ψηλά
κάποιοι φίλοι μου παίρνουνε τα βουνά
άλλοι σοβαρεύτηκαν και κάνανε παιδιά
βρήκαν ηρεμία σε κάποιου την αγκαλιά
οι φίλες μου οργώνουν τα βράδια την γειτονιά σου
γυρίζουν κωλοδάχτυλα στο σφύριγμα του μπάτσου
δεν γίναμε αυτό που λένε τα στερεότυπα
δεν έχουμε φύλο, ταυτότητα και εθνικότητα
πέρασαν 10 χρόνια με αυτή τη ζωή
10 χρόνια που κάνουμε μουσική
μετά από τόσα λάιβ, κομμάτια, τόσα CD
για κάποιους είμαι αυτό που ήμουνα από παιδί
δεν κάνω εγώ για τέτοια έλα βγάλε με από εκεί
παλεύω με το εγώ μου, το ξέρεις, σου το χω πει
εκείνη έχει μεθύσει θέλει να έρθει να με βρει
με παίρνει στα τηλέφωνα νύχτα με ανησυχεί
δεν θέλω να επεμβαίνεις στα όρια μου
όσοι με αγαπάνε σέβονται την μοναξιά μου
πάνε τα χρόνια που τα θέλω όλα δικά μου
πλέον εμπιστεύομαι και σε άλλους την καρδιά μου
έχω αναπτύξει ένα μηχανισμό
για να επιβιώσω, όχι για να σε αποφύγω
μα ευτυχώς με βοηθάει και σε αυτό
και δεν θυμάμαι τι ήσουν για εμένα ούτε για λίγο
πολλές φορές πονάμε και αναίτια
ζούμε τη ζωή σαν περιπέτεια
κάπου σε κάποια ακτή αγκαλιασμένοι βλέπουμε ηλιοβασιλέματα
πες μου πως θα μείνεις για πάντα ή πες μου ψέματα
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
❤❤❤❤❤
Κάποιοι φίλοι μου είναι αστέρια, κοιτάνε από Ψηλά ❤
Ακούω όλο τον δίσκο....
Έχω να πω ότι αυτή η δισκάρα θα μείνει στην ιστορία...
Όλο και καλυτεροι όλο και μεγαλύτερη καύλα στα αφτιά και στο μυαλό μας.
Ευχαριστούμε ρε... ❤
Ο γείτονας έλεγε στον άλλο γείτονα "Δες τους. Πίνουνε τσιγάρα και αράζουν στους συνδέσμους"
Εμείς αλλάξαμε, αυτοί μείνανε ίδιοι, ακόμα δέρνουν τα παιδιά τους και κάνουν τις προσευχές τους!!!
Είμαι όσα πήρα κι όσα έδωσα
Δεν μ' έκανες να νιώσω και σε ξέχασα!!!!
Ανατριχιαστικά συναισθηματικό κομμάτι
Από τα καλύτερα τραγούδια του album
«καποιοι φιλοι μου ειναι αστερια ,κοιτανε απο ψηλα» 🤍29🤍
Όλη η ζωή μας σε ένα κομμάτι σεβασμός ΛΤ καλοτάξιδο
Ακουωωωω την ζωή μμμμ
Αλάνια μου χίλια μπράβο
Ανατριχιασααααα
Εσύ ήσουν πάντα κανόνι
Δεν σε έκανε μάγκα το ντριλ....❤
Δισκάρα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Σεβασμός από τα πρώτα Lives. Για πάμε λίγοοο!!!!!
Η οικογένεια δηλώνει παρών ✊️
δεν υπάρχουν λόγια, ΥΠΈΡΟΧΟΙΙΙΙ
Το καλύτερο για εμένα 🖤
Βγάζουμε ένα δίσκο που κοστίζει πιο πολύ απ'τα χρυσάφια που κρεμάνε όλοι μαζί απτά λαιμα τους ❤
Οτι δεν πιρα αγαπη εγινε βιαο κ εψαξε κατι όμοιό να εκτονοθει❤
Απλή διαδικασία: ειδοποίηση-like-ταξιδι.....
Wraia, vrika ton disko pou tha akouw kathe prwi otan phgainw stin douleia ✌
Τέτοια θέλω να ακούωω!!!!
Να μαζευτούμε να πιούμε με αυτό να παίζει
ALANIA 🔥 👊
μη φοβάσαι ματωμένη μου πρωτεύουσα, το crew μας θα γλιτώσει τα παιδιά σας από τη μέδουσα!❤
κλαιω τωρα
1ος λαμδαταφαςας❤❤❤❤
Μια παρέα τα παιδιά από την γειτονιά που είχανε διαλυμένα σπίτια και γονείς αλκοολικούς.
Sta top3 tou album sigoura.
TA LEME STIS 30/6 ADERFIA ❤
👏👏👊
Βλέπω μεγάλη ψυχική αλλαγή στο crew
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΜΑΓΚΑΚΙΑ!!!!!!Λ.Τ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
❤️❤️
ΚΙ εγω εκοβα βολτεσ στο σαλονι τα χαρανατα μετα τησ κρίσης πανικου σκευτομουνα κιματα❤
Nights in Brazil Judy Roberts το sample του κομματιού
H oikogeneia dhlwnei paron!!
Αγαπημένοι μουυ❤❤❤❤
Η ζωη μου το κομμάτι αυτο αδελφε θεκω να σε βρω
Θελωω*
🔥🔥🔥
🎉🎉🎉
Silent Hill vibes η μουσική.
ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..ΠΩΠΩ ΤΙ ΚΟΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ???ΤΗΝ ΑΚΟΥΩ Κ ΔΑΚΡΙΖΩ.!!!!😮
No.1
ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΑΔΕΡΦΙΑ Μ ?
Πες μ θα μείνεις για πάντα η πες μ ψέματα
ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ
δυναμίτης 😮🤯🧠🫀👀🔥
📡📡📡📡
Αυτά είναι
Θανάση οι στίχοι σου είναι σαν την αποκάλυψη του Ιωάννη αδερφέ …Κρύβουν 1000 νοήματα από πισω …Εσυ και εθισμός ότι καλύτερο διαθέτει η ραπ σκηνή αυτή την στιγμή
Άκης ♠️🖤
Πες Μ γτ σε κάθε κομμάτι ανατριαχιζω
Να σε κλ
θα έχει video clip σε κανένα? πάντως είναι η χρονιά σας φετος❤
Έχει γίνει στο ηφεστια φίλε μπες και δες το
@@thanasisxarisis712 φίλε μου το έχω δει
οταν σκάνε οι μούλοι δε μιλαμε πολυ
γιατι οτι ακούν απο δω πανε και το λεν απο εκει
Physical format????
9
Με χάλασε το *δεν έχω ταυτότητα φύλο εθνικότητα* έχεις φίλε μου ! Είσαι Έλληνας άνδρας ελληνικής καταγωγής και αυτά δεν είναι στερεότυπα! Είναι αξίες και ιδανικά! Σεβασμός σε αυτούς που θυσιάστηκαν για αυτά τα ιδανικά ώστε σήμερα να μπορείς να κανείς ραπ ελεύθερος
Ακριβώς
Ασε μας ρε μεγάλε. Άδειασε μας την γωνιά
Pwww
Ό,τι δεν πήρε αγάπη, έγινε βίαιο κι έψαξε κάτι όμοιο για να εκτονωθεί.
Ό,τι πείνασε, ίδρωσε στο μεροκάματο, ήρθε έξω από το σπίτι σου κι είχε σκοπό να μπει!
Οτι δεν πηρε αγαπη εγινε βιαιο, και εψαξε κατι ομοιο για να εκτονωθει.
ruclips.net/video/lADlQaF4V3g/видео.html νεο μου κομματι μαγκες καλη ακροαση
Από πότε το λογότυπο της Γιουβέντους βγάζει τραγούδια..
Πες μου τι κρατάς μέσα σου και δεν τ' ακουμπάς
Για σένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Πες μου πού κοιτάς (πες μου, πες μου) και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
Για μένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Γεννημένος το '93 στην Αττική, μ' ένα χαμόγελο σαν να έγραψα το πιο καλό κουπλέ μου
Μ' αμολούσαν δέκα ώρες στο χαλί με δυο παιχνίδια, ανησυχούσαν που δεν μίλαγα ποτέ μου
Στα δεκατρία αρχίσαμε, φυσάγαμε καπνούς, ψαχνόμασταν να μάθουμε τα κόλπα απ' τους παλιούς
Μια παρέα τα παιδιά απ' τη γειτονιά που είχανε διαλυμένα σπίτια και γονείς αλκοολικούς
Μετά σχολείο, άρχισαν τα προβλήματα
Λέγανε έχω θέματα (ναι), προκαλώ ατυχήματα (ναι)
Κι εγώ έκοβα βόλτες στο σαλόνι τα χαράματα μετά τις κρίσεις πανικού, φανταζόμουνα κύματα (κύματα)
Όσα δεν είπα, γίνανε εξανθήματα, πιώματα, κάτι τετράμπαρα σαν συνθήματα
Ξέρω ότι αγαπήσανε σ' εμένα πιο πολύ ότι δεν πούλησα τη μούρη μου για τα χειροκροτήματα
Ο γείτονας έλεγε στον άλλο γείτονα "Δες τους. Πίνουνε τσιγάρα και αράζουν στους συνδέσμους"
Εμείς αλλάξαμε, αυτοί μείνανε ίδιοι, ακόμα δέρνουν τα παιδιά τους και κάνουν τις προσευχές τους
Είμαι όσα πήρα κι όσα έδωσα (έδωσα)
Δεν μ' έκανες να νιώσω και σε ξέχασα (σε ξέχασα)
Μη φοβάσαι ματωμένη μου πρωτεύουσα, το crew μας θα γλυτώσει τα παιδιά σου απ' τη Μέδουσα (Λ.Τ.)
Ό,τι δεν πήρε αγάπη, έγινε βίαιο κι έψαξε κάτι όμοιο για να εκτονωθεί (εκτονωθεί)
Ό,τι πείνασε, ίδρωσε στο μεροκάματο, ήρθε έξω από το σπίτι σου κι είχε σκοπό να μπει
Εδώ τα πάντα λες είναι επιλογή, μα σε γουστάρει και από τις γραμμές δεν πήρες γραμμή
Όταν σκάνε οι μούλοι, δεν μιλάμε πολύ γιατί ό,τι ακούνε από δω, παν και το λένε από κει
Έλα παιχταρά μου, φτυσ' το άνετα, πάμε ν' αγκαλιάσουμε του κόσμου τα παράλογα
Κάνε μου τη χάρη, μην ψαρώνεις όταν σκάνε με στυλ
Εσύ ήσουν πάντα κανόνι, δεν σ' έκανε μάγκα το drill
Για τα παιδιά των πολυκατοικιών, μεγαλωμένων στη θέα των αστικών φυλάκων 2-0-23
Ψυχή
Οικογένεια δηλώνει παρών
Τι κρατάς μέσα σου και δεν τ' ακουμπάς;
Για σένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Πες μου πού κοιτάς (πες μου, πες μου) και ό,τι σου λέω δεν ακουμπάς
Για μένα κάν' το πρώτα (πρώτα), μετά για μας (για μας)
Και ίσως συναντηθούμε (-θούμε) στην εποχή της μοναξιάς
Όταν ο ήλιος ξεπροβάλλει απ' το παράθυρο, ανοίγω να μπει μέσα μη τυχόν και ξαναφύγει, αφού δεν έχω χρόνο για κυνήγι και πλέον συνεχίζω μ' άλλον τρόπο το ταξίδι
Αυτό είναι για ό,τι έφυγε και δεν γυρίζει πίσω κι όλα αυτά που λες μακάρι να τα ξαναζήσω
Για τις φορές που είπα ότι θα τα παρατήσω, που βάραγα μπουνιές στον τοίχο μήπως και τον ρίξω, μα τζίφος
Με τους δικούς μου ανθρώπους δεν παίζει ύφος, ούτε τους απασχολεί ποιος είμαι για το πλήθος
Γυρνούσαμε αγριεμένοι μες στο ημίφως, ψάχναμε να μπλέξουμε πριν να μας πάρει ο ύπνος
Αλλάζουμε κι εμείς όσο αλλάζουν οι εποχές μα μένουνε ρουτίνες που είναι καταστροφικές
Οι δικοί μου είναι καλά παιδιά μα κάποιες φορές πίνουνε, μαλώνουν κι οδηγάνε μηχανές
Κάποιοι φίλοι μου είναι αστέρια, κοιτάνε από ψηλά
Κάποιοι φίλοι μου παίρνουνε τα βουνά
Άλλοι σοβαρεύτηκαν και κάνανε παιδιά, βρήκαν ηρεμία σε κάποιου την αγκαλιά
Οι φίλες μου οργώνουν τα βράδια τη γειτονιά σου, γυρίζουν κωλοδάχτυλα στο σφύριγμα του μπάτσου
Δεν γίναμε αυτό που λέν τα στερεότυπα, δεν έχουμε φύλο, ταυτότητα κι εθνικότητα
Πέρασαν δέκα χρόνια μ' αυτή τη ζωή, δέκα χρόνια που κάνουμε μουσική
Μετά από τόσα live, κομμάτια, τόσα cd για κάποιους είμαι αυτό που ήμουν από παιδί
Δεν κάνω εγώ για τέτοια, ελα βγάλε με από κει
Παλεύω με το εγώ μου, το ξέρεις, σου το χω πει
Εκείνη έχει μεθύσει, θέλει να' ρθει να με βρει
Με παίρνει στα τηλέφωνα νύχτα, μ' ανησυχεί
Δεν θέλω να επεμβαίνεις στα όριά μου
Όσοι μ' αγαπάνε, σέβονται τη μοναξιά μου
Πάνε τα χρόνια που τα θελα όλα δικά μου. Πλέον εμπιστεύομαι και σ' άλλους την καρδιά μου
Έχω αναπτύξει έναν μηχανισμό για να επιβιώσω, όχι για να σε αποφύγω
Μα ευτυχώς με βοηθάει και σ' αυτό και δεν θυμάμαι τ' ήσουν για μένα ούτε για λίγο (τι)
Πολλές φορές πονάμε και αναίτια ζούμε τη ζωή σαν περιπέτεια
Κάπου σε κάποια ακτή αγκαλιασμένοι βλέπουμε ιοβασιλέματα
Πες μου ότι θα μείνεις για πάντα ή πες μου ψέματα