با اینکه کلوز آپ رو حدود هفت سال پیش دیدم ولی همیشه سکانسی که روی موتور نشسته بودن و از اون طرف خیابون ضبط میشد صدا و کارگردان و صدابردار با هم درباره ایده صدابرداری و حرکت ها بحث میکردن تو ذهنم هست. به نظرم کیارستمی همیشه اولین تأکیدش رو روی این نکته میذاره که سینما نه یک روایت جعلی بلکه خود واقعیته و از طرفی توی بیشتر آثارش میشه نزدیک شدنش به نیمه ی تاریک ماه رو دید. همیشه اون سویه نادیده مونده رو هدف میگیره. سپاس از تحلیل منصفانه و عالی شما
عباس کیارستمی جوانترین و شجاعترین فیلمساز بود. چون تا آخر عمرش آثار متفاوت را تجربه کرد و ساخت. نه مخاطب براش مهم بود و نه اینکه بهش جایزه بدن یا ندن. فقط عاشق افکارش بود. نظیر همچین فیلمسازی را توی دنیا ندیدم.
آفرین، قطعا گذر همچنین شخص و اندیشه ای از تاریخ سرزمین ما باعث خوشحالی و افتخاره، اما من مخاطب سینمای ایشون نیستم ( شادیم دوست ندارم )، ولی از اینکه نظر قطعی ندادی و نکات خوب و بد ( اگر بوده ) مطرح کردید، جالب بود، من کارم موسیقیه، بعنوان یک دوستدار سینما در حد خودم منظور شما گرفتم، ❤👍
بنظر من طی زمان هنر عباس کیارستمی بیشتر معلوم شد چون مخاطباش بیشتر شدن یه مثال خارجی بخوام بزنم مثلا فیلم Fight Club دیوید فینچر وقتی پخش شد هیچ جایزه خاصی نبرد زیاد عملکردش خوب نبود مردمم زیاد باهاش حال نکردن طوری که خوده فینچر گفت مردم فیلمای منو نمیفهمند یا میگن توی اکران یسری هو کردن وقتی فیلم تموم شد و برد پیت به ادوارد نورتون میگه این بهترین فیلم عمر منه (اینو مطمئن نیستم واقعا گفته باشه ولی میگن) ولی الانه جز بهترین فیلمای عمر خیلیاست و تویبهترین های تاریخم هست فیلمای کیارسمتی هم بنظرم اینطوریه یه کلیپ هست از زمان اکران فیلم طعم گیلاس مردم اکثرا میگن خوب نبود و... ولی الانه تعداد ادم هایی بیشتری هستند که باهاش ارتباط میگیرن
من از نوجوانی کیارستمی رو دنبال میکردم هم نقد میخوندم هم مصاحبه های خودش رو دنبال میکردم میتونم بگم دقیق ترین تحلیلی که از ماهیت سینمای کیارستمی دیدم تحلیل تو بود دمت گرم دقیق،عمیق و بسیار روان توضیح دادی
عباس کیارستمی در فیلمهاش شجاعانه تمام قوانین فیلمسازی را کنار میزاره و عمدا" با تکنیکهای جدید که خیلیهاش هم جالب در نمیاد فیلمشو میسازه ولی بین این تکنیکهای ناصحیح یکدفعه یک تکنیک جدید خفن درمیاد و اون میشه میراث کیارستمی برای سینما. مثل آشپزی که مواد غذایی رو خارج از قوانین آشپزی باهم مخلوط میکنه و غذاهای جدید درست میکنه که خیلیهاش جالب و بدردبخور نیستن ولی یکدفعه ی غذای جدید خفن درست میکنه که ازون به بعد همه دنیا این غذارو درست میکنن و لذتشو میبرن
نقدتون زیبا بود. قبلا که جوونتر بودم و ایران زندگی میکردم، با این فیلم هاش حوصله ام سر میرفت، موضوعاتش برام پیش پا افتاده به نظر میومد و بدون هبجان. ولی چند سال بعد مهاجرت و با بالا رفتن سن، فیلمهاش رو میبینم. منو یاد وطنم میندازه، هموطنهام، زندگی که جریان داشت و داره، زندگیشون، دغدغه هاشون، امیدهاشون. صحنه ها و ادمها و چیزهایی که برام یه مدل تجربه زیسته یا حس آشناست و میتونم باهاش ارتباط برقرار کنم و درک میکنم که همین موضوعات کوچیک یا کسل کننده، خود زندگی واقعیه. الان حین دیدنشون گاها اشکام خود به خود جاری میشه یا لبخندی به لبم میاد. من حس فیلمهاشو دوست دارم.
دقیقا من هم نوجوان بودم و طعم گیلاس پخش میشد اینطوری بودم یعنی چه و اصلا چه معنایی داره و الان میفهمم که چه آثاری رو آقای کیارستمی و آقای بیضایی میساختند
یه زمانی تو بحثایی که با حاتمی‌کیا شد گفت من فیلمام در مورد مفاهیم انسانی مثل دوستیه ولی کارای تو در مورد یه اتفاق و یه بازه زمانی تموم شده است. به نظرم بهترین معیار ماندگار بودن آثار همینه. داستان اسکورسیزی با سوپرهیروها هم همین بود و اصلا چیزی که دهه قبل رو کامل به سوپرهیروها اختصاص داد دیدن این پتانسیل بود که خیلی از مفاهیم رو میشه خیلی جالب تر و اکستریم تر تو دنیای اونا نشون داد.
اولا تشکر از برنامه قابل تقدر شما و تحلیل های بسیار ارزشمنتان و عالیجناب عباس کیارستمی یک عصاره ساز بود شناخت او قاعدتا برای جامعه ما بسیار مشکل بود روحش شاد
راستش من به شدت علاقه به فیلم سازی و سینما دارم راستش ویدیو های شما برای من بیشتر شکل کلاس درس هستش چون اکثر نقد ها و حرف هاتون رو یاداشت میکنم ديدگاه به شدت جالب و چشمگیری دارید امیدوارم یه روزی موفق بشم و بتونم که فیلمی بسازم که شما نقدش کنید❤️
من ندیدم آثارِ کیارستمی رو، اما با شنیده هایی که از دور و نزدیک ازش شنیدم، نگاه نسبتا مثبتی بهش دارم، اما باید در آینده، وقتی سوادِ سینماییم شکل گرفت میبینم فیلم هاشو
به نظرم جدا از مسائل تکنیکال حرف و پیامی که کیارستمی میخواد برسونه متفاوتش میکنه با دیگران. اون حرف رو هم البته در قالب شاعرانه و ساده میگه که به دل میشینه
ممنونم که با تیزبینی دست روی موضوعاتی میگذاری که خیلی ها جرات و سواد ورود بهش رو ندارند به نظر میرسه خیلی میشد بیشتر از تاثیرش بر سینمای ایران و جهان به ویژه سینمای ترکیه گفت و همچنین روند فیلمسازیش و تغییرات فکری و هنریش در طول زمان .از قاببندی هاش گفتید که ایراد داره که کاملا درسته ولی باید بدونیم که کیارستمی عکاس زبر دستی بوده و قاب بندی در عکسهاش کم نظیره یعنی دانسته به قول شما قوانینی رو شکسته و دوباره ساخته عالی بود دمت گرم که هستی👏👏👏
به طور کلی با حرفات موافقم ولی مشکل من با کیارستمی اینه که، اونقدری که ادعا میکنه کاراش آزاد نیستن و نگاه جشنواره ای به شکل واضحی تو منطق روایی کاراش دیده میشه حالا فقط جوایزی که مد نظرشه متفاوته..
شاید درست باشه حرفت و اینکه فیلمی صرفا برای جایزه گرفتن ساخته بشه یک ایراد بزرگ برای فیلم به حساب بیاد. اما یه سوال واقعا میشه سینمای کیارستمی رو جزو دسته‌ای قرار داد که صرفا دنبال جایزه هستند؟ قطعا نه! و یک سوال دیگه آیا واقعا اینکه یه فیلمی نیم‌نگاهی هم به جوایز داشته باشه مشکلی داره؟ آسیبی به روایت می‌زنه؟ آسیبی به سینما می‌زنه؟
@amirnasehi در صورتی نگاه به جشنواره آسیب نمیزد (یا آسیب کمتری میزد) که کارای کیارستمی، مثل نموداری که خشایار نشون داد، جزو فیلمایی میبود که علاوه بر توجهشون به هنر، به قصد مخاطب پسند بودن و سود مالی ساخته میشن و تکنیک های عمومی پذیرفته شده و مخاطب پسند به کار میبرن. اما وقتی کار های کیارستمی رو با این رویکرد بررسی میکنیم که سعی کرده "متعهد به خود هنر" باشه، توجه به هر چیزی غیر از خود اثر هنری، ایجاد "تناقض" میکنه. در نتیجه اثرش آسیب میبینه (هرچند در مجموع کیارستمی رو میپسندم و به نظرم اگر از این دست کارگردان ها و هنرمندها بیشتر میداشتیم فضای هنریمون بهتر میشد)
امیدوارم پاینده و پیروزمندانه این راه بی ریارو پیش ببری خشایار جان❤ممنون که از یاد نمیبری و همیشه داری نقاط حائز اهمیت سینمای واقع گرایانه فرهنگی را پر رنگ میکنی و تفکیک میدی اصولی که بسیار مهم هستنو.. موفق باشی❤
من به تازگی اثر کلوزآپ رو تماشا کرده بودم و به عنوان یک مخاطب عام سینما که آثار تجربی و متفاوت رو هم دوست داره، حدودا یک سوم اول فیلم رو زیاد باهاش ارتباط نگرفتم اما به مرور و مخصوصا قسمت دادگاه که خیلی مسائل و دلایل سبزیان واضح شد، بیشتر تونستم با شخصیتش و روند فیلم و اتفاقات قبل اون ارتباط برقرار کنم. و با تمام کم و کاستی های فنی اثر که با توجه به سبک و هدف فیلمساز قابل تامل بود، واقعا از دیدن کلوزآپ لذت بردم و اشک ریختم
منتقدی که یادمیده مردم شو اگاهی میده که اقا چرا ما میگفتیم این اقا مرد بزرگیه منتقدی که مردمشو نمیکوبه اگاهشون میکنه این چیزیه که فراستی اول باید انجام میداد ولی اون متاسفانه راه اشتباهو انتخاب کرده و دراخرم هرچه میدونه باخود به خاک میبره سالها مطالعه کسب دانش درنهایت به حتی یک نفرهم منتقل نمیشه…. چقد این ویدیو اموزنده بود چقد ارزش داشت دیدنش چقد خوشحالم که این مسیر رو انتخاب کردید اقای سپهری امیدوارم همینطور اگاهانه تاانتهاپیش برید💚
منم سبک عباس کیارستمی رو دوست داشتم بخصوص مستند مشق شب رو خیلی دوس داشتم فیلم طعم گیلاس هم همینطور اما کلوزاپ رو ندیدم حتما در اولین فرصت میبینمش تا حالا از این زاویه به کارهای کیارستمی فکر نکرده بودم ممنون از ویدیو خوبت
سلام اقا سپهری، ممنون از ویدیوی جدید❤ من یه تایمی ب ایشون علاقه مند شدم، رفتم تمام فیلمهاش رو از کانون تا فیلمهای اخرش رو دیدم، حتی یه فیلم بعد فوتش اکران شد توی بخش هنر و تجربه، اونم دیدم، کتابهاش رو خریدم، کتاب سر کلاس با کیارستمی رو خوندم، حتی رفتم مصاحبه هاش رو دیدم،،، و در تمام این دوران، سینمای کیارستمی رو دوست داشتم و دارم،،، اون زبان منحصر ب فردش، اون ادبیات خاص خودش، که توی حزف زدن هم فکر میکرد و کلمات رو انتخاب میکرد،،، اتمسفر فیلمهاش جوریه که برای منی که مثلا سینمای تجاری راضیم نمیکنه و متمایلم سمت مستند و کارهای نو، جذاب بود و هست من بارها طعم گیلاس رو دیدم و... برا من کاراکتر جذابی داشته و داره چون فرم و زبان خاص خودش رو داشته همیشه.
برای من چیزی فراتر از یک آدم معمولی هست٬ یک حس زنده، یک جریان مداوم از فکر و احساس. حرفهایش ساده شروع میشد، اما ناگهان آدم رو به عمقی می‌برد که انگار تا حالا پای کسی به آن نرسیده. نگاهش به زندگی ترکیبی از سختی‌های واقعیت و لطافت خیال هست، و همین تضاد، جذابیتی خاص به او میدهد. حس میکنی هر کلمه‌ای که می‌گوید انگار دقیقاً برای تو انتخاب شده، همان حرف‌هایی که همیشه دنبالش بوده‌ای. حضورش آدم رو به دیدن، فکر کردن، و حتی بازنگری در زندگی دعوت می‌کند. برای من، عباس رستمی یعنی حقیقتی که در عین تلخی، زیبایی خالصی در خود دارد.
آقا یکم بیشتر ویدیو بزارین من هیچوقت سربال ایرانیا رو ندیدم ولی همیشه نقداشو از چنلتون میبینم به نظرم به جای نقد سریال های چرت و پرت ایرانی بهتره بیشتر تحلیل فیلم و سکانس بزارین که از اطلاعاتتون استفاده کنیم ما هم❤ این ویدیو هم خیلی لذت بخش بود ❤
فیلم های مجید مجیدی مثل «رنگ خدا» و «بچه های آسمان» هم خیلی عمیق و تاثیرگذارن. اینکه چطور از بچه هایی که بازیگر نیستن در فیلمش استفاده کرده و اثری ماندگار خلق کرده، واقعا حیرت انگیزه👌
خشایار عزیز من خودم به شخصه خیلی دوست دارم حرف ها و پیام های اثار کارگردان های خوبمون رو بدونم ولی چون سواد و دانش لازم رو ندارم، نمیتونم. ممنون میشم هر از گاهی ازین مدل توضیحات به من و بقیه علاقه مندهای سینما ارائه کنی.
من از عقیده و تجربه گرایی و طرز فکر عباس کیارستمی و نوع نگاهی که به سینما و هنر داره بسیار خوشم میاد و طرفدار هستم . اما واسم عجیبه که چرا از فیلماشون لذت نمیبرم .
منباب مثال، کاری که استاد کیا رستمی با سینما «دوربین» انجام داده همانند کاری هست که خدا با خاک انجام داده، در خالق اثر بودن کیارستمی بنده کم دانش هیچ شکی ندارم، همچون انسانی که آفریده میشه و مشخص نیست به چه کاراکتری در زندگیش تبدیل بشه یا بعد از دیدن فیلم های ایشون تازه گزینه های شخصیتی، رفتاری و حصولی به روی بیننده باز میشه و شروع فکر بعد از اتمام فیلمه... واقعا حیرت انگیزه و در هیچ چارچوبی جا نمیگیره این میزان از شجاعتی که در سینما نشون داد و موفقیت هم به دنبال داشت...دیوانه وار میشه ارتباط گرفت با کارهاش، اما نه تمام سلیقه ها.. استاد کیا رستمی خودشو یک آماتور می دونست تا آخر.. ما مستعمره فرهنگ غلط شدیم که راه سینمای کیا رستمی بسیار لاغر شده. 😢 او از هیچ تمام دنیای سینمایش را ساخت و خارق العاده جواب داد.
من ۱۹ سالمه تو دنیایی که الان اکثر فیلم ها جنبه تجاری گرفتن این فیلم ها میتونن ارزش سینما واقعی رو به مخاطب بفهمونن و ممنون که این فیلم رو به من معرفی کردید برام جالب شد که تماشا کنم و بهش فکر کنم
اتفاقن من پارسال فیلم کلوز آپ رو دیدم. اسم سبزیان رو سرچ کردم، فوت شده الان. خیلی سوژه جالبی بود و خنده دار تر از همه چی اون تیپ بسیجی طور مخملباف بود فقط.... من به شخصه سینمای کیارستمی رو خیلی دوست دارم و از دیدن فیلماش خیلی لذت بردم تا حالا.
اولین فیلمی که من از عباس کیارستمی دیدم فیلم شکل دوم بود .من از اول تا اخر فیلم را دیدم ولی نمیدونستم کارگردانش کیه تا توی تیتراژ متوجه شدم .به نظر من فیلم خوبی بود البته از نظر من بهترین فیلم او بود و هست از چند تا فیلمی که از اون دیدم.کلوز اپ رو ندیدم البته.فیلم عجیبی بود برای من چون ادمهایی که می امدن و درباره کار ان دانش اموز که همکلاسی خود را لو میداد و اجازه پیدا میکرد تا به کلاس برگردد در ازای فروختن دوستش.ادمهایی که نظر میدادند ادمهای گوناگون با طرز تفکرهای مختلف ولی اکثر انان کار ان دانش اموز را کار درستی نمیدانستند و مثالهایی از کارهای انقلابی خود و کار گروهی و مبارزه می اوردند که اگر اینطور ادمی در یک گروه باشد اساسا باعث نابودی زحمات بقیه میشود.جالبترین حرف و مخالفت با کار ان پسر را از زبان کسی که جز جنایت در عمرش انجام نداد شنیدم که خلخالی بود.کسی که 180درجه چرخش نسبت به حرفهایش در فیلم داشت که از مرد و زن و کوچک و بزرگ را به خاطر اینکه ابراز پشیمانی که به نوعی خالی کردن پشت بقیه و خیانت به همرزمانشان میشد را نپذیرفتند و به جرم نکرده و فقط برای ماندن برسر حرفشان بی دلیل کشته شدند به فرمان او.و وقتی این فیلم را دیدم متوجه شدم حتی بدترین ادمها هم راه درست را بلدند ولی چون به نفعشان نیست نمیروند یا شاید برای خودشیرینی و رسیدن به پست و مقام
فیلم کلوزاپ رو بعد از سالهاامسال دوباره دیدم بار اول نوجوان بودم وحالا ۴۳ سالمه جالبه که هزار برابر برایم جذابتر بود شاید باورتون نشه ولی مو به تنم سیخ شد
فیلم خانه دوست کجاست رو دیدم، شدیداً متعجب بودم از این حجم حس ساده و انسانی که این فیلم برام ساخت ، واقعا امثال کیارستمی بسیار کم هستن در دنیا و حیفه که برن
کلید سینمای کیارستمی سادگیه. قاب‌ها، دکوپاژ، میزانسن و از همه مهم‌تر شخصیت‌ها همگی یه رگه‌ای از سادگی دارن. و اتفاقا قدرتش در همین پرداختن به شخصیت‌های ساده هست. شخصیت‌هایی که پیچیدگی ندارن برای همه قابل فهم هستند اما کارگردان میتونه ما رو به عمق همین شخصیت‌های ساده ببره. این چیزیه که فرهادی هم از کیارستمی یاد گرفت و توی جدایی استفاده کرد.
کلوزآپ به نظر من فیلم تاثیرگذاری روی مخاطب میتونه باشه. به قول شما فیلم زندست. ولی گاهی این ساختارشکنی و مستندگونه بودن فیلم میتونه بهش آسیب جدی بزنه. مثلا تو همون سکانسی که دوربین پشت پنجره قرار میگیره و در پشت سر کاراکتر اصلی باز و بسته میشه به نظرم مشکل جدی صدا داریم. نه صدای کیارستمی و نه کاراکتر اصلی گاهی قابل تشخیص نیست به خاطر نویز محیط. ولی خب اگر مشکل صدا رو کنار بذاریم فیلم خیلی خوب کاراکتر میسازه و حس منتقل میکنه.
4:48 پس چی مهمه برای عباس کیارستمی: انسان مثل هر آدم حسابی روشنفکری. دنبال بیشتر دیده شدن نیست براش بهتر فهمیده شدن مهمه نمیخواد کاسبی قدرت و توجه کنه با کارش
به نظرم تقسیم بندی فیلم به خاص و عام نادرسته....فیلم چه کوتاه چه بلند چه بیگ پروداکشن چه با بودجه اندک باید جهان داشته باشه....باید شخصیت ساخته شده باشه....من از فیلمهای کیارستمی فقط فیلم خانه دوست کجاست رو دیدم و دوست داشتم چون شخصیت اصلی که اون پسر بچه لس ساخته شده...داستان تعلیق داره ..و به نظرم نه ربطی به عام بودن و خاص بودن داره چون داستان قویه
اخیرا فیلمهای کیارستمی رو دوره کردم. بالاخره سن 20 و 30 سال کجا و 57 سال کجا. مخصوصاً کلوزآپ که بخاطر حسین سبزیان آبدارچی چاپ پرچم بود و همکارمان و از طرفی از کسانی بودیم که عاشق عروسی خوبان و بایسیکل ران بودیم و به خالق اثر هم علاقه داشتیم و دو عامل مورد علاقه به این بزرگی باعث میشد بریم و کلوزآپ رو ببینیم. جوون بودیم و آویزون شدن به کیارستمی و شلاق کش کردن اون مرحوم راحت ترین کار بود. میگفتیم تا برق رفت برو سینما و یه فیلم کیارستمی سیر بخواب 😓 منتظر میمونم تا تحلیل کلوزآپ 🙏
جدا از اثار سینماییش، عباس کیارستمی ادمیه که میشه چندین مصاحبه و حرفاشو گوش بدی و از این ادم یاد بگیری. مطالب رو میگه که ادم رو ادم تر میکنه مثل همون درختی که وقتی تنهاست درخت تره.(خودش میگفت اینو)
اگه ساختارشکنی کیارستمی درست بود بعد از اون عده ای راهش را ادامه میدادند ، سینمای ساختارشکن یعنی از قواعد پیروی کنی اما به نظر نیاد و در فیلم مشهود نباشه مثل فیلم perfect days , رعایت اصول شرط لازمه وقتی وجود نداره هیچ توجیهی قبول نیست با احترام
کیارستمی یه کتاب شعر هایکو داره به اسم باد و برگ... عرفان شرقی رو توی کاراش میشه حس کرد... به نظرم ایرانی ها به عرفان شرقی خیلی علاقه دارن... ... مثلا توی تئاتر نمایشنامه نیلوفر آبی حمید امجد تئاتر افسون معبد سوخته نغمه ثمینی تئاتر شکوفه های گیلاس محمد مساوات که استقبال بی نظیری از این نمایش شد یا حتی کتاب های بیضایی رو ببینیم که در مورد تئاتر شرقی نوشته ... توی سینما هم میشه پری رو اسم برد که رگه هایی از عرفان شرق رو هم داره ... توی خارجی ها هم میشه فیلم چشمه فیلم بهار تابستان پاییز زمستان فیلم 3-iron رو گفت که اونا هم همینن ... ولی باز هم اونطور که باید ، مخاطبین هنر بصورت علمی به سمت عرفان شرق نمیرن صورت ظاهریش رو فقط میتونیم توی دوره های مدیتیشن و یوگا که برگزار میشه ببینیم ... تا مخاطب کتاب های شرق رو نخونه نمیتونه با فیلم های کیارستمی ارتباط بگیره ... در آخر میخواستم ازت خواهش کنم وجه عرفانی یه فیلم های ایرانی رو بررسی کنی که خیلی به درد این روزهای ما میخوره ... ممنون
سینمای عباس کیارستمی مخاطبش مخاطب خاص بود و حتما منتقدش نمیتواند منتقد عام باشد ، دوستانی که سینما را دنبال میکنند و چند پادکست سینمایی گوش کردند نمی توانن آثار کیارستمی را به درستی آنالیز و نقد کنند ، بخاطر همین نقدشون مانند اکثر دوستانی که کامنت گذاشتند طعم لودگی میده . عباس کیارستمی بدون هیچ بزرگ نمایی جز مفاخر سینمای ما بوده و هست و امیدوارم بیشتر در موردش بدانیم و بخوانیم
زنده یاد کیارستمی آثارش مانند اینکه بیننده داره خودش این صحنه ها رو زندگی میکنه حتی اگر دونفر هم آنرا دوست داشته باشند کافیه . اکثر آثار بی مانند هنر در لحظه خلق مورد توجه عامه قرار نمیگیرد.
![I.N "HALLUCINATION" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/n5B5q1Hwt_U/mqdefault.jpg)
بهترین نقد درباره کیارستمی در ایران. ممنونم. ❤
هم سیس داری هم صدا ، هم علم داری هم بی تعصبی ولی خیلی کمکاری یزید 😂❤
فکر کنم داداش پولداره برا تفریح میاد یوتوب😂
یوتوبرهای دیگه هفته ایی ده تا ویدیو میزارن
رودربایستی و اینا هم نداره خیلی هم سخت گیره به هرچیزی نمیگه خوب
عشقی میاد😹
با اینکه کلوز آپ رو حدود هفت سال پیش دیدم ولی همیشه سکانسی که روی موتور نشسته بودن و از اون طرف خیابون ضبط میشد صدا و کارگردان و صدابردار با هم درباره ایده صدابرداری و حرکت ها بحث میکردن تو ذهنم هست. به نظرم کیارستمی همیشه اولین تأکیدش رو روی این نکته میذاره که سینما نه یک روایت جعلی بلکه خود واقعیته و از طرفی توی بیشتر آثارش میشه نزدیک شدنش به نیمه ی تاریک ماه رو دید. همیشه اون سویه نادیده مونده رو هدف میگیره. سپاس از تحلیل منصفانه و عالی شما
عباس کیارستمی جوانترین و شجاعترین فیلمساز بود. چون تا آخر عمرش آثار متفاوت را تجربه کرد و ساخت. نه مخاطب براش مهم بود و نه اینکه بهش جایزه بدن یا ندن. فقط عاشق افکارش بود. نظیر همچین فیلمسازی را توی دنیا ندیدم.
کیارستمی شدیدا تحت تاثیر سهراب شهید ثالث بود
فیلم های عباس کیارستمی عمق روح و روان مخاطب رو لمس می کنه و تا همیشه به دل مخاطب میشینه. کیارستمی روح سینماست❤️❤️
راجب بیضایی هم یه ویدیو بساز ❤
من هر وقت حالم خوب نباشه فیلم طعم گیلاس رو میبینم حرف نداره ❤
آفرین،
قطعا گذر همچنین شخص و اندیشه ای از تاریخ سرزمین ما باعث خوشحالی و افتخاره،
اما من مخاطب سینمای ایشون نیستم ( شادیم دوست ندارم )، ولی از اینکه نظر قطعی ندادی و نکات خوب و بد ( اگر بوده ) مطرح کردید، جالب بود،
من کارم موسیقیه، بعنوان یک دوستدار سینما در حد خودم منظور شما گرفتم،
❤👍
پسر خیلی حال کردم
6 دنگ حواسم رو کلیپت بود
کارت بشدت عالیه، فقط به ساخت کلیپات ادامه بده!
راجب ناصر تقوایی،داریوش مهرجویی و بهرام بیضایی هم بسازید لطفا
بنظر من طی زمان هنر عباس کیارستمی بیشتر معلوم شد چون مخاطباش بیشتر شدن یه مثال خارجی بخوام بزنم مثلا فیلم Fight Club دیوید فینچر وقتی پخش شد هیچ جایزه خاصی نبرد زیاد عملکردش خوب نبود مردمم زیاد باهاش حال نکردن طوری که خوده فینچر گفت مردم فیلمای منو نمیفهمند یا میگن توی اکران یسری هو کردن وقتی فیلم تموم شد و برد پیت به ادوارد نورتون میگه این بهترین فیلم عمر منه (اینو مطمئن نیستم واقعا گفته باشه ولی میگن) ولی الانه جز بهترین فیلمای عمر خیلیاست و تویبهترین های تاریخم هست فیلمای کیارسمتی هم بنظرم اینطوریه یه کلیپ هست از زمان اکران فیلم طعم گیلاس مردم اکثرا میگن خوب نبود و... ولی الانه تعداد ادم هایی بیشتری هستند که باهاش ارتباط میگیرن
Fight Club عالیه
@@historia301 نامبروانمه
نظرتون رو درمورد سینمای مهرجویی هم بگید ❤
فیلم "هامون" مخصوصا
فیلم "هامون" مخصوصا
من از نوجوانی کیارستمی رو دنبال میکردم
هم نقد میخوندم هم مصاحبه های خودش رو دنبال میکردم
میتونم بگم دقیق ترین تحلیلی که از ماهیت سینمای کیارستمی دیدم تحلیل تو بود
دمت گرم
دقیق،عمیق و بسیار روان
توضیح دادی
سینمای کیارستمی سینمای بی نقصی نیس ولی سینمای دوستداشتنیه ،حداقل برای هنر دوستان
عباس کیارستمی در فیلمهاش شجاعانه تمام قوانین فیلمسازی را کنار میزاره و عمدا" با تکنیکهای جدید که خیلیهاش هم جالب در نمیاد فیلمشو میسازه ولی بین این تکنیکهای ناصحیح یکدفعه یک تکنیک جدید خفن درمیاد و اون میشه میراث کیارستمی برای سینما.
مثل آشپزی که مواد غذایی رو خارج از قوانین آشپزی باهم مخلوط میکنه و غذاهای جدید درست میکنه که خیلیهاش جالب و بدردبخور نیستن ولی یکدفعه ی غذای جدید خفن درست میکنه که ازون به بعد همه دنیا این غذارو درست میکنن و لذتشو میبرن
مثل همیشه خیلی عالی بود آقا خشایار دمتون گرم ، لطفا ویدیوهای بیشتری درست کنید ، با تعطیلی ها شما هم تعطیل نکنید 😉🌹
نقدتون زیبا بود. قبلا که جوونتر بودم و ایران زندگی میکردم، با این فیلم هاش حوصله ام سر میرفت، موضوعاتش برام پیش پا افتاده به نظر میومد و بدون هبجان.
ولی چند سال بعد مهاجرت و با بالا رفتن سن، فیلمهاش رو میبینم. منو یاد وطنم میندازه، هموطنهام، زندگی که جریان داشت و داره، زندگیشون، دغدغه هاشون، امیدهاشون. صحنه ها و ادمها و چیزهایی که برام یه مدل تجربه زیسته یا حس آشناست و میتونم باهاش ارتباط برقرار کنم و درک میکنم که همین موضوعات کوچیک یا کسل کننده، خود زندگی واقعیه.
الان حین دیدنشون گاها اشکام خود به خود جاری میشه یا لبخندی به لبم میاد. من حس فیلمهاشو دوست دارم.
دقیقا من هم نوجوان بودم و طعم گیلاس پخش میشد اینطوری بودم یعنی چه و اصلا چه معنایی داره و الان میفهمم که چه آثاری رو آقای کیارستمی و آقای بیضایی میساختند
چرا واقعا کم پست میذارید? در مورد خانه دوست کجاست ،پیرمرد داستان عجیب حس نوستالژی داره
یه زمانی تو بحثایی که با حاتمی‌کیا شد گفت من فیلمام در مورد مفاهیم انسانی مثل دوستیه ولی کارای تو در مورد یه اتفاق و یه بازه زمانی تموم شده است. به نظرم بهترین معیار ماندگار بودن آثار همینه. داستان اسکورسیزی با سوپرهیروها هم همین بود و اصلا چیزی که دهه قبل رو کامل به سوپرهیروها اختصاص داد دیدن این پتانسیل بود که خیلی از مفاهیم رو میشه خیلی جالب تر و اکستریم تر تو دنیای اونا نشون داد.
اولا تشکر از برنامه قابل تقدر شما و تحلیل های بسیار ارزشمنتان و عالیجناب عباس کیارستمی یک عصاره ساز بود شناخت او قاعدتا برای جامعه ما بسیار مشکل بود روحش شاد
سلام عمو خشی بابا چقدر دیر ب دیر ویدیو میزاری ؟؟؟ دلمون تنگ شد برات داداش ❤ قلب داداشی
زر نزن
فیلم "خانه دوست کجاست" نماد ذلال و پاکی و پالایش روح و روان❤
راستش من به شدت علاقه به فیلم سازی و سینما دارم راستش ویدیو های شما برای من بیشتر شکل کلاس درس هستش چون اکثر نقد ها و حرف هاتون رو یاداشت میکنم
ديدگاه به شدت جالب و چشمگیری دارید امیدوارم یه روزی موفق بشم و بتونم که فیلمی بسازم که شما نقدش کنید❤️
حتما موفق میشی انتخاب خوبی برای راهنمایی کردی👏🏼
من ندیدم آثارِ کیارستمی رو، اما با شنیده هایی که از دور و نزدیک ازش شنیدم، نگاه نسبتا مثبتی بهش دارم، اما باید در آینده، وقتی سوادِ سینماییم شکل گرفت میبینم فیلم هاشو
کلوز آپ رو دیدم، جالبه که فیلم به این سادگی میتونه آدمو درگیر احساسات و روان کاراکتر اصلیش بکنه و تا آخر با شوق نگاه کنی فیلمو
بریم برای تحلیل 🎉
دم شما گرم که بدون تعصب راجب این موضوع صحبت کردید❤❤❤
عالی بود.لطفا فیلمهای پولانسکی مخصوصا پیانیست و افسروجاسوس رو اگه ممکنه نقد کن
به نظرم جدا از مسائل تکنیکال حرف و پیامی که کیارستمی میخواد برسونه متفاوتش میکنه با دیگران. اون حرف رو هم البته در قالب شاعرانه و ساده میگه که به دل میشینه
ممنونم که با تیزبینی دست روی موضوعاتی میگذاری که خیلی ها جرات و سواد ورود بهش رو ندارند به نظر میرسه خیلی میشد بیشتر از تاثیرش بر سینمای ایران و جهان به ویژه سینمای ترکیه گفت و همچنین روند فیلمسازیش و تغییرات فکری و هنریش در طول زمان .از قاببندی هاش گفتید که ایراد داره که کاملا درسته ولی باید بدونیم که کیارستمی عکاس زبر دستی بوده و قاب بندی در عکسهاش کم نظیره یعنی دانسته به قول شما قوانینی رو شکسته و دوباره ساخته
عالی بود دمت گرم که هستی👏👏👏
از دل بود به دل نشست خیلی خوب بود ❤
به طور کلی با حرفات موافقم ولی مشکل من با کیارستمی اینه که، اونقدری که ادعا میکنه کاراش آزاد نیستن و نگاه جشنواره ای به شکل واضحی تو منطق روایی کاراش دیده میشه
حالا فقط جوایزی که مد نظرشه متفاوته..
شاید درست باشه حرفت و اینکه فیلمی صرفا برای جایزه گرفتن ساخته بشه یک ایراد بزرگ برای فیلم به حساب بیاد. اما یه سوال واقعا میشه سینمای کیارستمی رو جزو دسته‌ای قرار داد که صرفا دنبال جایزه هستند؟ قطعا نه! و یک سوال دیگه آیا واقعا اینکه یه فیلمی نیم‌نگاهی هم به جوایز داشته باشه مشکلی داره؟ آسیبی به روایت می‌زنه؟ آسیبی به سینما می‌زنه؟
@amirnasehi در صورتی نگاه به جشنواره آسیب نمیزد (یا آسیب کمتری میزد) که کارای کیارستمی، مثل نموداری که خشایار نشون داد، جزو فیلمایی میبود که علاوه بر توجهشون به هنر، به قصد مخاطب پسند بودن و سود مالی ساخته میشن و تکنیک های عمومی پذیرفته شده و مخاطب پسند به کار میبرن.
اما وقتی کار های کیارستمی رو با این رویکرد بررسی میکنیم که سعی کرده "متعهد به خود هنر" باشه، توجه به هر چیزی غیر از خود اثر هنری، ایجاد "تناقض" میکنه. در نتیجه اثرش آسیب میبینه (هرچند در مجموع کیارستمی رو میپسندم و به نظرم اگر از این دست کارگردان ها و هنرمندها بیشتر میداشتیم فضای هنریمون بهتر میشد)
امیدوارم پاینده و پیروزمندانه این راه بی ریارو پیش ببری خشایار جان❤ممنون که از یاد نمیبری و همیشه داری نقاط حائز اهمیت سینمای واقع گرایانه فرهنگی را پر رنگ میکنی و تفکیک میدی اصولی که بسیار مهم هستنو.. موفق باشی❤
تو هم عالی هستی خشایار یک کانال سینمایی با حال و هوای تازه و خاص و دقیق و پرانرژی❤❤❤❤❤👍👍👍👍👍
لطفا راجب فیلم صبحانه با زرافه ها هم صحبت کنید
منم کنجکاوم نظر خشایار درباره سروش صحت بدونم
من به تازگی اثر کلوزآپ رو تماشا کرده بودم و به عنوان یک مخاطب عام سینما که آثار تجربی و متفاوت رو هم دوست داره، حدودا یک سوم اول فیلم رو زیاد باهاش ارتباط نگرفتم اما به مرور و مخصوصا قسمت دادگاه که خیلی مسائل و دلایل سبزیان واضح شد، بیشتر تونستم با شخصیتش و روند فیلم و اتفاقات قبل اون ارتباط برقرار کنم. و با تمام کم و کاستی های فنی اثر که با توجه به سبک و هدف فیلمساز قابل تامل بود، واقعا از دیدن کلوزآپ لذت بردم و اشک ریختم
متشکر از اطلاعات عالیتون
حس میکنم شما بهترین کانال سینمایی فارسی یوتوبی
کیارستمی مثل هیچکس نیست 🎉
خودشه کاملا یونیک .
بطور کلی سلیقه ی من هست شدید .
منتقدی که یادمیده مردم شو اگاهی میده که اقا چرا ما میگفتیم این اقا مرد بزرگیه منتقدی که مردمشو نمیکوبه اگاهشون میکنه این چیزیه که فراستی اول باید انجام میداد ولی اون متاسفانه راه اشتباهو انتخاب کرده و دراخرم هرچه میدونه باخود به خاک میبره سالها مطالعه کسب دانش درنهایت به حتی یک نفرهم منتقل نمیشه…. چقد این ویدیو اموزنده بود چقد ارزش داشت دیدنش
چقد خوشحالم که این مسیر رو انتخاب کردید اقای سپهری امیدوارم همینطور اگاهانه تاانتهاپیش برید💚
مرثیه برای یک رویا رو تحلیل کن آقا خشایار❤❤
منم سبک عباس کیارستمی رو دوست داشتم بخصوص مستند مشق شب رو خیلی دوس داشتم فیلم طعم گیلاس هم همینطور
اما کلوزاپ رو ندیدم حتما در اولین فرصت میبینمش تا حالا از این زاویه به کارهای کیارستمی فکر نکرده بودم ممنون از ویدیو خوبت
سلام اقا سپهری، ممنون از ویدیوی جدید❤ من یه تایمی ب ایشون علاقه مند شدم، رفتم تمام فیلمهاش رو از کانون تا فیلمهای اخرش رو دیدم، حتی یه فیلم بعد فوتش اکران شد توی بخش هنر و تجربه، اونم دیدم، کتابهاش رو خریدم، کتاب سر کلاس با کیارستمی رو خوندم، حتی رفتم مصاحبه هاش رو دیدم،،، و در تمام این دوران، سینمای کیارستمی رو دوست داشتم و دارم،،، اون زبان منحصر ب فردش، اون ادبیات خاص خودش، که توی حزف زدن هم فکر میکرد و کلمات رو انتخاب میکرد،،، اتمسفر فیلمهاش جوریه که برای منی که مثلا سینمای تجاری راضیم نمیکنه و متمایلم سمت مستند و کارهای نو، جذاب بود و هست
من بارها طعم گیلاس رو دیدم و...
برا من کاراکتر جذابی داشته و داره
چون فرم و زبان خاص خودش رو داشته همیشه.
Nice job 🎉🎉❤
عالی هستید خشایار جان ❤🎉❤
خیلی راحت بگم، من فیلمای کیارستمی رو میبینم رسما عنم میگیره.
ممنون از نقدتون در هر صورت
Nice job 🎉🎉
لطفا درباره بهرام بیضایی بسازید
بسیار نقد خوبی بود، لطفا نقد بهرام بیضایی رو هم بزارید 🙂
خیلیم عالی❤❤
برای من چیزی فراتر از یک آدم معمولی هست٬ یک حس زنده، یک جریان مداوم از فکر و احساس. حرفهایش ساده شروع میشد، اما ناگهان آدم رو به عمقی می‌برد که انگار تا حالا پای کسی به آن نرسیده. نگاهش به زندگی ترکیبی از سختی‌های واقعیت و لطافت خیال هست، و همین تضاد، جذابیتی خاص به او میدهد.
حس میکنی هر کلمه‌ای که می‌گوید انگار دقیقاً برای تو انتخاب شده، همان حرف‌هایی که همیشه دنبالش بوده‌ای.
حضورش آدم رو به دیدن، فکر کردن، و حتی بازنگری در زندگی دعوت می‌کند. برای من، عباس رستمی یعنی حقیقتی که در عین تلخی، زیبایی خالصی در خود دارد.
عالی بود ❤❤ منتظر بررسی سکانس کلوزآپ هستیم
درود بر شما عالی بود.❤🎉❤🎉❤
پاینده ایران❤🌟❤🌟❤
thank you
این نوع پست ها رو که میایی زندگی هنری یه کارگردان رو مرور میکنی دوس دارم بیشترش کن لطفا
آقا یکم بیشتر ویدیو بزارین من هیچوقت سربال ایرانیا رو ندیدم ولی همیشه نقداشو از چنلتون میبینم
به نظرم به جای نقد سریال های چرت و پرت ایرانی بهتره بیشتر تحلیل فیلم و سکانس بزارین که از اطلاعاتتون استفاده کنیم ما هم❤ این ویدیو هم خیلی لذت بخش بود ❤
خشایار راجب سینما و سریال سازی کشورای مختلف هم ویدیو درست کنی جالبه❤
بسیار جالب بود
بهترینی خشایار جان💯🙌❤️🔥👌🧿
فیلم های مجید مجیدی مثل «رنگ خدا» و «بچه های آسمان» هم خیلی عمیق و تاثیرگذارن. اینکه چطور از بچه هایی که بازیگر نیستن در فیلمش استفاده کرده و اثری ماندگار خلق کرده، واقعا حیرت انگیزه👌
محشرنننننننننند این دوفیلم محشررر
خشایار عزیز من خودم به شخصه خیلی دوست دارم حرف ها و پیام های اثار کارگردان های خوبمون رو بدونم ولی چون سواد و دانش لازم رو ندارم، نمیتونم. ممنون میشم هر از گاهی ازین مدل توضیحات به من و بقیه علاقه مندهای سینما ارائه کنی.
من كلوزآپ رو خيلي دوست داشتم،خيليييي عجيب بود برام .يه حس وحالي به آدم ميده
عالی👌
من از عقیده و تجربه گرایی و طرز فکر عباس کیارستمی و نوع نگاهی که به سینما و هنر داره بسیار خوشم میاد و طرفدار هستم . اما واسم عجیبه که چرا از فیلماشون لذت نمیبرم .
مثل همیشه عالی💪💪🙌🙌⚘⚘⚘
منباب مثال، کاری که استاد کیا رستمی با سینما «دوربین» انجام داده همانند کاری هست که خدا با خاک انجام داده، در خالق اثر بودن کیارستمی بنده کم دانش هیچ شکی ندارم، همچون انسانی که آفریده میشه و مشخص نیست به چه کاراکتری در زندگیش تبدیل بشه یا بعد از دیدن فیلم های ایشون تازه گزینه های شخصیتی، رفتاری و حصولی به روی بیننده باز میشه و شروع فکر بعد از اتمام فیلمه... واقعا حیرت انگیزه و در هیچ چارچوبی جا نمیگیره این میزان از شجاعتی که در سینما نشون داد و موفقیت هم به دنبال داشت...دیوانه وار میشه ارتباط گرفت با کارهاش، اما نه تمام سلیقه ها..
استاد کیا رستمی خودشو یک آماتور می دونست تا آخر.. ما مستعمره فرهنگ غلط شدیم که راه سینمای کیا رستمی بسیار لاغر شده. 😢
او از هیچ تمام دنیای سینمایش را ساخت و خارق العاده جواب داد.
بسیار عالی. لطفا همچین برنامه ای درمورد بهرام بیضایی هم بسازید
موااااااافقم . عالي ❤
من ۱۹ سالمه تو دنیایی که الان اکثر فیلم ها جنبه تجاری گرفتن این فیلم ها میتونن ارزش سینما واقعی رو به مخاطب بفهمونن و ممنون که این فیلم رو به من معرفی کردید برام جالب شد که تماشا کنم و بهش فکر کنم
1:11 کیارستمی رسما وایب کلمه. ( aesthetic ) رو میده
سلام. دم شما گرم. خدا قوت! استفاده کردم
اتفاقن من پارسال فیلم کلوز آپ رو دیدم. اسم سبزیان رو سرچ کردم، فوت شده الان. خیلی سوژه جالبی بود و خنده دار تر از همه چی اون تیپ بسیجی طور مخملباف بود فقط.... من به شخصه سینمای کیارستمی رو خیلی دوست دارم و از دیدن فیلماش خیلی لذت بردم تا حالا.
That was fair👍👍👍👍
راجب سینمای سعید روستایی رو هم بگید لطفا
1:36 دقیقا همینطوره یه جور باکلاسی بود مثلا 😂😂😂
منتظر تحلیل کلوزآپ هستیم :)
اولین فیلمی که من از عباس کیارستمی دیدم فیلم شکل دوم بود .من از اول تا اخر فیلم را دیدم ولی نمیدونستم کارگردانش کیه تا توی تیتراژ متوجه شدم .به نظر من فیلم خوبی بود البته از نظر من بهترین فیلم او بود و هست از چند تا فیلمی که از اون دیدم.کلوز اپ رو ندیدم البته.فیلم عجیبی بود برای من چون ادمهایی که می امدن و درباره کار ان دانش اموز که همکلاسی خود را لو میداد و اجازه پیدا میکرد تا به کلاس برگردد در ازای فروختن دوستش.ادمهایی که نظر میدادند ادمهای گوناگون با طرز تفکرهای مختلف ولی اکثر انان کار ان دانش اموز را کار درستی نمیدانستند و مثالهایی از کارهای انقلابی خود و کار گروهی و مبارزه می اوردند که اگر اینطور ادمی در یک گروه باشد اساسا باعث نابودی زحمات بقیه میشود.جالبترین حرف و مخالفت با کار ان پسر را از زبان کسی که جز جنایت در عمرش انجام نداد شنیدم که خلخالی بود.کسی که 180درجه چرخش نسبت به حرفهایش در فیلم داشت که از مرد و زن و کوچک و بزرگ را به خاطر اینکه ابراز پشیمانی که به نوعی خالی کردن پشت بقیه و خیانت به همرزمانشان میشد را نپذیرفتند و به جرم نکرده و فقط برای ماندن برسر حرفشان بی دلیل کشته شدند به فرمان او.و وقتی این فیلم را دیدم متوجه شدم حتی بدترین ادمها هم راه درست را بلدند ولی چون به نفعشان نیست نمیروند یا شاید برای خودشیرینی و رسیدن به پست و مقام
بچه ها حتما فیلم کلوز آپ ببینید و روایت یک عاشق سینما آقای سبزیان به بهترین نحوه ممکن روایت میکنه عالیه این فیلم
فیلم کلوزاپ رو بعد از سالهاامسال دوباره دیدم بار اول نوجوان بودم وحالا ۴۳ سالمه جالبه که هزار برابر برایم جذابتر بود شاید باورتون نشه ولی مو به تنم سیخ شد
بخاطر این ویدیو ترغیب شدم برم کل کارنامه کاریشون رو ببینم
ممنون
اولین فیلمی که از کیارستمی دیدم فیلم خانه دوست کجاست بود بدون اینکه بدونم کارگردانش کیه و از همون دوران نوجوانی عاشق سبک کار و فیلم های کیارستمی شدم.
دمت گرم خشایار جان. این ادای دین به کیارستمی جاش تو کانال خالی بود.
احسنت
فیلم خانه دوست کجاست رو دیدم، شدیداً متعجب بودم از این حجم حس ساده و انسانی که این فیلم برام ساخت ، واقعا امثال کیارستمی بسیار کم هستن در دنیا و حیفه که برن
2:50جنازه ی کیارستمی می ارزه به به کیمیاییه
کلید سینمای کیارستمی سادگیه. قاب‌ها، دکوپاژ، میزانسن و از همه مهم‌تر شخصیت‌ها همگی یه رگه‌ای از سادگی دارن. و اتفاقا قدرتش در همین پرداختن به شخصیت‌های ساده هست. شخصیت‌هایی که پیچیدگی ندارن برای همه قابل فهم هستند اما کارگردان میتونه ما رو به عمق همین شخصیت‌های ساده ببره. این چیزیه که فرهادی هم از کیارستمی یاد گرفت و توی جدایی استفاده کرد.
فیلم های کیارستمی خود زندگیه
یادش گرامی❤❤❤❤❤❤❤❤
هنوز ویدیو رو ندیدم ولی نسبت به استاد خیلی متعصبم😂🤍
کلوزآپ به نظر من فیلم تاثیرگذاری روی مخاطب میتونه باشه. به قول شما فیلم زندست. ولی گاهی این ساختارشکنی و مستندگونه بودن فیلم میتونه بهش آسیب جدی بزنه. مثلا تو همون سکانسی که دوربین پشت پنجره قرار میگیره و در پشت سر کاراکتر اصلی باز و بسته میشه به نظرم مشکل جدی صدا داریم. نه صدای کیارستمی و نه کاراکتر اصلی گاهی قابل تشخیص نیست به خاطر نویز محیط. ولی خب اگر مشکل صدا رو کنار بذاریم فیلم خیلی خوب کاراکتر میسازه و حس منتقل میکنه.
4:48 پس چی مهمه برای عباس کیارستمی: انسان
مثل هر آدم حسابی روشنفکری. دنبال بیشتر دیده شدن نیست براش بهتر فهمیده شدن مهمه نمیخواد کاسبی قدرت و توجه کنه با کارش
به نظرم تقسیم بندی فیلم به خاص و عام نادرسته....فیلم چه کوتاه چه بلند چه بیگ پروداکشن چه با بودجه اندک باید جهان داشته باشه....باید شخصیت ساخته شده باشه....من از فیلمهای کیارستمی فقط فیلم خانه دوست کجاست رو دیدم و دوست داشتم چون شخصیت اصلی که اون پسر بچه لس ساخته شده...داستان تعلیق داره ..و به نظرم نه ربطی به عام بودن و خاص بودن داره چون داستان قویه
اخیرا فیلمهای کیارستمی رو دوره کردم. بالاخره سن 20 و 30 سال کجا و 57 سال کجا. مخصوصاً کلوزآپ که بخاطر حسین سبزیان آبدارچی چاپ پرچم بود و همکارمان و از طرفی از کسانی بودیم که عاشق عروسی خوبان و بایسیکل ران بودیم و به خالق اثر هم علاقه داشتیم و دو عامل مورد علاقه به این بزرگی باعث میشد بریم و کلوزآپ رو ببینیم. جوون بودیم و آویزون شدن به کیارستمی و شلاق کش کردن اون مرحوم راحت ترین کار بود. میگفتیم تا برق رفت برو سینما و یه فیلم کیارستمی سیر بخواب 😓 منتظر میمونم تا تحلیل کلوزآپ 🙏
🙏🙏🙏🙏🙏
سپاس
❤️❤️
جدا از اثار سینماییش، عباس کیارستمی ادمیه که میشه چندین مصاحبه و حرفاشو گوش بدی و از این ادم یاد بگیری. مطالب رو میگه که ادم رو ادم تر میکنه مثل همون درختی که وقتی تنهاست درخت تره.(خودش میگفت اینو)
اگه ساختارشکنی کیارستمی درست بود بعد از اون عده ای راهش را ادامه میدادند ، سینمای ساختارشکن یعنی از قواعد پیروی کنی اما به نظر نیاد و در فیلم مشهود نباشه مثل فیلم perfect days , رعایت اصول شرط لازمه وقتی وجود نداره هیچ توجیهی قبول نیست با احترام
کیارستمی یه کتاب شعر هایکو داره به اسم باد و برگ...
عرفان شرقی رو توی کاراش میشه حس کرد...
به نظرم ایرانی ها به عرفان شرقی خیلی علاقه دارن...
...
مثلا توی تئاتر
نمایشنامه
نیلوفر آبی حمید امجد
تئاتر افسون معبد سوخته نغمه ثمینی
تئاتر شکوفه های گیلاس محمد مساوات
که استقبال بی نظیری از این نمایش شد
یا حتی کتاب های بیضایی رو ببینیم که در مورد تئاتر شرقی نوشته
...
توی سینما هم میشه پری رو اسم برد
که رگه هایی از عرفان شرق رو هم داره
...
توی خارجی ها هم میشه فیلم چشمه
فیلم بهار تابستان پاییز زمستان
فیلم 3-iron
رو گفت که اونا هم همینن
...
ولی باز هم اونطور که باید ، مخاطبین هنر بصورت علمی به سمت عرفان شرق نمیرن
صورت ظاهریش رو فقط میتونیم توی دوره های مدیتیشن و یوگا که برگزار میشه ببینیم
...
تا مخاطب کتاب های شرق رو نخونه
نمیتونه با فیلم های کیارستمی ارتباط بگیره
...
در آخر میخواستم ازت خواهش کنم
وجه عرفانی یه فیلم های ایرانی رو بررسی کنی که خیلی به درد این روزهای ما میخوره
...
ممنون
عالی
سینمای عباس کیارستمی مخاطبش مخاطب خاص بود و حتما منتقدش نمیتواند منتقد عام باشد ، دوستانی که سینما را دنبال میکنند و چند پادکست سینمایی گوش کردند نمی توانن آثار کیارستمی را به درستی آنالیز و نقد کنند ، بخاطر همین نقدشون مانند اکثر دوستانی که کامنت گذاشتند طعم لودگی میده . عباس کیارستمی بدون هیچ بزرگ نمایی جز مفاخر سینمای ما بوده و هست و امیدوارم بیشتر در موردش بدانیم و بخوانیم
Mesl hamisheh Aaaalllliiiii
Mamnooonnnnn
زنده یاد کیارستمی آثارش مانند اینکه بیننده داره خودش این صحنه ها رو زندگی میکنه حتی اگر دونفر هم آنرا دوست داشته باشند کافیه . اکثر آثار بی مانند هنر در لحظه خلق مورد توجه عامه قرار نمیگیرد.