Nadat de moskee van profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam gebouwd is in Medina ontvangt hij slecht nieuws. Het nieuws is dat alle spullen van de moehajiroen gestolen zijn en op één karavaan zijn geplaatst. Vervolgens is die karavaan door de kuffar meegenomen naar Syrië. Abu Soufiane is diegene die de karavaan meeneemt. Dit bericht is tot de profeet gekomen door een paar spionnen. De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam zegt tegen de mensen die er klaar voor zijn om nu op hun kameel te springen en mee te gaan om jihad te gaan doen. Het lukt hem om 316 mensen te verzamelen. Samen reizen ze naar Badar en proberen ze de karavaan in te halen. Echter mocht dit niet baten. Onderweg zien ze wél dat Abu Yahal (en een groot leger van circa duizend kuffar) tegenover de 316 moslims staan. De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam staat bij de putten van Badar en wil overleggen met de sahaba. Hij kijkt de sahaba aan en zegt:” Oh sahaba oh dienaren van Allah wij hebben ons niet voorbereidt op een oorlog en we staan tegenover een leger dat drie keer zo groot is als wij. Wat gaan we doen?”. Abu Bakr radi allah an staat op en zegt:” Als u zegt dat we gaan vechten, dan is vandaag yawm al jihad”. De profeet zegt:” Wat gaan we doen? Wat willen jullie? Gaan we strijden? Of gaan we terug naar huis, want we zijn onvoorbereid?”. Oemar staat op en zegt:” Ya rassoelilah ga voor en wij zullen u niet in de steek laten”. De profeet herhaalt zijn vraag over wat op dit moment wijsheid is. Gaat het de moslims lukken om de kuffar aan te kunnen óf gaan we terug naar Medina? Al Mikdal a radi allah an zegt:” Ya rassoelilah de kinderen van Israël zeiden tegen Moesa gaan jij en Allah tegen elkaar vechten en dan wachten wij hier. Wallahi wij zullen dat niet zeggen, want als u gaat vechten dan gaan wij meevechten. Al drie belangrijke mensen hebben gesproken en het leger van de Ansar is stil. De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam vraagt hun opnieuw:”Ya Ansar, wat gaan we doen vandaag?”. Said Ibn Mouad staat op en zegt dat zij eerder niet weggerend zijn voor Yahiliya, dus nu ze moslims zijn zullen ze er ook gewoon staan. Uiteindelijk stonden de moslims daar met weinig mensen en strak van de spanning. Ali Ibn Talib heeft verteld dat de sahaba diezelfde nacht niet hebben kunnen slapen, omdat er sprake is van oorlog. Oorlog is niet enkel heldhaftig, maar oorlog kent óók een hele enge kant. Echter bracht Allah subhanahu wa ta'ala sakina (rust) naar ze toe. Hierdoor hebben ze allen die nacht kunnen slapen en zijn ze uitgerust. Vervolgens werden ze wakker en hebben ze de ghoesoel verricht. De nabi maakt dua:’Oh Allah als u de moslims vandaag niet laat winnen, dan zult u niet langer aanbeden worden op deze wereld”. Abu Bakr zegt dat de profeet genoeg dua heeft gedaan en dat het nu tijd is voor het zwaard. Kom naar voren! De profeet verdeelt het leger in drie groepen. De rest van de Arabieren zijn niet in staat geweest om zijn strategie te hanteren, omdat het van een hoger niveau is. De kuffer huiverde van zijn stijl. Abu Soufiane vertelde later aan Abu Lahab en de rest dat ze de oorlog heel raar vonden. Het leger deed z’n best, maar het leger van de profeet kon ons makkelijk aan alsof we kinderen waren. Er kwam een leger van engelen met Jibreel op zijn paard voorop en de rest van de engelen volgde. Er klonk een stem (wat zei de stem?). Daarnaast was te zien dat er iemand werd weggeduwd en nadat dit was gebeurd waren er tekenen van vuur op zijn gezicht te zien. De bestraffing van Allah kwam dus naar beneden. De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam vecht tegen Abu Yahal, Oqba, Chaiba, Walid en de rest. Allemaal gaan ze er aan. Dit is de dag waarop Allah de Islam laat winnen. Ali Ibn Talib en Hamza komen naar voren en de rest volgt ze. Daarnaast liepen er ook twee jonge jongens met oom Abdarahman ibn Haf. De jongens vragen aan hun oom waar de grote vijand Abu Yahal is? Oom vraagt wat ze willen doen, want jullie zijn jong en kunnen daardoor misschien minder goed vechten? De jongens zeggen nee of wij maken hem af óf hij maakt ons af, maar één van ons gaat vandaag niet levend terug naar huis. Vervolgens rennen ze op Abu Yahal af en gooien hem op de grond. Abu Yahal ligt op de grond en zegt dat ze niet moeten denken dat ze wat zijn. Oom Abdarahman kijkt hem aan en snijdt zijn hoofd er af en brengt het hoofd naar de profeet. Dat was het dan voor de grootste vijand van de Islam op de 17e dag van de Ramadan. Allah subhanahu wa ta'ala heeft de overwinning aan de moslims gegeven. Op het moment dat de mensen in Mekka dit hoorde kreeg de zus van de vader van de profeet (Hatika bint Moetalib) een droom. In deze droom zag ze dat ieder huis een dierbare verloren had. De kuffar hadden zware vernederingen meegemaakt én de moslims die hadden gevochten bij de slag van Badar worden gezien als de beste. De beste Moslims. Vervolgens is er nooit meer een groep boven hen verheven (behalve de profeten). Zelfs Jibreel kwam naar beneden en heeft tegen de profeet gezegd dat de mensen van Badar en de aanwezige engelen bij Allah de beste van allemaal zijn. Allah subhanahu wa ta'ala koos er op dit moeilijke moment voor dat alle kuffar tegen de grond geslagen werden. Behalve Abu Lahab de oom van de profeet, omdat hij niet durfde te vechten. Hetzelfde geldt voor andere kuffar die stoer hebben gedaan tegen de profeet op het moment dat hij zwak was, maar toen de profeet kwam vechten waren ze bang. Dit is het teken van de kuffar. Toen Abu Lahab had vernomen dat Abu Yahal en de rest is gedood was hij zó bang dat hij weggerend is en een ziekte heeft gekregen. Hij probeerde weg te rennen voor de straf van Allah, maar Allah heeft hem gepakt met een ziekte. De ziekte was zó erg dat niemand in zijn buurt durfde te komen, omdat ze bang waren voor besmetting. Eerder is verteld dat Bilal radi allah an maandenlang is gemarteld (toen hij ahadoen ahad zei). De martelaar was Oemayr ibn Khalaf én nu is het tijd dat Bilal hem laat zien wat martelen is. Bilal ziet Oemayr en hij zegt dit is Oemayr. Ik ga niet leven zolang deze man leeft. Bilal rent achter hem aan en kort daarna is het afgelopen met Oemayr. In dit verhaal zien we dat op bepaalde momenten de moslims wat zwakker zijn en dan zijn we geduldig, maar wanneer Allah ons kracht geeft, dan staan de sahaba van de profeet op.
Nadat de moskee van profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam gebouwd is in Medina ontvangt hij slecht nieuws. Het nieuws is dat alle spullen van de moehajiroen gestolen zijn en op één karavaan zijn geplaatst. Vervolgens is die karavaan door de kuffar meegenomen naar Syrië. Abu Soufiane is diegene die de karavaan meeneemt. Dit bericht is tot de profeet gekomen door een paar spionnen.
De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam zegt tegen de mensen die er klaar voor zijn om nu op hun kameel te springen en mee te gaan om jihad te gaan doen. Het lukt hem om 316 mensen te verzamelen. Samen reizen ze naar Badar en proberen ze de karavaan in te halen. Echter mocht dit niet baten. Onderweg zien ze wél dat Abu Yahal (en een groot leger van circa duizend kuffar) tegenover de 316 moslims staan.
De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam staat bij de putten van Badar en wil overleggen met de sahaba. Hij kijkt de sahaba aan en zegt:” Oh sahaba oh dienaren van Allah wij hebben ons niet voorbereidt op een oorlog en we staan tegenover een leger dat drie keer zo groot is als wij. Wat gaan we doen?”. Abu Bakr radi allah an staat op en zegt:” Als u zegt dat we gaan vechten, dan is vandaag yawm al jihad”. De profeet zegt:” Wat gaan we doen? Wat willen jullie? Gaan we strijden? Of gaan we terug naar huis, want we zijn onvoorbereid?”. Oemar staat op en zegt:” Ya rassoelilah ga voor en wij zullen u niet in de steek laten”. De profeet herhaalt zijn vraag over wat op dit moment wijsheid is. Gaat het de moslims lukken om de kuffar aan te kunnen óf gaan we terug naar Medina? Al Mikdal a radi allah an zegt:” Ya rassoelilah de kinderen van Israël zeiden tegen Moesa gaan jij en Allah tegen elkaar vechten en dan wachten wij hier. Wallahi wij zullen dat niet zeggen, want als u gaat vechten dan gaan wij meevechten.
Al drie belangrijke mensen hebben gesproken en het leger van de Ansar is stil. De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam vraagt hun opnieuw:”Ya Ansar, wat gaan we doen vandaag?”. Said Ibn Mouad staat op en zegt dat zij eerder niet weggerend zijn voor Yahiliya, dus nu ze moslims zijn zullen ze er ook gewoon staan.
Uiteindelijk stonden de moslims daar met weinig mensen en strak van de spanning. Ali Ibn Talib heeft verteld dat de sahaba diezelfde nacht niet hebben kunnen slapen, omdat er sprake is van oorlog. Oorlog is niet enkel heldhaftig, maar oorlog kent óók een hele enge kant. Echter bracht Allah subhanahu wa ta'ala sakina (rust) naar ze toe. Hierdoor hebben ze allen die nacht kunnen slapen en zijn ze uitgerust. Vervolgens werden ze wakker en hebben ze de ghoesoel verricht. De nabi maakt dua:’Oh Allah als u de moslims vandaag niet laat winnen, dan zult u niet langer aanbeden worden op deze wereld”. Abu Bakr zegt dat de profeet genoeg dua heeft gedaan en dat het nu tijd is voor het zwaard. Kom naar voren! De profeet verdeelt het leger in drie groepen.
De rest van de Arabieren zijn niet in staat geweest om zijn strategie te hanteren, omdat het van een hoger niveau is. De kuffer huiverde van zijn stijl. Abu Soufiane vertelde later aan Abu Lahab en de rest dat ze de oorlog heel raar vonden. Het leger deed z’n best, maar het leger van de profeet kon ons makkelijk aan alsof we kinderen waren.
Er kwam een leger van engelen met Jibreel op zijn paard voorop en de rest van de engelen volgde. Er klonk een stem (wat zei de stem?). Daarnaast was te zien dat er iemand werd weggeduwd en nadat dit was gebeurd waren er tekenen van vuur op zijn gezicht te zien. De bestraffing van Allah kwam dus naar beneden.
De profeet Mohammed Sallallahu alaihi wa sallam vecht tegen Abu Yahal, Oqba, Chaiba, Walid en de rest. Allemaal gaan ze er aan. Dit is de dag waarop Allah de Islam laat winnen. Ali Ibn Talib en Hamza komen naar voren en de rest volgt ze.
Daarnaast liepen er ook twee jonge jongens met oom Abdarahman ibn Haf. De jongens vragen aan hun oom waar de grote vijand Abu Yahal is? Oom vraagt wat ze willen doen, want jullie zijn jong en kunnen daardoor misschien minder goed vechten? De jongens zeggen nee of wij maken hem af óf hij maakt ons af, maar één van ons gaat vandaag niet levend terug naar huis. Vervolgens rennen ze op Abu Yahal af en gooien hem op de grond. Abu Yahal ligt op de grond en zegt dat ze niet moeten denken dat ze wat zijn. Oom Abdarahman kijkt hem aan en snijdt zijn hoofd er af en brengt het hoofd naar de profeet. Dat was het dan voor de grootste vijand van de Islam op de 17e dag van de Ramadan.
Allah subhanahu wa ta'ala heeft de overwinning aan de moslims gegeven. Op het moment dat de mensen in Mekka dit hoorde kreeg de zus van de vader van de profeet (Hatika bint Moetalib) een droom. In deze droom zag ze dat ieder huis een dierbare verloren had. De kuffar hadden zware vernederingen meegemaakt én de moslims die hadden gevochten bij de slag van Badar worden gezien als de beste. De beste Moslims. Vervolgens is er nooit meer een groep boven hen verheven (behalve de profeten). Zelfs Jibreel kwam naar beneden en heeft tegen de profeet gezegd dat de mensen van Badar en de aanwezige engelen bij Allah de beste van allemaal zijn.
Allah subhanahu wa ta'ala koos er op dit moeilijke moment voor dat alle kuffar tegen de grond geslagen werden. Behalve Abu Lahab de oom van de profeet, omdat hij niet durfde te vechten. Hetzelfde geldt voor andere kuffar die stoer hebben gedaan tegen de profeet op het moment dat hij zwak was, maar toen de profeet kwam vechten waren ze bang. Dit is het teken van de kuffar.
Toen Abu Lahab had vernomen dat Abu Yahal en de rest is gedood was hij zó bang dat hij weggerend is en een ziekte heeft gekregen. Hij probeerde weg te rennen voor de straf van Allah, maar Allah heeft hem gepakt met een ziekte. De ziekte was zó erg dat niemand in zijn buurt durfde te komen, omdat ze bang waren voor besmetting.
Eerder is verteld dat Bilal radi allah an maandenlang is gemarteld (toen hij ahadoen ahad zei). De martelaar was Oemayr ibn Khalaf én nu is het tijd dat Bilal hem laat zien wat martelen is. Bilal ziet Oemayr en hij zegt dit is Oemayr. Ik ga niet leven zolang deze man leeft. Bilal rent achter hem aan en kort daarna is het afgelopen met Oemayr.
In dit verhaal zien we dat op bepaalde momenten de moslims wat zwakker zijn en dan zijn we geduldig, maar wanneer Allah ons kracht geeft, dan staan de sahaba van de profeet op.