Bir haftadır sosyal medyada bir rüzgar var: #10yearchallenge. Türkiye’de ‘başörtüsü’ tartışmalarına neden olan kampanyayı ve kendi başörtüsünü açma sürecini Gazeteci Nebiye Arı ile konuşuyoruz.
Baş örtüsü yobazlık değil, Başi acıllık ta özgürlük değildir . Nedir özgürlük, biliyor musunuz? Kimseye bağımlı olmamak ve kendi ayağının üzeride durmaktır Iste o zaman özgürsünüz !
Ben 5. Sınıfa İmam Hatip'te başladım. İmam Hatip'e giderken, çevremdeki herkes genel olarak kapalıydı. Bende bu yüzden, özenti sonucunda kapandım sanırım. Etrafımdakiler gibi olmak istediğim için... 5. Sınıfın, ikinci döneminde kapanmak istedim ve bunu anneme söyledim. Annem de kapalıydı... Anneme söylediğimde bana, "Daha çok küçüksün, ileride yaşıtlarına özenirsin, onlar gibi olmak istersin, bence daha erken ama eğer gerçekten istiyorsan, ben açılmam diyorsan kapanabilirsin. Bir de etrafındakilere özenerek değil, gerçekten Allah rızası için kapanmalısın. Eğer özendiğim için değil de Allah rızası için istiyorum diyorsan, karar sana kalmış." Dedi. Bende ileride açılmayacağıma, açılmak istemeyeceğime dair söz verdim, ama keşke vermeseydim... 😓 Gerçekten kapanmayı istediğimi düşünmüştüm çünkü ama öyle değilmiş. Bu sözü hem Allah için hem de annem için tutmak istedim ama olmadı, şu an açılmayı istiyorum. İlk kapanmaya karar verdiğim zaman, sokağa bazen kapalı bazen de açık çıkıyordum denemek için. O zamanlar denerken gerçekten hiç zorlanmamıştım. Kapandım ve başlarda çok mutluydum. Ama bir de şöyle bir şey var, ben gerçek tesettürü hiç bir zaman uygulayamadım ve hâlâ daha uygulayamıyorum. Şimdi 7. Sınıfı bitirmek üzereyim bu arada. Bu zamanlarda denemek istedim, başıma topuzlu bone takmadım, pantolon değil de bol şeyler giydim, dışarıya çıktım. Kendimi çok çirkin hissettim, arkadaşlarım dışladı. Tesettürü yanlış uyguladığım zaman daha çok günaha girdiğimi düşünüyorum. Onu hakkıyla taşımak gerekir ama ben yapamıyorum, o kadar iradem yok... Psikolojik olarak mı bilmiyorum ama örtüyü kafama taktığım zaman başıma ağrı giriyor. Eve geldiğimde sıkılarak, bunalarak çıkarıp atıyorum artık örtümü. Ağlayarak, gözlerim dolarak... Biliyorum çok yanlış ama kendime hakim olamıyorum, yapamıyorum işte... Artık kendimi beğenmiyorum ve yanlış da olsa açılmak istiyorum. Her gün bu sorun kafamı kurcalıyor. Namaz kılıyorum, Kur'an okuyorum ama açılmak istiyorum. Açıldıktan sonra çevremden nasıl tepkiler gelir, ya da ben nasıl, ne zaman alışırım bunu da bilmiyorum. Kafamı kurcalayan bu şeyi söküp atmak istiyorum kafamdan, bazen unutuyorum bu özentiyi, açılma isteğimi... Ama 5-10 gün sonra tekrar başlıyor ve bu böyle bir döngü haline geldi. Bazen bunu düşünmekten gerçekten ağlıyorum. Artık dayanamıyorum ve gerçekten açılmak istiyorum. Ahiret hayatımı tehlikeye atacak olsam dahi kararımı verdim. Keşke bunu istemesem ama artık kendimi sevemiyorum, çok çirkin hissediyorum, kısıtlanmış hissediyorum kendimi, bu durumdan dolayı artık dışarıya bile çıkmak istemiyorum, çok mutsuzum. Ama açık olsam dahi, ne olursa olsun ibadetlerimi yerine getireceğim, bırakmayacağım, Rabb'imden bu hatayı yaptığım af dileyeceğim. Ama artık gerçekten dayanamıyorum. 😓😥 Benim ablam 27 yaşında, daha yeni kapandı. Onunla konuşmak istiyorum bu durumu ama yapamıyorum. Her konuyu rahatça konuşabildiğim ablam ile bu konuyu konuşamıyorum. Aradan iki sene geçmişken ve bu zamana kadar bir sıkıntım yokken ben nasıl birden söylerim? Aslında sıkıntım vardı ama ben onlara hiç yansıtmadım. Sürekli kendimi yedim, kendimi durdurmaya çalıştım. Ama yapamadım... Açılmak istediğimi, üzüntümü davranışlarımla hiç dışa vurmadım hep mutluymuşum gibi yaptım. Genelde üzüntülerimi kendi içimde yaşayan birisiyim, olumsuz duygularımı dışa vurmam, ailemle konuşmam... Şimdi birden bire mutluyken ne oldu demezler mi? Davranışla dışa nasıl vurulur onu da bilmiyorum. Anneme söylemek istiyorum ama onu da yapamıyorum, konuya nasıl girilir onu bilmiyorum. Evet annemin anlayışla karşılayacağını düşünüyorum ama nedense hâlâ yapamıyorum. Bazen içimden pat diye söylemek geliyor ama söyleyemiyorum, cesaretim geliyor ama söyleyemeden geri gidiyor. Her ne kadar bana ileride özenirsin, daha erken diyen kadın dahi olsa kapalı olmamdan o kadar mutlu, memnun ki... Onu üzmekten de korkuyorum. Ama ben bunun için, karakterimi, hayatımı, yaşantımı değiştirdim, ben yeniden eskisi gibi olmak istiyorum, tekrar kendimi sevmek, dışarıya mutlu çıkmak, deli dolu olmak istiyorum eskisi gibi... Saçlarıma değen o rüzgârı hissetmek istiyorum yeniden... Çok yanlış düşündüğümün farkındayım ama bu düşünceleri kafamdan bir türlü çıkartamıyorum, bende çıkarmak isterim, tesettürlü kalmayı isterim ama olmuyor işte... Artık bu düşüncelerin içinde boğulmaya başladım. Nolur böyle bir şeyi yaşayıp da açılan, ailesiyle konuşma cesaretini bulan varsa bana konuya girme konusunda, açılınca nasıl bir süreç geçtiği konusunda, çevreden gelen tepkiler konusunda, nasıl alıştığınıza dair yardım edin. En çok da konuya nasıl gireceğim, cesaretimi toplayıp annemi nasıl karşıma alabileceğim, konuşabileceğim konusunda... Çevremdekilerle bu konuyu konuşmaya cesaret edemiyorum. Ailemle nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Aileme duygularımı yansıtarak, bir şekilde konuya girmem lazım. Nolur yardım edin! Gerçekten yardıma çok ihtiyacım var... 😢😥😓😞😖
Nasıl hissettiğini çok iyi anlıyorum. Aynı hisleri yaşamışız sayılır. Uzun uzun düşündüm ben de bu konuyu. Sana kendi deneyimimi anlatacağım. Liseye geçerken annem istedi diye kapanmıştım ben. İlk başta ağladım, istemedim. En sonunda annemin davranışları yüzünden kabullenmek zorunda kaldım. Annemi anlıyorum sadece alıştırmak istemişti beni. Ama istemeden taktığım o başörtüsü yavaş yavaş dinden soğumama sebep oldu. Sadece o kumaşı kafamdan çıkartabilmek için okudum, sorular sordum, reddettim ve sorgulamadaki o güvenli sınırı epey aştım sanırım. En sonunda ise tesettürden kaçma çabam dini reddedişe döndü. Belki tekrar ısınabilirim ama bazı şeyler asla eskisi gibi olamayacak biliyorum. Eğer gerçekten istediğin için takmıyorsan, bunu kendine yapma. Aynı şeyleri yaşamanı gerçekten istemiyorum. Bu anlattıklarımı anneme de anlattım. Bir ramazan gecesiydi ve sahuru bekliyorduk. En içten şekilde dinledi beni. Yaşadığım kararsızlığı ve çelişkiyi anladı. Beni alıştırma çabasının nasıl ters teptiğini de. Kendisi önerdi istersem açılabileceğimi. Hala açılmadım çünkü çevremden gelecek tepkiden korkuyorum açıkçası. Ama kafaya koydum. Bu ikiyüzlülüğü kendime ya da başkalarına yapmayacağım. Belki bu akşam karar veririm kim bilir :')
Hesabını annene degil Allah’a vereceksin. Kendine şunu sor ‘oldugumde hesabı ben Allah’a vereceğim, dinimi ne kadar biliyorum’ ondan sonrası sana kalmış. Böyle bir durumda annenden akıl alabilirsin böyle bir düşüncem var belki yaşımdan dolayı bilemiyorum vs. diye. Senden yaşça büyük birinden akıl almak daha güzel olabilir. Ablan mesela daha oturmuşken basını örtmüş, onun fikirlerini alabilirsin.
Bu hislerin o kadar normal ki.. ama güzel Sena sen başında Allah'ın ayetini taşıyorsun. Kim ne derse desin Rabbinin rızasını kazanmak için gayret ediyorsun. Hepimiz eksiğiz hiç kimse tam değil. İçinde bu huzursuzluğu hissetmen de Rabbine olan yüce sevgiyi gösteriyor. Başörtünle çok değerlisin. Dua ediyorum sana💓
Canım tesettürden vazgeçtin mi yoksa hala devam mı ediyorsun bilmiyorum. Ama emin ol tesettürlü olmak çok daha güzel. Seneler çok hızlı geçicek ve sen nasıl geçtiğini bile anlamıcaksın. Şu an sana yaşarken zor ve uzun geliyor. Arkadaşların tarafından dışlanmak sana ağır geliyor. Ama emin ol hangi kararı verirsen ver ki buna tesettürde dahil, dik bir duruş sergiledikten sonra insanlar belli bir süre sonra sana saygı duymaya başlıyorlar. Çünkü farkediyorlar ki sen kendi verdiğin kararda istikrarlı ve eminsin. Anlıyorlarki kendilerine bir söz düşmüyor. Bu yüzden biraz daha sabretmeni tavsiye ederim. Bu süreçte bol bol islami kitaplar oku bol bol islami videolar dinle. Özellikle tesettürle ilgili dinlediğin videolar belki senin kalbini tesettüre daha çok ısındırır. Ayriyeten çirkin olduğunu lütfen düşünme. Birilerinin seni beğeniyor olması sana artı bir şey katmaz. Birilerinin seni beğenmiyor olmasıda senden birşey kaybettirmez. İlkokul,ortaokul,lise yıllarımızda hep birilerini beğendik,platonik sevgiler yaşadık hepimiz. Ama şu an 22 yaşımda birisi olarak söylüyorum ki hepsi bir şekilde unutuldu ve o yıllarda kimi beğendiğim ve kimlerin beni beğendiği aklıma bile gelmiyor. Sen güçlü ve kendi kararlarını verebilen bir kızsın ki çoğu kızın senin yaşında veremiyeceği bir kararı tek başına vermişsin. Eminim zorluklarıyla da aynı şekilde baş ediceksin ve bir bakmışsın belli bir süre sonra zorluk diye bir şey kalmamış. Sadece bu konuyu çok kafana takarak vesvese yapmamaya çalış ve dediğim gibi bol bom ruhunu,kalbini,aklını islamiyetle donatmaya çalış. Bu tarz sıkıntılar,baskılar yaşayan tek sen değilsin. Kendini yalnız hissetme. En doğru kararı vereceğine ve kalbinin sesini dinleyeceğine inancım büyük :) Bu arada kendimi kısaca tanıtmam gerekirse bende 3-4 aydır tesettüre yeni girmiş bir ablanım. Ve keşke senin yaşında bilinçli olsaydım da tesettüre girseydim. Sana imrendim doğrusu. Kendine çok iyi bak 😊
Başörtüsü takmak demek bence seven sevdiğinin dediğini yapar demek.Ben Rabbimi seviyorum.Bana tüm nimetleri veren Allah'ıma ne kadar şükretsem az.Bilinçli örtünmek aslında özgürlüktür.
Kapılılara saygim var ben Başörtüsüne inanmadığım için kapatmiyorum sadece dar kiyafet giymemeye özen gösteriyorum saç teline bir anlam veremiyorum saçın açikliğininda ne alakası var özgürlüğün
kimsenin açıldığı için özgürleşti düşüncesi yok. insanlar müslüman da olsa bir kuralı yerine getirmek istemeyebilir. açınca dinden de çıkmıyor özgür de olmuyor. sadece istediği hayatı yaşamış oluyor.
eisa ibazator basortsu diye bir sey yok Kuran-i Kerimde Allah sadece ortunun diyor ortu diye gecer basortusu diye gecmez ve Allah kadinin ortunmesini kendisi icin degil kadin icin bir tavsiye niteliginde oneri olarak sunar bunu da kadinin guvenligini saglamak icin ayetde gecer,ayetdeki cumlede bir emir kipiyle degil bir tavsiye kipiyle soyler ortunmeyi yani cok gelismis bir ulkede yasiyorsan dötünü acsan milletin bakmiycagi bir ulkede yasiyorsan isves danimarka finlandiya gibi disari cikarken daha rahat giyinebilirsin bu sadece senin icin olan bi sey dinin merkezinde Allah degil insan vardir dindeki sevaplar yada gunahlar Allahi memnun etmek icin degil senin daha kaliteli bir hayat yasaman icindir yoksa andromedayi yaratan Allahin senin sacini kapatmandan ne gibi bir memnuniyeti olabilir ki Allah senin sacini kilini tuyunu ne yapsin Allahi boyle sacla killa tuyle memnun edicek mutlu edicek onu bunlarla tatmin edicek zihniyetin ben ta ortasina micayim
@@simaseckin4850 bu zihniyetle Allah insanları niye yaratsin, ne ihtiyacı var diyelim o zaman mantıklı mı ? Herşey bir sebebe bağlı, cennette cehennemde
@@ranabetulbektas4108 yapma ya. Karıştığımmi var. Karışsam ne olur. Herkes kend8 bildiğini okuyor. Ben doğru bulmadığım şeyi açık açık söylerim. Sende buna karışamazsın.
@@fratoper1905 karıştığm mı var dedin ? Baş örtülerini çıkarsnlar diyosn yalanlar birbirini doğuruyor sen dinsizim diyosun belkide bu doğrudur senin gibi birini hiç bir din kabul etmez
Baş örtüsü yobazlık değil,
Başi acıllık ta özgürlük değildir .
Nedir özgürlük, biliyor musunuz?
Kimseye bağımlı olmamak ve kendi ayağının üzeride durmaktır Iste o zaman özgürsünüz !
Başı açıklık da bir özgürlüktür, başı kapalılık da. Bir şeyi yapmak istiyor ve yapabiliyorsan özgürsün, lamı cimi yok.
başı açıklık gayet özgürlük. ortacagdan kalma dinin emri altında yaşamamak bir özgürlüktür.
Özgürlük; kimsenin izni olmaksızın kendin olabilmektir.
Ben 5. Sınıfa İmam Hatip'te başladım. İmam Hatip'e giderken, çevremdeki herkes genel olarak kapalıydı. Bende bu yüzden, özenti sonucunda kapandım sanırım. Etrafımdakiler gibi olmak istediğim için... 5. Sınıfın, ikinci döneminde kapanmak istedim ve bunu anneme söyledim. Annem de kapalıydı... Anneme söylediğimde bana, "Daha çok küçüksün, ileride yaşıtlarına özenirsin, onlar gibi olmak istersin, bence daha erken ama eğer gerçekten istiyorsan, ben açılmam diyorsan kapanabilirsin. Bir de etrafındakilere özenerek değil, gerçekten Allah rızası için kapanmalısın. Eğer özendiğim için değil de Allah rızası için istiyorum diyorsan, karar sana kalmış." Dedi. Bende ileride açılmayacağıma, açılmak istemeyeceğime dair söz verdim, ama keşke vermeseydim... 😓 Gerçekten kapanmayı istediğimi düşünmüştüm çünkü ama öyle değilmiş. Bu sözü hem Allah için hem de annem için tutmak istedim ama olmadı, şu an açılmayı istiyorum. İlk kapanmaya karar verdiğim zaman, sokağa bazen kapalı bazen de açık çıkıyordum denemek için. O zamanlar denerken gerçekten hiç zorlanmamıştım. Kapandım ve başlarda çok mutluydum. Ama bir de şöyle bir şey var, ben gerçek tesettürü hiç bir zaman uygulayamadım ve hâlâ daha uygulayamıyorum. Şimdi 7. Sınıfı bitirmek üzereyim bu arada. Bu zamanlarda denemek istedim, başıma topuzlu bone takmadım, pantolon değil de bol şeyler giydim, dışarıya çıktım. Kendimi çok çirkin hissettim, arkadaşlarım dışladı. Tesettürü yanlış uyguladığım zaman daha çok günaha girdiğimi düşünüyorum. Onu hakkıyla taşımak gerekir ama ben yapamıyorum, o kadar iradem yok... Psikolojik olarak mı bilmiyorum ama örtüyü kafama taktığım zaman başıma ağrı giriyor. Eve geldiğimde sıkılarak, bunalarak çıkarıp atıyorum artık örtümü. Ağlayarak, gözlerim dolarak... Biliyorum çok yanlış ama kendime hakim olamıyorum, yapamıyorum işte... Artık kendimi beğenmiyorum ve yanlış da olsa açılmak istiyorum. Her gün bu sorun kafamı kurcalıyor. Namaz kılıyorum, Kur'an okuyorum ama açılmak istiyorum. Açıldıktan sonra çevremden nasıl tepkiler gelir, ya da ben nasıl, ne zaman alışırım bunu da bilmiyorum. Kafamı kurcalayan bu şeyi söküp atmak istiyorum kafamdan, bazen unutuyorum bu özentiyi, açılma isteğimi... Ama 5-10 gün sonra tekrar başlıyor ve bu böyle bir döngü haline geldi. Bazen bunu düşünmekten gerçekten ağlıyorum. Artık dayanamıyorum ve gerçekten açılmak istiyorum. Ahiret hayatımı tehlikeye atacak olsam dahi kararımı verdim. Keşke bunu istemesem ama artık kendimi sevemiyorum, çok çirkin hissediyorum, kısıtlanmış hissediyorum kendimi, bu durumdan dolayı artık dışarıya bile çıkmak istemiyorum, çok mutsuzum. Ama açık olsam dahi, ne olursa olsun ibadetlerimi yerine getireceğim, bırakmayacağım, Rabb'imden bu hatayı yaptığım af dileyeceğim. Ama artık gerçekten dayanamıyorum. 😓😥 Benim ablam 27 yaşında, daha yeni kapandı. Onunla konuşmak istiyorum bu durumu ama yapamıyorum. Her konuyu rahatça konuşabildiğim ablam ile bu konuyu konuşamıyorum. Aradan iki sene geçmişken ve bu zamana kadar bir sıkıntım yokken ben nasıl birden söylerim? Aslında sıkıntım vardı ama ben onlara hiç yansıtmadım. Sürekli kendimi yedim, kendimi durdurmaya çalıştım. Ama yapamadım... Açılmak istediğimi, üzüntümü davranışlarımla hiç dışa vurmadım hep mutluymuşum gibi yaptım. Genelde üzüntülerimi kendi içimde yaşayan birisiyim, olumsuz duygularımı dışa vurmam, ailemle konuşmam... Şimdi birden bire mutluyken ne oldu demezler mi? Davranışla dışa nasıl vurulur onu da bilmiyorum. Anneme söylemek istiyorum ama onu da yapamıyorum, konuya nasıl girilir onu bilmiyorum. Evet annemin anlayışla karşılayacağını düşünüyorum ama nedense hâlâ yapamıyorum. Bazen içimden pat diye söylemek geliyor ama söyleyemiyorum, cesaretim geliyor ama söyleyemeden geri gidiyor. Her ne kadar bana ileride özenirsin, daha erken diyen kadın dahi olsa kapalı olmamdan o kadar mutlu, memnun ki... Onu üzmekten de korkuyorum. Ama ben bunun için, karakterimi, hayatımı, yaşantımı değiştirdim, ben yeniden eskisi gibi olmak istiyorum, tekrar kendimi sevmek, dışarıya mutlu çıkmak, deli dolu olmak istiyorum eskisi gibi... Saçlarıma değen o rüzgârı hissetmek istiyorum yeniden... Çok yanlış düşündüğümün farkındayım ama bu düşünceleri kafamdan bir türlü çıkartamıyorum, bende çıkarmak isterim, tesettürlü kalmayı isterim ama olmuyor işte... Artık bu düşüncelerin içinde boğulmaya başladım. Nolur böyle bir şeyi yaşayıp da açılan, ailesiyle konuşma cesaretini bulan varsa bana konuya girme konusunda, açılınca nasıl bir süreç geçtiği konusunda, çevreden gelen tepkiler konusunda, nasıl alıştığınıza dair yardım edin. En çok da konuya nasıl gireceğim, cesaretimi toplayıp annemi nasıl karşıma alabileceğim, konuşabileceğim konusunda... Çevremdekilerle bu konuyu konuşmaya cesaret edemiyorum. Ailemle nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Aileme duygularımı yansıtarak, bir şekilde konuya girmem lazım. Nolur yardım edin! Gerçekten yardıma çok ihtiyacım var... 😢😥😓😞😖
Nasıl hissettiğini çok iyi anlıyorum. Aynı hisleri yaşamışız sayılır. Uzun uzun düşündüm ben de bu konuyu. Sana kendi deneyimimi anlatacağım. Liseye geçerken annem istedi diye kapanmıştım ben. İlk başta ağladım, istemedim. En sonunda annemin davranışları yüzünden kabullenmek zorunda kaldım. Annemi anlıyorum sadece alıştırmak istemişti beni. Ama istemeden taktığım o başörtüsü yavaş yavaş dinden soğumama sebep oldu. Sadece o kumaşı kafamdan çıkartabilmek için okudum, sorular sordum, reddettim ve sorgulamadaki o güvenli sınırı epey aştım sanırım. En sonunda ise tesettürden kaçma çabam dini reddedişe döndü. Belki tekrar ısınabilirim ama bazı şeyler asla eskisi gibi olamayacak biliyorum. Eğer gerçekten istediğin için takmıyorsan, bunu kendine yapma. Aynı şeyleri yaşamanı gerçekten istemiyorum.
Bu anlattıklarımı anneme de anlattım. Bir ramazan gecesiydi ve sahuru bekliyorduk. En içten şekilde dinledi beni. Yaşadığım kararsızlığı ve çelişkiyi anladı. Beni alıştırma çabasının nasıl ters teptiğini de. Kendisi önerdi istersem açılabileceğimi. Hala açılmadım çünkü çevremden gelecek tepkiden korkuyorum açıkçası. Ama kafaya koydum. Bu ikiyüzlülüğü kendime ya da başkalarına yapmayacağım. Belki bu akşam karar veririm kim bilir :')
Hesabını annene degil Allah’a vereceksin. Kendine şunu sor ‘oldugumde hesabı ben Allah’a vereceğim, dinimi ne kadar biliyorum’ ondan sonrası sana kalmış. Böyle bir durumda annenden akıl alabilirsin böyle bir düşüncem var belki yaşımdan dolayı bilemiyorum vs. diye. Senden yaşça büyük birinden akıl almak daha güzel olabilir. Ablan mesela daha oturmuşken basını örtmüş, onun fikirlerini alabilirsin.
Bu hislerin o kadar normal ki.. ama güzel Sena sen başında Allah'ın ayetini taşıyorsun. Kim ne derse desin Rabbinin rızasını kazanmak için gayret ediyorsun. Hepimiz eksiğiz hiç kimse tam değil. İçinde bu huzursuzluğu hissetmen de Rabbine olan yüce sevgiyi gösteriyor. Başörtünle çok değerlisin. Dua ediyorum sana💓
Canım tesettürden vazgeçtin mi yoksa hala devam mı ediyorsun bilmiyorum.
Ama emin ol tesettürlü olmak çok daha güzel. Seneler çok hızlı geçicek ve sen nasıl geçtiğini bile anlamıcaksın. Şu an sana yaşarken zor ve uzun geliyor. Arkadaşların tarafından dışlanmak sana ağır geliyor. Ama emin ol hangi kararı verirsen ver ki buna tesettürde dahil, dik bir duruş sergiledikten sonra insanlar belli bir süre sonra sana saygı duymaya başlıyorlar. Çünkü farkediyorlar ki sen kendi verdiğin kararda istikrarlı ve eminsin. Anlıyorlarki kendilerine bir söz düşmüyor. Bu yüzden biraz daha sabretmeni tavsiye ederim. Bu süreçte bol bol islami kitaplar oku bol bol islami videolar dinle. Özellikle tesettürle ilgili dinlediğin videolar belki senin kalbini tesettüre daha çok ısındırır.
Ayriyeten çirkin olduğunu lütfen düşünme. Birilerinin seni beğeniyor olması sana artı bir şey katmaz. Birilerinin seni beğenmiyor olmasıda senden birşey kaybettirmez. İlkokul,ortaokul,lise yıllarımızda hep birilerini beğendik,platonik sevgiler yaşadık hepimiz. Ama şu an 22 yaşımda birisi olarak söylüyorum ki hepsi bir şekilde unutuldu ve o yıllarda kimi beğendiğim ve kimlerin beni beğendiği aklıma bile gelmiyor.
Sen güçlü ve kendi kararlarını verebilen bir kızsın ki çoğu kızın senin yaşında veremiyeceği bir kararı tek başına vermişsin. Eminim zorluklarıyla da aynı şekilde baş ediceksin ve bir bakmışsın belli bir süre sonra zorluk diye bir şey kalmamış. Sadece bu konuyu çok kafana takarak vesvese yapmamaya çalış ve dediğim gibi bol bom ruhunu,kalbini,aklını islamiyetle donatmaya çalış.
Bu tarz sıkıntılar,baskılar yaşayan tek sen değilsin. Kendini yalnız hissetme. En doğru kararı vereceğine ve kalbinin sesini dinleyeceğine inancım büyük :)
Bu arada kendimi kısaca tanıtmam gerekirse bende 3-4 aydır tesettüre yeni girmiş bir ablanım. Ve keşke senin yaşında bilinçli olsaydım da tesettüre girseydim. Sana imrendim doğrusu.
Kendine çok iyi bak 😊
Şu yobazların korkutmalarını dinleme, yanacaksın söneceksin boş iş bunlar. Canın nasıl istiyorsa öyle davran, kendinden asla taviz verme.
Başörtüsü takmak demek bence seven sevdiğinin dediğini yapar demek.Ben Rabbimi seviyorum.Bana tüm nimetleri veren Allah'ıma ne kadar şükretsem az.Bilinçli örtünmek aslında özgürlüktür.
ailem ve akrabalarımdan hiç kimse başörtüsü takmıyor
Kapılılara saygim var ben Başörtüsüne inanmadığım için kapatmiyorum sadece dar kiyafet giymemeye özen gösteriyorum saç teline bir anlam veremiyorum saçın açikliğininda ne alakası var özgürlüğün
Dar kıyafet giymemeye neden özen gösteriyorsun? Dini inancın yoksa.. meraktan soruyorum
@@senineilgilendirir7370 inancım yok dememiş ki
@@senineilgilendirir7370 İslam’a değil başörtüsüne inanmıyorum demiş.
İstediği gibi yaşayan özgürdür. Saçı kendi isteğiyle açıksa özgürdür bu kadar kolay bunu anlamak.
Yapmak istediğini yapabiliyorsan özgürsün. "bunun özgürlükle ne alakası var" safsatasından vazgeçin artık.
Başörtüsünü çıkarınca sanki cok aşırı mutlu görünüyorlar 😅😅 bı mutluluk göremedim videoda
kimsenin açıldığı için özgürleşti düşüncesi yok. insanlar müslüman da olsa bir kuralı yerine getirmek istemeyebilir. açınca dinden de çıkmıyor özgür de olmuyor. sadece istediği hayatı yaşamış oluyor.
Hocam peki sizce başörtüsü islamda var mı? Siz olduğunu düşündüğünüz halde mi çıkarttınız?
başörtüsü arapların bir geleneğidir.
eisa ibazator basortsu diye bir sey yok Kuran-i Kerimde Allah sadece ortunun diyor ortu diye gecer basortusu diye gecmez ve Allah kadinin ortunmesini kendisi icin degil kadin icin bir tavsiye niteliginde oneri olarak sunar bunu da kadinin guvenligini saglamak icin ayetde gecer,ayetdeki cumlede bir emir kipiyle degil bir tavsiye kipiyle soyler ortunmeyi yani cok gelismis bir ulkede yasiyorsan dötünü acsan milletin bakmiycagi bir ulkede yasiyorsan isves danimarka finlandiya gibi disari cikarken daha rahat giyinebilirsin bu sadece senin icin olan bi sey dinin merkezinde Allah degil insan vardir dindeki sevaplar yada gunahlar Allahi memnun etmek icin degil senin daha kaliteli bir hayat yasaman icindir yoksa andromedayi yaratan Allahin senin sacini kapatmandan ne gibi bir memnuniyeti olabilir ki Allah senin sacini kilini tuyunu ne yapsin Allahi boyle sacla killa tuyle memnun edicek mutlu edicek onu bunlarla tatmin edicek zihniyetin ben ta ortasina micayim
islam'da başörtüsünün gerekçesi ahlak, saç teli falan değil; köle ve hür kadın arasındaki ayrımı kolaylaştırmak içindir ruclips.net/video/210jpT-NrIA/видео.html
@@simaseckin4850 bu zihniyetle Allah insanları niye yaratsin, ne ihtiyacı var diyelim o zaman mantıklı mı ?
Herşey bir sebebe bağlı, cennette cehennemde
Röportaji yapan arkadas cok guzel sormus, tebrikler.
Akidesi doğru olmayanın herşeyi zaten yanlıştır. Açılmış kapanmış hiç önemli değil.
Basi acik oldugu liseti aciktan okumak zorunda kalip sonra basini acmak komik olmus.
Öneri Video:Temlik-İbaha(Mehmet Yıldız)🍀🌠
Nur 32 ahzap 33 .ayetleri ayaklarinin altina aldin yani
Bi insan açılır da bu kadar mı açılır.?
Evet, bu kadar açılır. Herkesin kendi tercihi.
Sanane, hem neresi acik?
sanane lan
Bütün kadınlar çıkarmalı başörtülerini
Başörtüsü dinimizde farz cahilmisn
@@ranabetulbektas4108 ben dinlere Inanmiyorum. Inananlar cahildir.
@@fratoper1905 dinlere inanmıyorsan insanların inançlarına karışmayacaksın
@@ranabetulbektas4108 yapma ya. Karıştığımmi var. Karışsam ne olur. Herkes kend8 bildiğini okuyor. Ben doğru bulmadığım şeyi açık açık söylerim. Sende buna karışamazsın.
@@fratoper1905 karıştığm mı var dedin ? Baş örtülerini çıkarsnlar diyosn yalanlar birbirini doğuruyor sen dinsizim diyosun belkide bu doğrudur senin gibi birini hiç bir din kabul etmez
Bravo moderen olmuşlar , sanırsın ki yedi göbek burjuvalar 😁..Herşeyiniz biçimsel olmuş , hemde özden yoksun biçimlerle.