deli deli oldum dağa taşa sordum
HTML-код
- Опубликовано: 9 ноя 2023
- Zamanın kutbu ŞEYH MUHAMMED NAYİR ERZİNCAN-I 10.11.2023 tarihli umre gidişi ziyaret hatırası
Şeyh Muhammed Nayir Erzincan-i (k.s.) Hazretleri . Tarikat-i Aliyye-i Nakşibendiyye-i Halidiyye kolundan, Şeyh Ahmed El Haznevi (k.s.) halifelerinden Şeyh Muhammed Maşuk Norşin-i (k.s.) halifelerinden Şeyh Muhammed'ül Erzincan-i (Nayır) (k.s.) Hazretlerinin yarım asrı geçen ve halen devam eden irşad faaliyetini yürütmektedir.
HAZRETİ
EŞŞEYH MUHAMMED ERZİNCANİ
(kaddesellahu esrarehu)
Muhammed Nayir Hazretleri 1930 yılında, Şeyh Ahmet Ziyaüddin Hazretlerinin de memleketi olan Gümüşhane'nin Çayırardı köyünde dünyayı teşrif etmişlerdir. Babası Abdülkadir Efendi, annesi Arife Hanımdır.
Doğdukları zaman ağabeyi bir buçuk, iki yaşındaymış. Hatta dedesi, ağabeyinin sütünü yarım bıraktı diye kızıyormuş: Allah rahmet etsin Abdülkadir Efendi, annesine : "Bu çocuğa abdestsiz olarak süt emzirme!" demiş. Böylece doğumumdan itibaren annesi, hazreti, abdestsiz bir halde emzirmemiş."
Ailesi 1934 yılında, Çayırlı kazasının Çaykent köyüne İskân kanunuyla yerleşmiştir. Burada ailece çiftçilik yaparak geçimlerini temin etmişlerdir. 5-6 yaşlarında iken, o sırada köye gelen Oflu Fikri Hoca adında bir zattan, hafızlık tedrisine başlamıştır. Ağabeyisi ile her gün 1,5-2 sahife ezber yaparken gözlerinde başlayan bir rahatsızlık sonucu, çalışmalarını bırakmak zorunda kaldı. Kendileri şöyle anlatıyor;
"O zamanlar ilim tahsil etmek çok zordu. Abimle beraber Fikri Hoca'dan ders almağa başladık. Sesim güzel olduğu için ebeveynim hafız olmamı istiyordu. Her gün 1.5-2 sahife ezber yapıyorduk. Bir ara gözlerimde bir rahatsızlık hasıl oldu. Kuran'a bakarken gözlerimden yaşlar boşanıyordu. Artık okuyamıyordum. Tedavi etme imkânı olmadı. Demek ki nasibimiz o kadarmış. O ara, Ubeydullahı Ahrar (kadesellahı ahrarı)okuyor ve onunla teselli buluyorum. Şeyh Şahabeddin hazretleri, bu zatın babasını ikaz ederek; "Bu çocuk ilerde çok büyük zat olacak. Bunun terbiyesine dikkat edin!" buyurmuş. Annesi, babası bu söz üzerine hazretin terbiye ve âdabına özen göstermişler. Ancak o da Misbak'tan birkaç sahife okumuş, gerisini getirememiş. Sonra evliyaullahı, meşayıh, medreseleri gezmeğe başlamış. Onu gören âlimler: "Bu, ilerde büyük bir adam olur." derlermiş. Okuduğu az olduğu halde, âlimler arasında vuku bulan bir meselenin altından yalnız o çıkabilmiş. Hafızlığı bırakınca, bu olayla teselli buluyorum."
Hazret, hafızlığı bırakmış; ama okumayı terk etmemiştir. Bu sırada çiftçiliğe devam eder. ama içinde hafız olamamanın acısı vardır. Bu acıyı şöyle anlatır:
"Küçük yaşımda çiftçilik yapıyorum. Bu sırada abim hafızlığa devam ediyordu.." Ama ben her fırsatta okuyorum. İçimde bir aşk, bir muhabbet var. Ben, kendimi unutmuşum; rüyalarda ağlıyorum, beyitler söylüyorum. Büyük zatları ziyaret ediyorum, ama içimi okuyamamanın acısı sarmış. Hatta anneme, babama: "Abimi okuttunuz beni okutmadınız. Ben sizden hakkımı alırım" diyerek sitem ediyorum. Bir gece babaannemle misafir odasında uyurken bir rüya görüyorum. Abim okumak için Of'a gidiyor. Ben de gideceğim diye tutturuyorum. Kendi kendimi hazırlıyorum. O ara baltayı almak için eve girip çıktığımda abimler gitmiş oluyorlar. Başladım rüyada ağlamaya. Uyandığım zaman hâlâ ağlıyordum ve annem beni susturabilmek için epeyce uğraşmıştı. Ama sonuçta kendi köyümüzdeki Fikri ve Abdürrahim hocalardan Arapça okumağa başladım."
Hazret bir yandan çiftçilik yaparken, diğer yandan köyde Arapça okumağa devam eder. Bu arada İslam Hoca adında bir zattan da Sarf-Nahiv dersleri almağa başlamıştır. Bu dönemler siyasal açıdan çalkantılı Millî Şef dönemidir. Güçlükler, zorluklar, engellemeler vardır.
29.05.24🥀
efendim hazretlerinden ALLAH cc razı olsun dünyada da efendime cok versin ahirette de bizler de içinde bulunduğumuz nimetin farkında olanlardan oluruz inşallah
Allah uzun ömürler versin şeyimizi icided bize Amin ❤❤❤
Rabbim, Efendim Hz. ne. afiyetle uzun ömürler versin, yolundan da ayırmasın Amin
Allah Efendim hazretlerine saglik sihhat versin. Efendim hazretleri hem dunyanin hemde manevi alemin sultanidir. Rasulullah sav in gercek varisi ve halifesidir. Iki dunyada yanindan ayirmasin. Allah hepimize hidayet versin, canimizi musluman olarak alsin.
Seni bana buldum Sultanım vermem artık dünya da♥️Allah başımızdan eksik etmesin 🤲🏻
❣️❣️
Allah sağlıklı uzun ömür versin
❤
Çok güzel olmuş eline sağlık YUSUF
bu başlangıç inşallah daha güzellerini yapacagız dualarınızla
Efendim ❤❤❤
Maşallah barek Allah efendim hazretleri ne ❤
Kurban olurum sana sultanım.
❤❤❤❤❤❤❤
Divanın şahı ❤ MNH ❤️HD❤HB❤MÖH...
❤❤❤
Ondan geldim ben aşka. Sultanım
Allah ayırmasın sultanım
❤❤❤efendim sultanim
Dertliydim dermanim bulldum sahimmmmm sendennnn❤😂
Eğer,cenneti,alemi,yaşamak,ve.kazanmak.istiyorsanız.gerçek.bir.veliyedost.olmamız.venefsimizi.terbiye.etmemiz,ettirmemiz.gerekmektedir❤sevgili.âllâh.kuları 3:29 3:29
❤MNH❤HD❤HB❤
Allah razı olsun Yusuf, ben de ilahiye az önce tevafuken denk geldim internette, dedim efendimin videosuna kullanılır ama tevafuk senin videonu Facebook da gördüm hemen peşine. Niyetler bir olunca gönüller de bir olurmuş ,video çok güzel olmuş. selametle ihvan kardeşim :)
Cümlemizden Allah razı olsun güzel bakan güzel görür. Gönlü güzel insan 🌹
Şeyh Muhammed Nayir Erzincan-i (k.s.) Hazretleri . Tarikat-i Aliyye-i Nakşibendiyye-i Halidiyye kolundan, Şeyh Ahmed El Haznevi (k.s.) halifelerinden Şeyh Muhammed Maşuk Norşin-i (k.s.) halifelerinden Şeyh Muhammed'ül Erzincan-i (Nayır) (k.s.) Hazretlerinin yarım asrı geçen ve halen devam eden irşad faaliyetini yürütmektedir.
HAZRETİ
EŞŞEYH MUHAMMED ERZİNCANİ
(kaddesellahu esrarehu)
Muhammed Nayir Hazretleri 1930 yılında, Şeyh Ahmet Ziyaüddin Hazretlerinin de memleketi olan Gümüşhane'nin Çayırardı köyünde dünyayı teşrif etmişlerdir. Babası Abdülkadir Efendi, annesi Arife Hanımdır.
Doğdukları zaman ağabeyi bir buçuk, iki yaşındaymış. Hatta dedesi, ağabeyinin sütünü yarım bıraktı diye kızıyormuş: Allah rahmet etsin Abdülkadir Efendi, annesine : "Bu çocuğa abdestsiz olarak süt emzirme!" demiş. Böylece doğumumdan itibaren annesi, hazreti, abdestsiz bir halde emzirmemiş."
Ailesi 1934 yılında, Çayırlı kazasının Çaykent köyüne İskân kanunuyla yerleşmiştir. Burada ailece çiftçilik yaparak geçimlerini temin etmişlerdir. 5-6 yaşlarında iken, o sırada köye gelen Oflu Fikri Hoca adında bir zattan, hafızlık tedrisine başlamıştır. Ağabeyisi ile her gün 1,5-2 sahife ezber yaparken gözlerinde başlayan bir rahatsızlık sonucu, çalışmalarını bırakmak zorunda kaldı. Kendileri şöyle anlatıyor;
"O zamanlar ilim tahsil etmek çok zordu. Abimle beraber Fikri Hoca'dan ders almağa başladık. Sesim güzel olduğu için ebeveynim hafız olmamı istiyordu. Her gün 1.5-2 sahife ezber yapıyorduk. Bir ara gözlerimde bir rahatsızlık hasıl oldu. Kuran'a bakarken gözlerimden yaşlar boşanıyordu. Artık okuyamıyordum. Tedavi etme imkânı olmadı. Demek ki nasibimiz o kadarmış. O ara, Ubeydullahı Ahrar (kadesellahı ahrarı)okuyor ve onunla teselli buluyorum. Şeyh Şahabeddin hazretleri, bu zatın babasını ikaz ederek; "Bu çocuk ilerde çok büyük zat olacak. Bunun terbiyesine dikkat edin!" buyurmuş. Annesi, babası bu söz üzerine hazretin terbiye ve âdabına özen göstermişler. Ancak o da Misbak'tan birkaç sahife okumuş, gerisini getirememiş. Sonra evliyaullahı, meşayıh, medreseleri gezmeğe başlamış. Onu gören âlimler: "Bu, ilerde büyük bir adam olur." derlermiş. Okuduğu az olduğu halde, âlimler arasında vuku bulan bir meselenin altından yalnız o çıkabilmiş. Hafızlığı bırakınca, bu olayla teselli buluyorum."
Hazret, hafızlığı bırakmış; ama okumayı terk etmemiştir. Bu sırada çiftçiliğe devam eder. ama içinde hafız olamamanın acısı vardır. Bu acıyı şöyle anlatır:
"Küçük yaşımda çiftçilik yapıyorum. Bu sırada abim hafızlığa devam ediyordu.." Ama ben her fırsatta okuyorum. İçimde bir aşk, bir muhabbet var. Ben, kendimi unutmuşum; rüyalarda ağlıyorum, beyitler söylüyorum. Büyük zatları ziyaret ediyorum, ama içimi okuyamamanın acısı sarmış. Hatta anneme, babama: "Abimi okuttunuz beni okutmadınız. Ben sizden hakkımı alırım" diyerek sitem ediyorum. Bir gece babaannemle misafir odasında uyurken bir rüya görüyorum. Abim okumak için Of'a gidiyor. Ben de gideceğim diye tutturuyorum. Kendi kendimi hazırlıyorum. O ara baltayı almak için eve girip çıktığımda abimler gitmiş oluyorlar. Başladım rüyada ağlamaya. Uyandığım zaman hâlâ ağlıyordum ve annem beni susturabilmek için epeyce uğraşmıştı. Ama sonuçta kendi köyümüzdeki Fikri ve Abdürrahim hocalardan Arapça okumağa başladım."
Hazret bir yandan çiftçilik yaparken, diğer yandan köyde Arapça okumağa devam eder. Bu arada İslam Hoca adında bir zattan da Sarf-Nahiv dersleri almağa başlamıştır. Bu dönemler siyasal açıdan çalkantılı Millî Şef dönemidir. Güçlükler, zorluklar, engellemeler vardır.
Kendileri şöyle anlatıyor;
"Abimle bir gün köye gittik. Babam bir iş için göndermişti. Oradan dönüşte Camurdere içinden geçerken Jandarmalar başlarımızdaki beyaz takkeleri aldılar. Henüz 12 yaşlarındaydım. Çok ağlamıştık abimle. Zaten medreselerde okurken, kapıya bekçi koyardık. Ezanı da uzun süre Türkçe okumak mecburiyetinde bırakılmıştık."
Efendi Hazretleri 1952 yılında İstanbul'a gider. Bundan sonra yazları köyde rençperlik yaparak, kışları İstanbul'da okuyarak geçirir"
Kendileri şöyle anlatıyor;
"İstanbul'da Abdullah efendiden Nurul-İzah okuduk. Edirnekapı camisinin medreselerinde kalırdık. Biraz Kızılay'ın yardımlarıyla, biraz kendi gayretlerimizle geçimimizi temin ediyorduk. Kızılay, sabah kahvaltısı veriyordu. Kahvaltıya yetişemeyince, o gün öğleye kadar aç kalırdık. 5 kuruş verip de tramvayla yolculuk yapacak durumumuz yoktu. Bazen 5-10 kuruş karşılığında pasta alır, onu yiyerek idare ederdik. Köyde, İslam hocadan her ne kadar okuduksa da, İstanbul'un talimi, kıraati karşısında bizim okuduğumuz elif, minare gibi oldu." Hazret ,Fatih Dülgerzâde Camisinde Kesik Bacak İsmail Efendi'den Talim dersleri alır, Abdullah Efendiden Arapça, Mahmut Efendiden Kâfiye okur.
Kendileri şöyle anlatıyor;
İsmail Hoca, hiçbir zaman makam yapmazdı, hurufat üzere okurdu. Arkadaşlarım gider, gezer dolaşırlardı. İstanbul'da gezilecek yer mi yok. Ben kışın o soğuk günlerinde yorganı dizlerime alır, ders çalışır ve o dersi teslim ederdim.Güzün gider, baharda köye dönerdim. Sübhaneke'yi bir haftada geçtim. Halbuki arkadaşlarım en az bir ay çalışmışlardı. Ben işimi artık kolaylaştırmıştım. "Bu sırada Hacı Süleyman efendi Usûl, Tefsir okutuyor. Talebesi arasında vaizler, müftüler, hocalar vardı. Onu dinlemeye gidiyordum. Dinlerken yüzüne bakıyorum. Mübarek insan, metni birine okutuyor; sonra kendisi o metni açıklıyor. Sesi, sanki bir perde arkasından gelircesine etkili oluyordu. Hacı Süleyman efendinin mürşit olduğunu bilmiyordum. O günlerde, bendeki eski haller tekrar başladı. Bir aşk, bir muhabbet... Biri tatlı bir Kuran okuduğunda etkileniyorum; binlerce kişinin arasında bile ya ağlıyorum, ya da bağırıyorum. Muhammed Maşuk hazretlerine gittiğimde şunu söylemişti: "Senin buraya gelmen, helâl lokma, helâl lokma" Evet annemin, babamın helâl lokması ile olacak, ben sürekli cezbeye kapılıyorum. Bir gün vaiz İsmail efendiye dedim ki; "Bu haller, güzel haller. Bu halleri ustasına teslim edelim ki eğitsin. Böylece bir şeyler kazanalım, kaybetmeyelim. Bana böyle bir meşayıh göster." Vali İsmail efendi; "Hacı Süleyman efendi meşayıh tandır. ondan okuyanlar, onun mürididir, dedi. Ben de ona mensubum." Kalktık, birlikte Arpacılarda, Sirkecideki damadının evine gittik. Böylece tarikata dahil oldum. Hatta bana, başıma örtmem için bir bere vermişti. Verdiği emirler üzerine çalışıyordum.
Efendi hazretleri kendisinin Hacı süleyman efendidninde halifesi olduğunu söyler.Muhammed Maşuk Hazretlerine Hazreti ısmarlamıslar.
Efendi Hazretleri, gençliğinde vücutça yapılı, gürbüz bir insandır. Akranlarına göre oldukça iri ve güçlüdür. Kendileri şöyle anlatıyor;
❤
Divanın şahı ❤ MNH ❤HD❤HB❤MÖH...
❤