Νιώθω, ότι τα "όχι" μας όταν γίνονται με αγάπη είναι λυτρωτικά και για εμάς αλλά και για τα παιδιά, διότι μαθαίνουν να σέβονται τα όριά μας και για τα δικά τους. Τι ωραίο θέμα!
Για άλλη μια φορά ένα πολύ χρήσιμο βίντεο!. Ως φοιτητής που μένει χωρίς γονείς το βρήκα πολύ χρήσιμο να μάθω να φροντίζω το χώρο μου και τον αυτό μου. Προσωπικά μου δίνει και χαρά αυτό
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το μοντέλο οικογένεια που δυστυχώς είναι πολύ διαδεδομένο. Οι περισσότερες γυναίκες όταν γίνουν μητέρες ξεχνούν τις δικές τους ανάγκες και ζουν μόνο για να προσφέρουν και να υπηρετούν τα παιδιά τους. Εύχομαι πραγματικά η φίλη να καταφέρει να πάρει το δικό της κομμάτι ζωής πίσω και να καταφέρει να θέσει όρια. Η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να την χαιρόμαστε, την δική μας ζωή όχι μόνο των παιδιών μας.
Μια κόρη μπορεί να βοηθά τη μάνα της με τις δουλειές όχι μόνο όταν ενηλικιωθεί, αλλά και λίγο νωρίτερα. Όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών, η μάνα μου ξεκίνησε να εργάζεται σε μια πολύ κουραστική δουλειά και εγώ φυσικά τη βοηθούσα με τις απλές δουλειές του σπιτιού και μερικές φορές μαγείρευα κάποιο εύκολο φαγητό, όπως μακαρόνια. Αυτό μου βγήκε σε καλό. Πολλές γυναίκες εργάζονται σκληρά και χρειάζονται λίγη βοήθεια και ενσυναίσθηση από την οικογένεια τους (συζύγους και παιδιά).
@@LB-uz5sg κι εγώ το ίδιο έκανα και πάντα η μάνα μου με ευχαριστούσε γιαυτό. Αυτό μου βγήκε σε πολύ καλό γιατί μπόρεσα να κρατήσω αργότερα σπίτι μόνη μου χωρίς κανένα πρόβλημα και να είμαι γενικά ανεξάρτητη. Ακούω βέβαια κάτι γνωστές μου να λένε "άσε καλύτερα να τα κάνω εγώ όλα, γιατί το παιδί ή ο άντρας δεν ξέρουν" και σκέφτομαι ύστερα ότι αυτή κάποια στιγμή θα παραπονεθεί από εξάντληση, και βέβαια βγαίνω αληθινή.
Επειδή εγώ όλες τις σχέσεις τις λεω απλά σχέσεις (ανθρώπινες), το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι για να υπάρχει παντού μία ισορροπία, πρέπει να υπάρχει αυτό που λεμε δούναι και λαβείν. Εάν υπάρχει μόνο το δίνω, δίνω, δίνω....υπάρχει ανισορροπία στη σχέση, άρα πρόβλημα γιατί αυτός πού δίνει χάνει πολύ ενέργεια απο τον εαυτό του και εξαντλείται κάποια στιγμή. Καλησπέρα 😊
Αχ Θέκλα μου εμένα η αδερφή μου ζει με τους γονείς τώρα στα 46- δεν έφυγε ποτέ από το σπίτι και δεν εργάστηκε ποτέ. Την έχουν, την ταίζουν και τους κάνει τη ζωή μαύρη. Το πιο κυριο; δε δούλεψε ποτέ 😮 κι έχει μάθει στα έτοιμα. Ένα βάρος της κοινωνίας. Αυτά. Ξέρω πως οι γονείς φταίνε και τώρα στα γεράματα υποφέρουν.
Ταυτίστηκα και εγώ Θέκλα μου. Πόσα τέτοια έκανα και εγώ 😊 Ένα έχω να πω και εγώ, όπως λες πάντα, ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία. Ανοιγουν τα μάτια σου και σπάνε τα μοτίβα. ❤❤❤❤❤❤❤
Υποθέτω πως η κυρία της επιστολής είναι ενοχική και δεν μπορεί να επιβληθεί στις ενήλικες κόρες της. Μου θυμίζει εμένα μερικά χρόνια πριν. Καλό είναι να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία για να ενδυναμωθεί. Καλή δύναμη, σου αξίζει ότι καλύτερο και τότε θα θαυμάζεις εσύ τον εαυτό σου🤗
Θεκλα πως θα φύγουν να πανε να ζησουν μονα τους τα οαιδιά μας τα ενήλικα . Στην λεμεσό τα ενοίκια ειναι φόνος . 1 studio το ενοικιαζεις 1000 εβρο . Οταν παιρνουν 1400 εβρο πως θα ζήσουν . Καλά τα λέεις και σωσυό είναι να ζούν μόνα τους .... το οικονομικό θέμα το ξε χνάμε?
Το αγόρι μου έφυγε απο το σπίτι του στα 17 και πήγε no contact με τους γονείς του. Απο τότε εργάζεται και τα βγάζει πέρα μόνος του. Όταν μετακόμισε στην Ελλάδα είχε σοκαριστεί με το ότι τριαντάχρονοι μένουν ακόμη με τους γονείς τους μιας και στη χώρα του δεν συνηθίζεται. Ήταν και για εμένα ένα μεγάλο παράδειγμα ότι μπορώ να τα καταφέρω και να αναλάβω τις ευθύνες μου.
Ακριβώς όπως τα λες Θέκλα μου ,τώρα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η κυρία αυτή αλλά πρέπει για το δικό της καλό .Δεν χρειάζεται να μαλώνει με κανένα μέλος τις οικογένειάς της.... για αρχή να βάλει ωτασπίδες και να αδιαφορήσει εντελώς. Να πάει να γραφτει σε μια ομάδα είτε χορού ,είτε γυμναστικής κατί θα βρει τέλος πάντων που θα της αρέσει .Εκεί θα κάνει νέες γνωριμίες , να βγαίνει για περπάτημα μέχρι να καταλάβουν όλοι ότι αυτό δεν είναι προσωρίνο.Ας το δουλέψει λίγο στο μυαλό της καθώς και για εκείνη θα είναι δύσκολο τον πρώτο καιρό ,κάνει τα παράπονα της αλλά επιβάλλεται να αλλάξει τρόπο ζωής .Ποτέ δεν είναι αργά, όταν είναι έτοιμη χωρίς να τους προετοιμάσει να πάρει την τσάντα της και να πάει για καφέ... πολλούς καφέδες...Εκείνη πρέπει να αλλάξει και γρήγορα, πρέπει να ζήσει, τους κακόμαθε και τώρα πρέπει να τους ξεκακομάθει και πάλι το ξαναλέω χώρίς καβγάδες που σίγουρα δεν θα έχουν καλά αποτελέσματα.
Πόσο αληθινά εύστοχη τοποθέτηση με παιδιά ενήλικα που εκμεταλλεύονται το γονιό η κ το αντίθετο .όπου κ οποιον βρίσκει ο καθένας κάνει...απλά..οριοθέτηση ο δρόμος της αυτοαγαπης κ της αυτοσυμπονοιας...όταν ευχαριστούμε τους άλλους χωρίς όρια κ προϋποθέσεις έχουμε εμείς το θέμα κ εμείς θ αρρωστήσουμε με μια κενή από χαρά κ χρώματα βιωτη. .ας αλλάξει πυξίδα η φίλη μας...ποτέ δεν είναι αργά να αγαπήσουμε έμπρακτα εμάς...❤❤❤❤τα ΟΧΙ που δεν είπαμε αποφασιστικά θα γίνουν όχι στη δικιά μας υγεία κ ζωή..που ναι λίγη κ ληγει...❤❤❤❤βιωτη αβιωτη είναι ζωή εν τάφω...είχε πει η 21χρονη τώρα κόρη μου στη β δημοτικού στη δασκάλα κ ο μπαμπάς βοηθάει ..μπράβο λέει η δασκάλα..τι δουλειές κάνει;;τα τζάμια όταν τα καθαρίζει η μαμά της λέει αν τα κάνε καλά..😂😂😂😂❤❤να πρότυπα αντιπροτυπα...κ τώρα τις αφήνω να περπατάνε απάνω στα πράγματά τους σαν τον Τσιβιλίκα με την κουδουνα στα Μάταλα στην παλιά ελληνική ταινία . Αμάν.....ας αυτοσεβαστουν μέσω της τάξης που ξέρουν αλλά επαφιονται...αλλά not...είναι δώρο για αυτές η τάξη στο μυαλό κ στο χώρο τους...αμάν..
Πόσο ωραία τα λέτε. Εγώ νόμιζα και έδινα περισσότερο βάση ( στην συναισθηματική βάση, όχι τάξη αφού έβαζα την αγάπη πρώτη) δεν το πετύχαινα βέβαια ούτε αυτό πάντα. Τα πρακτικά της ζωής τα αναλάμβανα εγώ. Τελικά μόνο για τσιτάτα ήμουν . Δεν φρόντιζα εμένα ποτέ. Ήθελα να αποδείξω ότι είχα "δύναμη ',?Λάθος έκφραση. Δυνατή ...Ότι αντέχω????!!!!!! Τελικά μόνο αντοχή σωματική είχα και ευτυχώς έχω ακόμα. Μπορώ να κάνω και την πιο χειρωνακτική δουλειά. Ταύρο με φωνάζουν... Σωματικά. Ένα μόνο μικρό αυτοάνοσο πριν λίγα χρόνια.
Να επιμείνεις να θετεις όρια μέχρι να τα σεβαστούν. Ειναι δύσκολο αλλά αν μείνεις σταθερή στα όρια θα μάθουν να τα σέβονται. Με την συμπεριφορα σου , όχι μόνο με τα λογια. Μην κάνεις πίσω! Καλή δύναμη και καλή επιτυχία!
Πω πω θεκλα μου...λες και ελεγες την δικη μου ιστορια ....Τα ίδια ακριβώς περναω ....Έχασα το σύζυγο μου εδω και 16 Χρόνια...Δεν εμεινα μονη καθολου....Είμαι η δουλαρα της οικογένειάς έχοντας στο σπίτι μου το παιδί μου και το εγγονη μου....Δέν μπορώ αλλο κουράστηκα....Συνεννόηση δεν υπάρχει και απο χρήματα αστα ενα κατοσταρικο τον μήνα και αν...Και σκεφτομαι .ποσε εγω θα ζησω είμαι 67 χρονων....Άστα να πανε....θελω την ηρεμια μου και δεν την βρίσκω....
Παρά πολύ ωραίο θέμα και ο τρόπος που η κυρία κατέκτησε τις συνειδητοποιήσεις της πολύ συγκινητικός. Γνωρίζω ενήλικα και πολύ ενήλικα μάλιστα άτομα που ενώ μένουν ξεχωριστά από τους γονείς της εκείνοι εξακολουθούν να τους υπηρετούν. Τους κάνουν τις δουλειές, τα ψώνια, τις φορολογικές δηλώσεις, τα σέρβις αυτοκινήτων, το μπέιμπι σιτινγκ κτλ κτλ και αυτό χωρίς καμία απολύτως ανταμοιβή, απεναντίας τους στηρίζουν και οικονομικά/υλικά από πάνω και με παροχή περιουσίας. Έχοντας ζήσει το προηγούμενο διάστημα στο εξωτερικό, δεν υπήρχε πουθενά η ιδέα ο γονέας υπηρετεί τα παιδιά του μετά την ενηλικίωση ούτε και το αντίστροφο, ο καθένας την ευθύνη και τη ζωή του. Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση για τέτοιου είδους σχέσεις ανάμεσα σε γονείς - ενήλικα παιδιά και το συγκεκριμένο μοντέλο οικογενειακής οργάνωσης τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα!
Eιναι απιστευτο ποσο πολυ κοιτανε να εκμεταλευτουν ολοι εναν δοτικο ανθρωπο. Λυπαμαι πολυ που το λεω αλλα ο δρομος προς τον σεβασμο απο τους αλλους περναει πρωτα μεσα απο το σεβασμο προς τον ευατο μας. Πρωτα αγαπας εσυ τον ευατο σου και τον στηριζεις ΕΣΥ και μετα ερχονται οι αλλοι. Αυτα βεβαια για οσους ειχανν την ατυχια να γεννηθούν σε δυσλειτουργικές οικογένειες. Οσοι πηραν αγαπη και αποδοχη, ξερουν πολυ καλα πως φροντιζουν τον ευατο τους.
Αυτό με τα όρια το έπαθα κι εγώ!!Έκανα το λάθος να μην βαζω όρια στα παιδιά επειδή φοβόμουν μήπως νιώσουν πως δεν τ αγαπώ αρκετά!!Γιατί ως παιδί δεν πήρα τρυφερότητα κ συναισθηματική ασφάλεια !! Θέκλα σ ευχαριστώ!❤
@@ΜετεωρηΤα τελευταία χρόνια το άλλαξα!!Προς όλους!!Κι ας γίνομαι δυσάρεστη γιατί δεν τους βολεύει!Η υγεία μας,ψυχική και σωματική ,προέχει!!Απελευθέρωση από ενοχές!!Καλή δύναμη 🌹
@@Eva-evaki δυστυχώς δεν ήμουν έτσι πριν μερικά χρόνια. Ζούσα, πήγαινα διακοπές, Δεν ανεχομουν εύκολα. Διεκδικούσα ισότιμες συμπεριφορές. Μάλλον σαν " ανάποδος" άνθρωπος ( έτσι με έλεγε η μαμά μου) γύρισα το κοντέρ ανάποδα. Συνέβησαν διαφορά γεγονότα ( σοβαρή ασθένεια του άντρα μου δυο φορές που κόντεψε να πεθάνει, η κόρη μου επίσης πολύ σοβαρό θέμα με την υγεία της, βίαιες καταστάσεις με την "αδερφή"και μάλλον ενεργοποιήθηκε ο φόβος μου. Ξέρετε αυτό το άγχος να προλάβω το κακό. Λες και γίνεται!!!! Θα ενδυνάμωσω τον εαυτό μου. Χάρη στην αγαπημένη κυρία Θέκλα ❣️ που βρήκα μόλις πρόσφατα. Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα.
Ότι μάθεις στα παιδιά σου από μικρά έτσι θα σού δείξουν μετα.Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν και τό όχι και είναι λάθος οι γονείς να τούς προσφέρουν τα πάντα απλόχερα πρέπει να στερηθούν και λίγο κάποια πράγματα για να καταλάβουν την αξία τούς και δεν είναι κακό νά μαθαίνεις τά παιδιά να κάνουν δουλειές π.χ να μαζεύουν τα παιχνίδια τους να στρώνουν το κρεβάτι τούς να συγιριζουν τά ρούχα τούς εγώ έτσι τους μεγάλωσα και τώρα δόξα τό Θεό δεν έχω κανένα πρόβλημα
ΩΡΑΙΟ ΘΕΜΑ!!ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΙΝΩ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ...ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ ,ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΕΙ Η ΘΕΚΛΑ
Η κάθε γενιά δεν πρέπει να "ζει" για να κάνει "πιο εύκολη την ζωή " της επόμενης γενιάς. Γιατί έτσι καμμία γενιά δεν ζει πραγματικά και είναι όλοι με παράπονα , προσδοκίες και ανεκπλήρωτα θέλω κ.ά.... Ας σκεφτόμαστε καλύτερα με τον ενήλικο εγκέφαλο και όχι με τον νηπιακό εγκέφαλο.....για να τα ακούω εγώ τα λέω.😊😊 Ευχαριστω κ Θέκλα .
Επί των πρακτικών θεμάτων: Δεν ξέρω σε τι περιοχή ζουν οι άνθρωποι της επιστολής αλλά γενικά, λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα, παραγγελία για διανομή στο σπίτι. Για ανθρώπους που εργάζονται και δεν προλαβαίνουν ψώνια τις καθημερινές, υπάρχει κι αυτή η δυνατότητα όταν κάτι "ξεχνάνε". Το αναφέρω μόνο και μόνο για να μη νιώθει η γυναίκα / όποιος άλλος στη θέση της άσχημα να πει για αρχή "όχι, δεν (ξανα)πάω σουπερμάρκετ". Υπάρχουν μεν δυσκολίες στην εποχή μας αλλά ταυτόχρονα κι ευκολίες. Εννοείται ότι στηρίζω το μήνυμα του βίντεο.
Σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει ώστε αυτή η συνθήκη να τους φανεί ως επιλογή.. όσο έχεις κάποιον να σε υπηρετεί και δεν έχεις καθόλου έξοδα και σου αρέσει αυτή η κατάσταση σίγουρα δεν επιλέγεις να τα χάσεις όλα αυτά...
@@i.8885 Ναι αυτό ακριβώς εννοώ κι εγώ! Αμα δεν βρεθούν σε άβολη θέση να φύγουν... Μόνες τους δύσκολα θα το πράξουν αφού η κατάσταση αυτή την στιγμή τους βολεύει
Κύρια Θέκλα καλησπέρα σας. Η βοήθεια σας είναι πολύτιμη όπως και όλων όσων σχολίασαν. Όχι δεν είναι " ντροπή" μου όπως απάντησε μια κυρία. Η μόνη όμως που με πείσμωσε ευτυχώς , ήταν αυτή η κυρία,για να θυμηθώ ποια ήμουν. Δεν ήμουν πάντα έτσι. Διεκδικούσα, ζούσα την ζωή μου, διάβαζα πολύ , έκανα πράγματα για εμένα. Δεν κατηγορώ κανέναν , αφού επέλεξα τα τελευταία χρόνια να αφεθω. Ναι πολύ ενοχική δυστυχώς. Το πάλευα και άρπαζα την ζωή και από την χαρούμενη πλευρά και προχωρούσαμε . Συνέβησαν όμως πολλά δύσκολα γεγονότα εδώ και 5 χρόνια. Ο άντρας μου αρρώστησε και κόντεψε να πεθάνει δύο φορές. Η κόρη μου πάθαινε κρίσεις πανικού ( εξαιτίας της αδερφής μου). Ευτυχώς με την συνεχή παρακολούθηση της από ψυχολόγο το διαχειρίζεται. Ίσως εγώ ανέλαβα τα ηνία και τους δημιουργούσα άγχος φοβούμενη μην πάθουν κάτι ξανά. Ο φόβος μου ξαναγύρισε και εγκαταστάθηκε για τα καλά. Άγχος να προλάβω το κακό. Λες και γίνεται αυτό! Όλη μας η οικογένεια υποφέρει από την "αδερφή" μου που μας καταδιώκει με βίαια γεγονότα. Δεν θέλω να είμαι θύμα. Θέλω να σταματήσω να φοβάμαι. Για αυτό πολλές φορές σας έγραψα ότι κατέστρεψα την οικογένεια μου. Θέλω να δουν ξανά την δυνατή και χαρούμενη μαμά , αυτή που διεκδικούσε. Έχω ευθύνη απέναντι σε μένα να γυρίσω στη ζωή. Έχουμε ένα εξοχικό στη θάλασσα. Θα φύγω να μείνω μόνη μου κάποιες μέρες. Σίγουρα δεν θα πεινάσουν😊. Θα κοιτώ τη θάλασσα που λατρεύω , θα διαβάζω, θα γράφω που με λυτρώνει, θα γυρίσω δυνατή και έτοιμη να αλλάξω Για μένα πρώτα. Αν θέλετε διαβάστε την επιστολή που σας στέλνω , μετά που ανέβηκε η ιστορία. Με εκτίμηση και αγάπη.❤❤❤❤❤
Και μενα η κόρη μου μου κάνει μπουλιγκ για το καπνισμα... Οτι μας παιδεύουν ούτε λόγος... Αχχχχ Γουστάρουν πολύ να μας επικρίνουν. Σε αυτό πρέπει να μπει ενα τέλος. Τους ειπα συγχισαν τους ρόλους. Δεν είναι η μάνα μου... Εγώ είμαι. Τσιγκλανε αλλά στα μπλε μου τα λιλα μου κ τα κόκκινα μου
Το πάθος της Θέκλας για το θέμα ηταν εντυπωσιακό. Η "δουλάρα" μάνα ειναι σε καλό δρόμο διότι το συνειδητοποίησε. Η ερώτηση είναι: πώς τις κακομαθημένες κόρες τις αλλάζεις ρότα. Μόνο ενα πράγμα βλέπω. Να φύγει η μάνα (έστω προσωρινά) να βρεί μια δουλειά ( νταντα; περιποίηση ηλικιωμένου; κάτι τελος πάντων που να της δώσει οικονομική ανεξαρτησία και ίσως στέγη)και να αφήσει το τραγικό "τρίο" μόνο του. Ετσι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί. Αντέχει να το κάνει;
Η κορη μου Θεκλα που αναγκαστικα γυρισε μετα τις σπουδες της,δουλευει με ιδιαιτερα μαθηματα,για αρχη και χωρις να της ζηταω ποτε τιποτα και φροντιζει το σπιτι,οταν λειπω και ψωνια κανει και μας μαγειρευει οταν ειμαστε στη δουλεια..εγω λυσσαω να φυγει για Ολλανδια οσο πιο γρηγορα μπορει αλλα θελει να ολοκληρωσει τα Ολλανδικα της πρωτα.... Ειναι και τα οικονομικα λιγο δυσκολα τωρα πια...αλλα δεν εχω κανενα παραπονο μ αυτα που ακουω απο τους γυρω μου.
@@TheklaPetridouPsyΛες και τώρα μαθαίνεις να περπατάς. Και να βλέπεις βέβαια. Να βλέπεις ότι μόνο να δίνεις ήθελες, μόνο να απολογείσαι έπρεπε. Κάθε επανάσταση που έκανες σε νεαρή ηλικία ήταν απλά για να αποδείξεις ότι ήσουν διαφορετική απ' "αυτούς". Όλα τα όχι σου τα πήραν και τα άπλωσαν στην δική τους μπουγάδα για να ξεθωριάσουν σιγά σιγά. Νόμιζες πως πολεμούσες τους " λύκους" της ζωής σου γιατί ούρλιαζες να σ' ακούσουν. Επαναστάτης χωρίς αιτία λοιπόν? Θα βάλεις όρια . Σαν το παιδί που περπατά διστακτικά και φοβάται μην " πέσει" ξανά και ματώσει. Όχι. Με σταθερά βήματα πια. Θαραλλέα και αποφασιστικά. Τώρα είναι το τώρα. Να αφήσεις την " συννεφιά" πίσω. Χωρίς τσιτάτα και δηλώσεις χωρίς αντίκρισμα. Η γυναίκα της επιστολής... Κύρια Θέκλα σας είμαι ευγνωμων❤❤❤❤❤
Δυστυχώς είναι πολύ σύνηθες αυτό το μοτίβο στην Ελλάδα . Να αναλαμβάνουν τα πάντα οι γονείς και όταν τα παιδιά παντρεύονται , καλούνται να "ξαναγίνουν" γονείς των εγγονών τους...
Η ανισορροπία απο την φύση της οδηγεί σε λάθη… Σε όλα πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Εαν δεν μπορεί να επιτευχθεί, τότε γίνεται η σχέση ανισσοροπη και οι επιπτώσεις είναι δυστυχώς χειρότερες. Ο άνθρωπος είναι λάθος να πιστεύει οτι δεν θα «πικρανθεί» απο την αδικία. Οτιδήποτε αυτό σημαίνει… Τόσα παραδείγματα είναι δίπλα μας καθημερινά…
Φιλη, θα σου προτινα να βαλεις ενα προγραμμα, μια ρουτινα που να ικανοποιει κυριως ΕΣΕΝΑ καθως και να μοιρασεις ολα τα εξοδα δια του 3. πχ ταδε μερα σουπερ μαρκετ και πληντυρια, ταδε ωρα πλησιμο πιατων, ταδε φαγητο, ταδε ωρα, απο ταδε ωρα ως ταδε ωρα, ξεχαστε με, δεν υπαρχω για κανεναν ... κατι τετοιο. Φτιαχτο, επικοινωνησε το και πες τους ο,τι ειπες σε μας εδω. Προσοχη, ΜΗΝ σπασεις το προγραμμα για κανεναν λογο, να το προσαρμοσεις σε αλλες αναγκες μετα απο σκεψη και συζητηση ναι. πχ, δε βολευει τελικα το σουπερ μαρκετ τις Παρασκευες αλλα βολευει τα Σαββατα, αλλα σουπερ μαρκετ ΜΟΝΟ μια φορα τη βδομαδα, αν αυτο ειναι το προγραμμα σου. Πρεπει να εχεις δυναμη για να το κανεις, οταν πας να λυγισεις και να λυπηθεις καποιον, λυπησου πρωτα εσενα. Βαλε τη φωτογραφια σου στον καθρευτη σου και σκεψου ποσο πολυ κακοποιεις ΕΣΥ αυτη τη γυναικα στη φωτογραφια... Αληθεια αν αυτη η γυναικα στη φωτογραφια ηταν μια αλλη θα την κακοποιουσες οσο κακοποιεις τον ιδιο σου τον εαυτο? Αν δεν νιωθεις δυνατη να βαλεις ορια, χρειαζεται βοηθεια απο ψυχολογο. Οταν μαθεις να βαζεις ορια, σε σεβονται. Καλη τυχη και ποτε δεν ειναι αργα. Η ζωη αρχιζει μετα τα 50. ❤
Ναι. Μπαίνουν τα όρια σιγά σιγά. Σταθερά όμως. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Γυρνάς βλέπεις και εκείνον τον εαυτό που διεκδικούσε, τον επισκέπτεσαι και τον παίρνεις μαζί σου ξανά. ❤❤❤
Αχ! Θέκλα μου , θα σου πω άλλη μια φορά πόσο σε αγαπώ! ❤ Όλα αυτά τα βλέπω στην ευρύτερη οικογένεια κι όταν βλέπουν πως δεν συμφωνώ, με αντιμετωπίζουν σαν εξωγήινη! Όρια θέλουν όλες οι σχέσεις. Με έχεις βοηθήσει πολύ γενικά, αλλά και στο να μην νιώθω τύψεις κι ενοχές σε αυτά που πιστεύω και πράττω! Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!
Καλημέρα κυρία Θέκλα ❤️, Παρακολουθώ καιρό τα βίντεό σας και με έχετε βοηθήσει απίστευτα πολύ (και όχι μόνο εμένα) και σας ευχαριστώ ειλικρινά για αυτό. Σας αισθάνομαι οικεία και χαίρομαι που σας έχω καθημερινά ψυχοεκπαιδευτικη συντροφιά. Στο σημερινό θέμα όμως παρεκκλίνω. Όταν διαβάσατε το γράμμα είχα άλλη προσέγγιση στο μυαλό μου απο αυτή που αναλύσατε και σας τη παραθέτω: Αν η μητέρα είναι οιστριονικη? Ή φοβάται μη μείνει μόνη ή χωρίς σκοπό? Καταλαβαίνω πως υπάρχουν γυναίκες-μητέρες με χαμηλή αυτοεκτίμηση που βάζουν τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις ίδιες και είναι άσχημο. Πιστεύω πως αξίζουν να είναι ευτυχισμένες και αγαπητηκες με τον εαυτό τους. Μπορούν να τα καταφέρουν μέσω της ψυχοθεραπείας φυσικά κι εύχομαι σε όλες δύναμη και προσήλωση στον αγώνα τους. Στην θεωρία μου από την άλλη, υποκριπτεται μια άλλη όψη της 'αγίας οικογένειας". Η μητέρα μου λέει συνεχώς πως μας αφήνει να κάνουμε ό,τι θέλουμε στη ζωή μας και υποστηρίζει τις επιλογές μας, πολύ υποστηρικτικό. Όμως στην πραγματικότητα ασκεί ψυχολογική κακοποίηση πολλά χρόνια τώρα, το οποίο είναι αντιφατικό. Η χειριστικη συμπεριφορά μιας μητέρας ή και των δύο γονιών, οι αόρατες αλυσίδες που περίτεχνα και σπασμωδικά βάζει στα παιδιά της μόνο και μόνο για να εξασφαλίζει το "σενάριο" στη μίζερη ζωή της, να αισθάνεται αναγκαία, σημαντική . Ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον εαυτό της ως ταλαίπωρη, αξιολυπητη - θύμα. Βλέπω αδυναμία του γονιού όταν τα παιδιά τους δυσκολεύονται να απομακρυνθούν , απεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς τους, οπότε όταν μετέπειτα παραπονιούνται πραγματικά προβληματίζομαι. Οι κόρες της πάνε supermarket . Αν ισχύει, γιατί να τους δίνουν οι γονείς χρήματα όταν πάνε supermarket? Γιατί δε πάει η ίδια για ψώνια εφόσον τα πληρώνει εκείνη κι οι κόρες της ξεχνούν συνεχώς να ψωνίσουν ό,τι χρειάζεται η μητέρα τους? ΣΥΝΕΧΕΙΑ εξομολογείται πως εκείνη φταίει/ έχει ευθύνη για την τωρινή κατάσταση. Πότε κατάλαβε ότι τα κάνει ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ, όπως παραδέχεται? Έχει επίγνωση και αντίληψη, πώς τότε επέτρεψε να της ξεφύγει η κατάσταση με τις κόρες της τόσο? Πώς από την αναγνώριση των λαθών της, δεν έκανε κάτι δραστικό? Μπορώ να σκεφτώ πολλούς απλούς τρόπους. Η παράθεση των ΤΕΛΕΙΩΝ αντιλήψεών της για την απαλλαγή των παιδιών της από την ανάληψη της φροντίδας της ως υποχρέωσή τους, το να ζήσουν τη ζωή τους, να ταξιδέψουν, να βγαίνουν κλπ... , είναι πραγματικά ιδανικά. Πότε τους το είπε? Αδυνατώ, κυρία Θέκλα να πιστέψω ότι γονιός που έχει μεγαλώσει τα παιδιά του με αυτές τις αντιλήψεις, ΚΑΙ τα δύο 25 και 33 έχουν τελικά επιλέξει να συζούν με τους γονείς τους. Η συμμετοχή στην φροντίδα των δικών της γονιών ή/και των πεθερικών της μπορεί να διαφέρει. Η απασχολησή της μπορεί να πυροδοτείται από κοινωνικά στερεότυπα, λόγω αναγκαστικής διαθεσιμότητας ή συμφερόντων. Δεν είναι απαραίτητο πάντα πως παρέχεται φροντίδα με ευγενή κίνητρα. Η επιβεβαίωση και το αίσθημα αναγκαιότητας αρκούν για κάποιους. Προσωπικά το κάπνισμα θεωρώ ότι μαρτυρά αυτοκαταστροφική τάση του ανθρώπου που το ασκεί και αδυναμία διαχείρισης stress. Αποτελεί μοχλό χειραγώγησης? Πάντως από θέμα υγείας αποτελεί σίγουρα κίνδυνο. Και να μια ιδέα για βίντεο: ψυχολογία και επιθυμία για κάπνισμα, πώς αλληλοεπιδρούν? Όσο αφορά τη στάση του συζύγου της, το βρίσκω κάπως αναμενόμενο. Αν η ίδια δεν έχει δουλέψει τη συντροφική τους σχέση, δε μπορεί να προκληθεί αποστροφή, αποξένωση ή κοινώς ξενέρωμα? Μήπως η ίδια θυματοποιεί τον εαυτό της? Επίσης η μητέρα μου δεν εργάζεται, κοινή συμφωνία με τον πατέρα μου, αρχικά για να επικεντρωθεί στην ανατροφή μας. Αποτέλεσμα, μόλις ενηλικιωθήκαμε και έπαψε να ισχύει αυτός ο ρόλος της, ΔΕΝ άλλαξε τίποτα προς το καλύτερο, αντιθέτως. Συνέχισε να γκρινιάζει, να μη φροντίζει τον εαυτό της, να είναι ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΗ - ΘΥΜΑ. Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε ότι δεν είχε να τσακωθεί με κάποιον και άρα να να παραπονείται. Μου εκμυστηρεύτηκε σε μια στιγμή αδυναμίας πως δεν ήθελε να σπουδάσουμε, να φύγουμε από το σπίτι. Συνεξαρτηση? Έζησα μετά από καιρό κι εγώ παρόμοιες συνθήκες, να εργάζομαι και να μένω με τους γονείς μου. Επέλεξα να κάνω όλες τις οικιακές δουλειές που αφορούσαν εμένα, τα ψώνια, τα οποία πλήρωνα, το αυτοκίνητο και άφησα μόνο το μαγείρεμα σε εκείνη καθώς η γκρίνια ιδιαίτερα για την κουζίνα ήταν ανυπόφορη. Στους υπόλοιπους μιλάει με όχι καλά λόγια για εμένα. Δε συμφωνώ με τη συμπεριφορά των κοριτσιών, όμως μου είναι δύσκολο να την εξηγήσω χωρίς να αποδώσω ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στη στάση της μητέρας , η οποία μου φαίνεται ότι έχει κρίση και επίγνωση. Είμαι ευγνώμων που είστε στη ζωή μου.
Κύρια @PanagiotaSK. Βγάλατε διάγνωση βλέπω ότι είμαι οιστριονικη. Είστε ψυχολόγος; Η δικιά σας ιστορία δεν είναι η δική μου. Ναι καλά το καταλάβατε είμαι η γυναίκα της επιστολής. Δεν Μ αρέσει να κρύβομαι. Το αν η δικιά σας η μαμά συμφώνησε με τον πατερα σας , συννενοηθηκαν όπως λέτε και μπράβο τους να μην δουλεύει η μητέρα σας δεν είναι η δική μου ζωή. Έχω εργαστεί κατά καιρούς. Δεν έχω σκοπό να κάνω κανέναν να με λυπηθεί .φυσικά.Ειναι φυσικό γιατί είστε νέα . Είστε πολύ μικρή κι όταν φάτε την ζωή με το κουτάλι ή όπως εσείς επιλέξετε τότε μπορείτε να πείτε στην μαμά σας να μην γκρινιάζει ή να της επιτρέψετε να γκρινιάζει. Αν βγάζετε όμως διάγνωση για ξένους ανθρώπους αβίαστα μένετε μόνο στο δικό σας προβλημα❤ Λάθος τα καταλάβατε όλα. Οι κόρες μου ξεχνάνε , δεν έχουν οργανώσει τι χρειάζονται κι εγώ πάω και ψωνίζω. Η μικρότερη κόρη είναι 23. Λάθος έγραψα το 25. Γύρισε από τις σπουδές της Σκεφτήκατε ότι ίσως να υπάρχει πρόβλημα υγείας σε κάποιο παιδι Θέλω να φύγουν, τις προτρέπω.; Όχι βέβαια. Δυσκολεύεστε απλώς να πιστέψετε. ....Επίσης υποθέτετε ότι είχα συμφέροντα από τους γονείς μου ή τα πεθερικά μου και όχι ευγενή κίνητρα. Συμφέροντα δεν είχα πιστέψτε με. Μήπως όλα αυτά τα έκανε η δικιά σας μαμά και σεις με την οικογένειά σας δεν λύσατε (λύσαμε )κανένα προβλημα μεταξύ σας, όπως κάνουν δυστυχώς οι περισσότερες δυσλειτουργικές οικογένειες; ❤❤❤. Μοχλός χειραγώγησης το κάπνισμα; Σας ευχαριστώ για το σχόλιο σας❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️Δεν το παρεξήγησα ,εκτός από την διάγνωση 😙.Το νόμισμα πάντα έχει δύο όψεις. Μόνα ζυγά δικά μου δεν το είχα ποτέ σαν άποψη. Καλή μας συνέχεια σε ότι προσπαθούμε να επιλύσουμε.
Καλά η άλλη 33 χρονών γαϊδούρα συγνώμη κιόλας αλλά μένει ακόμη με τους γονείς της? Αχαρακτήριστη πραγματικά. Να βρει μια φίλη να συγκατοικήσουν αν θέλει να μοιράζονται τα έξοδα. Όλοι κάπως ξεκινήσαμε. Ή να συγκατοικήσουν οι 2 κόρες. Θα το βρουν το δρόμο τους, όπως τον βρήκαμε όλες και όλοι μας. Αυτό είναι η πραγματική ενηλικίωση. Στο συγγενικό περιβάλλον είχαμε μια περίπτωση παιδιού που έμεινε στους δικούς του μέχρι που σχεδόν 40αρισε. Πολλά τα προβλήματα και οι τσακωμοί. Δε σήκωνε δαχτυλάκι. Η μάνα μονίμως νευριασμένη αλλά δε τον άφηνε κιολας. Αλλάξαν οι συνθήκες κ είναι πλέον σε δικό του διαμέρισμα. Έκτοτε η κατάσταση σε πολλά ζητήματα σιγά σιγά εξομαλύνθηκε. Εγώ πιστεύω και για το καλό του ίδιου της του παιδιού και για την εξέλιξή της ότι πρέπει να την σπρώξει λίγο ώστε να βγει στον πραγματικό κόσμο. Οι γονείς δε θα είναι για πάντα μαζί μας.
Μου προέκυψε ερώτηση για ενήλικο "παιδί" δεν μένει στο ίδιο σπίτι με τους γονείς και δεν κάνει ψυχοθεραπεία. Κατά καιρούς παίρνει αποφάσεις παρορμητικά που εκ των υστέρων μετανιώνει αφού είχε αρνητικές συνέπειες. Λέει κάτι ο γονιός; ( πατέρας -γιος η σχέση) ή τον αφήνει να πάθει οτιδήποτε;
Τελικά καμιά "θυσία" ή "αφοσίωση" δεν εκτιμάται από τον λαμβάνοντα. Άρα τα πράγματα είναι απλά: αγάπησε και λίγο τον εαυτό σου! Κανείς δεν θα σε δει όταν δεν θα μπορείς!
Νιώθω, ότι τα "όχι" μας όταν γίνονται με αγάπη είναι λυτρωτικά και για εμάς αλλά και για τα παιδιά, διότι μαθαίνουν να σέβονται τα όριά μας και για τα δικά τους. Τι ωραίο θέμα!
Για άλλη μια φορά ένα πολύ χρήσιμο βίντεο!. Ως φοιτητής που μένει χωρίς γονείς το βρήκα πολύ χρήσιμο να μάθω να φροντίζω το χώρο μου και τον αυτό μου. Προσωπικά μου δίνει και χαρά αυτό
😘😘😘
"Πότε θα ζήσεις εσύ;"❤❤❤❤❤❤️❤️👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το μοντέλο οικογένεια που δυστυχώς είναι πολύ διαδεδομένο.
Οι περισσότερες γυναίκες όταν γίνουν μητέρες ξεχνούν τις δικές τους ανάγκες και ζουν μόνο για να προσφέρουν και να υπηρετούν τα παιδιά τους.
Εύχομαι πραγματικά η φίλη να καταφέρει να πάρει το δικό της κομμάτι ζωής πίσω και να καταφέρει να θέσει όρια.
Η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να την χαιρόμαστε, την δική μας ζωή όχι μόνο των παιδιών μας.
❤❤❤❤❤
Ταυτίζομαι!❤Όρια και πάλι ορια!
Δύο φορές άκουσα το βίντεο μπράβο συγχαρητήρια..αυτός είναι ο τρόπος.
Μια κόρη μπορεί να βοηθά τη μάνα της με τις δουλειές όχι μόνο όταν ενηλικιωθεί, αλλά και λίγο νωρίτερα. Όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών, η μάνα μου ξεκίνησε να εργάζεται σε μια πολύ κουραστική δουλειά και εγώ φυσικά τη βοηθούσα με τις απλές δουλειές του σπιτιού και μερικές φορές μαγείρευα κάποιο εύκολο φαγητό, όπως μακαρόνια. Αυτό μου βγήκε σε καλό. Πολλές γυναίκες εργάζονται σκληρά και χρειάζονται λίγη βοήθεια και ενσυναίσθηση από την οικογένεια τους (συζύγους και παιδιά).
@@LB-uz5sg κι εγώ το ίδιο έκανα και πάντα η μάνα μου με ευχαριστούσε γιαυτό. Αυτό μου βγήκε σε πολύ καλό γιατί μπόρεσα να κρατήσω αργότερα σπίτι μόνη μου χωρίς κανένα πρόβλημα και να είμαι γενικά ανεξάρτητη. Ακούω βέβαια κάτι γνωστές μου να λένε "άσε καλύτερα να τα κάνω εγώ όλα, γιατί το παιδί ή ο άντρας δεν ξέρουν" και σκέφτομαι ύστερα ότι αυτή κάποια στιγμή θα παραπονεθεί από εξάντληση, και βέβαια βγαίνω αληθινή.
Τι ωραία που τα λες. Τα παραχαιδεψαμε
Όπου υπάρχει ένα θέλω, υπάρχει κ ένα μπορώ Θέκλα μας ❤❤❤❤
Επειδή εγώ όλες τις σχέσεις τις λεω απλά σχέσεις (ανθρώπινες), το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι για να υπάρχει παντού μία ισορροπία, πρέπει να υπάρχει αυτό που λεμε δούναι και λαβείν. Εάν υπάρχει μόνο το δίνω, δίνω, δίνω....υπάρχει ανισορροπία στη σχέση, άρα πρόβλημα γιατί αυτός πού δίνει χάνει πολύ ενέργεια απο τον εαυτό του και εξαντλείται κάποια στιγμή. Καλησπέρα 😊
Αχ Θέκλα μου εμένα η αδερφή μου ζει με τους γονείς τώρα στα 46- δεν έφυγε ποτέ από το σπίτι και δεν εργάστηκε ποτέ. Την έχουν, την ταίζουν και τους κάνει τη ζωή μαύρη. Το πιο κυριο; δε δούλεψε ποτέ 😮 κι έχει μάθει στα έτοιμα. Ένα βάρος της κοινωνίας. Αυτά. Ξέρω πως οι γονείς φταίνε και τώρα στα γεράματα υποφέρουν.
Θεκλα μου...δεν εχω λογια...Τα ειπες ολα....ΕΙΣΑΙ ΧΕΊΜΑΡΡΟΣ ❤❤❤
Ταυτίστηκα και εγώ Θέκλα μου. Πόσα τέτοια έκανα και εγώ 😊
Ένα έχω να πω και εγώ, όπως λες πάντα, ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία.
Ανοιγουν τα μάτια σου και σπάνε τα μοτίβα.
❤❤❤❤❤❤❤
Υποθέτω πως η κυρία της επιστολής είναι ενοχική και δεν μπορεί να επιβληθεί στις ενήλικες κόρες της. Μου θυμίζει εμένα μερικά χρόνια πριν. Καλό είναι να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία για να ενδυναμωθεί. Καλή δύναμη, σου αξίζει ότι καλύτερο και τότε θα θαυμάζεις εσύ τον εαυτό σου🤗
❤❤❤❤❤❤❤❤
Θεκλα πως θα φύγουν να πανε να ζησουν μονα τους τα οαιδιά μας τα ενήλικα . Στην λεμεσό τα ενοίκια ειναι φόνος . 1 studio το ενοικιαζεις 1000 εβρο . Οταν παιρνουν 1400 εβρο πως θα ζήσουν . Καλά τα λέεις και σωσυό είναι να ζούν μόνα τους .... το οικονομικό θέμα το ξε χνάμε?
Το αγόρι μου έφυγε απο το σπίτι του στα 17 και πήγε no contact με τους γονείς του. Απο τότε εργάζεται και τα βγάζει πέρα μόνος του. Όταν μετακόμισε στην Ελλάδα είχε σοκαριστεί με το ότι τριαντάχρονοι μένουν ακόμη με τους γονείς τους μιας και στη χώρα του δεν συνηθίζεται. Ήταν και για εμένα ένα μεγάλο παράδειγμα ότι μπορώ να τα καταφέρω και να αναλάβω τις ευθύνες μου.
Πάρα πολύ ωραία τα λες πολύ σωστά
Ακριβώς όπως τα λες Θέκλα μου ,τώρα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η κυρία αυτή αλλά πρέπει για το δικό της καλό .Δεν χρειάζεται να μαλώνει με κανένα μέλος τις οικογένειάς της.... για αρχή να βάλει ωτασπίδες και να αδιαφορήσει εντελώς. Να πάει να γραφτει σε μια ομάδα είτε χορού ,είτε γυμναστικής κατί θα βρει τέλος πάντων που θα της αρέσει .Εκεί θα κάνει νέες γνωριμίες , να βγαίνει για περπάτημα μέχρι να καταλάβουν όλοι ότι αυτό δεν είναι προσωρίνο.Ας το δουλέψει λίγο στο μυαλό της καθώς και για εκείνη θα είναι δύσκολο τον πρώτο καιρό ,κάνει τα παράπονα της αλλά επιβάλλεται να αλλάξει τρόπο ζωής .Ποτέ δεν είναι αργά, όταν είναι έτοιμη χωρίς να τους προετοιμάσει να πάρει την τσάντα της και να πάει για καφέ... πολλούς καφέδες...Εκείνη πρέπει να αλλάξει και γρήγορα, πρέπει να ζήσει, τους κακόμαθε και τώρα πρέπει να τους ξεκακομάθει και πάλι το ξαναλέω χώρίς καβγάδες που σίγουρα δεν θα έχουν καλά αποτελέσματα.
Πόσο αληθινά εύστοχη τοποθέτηση με παιδιά ενήλικα που εκμεταλλεύονται το γονιό η κ το αντίθετο .όπου κ οποιον βρίσκει ο καθένας κάνει...απλά..οριοθέτηση ο δρόμος της αυτοαγαπης κ της αυτοσυμπονοιας...όταν ευχαριστούμε τους άλλους χωρίς όρια κ προϋποθέσεις έχουμε εμείς το θέμα κ εμείς θ αρρωστήσουμε με μια κενή από χαρά κ χρώματα βιωτη.
.ας αλλάξει πυξίδα η φίλη μας...ποτέ δεν είναι αργά να αγαπήσουμε έμπρακτα εμάς...❤❤❤❤τα ΟΧΙ που δεν είπαμε αποφασιστικά θα γίνουν όχι στη δικιά μας υγεία κ ζωή..που ναι λίγη κ ληγει...❤❤❤❤βιωτη αβιωτη είναι ζωή εν τάφω...είχε πει η 21χρονη τώρα κόρη μου στη β δημοτικού στη δασκάλα κ ο μπαμπάς βοηθάει ..μπράβο λέει η δασκάλα..τι δουλειές κάνει;;τα τζάμια όταν τα καθαρίζει η μαμά της λέει αν τα κάνε καλά..😂😂😂😂❤❤να πρότυπα αντιπροτυπα...κ τώρα τις αφήνω να περπατάνε απάνω στα πράγματά τους σαν τον Τσιβιλίκα με την κουδουνα στα Μάταλα στην παλιά ελληνική ταινία .
Αμάν.....ας αυτοσεβαστουν μέσω της τάξης που ξέρουν αλλά επαφιονται...αλλά not...είναι δώρο για αυτές η τάξη στο μυαλό κ στο χώρο τους...αμάν..
Πόσο ωραία τα λέτε. Εγώ νόμιζα και έδινα περισσότερο βάση ( στην συναισθηματική βάση, όχι τάξη αφού έβαζα την αγάπη πρώτη) δεν το πετύχαινα βέβαια ούτε αυτό πάντα. Τα πρακτικά της ζωής τα αναλάμβανα εγώ. Τελικά μόνο για τσιτάτα ήμουν . Δεν φρόντιζα εμένα ποτέ. Ήθελα να αποδείξω ότι είχα "δύναμη ',?Λάθος έκφραση. Δυνατή ...Ότι αντέχω????!!!!!!
Τελικά μόνο αντοχή σωματική είχα και ευτυχώς έχω ακόμα. Μπορώ να κάνω και την πιο χειρωνακτική δουλειά. Ταύρο με φωνάζουν... Σωματικά. Ένα μόνο μικρό αυτοάνοσο πριν λίγα χρόνια.
Απαπα .... δεν έχω λόγια....συγνώμη αλλά εγώ θα τις είχα δίωξη από το σπίτι μου....❤❤❤❤❤
Να επιμείνεις να θετεις όρια μέχρι να τα σεβαστούν. Ειναι δύσκολο αλλά αν μείνεις σταθερή στα όρια θα μάθουν να τα σέβονται. Με την συμπεριφορα σου , όχι μόνο με τα λογια. Μην κάνεις πίσω! Καλή δύναμη και καλή επιτυχία!
❤❤❤❤
Πω πω θεκλα μου...λες και ελεγες την δικη μου ιστορια ....Τα ίδια ακριβώς περναω ....Έχασα το σύζυγο μου εδω και 16 Χρόνια...Δεν εμεινα μονη καθολου....Είμαι η δουλαρα της οικογένειάς έχοντας στο σπίτι μου το παιδί μου και το εγγονη μου....Δέν μπορώ αλλο κουράστηκα....Συνεννόηση δεν υπάρχει και απο χρήματα αστα ενα κατοσταρικο τον μήνα και αν...Και σκεφτομαι .ποσε εγω θα ζησω είμαι 67 χρονων....Άστα να πανε....θελω την ηρεμια μου και δεν την βρίσκω....
Και εγώ ταυτίζομαι Θέκλα μού, συμφωνώ μετά από πολύ καιρό έχω βάλει όρια για να είμαι καλά..
❤
Παρά πολύ ωραίο θέμα και ο τρόπος που η κυρία κατέκτησε τις συνειδητοποιήσεις της πολύ συγκινητικός. Γνωρίζω ενήλικα και πολύ ενήλικα μάλιστα άτομα που ενώ μένουν ξεχωριστά από τους γονείς της εκείνοι εξακολουθούν να τους υπηρετούν. Τους κάνουν τις δουλειές, τα ψώνια, τις φορολογικές δηλώσεις, τα σέρβις αυτοκινήτων, το μπέιμπι σιτινγκ κτλ κτλ και αυτό χωρίς καμία απολύτως ανταμοιβή, απεναντίας τους στηρίζουν και οικονομικά/υλικά από πάνω και με παροχή περιουσίας. Έχοντας ζήσει το προηγούμενο διάστημα στο εξωτερικό, δεν υπήρχε πουθενά η ιδέα ο γονέας υπηρετεί τα παιδιά του μετά την ενηλικίωση ούτε και το αντίστροφο, ο καθένας την ευθύνη και τη ζωή του. Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση για τέτοιου είδους σχέσεις ανάμεσα σε γονείς - ενήλικα παιδιά και το συγκεκριμένο μοντέλο οικογενειακής οργάνωσης τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα!
Eιναι απιστευτο ποσο πολυ κοιτανε να εκμεταλευτουν ολοι εναν δοτικο ανθρωπο. Λυπαμαι πολυ που το λεω αλλα ο δρομος προς τον σεβασμο απο τους αλλους περναει πρωτα μεσα απο το σεβασμο προς τον ευατο μας. Πρωτα αγαπας εσυ τον ευατο σου και τον στηριζεις ΕΣΥ και μετα ερχονται οι αλλοι. Αυτα βεβαια για οσους ειχανν την ατυχια να γεννηθούν σε δυσλειτουργικές οικογένειες. Οσοι πηραν αγαπη και αποδοχη, ξερουν πολυ καλα πως φροντιζουν τον ευατο τους.
Σωστά ❤
Αυτό με τα όρια το έπαθα κι εγώ!!Έκανα το λάθος να μην βαζω όρια στα παιδιά επειδή φοβόμουν μήπως νιώσουν πως δεν τ αγαπώ αρκετά!!Γιατί ως παιδί δεν πήρα τρυφερότητα κ συναισθηματική ασφάλεια !!
Θέκλα σ ευχαριστώ!❤
Δυστυχώς για αυτό γίνεται.Αλλα είναι λάθος τρόπος.
@@ΜετεωρηΤα τελευταία χρόνια το άλλαξα!!Προς όλους!!Κι ας γίνομαι δυσάρεστη γιατί δεν τους βολεύει!Η υγεία μας,ψυχική και σωματική ,προέχει!!Απελευθέρωση από ενοχές!!Καλή δύναμη 🌹
@@Eva-evaki δυστυχώς δεν ήμουν έτσι πριν μερικά χρόνια. Ζούσα, πήγαινα διακοπές, Δεν ανεχομουν εύκολα. Διεκδικούσα ισότιμες συμπεριφορές. Μάλλον σαν " ανάποδος" άνθρωπος ( έτσι με έλεγε η μαμά μου) γύρισα το κοντέρ ανάποδα. Συνέβησαν διαφορά γεγονότα ( σοβαρή ασθένεια του άντρα μου δυο φορές που κόντεψε να πεθάνει, η κόρη μου επίσης πολύ σοβαρό θέμα με την υγεία της, βίαιες καταστάσεις με την "αδερφή"και μάλλον ενεργοποιήθηκε ο φόβος μου. Ξέρετε αυτό το άγχος να προλάβω το κακό. Λες και γίνεται!!!! Θα ενδυνάμωσω τον εαυτό μου. Χάρη στην αγαπημένη κυρία Θέκλα ❣️ που βρήκα μόλις πρόσφατα. Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα.
Ότι μάθεις στα παιδιά σου από μικρά έτσι θα σού δείξουν μετα.Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν και τό όχι και είναι λάθος οι γονείς να τούς προσφέρουν τα πάντα απλόχερα πρέπει να στερηθούν και λίγο κάποια πράγματα για να καταλάβουν την αξία τούς και δεν είναι κακό νά μαθαίνεις τά παιδιά να κάνουν δουλειές π.χ να μαζεύουν τα παιχνίδια τους να στρώνουν το κρεβάτι τούς να συγιριζουν τά ρούχα τούς εγώ έτσι τους μεγάλωσα και τώρα δόξα τό Θεό δεν έχω κανένα πρόβλημα
❤❤❤❤❤❤
ΩΡΑΙΟ ΘΕΜΑ!!ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΙΝΩ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ...ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ ,ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΕΙ Η ΘΕΚΛΑ
🌹💐🌹💐
❤🎉.
Ταυτίζομαι με την φιλη!
Η κάθε γενιά δεν πρέπει να "ζει" για να κάνει "πιο εύκολη την ζωή " της επόμενης γενιάς. Γιατί έτσι καμμία γενιά δεν ζει πραγματικά και είναι όλοι με παράπονα , προσδοκίες και ανεκπλήρωτα θέλω κ.ά.... Ας σκεφτόμαστε καλύτερα με τον ενήλικο εγκέφαλο και όχι με τον νηπιακό εγκέφαλο.....για να τα ακούω εγώ τα λέω.😊😊 Ευχαριστω κ Θέκλα .
💯💯💯💯💯💯🥰🥰🥰🥰🥰🥰
Χθες βρήκα ένα copy στην ερμου στην Αθήνα του Να μείνω η να φύγω και ξεκίνησα να το διαβάζω!
Δε χορταίνω να σε ακούω! Πως το έπιασες το θέμα κ το έσκισες!!!ποσα πράγματα μαθαίνουμε από εσένα!!!!
💗💗💗💗💗
❤❤❤😢😢😢😊
👏👏👏👏👍🤭❤️
Θα μπορούσαν να μένουν μαζί τα κορίτσια τους ώστε να μειώσουν τα έξοδα τους
Έτσι θα μάθουν και να φροντίζουν τον χώρο τους κ την ζωή τους
Επί των πρακτικών θεμάτων: Δεν ξέρω σε τι περιοχή ζουν οι άνθρωποι της επιστολής αλλά γενικά, λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα, παραγγελία για διανομή στο σπίτι. Για ανθρώπους που εργάζονται και δεν προλαβαίνουν ψώνια τις καθημερινές, υπάρχει κι αυτή η δυνατότητα όταν κάτι "ξεχνάνε". Το αναφέρω μόνο και μόνο για να μη νιώθει η γυναίκα / όποιος άλλος στη θέση της άσχημα να πει για αρχή "όχι, δεν (ξανα)πάω σουπερμάρκετ". Υπάρχουν μεν δυσκολίες στην εποχή μας αλλά ταυτόχρονα κι ευκολίες. Εννοείται ότι στηρίζω το μήνυμα του βίντεο.
Εν τω μεταξύ ως αδερφες καλιστα μπορουν να νοικιάσουν μαζι σπιτι και να μοιρασουν τα εξοδα
Αυτό πιστεύω κ εγώ.
Σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει ώστε αυτή η συνθήκη να τους φανεί ως επιλογή.. όσο έχεις κάποιον να σε υπηρετεί και δεν έχεις καθόλου έξοδα και σου αρέσει αυτή η κατάσταση σίγουρα δεν επιλέγεις να τα χάσεις όλα αυτά...
@@Scarlettmiss αμα τους διώξει, μια χαρα θα είναι επιλογή και τωρα. Άργησε αλλα κατι μπορεί να κάνει και τωρα. Το πιθανότερο να την μισήσουν βέβαια
@@i.8885 Ναι αυτό ακριβώς εννοώ κι εγώ! Αμα δεν βρεθούν σε άβολη θέση να φύγουν... Μόνες τους δύσκολα θα το πράξουν αφού η κατάσταση αυτή την στιγμή τους βολεύει
Κύρια Θέκλα καλησπέρα σας. Η βοήθεια σας είναι πολύτιμη όπως και όλων όσων σχολίασαν. Όχι δεν είναι " ντροπή" μου όπως απάντησε μια κυρία. Η μόνη όμως που με πείσμωσε ευτυχώς , ήταν αυτή η κυρία,για να θυμηθώ ποια ήμουν. Δεν ήμουν πάντα έτσι. Διεκδικούσα, ζούσα την ζωή μου, διάβαζα πολύ , έκανα πράγματα για εμένα. Δεν κατηγορώ κανέναν , αφού επέλεξα τα τελευταία χρόνια να αφεθω. Ναι πολύ ενοχική δυστυχώς. Το πάλευα και άρπαζα την ζωή και από την χαρούμενη πλευρά και προχωρούσαμε . Συνέβησαν όμως πολλά δύσκολα γεγονότα εδώ και 5 χρόνια. Ο άντρας μου αρρώστησε και κόντεψε να πεθάνει δύο φορές. Η κόρη μου πάθαινε κρίσεις πανικού ( εξαιτίας της αδερφής μου). Ευτυχώς με την συνεχή παρακολούθηση της από ψυχολόγο το διαχειρίζεται. Ίσως εγώ ανέλαβα τα ηνία και τους δημιουργούσα άγχος φοβούμενη μην πάθουν κάτι ξανά. Ο φόβος μου ξαναγύρισε και εγκαταστάθηκε για τα καλά. Άγχος να προλάβω το κακό. Λες και γίνεται αυτό! Όλη μας η οικογένεια υποφέρει από την "αδερφή" μου που μας καταδιώκει με βίαια γεγονότα. Δεν θέλω να είμαι θύμα. Θέλω να σταματήσω να φοβάμαι. Για αυτό πολλές φορές σας έγραψα ότι κατέστρεψα την οικογένεια μου. Θέλω να δουν ξανά την δυνατή και χαρούμενη μαμά , αυτή που διεκδικούσε. Έχω ευθύνη απέναντι σε μένα να γυρίσω στη ζωή. Έχουμε ένα εξοχικό στη θάλασσα. Θα φύγω να μείνω μόνη μου κάποιες μέρες. Σίγουρα δεν θα πεινάσουν😊. Θα κοιτώ τη θάλασσα που λατρεύω , θα διαβάζω, θα γράφω που με λυτρώνει, θα γυρίσω δυνατή και έτοιμη να αλλάξω Για μένα πρώτα. Αν θέλετε διαβάστε την επιστολή που σας στέλνω , μετά που ανέβηκε η ιστορία. Με εκτίμηση και αγάπη.❤❤❤❤❤
Να κάνεις και ψυχοθεραπεία, καλή μου. Θα σε βοηθήσει πολύ
@@TheklaPetridouPsy θα προσπαθήσω. Σας ευχαριστώ για όλα. Είμαι τόσο χαρούμενη που σας βρήκα ❣️❣️❣️❣️❣️❣️
@@Μετεωρη www.theklapetridou.com/dorean-domes-psychotherapeias-se-ellada-kai-kypro/
@@TheklaPetridouPsy ευχαριστώ πολύ ❣️❣️❣️
🎉🎉🎉🎉🎉
Και μενα η κόρη μου μου κάνει μπουλιγκ για το καπνισμα...
Οτι μας παιδεύουν ούτε λόγος...
Αχχχχ
Γουστάρουν πολύ να μας επικρίνουν.
Σε αυτό πρέπει να μπει ενα τέλος.
Τους ειπα συγχισαν τους ρόλους.
Δεν είναι η μάνα μου...
Εγώ είμαι.
Τσιγκλανε αλλά στα μπλε μου τα λιλα μου κ τα κόκκινα μου
💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
Γράψτε το σύντομα το ΘΕΛΩ. Αθηνά
💜
Το πάθος της Θέκλας για το θέμα ηταν εντυπωσιακό. Η "δουλάρα" μάνα ειναι σε καλό δρόμο διότι το συνειδητοποίησε. Η ερώτηση είναι: πώς τις κακομαθημένες κόρες τις αλλάζεις ρότα. Μόνο ενα πράγμα βλέπω. Να φύγει η μάνα (έστω προσωρινά) να βρεί μια δουλειά ( νταντα; περιποίηση ηλικιωμένου; κάτι τελος πάντων που να της δώσει οικονομική ανεξαρτησία και ίσως στέγη)και να αφήσει το τραγικό "τρίο" μόνο του. Ετσι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί. Αντέχει να το κάνει;
Η κορη μου Θεκλα που αναγκαστικα γυρισε μετα τις σπουδες της,δουλευει με ιδιαιτερα μαθηματα,για αρχη και χωρις να της ζηταω ποτε τιποτα και φροντιζει το σπιτι,οταν λειπω και ψωνια κανει και μας μαγειρευει οταν ειμαστε στη δουλεια..εγω λυσσαω να φυγει για Ολλανδια οσο πιο γρηγορα μπορει αλλα θελει να ολοκληρωσει τα Ολλανδικα της πρωτα....
Ειναι και τα οικονομικα λιγο δυσκολα τωρα πια...αλλα δεν εχω κανενα παραπονο μ αυτα που ακουω απο τους γυρω μου.
Μια χαρά η κόρη σου, λεβέντισσα! 😘😘
@@TheklaPetridouPsy ξέρεις πόσο σ 🧡
@@TheklaPetridouPsyΛες και τώρα μαθαίνεις να περπατάς. Και να βλέπεις βέβαια. Να βλέπεις ότι μόνο να δίνεις ήθελες, μόνο να απολογείσαι έπρεπε. Κάθε επανάσταση που έκανες σε νεαρή ηλικία ήταν απλά για να αποδείξεις ότι ήσουν διαφορετική απ' "αυτούς". Όλα τα όχι σου τα πήραν και τα άπλωσαν στην δική τους μπουγάδα για να ξεθωριάσουν σιγά σιγά. Νόμιζες πως πολεμούσες τους " λύκους" της ζωής σου γιατί ούρλιαζες να σ' ακούσουν. Επαναστάτης χωρίς αιτία λοιπόν? Θα βάλεις όρια . Σαν το παιδί που περπατά διστακτικά και φοβάται μην " πέσει" ξανά και ματώσει. Όχι. Με σταθερά βήματα πια. Θαραλλέα και αποφασιστικά. Τώρα είναι το τώρα. Να αφήσεις την " συννεφιά" πίσω. Χωρίς τσιτάτα και δηλώσεις χωρίς αντίκρισμα. Η γυναίκα της επιστολής... Κύρια Θέκλα σας είμαι ευγνωμων❤❤❤❤❤
Συμφωνώ πως όταν μένεις με τους γονείς σου πρέπει να συνεισφέρεις στο σπίτι!
Δυστυχώς είναι πολύ σύνηθες αυτό το μοτίβο στην Ελλάδα .
Να αναλαμβάνουν τα πάντα οι γονείς και όταν τα παιδιά παντρεύονται , καλούνται να "ξαναγίνουν" γονείς των εγγονών τους...
Αυτό το θέμα το έχω σε μικρότερο βαθμό το δεύτερο κακομαθημένο αγόρι μου είναι έτσι ή κόρη όχι ευτυχώς..
Την τιμωρούν οι "τέλειοι" άνθρωποι για τα λάθη της; Ε ρε εκμετάλλευση! Να την πληρώνουν αφού τους υπηρετεί😢
Πόσο ταυτίζομαι. Ίδια περίπτωση.
4 παιδιά και ένας σύζυγος "δυνάστης "...
Η ανισορροπία απο την φύση της οδηγεί σε λάθη… Σε όλα πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Εαν δεν μπορεί να επιτευχθεί, τότε γίνεται η σχέση ανισσοροπη και οι επιπτώσεις είναι δυστυχώς χειρότερες. Ο άνθρωπος είναι λάθος να πιστεύει οτι δεν θα «πικρανθεί» απο την αδικία. Οτιδήποτε αυτό σημαίνει… Τόσα παραδείγματα είναι δίπλα μας καθημερινά…
Φιλη, θα σου προτινα να βαλεις ενα προγραμμα, μια ρουτινα που να ικανοποιει κυριως ΕΣΕΝΑ καθως και να μοιρασεις ολα τα εξοδα δια του 3. πχ ταδε μερα σουπερ μαρκετ και πληντυρια, ταδε ωρα πλησιμο πιατων, ταδε φαγητο, ταδε ωρα, απο ταδε ωρα ως ταδε ωρα, ξεχαστε με, δεν υπαρχω για κανεναν ... κατι τετοιο. Φτιαχτο, επικοινωνησε το και πες τους ο,τι ειπες σε μας εδω.
Προσοχη, ΜΗΝ σπασεις το προγραμμα για κανεναν λογο, να το προσαρμοσεις σε αλλες αναγκες μετα απο σκεψη και συζητηση ναι. πχ, δε βολευει τελικα το σουπερ μαρκετ τις Παρασκευες αλλα βολευει τα Σαββατα, αλλα σουπερ μαρκετ ΜΟΝΟ μια φορα τη βδομαδα, αν αυτο ειναι το προγραμμα σου.
Πρεπει να εχεις δυναμη για να το κανεις, οταν πας να λυγισεις και να λυπηθεις καποιον, λυπησου πρωτα εσενα.
Βαλε τη φωτογραφια σου στον καθρευτη σου και σκεψου ποσο πολυ κακοποιεις ΕΣΥ αυτη τη γυναικα στη φωτογραφια... Αληθεια αν αυτη η γυναικα στη φωτογραφια ηταν μια αλλη θα την κακοποιουσες οσο κακοποιεις τον ιδιο σου τον εαυτο?
Αν δεν νιωθεις δυνατη να βαλεις ορια, χρειαζεται βοηθεια απο ψυχολογο.
Οταν μαθεις να βαζεις ορια, σε σεβονται.
Καλη τυχη και ποτε δεν ειναι αργα. Η ζωη αρχιζει μετα τα 50. ❤
Ναι. Μπαίνουν τα όρια σιγά σιγά. Σταθερά όμως. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Γυρνάς βλέπεις και εκείνον τον εαυτό που διεκδικούσε, τον επισκέπτεσαι και τον παίρνεις μαζί σου ξανά. ❤❤❤
22:47
Η φιλη μας δινει ολες τις απαντησεις μονη της Τα εχει σκεφτει τα λαθη της Υπομονη Τι αλλο να της πω?
Οχι άλλο υπομονή.
Ωπαπα καλέ τι υπομονή??? Να τη σπρώξει να ανοίξει φτερούγες και δικό της σπιτικό, αλλιώς δεν ενηλικιώνεται και ας είναι 33.
@@Fraukuckucksuhrη υπομονή στερεύει. Και η ζωή στερεύει. Κάνε υπομονή δεν είναι η σωστή προτροπή όντως.❤
Αχ! Θέκλα μου , θα σου πω άλλη μια φορά πόσο σε αγαπώ! ❤ Όλα αυτά τα βλέπω στην ευρύτερη οικογένεια κι όταν βλέπουν πως δεν συμφωνώ, με αντιμετωπίζουν σαν εξωγήινη! Όρια θέλουν όλες οι σχέσεις. Με έχεις βοηθήσει πολύ γενικά, αλλά και στο να μην νιώθω τύψεις κι ενοχές σε αυτά που πιστεύω και πράττω! Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!
Εδώ εξωγήινη😊που θα γίνει γήινη
❤❤❤
Καλή δύναμη!👏♥️♥️♥️
Καλημέρα κυρία Θέκλα ❤️,
Παρακολουθώ καιρό τα βίντεό σας και με έχετε βοηθήσει απίστευτα πολύ (και όχι μόνο εμένα) και σας ευχαριστώ ειλικρινά για αυτό. Σας αισθάνομαι οικεία και χαίρομαι που σας έχω καθημερινά ψυχοεκπαιδευτικη συντροφιά.
Στο σημερινό θέμα όμως παρεκκλίνω. Όταν διαβάσατε το γράμμα είχα άλλη προσέγγιση στο μυαλό μου απο αυτή που αναλύσατε και σας τη παραθέτω:
Αν η μητέρα είναι οιστριονικη? Ή φοβάται μη μείνει μόνη ή χωρίς σκοπό?
Καταλαβαίνω πως υπάρχουν γυναίκες-μητέρες με χαμηλή αυτοεκτίμηση που βάζουν τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις ίδιες και είναι άσχημο. Πιστεύω πως αξίζουν να είναι ευτυχισμένες και αγαπητηκες με τον εαυτό τους. Μπορούν να τα καταφέρουν μέσω της ψυχοθεραπείας φυσικά κι εύχομαι σε όλες δύναμη και προσήλωση στον αγώνα τους.
Στην θεωρία μου από την άλλη, υποκριπτεται μια άλλη όψη της 'αγίας οικογένειας".
Η μητέρα μου λέει συνεχώς πως μας αφήνει να κάνουμε ό,τι θέλουμε στη ζωή μας και υποστηρίζει τις επιλογές μας, πολύ υποστηρικτικό. Όμως στην πραγματικότητα ασκεί ψυχολογική κακοποίηση πολλά χρόνια τώρα, το οποίο είναι αντιφατικό.
Η χειριστικη συμπεριφορά μιας μητέρας ή και των δύο γονιών, οι αόρατες αλυσίδες που περίτεχνα και σπασμωδικά βάζει στα παιδιά της μόνο και μόνο για να εξασφαλίζει το "σενάριο" στη μίζερη ζωή της, να αισθάνεται αναγκαία, σημαντική . Ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον εαυτό της ως ταλαίπωρη, αξιολυπητη - θύμα. Βλέπω αδυναμία του γονιού όταν τα παιδιά τους δυσκολεύονται να απομακρυνθούν , απεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς τους, οπότε όταν μετέπειτα παραπονιούνται πραγματικά προβληματίζομαι.
Οι κόρες της πάνε supermarket . Αν ισχύει, γιατί να τους δίνουν οι γονείς χρήματα όταν πάνε supermarket? Γιατί δε πάει η ίδια για ψώνια εφόσον τα πληρώνει εκείνη κι οι κόρες της ξεχνούν συνεχώς να ψωνίσουν ό,τι χρειάζεται η μητέρα τους?
ΣΥΝΕΧΕΙΑ εξομολογείται πως εκείνη φταίει/ έχει ευθύνη για την τωρινή κατάσταση. Πότε κατάλαβε ότι τα κάνει ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ, όπως παραδέχεται? Έχει επίγνωση και αντίληψη, πώς τότε επέτρεψε να της ξεφύγει η κατάσταση με τις κόρες της τόσο? Πώς από την αναγνώριση των λαθών της, δεν έκανε κάτι δραστικό? Μπορώ να σκεφτώ πολλούς απλούς τρόπους.
Η παράθεση των ΤΕΛΕΙΩΝ αντιλήψεών της για την απαλλαγή των παιδιών της από την ανάληψη της φροντίδας της ως υποχρέωσή τους, το να ζήσουν τη ζωή τους, να ταξιδέψουν, να βγαίνουν κλπ... , είναι πραγματικά ιδανικά. Πότε τους το είπε? Αδυνατώ, κυρία Θέκλα να πιστέψω ότι γονιός που έχει μεγαλώσει τα παιδιά του με αυτές τις αντιλήψεις, ΚΑΙ τα δύο 25 και 33 έχουν τελικά επιλέξει να συζούν με τους γονείς τους.
Η συμμετοχή στην φροντίδα των δικών της γονιών ή/και των πεθερικών της μπορεί να διαφέρει. Η απασχολησή της μπορεί να πυροδοτείται από κοινωνικά στερεότυπα, λόγω αναγκαστικής διαθεσιμότητας ή συμφερόντων. Δεν είναι απαραίτητο πάντα πως παρέχεται φροντίδα με ευγενή κίνητρα. Η επιβεβαίωση και το αίσθημα αναγκαιότητας αρκούν για κάποιους.
Προσωπικά το κάπνισμα θεωρώ ότι μαρτυρά αυτοκαταστροφική τάση του ανθρώπου που το ασκεί και αδυναμία διαχείρισης stress. Αποτελεί μοχλό χειραγώγησης? Πάντως από θέμα υγείας αποτελεί σίγουρα κίνδυνο. Και να μια ιδέα για βίντεο: ψυχολογία και επιθυμία για κάπνισμα, πώς αλληλοεπιδρούν?
Όσο αφορά τη στάση του συζύγου της, το βρίσκω κάπως αναμενόμενο. Αν η ίδια δεν έχει δουλέψει τη συντροφική τους σχέση, δε μπορεί να προκληθεί αποστροφή, αποξένωση ή κοινώς ξενέρωμα? Μήπως η ίδια θυματοποιεί τον εαυτό της?
Επίσης η μητέρα μου δεν εργάζεται, κοινή συμφωνία με τον πατέρα μου, αρχικά για να επικεντρωθεί στην ανατροφή μας. Αποτέλεσμα, μόλις ενηλικιωθήκαμε και έπαψε να ισχύει αυτός ο ρόλος της, ΔΕΝ άλλαξε τίποτα προς το καλύτερο, αντιθέτως. Συνέχισε να γκρινιάζει, να μη φροντίζει τον εαυτό της, να είναι ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΗ - ΘΥΜΑ. Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε ότι δεν είχε να τσακωθεί με κάποιον και άρα να να παραπονείται. Μου εκμυστηρεύτηκε σε μια στιγμή αδυναμίας πως δεν ήθελε να σπουδάσουμε, να φύγουμε από το σπίτι. Συνεξαρτηση?
Έζησα μετά από καιρό κι εγώ παρόμοιες συνθήκες, να εργάζομαι και να μένω με τους γονείς μου. Επέλεξα να κάνω όλες τις οικιακές δουλειές που αφορούσαν εμένα, τα ψώνια, τα οποία πλήρωνα, το αυτοκίνητο και άφησα μόνο το μαγείρεμα σε εκείνη καθώς η γκρίνια ιδιαίτερα για την κουζίνα ήταν ανυπόφορη. Στους υπόλοιπους μιλάει με όχι καλά λόγια για εμένα.
Δε συμφωνώ με τη συμπεριφορά των κοριτσιών, όμως μου είναι δύσκολο να την εξηγήσω χωρίς να αποδώσω ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στη στάση της μητέρας , η οποία μου φαίνεται ότι έχει κρίση και επίγνωση.
Είμαι ευγνώμων που είστε στη ζωή μου.
Κύρια @PanagiotaSK. Βγάλατε διάγνωση βλέπω ότι είμαι οιστριονικη. Είστε ψυχολόγος; Η δικιά σας ιστορία δεν είναι η δική μου. Ναι καλά το καταλάβατε είμαι η γυναίκα της επιστολής. Δεν Μ αρέσει να κρύβομαι. Το αν η δικιά σας η μαμά συμφώνησε με τον πατερα σας , συννενοηθηκαν όπως λέτε και μπράβο τους να μην δουλεύει η μητέρα σας δεν είναι η δική μου ζωή. Έχω εργαστεί κατά καιρούς. Δεν έχω σκοπό να κάνω κανέναν να με λυπηθεί .φυσικά.Ειναι φυσικό γιατί είστε νέα . Είστε πολύ μικρή κι όταν φάτε την ζωή με το κουτάλι ή όπως εσείς επιλέξετε τότε μπορείτε να πείτε στην μαμά σας να μην γκρινιάζει ή να της επιτρέψετε να γκρινιάζει. Αν βγάζετε όμως διάγνωση για ξένους ανθρώπους αβίαστα μένετε μόνο στο δικό σας προβλημα❤ Λάθος τα καταλάβατε όλα. Οι κόρες μου ξεχνάνε , δεν έχουν οργανώσει τι χρειάζονται κι εγώ πάω και ψωνίζω. Η μικρότερη κόρη είναι 23. Λάθος έγραψα το 25. Γύρισε από τις σπουδές της Σκεφτήκατε ότι ίσως να υπάρχει πρόβλημα υγείας σε κάποιο παιδι Θέλω να φύγουν, τις προτρέπω.; Όχι βέβαια. Δυσκολεύεστε απλώς να πιστέψετε. ....Επίσης υποθέτετε ότι είχα συμφέροντα από τους γονείς μου ή τα πεθερικά μου και όχι ευγενή κίνητρα. Συμφέροντα δεν είχα πιστέψτε με. Μήπως όλα αυτά τα έκανε η δικιά σας μαμά και σεις με την οικογένειά σας δεν λύσατε (λύσαμε )κανένα προβλημα μεταξύ σας, όπως κάνουν δυστυχώς οι περισσότερες δυσλειτουργικές οικογένειες; ❤❤❤. Μοχλός χειραγώγησης το κάπνισμα; Σας ευχαριστώ για το σχόλιο σας❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️Δεν το παρεξήγησα ,εκτός από την διάγνωση 😙.Το νόμισμα πάντα έχει δύο όψεις. Μόνα ζυγά δικά μου δεν το είχα ποτέ σαν άποψη. Καλή μας συνέχεια σε ότι προσπαθούμε να επιλύσουμε.
@TheklaPetridouPsy
Το αρχικό σχόλιο είναι γεμάτο προβολές. «Διαβάζεις» στην ιστορία της γυναίκας τις δικές σου προσωπικές προεκτάσεις. Πρόσεξε το λίγο…
Η κάθε ιστορία είναι ξεχωριστή
@@TheklaPetridouPsy είναι μικρή ακόμη. Μακάρι να τα καταφέρει καλύτερα. Της το εύχομαι.❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️
Καλά η άλλη 33 χρονών γαϊδούρα συγνώμη κιόλας αλλά μένει ακόμη με τους γονείς της? Αχαρακτήριστη πραγματικά. Να βρει μια φίλη να συγκατοικήσουν αν θέλει να μοιράζονται τα έξοδα. Όλοι κάπως ξεκινήσαμε. Ή να συγκατοικήσουν οι 2 κόρες. Θα το βρουν το δρόμο τους, όπως τον βρήκαμε όλες και όλοι μας. Αυτό είναι η πραγματική ενηλικίωση. Στο συγγενικό περιβάλλον είχαμε μια περίπτωση παιδιού που έμεινε στους δικούς του μέχρι που σχεδόν 40αρισε. Πολλά τα προβλήματα και οι τσακωμοί. Δε σήκωνε δαχτυλάκι. Η μάνα μονίμως νευριασμένη αλλά δε τον άφηνε κιολας. Αλλάξαν οι συνθήκες κ είναι πλέον σε δικό του διαμέρισμα. Έκτοτε η κατάσταση σε πολλά ζητήματα σιγά σιγά εξομαλύνθηκε. Εγώ πιστεύω και για το καλό του ίδιου της του παιδιού και για την εξέλιξή της ότι πρέπει να την σπρώξει λίγο ώστε να βγει στον πραγματικό κόσμο. Οι γονείς δε θα είναι για πάντα μαζί μας.
Μου προέκυψε ερώτηση για ενήλικο "παιδί" δεν μένει στο ίδιο σπίτι με τους γονείς και δεν κάνει ψυχοθεραπεία. Κατά καιρούς παίρνει αποφάσεις παρορμητικά που εκ των υστέρων μετανιώνει αφού είχε αρνητικές συνέπειες. Λέει κάτι ο γονιός; ( πατέρας -γιος η σχέση) ή τον αφήνει να πάθει οτιδήποτε;
Αν ερωτηθούμε λέμε
@@TheklaPetridouPsy οκ καταλαβαίνω
Τελικά καμιά "θυσία" ή "αφοσίωση" δεν εκτιμάται από τον λαμβάνοντα. Άρα τα πράγματα είναι απλά: αγάπησε και λίγο τον εαυτό σου! Κανείς δεν θα σε δει όταν δεν θα μπορείς!
❤❤❤❤
Ποια ειναι τα ορια για ενα 10χρονο παιδι; Μπορείς να δωσεις παραδείγματα;
ruclips.net/p/PLjFYGEZglYMD6QD3Bz0m-BoIlvKZ-RdPj&si=K5UUxYAVy4tfDPDh
Κι όταν κάνουν παιδιά να τα μεγαλώνουν οι παππουδες
Με το καλό και το μωρό που έρχεται..
Ορίστε;
Και επαυξάνωωωωωωωωω
❤
❤❤❤
❤❤❤❤❤
❣️
❤❤
❤❤❤❤❤❤❤
❤❤
❤❤❤❤❤❤
❤❤❤