Spektakl pt. "Do winy się nie poczuwam" - Teatr "Źródło" z Radomska.

"Do winy się nie poczuwam" - Teatr "Źródło". Spektakl zarejestrowany 29.02.2020r. w przeddzień Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych. "Do winy się nie poczuwam" to tekst wypowiedziany przez Stanisława Michała Sojczyński ps. „Warszyc”, „Wazbiw”, „Wojnar”, „Świrski”, „Awr”, „Zbigniew” (ur. 30 marca 1910 w Rzejowicach, zamordowanego 19 lutego 1947 w Łodzi. Był kapitanem piechoty Armii Krajowej, organizatorem i dowódcą Konspiracyjnego Wojska Polskiego. Spektakl powstał na podstawie akt IPN w Łodzi i dostępnej literaturze historycznej. Opowiada o losach kpt.Sojczyńskiego.

[@SpiritInes]

Panie Macieju pozwole sobie na dluzszy komentarz. W czasie, kiedy slowo Polska i Polak zastepowane jest slowem Polin i antysemita. W tým czasie praca osob takich jak Pan jest nám wszystkim bardzo potrzebna. W polowie filmu musialam zrobic przerwe, kiedy uswiadomilam sobie jak málo dzis jest osob, ktore oddaly by zycie za ojczyzne (w wieku 30-tu, 20-tu czy 18-tu lat). Ta swiadomosci, ze to jest nasza smutná polska historia, wywolala we mnie troche smutku, lez, ale i dumy z faktu, ze jestem Polka. Jestem dumna ze swych polskich korzeni. Dziekuje Panu za to, ze mieszkajac w Czechach, mialam mozliwosc widziec polska prawde historyczna (tak dzis przeinaczana). Wspominam na Teatr Telewizji i zaluje, ze wlasnie takie spektakle nie pojawialy sie w publicznej telewizji i pewnie niepredko sie tam ukaza. Z niecierpliwoscia czekam na Pana dalsze materialy i filmy. Zycze duzo zdrowia i sil do dalszej pracy. 👍🏻👏🏻

[@maciejlukomski]

Dziękuję bardzo. Pozdrawiam serdecznie.

[@SpiritInes]

@@maciejlukomski Panie Macieju to ja mialabym podziekowac Staszkowi, ze w Lodzi przedstawil mi pana osobe i panskie filmy. Bylo to na spotkaniu z panem Sumlinskim. Ma pan w mej osobie wiernego widza 😏

[@maciejlukomski]

Tutaj film o Stanisławie Sojczyńskim: ruclips.net/video/PCQBmQ8lrKA/видео.html

[@SpiritInes]

Film robi niesamowite wrazenie. Kto czuje sie choc troche Polakiem obejrzy film z zapartych tchem, ze lza krecaca sie w oku oraz wielka klucha w gardle. Po chwili nostalgii w duchu pytam sama siebie: Boze widzisz to wszystko co sie dzieje i nie grzmisz...