Cahit Zarifoğlu'nun Son Şiiri

Cahit Zarifoğlu Pankreas kanseriydi. Bu yüzden ölümle burun buruna bir hayat geçirmiş ve ölümü daha yakından hissetmişti. Ölümünden 4- 5 ay önce kaleme aldığı okuduğum bu şiiri de, büyük ihtimalle ölümün kendisine görünmesini beklediği bir zamanda yazmış olmalı. Şiirin adının ne olduğunu bilmiyorum. Cahit Zarifoğlu'nu yakından tanıyan bir ismin bir programda okuması ile bu şiirden haberdar oldum. Başlığının ne olduğunu bilmediğim için burada yayınlarken 'Ölüm' adını verdim. Cahit Zarifoğlu elbette böyle sade bir başlık koymazdı bu şiire.
Cahit Zarifoğlu'nu tanımak, onu anlamak için şiirlerinin yanı sıra yazmış olduğu deneme kitaplarını ve günlüğünü (Yaşamak) okumak gerekir diye düşünüyorum. Bu şiiri duyduktan sonra bende sürekli elimde gezdirdiğim ve açıp tekrar tekrar okuduğum Cahit Zarifoğlu'nun iki kitabını (Bir Değirmendir Bu Dünya ve Yaşamak) tekrardan okudum. Özellikle Yaşamak kitabında kurduğu bazı cümleler, hissettiği duyguların ne kadar derin ve acı olduğunu anlamamız açısından önemlidir. Sözü fazla uzatmadan ''Yaşamak'' kitabında altını çizmiş olduğum ve beni de derinden etkileyen o güzel cümleleri sizlerle paylaşayım.
Yaşamak kitabından cümleler.
''Yerden bitmiş bir kabarcık olan kendimi görüyorum sadece. Elle tutulabilir her şeyden bayılıyor gibi uzaklaşıyorum. Bir anda kendimi bütün rahmani ve nefsani etkilerin ayakları altında buluyorum.'' (s. 119)
''Anladım ki kalbimi kendi gövdemde taşıyamıyorum, tersine onun ağır ağır ürperen suları üzerinde dışardan düşmüş neredeyse bir felaketten arta kalmış, bir çöp parçası gibiyim.'' (s.119)
''Sıkıntılı düşünceler büyüdükçe üzerine atılıp yatıştırıyordum. Unutmaya çalıştım ve kaçtım. Ama kişi kendi duygularının çeperlerine kadar doldurduğu bir dolabın içinde ne yana kaçabilir.''
''Bilmediği ve ne yapacağı belli olmayan bir duyguyla hırpalanıyorum boyuna''(s.120)
''Uzandığım yerde düşünüyorum. Dünya sevinçlerinin temelinde acı var.'' (s.120)
''Gelecektim. Ama daha kötü bir hatıram olsun istemedim.'' (s.121)
''Ve sevmeye ve korkmaya başlıyorum.''
''Gelin bir zaman kollayalım. Kalbimizle halleşelim.''
''Ve sonunda sonu gelmeyen yalnızlık yığınlarına bekçiler seçildi.''
''Ölüm, beklenen sevimli bir oğuldur onun için. Son nefesin belirsizliğinden duyduğu korku hariç ölüme hazırdır.''
-
Seslendiren: Ahmet Culum
Şiir: Cahit Zarifoğlu
-
#cahitzarifoğlu #ölüm #şiir