Mooi te zien dat er nog een over gebleven is. Mijn opa en oma van mijn moeders kant voeren ook op zo'n sleepaak, ik heb er nog foto's van. Dit is de luxe uitvoering, het schip van mijn grootouders had slechts één roef, een ligging stuurwiel buiten met een overkapping en gekookt werd er op een fornuis op het achterschip, natuurlijk in de open lucht. Sleepaken voeren over de Rijn in een convooi van 6 tot 8 schepen, getrokken door een enorme Rijnsleper. Niet geheel ongevaarlijk want op de Rijn was sterke stroming en als zo'n sleepaak uit het roer liep en te dwars kwam liggen was het gevaar om omgetrokken te worden of geraakt te worden door een ander gesleept schip heel groot. Menig schip is daar vergaan, vooral bij de bocht bij de Lorelei. Hier een voorbeeld van zo'n sleep: ruclips.net/video/0AtDBBd0NHo/видео.html&ab_channel=MartinPols Het was een hard leven voor deze mensen. Had mijn oma alles schoon gemaakt en opgemaakt werd er kolen geladen en dan zat alles onder het fijne kolenstof. Zomers warm en s'winters erg koud, mijn opa wilde nog wel eens een zakje kolen voor eigen gebruik uit het ruim halen maar owé als iemand dat zag, dat werd als diefstal gezien. In het begin vande oorlog moesten mijn opa, oma, mijn moeder en haar twee broers die nog kinderen waren vluchtelingen ophalen en naar elders vervoeren. Dat werd zo gecommandeerd. Later werd het schip gevorderd door de Kriegsmarine en stonden ze op straat, met een grijpstuiver als vergoeding. Gelukkig hadden mijn oma en opa goed gespaard en konden later een huis kopen in de Korte Akkeren in Gouda. Ik ben daar geboren en getogen. Het schip zelf heeft een triest eind gehad, de kop werd er afgezaagd en er werd een landingsklep op gezet, het was de bedoeling dat dit schip gebruikt werd voor de invasie in Engeland, die gelukkig nooit heeft plaatsgevonden. Helaas hadden de Duitse technische troepen niet door dat een rijnaak beslist niet zeewaardig is, veel te lang en te flexibel. Bij proefvaarten in Calais is het dan ook doormidden gebroken en gezonken. Dat was het eind van de rijnaak 'Abraham' van de familie Schimmel-Hukema.
Mooi te zien dat er nog een over gebleven is. Mijn opa en oma van mijn moeders kant voeren ook op zo'n sleepaak, ik heb er nog foto's van. Dit is de luxe uitvoering, het schip van mijn grootouders had slechts één roef, een ligging stuurwiel buiten met een overkapping en gekookt werd er op een fornuis op het achterschip, natuurlijk in de open lucht.
Sleepaken voeren over de Rijn in een convooi van 6 tot 8 schepen, getrokken door een enorme Rijnsleper. Niet geheel ongevaarlijk want op de Rijn was sterke stroming en als zo'n sleepaak uit het roer liep en te dwars kwam liggen was het gevaar om omgetrokken te worden of geraakt te worden door een ander gesleept schip heel groot. Menig schip is daar vergaan, vooral bij de bocht bij de Lorelei. Hier een voorbeeld van zo'n sleep: ruclips.net/video/0AtDBBd0NHo/видео.html&ab_channel=MartinPols
Het was een hard leven voor deze mensen. Had mijn oma alles schoon gemaakt en opgemaakt werd er kolen geladen en dan zat alles onder het fijne kolenstof. Zomers warm en s'winters erg koud, mijn opa wilde nog wel eens een zakje kolen voor eigen gebruik uit het ruim halen maar owé als iemand dat zag, dat werd als diefstal gezien.
In het begin vande oorlog moesten mijn opa, oma, mijn moeder en haar twee broers die nog kinderen waren vluchtelingen ophalen en naar elders vervoeren. Dat werd zo gecommandeerd. Later werd het schip gevorderd door de Kriegsmarine en stonden ze op straat, met een grijpstuiver als vergoeding. Gelukkig hadden mijn oma en opa goed gespaard en konden later een huis kopen in de Korte Akkeren in Gouda. Ik ben daar geboren en getogen.
Het schip zelf heeft een triest eind gehad, de kop werd er afgezaagd en er werd een landingsklep op gezet, het was de bedoeling dat dit schip gebruikt werd voor de invasie in Engeland, die gelukkig nooit heeft plaatsgevonden.
Helaas hadden de Duitse technische troepen niet door dat een rijnaak beslist niet zeewaardig is, veel te lang en te flexibel. Bij proefvaarten in Calais is het dan ook doormidden gebroken en gezonken. Dat was het eind van de rijnaak 'Abraham' van de familie Schimmel-Hukema.
Dat dit schip na 108 jaar nog kan varen.
Prachtig schip en ik hoop heel erg op het behoud ervan,N.Mattie
Dit schip moet gered worden...!
Het is onze cultuurhistorie , en onze cultuur staat toch al onder druk.
...( onze cultuur wordt tot kebab vermalen ).