بسم الله الرحمن الرحيم. КАЛИМАИ ТАВҲИД Бидон! Аллоҳ туро раҳмат намояд, ки Маьнои لا اله الا الله ( Нест маьбуди бар "ҳақ" ба ҷуз Аллоҳ)- ин 1)-"Нафй" (рад ва инкор кардан) ва 2)-"Исбот"( Собит кардан) аст. لا اله\ Нафй аст. إلا الله\Исбот аст. Чаҳор намудро " Нафй" мекунад. Ва чаҳор намудро "Исбот" мекунад. А)- Нафй мекунад-( рад ва инкор ва куфр меварзад) 1)-Олиҳа- Тамоми илоҳони ботилро. "Олиҳа" ҷамьи Илоҳ мебошад. Ва "Илоҳ" ончие, ки ба хотири ҷалби манфиьат ва дафьи мазаррат қасд мекуни, пас ту уро Илоҳи худ гирифтаи 2)-Тоғутҳо-ро. "Тавоғит" -ҷамьи Тоғут аст.Ва "тоғут" Ҳар чизеки ба ҷуз Аллоҳ ибодат карда мешавад дар ҳолатеки у рози аст ва ё таршеҳ ба ибодат мешавад. Ибни Қайим Ҷавзи رحمه الله мегуянд: Тоғут- Ҳамаи ончиеки банда аз ҳаддаш ( Сарҳад, доираи муаян шуда) таҷовуз мекунад аз Ибодат,ё Пайрави ва мутобиьат, ва ё Итоьат. 3)-Андод-ро "Андод"- ҷамьи калимаи "нид" аст. Ончиеки туро аз "Дини Ислом" ба худаш ҷалб мекунад. Аз Аҳл ва ё хонаву дар ва ё хешутабор ва ё молу сарват пас у "нид" аст. Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд: (و من الناس من يتخذ من دون الله اندادا يحبونهم كحب الله..) 【Бақара: 165】 Ва аз мардум касоне ҳастанд, ки ба ҷуз Аллоҳ ба худашон "Андод" гирифтаанд ва дуст медоранд ( андоди гирифтаашон ро) чигунаеки Аллоҳ-ро дуст медоранд. 4)- Арбоб-ро Ҳаркасе ки бар мухолифи ҳақ фатвоят бидиҳад ва итоьаташ кардиву тасдиқаш намуди. Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд: (اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله و المسيح ابن مريم و.ما امروا الا ليعبدوا الها واحدا لا اله الا هو.سبحانه عما يشركون) 【Ат-Тавба : 31】 Аҳбор ва Руҳбонҳояшонро ба ҷуз Аллоҳ ба худ арбоб гирифтаанд ...... Фоида: Аҳбор ва Руҳбон- Уламо ва пешвоёни яҳудиён буданд,ки замоне ҳалолеро ҳаром ва ё ҳаромеро ҳалол мешумориданд яҳудиён итоат ва пайравиашон мекарданд. В)- "Собит" менамояд чаҳор намудро. 1)- Қасд-ро Инки ҳеҷчизеро қасд накуни ба ҷуз Аллоҳ. 2)-"Таьзим" Ва ягона Аллоҳ-ро бузург шумори. 3)-"Муҳаббат" Аз ҳама зиёдтар Аллоҳ-ро дуст бидори. Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд: (و الذين امنوا اشد حبا لله) 【Бақара : 165】 Ва ононеки имон овардаанд дустдориашон Аллоҳ-ро ашад аст. 4)- "Хавф"-(Тарси Аллоҳ ) Ва "Риҷо"-( Умед ба Аллоҳ) Ҳаркасеки ин масоилро фаҳмид алоқааш аз ғайри Аллоҳ қать мегардад,ва Воҳимаи ва бузургии ботил дар наздаш кучаку нотавон хоҳад шуд. Чигунае ки Аллоҳ аз Иброҳим علي نبينا و عليه افضل الصلاة و السلام Дар "Сураи Мумтаҳан" ояти 4 хабар медиҳад: (قد كانت لكم اسوة حسنة في ابراهيم و الذين معه اذ قالوا لقومهم إنا برءاء منكم و مما تعبدون من دون الله كفرنا بكم و بدا بيننا و بينكم العداوة و البغضاء ابدا حتي تؤموا بالله وحده) Ҳароина барои шумо улгуи некуст дар Иброҳим ва ононеки ҳамроҳи у будан, замонеки ба қавмашон гуфтанд ҳароина мо аз шумо ва аз ончики ба ҷуз Аллоҳ мепарастед бароат менамоем, ба шумо куфр варзидем ва байни мову шумо душмани адовату буғз зоҳир шуд то замонеки танҳо ба Аллоҳи ягона имон оваред. و الله اعلم Гуфтаҳои Абдурраҳмон бин Ҳасан набераи Муҳаммад бин Абдул Ваҳҳоб. Мутарҷим: Абу Муҳаммад Маданӣ.
☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️
Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт.
🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ:
✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187)
✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50)
⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО
✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMC2lQh3twURj1_1_q3cinni
1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад.
Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61)
Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15)
Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23)
Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 )
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMCqX5ClDmTzv0zCGoPbOcND
2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад.
Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29)
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDFWWPoPlJ8Jj6I5-S6bbjK
3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад.
🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд:
☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд.
☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDxgLp1KtdVJUCntaAdt5fH
4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад:
Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65)
🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд:
☑️ Сеҳргар
☑️ Коҳин
☑️ Пешгӯ (фолбин)
☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад.
☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд).
Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад.
5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад.
🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд:
➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд.
➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд.
➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ).
➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар).
➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMD0BLmk7sdWUyQsTnOECHU4
بسم الله الرحمن الرحيم.
КАЛИМАИ ТАВҲИД
Бидон! Аллоҳ туро раҳмат намояд, ки Маьнои لا اله الا الله ( Нест маьбуди бар "ҳақ" ба ҷуз Аллоҳ)- ин
1)-"Нафй" (рад ва инкор кардан) ва
2)-"Исбот"( Собит кардан) аст.
لا اله\ Нафй аст.
إلا الله\Исбот аст.
Чаҳор намудро " Нафй" мекунад.
Ва чаҳор намудро "Исбот" мекунад.
А)- Нафй мекунад-( рад ва инкор ва куфр меварзад)
1)-Олиҳа- Тамоми илоҳони ботилро.
"Олиҳа" ҷамьи Илоҳ мебошад.
Ва "Илоҳ" ончие, ки ба хотири ҷалби манфиьат ва дафьи мазаррат қасд мекуни, пас ту уро Илоҳи худ гирифтаи
2)-Тоғутҳо-ро.
"Тавоғит" -ҷамьи Тоғут аст.Ва "тоғут" Ҳар чизеки ба ҷуз Аллоҳ ибодат карда мешавад дар ҳолатеки у рози аст ва ё таршеҳ ба ибодат мешавад.
Ибни Қайим Ҷавзи رحمه الله мегуянд:
Тоғут- Ҳамаи ончиеки банда аз ҳаддаш ( Сарҳад, доираи муаян шуда) таҷовуз мекунад аз Ибодат,ё Пайрави ва мутобиьат, ва ё Итоьат.
3)-Андод-ро
"Андод"- ҷамьи калимаи "нид" аст. Ончиеки туро аз "Дини Ислом" ба худаш ҷалб мекунад.
Аз Аҳл ва ё хонаву дар ва ё хешутабор ва ё молу сарват пас у "нид" аст.
Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд:
(و من الناس من يتخذ من دون الله اندادا يحبونهم كحب الله..)
【Бақара: 165】
Ва аз мардум касоне ҳастанд, ки ба ҷуз Аллоҳ ба худашон "Андод" гирифтаанд ва дуст медоранд ( андоди гирифтаашон ро) чигунаеки Аллоҳ-ро дуст медоранд.
4)- Арбоб-ро
Ҳаркасе ки бар мухолифи ҳақ фатвоят бидиҳад ва итоьаташ кардиву тасдиқаш намуди.
Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд:
(اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله و المسيح ابن مريم و.ما امروا الا ليعبدوا الها واحدا لا اله الا هو.سبحانه عما يشركون)
【Ат-Тавба : 31】
Аҳбор ва Руҳбонҳояшонро ба ҷуз Аллоҳ ба худ арбоб гирифтаанд ......
Фоида:
Аҳбор ва Руҳбон- Уламо ва пешвоёни яҳудиён буданд,ки замоне ҳалолеро ҳаром ва ё ҳаромеро ҳалол мешумориданд яҳудиён итоат ва пайравиашон мекарданд.
В)- "Собит" менамояд чаҳор намудро.
1)- Қасд-ро
Инки ҳеҷчизеро қасд накуни ба ҷуз Аллоҳ.
2)-"Таьзим"
Ва ягона Аллоҳ-ро бузург шумори.
3)-"Муҳаббат"
Аз ҳама зиёдтар Аллоҳ-ро дуст бидори.
Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд:
(و الذين امنوا اشد حبا لله)
【Бақара : 165】
Ва ононеки имон овардаанд дустдориашон Аллоҳ-ро ашад аст.
4)- "Хавф"-(Тарси Аллоҳ )
Ва "Риҷо"-( Умед ба Аллоҳ)
Ҳаркасеки ин масоилро фаҳмид алоқааш аз ғайри Аллоҳ қать мегардад,ва Воҳимаи ва бузургии ботил дар наздаш кучаку нотавон хоҳад шуд.
Чигунае ки Аллоҳ аз Иброҳим علي نبينا و عليه افضل الصلاة و السلام
Дар "Сураи Мумтаҳан" ояти 4 хабар медиҳад:
(قد كانت لكم اسوة حسنة في ابراهيم و الذين معه اذ قالوا لقومهم إنا برءاء منكم و مما تعبدون من دون الله كفرنا بكم و بدا بيننا و بينكم العداوة و البغضاء ابدا حتي تؤموا بالله وحده)
Ҳароина барои шумо улгуи некуст дар Иброҳим ва ононеки ҳамроҳи у будан, замонеки ба қавмашон гуфтанд ҳароина мо аз шумо ва аз ончики ба ҷуз Аллоҳ мепарастед бароат менамоем, ба шумо куфр варзидем ва байни мову шумо душмани адовату буғз зоҳир шуд то замонеки танҳо ба Аллоҳи ягона имон оваред.
و الله اعلم
Гуфтаҳои Абдурраҳмон бин Ҳасан набераи Муҳаммад бин Абдул Ваҳҳоб.
Мутарҷим: Абу Муҳаммад Маданӣ.
لَّا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُم بَعْضًا ۚ قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا ۚ فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Талабидани пайғамбарро дар миёни хеш монанди он машуморед, ки талабидани якдигаратон аст. Ҳамоно Аллоҳ ононро аз шумо, ки ба пинҳонӣ паноҳҷӯён берун мераванд, медонад. Пас, онон, ки хилофи ҳукми пайғамбар мекунанд, бояд аз он битарсанд, ки ба онҳо балое бирасад, ё ба онҳо азоби дарддиҳанда бирасад.
Нур 63
قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ۖ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيْكُم مَّا حُمِّلْتُمْ ۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا ۚ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ
Бигӯ: «Фармонбардории Аллоҳ кунед ва фармонбардории пайғамбар кунед; ва агар рӯй бигардонед, пас, ҷуз ин нест, ки бар пайғамбар он чи аст, ки бар вай лозим карда шуд ва бар шумо он чи аст, ки бар шумо лозим карда шуд. Ва агар фармонбардории ӯ кунед, роҳ меёбед. Ва бар пайғамбар ба ҷуз пайғом расонидани ошкоро [чизе] нест.
Нур 54
قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
Бигӯ: «Агар Аллоҳро дӯст медоред, пас маро пайравӣ кунед, то Аллоҳ шуморо дӯст дорад ва гуноҳони шуморо бароятон биомурзад; ва Аллоҳ Омурзандаи Меҳрубон аст».
Оли Имрон 31
مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ۖ وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا
Ҳар ки пайғамбарро фармонбардорӣ кунад, пас, ҳамоно Аллоҳро фармонбардорӣ кардааст. Ва ҳар ки эъроз кард, пас, туро бар онҳо нигоҳбон нафиристодаем.
Нисо 80
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا
Эй пайғамбар, ҳамоно Мо туро гувоҳидиҳанда ва муждадиҳанда ва тарсонанда фиристодем;
Аҳзоб 45
وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا
ва ба ҳукми Аллоҳ ба сӯи Ӯ даъваткунанда ва [ҳамчун] чароғи равшан [фиристодем].
Аҳзоб 46
وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا
ва ба ҳукми Аллоҳ ба сӯи Ӯ даъваткунанда ва [ҳамчун] чароғи равшан [фиристодем].
Аҳзоб 46
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ
Ва сухан аз хоҳиши нафс намегӯяд.
Наҷм 3
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ
Нест гуфтораш, магар ваҳй, ки ба ӯ фиристода мешавад.
Наҷм 4
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Оё кофиронро шариконе ҳастанд, ки барояшон аз дин он чи Аллоҳ онро нафармудааст, муқаррар кардаанд? Ва агар ваъдаи файсала кардан намебуд, албатта, миёни онҳо файсала карда мешуд; ва ба ростӣ ки барои ситамкорон азоби дарддиҳанда аст.
Шуаро 21
بسم الله الرحمن الرحيم
Муқаддимаи даҳгона,ки фаҳмидан ва донистанаш пеш аз омухтани иьлми ақида зарур аст,то илми ақидаро саҳеҳу дуруст омузем.
【1】масдар ва сарчашмаи иьлми Ақида,ин Қурон ва Суннат аст.
Замонеки эьтиқоди аксари мусалмонон аз илми калом,ва фалсафаву мантиқ маншаь гирифт,ва фаҳми саҳеҳи Қурьону Суннат дар байни мардум кам боқи монд,Аллоҳ мусалмононро ба зиллату хори гирифторашон кард.
Ин Уммат ислоҳ намешавад магар ба ончиеки аввали ин уммат ба он ислоҳшуда буд.
Ба суи Қурьону Суннат биштобед то наҷот ёбед.
【2】Бояд тамоми суханҳо ва амалҳо ба сӯи Қурону Суннат гардонида ва санҷида шавад.
Афуски солҳост мусалмонон мушкилот ва камбуди ва нофаҳмиҳои худро ба сӯи қонуни демокротии яҳуди арза мекунанд то мушкилоти худро бо ин роҳ ҳаллу фасл намоянд.
【3】Дараҷа ва маконати ақл дар шариьат дар доираи ва ҳудуди муайян кардаи Аллоҳ ва расулаш аст.
Ва истифодаи ақл берун аз доира ва ҳудуди шариат ин фасод ва фитнаи бузургеро ба уммати ислом меорад.
Аз аҳли калом ва ақлониёнеки аз Қурьону Суннат бехабаранд, ва ба ҷуз сафсата ва шубҳа афкани хайре надоран бипарҳезед то дин ва эьтиқоди шумо солим бимонад.
【4】Ӣттифоқ дар лафз, маьнияш ин нест ки иттифоқ дар тамоми далолатҳо бошад.
Вақтеки аҳли бидьат аз ин қоидаи бузург бехабар монданд,ба фитнаи таҳрифу тамсил ва таьтилу такйиф даст заданд ва Асмо ва Сифатҳои Аллоҳро рад карданд ё сифатҳои Аллоҳ ро ташбеҳ ба махлуқот карданд ва ин фаҳми хато сабаби куфрашон гашт.
【5】Тамоми чизҳоеки муқтазо ва сабабаш дар ҳаёти паёмбар вуҷуд дошт аммо расулалоҳ ва баьд аз ӯ Саҳобагон ин амалро анҷом надоданд пас ин амал аз дин нест.
Бамонанди ҷашн гирифтани мавлуди Набави,ки имруз аҳли бидьат анҷом медиҳанд,
мехуранду мерақсанд ва ширкиётро анҷом медиҳанд боз гумон мекунандки амал ба суннати Расулаллоҳ доранд, Аллоҳ ва Расулаш аз ширки мушрикон бариву пок ҳаст.
【6】фаҳми маьнои калимаҳои муродиф(ҳаммаьно)
Донистани маьнои калимаҳои муродиф сабаб мешавад ки инсон масаларо дуруст ва саҳеҳ фаҳмад.
【7】Аллоҳ ба Расулаллоҳ (صلي الله عليه و سلم)ҷавомеул калимро ато кард(ҷумлаи каму пур маьно) то умматашро бо возеҳтарин ва ошкортарин баён хитоб кунад ва амрҳо ва наҳйҳои Аллоҳро ба бандагогаш бирасонад.
Бузургтарин амри Аллоҳ ба бандагонаш ин амр ба тавҳид аст,ва бузургтарин наҳйи Аллоҳ ин наҳй аз ширк аст,аммо аҳли ҳавову ҳавас ва бидьат бехабаранд.
【8】Тасдиқу имон овардан бачизе,лозим намешуморад ки ин чиз дида ва чигунагияш фаҳмида шавад.
Ин қоидаи бузург ақидаи ҳаряк мусалмон аст,ва рад бар мулҳидону шак овардагон мебошад,ки ба рузи охират ва ба зинда шудани дубора ва ба ғайбиёт имон наовардаанд, онҳо фақат ба чизҳои маҳсус имон меоранд ва ба ғайбиёт аслан қоил нестанд,ки албатта ин куфр аст.
【9】Имон овардан ба ғайбиёт,ба вуҷудаш ва асарҳояш мебошад.
Шарти имон овардан ба ғайбиёт ин аст,ки бояд инсон эьтиқод кунад,ки ҳоло ғайб вуҷуд дорад ва асарҳояшҳам ҳаст,ба монанди имон овардан ба ҷаннат ва ҷаҳаннам,ки ҳоло вуҷуд дорад ва чиқадаре амали хуб карди маконат дар ҷаннат зеботар омодакарда хоҳад шуд,ё имон ба фариштаҳо,ки ҳоло вуҷуд дорад ва ҳаряки онҳо ба вазифаҳои худ машғул ҳастанд.
【10】Уммати ислом мукаллаф ба омухтани илм ва таблиғаш ҳастанд.
Кофирон ва душманони дин фаҳмидандки, замонеки мусалмонҳо аз иьлму фарҳанг ва аз фаҳми дурусту саҳеҳи Қурьон ва Суннат дур мешаванд ҳамеша мағлубанд ва дарин ҳолат кофирон бар болои онҳо тасаллут ва ғолиб мегардад,ва баҳаиин хотир бо ҳазорҳо нақшав ва фиребу дасисаҳо намегузоранд то қишри ҷавонони ин уммати мазлум аз илму фарҳанг ва эьтиқоди софу беғубор ва аз шуҷоатмандии аҷдоду гузаштагонашон бохабар бошанд.
Илм биомузед,маьбуд ва расул ва дини худро бишносед,ва амалнамоед ва то қадри тавони худ омухтаатонро ба мардум расонед,ва дар ин роҳ собит ва собир бошед,то Аллоҳ иззати рафтаи мусалмононро дубора баргардонад.
Амииин яааа роббал аламин.
ruclips.net/p/PLiNZVHUmy8w8cQwRH4F-nofdJ_OWCefF-
📖✍📖✍
Дарси 32
Ал Вала вал Баро
Таърифи луғавӣ:
Валло:
Калимаи ал-валло الولاء дар луғат ба маънои муҳаббат кардан аст.
Барро:
Ва калимаи ал-барро «البراء» масдарест ба маънои қатъ намудан, мисол: «بري القلم» «Қалам қатъ шуд».
🍀🌿☘🌿🍀☘🌿🍀☘
Таърифи истилоҳӣ:
Ал-валло:
Дуст доштани мусалмонон, нусрат додан, икрому эҳтиром намудан ва ба онҳо наздикӣ ҷустан.
Ал-барро:
Бад дидани кофирон ва дурӣ ҷустан аз онҳову тарки кумак ба онҳо.
Ақсоми дустӣ (муволот)
Муносибатҳои дустона ба ду қисм тақсим мешавад:
1. Ба дустӣ гирифтан (дуст шудан).
2. Муносибати дустона кардан.
🌹🍁🌹🍁🌹🍁🌹🍁🌹
Маънои дӯст гирифтан (тавалло -تولى):
Дуст доштани ширк ва аҳли он ва инчунин, дуст доштани куфру аҳли он.
Маънои дигараш:
Кофиронро кӯмак намудан бар алайҳи аҳли имон.
Ҳукмаш:
Ин амал куфри бузург ва хориҷ шудан аз Ислом аст.
Далелаш:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
«Эй касоне, ки имон овардаед, яҳуд ва насороро ба дустӣ нагиред. Онон худ дустони якдигаранд. Ҳар кас аз шумо, ки эшонро дуст гирад, дар зумраи онҳост. Ва Аллоҳ ситамгоронро ҳидоят намекунад!» (Сураи моида, ояти: 51)
🌻💐🌾🌻💐🌾🌻💐🌾
Маънои موالاة - муносибати дӯстона кардан.
Таъриф ва қоидаи муволот:
Дуст доштани аҳли куфру аҳли ширк ба хотири дунё, вале ҳамроҳаш кумаки онҳо бар алайҳи аҳли имон нест. Агар чунин бошад, пас дар қисми аввал (تولى) дохил мешавад.
Ҳукмаш:
Ҳаром буда ва аз гуноҳони кабира мебошад.
Далелаш:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ...
«Эй касоне, ки имон овардаед, душмани ману душмани худро ба дустӣ ихтиёр макунед. Шумо бо онон тарҳи дусти меафканед...». (Сураи мумтаҳина, ояти: 1)
💮🌸🏵🌼🏵💮🌸🏵💮
Нишонаҳои дустӣ бо кофирон:
1. Худро ба онҳо ташбеҳ додан дар либосу сухан.
2. Сафар намудан ба давлатҳояшон ба хотири хушгузаронӣ ва истироҳат.
3. Ба хотири фирор аз дин дар ватани онҳо (аҳли куфр) истиқомат намудан ва дубора барнагаштан ба давлати мусалмонӣ.
4. Торихшуморӣ кардан бо таърихи онҳо, хусусан бо он таърихе, ки фаслҳову идҳои онҳо муайян шудааст, мисли таърихи милодӣ.
5. Дар идҳои онҳо ҳамроҳӣ кардан, барои барпо намудани идҳояшон ба онҳо кумак намудан, ба муносибати идашон онҳоро табрику таҳният гуфтан ва ё ҳузур доштан бо онҳо.
6. Бо номҳои онҳо номгузорӣ намудан.
🍃🍂🌱🌴🪴🌳🍃🍂🌱
Он гуруҳ мардуме, ки бо онҳо дустиву душманӣ кардан зарур аст.
Мардум дар мавриди дустӣ ва душманӣ ба се гуруҳ тақсим мешаванд:
1. Гуруҳе ба хотири Аллоҳ дуст дошта мешаванд, ки дар он дустиву муҳаббат, кинаву душманӣ нест. Онҳо муъминони холис ҳастанд.
2. Гуруҳе ба хотири Аллоҳ бад дида мешаванд, ки дар он муҳаббату дустӣ вуҷуд надорад. Онҳо кофирони холисанд.
3. Гуруҳи охир он мардумоне ҳастанд, ки аз як ҷиҳат дуст дошта мешаванд ва аз ҷиҳати дигар бад дида мешаванд. Онҳо муъминони гунаҳкоранд, ки ба хотири имоне, ки доранд дуст дошта мешаванд ва ба хотири он гуноҳоне, ки анҷом медиҳанд, ки дар он ширку куфр омехта нест, бад дида мешаванд.
🌹⚘🌷🥀🌹⚘🌷🥀🌹
وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا 🔰👇👇👇👇👇👇👇
Ва дар ҳукми Аллоҳ касеро шарик қарор надиҳед
18) Каҳф ояти 26
إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ
Ҳукм танҳо аз ҷониби Аллоҳ аст
12) Юсуф ояти 40
وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ
Ва касоне, ки ба он чи Аллоҳ фурӯ фиристод, ҳукм накунад, пас он гурӯҳ кофиранд.
وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
Ва касоне, ки ба он чӣ Аллоҳ фурӯ фиристод, ҳукм накунад, пас он гурӯҳ ситамкоранд.
وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
Ва ҳар, ки ба он чӣ Аллоҳ фурӯ фиристод, ҳукм накунад, пас он гурӯҳ бадкоронанд.
5) Моида отяи 44-45-47
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا
ОЁ КАСОНЕРО НАДИДӢ, КИ ГУМОН МЕКУНАНД, КИ БА ОН ЧИ БА СӮИ ТУ НОЗИЛ КАРДА ШУДААСТ ВА БА ОН ЧИ ПЕШ АЗ ТУ НОЗИЛ КАРДА ШУДААСТ, ИМОН ОВАРДААНД, МЕХОҲАНД (ҚАЗИЯҲОИ ХЕШРО) БА СӮИ САРКАШ МУРОФАА КУНАНД; ВА ҲОЛ ОН КИ БА ОНҲО ФАРМУДА ШУД, КИ БА ВАЙ МУНКИР ШАВАНД. ВА ШАЙТОН МЕХОҲАД, КИ ОНҲОРО ГУМРОҲ СОЗАД - ГУМРОҲИИ ДУР.
(Қаъб ибн Ашраф)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا
Ва чун барои онҳо гуфта шавад: «Ба сӯйи чизе, ки Аллоҳ фурӯ фиристодааст ва ба сӯйи Пайғамбар биёед!», мунофиқонро мебинӣ, ки аз ту рӯй тофта, бозмеистанд.
فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا
ПАС, ЧӢ ГУНА АСТ, ОН ГОҲ, КИ БА ОНҲО - БА САБАБИ ОН ЧИ ДАСТҲОЯШОН ПЕШ ФИРИСТОДААСТ - МУСИБАТЕ БИРАСАД, НАЗДИКИ ТУ БИЁЯНД, БА АЛЛОҲ ҚАСАМ МЕХӮРАНД, КИ: «БА ҶУЗ НЕКӮКОРӢ ВА МУВОФИҚАТ КАРДАН [ЧИЗЕ] НАХОСТА БУДЕМ?»(ЯЪНЕ: ДАР МИЁНИ ХУСУМАТКУНАНДАГОН
أُولَئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغًا
Ин гурӯҳ касоне мебошанд, ки он чиро ки дар дилҳояшон аст, Аллоҳ медонад, пас, аз (қатли) онҳо рӯй гардон ва онҳоро панд деҳ ва ба онҳо дар бораи худашон сухани таъсирнок бигӯ
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا
Ва ҳеҷ пайғамбареро нафиристодем, магар барои он ки ӯро ба ҳукми Аллоҳ фармон бурда шавад. Ва агар онҳо, вақте ки бар худ ситам карданд, назди ту меомаданд, аз Аллоҳ омурзиш мехостанд ва Пайғамбар барои онҳо омурзиш мехост, ҳаройина, Аллоҳро тавбапазиру меҳрубон меёфтанд
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
Пас, ба Парвардигори ту қасам, ки онҳо мусалмон набошанд, то онгоҳ, ки дар ихтилофе ки миёнашон воқеъ шуд, туро довар гардонанд, боз аз он чӣ ҳукм кардӣ, дар дилҳои хеш дилтангӣ наёбанд ва бо гардан ниҳодан таслим шаванд.
4) Нисо ояти 60-61-62-63-64-65