1:34:29 buraya biraz içimi dökmek istiyorum. Ben 16 yaşında gay bir erkeğim ve sosyoekonomik olarak çok alt bir aileden geliyorum. Çocukken (ve halen) ailemin bana dini veya başka bin türlü baskı yapmasına rağmen çok erken bir yaşta (8-9 gibi) bu konuları kendi içimde reddettim ama çevremden dolayı hala azılı bir müslüman gibi durmam gerekiyor. Yine 15 yaşıma kadar beynimi yıkadıkları için ve çok ciddi tehditler duyduğum için cinsel kimliğimi doğru dürüst anlayamadım, kendime aseksüel olduğuma inandırmaya çalıştım. Sonra biraz daha büyüdüğüm zamanlar babam ezkaza daha iyi bir işe girdi ve orta kesime yakın kazanmaya başladık. Ama zihin alt kesimden gelme olunca asla doğru düzgün bir ilgi, çocuğa bakma falan olmadı tabii, ben kendi kendimi yetiştirdim. Öyle izole bir hayat yaşadım ki artık ailemin beni zorla dışarı çıkarmak istemelerine rağmen o fakirlik mentalitesinden dolayı hala ne arkadaşlarımla buluşuyorum ne de doğru düzgün bir şey yapıyorum, neyi sevdiğimi bile bilmiyorum. Sürekli ahp propagandasıyla büyüdüm ve olayların farkına varınca aşırı derecede siyasete daldım. Sürekli ümmet algısı ve anti-Atatürkçülükle büyüdüğümden dolayı o kadar devletime milletime özel bir his yok bende (Atatürk düşmanı değilim). Bu sebeple burada anlatılan "yaşadığım çoğu sıkıntı doğduğum ülkenin yönetiminden, ekonomisinden, kültüründen ve bütün bu yanlış olguyu destekleyen halktan dolayı" düşüncesini ben zaten 11 12 yaşımda fark etmiştim. Eğer daha düzgün bir ülkede yaşasaydım kendimle barışık, ne istediğimi bilerek büyüyecektim. Eğer daha düzgün bir ülkede yaşasaydım kuzenimin yaptığı taciz olayı göz ardı edilmeyecekti. vs. vs. Bütün bunlardan dolayı hep kendime zarar vermeyi ve olmeyi düşündüm. Kendim olamayacaksam, sürekli ve sürekli ezilerek yaşayacaksam ne anlamı var ki yaşamanın? Neyse sonra bunu biraz atlattım ve kendimi sadece yurt dışına odakladım. Gittiğim an bu ülkeyle, ailemle, beni buraya bağlayan her şeyle olan bağımı koparacağım. Ama bazen hayatımın en tasasız ve mutlu olmam gereken bu döneminde bu kadar depresif ve umutsuz olduğum ve bu güzel yıllarımı boşa harcadığımı düşünüyorum. Istersem en iyi hayata erişeyim, bu kabus gibi olan yaşam beni ileride nasıl rahat bırakacak? Bu ülke bana bir gençlik borçlu derken boş bir laf etmiyorum. Neyse umarım reenkarnasyon vardır da çektiğim bunca çile sonrası iyi denebilecek bir yaşama kavuşurum.
Yanlış anlama sana saldırmak niyetiyle yazmıyorum.Ceren’in kurtuluş savaşı yılları milli mücadele ile ilgili yayınlarını izlemediysen izlemeni öneririm.Halkın ne zorluklarla bu ülkeyi kurduğunu çok güzel anlatmış.Belki o günleri anlamak sen de bir küçük sevgi kıvılcımı yaratır.Senin yaşadığın sorunları yaşayan yüzbinler olduğunu unutma eğer hepimiz bir olursak ancak bunun üstesinden gelebiliriz.Bunun dışında Başka bir yere gitme isteğini çok iyi anlıyorum.Şunu da düşün ola ki yurt dışına gidemedin Antalya İzmir gibi dini baskının az olduğu şehirlere de gidebilirsin.Senin için şu an en önemli olan şey ekonomik bağımsızlık olduğunu düşünüyorum.Dil öğrenmen de çok faydalı olur.
Senin deneyiminle kıyaslanmaz ama genel olarak Türk aileleri çocuklarını bir şekilde baskılıyor. Bu yüzden genelde 16-18 yaşlarında insanlar kendilerini tam olarak tanımıyor oluyorlar. Ya üniversiteye şehir dışına gidip ailenden uzaklaşarak ya da şu anda da düşündüğün gibi yurtdışına giderek bu çevreden kurtulursan kısa sürede toparlarsın. Başta insan "ben niye buradaki insanlar gibi tasasız bir zihin yapısına sahip olamadım" diye üzülebiliyor eğer refah düzeyi iyi bir ülkeye gidersen (en azından bende öyle oldu) ama zamanla kendine zaman tanımayı ve kendi karakterini de bozmadan yeni bir hayata başlamayı öğreniyorsun. 16 yaş daha hayatı sonlandırmaya karar vermek için çok erken, kendine zaman tanımanı tavsiye ediyorum acizane.
Seni çok iyi anlıyorum. Aynı şeyleri ben de hala yaşıyorum. Akademik olarak başarılı bir öğrenciyim, ailem bu yuzden sevineceği halde dini yönden beni kötülemeye ve tehdit etmeye çalışıyor. Kararlarıma asla saygı duymuyorlar. Çok kez düşündüm intiharı ama bunun sadece hayattan pes etmek, kaçmak olacağını fark ettim ve geleceğime odaklandım. Nasıl olsa bir gun kurtulacağım onlardan. O yüzden sen de pes etme bu hayattan. Benim gibi akademik hayatına odaklan, önüne bak ve seni kötü etkileyen insanlari ignorla.
Canım benim 40 yaşında lgbt bir ablan olarak yazıyorum; ne zaman ki üniversiteye gittin evden çıkış o çıkış olacak. Mümkün mertebe ailene uzak büyüksehirlerden birinde oku okulunu. İlk özgürlük adımın o. Sonrası çorap söküğü gibi. Bir yandan çalışabilirsin okurken ailene yine açıklama dilersen o süreçte bir yandan az bile olsa ailenden harçlık almaya devam et. Sonrası iş bulup, ekonomik özgürlüğünü kazanman. İnan hepimiz bu ve benzeri süreçlerden geçtik. Yalnız değilsin. Kendini çaresiz hissetme. Ailene bir şey Açıklamak zorunda da değilsin. Tabiri caizse gerekirse ikili oyna. İdare et yani. Üniversite sonrası inan hayat senin. ❤
+ hiçbir zaman hiç kimseye ailen dahil inancını, cinsel yönelimini acıklamak zorunda da değilsin. Toplumsal aile yapısı, ataerki derken emin ol hepimiz yaşadık bunları. Bırak seni hetero bilsinler bırak inançlı bilsinler. Oyna yani. Evet üzücü anlıyorum ama içinde yaşadığımız toplumda maalesef mecbur kalıyoruz ablacım buna. Kendine sarıl, ben de kocaman sarılıyorum sana. 🫂
Bu yayını bütün erkeklerin izlemesi lazım bir kadın olarak bütün iç sesime tercüman oldu ceren ablammm. Ben bu yayını 4-5 kez izlerim üstüne bi de tanıdıklara izletirim. Muazzam nefis bir konuşmaydı.
Teşekkürler Ceren 😊 Salladığın tayfaya ben de aşırı sinir oluyorum. Farklı bakış açıları kazanmamızı sağlıyorsun. Veya ufkumuzu genişletiyorsun. İyi ki varsın.
Yoga için para vermeye değer tek aplikasyonun down dog olduğunu düşünüyorum. Ki üyelik satın aldığında hiit uygulamasını da kullanabiliyorsun diye hatırlıyorum. Pozisyondan pozisyona geçişlerde başta zorlanmak çok normal. Pozların ismini öğrendikçe ve geçişlere alıştıkça kolaylaşıyor
Cörin acitan hic bir hareketi yapmamalisin, herkesin vucudu, eklem tipi farkli ve yoga her vucut tipini tek bir havuza koyuyor ve kendisine uymayan kisi kendinde sorun var saniyor. Bu sebepten yogaya karsi asiri sogudum:)
cerencim hayatimm genç olan bizler için bahsettiğin konular hem aydınlattı hem de üzerimde bir ağırlığı da bıraktı kendimizi keşfetme konusunda ve harekete geçme konusunda gelecek pazar konuşabilir misin? kendi araştırmalarımda var hayli yol kat ettim fakat bir yerden sonra tıkanıyorum kemiklerime işledi sanki sorunlar hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorum.seni çook öpüyor ve seviyorum beyine selamlar
Ceren muhtemelen başlangıç seviyesi pozları yaptığın için çok yorulmuyorsun, terlemiyorsun tabi ki. Köprü, şpagat gibi hareketlerin olduğu pozlara geçtin mi? Bu tabi lineer bir şey olmak zorunda değil ama daha orta ve ileri sayılabilecek hareketleri yapabilmek için (kondisyonuna göre değişir tabi) bir iki hafta esnemek gerek. Hareketler, konfor alanına dönüştükten bir süre sonra o hareket repertuarını genişletip değiştirmelisin. Çeşitli kanalların playlistlerini kurcalamalısın. Terlenecek!!!!!!!
1:34:29 buraya biraz içimi dökmek istiyorum. Ben 16 yaşında gay bir erkeğim ve sosyoekonomik olarak çok alt bir aileden geliyorum. Çocukken (ve halen) ailemin bana dini veya başka bin türlü baskı yapmasına rağmen çok erken bir yaşta (8-9 gibi) bu konuları kendi içimde reddettim ama çevremden dolayı hala azılı bir müslüman gibi durmam gerekiyor. Yine 15 yaşıma kadar beynimi yıkadıkları için ve çok ciddi tehditler duyduğum için cinsel kimliğimi doğru dürüst anlayamadım, kendime aseksüel olduğuma inandırmaya çalıştım. Sonra biraz daha büyüdüğüm zamanlar babam ezkaza daha iyi bir işe girdi ve orta kesime yakın kazanmaya başladık. Ama zihin alt kesimden gelme olunca asla doğru düzgün bir ilgi, çocuğa bakma falan olmadı tabii, ben kendi kendimi yetiştirdim. Öyle izole bir hayat yaşadım ki artık ailemin beni zorla dışarı çıkarmak istemelerine rağmen o fakirlik mentalitesinden dolayı hala ne arkadaşlarımla buluşuyorum ne de doğru düzgün bir şey yapıyorum, neyi sevdiğimi bile bilmiyorum. Sürekli ahp propagandasıyla büyüdüm ve olayların farkına varınca aşırı derecede siyasete daldım. Sürekli ümmet algısı ve anti-Atatürkçülükle büyüdüğümden dolayı o kadar devletime milletime özel bir his yok bende (Atatürk düşmanı değilim). Bu sebeple burada anlatılan "yaşadığım çoğu sıkıntı doğduğum ülkenin yönetiminden, ekonomisinden, kültüründen ve bütün bu yanlış olguyu destekleyen halktan dolayı" düşüncesini ben zaten 11 12 yaşımda fark etmiştim. Eğer daha düzgün bir ülkede yaşasaydım kendimle barışık, ne istediğimi bilerek büyüyecektim. Eğer daha düzgün bir ülkede yaşasaydım kuzenimin yaptığı taciz olayı göz ardı edilmeyecekti. vs. vs.
Bütün bunlardan dolayı hep kendime zarar vermeyi ve olmeyi düşündüm. Kendim olamayacaksam, sürekli ve sürekli ezilerek yaşayacaksam ne anlamı var ki yaşamanın? Neyse sonra bunu biraz atlattım ve kendimi sadece yurt dışına odakladım. Gittiğim an bu ülkeyle, ailemle, beni buraya bağlayan her şeyle olan bağımı koparacağım. Ama bazen hayatımın en tasasız ve mutlu olmam gereken bu döneminde bu kadar depresif ve umutsuz olduğum ve bu güzel yıllarımı boşa harcadığımı düşünüyorum. Istersem en iyi hayata erişeyim, bu kabus gibi olan yaşam beni ileride nasıl rahat bırakacak? Bu ülke bana bir gençlik borçlu derken boş bir laf etmiyorum. Neyse umarım reenkarnasyon vardır da çektiğim bunca çile sonrası iyi denebilecek bir yaşama kavuşurum.
Yanlış anlama sana saldırmak niyetiyle yazmıyorum.Ceren’in kurtuluş savaşı yılları milli mücadele ile ilgili yayınlarını izlemediysen izlemeni öneririm.Halkın ne zorluklarla bu ülkeyi kurduğunu çok güzel anlatmış.Belki o günleri anlamak sen de bir küçük sevgi kıvılcımı yaratır.Senin yaşadığın sorunları yaşayan yüzbinler olduğunu unutma eğer hepimiz bir olursak ancak bunun üstesinden gelebiliriz.Bunun dışında Başka bir yere gitme isteğini çok iyi anlıyorum.Şunu da düşün ola ki yurt dışına gidemedin Antalya İzmir gibi dini baskının az olduğu şehirlere de gidebilirsin.Senin için şu an en önemli olan şey ekonomik bağımsızlık olduğunu düşünüyorum.Dil öğrenmen de çok faydalı olur.
Senin deneyiminle kıyaslanmaz ama genel olarak Türk aileleri çocuklarını bir şekilde baskılıyor. Bu yüzden genelde 16-18 yaşlarında insanlar kendilerini tam olarak tanımıyor oluyorlar. Ya üniversiteye şehir dışına gidip ailenden uzaklaşarak ya da şu anda da düşündüğün gibi yurtdışına giderek bu çevreden kurtulursan kısa sürede toparlarsın. Başta insan "ben niye buradaki insanlar gibi tasasız bir zihin yapısına sahip olamadım" diye üzülebiliyor eğer refah düzeyi iyi bir ülkeye gidersen (en azından bende öyle oldu) ama zamanla kendine zaman tanımayı ve kendi karakterini de bozmadan yeni bir hayata başlamayı öğreniyorsun. 16 yaş daha hayatı sonlandırmaya karar vermek için çok erken, kendine zaman tanımanı tavsiye ediyorum acizane.
Seni çok iyi anlıyorum. Aynı şeyleri ben de hala yaşıyorum. Akademik olarak başarılı bir öğrenciyim, ailem bu yuzden sevineceği halde dini yönden beni kötülemeye ve tehdit etmeye çalışıyor. Kararlarıma asla saygı duymuyorlar. Çok kez düşündüm intiharı ama bunun sadece hayattan pes etmek, kaçmak olacağını fark ettim ve geleceğime odaklandım. Nasıl olsa bir gun kurtulacağım onlardan. O yüzden sen de pes etme bu hayattan. Benim gibi akademik hayatına odaklan, önüne bak ve seni kötü etkileyen insanlari ignorla.
Canım benim 40 yaşında lgbt bir ablan olarak yazıyorum; ne zaman ki üniversiteye gittin evden çıkış o çıkış olacak. Mümkün mertebe ailene uzak büyüksehirlerden birinde oku okulunu. İlk özgürlük adımın o. Sonrası çorap söküğü gibi. Bir yandan çalışabilirsin okurken ailene yine açıklama dilersen o süreçte bir yandan az bile olsa ailenden harçlık almaya devam et. Sonrası iş bulup, ekonomik özgürlüğünü kazanman. İnan hepimiz bu ve benzeri süreçlerden geçtik. Yalnız değilsin. Kendini çaresiz hissetme. Ailene bir şey Açıklamak zorunda da değilsin. Tabiri caizse gerekirse ikili oyna. İdare et yani. Üniversite sonrası inan hayat senin. ❤
+ hiçbir zaman hiç kimseye ailen dahil inancını, cinsel yönelimini acıklamak zorunda da değilsin. Toplumsal aile yapısı, ataerki derken emin ol hepimiz yaşadık bunları. Bırak seni hetero bilsinler bırak inançlı bilsinler. Oyna yani. Evet üzücü anlıyorum ama içinde yaşadığımız toplumda maalesef mecbur kalıyoruz ablacım buna. Kendine sarıl, ben de kocaman sarılıyorum sana. 🫂
Bu yayını bütün erkeklerin izlemesi lazım bir kadın olarak bütün iç sesime tercüman oldu ceren ablammm. Ben bu yayını 4-5 kez izlerim üstüne bi de tanıdıklara izletirim. Muazzam nefis bir konuşmaydı.
57:15 Emperyalizm bile ben ne alaka bu reelsle demiştir. 😂 Bütün kavramları da çorba yapmış, ne distopik kafalar ya bunlar.
Teşekkürler Ceren 😊 Salladığın tayfaya ben de aşırı sinir oluyorum. Farklı bakış açıları kazanmamızı sağlıyorsun. Veya ufkumuzu genişletiyorsun. İyi ki varsın.
1:36:22 ama iyi ki de buraya düştün bilmediğim şeyleri öğreniyorum sayende bir kez daha teşekkürler 💟
öz hakiki kişisel gelişim yayınları geri gelse keşke 🥺
Geyik muhabbeti de seviyorum ama bu yayındaki konular çok iyiydi. Teşekkürler cörin hocam 🤍
Burdaki geyikler çok iyi oluyor ya, geliştirici hazinelerimden birisin Cörin😂
Ceren Kuluncun için Acı Elma Yağı dene .Regl ağrıları içinde kullanabilirsin.
2:56:55 Bahsettiğin o yoga hareketine ben de bayılıyorum abla :D Muazzam bir his
Uzun zaman sonra ilk defa kaçırdım ağlamak istiyorum
Yoga için para vermeye değer tek aplikasyonun down dog olduğunu düşünüyorum. Ki üyelik satın aldığında hiit uygulamasını da kullanabiliyorsun diye hatırlıyorum. Pozisyondan pozisyona geçişlerde başta zorlanmak çok normal. Pozların ismini öğrendikçe ve geçişlere alıştıkça kolaylaşıyor
@Şimşek Ceren
Ceronimo Espresso Makinen hangisi önerir misin?Deli divane gibi makine arıyorum.
Peki canlı yayınları scroll edip 30 sn.lik kahve yayınlarını araştırmam. Hep yaşanmışlık bunlar 🥹
Cörin acitan hic bir hareketi yapmamalisin, herkesin vucudu, eklem tipi farkli ve yoga her vucut tipini tek bir havuza koyuyor ve kendisine uymayan kisi kendinde sorun var saniyor. Bu sebepten yogaya karsi asiri sogudum:)
cerencim hayatimm genç olan bizler için bahsettiğin konular hem aydınlattı hem de üzerimde bir ağırlığı da bıraktı kendimizi keşfetme konusunda ve harekete geçme konusunda gelecek pazar konuşabilir misin? kendi araştırmalarımda var hayli yol kat ettim fakat bir yerden sonra tıkanıyorum kemiklerime işledi sanki sorunlar hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorum.seni çook öpüyor ve seviyorum beyine selamlar
mader demeyin buna 😅
Nasıl kaçırırım yaaaaaa
1:44:36 çıkıcam kendime söz veriyorum
❤❤❤❤❤❤❤🙏🏼
Ceren muhtemelen başlangıç seviyesi pozları yaptığın için çok yorulmuyorsun, terlemiyorsun tabi ki. Köprü, şpagat gibi hareketlerin olduğu pozlara geçtin mi? Bu tabi lineer bir şey olmak zorunda değil ama daha orta ve ileri sayılabilecek hareketleri yapabilmek için (kondisyonuna göre değişir tabi) bir iki hafta esnemek gerek. Hareketler, konfor alanına dönüştükten bir süre sonra o hareket repertuarını genişletip değiştirmelisin. Çeşitli kanalların playlistlerini kurcalamalısın. Terlenecek!!!!!!!
sohbet görünmüyor:(
Yok. Yayın bittikten 1 2 saat sonra görünür duruma geliyor.
@@GulbesekerIpekbocegim sayenizde sayfayı yeniledim ve görebiliyorum artık, teşekkür ederimm
Ben hala göremiyorum sonradan kayıt olarak izlediğimde :/
Mobing yiyorum napmalıyım