Çocukken nasıl oldu da ölmedik daha çözemedim. Sen anlattıkça aklıma geliyor; bisikletle deli gibi yokuştan inmeler, parkta kimsenin aklına gelmeyen yerlere tırmanmalar, salıncakta en tepe kadar sallanıp birden atlamalar, kim merdivende daha fazla basamaktan atlayacak diye yarışmalar. Sanırsam bizim kuşak hayattaki tüm şansını orada kullandı o yüzden böyleyiz.
Ben bir keresinde arkadaşlarla apartmanın mimarisi şık olsun diye yapılan şöyle 40 45 derece eğimli bir yerde sürekli tırmanmaya çalışarak oynuyordum. Küçük kaydırak gibi bir şeydi bizim için. Fayanslarla kaplı olduğu için rahatta kullanırdık. Bir gün bir arkadaş bir yerden bulmuş bir kayış, gelin dedi ellerinizle tutun kayışı dağcı gibi sadece ayaklarla tırmanalım. Tamam dedik ama var ya bir eğlenceliydi. Çıkan bir daha iniyordu çıkan bir daha iniyordu. Sıra bana gelmişti, tuttum kayışı, tırmanmaya başladım arkadaşta tepede, aniden elim bir boşladı, meğer kayış kopmuş. O kopmanın kuvvetiyle sen gel tam suratıma ŞLAK diye bir çarp. Dudağım, gözüm, yüzümün tamamı acıyordu ama nasıl var ya. Şimdi bile hissedebilir gibi oluyorum. Eski bir kayıştı zaten düşünmeliydik bunun gibi bir şey olabileceğini. Ama insan zamanla öğreniyor işte n'olsundu.
@@yusuffffufu Kanka şimdi biz lisedeydik o zamanlar. Sinema salonunun dar hali gibi ama uzunlamasına bir konferans salonumuz vardı. Ki gerçekten sinema salonu gibiydi, sinema koltuklarını montelemişler boş vakitte takılmalık yani rahat konforlu vesair. Ama kilitliyolardı o ayrı ve sinir bozan bir mesele de neyse. Hangi konuda olduğunu hatırlamadığım bir seminer vardı ve alanında uzman kişilerle belediye başkanı gelmiş okulumuzda konuşuyorlar. Ama nasıl uzun uzadıya nasıl düz tonlu anlatamam. Uyuyakalmışım, uyuklama dediğimde kafan düşer gözler kısık vesaire değil, ağız açık baş arkaya düşmüş, hal besbelli. Tam böyle hiçliğin ortasındayım derinlemesine uykuda, aniden keskin bir sancı, ağrı, acı hepsi karışık bir his. O hislerin geldiği yerde iki bacağımın arası. Ben 'AAAAĞĞĞĞĞ' diye derinden bi bağırmışım... ama var ya seminer hala devam ediyor. Belediye başkanından başka ses çıkaran tek ikinci kişiyim... O bağırış esnasında da şu araçta kaza esnasında insanlar ne yaşar diye kullandıkları mankenlerin slow motionları gibi ileri doğru eğiliyorum yavaş yavaş. En sonunda kafamı öndeki koltuğa yasladım bir yandan canım yanıyor bir yandan utanıyorum. Olan olayın arka planı da şu. O gün bütün arkadaş grubu olarak yan yana oturmuştuk. Benim uyuklamaya başladığımı gören arkadaşlarda sıkılmış, aralarında bir meydan okuma oluşturmuşlar. Sıra sıra benim münasip yerime ellerini tuzluk yapıp pat pat pat. Bir tanesi de o esnada elinden geleni ardına koymamış, GÜM! Ama dayanıklı adammışım vesselam. O arkadaşa kadar kaç kez sıra tekrarlamış var ya. Arkadaşlar olayı anlatırken kendimi şu kılıçları teker teker çektiğin fırlayan fıçıdaki korsan oyuncağı gibi hissettim. :D
5-6 yaşlarındaydım o zaman İstanbulda ki apartmanımızdan daha taşınmamiştık. Haftasonu idi ben herkesten erken kalkmıştım. O zanlar çocuğum tabii sabah canim çok feci şeker çekti kimseye hissettirmeden mutfağa geçip olabildiğince karıştırmadan şeker çikolata falan arıyorum. Sonra nedendir bilinmez aklıma çocuklar için olan tadı tatlı olan o mor Calpol geldi. Merdiveni çektim cıktım ve dolabı açıp mor calpol u aldım :D... Hâlâ herkes uyuyor idi. Ben salona geçip koltuğa oturup mor calpol u içneye başladım şişesinden. Keyif çata çata içiyorum işte sonra biraz az kaldığında kapatıp endişlenmeye başlıyorum çünkü az kaldığı fark edip soruştururlarsa ayvayı yerdim. Herneyse şansa herkes hâlâ uyuyordu calpol u yerine koyup odama çekildim. Bunu annemlere yıllar sonra ramazanda sahurda anlattılğımda annem nasıl düşük ateşten havale geçirmediğimi sordu. Bende bilmiyorum dedim. Ve.. Annem o soruyu sorduğundna beri nasıl havale geçirmeyip yaşadığımı sorgularim
9-10 yaşlarındayım mahalle arasında top çeviriyoduk.Normal bir gündü.Farklı mahalleden çocuklar geldi.Maç yapmaya başladık yakınlarda saha vardı ama kalabalık olduğundan kendi mahallemizde top oynardık.Karşı taraf o sahayı ayrladı bildiğn beton üzerine çizgilerle çevrilmiş zincirleri olan kafes gibiydi saha.Karşı takımda benden büyükler vardı benim top oynamam lazım ama kalıplıyım diye girdim bi şekilde.Biz gol attıkça sert oynamaya başladılar bende sert oynamaya başladım.En sonda o "kafeste" kavga etmeye başladık karşı takımdan bi çocukla ama çocuk bana vuramıyordu ben bunun kafasına boynuz eklemiştim.Ben onu dövdükçe ağlıyor o dövülürken ağlıyordu.Eve kaçtım ağlaya ağlaya.Az sonra ailesi geldi kim dövdü çocuğumu diye bizim evi gösterdiler.Babam çıktı annesine dediki çocuğunuz dövüş ahlakı bilmiyor çocuğum özel yerlerine vurmaya çalıştı diye ondan sonra onu daha görmedim.Zaten taşındık ve mutluyum.
Hiç unutmam sene 2006-2007 falan olması lazım. Abim o zamanlar NFS Underground 2 oynuyordu, baya oynuyordu. Lexus marka bir arabaya sahipti oyunda, arabaya baya bir modifiye yapmıştı. Bir gün ben oyunu oynarken abimin çok sevdiği Lexus marka arabayı satıp onun yerine Honda Civic almıştım. Abim bunu öğrenince bana bi kızmıştı. Bu da böyle bir anımdır.
neredeyse aynısını yaşamıştım ama gine yurttan bi anım arkadaşlarımla ebelemeceyle saklambaç karışımı bişey oynuyorduk bizim de yurtta 16 17 yaşında bi abi var neden sanayiye veya okula değilde yurda gönderdiler bilmiyorum bize atar gider yapıyodu grup toplamışdı yeniçeriler gibi saldırıyorudu topladığı çocuklar bizim oynadığımız oyunada o girdi muhtemelen birisini döviyimde günlük rutinim i bitiriyim diye ben ebe seçildim arıyorum bi yandanda bulduğumu koşturup yakalamaya çalışıyorum 2 3 kişi yakaladım bana yardım ediyolar ben onlardan ayrılıp yatılı öğrencilerin kaldığı odalara bakıyordum 1 e baktım temizzzz 2 ye baktım gine temizzzz :D 3 e baktım ama bakmaz olaydım girdiğim an 2 3 kişi üstüme atlayıp tekmelediler abi falan şişe aldı şişeyle dövüyor ben aradan sıyrıldım kaçıyorum merdivenden indim aha kurtuldum dedim ama kafamda bi ağrı hissettim sonra kendimi aşşağı katta hemşirenin odasında buldum ben inerken abi benim kafama su dolu şişe atmış ama nası attıysa ben o an bi kaç dakikalığına bayılmışım o sırada beni hemşireye götürmüşler hemşire dediğimde erkek zaten 1 2 gün geçti arkadaşlar gine çağırdı bu sefer akıllandım dedim girmem bu sefer onlar dövdü bende onları dövdüm birbirimize girdik sonra odaya gittim kapıyıda kapadım bütün gün yattım uyudum zaten 1 hafta sonrada ailem beni yurttan aldı :D
İzmir kentsel dönüşüm zamanları, benim ortaokul zamanlarına denk geliyodu sanırım, biz arkadaşlarla her aksiyon istediğimizde boş apartmanlara girerdik. bu zamanlarda da bir arkadaş bizi parkura başlattı. parkur dediğimiz de parktaki banklardan atlıyoz, kaydıraktan kayarken yarısında durup zıplıyoz falan. amaaa, bir ara yine bu boş apartmanlardan birindeyken, baktık çatı katına çıkılıyo. e bizde çıktık tabi. bir baktık ki öbür apartmanlara da geçiş var. geçiş dediğime bakmayın, bir apartman ile öbür apartman arasında 1 metre bir apartman boşluğu var, o bir metreden atlayarak geçilebiliyo. tabi ergenliğe yeni yeni girmiş 4-5 tane aptal velediz, aksiyon arıyoruz. biz de etraftaki birbirine bağlı boş apartmanlardan apartmanlara geçiyoduk bazen eğlence olsun diye. hatırlıyorum ramazan ayları, teravihten çıkmışız boş apartmanın üstünde kola cips yapıyoruz, hangi arkadaştı hatırlamıyorum ama, "aga burası çok küçük kalıyo bize, bakın 1 apartman ötedeki evin çatısı daha geniş, oraya gidelim" dedi. e biz de "orası boş değil ki nasıl gidicez" dedik. arkadaş 2 adım geri attı ve 1 metrelik boşluğun üstünden zıpladı. (bu arada bir dip not. bu takıldığım arkadaşlar benden 2-3 yaş büyük. e haliyle aramızda boy farkı da var) onu gören arkadaşlar da birer birer atlamaya başladı. tabi sıra bana da geldi ama nasıl güveniyorum kendime. o bir metrelik atlayışı yapamazsam 10-15 metrelik bir düşüşün beni beklediğini falan hiç düşünmüyorum. bide yaz olduğundan, nerdeyse hepimizin ayağında terlik var koşması zıplaması hoplaması falan zor yani. başladım koşmaya, binanın köşesiyle aramda 2-3 metre varken birden ayağım kaydı, yüz üstü yere yapıştım. herkes güldü tabi. bu sanki yeterli bir DUR mesajı değilmiş gibi tekrar ayaklandım ve bidaha koşmaya başladım. bu sefer zıplayıp geçtim karşı tarafa. herkes geçtikten sonra bide öbür binaya geçiş vardı. bu iki bina birleşikti o yüzden geçiş çok sıkıntı değildi. olduğumuz bina ile öbür bina arasında 1-1.5 metrelik bir duvar vardı. herkes sıkıntı olmadan çıktı ama dediğim gibi ben kısaydım öbürlerinden biri bana el vererek çıkardılar yukarıya. öbür tarafa geçince oturduk muhabbet ediyoruz. bir altımızdaki ev sahibinin bizi duyabileceğini düşünmüyoruz. bir yarım saat sonra çat diye bir ses geldi. adam çatıya çıktı. napıyonuz löyn diye bağırdı. kendimizi açıklayamadan temiz birkaç tokat yedik bazılarımız. suçumuzu bildiğimizden ses te çıkaramadık. biraz daha kızdıktan sonra adam çok suçlu gözüktüğümüzden mi yoksa bizi affettiğinden mi bilmem hafif yatıştı. kola şişelerini ve cips paketlerini gördü. "ulan keyif yapıyolar bide" diyip güldü. "hadi s***" diyip evin kapısından çıkardı bizi. bu da böyle bir anı
Ben bayılmamıştım da küçükken (9-12 yaşları arası olması lazım) bir gün sitedeki parkta, akşam saatleri sadece iki abi basketbol oynarken ben de sahanın tam karşısına bakan kaydıraklardan birine yatmıştım. Gözlerim de kapalı müzik dinliyordum. Bir süre sonra evrensel bir güç bana gözlerimi açmamı söyledi. Tam o sırada da çok yükseğe atılması sebebiyle sahadan fırlayan basketbol topu kafama çarpmak üzereydi ve o an onu nasıl tuttum, nasıl çarpmadı inanın bilmiyorum anın korkusunu da yaşayamadım kalktım gittim topu geri verdim onlar da hiçbir şey olmamış gibi sanki bana top çarpmak üzere değilmiş gibi bir şey söylemeden topu alıp oyunlarına devam etmişlerdi. :’) Yine de spiderman hislerine sahipmiş gibi hissetmek bir anlık havalıydı shxlywlchslf
Taş deyince başıma gelen benzer olay aklıma geldi. Kuzenimin(benden büyük) sünneti bizim evin önünde yapılmıştı. Kuzenim, benim diğer kuzenime sinirlenip ona doğru taş fırlatmıştı bu sırada da ben taş fırlatılan kuzenimin arkasında eğleniyordum. Bu da kenara çekilince taş benim kafama geldi ağlaya ağlaya annemin yanına gittim ama annem o sırada halaydaydı ve müzik sesi de gereğinden fazlaydı. Ben ağlıyorum ne ağlamamı duyan var ne gözümdeki yaşı gören vardı. En sonunda annem yoruldu ve halaydan çıktı. Kadın arkasını döndüğü gibi benim ağladığımı gördü. Ağlamamın dinmesi için çabalıyordu ama bir türlü dinmiyordu. Sonradan etrafımıza diğer akrabalar toplaşmaya başladılar. bir şekilde beni susturmayı başardılar. En sonunda da taşı fırlatan kuzenim yanıma geldi ve şunu dedi "Bu olay aramızda kalırsa sana metin 2 hesabımı veririm." dedi. tabi ben de bunu duyunca hemen kabul ettim ve ağlamamı bir kenara bırakıp hesap için bekledim. Sonuç ne mi? tabii ki de dolandırıldım.
Alternatif sunma konusunda katılıyorum ama evde büyümüş bir çocuk olarak insanlarla iletişim konusunda bir zamanlar sıkıntılar çektim. Çevremdeki diğer ailelerin çocuklarında da bunu görüyorum. Cocukların dış dünyayı tanıması da önemli bence
Bende 11 yaşımdayken arkadaşımla terk edilmiş olduğunu düşündüğümüz bir arabanın bazı parçalarını falan sökmüştük sonra adam geldi ve o an çok zor anlar yaşamıştık:D
5-6 yaşlarında olmam lazım. Mahallede arkadaşlarla bi binanın önünde oynuyoruz. Kadının teki de çok gürültü yapıyoruz diye kafamıza 2.kattan bulaşık suyu dökmüştü. Eve bi gittim ama kafamda makarnalar falan var. Annem beni öyle görünce gidip kadına bağırmaya başlamıştı. Valla bence haketmisti niye çocuğum gidin başka yerde oynayın falan demek yerine kafasına bulaşık suyu dökersin.
bende kısaca anımı anlatayım bende köyde yaşadığım için orada fazla kümes var benim boyum kısa olduğundan her kümesin içine sığabiliyordum. Oynarken bende geniş ve içi boş olan kümese girdim. Kimsede oraya girdiğimi bilmiyordu. Ben içi karanlık diye dalıp uyumuşum. Arkadaşlarım başta sorun etmemişler ama yarım saat bulamadıkları için endişelenmişler. En sonumda teyzem kümeslere bakmayş akıl etmiş ve o günden sonra saklanbaç oynarken kümese girmek yasak oldu
Benima anım şu: bisiklet sürüyorduk arkadaşlarla bayada bi kalabalığız hani 6-7 kişi değil en az bi 15 kişimiz var. Bütün mahalle toplanmış bisikletle geziyoruz şu bisiklet turnuvaları olur ya aynı onun gibiyiz. ara sıra duruyoruz şok ta falan su falan alıyoruz. Yoruluyoruzda ama baya ha. Sonra aniden önümüzdeki herkes bi durdu hemen ardındanda ACIYOOOOOO diye bi bağırma duyduk ama nası bi bağırma korktuk resmen. tabi merak ettik bizde ne olduğunu . bisikletleri çektik kenera ilerledik biraz sonra yerde yatan bi arkadaşı gördük . heralde dizi kanadı dedik çünkü sadece kafasını görüyoduk çok kalabalıktı etraf sonra 2-3 adım daha attık veee atmaz olaydık. arkadaşın dizi öyle bi yarılmışki inanamassınız. 2 hafata falan rüyamda gördüm o dizi. Sonra mahalleli toplandı hemen ambulansı aradılar arkadaş bağırmaya başladı AMBULANS İSTEMİYORUUUUUMMM diye bu enayi insanlarda cidden ambulansı aramadı yada ambulans çok gecikti. Bizde kaptık bisikletleri hemen gittik arkadaşın ailesine haber vermeye ama giderken bi baktık benim annem düşen arkadaşın annesi bide bizim ekipten arkadaşların annesi geliyo bile. hemen anlattık böyle böyle diye sonra çocuğun annesi çocuğunu görünce ağlamaya başladı hemen ardındanda babası arabayla geldi zaten. aldılar hastneye götürdüler. bundan bi laç gün sonra biz hep gittik yanına arkadaşın sonra hergün fifa oynuyoduk onlarda falan takılmaya başladık. Bi yandanda işimize geldi yani bu da böyle bi anı işte.
Ben de küçükken bu maymuncuklar vardı biz ona tutunma diyorduk işte oraya çıkıp takla falan atıyorduk kolumuz falan dönüyordu sonra o kadar çok seviyordum ki onları onlarla oynamaktan elim şu toplayıp patlaması falan sonra annem gitti o soyulmuş yerlere kına sürdü ne alakaysa sabaha kadar zonklayarak yanmıştı of off daha birsuru seyy hakkaten biz tüm şansımızı o zaman kullanmsiz şimdi yaşamak için surunuyoz 😃😄😅😅
Ben genelde köye gidince hop toplayıcılık ve gözlem yeteneklerim +999 oluyor galiba beynime oksijen gittiğinden. Evden çıkınca poşetler dolusu meyveyle dönüyorum oh mis. Neyse bir gün kuzenimle kafamız attı dedik ki yürüyelim kuzenim bizden önce köye gidince arkadaşı da orada oluyor ve bunlar kurumuş bir çaya giriyorlar derin baya ama köye göre derin boyu aşıyor burada azıcık su kalmıştı kuzenim dedi inelim dedim olur indik bir baktım aha iribaş hemen annemlere koş şişe al, git iribaşı al, getir sonra geri bırak dediler çok üzüldüm niye ya azıcık inceliyim değil mi? Ama kötü olan biz 3 değil 5 dakika mesafede ki çaya gittik ve annemler bunu öğrenince başladılar bizi azarlamaya yok köyün delisi sizi öldürür yok şöyle yok böyle diye bir daha tek dışarı çıkmamıza izin vermediler ama bu beni durdurur mu? Yiioo bu yaz gidersem yine yaparım
Benimde bı anım var kuzenlerimle öncesinde aynı evde yaşıyorduk kalabalık bı aile yanı nenenem dedem amcam yengem çocukları biz işte çocukken çok kavga ederdik anlasamazdik onlarla sonrasında birgün ben damdayim evimiz iki katlı kuzenim aşağıda pazar arabasının içinde oturuyor ona kızgınım o aşağıdan biseyler söylüyor bende git ordan dedim dinlemedi napcan vs dedi taş aldım elime atarım fln dedim ataman dedi bende o gazla attım aşağı pazar arabasının bı aparatina geldi taş ordan o aparata onun burnuna deydi ve hastanelik oldu kafasina gelmedi Allah'tan 🧘
7-8 yaşımdayken ebelemece oynuyoruz arkadaşlarımla ama bizden yaşça büyük bir çocuk oyunu çok ciddiye alıyordu ebelenmemek için herşeyini ortaya koyardı. Ebelendim, başladım bunu kovalamaya bir evin bahçesine girdi bende arkasından koşuyorum tam yakalamak üzereyken demir kapıyı yüzüme kapattı çenem yarıldı, burnum kanıyordu. Çocuk beni kucaklayıp eve götürdü. Anneannem Buzlukta duran poşete sarılmış bayat ekmeği elime tutuşturdu çeneme tutmamı söyledi ama keşke bi hastahaneye falan götürselerdi çenemde ki yara izi ve yamuk garip bir burnum olmayabilirdi, neyse sağolsunlar (çenemi yaran arkadaşım tütüncü oldu bana beleşe tütün veriyor affediyorum o yüzden).
yanlış hatırlamıyorsam 6-5 yaşlarındaydım İstanbul'a yeni taşınmıştık ve kuzenlerim gelmişti dışarıda oyun oynarken birden bir pitbull karşımıza çıktı,pitbullu görünce tabii kuzenlerim ışık hızıyla kaçtılar bende orada ne yapacağımı bilmeden bayıldım sonrada pitbull 1-2 kez daha havlayıp gitmiş.Eve gelincede 2 hafta evden çıkmama cezası verdiler
ben ve arkadaşlarım galiba ortaokuldaydık bi tepe vardı tepenin üstündedede bi ağaç vardı bizde o ağaca tutunarak birbirimizi çekerdik sonra aşağıya iner tekrar yapardık bi gün ağaç dayanamadı 9 10 kişi falanız ağaca tutunuyo biri diğerleri el ele tutuşup aşağıdan yukarı çekiyo bigün ağaç kırıldı tepemize düştü 5 6 kişi hastanelik oldu diğerleri kurtuldu ben kurtulanların yanındaydım
Sen gene iyi abi insan varmış beni her yaz yaylaya gönderiyorlardı en son yaz tek çocuktum telefon televizyon hiçbirşey yoktu en son tezekleri muazzam yuvarlaklıkta taşlara yapıştırmaya çalışıyordum can sıkıntısından kdkdfnfn
Ben bir keresinde sırf ödev yapmaya üşendiğim için anneme bir dönem boyunca ödevlerimi yaptım gibi yalanlar söylüyodum en sonunda annem hiç bir ödevi yapılı görmeyince ilk önce beni sorguladı dedi ki "Oğlum Bu Ödevler Neden Yapılmamış" ben bi yalan uydurup bi 3-4 günlüğüne kıçı kurtarmıştım amaaa sıkıntı şu 4 gün sonra annem boş kitapla yüzüme vurmaya başladı işte fasilet iste feraset diye acımı cekiyodum işte buda böyle bir anıydı :)
abi benim de küçüklük anım var : 5-6 yaşlarındayım ablamla beraber evde oturuyoruz tabi ailem işte olduğu için televizyon izliyoruz hani şu çocuk ken televizyon da çıkan kendin yap programları var ya onlardan birini izliyoruz orda da ablam şu hani üfleyince baloncuk çıkartan şey var ya onun nasıl yapıldığını görmüş gittik mutfağa yapıyoruz işte su koydu domestos koydu karıştırdı parmağıyla yuvarlak yapıp daldırıp çıkardı elini üfledi harbi baloncuk çıktı sonra ablam içeri gitti bende dur ulan bende yapıyım derken yanlışlıkla nasıl yaptıysam o sudan yutmuşum sonrasını hatırlamıyorum zaten gözümü açtığımda hastanedeydim ben bayılınca şöyle olmuş ablam ben içeriye gelmeyince gidip kontrol etmiş ben yerde yatıyorum hemen karşı komşumuzu çağırmış oda hem ambulansı hem anne babamı aramış öyle en son dediğim gibi gözümü hastanede açtım öyle bitti
Aga yıl 2003 8 yaşındayım. Bizim köydede nedense hiç teknoloji yok, telefon yok televizyon yok 5 10 tane traktör var,o yüzden hava durumunu tahmin etmek daha zordu. Dedemde o gün imamın çocuğuna sormuş hava nasıl olacak çocukta demiş bugün hava çok soğuk olacak diye,temmuzun ortasındaydık, bizde gelince bahçeyi suluyodu. Bıraktı hortumu babamı annemi felan eşlik etti bankada dedi siktir git bahçeyi sula, evet küfür etti, bende tamam dedim bahçeye gitcem durdurdu beni dedi bugün hava soğuk olacak üstüne bişey giy. Tamam dedim adam getirdi 3 mont 1 yorgan dedi al bunları giy üstüne. Tamam dedim giydim sonra çıkarırım diye. Dedem babamla konuşuyor ama gözü sürekli benim üstümde o yüzden çıkaramıyorum üstümdekileri. Dedim herhalde beni dikizleyecek bu hep yapacak bişey yok. Aga Bi piştim ama nasıl bayılcam artık. Bundan sonrasını babam anlatıyor.aga babamla dedem koyu Bi sohbete dalmış benimde unutmuşlar bende orada bayılmışım. Hortumdan gelen su toprağı yumuşatmış o yüzden kafam daha rahat girmiş toprağa. Dedemde nerde bu velet diye bakmaya gitmiş beni ararken kafama başmış kafam daha çok girmiş toprağa. Ama ilk bastığında farketmemiş herhalde Bi taşı kaldırmayı unuttum diye düşünmüş bidaha basmış kafama. Taşı kaldırıyım derken beni bulmuş götürmüş beni evine. Bu köydede yayılmış iki şerefsiz durdurdu dedi sen 31 misin. O ne demek dedim 3 mont 1 yorgan dediler şerefsizler.
bizim mahallede eski bir in şaat vardı 2 katlıydı onun ordan 1 tepe vardı ordaki incir ağacının dalların tutunarak tırmanırdık çok sarardı bazen ortada kalırdık ama küçük sıyrıklarla atlatırdık gene birgün arkadaşım bak yeni taktik buldum deni atlada dol kırıldı aşşağıyo uçtu kafa sı kanadı elleri full çizildi 5 dakika güldüm sonra olayın cıtti yetşne vardık sonra gene tırmandık ama sonra yıktılar çok demir vardi temelinde hep çıkarmaya çalışırdık çıkmazdı ozamanlar demirin kilosu 50 kuruş falan sakız on kuruş encaz 1 ton demir çıktı sattılar hepimize 1 lira verdiler ama deymedi gene olsa elimde kırılsa çıkarı m
Yil 2015-2016 falan sokakta oyun oynuyoruz ya yerden yüksek yada futbol du tam hatirliyorum bizim mahallenin orda köpekler var hayvanlar mahallenin korumasi gibi mahalleye yabancı olmiyorlar biz oynarken mahalleye yabancı bi araba geldi bizim köpekler durur mu tabii ki hayır hemen kudurdular bize doğru koşmaya başladılar herkes bi evin bahçesine veya apartman kapısına giriyo ben mahalle ortasında kalıyorum ayağımdada terlik var doğru düzgün kosamiyorim köpekler benim peşimden geliyor benim topuğumu kapicakti bi tanesi tam o sırada terliğim hayvanin suratına uçuyor beni kovalamayi bırakiyo ondan sonra bahçeden çıkmış bi arkadasa doğru koşuyor ve çocuğun ayağı taşa takılıp dizini yariyo ardından birimizin annesi geliyo köpeğin kafasina taş atar gibi yapıyor ve ondan sonra bir daha bizim mahallede oyun oynamıyoruz neden anlattım bilmiyorum içimden geldi
Bende doğduğum yıl münasebetiyle 7 yılımı falan mahallede oynayarak geçirdim ve hani neler olmadı ki böyle söyleyince insanlar küçük görüyor ama gerçekten bir yandan seviliyordum sanıyordum bir yandan da (çoğu birbiriyle akrabaydı)dışlanıyordum bazen dayak yiyordum lan bi kere çocuğun biri yemin ederim ki eline bıçak almıştı bana saplayacaktı herhalde beni kovalıyordu çünkü, annem son anda beni kurtarmıştı şimdi komik geliyor bir yandan da
Ben daha ilkokuldayım kardeşimde anasınıfı yada 1. Sınıf. Bizden büyük olan kuzenim dışardayken çikolatayı atıp tutuyodu kardeşimde onun gibi yapcam diye kafam kadar üçgen şeklindeki taşı attı. Taşın sivri kısmı kafamın tam ortasına geldi alel acele hastaneye gittik kafamı zımbaladılar ve sonraki günde kermes vardı ordada kafama basket topu düştü
Linkten yayınladığım tek kişilik stand up gösterimi izleyebilir, gelecek gösterilerime de ulaşabilirsiniz. :)
Biletler: linktr.ee/yunusemregunduz
haber veren çocuğun neden bıyığı var?
Denizde Kum , Acun'da para , Köfte Lordumuzda anı ve eski sevgili bitmez
Aslında bazı hikayelerdeki eskileri aynı olabiliyor isim vermiyor sadece.
@@jahnlemmon Farketmemiştim. Örnek verir misin?
@@bayisimsiz4737 hiçbirinin ismini vermiyo eski sevgili x ile eski sevgili y aynı olabilir diyo
@@Hayattanbiktimyahh profil fotona bayıldım duejdhkshd
@@Hayattanbiktimyahh Profil fotoğrafın jdjsjxjsjxbshzehshshh
Çocukken nasıl oldu da ölmedik daha çözemedim. Sen anlattıkça aklıma geliyor; bisikletle deli gibi yokuştan inmeler, parkta kimsenin aklına gelmeyen yerlere tırmanmalar, salıncakta en tepe kadar sallanıp birden atlamalar, kim merdivende daha fazla basamaktan atlayacak diye yarışmalar. Sanırsam bizim kuşak hayattaki tüm şansını orada kullandı o yüzden böyleyiz.
Olabilir
Ahahha çok doğru yaa
Yunusun normal anıları
-....
Yunusun çocukluk anıları
- çatıda bilgisayar bulmuştuk
Galiba Yunus dünyadaki bütün insanların yaşadığı her şeyi yaşamış bir proje
Hayır, yaşadığı her şeyi not alan biriyim sadece
@ yaptığımız hatalardan ders çıkarmalıyız yada yunusun videolarından
@ Çocuğa ne oldu gerçi büyük ihtimalle aile den dayak yedi
@ oki abi
3:12 Abi senin anıların çok güzel eskiden Rick Sanchez 'in portal tabancasına bile sahipmissin.
Ben bir keresinde arkadaşlarla apartmanın mimarisi şık olsun diye yapılan şöyle 40 45 derece eğimli bir yerde sürekli tırmanmaya çalışarak oynuyordum. Küçük kaydırak gibi bir şeydi bizim için. Fayanslarla kaplı olduğu için rahatta kullanırdık.
Bir gün bir arkadaş bir yerden bulmuş bir kayış, gelin dedi ellerinizle tutun kayışı dağcı gibi sadece ayaklarla tırmanalım. Tamam dedik ama var ya bir eğlenceliydi. Çıkan bir daha iniyordu çıkan bir daha iniyordu.
Sıra bana gelmişti, tuttum kayışı, tırmanmaya başladım arkadaşta tepede, aniden elim bir boşladı, meğer kayış kopmuş. O kopmanın kuvvetiyle sen gel tam suratıma ŞLAK diye bir çarp. Dudağım, gözüm, yüzümün tamamı acıyordu ama nasıl var ya. Şimdi bile hissedebilir gibi oluyorum. Eski bir kayıştı zaten düşünmeliydik bunun gibi bir şey olabileceğini. Ama insan zamanla öğreniyor işte n'olsundu.
Yazmasaydın keşke, artık daha da paranoyak oldum.
dua et başka yerlerine gelmemiş
@@berksamicobanoglu8295 Başka yerlerime başka şeyler geldi. Anlatayım mı hiç fena olmayan bir tane aklıma geldi.
@@KarasAlamyr anlat
@@yusuffffufu Kanka şimdi biz lisedeydik o zamanlar. Sinema salonunun dar hali gibi ama uzunlamasına bir konferans salonumuz vardı. Ki gerçekten sinema salonu gibiydi, sinema koltuklarını montelemişler boş vakitte takılmalık yani rahat konforlu vesair. Ama kilitliyolardı o ayrı ve sinir bozan bir mesele de neyse.
Hangi konuda olduğunu hatırlamadığım bir seminer vardı ve alanında uzman kişilerle belediye başkanı gelmiş okulumuzda konuşuyorlar. Ama nasıl uzun uzadıya nasıl düz tonlu anlatamam. Uyuyakalmışım, uyuklama dediğimde kafan düşer gözler kısık vesaire değil, ağız açık baş arkaya düşmüş, hal besbelli. Tam böyle hiçliğin ortasındayım derinlemesine uykuda, aniden keskin bir sancı, ağrı, acı hepsi karışık bir his. O hislerin geldiği yerde iki bacağımın arası. Ben 'AAAAĞĞĞĞĞ' diye derinden bi bağırmışım... ama var ya seminer hala devam ediyor. Belediye başkanından başka ses çıkaran tek ikinci kişiyim... O bağırış esnasında da şu araçta kaza esnasında insanlar ne yaşar diye kullandıkları mankenlerin slow motionları gibi ileri doğru eğiliyorum yavaş yavaş. En sonunda kafamı öndeki koltuğa yasladım bir yandan canım yanıyor bir yandan utanıyorum.
Olan olayın arka planı da şu. O gün bütün arkadaş grubu olarak yan yana oturmuştuk. Benim uyuklamaya başladığımı gören arkadaşlarda sıkılmış, aralarında bir meydan okuma oluşturmuşlar. Sıra sıra benim münasip yerime ellerini tuzluk yapıp pat pat pat. Bir tanesi de o esnada elinden geleni ardına koymamış, GÜM!
Ama dayanıklı adammışım vesselam. O arkadaşa kadar kaç kez sıra tekrarlamış var ya.
Arkadaşlar olayı anlatırken kendimi şu kılıçları teker teker çektiğin fırlayan fıçıdaki korsan oyuncağı gibi hissettim. :D
5-6 yaşlarındaydım o zaman İstanbulda ki apartmanımızdan daha taşınmamiştık. Haftasonu idi ben herkesten erken kalkmıştım. O zanlar çocuğum tabii sabah canim çok feci şeker çekti kimseye hissettirmeden mutfağa geçip olabildiğince karıştırmadan şeker çikolata falan arıyorum. Sonra nedendir bilinmez aklıma çocuklar için olan tadı tatlı olan o mor Calpol geldi. Merdiveni çektim cıktım ve dolabı açıp mor calpol u aldım :D... Hâlâ herkes uyuyor idi. Ben salona geçip koltuğa oturup mor calpol u içneye başladım şişesinden. Keyif çata çata içiyorum işte sonra biraz az kaldığında kapatıp endişlenmeye başlıyorum çünkü az kaldığı fark edip soruştururlarsa ayvayı yerdim. Herneyse şansa herkes hâlâ uyuyordu calpol u yerine koyup odama çekildim. Bunu annemlere yıllar sonra ramazanda sahurda anlattılğımda annem nasıl düşük ateşten havale geçirmediğimi sordu. Bende bilmiyorum dedim. Ve.. Annem o soruyu sorduğundna beri nasıl havale geçirmeyip yaşadığımı sorgularim
9-10 yaşlarındayım mahalle arasında top çeviriyoduk.Normal bir gündü.Farklı mahalleden çocuklar geldi.Maç yapmaya başladık yakınlarda saha vardı ama kalabalık olduğundan kendi mahallemizde top oynardık.Karşı taraf o sahayı ayrladı bildiğn beton üzerine çizgilerle çevrilmiş zincirleri olan kafes gibiydi saha.Karşı takımda benden büyükler vardı benim top oynamam lazım ama kalıplıyım diye girdim bi şekilde.Biz gol attıkça sert oynamaya başladılar bende sert oynamaya başladım.En sonda o "kafeste" kavga etmeye başladık karşı takımdan bi çocukla ama çocuk bana vuramıyordu ben bunun kafasına boynuz eklemiştim.Ben onu dövdükçe ağlıyor o dövülürken ağlıyordu.Eve kaçtım ağlaya ağlaya.Az sonra ailesi geldi kim dövdü çocuğumu diye bizim evi gösterdiler.Babam çıktı annesine dediki çocuğunuz dövüş ahlakı bilmiyor çocuğum özel yerlerine vurmaya çalıştı diye ondan sonra onu daha görmedim.Zaten taşındık ve mutluyum.
Videoların hayatımın kısa kesitleri gibi ölmeden önce gözümün önünden geçerken bir yerden tanıdık gelcek
4 yaşını hatırlayan Yunus: **Anısını anlatır**
10 yaşını hatırlarken zorlanan ben: **balık hafızalı gibi hissetmek**
özel olaylar daha iyi yer tutuyo
ben geçen yılı hatırlarken balık hafızılı hissediyordum
@@teemo496 ben geçen ayı hatırlarken balık hafızalı gibi hissediyorum
Ailesi anlatıyordur hatırlaması imkansız
@@bilhanvatansever4746 doğru ben 2-3-4 (üçünden biri) ben o yaşlarda iken koluma cam battı hala hatırlıyoum
02:40 aga çok haklısın bende saklambaç oynarken 2 metre yükseklikden yüz üsdü betona çakılmıştım. En iyisi çocukları tablet bağımlısı yapmak kdkddkjd
Hiç unutmam sene 2006-2007 falan olması lazım. Abim o zamanlar NFS Underground 2 oynuyordu, baya oynuyordu. Lexus marka bir arabaya sahipti oyunda, arabaya baya bir modifiye yapmıştı. Bir gün ben oyunu oynarken abimin çok sevdiği Lexus marka arabayı satıp onun yerine Honda Civic almıştım. Abim bunu öğrenince bana bi kızmıştı. Bu da böyle bir anımdır.
Haklı ama lexusu satıp civic almak nasıl bir vizyonsuzluktur
@@theshitposter8266 ne bileyim ben küçüktüm işte
böyle durumlar insanı katil eder.
şükür ki benim başıma küçük iken öyle durumlar gelmemiş babamın askerlik harici leşi iyi ki artmamış.
seni izlerken aklıma hep rick and morty geliyor çizim tarzın kaynaklı galiba ( çizim tarzın çok güzel)
Altta kalanın canı çıksın oynarken arkadaşımın kemiği cidden kırılmıştı. Biz ne bilelim 20 kişi birinin üzerine atlayınca zarar geleceğini
bu anı fantezisi tek bende yoktur umarım
Arko krem babaanne / anneannelerin mükemmel ilacıdır (babannem her yaraya sürerdi)
neredeyse aynısını yaşamıştım ama gine yurttan bi anım arkadaşlarımla ebelemeceyle saklambaç karışımı bişey oynuyorduk bizim de yurtta 16 17 yaşında bi abi var neden sanayiye veya okula değilde yurda gönderdiler bilmiyorum bize atar gider yapıyodu grup toplamışdı yeniçeriler gibi saldırıyorudu topladığı çocuklar bizim oynadığımız oyunada o girdi muhtemelen birisini döviyimde günlük rutinim i bitiriyim diye ben ebe seçildim arıyorum bi yandanda bulduğumu koşturup yakalamaya çalışıyorum 2 3 kişi yakaladım bana yardım ediyolar ben onlardan ayrılıp yatılı öğrencilerin kaldığı odalara bakıyordum 1 e baktım temizzzz 2 ye baktım gine temizzzz :D 3 e baktım ama bakmaz olaydım girdiğim an 2 3 kişi üstüme atlayıp tekmelediler abi falan şişe aldı şişeyle dövüyor ben aradan sıyrıldım kaçıyorum merdivenden indim aha kurtuldum dedim ama kafamda bi ağrı hissettim sonra kendimi aşşağı katta hemşirenin odasında buldum ben inerken abi benim kafama su dolu şişe atmış ama nası attıysa ben o an bi kaç dakikalığına bayılmışım o sırada beni hemşireye götürmüşler hemşire dediğimde erkek zaten 1 2 gün geçti arkadaşlar gine çağırdı bu sefer akıllandım dedim girmem bu sefer onlar dövdü bende onları dövdüm birbirimize girdik sonra odaya gittim kapıyıda kapadım bütün gün yattım uyudum zaten 1 hafta sonrada ailem beni yurttan aldı :D
Yunus bir gün öldün sanıp sana cenaze töreni kurmamışlardır umarım. her hatıranda daha da fena şeyler çıkıyo
İzmir kentsel dönüşüm zamanları, benim ortaokul zamanlarına denk geliyodu sanırım, biz arkadaşlarla her aksiyon istediğimizde boş apartmanlara girerdik. bu zamanlarda da bir arkadaş bizi parkura başlattı. parkur dediğimiz de parktaki banklardan atlıyoz, kaydıraktan kayarken yarısında durup zıplıyoz falan. amaaa, bir ara yine bu boş apartmanlardan birindeyken, baktık çatı katına çıkılıyo. e bizde çıktık tabi. bir baktık ki öbür apartmanlara da geçiş var. geçiş dediğime bakmayın, bir apartman ile öbür apartman arasında 1 metre bir apartman boşluğu var, o bir metreden atlayarak geçilebiliyo. tabi ergenliğe yeni yeni girmiş 4-5 tane aptal velediz, aksiyon arıyoruz. biz de etraftaki birbirine bağlı boş apartmanlardan apartmanlara geçiyoduk bazen eğlence olsun diye. hatırlıyorum ramazan ayları, teravihten çıkmışız boş apartmanın üstünde kola cips yapıyoruz, hangi arkadaştı hatırlamıyorum ama, "aga burası çok küçük kalıyo bize, bakın 1 apartman ötedeki evin çatısı daha geniş, oraya gidelim" dedi. e biz de "orası boş değil ki nasıl gidicez" dedik. arkadaş 2 adım geri attı ve 1 metrelik boşluğun üstünden zıpladı. (bu arada bir dip not. bu takıldığım arkadaşlar benden 2-3 yaş büyük. e haliyle aramızda boy farkı da var) onu gören arkadaşlar da birer birer atlamaya başladı. tabi sıra bana da geldi ama nasıl güveniyorum kendime. o bir metrelik atlayışı yapamazsam 10-15 metrelik bir düşüşün beni beklediğini falan hiç düşünmüyorum. bide yaz olduğundan, nerdeyse hepimizin ayağında terlik var koşması zıplaması hoplaması falan zor yani. başladım koşmaya, binanın köşesiyle aramda 2-3 metre varken birden ayağım kaydı, yüz üstü yere yapıştım. herkes güldü tabi. bu sanki yeterli bir DUR mesajı değilmiş gibi tekrar ayaklandım ve bidaha koşmaya başladım. bu sefer zıplayıp geçtim karşı tarafa. herkes geçtikten sonra bide öbür binaya geçiş vardı. bu iki bina birleşikti o yüzden geçiş çok sıkıntı değildi. olduğumuz bina ile öbür bina arasında 1-1.5 metrelik bir duvar vardı. herkes sıkıntı olmadan çıktı ama dediğim gibi ben kısaydım öbürlerinden biri bana el vererek çıkardılar yukarıya. öbür tarafa geçince oturduk muhabbet ediyoruz. bir altımızdaki ev sahibinin bizi duyabileceğini düşünmüyoruz. bir yarım saat sonra çat diye bir ses geldi. adam çatıya çıktı. napıyonuz löyn diye bağırdı. kendimizi açıklayamadan temiz birkaç tokat yedik bazılarımız. suçumuzu bildiğimizden ses te çıkaramadık. biraz daha kızdıktan sonra adam çok suçlu gözüktüğümüzden mi yoksa bizi affettiğinden mi bilmem hafif yatıştı. kola şişelerini ve cips paketlerini gördü. "ulan keyif yapıyolar bide" diyip güldü. "hadi s***" diyip evin kapısından çıkardı bizi.
bu da böyle bir anı
bana nasıl bayılanacağını öğret köfte lordu her şart ve durumda bayılmak manyak bir yetenek
Ben bayılmamıştım da küçükken (9-12 yaşları arası olması lazım) bir gün sitedeki parkta, akşam saatleri sadece iki abi basketbol oynarken ben de sahanın tam karşısına bakan kaydıraklardan birine yatmıştım.
Gözlerim de kapalı müzik dinliyordum.
Bir süre sonra evrensel bir güç bana gözlerimi açmamı söyledi.
Tam o sırada da çok yükseğe atılması sebebiyle sahadan fırlayan basketbol topu kafama çarpmak üzereydi ve o an onu nasıl tuttum, nasıl çarpmadı inanın bilmiyorum anın korkusunu da yaşayamadım kalktım gittim topu geri verdim onlar da hiçbir şey olmamış gibi sanki bana top çarpmak üzere değilmiş gibi bir şey söylemeden topu alıp oyunlarına devam etmişlerdi. :’)
Yine de spiderman hislerine sahipmiş gibi hissetmek bir anlık havalıydı shxlywlchslf
video çıkarmış bundan knk ya dhbsskj
@@byrm_2995 hdlwhdlwhdlsh
Taş deyince başıma gelen benzer olay aklıma geldi.
Kuzenimin(benden büyük) sünneti bizim evin önünde yapılmıştı. Kuzenim, benim diğer kuzenime sinirlenip ona doğru taş fırlatmıştı bu sırada da ben taş fırlatılan kuzenimin arkasında eğleniyordum. Bu da kenara çekilince taş benim kafama geldi ağlaya ağlaya annemin yanına gittim ama annem o sırada halaydaydı ve müzik sesi de gereğinden fazlaydı. Ben ağlıyorum ne ağlamamı duyan var ne gözümdeki yaşı gören vardı. En sonunda annem yoruldu ve halaydan çıktı. Kadın arkasını döndüğü gibi benim ağladığımı gördü. Ağlamamın dinmesi için çabalıyordu ama bir türlü dinmiyordu. Sonradan etrafımıza diğer akrabalar toplaşmaya başladılar. bir şekilde beni susturmayı başardılar. En sonunda da taşı fırlatan kuzenim yanıma geldi ve şunu dedi "Bu olay aramızda kalırsa sana metin 2 hesabımı veririm." dedi. tabi ben de bunu duyunca hemen kabul ettim ve ağlamamı bir kenara bırakıp hesap için bekledim. Sonuç ne mi? tabii ki de dolandırıldım.
Ben olsaydım şimdi bile isterdim hesabı
@@theshitposter8266 eskisi gibi yakın değiliz artık. Akrabalar arasında çok fazla olaylar döndü ben de onlardan uzaklaştım.
Lordum bu kadar anıyı nasıl bire bit hatırlıyorsun,sırrı var mıdır 😂
O anlarda yanımda olan kişilerden detaylar istiyorum :)
@ oki abi
hep böyle anılar anlat hoşumuza gidiyor reis
Alternatif sunma konusunda katılıyorum ama evde büyümüş bir çocuk olarak insanlarla iletişim konusunda bir zamanlar sıkıntılar çektim. Çevremdeki diğer ailelerin çocuklarında da bunu görüyorum. Cocukların dış dünyayı tanıması da önemli bence
Bende 11 yaşımdayken arkadaşımla terk edilmiş olduğunu düşündüğümüz bir arabanın bazı parçalarını falan sökmüştük sonra adam geldi ve o an çok zor anlar yaşamıştık:D
3:23 sesli güldüm . 😂😂😂
5-6 yaşlarında olmam lazım. Mahallede arkadaşlarla bi binanın önünde oynuyoruz. Kadının teki de çok gürültü yapıyoruz diye kafamıza 2.kattan bulaşık suyu dökmüştü. Eve bi gittim ama kafamda makarnalar falan var. Annem beni öyle görünce gidip kadına bağırmaya başlamıştı. Valla bence haketmisti niye çocuğum gidin başka yerde oynayın falan demek yerine kafasına bulaşık suyu dökersin.
bende kısaca anımı anlatayım bende köyde yaşadığım için orada fazla kümes var benim boyum kısa olduğundan her kümesin içine sığabiliyordum. Oynarken bende geniş ve içi boş olan kümese girdim. Kimsede oraya girdiğimi bilmiyordu. Ben içi karanlık diye dalıp uyumuşum. Arkadaşlarım başta sorun etmemişler ama yarım saat bulamadıkları için endişelenmişler. En sonumda teyzem kümeslere bakmayş akıl etmiş ve o günden sonra saklanbaç oynarken kümese girmek yasak oldu
Benima anım şu: bisiklet sürüyorduk arkadaşlarla bayada bi kalabalığız hani 6-7 kişi değil en az bi 15 kişimiz var. Bütün mahalle toplanmış bisikletle geziyoruz şu bisiklet turnuvaları olur ya aynı onun gibiyiz. ara sıra duruyoruz şok ta falan su falan alıyoruz. Yoruluyoruzda ama baya ha. Sonra aniden önümüzdeki herkes bi durdu hemen ardındanda ACIYOOOOOO diye bi bağırma duyduk ama nası bi bağırma korktuk resmen. tabi merak ettik bizde ne olduğunu . bisikletleri çektik kenera ilerledik biraz sonra yerde yatan bi arkadaşı gördük . heralde dizi kanadı dedik çünkü sadece kafasını görüyoduk çok kalabalıktı etraf sonra 2-3 adım daha attık veee atmaz olaydık. arkadaşın dizi öyle bi yarılmışki inanamassınız. 2 hafata falan rüyamda gördüm o dizi. Sonra mahalleli toplandı hemen ambulansı aradılar arkadaş bağırmaya başladı AMBULANS İSTEMİYORUUUUUMMM diye bu enayi insanlarda cidden ambulansı aramadı yada ambulans çok gecikti. Bizde kaptık bisikletleri hemen gittik arkadaşın ailesine haber vermeye ama giderken bi baktık benim annem düşen arkadaşın annesi bide bizim ekipten arkadaşların annesi geliyo bile. hemen anlattık böyle böyle diye sonra çocuğun annesi çocuğunu görünce ağlamaya başladı hemen ardındanda babası arabayla geldi zaten. aldılar hastneye götürdüler. bundan bi laç gün sonra biz hep gittik yanına arkadaşın sonra hergün fifa oynuyoduk onlarda falan takılmaya başladık. Bi yandanda işimize geldi yani
bu da böyle bi anı işte.
Ben de küçükken bu maymuncuklar vardı biz ona tutunma diyorduk işte oraya çıkıp takla falan atıyorduk kolumuz falan dönüyordu sonra o kadar çok seviyordum ki onları onlarla oynamaktan elim şu toplayıp patlaması falan sonra annem gitti o soyulmuş yerlere kına sürdü ne alakaysa sabaha kadar zonklayarak yanmıştı of off daha birsuru seyy hakkaten biz tüm şansımızı o zaman kullanmsiz şimdi yaşamak için surunuyoz 😃😄😅😅
Bir sonraki anı:Kafama hidrojen bombası düşmüştü
Benimde kafama taş gelmişti eskiden oyun oynarken taş atmaca oynuyorduk birbirimizle
Abi sende herşeye bayılıyon ha.😆
Geçen de jelibon gömüp bayılmıştın.😁😀
Ama bende sana bayılıyorum.😉😍
Ben genelde köye gidince hop toplayıcılık ve gözlem yeteneklerim +999 oluyor galiba beynime oksijen gittiğinden. Evden çıkınca poşetler dolusu meyveyle dönüyorum oh mis. Neyse bir gün kuzenimle kafamız attı dedik ki yürüyelim kuzenim bizden önce köye gidince arkadaşı da orada oluyor ve bunlar kurumuş bir çaya giriyorlar derin baya ama köye göre derin boyu aşıyor burada azıcık su kalmıştı kuzenim dedi inelim dedim olur indik bir baktım aha iribaş hemen annemlere koş şişe al, git iribaşı al, getir sonra geri bırak dediler çok üzüldüm niye ya azıcık inceliyim değil mi? Ama kötü olan biz 3 değil 5 dakika mesafede ki çaya gittik ve annemler bunu öğrenince başladılar bizi azarlamaya yok köyün delisi sizi öldürür yok şöyle yok böyle diye bir daha tek dışarı çıkmamıza izin vermediler ama bu beni durdurur mu? Yiioo bu yaz gidersem yine yaparım
3:11 rick yunus
Senin videolarını izlerken içim ısınıyor nedense, başarılar.
Anı kaydıraktan düşmüştüm az daha kolum kırılyordu. : ı
0:15 abi en son kreş arıyorlardı
Ya ben herzaman daha fazla saklandığım için ben çıkınca herkes gidiyordu bide bizim köyde hiç çocuk yoktu sen şanslıymışsın
1:53 bizdede 😂doğrusu b
Benimde bı anım var kuzenlerimle öncesinde aynı evde yaşıyorduk kalabalık bı aile yanı nenenem dedem amcam yengem çocukları biz işte çocukken çok kavga ederdik anlasamazdik onlarla sonrasında birgün ben damdayim evimiz iki katlı kuzenim aşağıda pazar arabasının içinde oturuyor ona kızgınım o aşağıdan biseyler söylüyor bende git ordan dedim dinlemedi napcan vs dedi taş aldım elime atarım fln dedim ataman dedi bende o gazla attım aşağı pazar arabasının bı aparatina geldi taş ordan o aparata onun burnuna deydi ve hastanelik oldu kafasina gelmedi Allah'tan 🧘
Nasıl yaşıyorsun la şaşırdım,az kişide olsa hayırsız varlıkları yanına almıcaksın
Helo nbr
Eline sağlık kral
7-8 yaşımdayken ebelemece oynuyoruz arkadaşlarımla ama bizden yaşça büyük bir çocuk oyunu çok ciddiye alıyordu ebelenmemek için herşeyini ortaya koyardı. Ebelendim, başladım bunu kovalamaya bir evin bahçesine girdi bende arkasından koşuyorum tam yakalamak üzereyken demir kapıyı yüzüme kapattı çenem yarıldı, burnum kanıyordu. Çocuk beni kucaklayıp eve götürdü. Anneannem Buzlukta duran poşete sarılmış bayat ekmeği elime tutuşturdu çeneme tutmamı söyledi ama keşke bi hastahaneye falan götürselerdi çenemde ki yara izi ve yamuk garip bir burnum olmayabilirdi, neyse sağolsunlar (çenemi yaran arkadaşım tütüncü oldu bana beleşe tütün veriyor affediyorum o yüzden).
arko krem diyince kokusu burnuma geliyor.
o acıyı en bile hissettim
Biraz daha kreş öv de bize de ekmek çıksın be yunus, açıkta kalacam bu gidişle okul öncesinde
3-5 bir şey ateşleyin be, kuru kuru övülmüyor
Adamin çocukluğuna bak benim çocukluğumda sadece araba ters dönmüştü
seni izliyince hatıgima sukrediyorum
Babam da aynı ya.Her şeye arko krem sürüyor djosnxkanzka
yurt anısı gelsin
abi keşke daha sık atsan şu videoları. kök saldım beklerken
9 yaşındayken oyun oynuyorduk bende eveydim pusu kurmuştum arkadaşlarıma sonra bi anda çıktım arkadaşım hızlıca gelip elimi kırıyordu askalsin
Bende bunu bekliyordum helal abi
Eline sağlık yunus abi
0:15 tirede yaşıyorum-
tireye gittiysen ceren büfeyi de biliyorsundun
Sen en azından 3-4 kişi ile oynuyodun
LAN BEN KÖYDE TEK ÇOCUKTUM!!!
Benimde hayırsızın teki gözüme kocaman taş atmıştı 1 hafta o gözümle göremedim
Nasıl tak diye burdayım
Bende saklambaç oynarken sıkılıp eve gitmiştim
Benimde kafama taş atmişlardı ya. Kafamdan kanlar akiyodu çok net hatirliyorum. Köyde can güvenliğiniz için hastane önünde oyun oynayın arkadaşlar
yanlış hatırlamıyorsam 6-5 yaşlarındaydım İstanbul'a yeni taşınmıştık ve kuzenlerim gelmişti dışarıda oyun oynarken birden bir pitbull karşımıza çıktı,pitbullu görünce tabii kuzenlerim ışık hızıyla kaçtılar bende orada ne yapacağımı bilmeden bayıldım sonrada pitbull 1-2 kez daha havlayıp gitmiş.Eve gelincede 2 hafta evden çıkmama cezası verdiler
Ooo sen gene şanslısin abi en azından arkadaşın varmış bizim köyün yaş ortalamısı +65 o yüzden hiç sevmem köye gitmeyi😕
köyde hava karanlıkken hem de yağmurda yağarken gizlice saklambaç oynamıştık
Köy hakkında söylediği herşey çok doğru
güzel bi' yere bağlamışsin olayı 💖💖
Abi yurt anıları çok iyi aynısı bendede var sokakta büyüdüm dini yurda gonderdiler 7 yıl oldu çok iyi ani var beni kafatama taş değil top gelirdi
ben ve arkadaşlarım galiba ortaokuldaydık bi tepe vardı tepenin üstündedede bi ağaç vardı bizde o ağaca tutunarak birbirimizi çekerdik sonra aşağıya iner tekrar yapardık bi gün ağaç dayanamadı 9 10 kişi falanız ağaca tutunuyo biri diğerleri el ele tutuşup aşağıdan yukarı çekiyo bigün ağaç kırıldı tepemize düştü 5 6 kişi hastanelik oldu diğerleri kurtuldu ben kurtulanların yanındaydım
wayyy be izlemeden güzel derim
abee
Sen gene iyi abi insan varmış beni her yaz yaylaya gönderiyorlardı en son yaz tek çocuktum telefon televizyon hiçbirşey yoktu en son tezekleri muazzam yuvarlaklıkta taşlara yapıştırmaya çalışıyordum can sıkıntısından kdkdfnfn
Ben bir keresinde sırf ödev yapmaya üşendiğim için anneme bir dönem boyunca ödevlerimi yaptım gibi yalanlar söylüyodum
en sonunda annem hiç bir ödevi yapılı görmeyince ilk önce beni sorguladı dedi ki "Oğlum Bu Ödevler Neden Yapılmamış"
ben bi yalan uydurup bi 3-4 günlüğüne kıçı kurtarmıştım amaaa sıkıntı şu 4 gün sonra annem boş kitapla yüzüme vurmaya
başladı işte fasilet iste feraset diye acımı cekiyodum işte buda böyle bir anıydı
:)
köfte lordumuzun bi kafasına taş gelmemişti şimdi o da oldu
abi benim de küçüklük anım var : 5-6 yaşlarındayım ablamla beraber evde oturuyoruz tabi ailem işte olduğu için televizyon izliyoruz hani şu çocuk ken televizyon da çıkan kendin yap programları var ya onlardan birini izliyoruz orda da ablam şu hani üfleyince baloncuk çıkartan şey var ya onun nasıl yapıldığını görmüş gittik mutfağa yapıyoruz işte su koydu domestos koydu karıştırdı parmağıyla yuvarlak yapıp daldırıp çıkardı elini üfledi harbi baloncuk çıktı sonra ablam içeri gitti bende dur ulan bende yapıyım derken yanlışlıkla nasıl yaptıysam o sudan yutmuşum sonrasını hatırlamıyorum zaten gözümü açtığımda hastanedeydim ben bayılınca şöyle olmuş ablam ben içeriye gelmeyince gidip kontrol etmiş ben yerde yatıyorum hemen karşı komşumuzu çağırmış oda hem ambulansı hem anne babamı aramış öyle en son dediğim gibi gözümü hastanede açtım öyle bitti
Anı: Bir Atom Bombası Bulup Patlattım
Death Note
Aga yıl 2003 8 yaşındayım. Bizim köydede nedense hiç teknoloji yok, telefon yok televizyon yok 5 10 tane traktör var,o yüzden hava durumunu tahmin etmek daha zordu. Dedemde o gün imamın çocuğuna sormuş hava nasıl olacak çocukta demiş bugün hava çok soğuk olacak diye,temmuzun ortasındaydık, bizde gelince bahçeyi suluyodu. Bıraktı hortumu babamı annemi felan eşlik etti bankada dedi siktir git bahçeyi sula, evet küfür etti, bende tamam dedim bahçeye gitcem durdurdu beni dedi bugün hava soğuk olacak üstüne bişey giy. Tamam dedim adam getirdi 3 mont 1 yorgan dedi al bunları giy üstüne. Tamam dedim giydim sonra çıkarırım diye. Dedem babamla konuşuyor ama gözü sürekli benim üstümde o yüzden çıkaramıyorum üstümdekileri. Dedim herhalde beni dikizleyecek bu hep yapacak bişey yok. Aga Bi piştim ama nasıl bayılcam artık. Bundan sonrasını babam anlatıyor.aga babamla dedem koyu Bi sohbete dalmış benimde unutmuşlar bende orada bayılmışım. Hortumdan gelen su toprağı yumuşatmış o yüzden kafam daha rahat girmiş toprağa. Dedemde nerde bu velet diye bakmaya gitmiş beni ararken kafama başmış kafam daha çok girmiş toprağa. Ama ilk bastığında farketmemiş herhalde Bi taşı kaldırmayı unuttum diye düşünmüş bidaha basmış kafama. Taşı kaldırıyım derken beni bulmuş götürmüş beni evine. Bu köydede yayılmış iki şerefsiz durdurdu dedi sen 31 misin. O ne demek dedim 3 mont 1 yorgan dediler şerefsizler.
Lan yaşıtız.
sanki arkadaşımla muhabbet ediyormuşum gibi gelmeye başladı hadi hayırlısı
Dedemi atlar kaçırmıştı... Sonra kesip yemiştik.
Bi dk.. Ne?
bilgisayarda izlediğinde yada çizgi flim izlediğinde başına pek birşey gelmiyodu?!? abi pek birşey derken ne yaptın televizyona kafa mı attın
Abi seni ailece severek izliyoruz
bizim mahallede eski bir in şaat vardı 2 katlıydı onun ordan 1 tepe vardı ordaki incir ağacının dalların tutunarak tırmanırdık çok sarardı bazen ortada kalırdık ama küçük sıyrıklarla atlatırdık gene birgün arkadaşım bak yeni taktik buldum deni atlada dol kırıldı aşşağıyo uçtu kafa sı kanadı elleri full çizildi 5 dakika güldüm sonra olayın cıtti yetşne vardık sonra gene tırmandık ama sonra yıktılar çok demir vardi temelinde hep çıkarmaya çalışırdık çıkmazdı ozamanlar demirin kilosu 50 kuruş falan sakız on kuruş encaz 1 ton demir çıktı sattılar hepimize 1 lira verdiler ama deymedi gene olsa elimde kırılsa çıkarı m
benim kafama keser sapladılar bide paslıydı :D
Ya sen escobar mısın bi gün sakin kal
Yil 2015-2016 falan sokakta oyun oynuyoruz ya yerden yüksek yada futbol du tam hatirliyorum bizim mahallenin orda köpekler var hayvanlar mahallenin korumasi gibi mahalleye yabancı olmiyorlar biz oynarken mahalleye yabancı bi araba geldi bizim köpekler durur mu tabii ki hayır hemen kudurdular bize doğru koşmaya başladılar herkes bi evin bahçesine veya apartman kapısına giriyo ben mahalle ortasında kalıyorum ayağımdada terlik var doğru düzgün kosamiyorim köpekler benim peşimden geliyor benim topuğumu kapicakti bi tanesi tam o sırada terliğim hayvanin suratına uçuyor beni kovalamayi bırakiyo ondan sonra bahçeden çıkmış bi arkadasa doğru koşuyor ve çocuğun ayağı taşa takılıp dizini yariyo ardından birimizin annesi geliyo köpeğin kafasina taş atar gibi yapıyor ve ondan sonra bir daha bizim mahallede oyun oynamıyoruz neden anlattım bilmiyorum içimden geldi
Yunus abinin anıları> Vietnam anıları
Yine Yunus yine çocukluk anısı
Bende doğduğum yıl münasebetiyle 7 yılımı falan mahallede oynayarak geçirdim ve hani neler olmadı ki böyle söyleyince insanlar küçük görüyor ama gerçekten bir yandan seviliyordum sanıyordum bir yandan da (çoğu birbiriyle akrabaydı)dışlanıyordum bazen dayak yiyordum lan bi kere çocuğun biri yemin ederim ki eline bıçak almıştı bana saplayacaktı herhalde beni kovalıyordu çünkü, annem son anda beni kurtarmıştı şimdi komik geliyor bir yandan da
Güzel video eline sağlık
198. Yorum abi 2 yıldır yanındayım🎉
Duvarın arkasındaki yunus abinin arkadaşı Ne istedin Yunus Abimizden ya Hhebdhebdhsbfhshfje
Eline sağlık
Dedemi atlar kaçırd-
Lan köyde nasılsa silah yapmıştık lan çakıl doldurup sıkıyorduk
Bu anı nasıl hastanede bitmedi? Kafana dikiş atılmasını bekliyorum.
abi bende köylüyüm biz köyde sopalarla ve oklarla volorant gibi oyun oynadık başıma taş geldi
Ben daha ilkokuldayım kardeşimde anasınıfı yada 1. Sınıf. Bizden büyük olan kuzenim dışardayken çikolatayı atıp tutuyodu kardeşimde onun gibi yapcam diye kafam kadar üçgen şeklindeki taşı attı. Taşın sivri kısmı kafamın tam ortasına geldi alel acele hastaneye gittik kafamı zımbaladılar ve sonraki günde kermes vardı ordada kafama basket topu düştü
abi seviliyon
o taş acısını tahmin ediyorum o taşı atan o çocuk varya o