Αγγελάκας στο Λυκαβηττό - Ο χαμένος τα παίρνει όλα

Στίχοι και μουσική του Γιάννη Αγγελάκα για την ομώνυμη ταινία του Νίκου Νικολαΐδη το 2002 - τελευταίο μέρος της τριλογίας που ξεκίνησε ο σκηνοθέτης με Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα (1979) και συνέχισε με τη Γλυκιά Συμμορία (1983), κλείνοντας τον κύκλο της τριλογίας για "τα χρόνια της χολέρας", το βλέμμα δηλαδή του δημιουργού πάνω στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Σε μια δε εντελώς αυθαίρετη παραδοχή, αναρωτιέμαι αν θα γινόταν πoτέ, τύποι πχ σαν τον Anser και τον Τζαμάλ, να ξέβραζαν την φυγόκεντρα τζογαδόρικη στιχοπλοκή τους δίχως να έχουν "λιώσει" τις παρακάτω στροφές:
Γλένταγες στους ουρανούς
με ζάρια και χαρτιά
και ξάφνου στα σκοτάδια μας
γκρεμίστηκες με φόρα.
Τώρα κρυώνεις και πεινάς
μ’ άστο σε μας,
για σένα βράζει αυτή
η άδεια κατσαρόλα.
Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν δεν πρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.
Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.
Άπλωνες στα σύννεφα τη τσόχα και με μιας,
έναν αιώνα κέρδιζες ποντάροντας μια ώρα.
Τώρα θυμώνεις, ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.
Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν δεν πρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.
Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.
Δεν πειράζει που δε σου `ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα.
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
ο χαμένος τα παίρνει όλα.
Μη γκρινιάζεις που δε σου `ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα.
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
ο χαμένος τα παίρνει όλα.