Ο Κηπουρός- Έλενα Καρούση & Phelekgundari @ Κάστρο Φολεγάνδρου

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 6 ноя 2024

Комментарии • 14

  • @αλεξ.καμπας
    @αλεξ.καμπας 3 года назад

    Υπέροχο κομμάτι... θερμά συγχαρητήρια....!!!

  • @rrocketman
    @rrocketman 3 года назад +1

    μπράβο

  • @sandrix1968
    @sandrix1968 3 года назад +1

  • @KalliopiA
    @KalliopiA 3 года назад

    Υπέροχοι!!!

    • @elenakarousi
      @elenakarousi  3 года назад

      Σας ευχαριστούμε πολύ!

    • @KalliopiA
      @KalliopiA 3 года назад

      @@elenakarousi ❤️🌹

  • @stellachatzigrigoriou366
    @stellachatzigrigoriou366 3 года назад

    Είστε όλοι υπέροχοι. Πολλά μπράβο!

  • @mkassotis
    @mkassotis 3 года назад

    Ίσως η καλύτερη εκτέλεση. αναδειξατε τον μοναδικό αυτό στίχο με τον καλύτερο τρόπο! συγχαρητήρια!

    • @elenakarousi
      @elenakarousi  3 года назад

      Σας ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια! Τιμή μας μεγάλη :)

  • @konstantinosnoulas6850
    @konstantinosnoulas6850 3 года назад +2

    Elena από τα καλύτερα εάν όχι το καλύτερο cover του Κηπουρού!

    • @elenakarousi
      @elenakarousi  3 года назад

      Σε ευχαριστούμε πολύ Κωνσταντή , πολύ τιμητικό :)

  • @steliostheocharakis6433
    @steliostheocharakis6433 3 года назад

    Υπεροχο! ❤

  • @gb2547
    @gb2547 2 года назад

    Μπράβο! Πολύ ωραίο! Υπάρχει μήπως η ταμπλατουρα?

  • @ΗλίαςΦασουλάς-π8γ
    @ΗλίαςΦασουλάς-π8γ 3 года назад +3

    Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
    κάτι πουλιά πετούν πάνω απ' τη στάχτη
    που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και
    μου τραγουδάνε "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...".
    Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
    κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
    βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
    μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...".
    Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό,
    θα μπει στον κήπο αυτό
    όλο το φως που υπάρχει...
    Θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό,
    θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
    και θα ρωτάει να μάθει...
    Πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά,
    πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
    ποιος τα φροντίζει τ' άνθη...;
    Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
    κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη
    μου 'παν σε είδαν πάλι απ' έξω να περνάς και
    έπειτα είπαν "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...".
    Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό,
    θα μπει στον κήπο αυτό
    όλο το φως που υπάρχει...
    Θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό,
    θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
    και θα ρωτάει να μάθει...
    Πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά,
    πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
    ποιος τα φροντίζει τ' άνθη...;
    Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
    κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη,
    βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
    μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...".
    Είναι πραγματικά πολύ όμορφο✨, ότι κάνετε και ακόμα περισσότερο το συγκεκριμένο ελπίζω κάποτε να σας δουμε