درود بیکران بر استاد مرتضی نادری،دمتان بسیار گرم، این ترانه بسیار زیبا بود،و دلنشین که بر روی دلها می نشیند و روح و جسم آدمی را پرواز میده به آسمانها و غمهارا از دلها بیرون میکنه و یادآور خاطرات بسیار شیرین دوران طلائی سر زمین جادوئی ایران بزرگ را زنده میکنه و دلهای غمگین بی پناهان و دردمندان وستم دیدگان دور از وطن که در غروب غربت با فلاکت زندگی میکنند را شاد و شادمان کرده و به زندگی امیدوار، طول عمر با عزت همراه با سلامتی و شاد گامی، روح تمامی رفتگان شاد و قرین رحمت الهی قرار گیرد با یک دنیا سپاس sep, 8,2017
امید ارم با زحمات بی دریغی که افراد سخت کوش در این زمینه متقبل می شوند میراث فرهنگی و هویت فرهنگی ما ایرانیان برای همیشه حفظ بماند. و همیشه یاد وکار هنرمندان ما نیز برای نسل های اینده زنده بماند
یادش بخیر چه روزگاری بود همه ملت شاد بودند عصر که میشد یک گرام برمیداشتیم می رفتیم کنار نهر آب یک فرش پهن میکردیم گرامافون را روش می کردیم صفحه ترانه را می زاشتیم رو گرام سوزن گرام را روی صفحه می‌داشتیم و صدای دلنشین خواننده فضا را پر می کرد از شادی روزگار شیرینی بود مردم تا غروب کار میکردند و از اول که شب سایه اش را روی شهر می انداخت ملت شادی میکردند و ترانه های شاد گوش میکردند ولی با روزگاری که آخوندها برای ملت ساخته آند از سپیده صبح تا آخر شب سگ دو میزنیم تا لقمه ای نان برای زن و بچه فراهم کنیم نمی دانم فاز پدران ما که ریختن تو خیابون ها و شعار می‌دادند چی بود و چگونه به آخوندهای دوزاری اعتماد کردند روزگار غریبی است
مرور این ترانه ها مرور لحضه به لحضه تاریخ شیرین گذشته های من شده خوب میدونم که همین احساس را شما ها هم دارید با هر جمله این ترانه ها در کوچه پس کوچه های تاریخ گذشته مان داریم قدم میزنیم به ان حضه ها سر میزنیم.به یاد شیرینی ان زمان دره خانه میزنیم ،سر به خاطرح ها میزنیم . من شخصا خاطرات ان چند سال کم را که زمان انقلاب ۱۳ یا ۱۴ سال داشتم اما از اون ۱۴ ساله هایی که با بزرگ تر ها این و ان ور میرفتیم با دایی هام پسر خاله هام که ۱۰ سالی از من بزرگتر بودن خیلی زودمجبور شدم وارد اجتماع بشم در همان ۱۴ سالگی به خاطر نداشتن پدر و کسی که بزرگ من می بود و نان اور خانواح باشد نبود بر عکس من نان اور خانه خودمان که هیچ حتی میبایستی سرپرستی بچه های برادر برگم هحم میشدم به خاطر اعتیاد برادر بزرگم ۴ تا بچه های برادرم و مادرشان به اضافه مادر و خواهر بزرگم که متارکه کرده بود همگی با هم بودیم تصور کنید من با ۱۳ سال تو مرز ۱۴ سال نان اور بودم شانسی که برام پیش امد خیلی زود بعد ا تعطیلی کلیه مدارس کشور من هم درس و مدرسه را رها کرم و دنبال کار رفتم خیلی زود وارد کار خیاطی شدم و خیلی زود در عرض چند ماه دوختن را یاد گرفتم البته با کمک صاحب کارم که یه نسبت دوری هم داشتیم اما معرفت و انسانیت خرجم کردند که زود یاد بگیرم تا در امد خوب داشته باشم که شد و در امد هفتگی من برابر با ۱ ماه و کمی بیشتر از در امد یک کارگر ساده بود یعنی شد سال ۱۳۵٨ یا ۵۹ حدودا من زمانها مثل یک مرد بزرگ سال بودم در اجتماع خلاصه همه چیز و همه سوراخ سنبه های دور و اطراف رابلد بودم به همین جهت تو خیابان که راه میرفتی مثل نمایش گاه ساز و اواز بود از هر دری هر مغازه ایی صدای ساز یک خواننده میامد وای خدای من چه ارزان فروختیم به همین جهت میگم حتی خاطرات ان ۴ یا ۵ سال فقط حتی خاطرش نه زیستنش بلکه خاطرش ارزشش برای من بیشتر از زیسن طولانی مدتش در این زمان است حتما متوجه منظورم شدید ه چند سال خاطره که فقط خاطرست وجود خارجی ندارد ارزشش بیشتر از سالهای طولانی که وجود دارپ و زنده است ...سالهای زندگی طولانی سرد مال تو ... خاطره کوتاه و گرم که وجود خارجی نداره مال من.... همه ثروت و خانه و ماشین مال تو...فقر گرم او زمانه مال من...اون ترانه و خواننده هاش مال من.. این ترانه ها و خواننده های جور و واجورش مال تو...اون فیلم های سیاه سفیدش با ساد ه گی هاش مال من ... تموم این فیلم های رنگی و دو رنگی مال تو ...فردین و ایرج و ظهوری مال من..مهناز افشار و تموم نقش و نگارش مال تو.. خلاصه اش میکنم ..تمام اون سادگیها و بود و نبود اش مال من.. تموم این رنگ و ریا ها ال تو..
من حدود ۴۵ سال قبل با این ترانه ازرادیو ایران پخش شد ومن ان شب تا صبح گریه کردم واقعا دمت گرم ایرج مهدیان عزیز هرجا هستی سلامت
احمد حسنی اصلا غمگین نیس
He was good very good song he was right very nice song ❤❤❤❤❤
با گذشت ۴۴ سال هنوز شنیدن این آهنگ‌ها شادمون میکنه متشکر 🌹🙏
استاد مهدیان از نوابݝ موسیقی ایران
جاودانه بی تڪرار ...👍👍👌❤❤❤
ایرج مهدیان اسطوره فراموش نشدنی موسیقی ایران قدیمه✌️💪
سلام بر عشق ... ♥️
خدایا این صداهای قشنگ کجا رفت یادش بخیر
درود بر زنده یاد ایرج مهدیان هنرمند مردمی
هیچی مثل عشق نیست💜💜💜
خیلی ممنون که این کلیب زیبا رو گذاشتید من عاشق صدای این خواننده مهبوب هستم خاطرات گذاشتم زنده شدهر هست در پناه خدا باشه ممنون از لطف شما
آدم میسوزه اینها رو میبینه چی شد چه بر سر ایران آوردند 😢😢😢😢😢
یادش بخیر . هنوز که هنوزه واسم خاطره آفرین هست آهنگ های دوست کودکیم ابولفضل مهدیان . ایرج
عالی بود
فوق العاده
عمومرتضی عزیزدمتان گرم
زنده باشی
بله...
چ‌آهنگ زیبایی...
کو اون دیار...
کو اون روزها؟!!!
کو اون ایران...
واییییی داغ دل ما تازه شده...
It’s good song it’s true absolutely 100%
اگر آدم عاشق هم باشه بازم تنها میاد تنها میره
این رو میگن هنر ماندگار ..صدایی که هم نسل قدیم وجدید از شنیدنش لذت میبرند..
Love it
بنازم بهت عمو ایرج
درود بیکران بر استاد مرتضی نادری،دمتان
بسیار گرم، این ترانه بسیار زیبا بود،و دلنشین که بر روی دلها می نشیند و روح و جسم آدمی را پرواز میده به آسمانها و غمهارا از دلها بیرون میکنه و یادآور خاطرات بسیار شیرین دوران طلائی سر زمین جادوئی ایران بزرگ را زنده میکنه و دلهای غمگین بی پناهان و دردمندان وستم دیدگان دور از وطن که در غروب غربت با فلاکت زندگی میکنند را شاد و شادمان کرده و به زندگی امیدوار، طول عمر با عزت همراه با سلامتی و شاد گامی، روح تمامی رفتگان شاد و قرین رحمت الهی قرار گیرد با یک دنیا سپاس
sep, 8,2017
دمت گرم
so beatiful
یاد وخاطرها کوچه بازار
He was right very nice song
عالیست
تقدیم به عشقم الهام قلبم
سلام به روی ماه نشسته ات 😘
آره والله همین طور ه سلام بر عشق..ولی متاسفانه از این عشقهای امروزی که یک روز هستن ولی روز دیگه پیدا شون نیس. عبدالرحمن رحمانیان هستم از جهرم
امید ارم با زحمات بی دریغی که افراد سخت کوش در این زمینه متقبل می شوند میراث فرهنگی و هویت فرهنگی ما ایرانیان برای همیشه حفظ بماند. و همیشه یاد وکار هنرمندان ما نیز برای نسل های اینده زنده بماند
minoo بسیار زیبا وخاطره انگیز
لطف کنید آهنگ ایرج مهدیان
خواهر نازه کوچولو دیگه نترسی ار لولو
مامان رفته بیشه خدا برامون بیاره وووووو 🙏🙏💙💙
💞💞💞💞💞💞💞💞💞💖
امشب از صمیم قلب این آهنگ و گذاشتم خدا شاهده
🙏🙏🙏💙💙💙🌷🌷🌷👍👍👍
رودستش نمياددمش گرم
سلام دوستان
حیف که ادمایی مثل تو از دنیا میره باید جاویدان بمونید حیف وصد حیف
یادش بخیر چه روزگاری بود همه ملت شاد بودند عصر که میشد یک گرام برمیداشتیم می رفتیم کنار نهر آب یک فرش پهن میکردیم گرامافون را روش می کردیم صفحه ترانه را می زاشتیم رو گرام سوزن گرام را روی صفحه می‌داشتیم و صدای دلنشین خواننده فضا را پر می کرد از شادی روزگار شیرینی بود مردم تا غروب کار میکردند و از اول که شب سایه اش را روی شهر می انداخت ملت شادی میکردند و ترانه های شاد گوش میکردند ولی با روزگاری که آخوندها برای ملت ساخته آند از سپیده صبح تا آخر شب سگ دو میزنیم تا لقمه ای نان برای زن و بچه فراهم کنیم نمی دانم فاز پدران ما که ریختن تو خیابون ها و شعار می‌دادند چی بود و چگونه به آخوندهای دوزاری اعتماد کردند روزگار غریبی است
مرور این ترانه ها مرور لحضه به لحضه تاریخ شیرین گذشته های من شده خوب میدونم که همین احساس را شما ها هم دارید با هر جمله این ترانه ها در کوچه پس کوچه های تاریخ گذشته مان داریم قدم میزنیم به ان حضه ها سر میزنیم.به یاد شیرینی ان زمان دره خانه میزنیم ،سر به خاطرح ها میزنیم . من شخصا خاطرات ان چند سال کم را که زمان انقلاب ۱۳ یا ۱۴ سال داشتم اما از اون ۱۴ ساله هایی که با بزرگ تر ها این و ان ور میرفتیم با دایی هام پسر خاله هام که ۱۰ سالی از من بزرگتر بودن خیلی زودمجبور شدم وارد اجتماع بشم در همان ۱۴ سالگی به خاطر نداشتن پدر و کسی که بزرگ من می بود و نان اور خانواح باشد نبود بر عکس من نان اور خانه خودمان که هیچ حتی میبایستی سرپرستی بچه های برادر برگم هحم میشدم به خاطر اعتیاد برادر بزرگم ۴ تا بچه های برادرم و مادرشان به اضافه مادر و خواهر بزرگم که متارکه کرده بود همگی با هم بودیم تصور کنید من با ۱۳ سال تو مرز ۱۴ سال نان اور بودم شانسی که برام پیش امد خیلی زود بعد ا تعطیلی کلیه مدارس کشور من هم درس و مدرسه را رها کرم و دنبال کار رفتم خیلی زود وارد کار خیاطی شدم و خیلی زود در عرض چند ماه دوختن را یاد گرفتم البته با کمک صاحب کارم که یه نسبت دوری هم داشتیم اما معرفت و انسانیت خرجم کردند که زود یاد بگیرم تا در امد خوب داشته باشم که شد و در امد هفتگی من برابر با ۱ ماه و کمی بیشتر از در امد یک کارگر ساده بود یعنی شد سال ۱۳۵٨ یا ۵۹ حدودا من زمانها مثل یک مرد بزرگ سال بودم در اجتماع خلاصه همه چیز و همه سوراخ سنبه های دور و اطراف رابلد بودم به همین جهت تو خیابان که راه میرفتی مثل نمایش گاه ساز و اواز بود از هر دری هر مغازه ایی صدای ساز یک خواننده میامد وای خدای من چه ارزان فروختیم به همین جهت میگم حتی خاطرات ان ۴ یا ۵ سال فقط حتی خاطرش نه زیستنش بلکه خاطرش ارزشش برای من بیشتر از زیسن طولانی مدتش در این زمان است حتما متوجه منظورم شدید ه چند سال خاطره که فقط خاطرست وجود خارجی ندارد ارزشش بیشتر از سالهای طولانی که وجود دارپ و زنده است ...سالهای زندگی طولانی سرد مال تو ... خاطره کوتاه و گرم که وجود خارجی نداره مال من.... همه ثروت و خانه و ماشین مال تو...فقر گرم او زمانه مال من...اون ترانه و خواننده هاش مال من.. این ترانه ها و خواننده های جور و واجورش مال تو...اون فیلم های سیاه سفیدش با ساد ه گی هاش مال من ... تموم این فیلم های رنگی و دو رنگی مال تو ...فردین و ایرج و ظهوری مال من..مهناز افشار و تموم نقش و نگارش مال تو.. خلاصه اش میکنم ..تمام اون سادگیها و بود و نبود اش مال من.. تموم این رنگ و ریا ها ال تو..
وقتی وسط کلیپ یه دسته خر بیرون میاد بنام مرتضی نادری اون کلیپ دوزار ارزش دیدن نداره آقای مرتضی نادری خیلی دوست داشتی اسمت رو بزاری چرا کلیپ مرد بزرگی بنام مهدیان رو خراب کردی برای خودت درست میکردی که چند دقیقه اسمتو نیگا کنن کلیپی قشنگه که عاری از لوگو و اسمای چرت و پرت باشه
عالی بود
عالی بود