Ζαλίστηκα από δαντέλες καπνού και μπήκα, χρώμα στάζει από φαντασία που 'ναι τρύπια, φάπες στη γειτονιά για μια φαμού ξήγα, τα αρώματα πιο μεθυστικά από ποτέ άλλοτε τ' άλλοθι πως ξεχνιέμαι στη γύρα.. σιγά μη δώσω σημασία στα πιτσιρίκια εκείνα, τάλιρο και πίπα τα 'δαμε τα λεγα απ'όταν ήρθα, χορεύοντας με την κόρη του Σατανά σαν αγρίμια πληγώνουμε ο ένας τον άλλον από άρρωστη επιθυμία.. πρωτεύουσα πόρνη κρύψε με με μελανή μαγεία, με μέτρο η διορία, με μέλλον άδειο και με μη φανερή αντιστοιχία στην ευτυχία, όταν το πιώμα στοχεύει σε αδυναμία το ραπ είναι ήδη η μόνη επαρκής πορεία, παράλυτα τα γόνατα μετά, τα ταξίδια με το νου γίνονται εφικτά πιο πολύ από την οποιαδήποτε ως και σήμερα φορά, κι ο άνθρωπος ο ίδιος προσωπείο φορά και κινείται υποκριτικά, δεν νοιάστηκα αλλά θα επέμβω όπου μ' αφορά, μα μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ ρομαντικά στην άστυ που σε παραμυθιάζει γλυκά αφήνοντας ύπουλα στην πλάτη σου νυχιά.. ΓΕΛΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ, ΕΠΕΤΑΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ, ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΑΘΕΡΑ, στεκόμενοι αλλόκοτα κόντρα στην ομαλή φορά, κτίρια κατακόρυφα κρύβουν ορίζοντα, σ' ανώμαλη κλίμακα κάτω από τα σύννεφα ανοίγουμε καρδιές πάνω σε βαρύμπιτα, ΖΟΥΜΕ ΒΑΡΕΤΑ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, μπροστά μας εύκαιρος ώστε να πηδήξουμε ο λάκκος, δωσ' μου κίνητρα να αναδυθώ απ' το βάθος κι αν δεν παίξει κι αυτό έμαθα να 'μαι βράχος, κάποτε είπα να την κάνω μα πάντοτε κάπως γυρνώ κατά λάθος, καταραμένος στο τσιμεντένιο δάσος βγαίνω μιλώντας μονάχος, πετώντας πέφτω σε λούπα απ' όταν πήρα το θάρρος, ο κόσμος είναι μεγάλος κι εσύ τόσο μικρός για να νιώσεις κάποιος.. μέσα από τα ψυχρά βλέμματα έρπεται το πάθος, σαν πόθος ή βάρος, άρρωστο το πόσο ζω για το κενό μα μάζεψα το απαραίτητο θράσος για να σου εκφραστώ ανοιχτά, τα φαρμάκια που πότισα το νου μου δυνατά αρκετά για να αφεθώ γυμνός στην παγωνιά δίχως έννοια για τις συνέπειες, αγάπα με με ατέλειες κι αν δεν θες άι γαμήσου, στον πούτσο μου αν είμαι της υπόληψης σου, εδώ το ζούμε στη σκιά έξω απ' τα πέριξ του Παραδείσου, κι είναι όμορφο να 'χεις τα αδέρφια σου πίσω σου σε κάθε κίνηση σου, τι να αρθρώσεις κι εσύ από την ζωή σου φλώρε μπέσα συντονίσου, τί πέρα απ' τα προφανή να πέσει στην αντίληψη σου, ο ήλιος πέθανε και δεν ψήνομαι να σε ακούσω καν, αν έχεις κάτι για να πεις εξαφανίσου. credits not mine
Видеоклипы
![ΒΡΟΧΗ - ΑΝΤΙΓΝΩΜΟΣ [ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ]](http://i.ytimg.com/vi/De52h-hX4G0/mqdefault.jpg)
Ζαλίστηκα από δαντέλες καπνού και μπήκα, χρώμα στάζει από φαντασία που 'ναι τρύπια, φάπες στη γειτονιά για μια φαμού ξήγα, τα αρώματα πιο μεθυστικά από ποτέ άλλοτε τ' άλλοθι πως ξεχνιέμαι στη γύρα.. σιγά μη δώσω σημασία στα πιτσιρίκια εκείνα, τάλιρο και πίπα τα 'δαμε τα λεγα απ'όταν ήρθα, χορεύοντας με την κόρη του Σατανά σαν αγρίμια πληγώνουμε ο ένας τον άλλον από άρρωστη επιθυμία.. πρωτεύουσα πόρνη κρύψε με με μελανή μαγεία, με μέτρο η διορία, με μέλλον άδειο και με μη φανερή αντιστοιχία στην ευτυχία, όταν το πιώμα στοχεύει σε αδυναμία το ραπ είναι ήδη η μόνη επαρκής πορεία, παράλυτα τα γόνατα μετά, τα ταξίδια με το νου γίνονται εφικτά πιο πολύ από την οποιαδήποτε ως και σήμερα φορά, κι ο άνθρωπος ο ίδιος προσωπείο φορά και κινείται υποκριτικά, δεν νοιάστηκα αλλά θα επέμβω όπου μ' αφορά, μα μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ ρομαντικά στην άστυ που σε παραμυθιάζει γλυκά αφήνοντας ύπουλα στην πλάτη σου νυχιά.. ΓΕΛΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ, ΕΠΕΤΑΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ, ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΑΘΕΡΑ, στεκόμενοι αλλόκοτα κόντρα στην ομαλή φορά, κτίρια κατακόρυφα κρύβουν ορίζοντα, σ' ανώμαλη κλίμακα κάτω από τα σύννεφα ανοίγουμε καρδιές πάνω σε βαρύμπιτα, ΖΟΥΜΕ ΒΑΡΕΤΑ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, μπροστά μας εύκαιρος ώστε να πηδήξουμε ο λάκκος, δωσ' μου κίνητρα να αναδυθώ απ' το βάθος κι αν δεν παίξει κι αυτό έμαθα να 'μαι βράχος, κάποτε είπα να την κάνω μα πάντοτε κάπως γυρνώ κατά λάθος, καταραμένος στο τσιμεντένιο δάσος βγαίνω μιλώντας μονάχος, πετώντας πέφτω σε λούπα απ' όταν πήρα το θάρρος, ο κόσμος είναι μεγάλος κι εσύ τόσο μικρός για να νιώσεις κάποιος.. μέσα από τα ψυχρά βλέμματα έρπεται το πάθος, σαν πόθος ή βάρος, άρρωστο το πόσο ζω για το κενό μα μάζεψα το απαραίτητο θράσος για να σου εκφραστώ ανοιχτά, τα φαρμάκια που πότισα το νου μου δυνατά αρκετά για να αφεθώ γυμνός στην παγωνιά δίχως έννοια για τις συνέπειες, αγάπα με με ατέλειες κι αν δεν θες άι γαμήσου, στον πούτσο μου αν είμαι της υπόληψης σου, εδώ το ζούμε στη σκιά έξω απ' τα πέριξ του Παραδείσου, κι είναι όμορφο να 'χεις τα αδέρφια σου πίσω σου σε κάθε κίνηση σου, τι να αρθρώσεις κι εσύ από την ζωή σου φλώρε μπέσα συντονίσου, τί πέρα απ' τα προφανή να πέσει στην αντίληψη σου, ο ήλιος πέθανε και δεν ψήνομαι να σε ακούσω καν, αν έχεις κάτι για να πεις εξαφανίσου. credits not mine
oraious pou egrapses tous stixous magka.. allazei polla an tous diavazis..
2024!
Ακόμα εδω..!
respect apo momento trele mou!!! to talento ki o vixas de krivonte!!!
Τι παραγωγαρα..Ιθυνων νους!!Μπραβο μαγκες!
Poli kalo! Mpravo re magka!
τα φαρμάκια που πότισα το νου μου δυνατά αρκετά για να αφεθώ γυμνός στην παγωνιά
απιστευτο!
Bobes ap'ta patissiaaaa!!! Grats grats ;)
mpravo re palikari!!
Χορεύοντας.
💥💯
μαγικο
μαγκα με εχεις καψει σεβασμος απο τον Νοτο!
Μπορούμε ν βρούμε κάπου το beat?
μα μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ ρομαντικά...
AGAPAME ME ATELEIES! ANTIGNWMARA
ορεος μαγκα το εχεις παει αλλου
APISTEUTO
για μια φαμου ξηγα!
magka mu