Seni düşünürken Bir çakıl taşı ısınır içimde Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar Bir gelincik açılır ansızın Bir gelincik sinsi sinsi kanar... Ama benim düşünecek hiç kimsem yok artık Seviyorum Desen de Seni Bekleyemem
Ne güzel şey... Aylardan Aralık, günlerden Pazar, Doluyorsun yüreğime aralıksız, azar azar... Ben seninle anlam buluyorum ey yar. Bir elimde gökkuşağı, Tut şu ellerimi! Boyayalım tüm hüzünleri. Mevsimler birer çocuk şimdi. Edip Demirtaş
Şiirler dökülüyor dudaklarından Bir yerlerde fısıldıyor aşk Tüm ihtişamıyla Mavilik bir anlam kazanmış Kırlangıçlar yuvaya dönmüş Bütün çocuklar mutlu Yarınlara umut dolu Bakacaklar. Sen gülüyorsun bir yerlerde Biliyorum İçimde şiirler yeşeriyor. Öteye geçmek mümkün Bir ihtimal evet hüzün Ve o şiir gibi yüzün Ellerimde büyüyor Beraber büyüyoruz. Tadına varılmaz bir şey bu Ölümsüzlüğü tatmak... Çiçeklerden mutluluk... Kağıttan gemiler yaptım. Aşkın lodosunda limanlar yaktım. Acıların ufkuna yelken açtım. Sığınmak için gölgene Ve ben acılarımı böle böle Bir umut Sarılıyorum gövdene. Edip Demirtaş
Sen... Bir şair için şiir, Baharı müjdeleyen ilk çiçek, Geceye yıldız, Denize yakamoz, Gökyüzüne mavi, Yoldan geçene bir tas su, Nerde bir güzellik varsa O sensin. Kokladığın her çiçek, Dokunduğun her çocuk, Dilek tuttuğun yıldız, Oturduğun bank, Yaşadığın şehir, Kim bilir? Ne de çok şanslıdır. Edip Demirtaş
Bu hıncahınç kalabalıkta kayboluyorum Mavi bir bekleyiş sarıyor beni Ve ben yine şiirler yazıyorum Sana şiir gibi bakıyorum Oturduğum banka seni anlatıyorum. Birden sen geliyorsun Omzumda kuş sesleri Tut ellerimi! Güzelliğini, senden alır bu şehir Sevdaya doyar bu gariban şair Aşka kurulu şimdi tüm salıncaklar Mutluluğa koşar adım bütün çocuklar. Sevmek istiyorum Sevdalanmak istiyorum Haykırmak isterdim şiirlerimi Dağlara, yalnızlara Yarım kalanlara, Sevdaya aç bağrı yanıklara, Merhemini yarasında arayanlara, Bütün kaçamaklara, Aşktan kaçanlara, Korkaklara... Yağmurlara anlatmalı ne varsa Şairin sessizliği, ölüm çığlığı Acıları bana bırakın. Edip Demirtaş
Bakma sana şiirler yazdığıma Şair falan değilim Olamam da zaten Anlatamaz hiçbir şiir Geri de getiremez seni Biliyorum Bu yalnızlık kıyametin habercisi Bunu en iyi ben bilirim Mutluyum aslında Yokluğunu bile sever oldum Nereye gitsem onu da alıyorum yanıma Hesap vermiyorum kimseye İki kişilik bu yalnızlığı Tek yaşıyorum hayatta Sana hiç pay bırakmıyorum mesela. Edip Demirtaş
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar...
Ama benim düşünecek hiç kimsem yok artık Seviyorum Desen de Seni Bekleyemem
Mükemmel şarkıyla aşk yaşıyorum
Ne güzel şey...
Aylardan Aralık, günlerden Pazar,
Doluyorsun yüreğime aralıksız, azar azar...
Ben seninle anlam buluyorum ey yar.
Bir elimde gökkuşağı,
Tut şu ellerimi!
Boyayalım tüm hüzünleri.
Mevsimler birer çocuk şimdi.
Edip Demirtaş
Şiirler dökülüyor dudaklarından
Bir yerlerde fısıldıyor aşk
Tüm ihtişamıyla
Mavilik bir anlam kazanmış
Kırlangıçlar yuvaya dönmüş
Bütün çocuklar mutlu
Yarınlara umut dolu
Bakacaklar.
Sen gülüyorsun bir yerlerde
Biliyorum
İçimde şiirler yeşeriyor.
Öteye geçmek mümkün
Bir ihtimal evet hüzün
Ve o şiir gibi yüzün
Ellerimde büyüyor
Beraber büyüyoruz.
Tadına varılmaz bir şey bu
Ölümsüzlüğü tatmak...
Çiçeklerden mutluluk...
Kağıttan gemiler yaptım.
Aşkın lodosunda limanlar yaktım.
Acıların ufkuna yelken açtım.
Sığınmak için gölgene
Ve ben acılarımı böle böle
Bir umut
Sarılıyorum gövdene.
Edip Demirtaş
Sen...
Bir şair için şiir,
Baharı müjdeleyen ilk çiçek,
Geceye yıldız,
Denize yakamoz,
Gökyüzüne mavi,
Yoldan geçene bir tas su,
Nerde bir güzellik varsa
O sensin.
Kokladığın her çiçek,
Dokunduğun her çocuk,
Dilek tuttuğun yıldız,
Oturduğun bank,
Yaşadığın şehir,
Kim bilir?
Ne de çok şanslıdır.
Edip Demirtaş
Bu hıncahınç kalabalıkta kayboluyorum
Mavi bir bekleyiş sarıyor beni
Ve ben yine şiirler yazıyorum
Sana şiir gibi bakıyorum
Oturduğum banka seni anlatıyorum.
Birden sen geliyorsun
Omzumda kuş sesleri
Tut ellerimi!
Güzelliğini, senden alır bu şehir
Sevdaya doyar bu gariban şair
Aşka kurulu şimdi tüm salıncaklar
Mutluluğa koşar adım bütün çocuklar.
Sevmek istiyorum
Sevdalanmak istiyorum
Haykırmak isterdim şiirlerimi
Dağlara, yalnızlara
Yarım kalanlara,
Sevdaya aç bağrı yanıklara,
Merhemini yarasında arayanlara,
Bütün kaçamaklara,
Aşktan kaçanlara,
Korkaklara...
Yağmurlara anlatmalı ne varsa
Şairin sessizliği, ölüm çığlığı
Acıları bana bırakın.
Edip Demirtaş
Bakma sana şiirler yazdığıma
Şair falan değilim
Olamam da zaten
Anlatamaz hiçbir şiir
Geri de getiremez seni
Biliyorum
Bu yalnızlık kıyametin habercisi
Bunu en iyi ben bilirim
Mutluyum aslında
Yokluğunu bile sever oldum
Nereye gitsem onu da alıyorum yanıma
Hesap vermiyorum kimseye
İki kişilik bu yalnızlığı
Tek yaşıyorum hayatta
Sana hiç pay bırakmıyorum mesela.
Edip Demirtaş
🧿👌
coksel
H.♥️